Camilo Jose Cela doorbrak de stilte van Franco-regime „De nadruk ligt op de therapie" EWR wil geen teeltgronden meer in duinen Danskunstig matriarchaat in première NOBELPRIJS VOOR 73-JARIGE SPAANSE SCHRIJVER Cela 'chronisch kandidaat' die heel gewoon wil blijven Inventief werk rond Carvers Beeldenstorm Leidse Courant: voor meer dan nieuws alleen. Een krant voor u! J KUNST VRIJDAG 20 OKTOBER 1989 PAGINA 15 (I Benefietconcert voor en door Concertgebouworkest AMSTERDAM Het Koninklijk Concert gebouworkest geeft op zaterdag 28 oktober een benefietgalaconcert in het Concertgebouw in Am sterdam. De opbrengst komt ten goede aan het ei gen „noodlijdende" orkest. Met dit optreden hoopt het orkest, dat nu 112 le den telt, voldoende geld binnen te krijgen om de resterende drie formatieplaatsen te kunnen fi nancieren. „Door de bezuinigingen door rijk en gemeente zitten we structureel in de financiële problemen. De mezzo-sopraan Teresa Berganza en de violist Vadim Repin verlenen solistische medewerking aan het concert. Op het programma staan werken van Gounod, Chausson, Ravel en Rossini. Het orkest staat on der leiding van Riccardo Chailly. Alle deelne mers treden belangeloos op. Schilderij Herman Brood Herman Brood in ac tie. Gistermiddag maakte deze zanger/ kunstenaar op de PAN, de kunst- en an tiekbeurs in de Am sterdamse RAI, in op dracht van Galerie Reflex een schilderij van twee bij twintig meter. Het kunstwerk is gisteravond tijdens een rechtstreekse uit zending van het Avro- tv-programma 'Overle ven' geveild ten gunste van de Nederlandse Kankerbestrijding. FOTO: ANP Nederlands Dans Theater: Tweede programma met No more play, Silent Cries, Sechs Tanze en Queens of Go- lub. Gisteravond. Herhalingen vanavond en morgen- avond en 26, 27 en 28 oktober. •Het tweede seizoensprogramma van het Ne derlands Dans Theater is een schoolvoorbeeld voor de choreografische en muzikale veelzij digheid van dit ensemble. Huischoreograaf Hans van Manen komt er niet aan te pas, maar artistiek leider Jiri Kylian eist met drie van de vier choreografieën het leeuwedeel op van het variabele podiumgebeuren. Dat stoort het sce nisch evenwicht echter niet in het minst. Dat zijn huwelijksdansje voor zijn vrouw Sabi ne Kupferberg, de erotiserende solo 'Silent Cries'. Debussy's faunmuziek te onpas wordt gebruikt, valt weliswaar van zo'n onmisken baar muzikaal choreograaf tegen, maar zal het danspubliek weinig storen. Daarvoor gebeurt er bij en rond dat besneeuwde plexiglas te veel interessants. In zijn „Sechs Tanze" zal alleen een muzikale kniesoor kunnen aanvoeren dat hier Mozarts speelse muziek al dansende van haar natuurlijke klankbron wordt geïsoleerd. Ook hier zorgden de gestileerde bewegings schuimpjes voor een even uitbundig als kolde riek tegenwicht, visueel nog benadrukt door wolken zeepbellen en ladingen poeder uit de mannepruiken. Voor wie toch nog mocht twij felen, trekt de diepgang, waarmee Kylian We- berns muzikale aforismen in „No more play" choreografeerde, het resultaat ontwrikbaar naar de winstkant. Ritmiek en abstractie vor men hier wel een zeer gelukkig koppel. Dat is eveneens het geval bij de eigentijdse premiere van dit programma, 'Queens of Golub' van Ohad Maharin. Weliswaar ontbreekt bij dit speciaal voor het NDT geschreven ballet enige inhoudelijke toelichting - wie of wat is Golub bijvoorbeeld? - maar de verstilde schoonheid van Arve Përts muziek en het onverbiddelijke gezag van het danskunstig matriarchaat van dit ensemble waaraan Maharin zijn podium- hulde betuigt, vergoedt alles. Stuk voor stuk demonstreren de negen danseressen hun kracht en schoonheid, al bedoelde Balanchine met zijn „ballet is vrouw" wel iets anders dan Maharin, die zijn uitverkorenen in glimmende stellages en buizencontructies laat klimmen. Dit alles blootsvoets en zo al niet super vrou welijk, dan toch met een onweerlegbare dans ante uitstraling. Het Nederlands Ballet Orkest onder leiding van Roelof van Driesten droeg veel bij tot het welslagen van dit programma, dat aan het Spui nog vanavond en morgenavond te zien is, als ook op 26, 27 en 28 oktober FRANK DELBOY STOCKHOLM/DEN HAAG De Nobelprijs voor literatuur gaat naar de 73-jarige Spaanse schrijver Camilo Jose Cela. Een terechte be kroning voor een auteur die tientallen jarenlang de Spaanse literatuur heeft beheerst en veran derd, al ligt zijn belang rijkste periode tussen 1940 en 1960 en is zijn la tere werk vaak erg gril lig- Cela is de man die Spanje het 'tremendismo' gaf, een on verbloemde beschrijving van wreedheid en en geweld van de samenleving. Die term ontstond naar aanleiding van zijn roman „La familia de Pascual Duarte" ('42), over een simpele boer uit Extre- madura die op zijn executies wacht. Hij heeft, diverse moorden gepleegd, o.m. op zijn moeder, maar hij kan niet anders dan met geweld antwoorden op een boosaar dige samenleving. Het werd het meest gelezen boek in Spanje na Cervantes' „Don Quijote" 'Objectivismo' heet te Cela's stijl later, naar aan leiding van „La Colmena" (De bijenkorf). Cela be schreef er het leven in zoals het was, probeerde er als schrijver met geen woord tussen te komen. „Een stuk leven, stap voor stap, zoals het leven nu eenmaal ver loopt" zei hij. Het werd zijn meesterwerk, bijtend, chao tisch met z'n honderdzestig personages, bitter. De hande ling - het boek werd in '82 verfilmd door Mario Camus - speelt zich af in een café in Madrid. De personages die er rondlopen zijn arme, desolate figuranten in de hypocriete samenleving van na de bur geroorlog. Zo weggelopen uit de schilderijen van Goya. De censor verbood het boek (net De Nobelprijs-winnaar is Camilo Jose Cela, zijn vriendin heet Marina Castana. Maar de kat achter de schrijver - nu terecht op de voorgrond - blijft wéér naamloos. FOTO: AP als „Pascual Duarte" trou wens). Het zou eerst in Ar gentinië verschijnen. Cela trok zich om het Franco-regi me te ontlopen terug op Mal- lorca. Zijn boek noemde hij „een kreet in de woestijn". Én klaagde: „Het geeft een schrijnend gevoel te beden ken dat de mensen nog steeds menen dat de litera tuur evenals bijvoorbeeld de viool een tijdverdrijf is dat, goedbeschouwd, niemand kwaad doet. Het is een van de redenen van het bankroet van de literatuur". Cela's 'ob jectivisme' was dat van het radarbeeld, van de röntgen foto dat de tekorten van mens en wereld zuiver regis treert. De Zweedse Academie noemt zijn werk „rijk en in tens proza, dat met onder koelde hartstocht een uitda gende visie op de menselijke kwetsbaarheid biedt." Sluipschutter Cela werd op 11 mei 1916 ge boren in Padron. Een 'galle go' (uit Galicië), vader Spaans, moeder van Engelse afkomst met wat Italiaans bloed. Hij studeerde medicij nen, filosofie en rechten in Madrid, maar die studies konden hem niet boeien. Tij dens de burgeroorlog streed hij als jongeman in Franco's troepen, waarbij hij ernstig werd gewond. Hij eindigde als korporaal. Het merkwaar dige is dat de man die onder Franco voor orde in Spanje vocht, later alleen maar wa norde zou vinden in de men selijke samenleving. Cela, die voor hij zich geheel aan de li teratuur wijdde stierenvech ter, ambtenaar, schilder en acteur was, gelooft in de ar tiest als tegenstander van de gevestigde orde „Ik denk dat de schrijver altijd een eenling zou moeten zijn, een sluip schutter", zei hij. Met grote verbale begaafdheid door brak hij de beklemmende stilte van het Spanje onder de generalissimo Franco. Hij sloopte de schijnwereld van de gevestigde orde met een bijtend en revolutionnair sar casme. Nu woont Cela in Gu adalajara ten Noordoosten van Madrid. Hij heeft in to taal zo'n 70 werken op zijn naam, waaronder tien ro mans, een serie grote en veelzijdige reisverslagen, vele korte verhalen en poëzie (in zijn jonge jaren vooral). Trots Vanuit Guadalajara liet de schrijver weten trots te zijn op de prijs (bijna 900.000 gul den), die hij opdroeg aan „de gehele Spaanse literatuur": „Ik denk dat verscheidene andere Spaanse en Latijnsa- merikaanse auteurs die in het Spaans schrijven er net zo goed recht op hadden". Cela heeft lang op de Nobel prijs moeten wachten. Al in 1982 en ook daarna werd zijn naam op de kandidatenlijst gezet door Amerikaanse uni versiteiten en andere instel lingen. De Spaanse minister van cultuur, de schrijver Jor ge Semprun, zei: „Dit is be langrijk nieuws voor de Spaanse literatuur, want Cela is een van de grootste proza schrijvers van onze litera- tuur'.De Zweedse Academie eert Cela ook voor zijn werk als redacteur van het literai re tijdschrift „Papeles de Son Armadans" (Bladen van Hui ze Aramandans, 'son' is Mal- lorquin voor „Huize") dat een forum verschafte aan jonge schrijvers tijdens de Franco dictatuur. Cela is al jaren lid van de Spaanse Taaiacademie, be faamd om zijn taalgevoel - hij schreef een roman na een verblijf in Venezuela („La Catira", De Blonde) in Vene- zolaans dialect en schreef ook een studie vol humor over Spaanse scheldwoorden (o.a. over de honderden manieren waarop 'cojones', ballen, ge bruikt wordt). Hij is in Span je eveneens befaamd om zijn gigantische eetlust. In 1977 werd Cela door koning Juan Carlos tot senator benoemd en in 1978 hielp hij bij het schrijven van de nieuwe Spaanse constitutie. BERT JANSMA BARCELONA Camilo Jose Cela, de vijfde Spaanse schrijver, die de Nobelprijs heeft gekregen, behoorde al jaren tot het lijstje van favo rieten voor de Zweedse on derscheiding. „Ik begon een chronische kandidaat te wor den, en dat is gevaarlijk", zei hij gisteren. Cela, geboren in 1916 in de noordwestelijke streek Gali cië, zoon van een Spaanse va der en een Engelse moeder, had er dit jaar echter meer vertrouwen in dan ooit: „Want voor het eerst in jaren werd ik in geen enkele krant als een van de kanshebbers genoemd. Toen wist ik, dat het goed zat", relativeerde de schrijver de toekenning van de onderscheiding. Cela is met zijn 73 jaar een onontkoombaar element in de Spaanse maatschappij. Hij schrijft in kranten en week bladen, verschijnt in discus sieprogramma's op radio en televisie en is toevallig elke donderdag aanzitter van een stamtafel bij het dagelijkse middagmagazine op televisie. Gistermorgen nog had hij de presentator een telegram ge stuurd: „Of ik nou de Nobel prijs krijg of niet, ik ben er vanmiddag gewoon bij". Het karakteriseert de man, die heel gewoon wil blijven en gisteren zijn best deed zijn normale dagelijkse program ma af te werken. Niettemin raakte hij diep geëmotio neerd van het luidruchtige eerbetoon dat hem in de tv- studio ten deel viel. Pas in 1984 eerde Spanje Cela met de nationale prijs voor de literatuur en drie jaar la ter volgde de prijs van de Prins van Asturias, het Spaanse equivalent van de Nobelprijs. Maar de meest prestigieuze onderscheiding ontbreekt nog, de Cervantes- prijs. Velen beschouwen de erkenning van de Zweedse academie gisteren als een dik verdiende klap in het gezicht van het Spaanse ministerie van cultuur, dat bij het toe kennen van de Cervantes- prijs altijd aan Camilo Jose Cela voorbij ging. Nu hij van de ene dag op de andere tot nationale held is uitgeroepen, benadrukte Cela gisteren, dat hij dezelfde een voudige persoonlijkheid als altijd zal blijven. Op de vraag een van de vele boeken uit zijn bijna halve eeuw als schrijver als zijn beste werk uit te roepen, reageerde Cela met: „Al mijn boeken zijn als mijn kinderen, ik kan niet zeggen, welke het beste is. Op dit moment wordt mijn complete werk weer uitge bracht en bij het nalezen heb ik uit geen enkel boek een pagina hoeven schrappen. Dat vervult me van trots." EDWIN WINKELS Beeldenstorm: „Carver - verplaatst u zich eens in mij". Regie: Mirjam Koen. Decor: Gerrit Timmers i.s.m. Paul van Laak. Bewegingsadviezen: Amy Gale. Door René van 't Hof, Leny Breederveld, Beppie Melissen en Bert Luppes. Korzo, donderdag 19 oktober, vanavond nog eens. 'Carver - verplaatst u zich eens in mij' toont de persoon lijke visie van René van 't Hof, Leny Breederveld, Bep pie Melissen en Bert Luppes op verhalen van de schrijver Raymond Carver. Voor wie diens werk kent, zou dat een reden kunnen zijn om eens te gaan kijken, voor wie Carver een onbekende is, ik behoor tot die categorie, is de voor stelling overigens goed te vol gen. In een aantal sketches wordt het alledaagse als het ware verheven tot abstractie. Losse fragmenten en flarden van ge sprekken gaan over in schijn baar doelloze handelingen. Voor de cylinderdelen die de entree op het achtertoneel vormen, gebeurt van alles en toch nauwelijks iets bijzonders. Krijgt de toeschouwer een irr- druk van de schrijver? Een ruzie tussen een echtpaar, een vrouw die aan een legpuz zel werkt, een verhaaltje over een man die op een lege droogtrommel wacht bij de wasserette of de grote finale waarin het kwartet Paolo Conté blèrt, geven op papier nauwelijks een clue van wat deze voorstelling toch heeft bezield. De fragmenten hebben alle echter iets gemeen: ze hebben een melancholische wending, die volgens de informatie in het programma zeker aansluit bij het leven van Carver. Wat Van 't Hof, Luppers, Breeder veld en Melissen met hun ma- De spelers van Carver zingen Paolo Conté. teriaal doen, is fenomenaal. De trieste ondertoon wordt slim aangevuld met humor, waar door „Carver" zich verdiept. De uitvoering is van hoog ni veau. De vier bewegen mis schien wel dank zij de advie- FOTO: BEN VAN DUIN zen van Amy Gale soepel en fraai en het lijkt alsof de hele voorstelling wordt begeleid door mooie muziek die alleen de spelers kunnen horen. Leuk en inventief. PETER SNEL Interesse voor Belgische kunst neemt sterk toe LONDEN De internationale belangstelling voor moderne Belgische kunst zit nog steeds in de lift. Dit werd gisteren duidelijk in het Londense veilinghuis Christie's waar voor de tweede maal in ongeveer een jaar mo derne schilderijen, prenten en beeldhouwwerk van Belgische kunstenaars bij opbod werden verkocht. De veilingzaal was mudvol ge lopen met niet alleen veel Bel gen maar ook talrijke belang stellenden uit andere landen De totale opbrengst van de verkoop bedroeg 2.350.370 pond, tegen 2.323.750 pond af gelopen jaar. 73,5 Procent van de 131 te koop aangeboden stukken werd verkocht. Onge veer 90 van de aanwezige kunstwerken waren afkomstig uit België; de andere kwamen uit Amerika, Frankrijk en Zweden. HAN VAN DER MEER KIJKT DOOR SLEUTELGAT: In therapie. Informatieve aerie. KRO- televiaie. Nederland 1 om 21.12 uur. Vanavond. HILVERSUM „Als we vijf procent van de kijkers kunnen pakken, dan haal ik de champagne te voor schijn", zegt programma maker Han van der Meer, verantwoordelijk voor het speelse, maar tegelijkertijd behoorlijk emotioneel ge laden programma „In Therapie". Begin oktober ging de reeks over psychotherapie zijn derde seizoen in en terugkijkend kan Van der Meer concluderen dat de eerste twee series bij de kij ker zijn aangeslagen Zonder te willen opscheppen, maar met gepaste trots laat hij we ten: „Er hebben gemiddeld zo'n 900.000 mensen naar ge keken en we konden een waardering noteren van tus sen de 6.7 en 7.0. Maar wat ik echt opvallend vond was, dat de grootste groep kijkers in leeftijd varieerde van 25 tot 35-plus en dat is een groep die meestal niet kijkt naar zulke programma's". „In Therapie" laat zien hoe psychotherapie werkt. Het gaat om nagespeelde situaties, die in onderwerpkeuze zijn op geduikeld uit de praktijk. De psychotherapeute (drs. Annet te Heffels of drs. Willeke Be- zemer) probeert er door mid del van gesprekken achter te komen wat de werkelijke klachten zijn van de cliënt om daarna de therapie te kunnen vaststellen. De kijker krijgt tij dens de uitzending de rol van toeschouwer toebedeeld. Hij wordt deelgenoot van zowel het gebeuren in de spreekka mer als in de observatieruimte en krijgt zodoende inzicht in alle factetten. Journalistieker Han noemt deze derde reeks van „In Therapie" beter dan de eerste twee. „Hij is journa listieker van opzet. Kwalitatief zijn er meer vuiltjes uitge haald. De programma's ogen minder Teleac-achtig en heb ben meer vaart. De nadruk ligt deze keer ook op de thera pie en wat minder op het com mentaar, zoals in de vorige Bang om straks met een tekort aan onderwerpen te zitten, is Han van der Meer niet. „Voor een volgende serie hebben we al genoeg onderwerpen in por tefeuille. Ik had deze keer bij voorbeeld graag wat willen doen met een migranten-gezin, maar dat is er niet van geko men. Misschien de volgende keer. Je kijkt in eerste instan tie toch naar de aardigste ge vallen en wat de mensen het meest aanspreekt. Maar het belangrijkste is natuurlijk: kun je het verbeelden. Zo hebben we een aantal onderwerpen waarvan we niet goed weten hoe we daar vorm aan moeten geven". Han van der Meer noemt „In Therapie" „een soort veredeld sleutelgat kijken. Maar het moet informatief blijven en niet therapeutisch worden. Ik bedoel, mensen die hulp nodig hebben, worden niet beter door naar het programma te kijken. Maar ze worden hope lijk wel op het goede spoor ge zet. We werken ook nauw sa men met allerlei instellingen, zoals de Ombudsman. Uit het afgelopen seizoen is gebleken dat er mensen zijn die zich na het zien van het programma aanmelden voor een behande ling". Voor Han van der Meer is „In Therapie" een serie waarmee Nederland 1 zich kan onder scheiden van de rest. „Zo'n de gelijke aanpak zul je bij satel lietzenders als Veronique niet aantreffen. Bovendien zal zo'n reeks, door de onderwerpkeu ze, niet boven aan de lijst staan bij de netten die er op uit zijn een zo groot mogelijk aan tal kijkers te trekken" HANS PIËT Leidse B-top in Vroomshoop De Leidse tennistop start van daag het indoorseizoen met het B-toernooi in Vroomshoop. In de elfde jaargang van het Kroesen Inter Parts toernooi staat districtskampioen Kees- Jan Schuilenburg als tweede geplaatst. LC B-master Martijn Krans en finalist Mare Nagel- kerken nemen de posities vier en zes in. Forescatewinnaar Mark Fleischeuer speelt de eerste ronde tegen de Duitser André Neunzig. Districts B- winnares Bionda Zonderop (4), B-master Cindy Berkhout en Nathalie van Lint vormem de Leidse inbreng bij de dames. /sportprogramma Afdelingsvoetbal Zaterdag: heren: 1: Abbenes - Meer burg. Valken '68 - GWS. Alphia - Sleutels, ZLC - Woubrugge, KRV - MVKV, LSVV '70 - Lugdunum, SVOW - TAVV. Dames (beker): Valken '68 - Vlaardin- gen. Ter Leede - Zwart Wit 2. Zwart Wit - Ter Leede 2. 1: Ter Leede 3 - Lyra. Zondag: heren: 1: Bernardus - Teylln- gen, ZLC - Warmunda, VTL - Oranje Groen, Alkmania - Leidsche Boys. VNA - Randstad Sport, Unitas Leiden - MMO, ASCV - VNL. Dames (beker): SJC - Groeneweg, Nieuwkoop - Bloemhof, RVC '33 - SJZ, Iduna - NSV '46. 1: Stompwijkse Boys - VVSB. Geen krant ontvangen? Bel tussen 18.00 en 19.00 uur, zaterdags tussen 14.00 en 15.00 uur, telefoonnummer 071-122248 en uw krant wordt nog dezelfde avond thuisbezorgd. NOORD WIJK LEIDEN De teeltgronden in het duingebied moeten wor den afgeschaft. Op die manier kan het water uit de Noordwijkse duinen worden verbeterd. Met nog enkele andere techni sche maatregelen is het mogelijk de grondwater winning in Noordwijk voort te zetten. Dat stelt directeur J. Haijkens van de Energie en Watervoor ziening Rijnland (EWR) naar aanleiding van op merkingen van milieuge deputeerde J. van der Vlist dat de waterwinning in Noordwijk binnen en kele jaren moet worden stilgezet. Haijkens: „Het is bekend dat de provincie het standpunt huldigt dat de waterwinning in Noordwijk moet worden af gebouwd. Wij vinden dat hier bij onvoldoende rekening is gehouden met de belangen van de waterwinning want we hebben nog geen alternatie ven. De provincie roept veel te snel dat de waterputten in Noordwijk dicht moeten". Volgens Haijkens zijn de wa terputten in Noordwijk best nog in de komende jaren bruikbaar. „We onderzoeken op dit moment de mogelijkhe den voor de komende jaren Het probleem is dat de water putten die aan de rand van de Noordwijkse duinen liggen zo wel uit de duinen als uit de bollengronden water krijgen Pas dit jaar geldt op de bollen gronden een beperking van het bestrijdingsmiddelenge- bruik. Het is echter best moge lijk dat er al veel middelen in de grond zitten die het water in de komende jaren kunnen verslechteren. Het water uit de duinen daarentegen is van goede kwaliteit, ook al kan ook daar nog iets verbeterd worden. Eén maatregel om daarvoor te zorgen, is dat de teeltgronden in de duinen niet meer worden gebruikt". Vol gens Haijkens is het technisch mogelijk de toevoer van water uit de bollengronden en uit de duinen te scheiden „We zijn druk bezig met onderzoek De eerste resultaten verwachten we binnen enkele maanden Overigens is de EWR ook be zig met het bedenken van al ternatieven voor het geval de waterputten van Noordwijk, waar jaarlijks een miljoen ku bieke meter water wordt ge wonnen, toch niet meer ge bruikt kunnen worden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 15