3
Gerard Walschap paarde
tederheid aan weerbaarheid
Duitse thriller
in sneltreinvaart
Nederlandse strip draait internationaal mee
MERKEN
Rushdie spreekt misleiding tegen
CDA Leidschendam: vierde
wethouder is noodzakelijk
TOP
poggen
bruynzeel nnhlffl
Liszt-vertolking
van Pace
Leidse Courant: voor meer dan nieuws alleen. Een krant voor u!
KUNST/RTV
CeidócSouAont
DONDERDAG 26 OKTOBER 1989 PAGIN1
Geboortehuis
Bernard Shaw
wordt museum
DUBLIN Het geboortehuis
van de Ierse toneelschrijver
George Bernard Shaw in
Dublin wordt een museum.
Het acht kamers tellende
huis in Synge Street is hier
toe voor een bedrag van
100.000 Ierse ponden (onge
veer 325.000 gulden) opge
kocht door de Shaw Birthpla
ce Museum Trust. Het huis
zal worden gerestaureerd en
ingericht zoals het er uit zag
toen Shaw er in 1856 «het le
venslicht zag.
LONDEN De Britse au
teur Salman Rushdie
spreekt tegen dat hij zijn
uitgever Penguin heeft
misleid over de gevolgen
die zijn roman De Dui
velsverzen zou kunnen
hebben op de moslimwe
reld.
In een ingezonden brief in
The Independent noemt Rush
die deze suggestie woensdag
een „aperte leugen". Het dag
blad bracht afgelopen zaterdag
een artikel over Penguin-top-
man Peter Mayer. Deze ver
klaarde daarin onder meer dat
hem na lezing van de roman
„de religieuze tijdbom die
daarin aanwezig was ontging".
Rushdie zou van Penguin tot
tweemaal toe de vraag hebben
gekregen, wat het beruchte
hoofdstuk Mahound precies
betekende, „maar hij leek
vreemd genoeg niet bereid tot
een toelichting en zei dat het
hoofdstuk niet van belang was
voor de plot", aldus de krant.
„De suggestie dat ik Viking
Penguin heb misleid is geheel
onterecht en onder de huidige
omstandigheden kwetsend,"
aldus de auteur die nu al acht
maanden is ondergedoken na
het dreigement van wijlen ay
atollah Khomeini van Iran om
hem te vermoorden wegens
zijn door veel moslims als hei
ligschennis ervaren roman.
Het dreigement strekte zich
uit tot zijn uitgever en volgens
The Independent zag Mayer
zich gedwongen om ook enige
tijd naar een onderduikadres
te verhuizen.
VLAAMSE ROMANCIER BLEEF GETEKEND DOOR CONFLICT MET KERK
ANTWERPEN On
danks zijn hoge leeftijd -
hij werd op 9 juli 91 - zal
het overlijden van Gerard
Walschap toch nog veel
mensen verrast hebben.
Hij verscheen immers al
tijd als een krasse, weer
bare figuur die nog niets
had ingeboet van zijn
strijdlustigheid en zijn vi
taliteit. Vorig jaar werd
hij, bij zijn negentigste
verjaardag, nog uitbundig
gevierd in zijn Brabantse
geboortedorp Londerzeel.
In het begin van dit jaar gaf
de naar zijn beroemdste roman
'Houtekiet' (1939) genoemde
Antwerpse uitgeverij nog zijn
'Autobiografie van mijn vader'
__uit, waarin hij, voor de laatste
^Jnaal, afrekende met zijn ka-
Tholieke opvoeding in de per
soon van zijn strenge vader.
Walschap bleef zijn hele leven
de hevige idealist en propa
gandist die hij in zijn jeugd en
jonge mannenjaren was ge
weest. Door de vijandigheid
van de kerkelijke overheid en
een deel van de geestelijkheid
tegenover zijn eerste grote
vrijmoedige romans uit de ja
ren dertig, keerde de schrijver
zijn vurig katholiek geloof om
in een felle vrijzinnigheid, een
idealistisch engagement ten
gunste van een 'heidense',
vrije moraal („Ik was de eerste
'pornograaf' van de Vlaamse
literatuur") en een ongeremd
uitleven van natdurlijke drif
ten.
Anderzijds hield hij heel zijn
later leven nog sentimenteel
vast aan bepaalde bekoorlijk
heden van de kerkelijke litur
gie. Zo zei hij eens, in een in
terview: „Als mijn vrouw de
zondagsmis bijwoont via radio
en TV heb ik de gewoonte het
Gregoriaans mee te zingen.
Dat kan nu niet meer (de li
turgische 'hervorming' kwam
toen op gang). Waarom al dat
moois afbreken?". Zijn anti
godsdienstige agressiviteit
werd soms ook verzacht door
een aangeboren tederheid en
voorliefde voor kinderen en
kleine mensen, zoals in 'Het
kleine meisje en ik'. Zijn god
vruchtige vrouw, Georgette
Theunissen, was voor Gerard
toch een blijvende band met
de Kerk en de godsdienst.
Gerard Jacob Lode wijk Wal
schap werd in het landelijke
Londerzeel in Noordwest-Bra
bant geboren op 9 juli 1898. Hij
studeerde aan het Klein Semi
narie in Hoogstraten en bij de
missionarissen van het Heilig
Hart te Asse, waarna hij enke
le jaren in dezelfde orde te
Leuven wijsbegeerte studeer
de. Zijn grote droom was mis
sionaris worden.... Nadien zet
te hij zijn priesterstudies stop
en werd redacteur bij het Ant
werpse weekblad 'Het Vlaam-
sche Land'.
Andere weg
Met zijn eerste werken, enkele
dichtbundels, met name 'Lie
deren van Leed' en toneel
stukken, wilde hij reageren te
gen het naturalistisch toneel.
Zijn eerste verhalend werk,
'Waldo' (1928), sluit nog aan bij
zijn gevoelige, religieuze poë
zie. Als medewerker aan het
weekblad 'Hoger Leven', een
uitgave van de Norbertijnen in
Averbode, reageerde hij heftig
tegen het Vlaamse regionalis
me, dat hij „gestreuvels en ge-
timmermans" noemde... Door
zijn kritieken maakte hij zich
Archieffoto van Gerard Walschap, gemaakt in 1987, toen hij ere
doctor werd aan de Vrije Universiteit van Brussel ^CTO: belga
vele vijanden in katholieke
kringen. Als protest tegen de
valse sentimentaliteit die hem
in veel werken van toen er
gerde, sloeg hij een heel ande
re en eigenzinnige weg in met
zijn eerste grote roman 'Ade
laide' (1929). De kritiek be
groette het boek met enthou
siasme, terwijl Walschaps gro
te vriend, priester-dichter Jan
Hammenecker, het in zijn ka
chel verbrandde! Tegelijk for
muleerde hij zijn theorie over
de roman, als een soort mani
fest van de 'Nieuwe Zakelijk
heid'. Met 'Eric' (1931) en 'Car-
la' (1933) vulde hij 'Adelaide'
aan tot een trilogie, die in 1939
in haar geheel verscheen on
der de titel 'De Familie Root-
hooft' (1939).
Een groot deel van zijn pu
bliek had zich ondertussen
van hem afgekeerd. Walschap
ging verbeten voort op de in
geslagen weg en koos voor de
natuurlijk-primaire, menselij
ke waarden als grondslag voor
zijn volgende romans: 'Trou
wen' (1933), 'Celibaat' (1934)
en 'Een mens van goeden wil'
(1936). Zijn ongeloof haalde
meer en meer de bovenhand,
o.m. in 'Sibylle' (1938) en voor
'Houtekiet' (1939). Algemeen
wordt dit boek beschouwd als
zijn meesterwerk. Naar zijn ei-
Crisis
Van zijn geloofscrisis legde hij
getuigenis af in 'Bejegening
van Christus' en in het pam
flet 'Vaarwel dan', beide uit
1940. In de oorlogsjaren publi
ceerde hij o.m. 'De wereld van
Soo Moereman' (1941) en 'Ge
nezing door aspirine' (1943). In
'Zuster Virgilia' (1951) vertel
de hij het leven van een een
voudige heilige zuster en dat
van haar ongelovige broer.
'Oproer in Kongo' (1953) was
zijn enige koloniale roman.
Walschap ontving een hele
reeks literaire prijzen, die al
begon in 1937 met de driejaar
lijkse staatsprijs voor proza
voor 'Trouwen'. In 1965 kreeg
hij de Stijn Streuvelsprijs voor
de roman en in september
1968 viel hem de hoogste lite
raire onderscheiding in de
Lage Landen, de Prijs der Ne
derlandse Letteren, ten deel.
Hij ontving de prijs uit handen
van koningin Juliana in Den
Haag.
Al was Walschap zowat de
kampioen van de 'morele
emancipatie' en van de eroti
sche vrijmoedigheid in de
Vlaamse literatuur, toch erger
de hij zich in zijn latere jaren
aan een overdaad van seks in
de literatuur. Wie met hem
sprak werd ontroerd door de
oprechtheid en de menselijk
heid van zijn gevoelens: „Ik
heb geen angst voor de dood.
Ik verlang ernaar", zei hij toen
hij 75 werd. „Ik ben alleen
bang voor de aftakeling. Ik
hoop gezond en fit te sterven,
dat is mijn verlangen". Die
wens is ruimschoots in vervul
ling gegaan.
SAMENWERKING OP NEDERLAND 1 KRIJGT VORM
Paul David (Peter Sattman, rechts) is met Mushaake (Herman Lause, links) te laat ter plaatsen i
zijn vriend Felix (Christian Berkel) te redden. foto: w
over samenwerking werd dui
delijk dat zowel de KRO als de
VARA belangstelling hadden
serie. Wij hebben t
De Bastaard. Driedelige thriller.
NCRV, VARA, KRO-televisie. Neder
land 1 om 22.45 uur. Donderdag.
HILVERSUM De aan
gekondigde samenwer
king tussen de omroepen
op Nederland 1 krijgt
langzaam een steeds vas
tere vorm. Hoewel ze niet
aan eikaars identiteitsge
bonden programma's zul
len komen, blijven er op
andere gebieden genoeg
mogelijkheden over.
Anita Meyer is daarvan een
voorbeeld. Behalve dat haar
recordbrekende concertserie
in Ahoy' door NCRV, KRO en
VARA op het scherm wordt
gebracht, is zij in het voorjaar
van 1990 bij de drie omroepen
te zien in „Anita The Kids
of a United Europe", twaalf
afleveringen waarin telkens
kinderen uit één Europees
land centraal staan.
Maar ook bij andere onder
werpen is van een zekere inte
gratie sprake. Zo starten KRO,
VARA en NCRV donderdag
met de drie-delige thriller „De
Bastaard" en krijgt het Neder
landse kijkpubliek eindelijk
waar ze al jaren naar verlangt,
namelijk een horizontaal-ge-
programmeerde reeks, die
geen drie weken, maar drie
dagen in beslag neemt.
Het was in eerste instantie de
NCRV die een claim had ge
legd op deze Duitse thriller.
Kees Vink van NCRV-filmza-
ken: „Tijdens de gesprekken
voor de serie. Wij hebben toen
besloten de kosten te delen en
de reeks gezamenlijk aan te
kopen. Maar of dit de eerste
serie in een lange reeks is, kan
ik niet zeggen. We zijn wel op
zoek naar produkten die we in
de gezamenlijkheid kunnen
brengen. Als deze goed valt,
zal het in de toekomst wat ge
makkelijker zijn om samen te
werken, maar het is nog even
afwachten. Ik denk dat de bes
te indicatie daarvoor de kijk
cijfers zijn. Hoewel de reeks
laat op de avond wordt uitge
zonden, moet hij toch een mil
joen kijkers kunnen trekken".
Goede avond
„De donderdag is een goede
avond om deze serie te starten.
De VARA zit dan tegenover
de AVRO. En ik moet zeggen
dat laatstgenoemde zijn avond
niet zo sterk heeft ingedeeld.
Wie eenmaal het eerste deel
heeft gezien, zal ook de afloop
willen weten. Het moet dus
mogelijk zijn om de twee an
dere delen langs de TROS en
Veronica te trekken".
Volgens Kees Vink was de
claim indertijd een heel be
wuste keuze. „We wilden eens
iets anders dan een Ameri
kaanse of Engelse serie. In
Duitsland worden ook heel
goede produkties afgeleverd.
We wilden echter geen Duitse
krimi in het verlengde van
bijvoorbeeld „Tatort". Ik ben
benieuwd hoe de mensen rea
geren. Volgens mij is de kij]
best geïnteresseerd in een p
duktie als „De Bastaard",
dat wij hem zagen zitten, kc
omdat het een beschaafde 1
mi is. Er zitten geen ecl
wreedheden in, het bl<
vloeit niet rijkelijk en
wordt sterk in geacteerd".
„De Bastaard" is een serie
1988 naar een boek van Mi
fred Purzer. Het verhaal spt
in op een actueel thema nan
lijk de computercriminalit
Hoofdrolspeler Paul Da\
bedenker van computerspel
tjes en bovendien een comj
terfreak, die in het verled
samen met zijn vriend Fa
wat systemen op succesvo
wijze heeft weten te krak
krijgt te maken met een rl
daadorganisatie. Op
scherm ontspint zich een v
haal dat raakvlakken vertcJ
met de realiteit, maar waal
genoeg fantasie is verwei
om slapeloze nachten te v|
mijden.
HANS Pil
DEN HAAG „De strip
gaat een mooie toekomst
tegemoet. Zij ontdoet zich
van haar pubertijd en
wordt volwassen. De nieu
we vormen, waar begin
jaren tachtig zo naar ge
zocht werd, zijn er".
Dit zegt T. Schuringa, voorzit
ter van het Stripschap, aan de
vooravond van de Stripdrie-
daagse, die morgen begint in
het Congresgebouw in Den
Haag. Toch hangen er volgens
Schuringa nog „enkele donke
re wolken" boven stripland.
Hij wijst op het wegvallen van
publikatiemogelijken door de
opheffing van de stripbladen
„Titanic" en „Wordt Ver
volgd". Ook de moeilijke situa
tie waarin de andere bladen
zich bevinden, zijn een bedrei
ging voor de toekomstige le
venskansen van de Neder
landse strips.
„Bovendien zijn goede strips
vaak alleen maar te koop in
achteraf gelegen speciaalza
ken. Volwassen stripverhalen
- en daarmee bedoel ik niet
„Suske en Wiske" en de ver
haaltjes die bij de sigarenhan-
del te koop zijn - moeten óók
verkrijgbaar zijn in boekhan
dels".
Een stripverhaal is volgens
Schuringa, net als een film,
een samenspel tussen verhaal
en beeld. De Strip-drie-daagse
met als thema „Wisselend be
wolkt" schenkt dit jaar aan
dacht aan de „verhaalkant",
de „wolkjes" in het stripver
haal. „Het herhaal van de strip
raakt wel eens onderbelicht,
terwijl een goed stripverhaal
zich kenmerkt doordat teke
ningen en verhaal op elkaar
zijn afgestemd", aldus Schu
ringa.
Hij vindt Nederland een goed
stripland. „Nederlandse strips
worden veelvuldig in het bui
tenland verkocht en geprezen
om de uitstekende kwaliteit."
Een van deze successen is
„Sjef van Oekel" van Theo
van den Boogaard, aan wie dit
jaar de Stripschapprijs wérd
toegekend. In Frankrijk, waar
Van Oekel „Leon la Terreur"
heet, halen de albums een op
lage van circa 20.000. Verder
verschijnt deze strip in de
Bondsrepubliek Duitsland,
Spanje en Groot-Brittannië.
De meeste in Nederland ver
schijnende beeldverhalen zijn
volgens Schuringa van goede
kwaliteit. „De strips richten
zich in tegenstelling tot vroe
ger steeds meer op een vol
wassen publiek". De stripro-
mans (stripverhalen in boek
vorm) komen meer in trek bij
de lezers, terwijl stripbladen
en -albums daarentegen ter
rein verliezen.
Volgens Schuringa zijn de te
kenaars die dit jaar zijn geno
mineerd voor het beste Neder
landse album voorbeelden van
goede Nederlandse stripma
kers. De duo's E. Heuvel/M.
Lodewijk, R. Windig/E. de
Jong en D. Matena (zowel te
kenaar als schrijver) zijn de
kanshebbers op de prijs. „Zij
behoren zeker tot de top van
de Nederlandse stripmakers.
Er is geen gebrek aan stripta
lent, alleen de gelegenheid om
zich verder te ontwikkelen is
helaas beperkt", zegt Schurin
ga.
„De laatste jaren is het strip
verhaal volwassen geworden.
Enkele jaren geleden zochten
stripmakers naar nieuwe vor
men. Ze experimenteerden
met tekeningen en technieken
die niet strookten met de tijd
geest. Erotiek trad in de strip
veelvuldig op de voorgrond.
Nu is dat anders. Erotiek ver
vult nog steeds een functie in
het verhaal, maar niet meer de
hoofdrol", zo zegt Schuringa.
In tegenstelling tot vooraf
gaande jaren zal het strip-
weekeinde zich dit jaar richten
op een breed publiek. Het vijf
tig-jarig bestaan van „Batman"
wordt uitbundig gevierd. Be
halve een overzichtstentoon
stelling van deze Gemaskerde
Kruisvaarder zal er ook een
Batman-film uit 1966 te zien
zijn.
Schuringa hoopt dat dit jaar
20.000 bezoekers naar de Strip
drie-daagse komen. „Het eve
nement moet zich niet alleen
richten op liefhebbers, verza
melaars en uitgevers, maar
moet ook de serieuze strips on
der de aandacht van een breed
publiek brengen".
LEIDSCHENDAM Alle
fractievoorzitters keken
gisteren tijdens de alge
mene beschouwingen te
rug op de resultaten van
de (bijna) afgelopen raads
periode. M. van der Meule
(PvdA) kreeg het even
met burgemeester W. de
Vreeze aan de stok over
het emancipatiebeleid dat
vólgens hem nog wat
strakker kon.
Met het oog op de groeikern-
status was hij echter hoopvol
gestemd. De burgemeester
duldde echter hierop geen kri
tiek omdat de problemen naar
hij zei „uit en te na" in de
commissie algemeen bestuur
lijke aangelegenheden waren
besproken en het beleid steeds
de goedkeuring van de fracties
had.
Van de kant van het CDA
werd opgemerkt dat gezien de
belangrijke ontwikkelingen
die Leidschendam met onder
meer Leizo en Forepark te
wachten staat bij de komende
collegevorming het wettelijke
aantal van vier wethouders
nodig is. Bruijnzeels (CDA) zei
dat zijn fractie vasthield aan
voortzetting van de reductie
regeling. B en W hebben
voortzetting waarbij energie
gebruikers jaarlijks geld van
de overwinst van het Energie
bedrijf terugkregen al afgewe
zen.
Nu het algemeen verzorgings
tehuis in een impasse is ge
raakt wil het CDA dat aan de
behoefte kan worden tegemoet
gekomen door aanpassing van
de reeds bestaande ouderen
huisvesting. Ch. Corver (VVD)
begon met de wens uit te spre
ken om bij de komende ge
meenteraadsverkiezingen een
afspiegelingscollege te vor
men. Een pikante zin, gezien
de geruchten dat CDA en
PvdA komend vooijaar buiten
het college willen houden. De
volgens burgemeester De
Vreeze „politieke schermutse
lingen" in het verloop van de
vergadering wezen daar trou
wens ook op. De VVD'er zei
over de groeiende betrokken
heid van de burgerij bij aller
lei zaken dat Leidschendam-
mers zich beginnen te realise
ren dat hun gemeente niet
langer een dorp is maar onder
deel van een grote stad. Vol
gens de VVD komt er lijn in
de aanpak van het stedebouw
kundig probleem in het cen
trum. Samenwerking met een
projectontwikkelaar biedt uit
zicht op een gunstig resultaat.
Voor Gemeentebelangen zijn
een derde en op langere ter
mijn wellicht een vierde oe
ververbinding, gekoppeld aan
een goed openbaar vervoer,
belangrijke aandachtspunten.
Gemeentebelangen, CDA en
D66 en ook wethouder Vol-
muller van openbare werken
vonden dat het PvdA'Voorstel
van doortrekking van HTM-
lijn 3 naar het oude centrum
en Leizo en Forepark het
overwegen waard is. D. Meul-
dijk (D66) verweet het college
een gebrek aan initiatieven in
het milieubeleid dat „landelijk
een speerpunt is geworden".
Wethouder Volmuller ant
woordde dat er tal van initia
tieven zijn die stap voor stap|
zullen worden verwezenlijkt.
Over de vele opmerkingen
over inspraak en democrati
sche rechten van de burgerij
zei burgemeester De Vreeze
dat „de burger zich rijk kan
meten" met de aanwezige in
spraak maar er geen misbruik
van moet maken. Hij verwees
met zoveel woorden naar de
meer dan tweehonderd be
zwaarschriften die de Leid-
schendamse Ondernemers
Vereniging „via stenciltjes en
voorzien van een handteke
ning" naar het raadhuis heeft
gestuurd. „Is dat wel een ma
nier om de zozeer gewenste re
latie met het gemeentebestuur
te versterken", aldus De Vree-
Wethouder J. C. van Erp wees
op het voor hem „goede
nieuws" dat in de raad op
ruimtelijk gebied een volledige
omkeer heeft plaatsgehad. Hij
doelde op de miljoenen die de
gemeenteraad plotseling be
schikbaar bleek te willen stel
len .voor wijziging voor de
bouwplannen aan de Vlietoe-
ver. Het niet gebruiken van de
reserves van het grondbedrijf
heeft in het verleden vele
kansen laten liggen, aldus Van
Erp. Ook de woningbouwvere
nigingen gaan volgens de wet
houder hun reserves wat mak
kelijker gebruiken voor ver
nieuwing. „Het geld gaat snel
ler rollen en dat is goed".
Villeruy&Boch
BADKAMER SANITAIR
keukens kasten <ADVERTENTJEL
keukens badkamers
rolff
ALKMAAR
Edisonweg 1, Industrieterrein Oudorp,
Tel. 072- 18 1300.
ZOETERWOUDE-RIJNDIJK
Industrieweg 14, De Grote Polder,
Tel. 071 - 89 92 06.
IV*.
RUIME PARKEERGELEGENHEID
Recital door Enrico Pace (piano)
met werk van Van Beethoven en
Liszt. Gehoord in de Stadsgehoor
zaal in Leiden op 25 oktober.
Als winnaar van het afgelopen
mei in Utrecht gehouden in
ternationale Liszt-concours
1989, maakt Enrico Pace (Ri
mini, 1967) momenteel een
rondreis langs een aantal Ne
derlandse steden. Gisteren was
het de beurt aan Leiden. Na de
indrukwekkende finale op de
televisie en de vele lovende
woorden in de pers, waren ook
in de Sleutelstad de verwach
tingen ten aanzien van deze
tweeëntwintigjarige pianist
hoog gespannen, waardoor er
in de zaal nog slechts enkele
plaatsen open bleven.
In menig opzicht stelde Pace
inderdaad niet teleur. Zonder
één onderbreking gaf hij voor
de pauze in een indrukwek
kende en eigenzinnige vertol
king van de een uur in beslag
nemende drieëndertig varia
ties op een wals van Diabelli
(opus 120) van Ludwig Van
Beethoven. Naast alle bewon
dering voor deze tour de force
liet de overenergieke uitvoe
ring echter niet het gevoel
achter een uur naar uitslui
tend muziek geluisterd te heb
ben. Pace's Beethoven klonk
vaak overspannen en te wei
nig geraffineerd. Toch, de uit
voering getuigde van persoon
lijkheid. Zeker. Aan het ka
rakteristieke van zijn interpre
taties zal niemand willen tor
nen. Maar hoe onontbeerlijk
het voor een musicus ook
moge wezen om iemand te
zijn, persoonlijkheid is nog
geen garantie voor hoogste
muzikaliteit.
De grote ziel van Pace zoekt
vanzelfsprekend zich uit te
drukken. Voor zijn schier ex
treme interpretaties moet ech
ter alles wijken. Het virtuoze
en krachtige spel dat hieruit
voortvloeit, is indrukwekkend
genoeg, maar vermag de luis
teraar helaas lang niet altijd
raken. Met zwierige stapp
doet Pace een krachtige g
naar maximale expresi
maar verliest daarbij regeln
tig zijn greep op de scherp
contouren van de gecom)
neerde muzikale ideeën. 1
teveel aan elan maakt de Ifc
aanse meester soms roekelo
zodat hij in een zelfde muzil
le reuzenzwaai van schittert
de klankverbeelding da
schiet naar al te ruwe c(
trastwerking.
Op het scherpst van de sne
dat is Pace's element. Een e
ment evenwel, niet zonder
varen. Maar in gelukki
ogenblikken, waarin wel e
evenwicht tot stand komt, i
als in Franz Liszts sonate in
is het effect van een dergelij
durf en inspanning ook da(
lijk en overweldigend.
Liszts compositie kreeg
doordringende muzikaliteit i
Pace paarde aan technisc
moeiteloosheid dan ook a
kansen. De hermetische prai
van Liszts werk, steunend
een magistrale verwerki
van enkele sobere thema's
ritmes, en verrijkt door n
zelden gewaagde harmonise
structuren, werd zonder o:
wegen blootgelegd. Hier va
de Pace zich thuis. Nerge
verschool hij zich achter
.overvloed van Liszts noten. I
werd het tegendraadse man
to-thema uit het allegro enl
gico perfect uitgebuit. HoeM
niet vrij van slordigheden
timing bekoorde hij met het
wijdse en meeslepende gel
ren benaderde andante sosl
,nuto en, een hoogtepunt, 1
'mooi strak gehouden fugal
Beethoven kan Pace wellic
;beter aan collega's overlatt
Imaar wanneer hij zich binni
[enkele jaren tot een waard
.volle pleitbezorger van Lil
imocht ontwikkelen, dan k
jdat eigenlijk niemand verl
izen.
TOM STRENGE!