Pijn is toeval
IEES TEGEN CRITERIA
IARTTRANSPLANTATIES
ANAESTHESIST VAN LEERSUM EN HET ANTI-FAKIRLICHAAM
Medicijnen-chipkaart kan
slachtoffers voorkomen
„Nederland voert slecht
transplantatie-beleid"
Dreigen met gif in drinkwater was „noodkreet"
NENLAND
™ÏNË
CeidaeSoMotit
DINSDAG 17 OKTOBER 1989 PAGINA 3
V breekt met
gerenbeweging
"^CHT De Federatieraad van
MV heeft besloten de overeen-
t met de jongerenbeweging met
dellijke ingang op te zeggen,
rdeeldheid en chaos binnen de
enbeweging is zo groot, dat
paiicht op voortzetting van de sa-
in erking ontbreekt, aldus een
ar( woordvoerder. Dit besluit bete-
iet definitieve einde van de ze-
eiar geleden uit een fusie van
1S* jongerencontact en KWJ ont-
no jongerenbeweging. WVC be-
n qvrijdag al de jaarlijkse subsidie
p 3 miljoen gulden stop te zetten.
NV wil zo snel mogelijk een
ie jongerenbeweging op poten
•er
Strafeis na
ontucht met
gehandicapten
ROTTERDAM De officier
van justitie bij de rechtbank in
Rotterdam, mr W. Hendriks,
heeft onvoorwaardelijke ge
vangenisstraffen van respec
tievelijk twaalf en zeven
maanden geëist tegen twee
voormalige werknemers van
een instelling voor geestelijk
gehandicapten. Ze zouden ja
renlang ontucht hebben ge
pleegd met een aantal geeste
lijk gestoorde vrouwen. De
rechtbank doet op 30 oktober
uitspraak.
Studenten tijdelijk
uit geldnood
ZOETERMEER Studenten in de
leeftijd van 18 tot 21 jaar die in geld
nood verkeren doordat hun ouders
niet of onvoldoende bijdragen in hun
kosten van levensonderhoud, kunnen
een beroep gaan doen op een tijdelij
ke maatregel. Dat heeft een top-amb-
tenaar van het ministerie van onder
wijs, dr.ir. B. Okkerse,» toegezegd in
het georganiseerd overleg van het
departement met de vertegenwoordi
gers van studenten. Het ministerie is
bereid deze studenten een voorschot
te verstrekken, op voorwaarde dat
studenten dat terugbetalen als zal
blijken dat het parlement niet met
een voorstel voor een meer definitie
ve maatregel instemt.
Braks stopt met
bestrijding iepeziekte
DEN HAAG Minister Braks van land
bouw en visserij heeft de Tweede Kamer
meegedeeld dat hij de campagne ter bestrij
ding van de iepeziekte op 1 januari 1991
stopt. De ziekte, die de afgelopen decennia
vele tienduizenden iepen heeft geveld, is be
heersbaar geworden. Jaarlijks wordt nu nog
zo'n 0,6 procent van de iepen in ons land
slachtoffer van de agressieve schimmel die
de ziekte veroorzaakt. Na 1 januari 1991
kunnen lagere overheden en particulieren
de bestrijding overnemen. De sinds 1977 ge
voerde campagne heeft het ministerie onge
veer 75 miljoen gulden gekost en de lagere
overheden ongeveer zestig miljoen gulden.
De bestrijding omvatte onder meer het rooi
en en vernietigen van door de ziekte aange
taste bomen.
FLEXAIR VERBIEDT
ROKEN AAN BOORD
SCHIPHOL Passagiers van de
jongste Nederlandse luchtvaart
maatschappij, Flexair, moeten het
aan boord voortaan zonder sigaar
of sigaret stellen. Met ingang van
overmorgen is het roken op alle
vluchten van deze maatschappij
(Rotterdam-London City Airport)
niet meer toegestaan. Flexair is de
eerste Nederlandse maatschappij
die het roken aan boord volledig
verbiedt. Het besluit is mede het
gevolg van verzoeken van passa
giers en volgt de tendens die al in
de Verenigde Staten en Scandina
vië gaande is. Daar mag op vrijwel
alle binnenlandse vluchten niet
meer worden gerookt.
:t fek is dat toch. Waarom
wjeft de een steeds last
ij ta hoofdpijn en de an-
a t niet? Waarom ge-
v jest bij de ene patiënt
;Wond na een operatie
rfect en heeft een an-
r er constant pijn aan?
ab westie van toeval, van
zai manier waarop je ge-
ïwd bent", meent de
Jagse anaesthesist Rut
van Leersum. Hij
rs'eft zich, in het Rode
rb uis ziekenhuis, gespe-
ieliseerd in de behande-
aqg van chronische pijn
hd)ijn die langer duurt
een half jaar. Op een
7 igres vandaag en mor-
5 h in Utrecht legt hij uit
iarom er voor pijn niet
h remedie bestaat, zo
i al bestaat.
(I HAAG Rutger
I Leersum tuit de lip-
V en blaast zachtjes.
?lt u dat?". De huid
itreert een zwoel
sje. „Weet u dat er
isen zijn die het bij
zuchtje uitgillen van
lijn in hun hand, maar
voelen als je messen
rs door ze heen zou
1
hi
uibakt een papiertje, tekent
a(e doorsnede van een paar
op en, aan de rand er-
1 de zenuwen als een kar-
|ndje. Bij een longoperatie
ten de ribben opzij worden
bjwd. Wordt de wond daar-
0j[edicht, dan komt er een
ld om de ribben om ze
t op hun plaats .te houden,
'lijenuw ligt niet aan de bui-
tant van de rib, maar in
r soort holletje. Bij de ene
jjis ligt de zenuw daar mooi
>maal in, bij een ander
pt-ie echter iets naar bui-
r' Als daar een draad om-
gfe wordt gespannen laat het
ntt zich raden: de één heeft
J pijn, de ander wel, en be-
jllijk ook.
ger van Leersum: „Hoe die
Bw ligt, is dus gewoon een
iljstie van geluk of pech,
,U hoe je fysiologisch in el-
Er zit. Ja, op den duur kan
'jook psychisch worden en
Ide een er meer onder ge-
t|t gaan dan de ander. Maar
i'ezen kun je er dus niets
doen als je pijn krijgt. Je
nu eenmaal mensen met
ik een anti-fakirlichaam
uitzonderlijk gevoelig
voor pijn. Dat kan in de hele
familie zitten".
Hetzelfde toeval, zegt hij,
speelt ook een rol bij het ont
staan van pijn. Als iemand bij
een flinke botsing achterin
eeri auto zit zonder hoofd
steun, zal na een paar jaar de
nek pijn gaan doen. Had-ie
voorin gezeten met een gordel
en een hoofdsteun, dan was er
niets aan de hand geweest.
Van Leersum verwijst daarbij
naar de recente discussie rond
de botssimulator, waaraan di
verse testpersonen nekklach-
ten overhielden.
Wervelkolom
Van de ongeveer duizend pa
tiënten die Rutger van Leer
sum, naast zijn werk als narco-
tiseur jaarlijks behandelt in
zijn pijnpoli, zijn er hooguit ze
ven die pijn lijden door een
ernstige ziekte als kanker.
Alle andere patiënten hebben
de meest uiteenlopende pijnen,
soms meerdere tegelijk, door
welke oorzaak dan ook. Vaak
is het uitstralende pijn doordat
er iets fout zit in de wervelko
lom - zoals hoofdpijn - dan-
wel door verkeerd gebruik
van die kolom - lage-rug-
klachten. Veelal is het pijn die
wordt veroorzaakt door won
den als gevolg van doorliggen,
spataderen, operatie, suiker
ziekte, gordelroos, te weinig
bloed in de aderen (afsluitin
gen) en aputatie (zogeheten
fantoompijn).
„Het probleem bij wondpijn is
dat pijnstillers bij slechts één
type pijn helpen en verder
niet. Net zoals bij een rotte
kies aspirine niet helpt, maar
een stevige borrel wel. Je hebt
pijnstillers en pijnstillers".
Belangrijk, zo niet essentieel,
is voor Rutger van Leersum
hoe lang een patiënt pijn heeft.
„Als er iemand bij me komt
die al dertig jaar pijn heeft,
trek ik een bedenkelijk ge
zicht. De kans is vrijwel nihil
dat je daar nog iets aan kunt
doen. Maar als het vijf jaar is,
is er toch wel zeventig a tach
tig procent kans dat je de pijn
kunt verhelpen. Soms is het
evenwel fout om pijn te be
handelen. Daar kunnen ver-
schilende redenen voor zijn.
Als de pijn bijvoorbeeld ont
staat door een versleten heup,
dan doe ik niets, dan is het
veel beter een heupprothese in
te planten. En je hebt ook
mensen voor wie pijn een hou
vast is, die aan pijn een be
langrijk deel van hun bestaan
ontlenen; zo erg dat ze eigen
lijk niet meer zonder kunnen.
Echt, er zijn mensen die hele
maal door het lint gaan als
hun pijn weg is. Daartegeno
ver heb je mensen die gek
worden bij het idee dat ze nog
veertig, vijftig jaar met de pijn
zouden moeten leven. Elke
keer weer gaat het er om: wat
is het perspectief voor de pa
tiënt en welk persectief kan ik
bieden".
Huisarts
Rutger van Leersum, en nog
tien a vijftien collega's in den
lande, bestrijden pijnklachten
die niet op een normale ma
nier te behandelen zijn. Veruit
de meeste mensen met pijn,
ongeveer zeven van de tien,
kunnen door hun huisarts
worden geholpen. De anderen
komen bij een specialist te
recht die ook weer en aantal
van hen van de pijn kan be
vrijden. De mensen die er dan
nog niet van af zijn, de u-zult-
ermee-moeten-leren-leven-
groep, komt in één van de
pijnpoli's terecht.
Het idee bestaat dat de artsen
daar de hele dag met injectie
naalden aan het pijltjes gooien
zijn. Rutger van Leersum:
„We hebben de naam dat we
alleen maar prikken. Terwijl
ik dus heel veel doe zonder
prikken, en als er eens een
prik nodig is, dan is de pijn
daarvan goed te verdragen. Je
kunt pijn bestrijden door men
sen hun houding te laten ver
anderen, door ze oefeningen te
laten doen, door tegenprikke-
ling - ondermeer acupunc
tuur -, door geneesmiddelen,
door smeerseltjes en door ze-
nuwblokkades. Wat je doet
hangt enorm af van de patiënt
en van de soort pijn. Iemand
die dertien operaties achter de
rug heeft en nog altijd pijn, die
stuur je niet na vijf minuten
weer je spreekkamer uit. Zo'n
behandeling is een enorme uit-
kienerij".
„Soms blijkt de ene pijn de an
dere te overlappen. Dan komt
er bijvoorbeeld iemand voor
een tennisarm, die ook nog
last van hoofdpijn heeft en ge
regeld dingen uit de handen
laat vallen. Dan behandel ik
die tennisarm. Jaja, bijvoor
beeld met een injectie. En dan
zie je dat ook die hoofdpijn
verdwijnt en dat die patiënt
ook niet meer de duurste kop
jes, want het zijn altijd de
duurste kopjes, uit de handen
laat kieperen. Het gebeurt
vaak dat een patiënt bij me te
rugkomt en roept: dokter u
hebt me behandeld voor m'n
rugpijn, maar ik ben nu ineens
ook van die pijn in m'n kuiten
af. Dat lijkt dan misschien een
wonderbaarlijke genezing.
Maar echt, er is niets wonder
baarlijks aan. Het lichaam is
een samenstelsel van zenu
wen, spieren, botten en geest.
Als je op één punt ingrijpt,
kan dat ook gevolgen hebben
voor de andere punten".
Emotie
„Wat je niet mag vergeten, is
dat pijn ook een emotie is. Je
ziet dat in z'n eenvoudigste
vorm bij het snoepje op de zere
knie van een kind. En in zijn
uiterste vorm bij een stam in
Zuid-Amerika, waar toegeven
aan pijn wordt gestraft, waar
door daar alle operaties zonder
verdoving worden gedaan. Bij
ons is pijn erg belangrijk. Bel
maar op naar je werk en zeg
dat je van de pijn het ene been
niet voor het andere krijgt.
Niemand zal er een probleem
van maken dat je thuisblijft.
Maar zeg dat je zo'n enorme
jeuk hebt en liever thuis blijft,
dan heb je de poppen aan het
dansen. Terwijl jeuk in vele
gevallen veel erger kan zijn
dan pijn".
DICK HOFLAND
DEN HAAG De invoe
ring van een medicijnen
chipkaart kan jaarlijks
honderden slachtoffers
van een verkeerd gebruik
van geneesmiddelen voor
komen. Wegens de toene
mende vergrijzing van de
bevolking en het daarmee
gepaard gaande medicijn
gebruik, mag de regering
daar geen dag langer mee
wachten.
Dit staat in de brochure ,Kijk
op techniek', waarin het Ko
ninklijk Instituut van Inge
nieurs (KIVI) en de Stichting
Maatschappij en Onderneming
(SMO) aandacht voor dit on
derwerp vraagt. Met de gefa
seerde'invoering van een per
soonlijke registratiekaart is in
eerste instantie een bedrag
van vijftig miljoen gulden ge
moeid.
Elk jaar worden zo'n tiendui
zend mensen in het ziekenhuis
opgenomen die het slachtoffer
zijn van verkeerde medicatie
en ongewenste bijwerkingen
van geneesmiddelen. Van hen
komen er zeshonderd te over
lijden. Daarnaast bezetten
8.500 patiënten de beschikbare
ziekenhuisbedden als gevolg
van vergiftiging door genees
middelen. Van hen overlijden
jaarlijks negentig mensen.
Dit is voornamelijk te wijten
aan een onvoldoende of ge
brekkige communicatie tussen
de verschillende betrokken
hulpverleners, zoals de huis
arts, apotheker en specialist.
Vooral de huisarts en de speci
alist houden elkaar slecht op
de hoogte van het medicijnge
bruik van hun patiënten. De
economische schade als gevolg
van dit falen bedraagt naar
schatting vijfhonderd miljoen
gulden per jaar.
De zogenoemde „smart card",
letterlijk vertaald .pientere
kaart', is een plastic kaartje ter
grootte van een normale cre
dit-card met ingebouwde mi
crocomputerchip. De chip be
vat niet alleen een geheugen,
maar ook een processor. Daar
door kan de kaart gegevens
met elkaar vergelijken en zo
nodig alarm slaan, als er met
het medicijngebruik iets mis is.
De kaart is voorzien van een
pin-code.
UTRECHT Slechts een goede transplantatiewetge
ving kan een einde maken aan de daling van het aan
tal orgaandonaties in óns land. Dat heeft drs. B. Cohen,
directeur van de stichting Eurotransplant uit Leiden,
gezegd in een reactie op het teruglopen van donaties
van organen en weefsel.
De stichting fungeert als een intermediair tussen patiënt en zie
kenhuis en stelt, op niet-commerciële basis, donororganen ter
beschikking. In tegenstelling tot andere deelnemende landen
aan Eurotransplant als België, de Bondsrepubliek Duitsland en
Oostenrijk, is het aantal donordonaties in Nederland gedaald
van jaarlijks 28 per miljoen inwoners tot 23 dit jaar.
Cohen schrijft dit slechts ten dele toe aan zaken als handel in
organen en het afstaan van hersenweefsel aan de farmaceuti
sche industrie. „Die hebben slechts een klimaat geschapen dat
voor de familie niet optimaal is om toestemming te geven". Het
is overigens wel voor het eerst dat Eurotransplant toegeeft dat
die zaken van invloed zijn op het aanbod van donororganen.
Cohen zoekt de oorzaak echter veel meer in het gebrek aan dui
delijkheid in zowel de ziekenhuizen als bij potentiële donoren.
Ziekenhuizen weten niet wat zij al dan niet met donororganen
en -weefsel mogen en potentiële donoren weten niet wat er alle
maal met hun afgestane organen kan gebeuren.
De directeur van Eurotransplant wijst de overheid aan als schul
dige. „Die voert een laakbaar beleid, of eigenlijk helemaal geen
beleid". Hij voelt zich al jaren aan het lijntje gehouden door
staatsecretaris Dees van volksgezondheid, die volgens hem
steeds wetgeving toezegt, maar er niet mee over de brug komt.
Zo'n wet zou handel in organen en weefsel moeten verbieden.
Voorts zou de wet een clausule moeten bevatten dat alleen orga
nen gebruikt mogen worden van mensen die daar uitdrukkelijk
toestemming voor hebben gegeven.
Kans op longkanker door radioactiviteit in huis
AMSTERDAM Jaarlijks
overlijden in Nederland min
stens duizend en mogelijk
vierduizend mensen aan long
kanker, veroorzaakt door de
in woningen aanwezige radio
actieve stof radon. Dat blijkt
uit onderzoek van de Vereni
ging Milieudefensie (VMD).
Volgens de organisatie kan
met een aantal maatregelen
het aantal slachtoffers zeker
worden gehalveerd. Radon
komt overal in de lu^ht voor.
Het problematische hierbij is
dat huizen als een soort stolp
werken en het radioactieve ra
don vasthouden. Gevolg hier
van is dat binnenshuis de con
centratie radon circa zeven
maal hoger is dan buitenshuis.
'dRECHT Staatssecre-
s Dees van volksge-
dheid wijst het hante-
van criteria als taal en
ojftijd bij het al dan niet
oeren van harttrans-
itaties volstrekt van de
id. Dees vindt dergelij-
criteria „maatschappe
en ethisch niet te ver-
oorden", aldus de
itssecretaris.
reageerde op de berichten
1 de academische zieken
en in Rotterdam en Leiden
het St.Antonius-ziekenhuis
Nieuwegein. Die zouden
ïsen boven de 55 en mensen
de Nederlandse taal niet
ïhtig zijn voortaan uitsluiten
harttransplantaties,
s zal de drie ziekenhuizen
wijzen dat alleen medi-
criteria voor het ministe-
aanvaardbaar zijn. Hij ver-
:ht dat de ziekenhuizen na
erleg en overreding" wel
en bijdraaien. Doen ze dat
dan kunnen ze hun ver-
ining voor het uitvoeren
harttransplantaties kwijt
i.
ncept-protocollen
gens sprake van concept-proto
collen, die nog niet in de prak
tijk worden toegepast. Dat het
St.Antonius-ziekenhuis en het
AZL ontkennen taal en leeftijd
als drempel te gebruiken, is dus
op zichzelf niet onjuist, maar de
gedachten bestaan wel degelijk.
Bij de beslissing begin juli om
harttransplantaties in het zie
kenfondspakket op te nemen,
is aan ziekenhuizen de eis ge
steld dat zij een protocol opstel
len waarin onder meer de
vraag van selectie wordt gere
geld. De Gezondheidsraad moet
die protocollen vervolgens toet
sen op medisch-ethische aspec
ten.
Volgens secretaris mr. W. Kas
telein van de artsenorganisatie
KNMG heeft een commissie
van de Gezondheidsraad gead
viseerd om de grens voor hart
transplantaties op 59 jaar te zet
ten. Hij zei het niet verstandig
en onbegrijpelijk te vinden van
dè drie ziekenhuizen om de
grens van 55 jaar toch te hand
haven. „Blijkbaar zijn de zie
kenhuizen het niet helemaal
eens met ons advies. Wat is dan
de grondslag voor het leeftijds
criterium?"
Kastelein stelde wel dat het
stellen van elke grens „arbi
trair" is. Wat te doen met een
hartpatiënt die wel in een goe
de conditie verkeert maar ou
der is dan 59 jaar? „Dat blijft
Gelijk
Inmiddels hebben de ouderen
bonden staatssecretaris Dees
per brief hun verontwaardi
ging kenbaar gemaakt over de
plannen van de ziekenhuizen.
Leeftijd mag niet als selectie
criterium in de gezondheids
zorg worden gebruikt, zo stel
len de bonden verenigd in
COSBO. „De .^gezondheidszorg
moet voor iedereen gelijk toe
gankelijk zijn ongeacht de leef
tijd van patiënten".
Het Nederlands Centrum Bui
tenlanders (NCB) heeft staats
secretaris Dees om opheldering
gevraagd. Het niet spreken van
de Nederlandse taal mag geen
criterium zijn om geen medi
sche hulp te verlenen, vindt
het NCB. Als arts en patiënt
niet kunnen communiceren,
wordt er altijd een tolk inge
schakeld. Het NCB begrijpt
niet waarom voor de harttrans
plantaties nu een uitzondering
wordt gemaakt. „Wat doen art
sen dan met een doofstomme
patiënt of met een klein kind,
of met een slachtoffer van een
zwaar verkeersongeval of met
iemand die heel verlegen is en
niet duidelijk kan maken waar
hij pijn heeft?", aldus een NCB-
woordvoerder.
EKNOLLEN
'H'.m MIBfcfeU
sr SPRINCT STEEPS
ISS6N N|JN KAKEN
\/ANI
Bang voor
vluchtelingen
Meer dan duizend men
sen waren gisteravond
aanwezig op een infor
matieavond van de Gro
ningse gemeente Marum
over de komst van 275
vluchtelingen. Het me
rendeel van de 850 in
woners van de kern Nuis
waar het ministerie van
WVC de semi-perma-
nente opvang wil realise
ren, is bang dat het dorp
te klein is voor zoveel
asielzoekers.
Het gemeentebestuur
van het Middenlimburg
se Echt is gisteren inge
gaan op het verzoek van
het ministerie om een
leegstaand klooster van
de zusters Ursuline tot
opvangcentrum te be
stemmen.
FOTO: ANP
DEN HAAG „Via een
weliswaar harde en on
aangename weg heb ik
toch mijn doel bereikt".
Zo waardeerde een 21-ja-
rige chemiestudent uit
Roelofarendsveen achter
af zijn poging Oostenrijk
miljoenen af te persen,
door te dreigen het drink
water in dat land met
dioxine te vergiftigen.
De student werd op 30 septem
ber 1988 door de politie gear
resteerd toen hij langs de snel
weg bij Leiderdorp de ge
vraagde afkoopsom van 48
miljoen gulden wilde ophalen.
Volgens de rechtbank, die de
verdachte in maart tot acht
tien maanden had veroor
deeld, waarvan zes voorwaar
delijk, zou de man uit accute
geldnood hebben gehandeld.
Dp man kon zijn studie chemie
niet meer financieren. De pro
cureur-generaal eiste gisteren
in het hoger beroep voor het
Haagse gerechtshof vijftien
maanden celstraf, waarvan
vijf maanden voorwaardelijk.
Zelf verklaarde de jongeman
met de twee dreigbrieven, die
hij vorig jaar tussen juli en
september naar de Oostenrijk
se ambassades in Den Haag en
Brussel had verstuurd, aan
dacht te hebben willen vragen
voor zijn psychische en licha
melijke problemen. De welbe
spraakte verdachte: „Mijn ge
zichtsvermogen was dermate
aangetast, dat ik nauwelijks
meer kon studeren. Ik had al
vele instanties afgelopen, maar
ze stuurden me telkens van
het kastje nahr de muur". De
medische en psychische zorg
die de man inmiddels geniet,
blijkt zo succesvol dat hij zijn
studie heeft kunnen hervatten.
Van een serieuze bedreiging is
nooit sprake geweest, aldus de
verdachté en diens raadsman
mr. J. Sjöcrona. De giftigheid
van dioxine is volgens beiden
nooit bewezen. Daartoe citeer
de de advocaat verschillende
chemici. „Er heerst na de
melk-affaire inmiddels een
geïnstitutionaliseerde hysterie
rond dioxine", aldus Sjöcrona.
„Deskundigen zouden de
dreigbrieven al vrij snel als
een farce hebben kunnen ont
maskeren", stelde de student,
volgens wie dioxine in melk
mogelijk misschien giftig is,
maar in water zeker niet.
Damesfiets
De hele poging was volgens
mr Sjöcrona te knullig om se
rieus te nemen. Met name het
ophalen van het geld noemde
de advocaat „potsierlijk". Zijn
cliënt zou op 30 september op
zijn damesfiets het vijftig kilo
wegende pakket in het polder
landschap nooit hebben kun
nen afvoeren. Het pakket,
waarvan de man het gewicht
vooraf had berekend, zou on
der meer het geld in verschil
lende valuta bevatten, maar
was in werkelijkheid met foto
kopieën gevuld. De student
probeerde in de rechtszaal met
de fiets en een even zwaar
pakket de onmogelijkheid er
van aan te tonen.
De verdachte: „Achteraf is het
een vervelende zaak die veel
geld en mankracht heeft ge
kost, maar destijds zag ik er
geen gat meer in. Het was
pompen of verzuipen en ik be
sloot te pompen".
President mr E. Pieters vroeg
de verdachte of hij wellicht
niet op twee paarden had ge
gokt. „Of het geld incasseren,
of als het mis zou gaan hulp
krijgen via justitie". De stu
dent bleef echter bij zijn nood
klok-verklaring.
Volgens procureur-generaal
mr P. Bos heeft de verdachte
niet beseft wat hij allemaal
heeft opgeroepen. „Het is
rampzalig dat iemand met zo'n
hoog IQ zo laag kan vallen.
Voor deze zaak zijn flink wat
onderzoekingen gedaan. In
nauw contact tussen de Neder
landse en Oostenrijkse over
heid moesten heledraaiboe
ken worden opgesteld". Om de
jongeman, inmiddels enige tijd
op vrije voeten, niet voor kort
tijd wéér op te sluiten, eiste
Bos een wat lagere straf dan
de rechtbank had opgelegd.
Advocaat Sjöcrona vroeg om
vrijspraak aangezien zijn
cliënt nooit het voornemen tot
afpersing had gehad.
Uitspraak op 30 oktober.
GERRIT BAL
Ombudsman: verdachte
niet direct in boeien
DEN HAAG De politie in
Nederland moet af van de ge
woonte om verdachten die
naar het bureau worden ge
bracht handboeien om te doen.
Een dergelijke vrijheidsbeper
king is een inbreuk op de in
de grondwet gewaarborgde
onaantastbaarheid van het li
chaam en mag daarom alleen
plaats vinden als daar goede
redenen voor zijn.
Dat is de rrfening van de Na
tionale Ombudsman, M. Oost-
ing. De Ombudsman deed deze
uitspraak naar aanleiding van
een klacht van een man uit
Hoorn die de handboeien om
kreeg voordat hij naar een po
litiebureau werd overgebracht
omdat hij zijn naam niet wilde
zeggen. De man werd vorig
jaar aangehouden. Zijn auto
was niet APK-gekeurd.
De minister van justitie is het
niet eens met de zienswijze
van de Ombudsman, zo blijkt
uit het dossier over de zaak uit
Hoorn. Volgens hem zijn vei
ligheidsrisico's niet altijd op
het moment van confrontatie
in te schatten, zeker niet als de
verdachte bij de politie niet
bekend is.
AMSTERDAM
HANDHAAFT
DIJKVERBOD
AMSTERDAM Amsterdam
handhaaft zowel het dijkver-
bod van acht uur als dat van
veertien dagen. Bij het korte
verbod krijgt de politie een
nauwkeurige omschrijving
van het gedrag waaraan ie
mand zich schuldig moet ma
ken om hem te kunnen ver
wijderen. Over het opleggen
van een veertien-dagenverbod
beslist vanaf 14 november de
burgemeester persoonlijk door
ieder geval apart te beoorde
len. Een herziening van de
praktijk was noodzakelijk ge
worden nadat de Raad van
State eind juli een verwiide-
ringsbevel van twee weken
had geschorst.
