„Mijn televisie houdt er mee op,
zodra het over de politiek gaat"
C^idócSouoant
Shamir
wijst plan
Baker af
VERWARRING EN APATHIE OVER TOEKOMST HONGARIJE
Moord op Olof Palme
onoplosbaar na
vrijspraak Pettersson
Van zijderoute
naar
drugstraverse
BUITENLAND
VRIJDAG 13 OKTOBER 1989 PAGIN I
Stewardess
ontvoerd
in Libanon
BERN Een Zwitser
se vrouw is zondag in
het noorden van Liba
non ontvoerd, twee
dagen na de ontvoe
ring van twee Zwit
serse medewerkers
van het Internationale
Rode Kruis in het zui
den van het land, zo
heeft het Zwitserse
ministerie van buiten
landse zaken gisteren
onthuld. De vrouw is
een part-time stewar-
„VS stoppen vliegtuig
ramp in doofpot"
NEW YORK De ware oorzaak van een
vliegtuigongeluk bij Newfoundland, dat
bijna vier jaar geleden het leven kostte aan
248 Amerikaanse militairen, is wellicht in
de doofpot gestopt. Mogelijk heeft Iran de
hand gehad in het neerstorten van het toe
stel. Dit is de strekking van een bericht
dat het Amerikaanse televisiestation ABC
vandaag brengt in het nieuwsprogramma
„20/20". ABC zegt over aanwijzingen te
beschikken dat het ongeluk met een DC-8
van Arrow Air werd veroorzaakt door een
brand die mogelijk voorafgegaan werd
door een explosie. De DC-8 verongelukte
enkele dagen nadat de VS in het geheim
aan Iran hadden laten weten dat zij geen
wapens meer zouden leveren in een po
ging de Amerikaanse gijzelaars in Libanon
vrij te krijgen.
Dag van geweld in
bezette gebieden
JERUZALEM In de door
Israel bezette gebieden was
het gisteren een dag van ge
weld. Israëlische soldaten
schoten vier Palestiinen
dood. 18 Palestijnen raakten
gewond bij ongeregeldheden
die vooral hevig waren in
Nablus op de Westelijke Jor-
daanoever. Onder de gewon
den was een driejarig kind
dat door een rubberkogel te
gen het hoofd werd geraakt
en een schedelfractuur op
liep. De peuter is in kritieke
toestand in een ziekenhuis
opgenomen.
JERUZALEM De Is
raëlische premier Shamir
heeft gisteren afwijzend
gereageerd op het voor
stel van de Amerikaanse
minister Baker, de minis
ters van buitenlandse za
ken van Israel en Egypte
samen te laten onderzoe
ken hoe het vredesover
leg in het Midden-Oosten
weer op gang kan wor
den gebracht. Shamir
houdt vast aan zijn eigen
vredesplan.
Zoon Umberto II voor de rechter
BASTIA De man die aanspraak maakt op de Itali
aanse troon moet binnenkort in Frankrijk terechtstaan
in verband met een dodelijk incident dat zich 11 jaar
geleden in een Corsicaanse haven heeft voorgedaan. De
rechtbank op het Franse eiland in de Middellandse Zee
bepaalde gisteren, dat prins Victor Emmanuel van Sa-
voye, de 52-jarige zoon van de laatste koning van Italië
(Umberto II), zich in de Corsicaanse hoofdstad Ajaccio
verantwoorden voor doodslag. De datum van het proces
staat nog niet vast. In augustus 1978 hield de prins met
zijn jacht vakantie voor de kust van Corsica. Niet ver
van Bonifacio, op het zuidelijk puntje van het eiland,
ontdekte hij dat de reddingsboot weg was. Met zijn mili
taire geweer ging hij op zoek. Korte tijd later vielen
schoten die een jongen van 19 uit de Bondsrepubliek
verwondden. Deze stierf vier maanden later. Op be
schuldiging van het toebrengen van molest en onwettig
wapenbezit werd Victor Emmanuel vastgezet. Later
mocht hij op borgtocht zijns weegs gaan.
Nieuwe onrust in
Georgië
MOSKOU Berichten uit de
Transkaukasische Sovjet-republie
ken meldden gisteren dat het trein
verkeer naar Armenië langzaam
weer op gang kwam, maar dat nieu
we onrust is uitgebroken in Geor
gië, dat door de blokkade eveneens
met ernstige brandstoftekorten
kampt. Het Azerbajdq'aanse persbu
reau Azerinform meldde dat het
vrachtverkeer naar Armenië en de
Armeense enclave Nagorno-Kara-
bach „volledig hersteld" was, maar
erkende dat er minder treinen naar
de twee buurrepublieken reden dan
was verwacht. Sovjet-militairen
hebben gisteren opnieuw een man
doodgeschoten in de omstreden en
clave Nagorno-Karabach.
Israëlische
luchtdefensie
blijkt 'lek'
JERUZALEM De Syril'
piloot die woensdag oi
merkt met een Mig-23
vechtsvliegtuig Israel wist
nen te dringen om daar j
tiek asiel aan te vragen, h 31
de Israëlische luchtdefe
behoorlijk in verlegenheid
bracht. Het dagblad Daj,
meldde gisteren dat de 34-1"'
ge majoor Adel Bassam
luchtruim van Israel kon
nendringen door erg laa{
snel te vliegen. Dit heeft
gen opgeroepen over de kwj
teit van de Israëlische luchf1'
fensie.
BUDAPEST „Niemand
van ons weet wat de toe
komst brengen zal. Mis
schien ben ik zelf over
een paar maanden wel
werkloos. Aan de andere
kant: elke normale partij
heeft toch een afdeling
voor internationale be
trekkingen? Maar we zul
len binnenkort naar een
veel kleiner gebouw
moeten verhuizen".
De eenpartijstaat in Hongarije
wordt afgebroken. Voor de
buitenwacht een groot en
meeslepend gebeuren, voor de
kleine 'apparatsjik' een bron
van zorg en onrust in het ge-
zinsbestaan.
De internationale beleidsme
dewerker van het gewezen
centraal comité van wijlen de
communistische partij van
Hongarije, maakt zich er per
soonlijk niet zo druk over.
Of hij is werkelijk trots op de
omwenteling in zijn partij, óf
hij heeft in het internationale
werk zoveel diplomaten-erva
ring opgedaan, dat hij de kunst
•van het vijnzen goed verstaat.
In elk geval wekt hij de in
druk oprecht van mening te
zijn, dat zijn persoonlijke be
lang ondergeschikt is aan het
Grote Gebeuren.
Zorgen
Maar veel van zijn collega's
vinden het maar wat moeilijk
om de overgang mee te ma
ken. Hun oude HSAP is het
afgelopen weekeinde opgehe
ven, de nieuwgeboren Hon
gaarse Socialistische Partij wil
een gewone politieke partij
worden, zonder een loodzwaar
apparaat met 3.500 betaalde
krachten, tientallen grote kan
toren, partijscholen en vakan
tiehuizen. Ruim drieduizend
ongeruste vaders en moeders,
de staf van de oude HSAP,
houden hun hart vast. Zeker
duizend 'apparatsjik' zullen
hun beschermde baan verlie
zen.
Ook de partijleden reageren
lang niet allemaal enthousiast
op het verhaal van de congres-
afgevaardigden, als dezen te
rugkeren naar hun district om
verslag uit te brengen. „Ge
ween in de partijcellen van
Debrecen," meldt het partij
blad Nepszabadsag. Vooral ou
dere partijleden missen de
communistische zekerheden.
En dat doet pijn.
Hongarije lijkt op weg een maatschappij te worden naar westers model. Maar wie in de hoofdstad
Budapest voorbijgangers om hun mening vraagt, ontmoet veel wantrouwen en verwarring, foto: sp
Als de Hongaarse samenleving
tenminste applaudisserend toe
keek hoe communisten moeite
doen zich tot het 'democratisch
socialisme' te bekeren, dan
stond er nog een beloning te
genover dit kleine menselijke
leed. Maar zo is het niet. Geen
enkele oppositiebeweging
heeft de gedaanteverwisseling
van de communsisten toege-
Bekende hervormers, in het
verleden door de oude leiding
uit de partij gegooid vanwege
hun radicale voorstellen, wei
geren terug te keren in de om
gedoopte moederschoot. „Het
congres was voor mij niet
overtuigend", zegt bijvoor
beeld de bekende politicoloog
Mihaly Bihari. Het hele week
einde verkeerde deze Bihari in
de wandelgangen van het con
gres. Van tijd tot tijd raad
pleegde de leiders hem zelfs,
als het er weer een slecht
voorstond in hun moeizame
onderhandelingen. Zij, leiders
als presidentskandidaat Pozs-
gay, smeekten Bihari om zit
ting te nemen in het partijbe
stuur van de nieuwe partij.
Maar hij gaf nul op hun re
kest. Voor hem is de nieuwe
HSP nog teveel een voortzet
ting van de oude communisti
sche partij.
Niets verandert
Op het busstation aan het En
gels-plein, hartje Budapest,
puft een schoonmaakster even
uit van het dweilen. Wat vindt
zij van al die politieke hervor
mingen in het land: commu
nisten die geen communist
meer zijn, vrije verkiezingen
in aantocht?
Ze staart met een sombere blik
voor zich uit en zegt na een
lange stilte: „Het is altijd goed,
zoals het is. Hoe het ook is".
Bedoelt ze eigenlijk te zeggen,
proberen we voorzichtig, dat
het nu eenmaal nooit goed is,
en dat daar niets aan te doen
is?
„Precies. Je verandert er toch
niets aan".
De schoonmaakster is in de
veertig en werkt om de dag
van zes uur 's ochtend tot tien
uur 's avonds. Daarmee ver
dient ze vierduizend forint, of
tewel 143 gulden. Zelfs in
Hongarije is dat heel weinig
geld, niet meer dan de mini
mumuitkering voor een al
leenstaande. Een inkomen dat
onder het biologisch bestaans
minimum ligt, erkent ook de
Hongaarse regering. Maar de
man van de vrouw werkt als
boer op een landbouwcoöpera
tie, in het dorp buiten Buda
pest waar het echtpaar woont.
Samen met hun twee kinde
ren. Hij verdient zevenduizend
forint. „Dat is ook niet veel.
Maar we zijn gewend aan ar
moede. Toen we trouwden,
hadden we helemaal niets",
zegt de vrouw. Ze praat kortaf,
zachtjes en alsmaar op dezelf
de toonhoogte. Het liefste, zo
veel is wel duidelijk, zei ze he
lemaal niets.
Binnenkort, zo gaan wij on
vermoeibaar door, gaan de
prijzen van levensmiddelen
weer fors omhoog. Wat gaat
dat voor u en uw man beteke
nen?
„Ik denk nooit aan de toe
komst. Dat moeten de leiders
maar doen. Het hangt niet van
ons af, wat er gebeurt".
Maar u kunt toch straks op de
politieke partij stemmen die u
het beste vindt, dan heeft u er
toch zelf iets over te zeggen,
houden wij aan.
„Ik weet niet of dat helpt. Po
litiek is niet voor mensen met
weinig geld", zegt de vrouw.
Met de pilsfles in de hand
staan twee bouwvakkers zich
te verheugen op de voetbal
wedstrijd Hongarije-Spanje die
woensdagavond gespeeld gaat
worden. Ze zijn ervoor uit Sze
ged gekomen, een kleine twee
honderd kilometer ten zuiden
van Budapest.
„Ach, hou toch op. Wat weet
ik nou van dat partijcongres?
Mijn televisie houdt er altijd
mee op, zodra het over politiek
gaat", zegt de jongste van het
tweetal. „Wij houden nu een
maal van andere dingen", zegt
de oudere, wat bedaagdere.
„Van sport en zo". De ander:
„Ik heb vier kinderen. Ik heb
geen tijd voor politiek".
Hij weet maar een ding zeker
als het over politiek gaat: dat
hij niet op de communisten zal
stemmen. Het is niet uit be
zorgdheid over zijn eigen toe
komst, dat hij de stormachtige
politieke ontwikkelingen in
zijn land maar laat voor wat ze
zijn. „Wij maken het goed. Ik
heb twee stevige armen aan
mijn lijf en ik werk hard. Dat
is alles wat ik te zeggen heb",
zegt de jongeman en hij trekt
zijn makker weg uit het ge-
„Ik kan me niet goed voorstel
len dat iemand die jarenlang
communist is geweest, dat niet
tot in eeuwige dagen blijft",
zegt een gepensioneerde dame
voorzichtig als we haar vragen
wat ze van het partijcongres
vond. Ze probeert de politiek
wel een beetje bij te houden,
maar vindt het allemaal erg
onoverzichtelijk geworden.
„We krijgen hier wel veel par
tijen, vind ik".
Een paar jaar geleden, toen er
van democratisering in Hon
garije nog geen sprake was,
vond ze het leven in zekere
zin makkelijker. „Er was
werk. Er was geld. Nu ben ik
erg ongerust, ook voor mijn
zoon en zijn kinderen. Over
een paar maanden worden de
vleesprijzen vrijgelaten. Dat
betekent dat ze voor een var
kenslapje kunnen vragen, wat
ze ervoor kunnen krijgen".
Heeft ze heimwee naar de rus
tige tijden van partijleider Ka-
dar, ook al was er toen van
vrije verkiezingen geen spra
ke?
„Misschien. Aan de andere
kant zeggen ze, dat toen de
fouten zijn gemaakt waar we
nu voor betalen. Dat zeggen
ze. Misschien zijn meer partij
en ook wel beter. Maar ik zal
nooit ergens lid van worden".
Verwarring
In Hongarije, zoveel mag dui
delijk zijn, heerst grote ver
warring. Hoe rustig het straat
beeld ook oogt, 'chaos' is het
meest gebruikte woord.
„Ik heb het congres al die da
gen zo goed mogelijk proberen
te volgen. Maar ik vond het
teleurstellend. Dezelfde chaos
in de partij als in de rest van
de samenleving", zegt een ste
vige vrouw van in de dertig,
die blijkt lid van de commu
nistische partij te zijn geweest.
„Ik ben niet om ideologische
redenen lid geworden, maar
omdat ik dacht dat ik daar iets
goeds voor de mensen zou
kunnen doen. Nu weet ik niet
wat ik moet doen. Lid worden
van die nieuwe HSP? Of iets
beters zoeken?"
Alle verhalen over ruzies aan
de leiding van de nieuwe par
tij, verdeeldheid tussen partij
voorzitter Nyers, premier Ne-
meth en kandidaat Poszay. De
HSAP-mevrouw, onderwijze
res van beroep, vindt het alle
maal erg onbevredigend. Niet
omdat ze tegen hervormingen
is, maar omdat het allemaal
„zo verschrikkelijk weinig
concreet is".
„Ik geloof niet dat de partij
haar macht uit handen zal ge
ven", zegt een jongeman die
kleumend op de bus naar Sze
ged staat te wachten. Hij is ca
meraman van beroep, heeft
zijn opleiding in Roemenië ge
volgd, en heeft nu net een
baan gevonden bij de Zuid-
hongaarse afdeling van de te
levisie. „Misschien is mijn
beeld van communisten wel
erg negatief beïnvloed door
mijn ervaringen in Roemenië.
Dat zou kunnen. Maar ik kan
niet anders dan communisten
wantrouwen. Ze hebben nu
een nieuwe partij opgericht,
maar het zijn allemaal dezelf
de mensen, dezelfde conserva
tieven. Er wordt achter de
schermen een deal voorbereid
tussen het Hongaars Democra
tisch Forum en de partij, voor
een nieuwe regering. De enige
groep uit de oppositie waar ze
makkelijk mee kunnen wer
ken, en gewoon diezelfde oude
partij. Vrije verkiezingen,
maar ze weten al precies hoe
het af moet lopen. Daar ben ik
dus bang voor. En in de hoof
den van de mensen heerst zo'n
chaos op het ogenblik. Ik ben
er helemaal niet gerust op".
Een blij kijkende Pettersson staat, na zijn vrijlating, een jour
nalist te woord in de deur van zijn appartement in Stock!
holm. foto: epa
STOCKHOLM Christer Pettersson, de man did
in juli was veroordeeld wegens moord op dd
Zweedse premier Olof Palme, is gisteren vrijgelaten
nadat een hof van beroep in Stockholm een eerder!
veroordeling tot levenslange gevangenisstraf had
teruggedraaid.
De 42-jarige Pettersson, een notoire alcoholist en drugsver
slaafde die al eerder was veroordeeld wegens het vermoor
den van een jongere met een bajonet, werd wegens gebrek
aan bewijs op vrije voeten gesteld. Een lagere' rechtbank
veroordeelde hem op 27 juli tot levenslang wegens moord op
Palme. De Zweedse premier werd op 28 februari 1986 in de
rug geschoten toen hij met zijn vrouw Lisbet een bioscoop;
verliet.
De veroordeling berustte hoofdzakelijk op het ooggetuige-
verslag van Palme's weduwe, die met zekerheid zegt in Pet
tersson de moordenaar te herkennen. Het zeven rechten
tellende hof van beroep oordeelde gisteren echter unaniem
dat haar getuigenis niet voldoende is voor een veroordeling
en dat mevrouw Palme zich makkelijk kan hebben vergist
Pettersson heeft altijd gezegd onschuldig te zijn.
Juridische deskundigen menen dat Petterssons vrijspraak
die officieel op 2 november wordt bekendgemaakt, waar
schijnlijk betekent dat de Zweden nooit te weten zullen ko
men wie hun premier heeft vermoord. De politie zal door
gaan met het onderzoek, maar algemeen wordt aangenomen
dat er geen nieuw proces zal komen. Er zijn geen materiële
bewijzen en het moodwapen is nooit gevonden. En Lisbet i
Palme is er zo zeker van dat Pettersson de dader is, dat zij
moeilijk iemand anders zal kunnen identificeren. Pettersson
zei na zijn vrijlating „natuurlijk heel blij" te zijn met de uit-
spraak, vooral omdat hij ervan was uitgegaan dat hij op-,
nieuw schuldig zou worden bevonden.
PESHAWAR ISLAMA
BAD Het is deze
maand volop oogsttijd in
Afghanistan en Pakistan.
Met tonnen tegelijk wordt
de kleur uit het landschap
gehaald. Want de geurige
en bonte papaver wordt
neergemaaid. Een be
scheiden schatting is dat
er ongeveer 120 ton opium
van de Pakistaanse velden
wordt gehaald, terwijl de
vruchtbare Afghaanse
valleien 1500 tot 2000 ton
van het zinnen benemen
de middel voortbrengen.
In Pakistan en Afghanistan
hunkeren inmiddels miljoenen
verslaafden naar de verse
oogst, waarvan uiteindelijk
zestig procent Europa en de
Verenigde Staten zal bereiken.
De Amerikaanse president
George Bush heeft zijn politie
ke geloofwaardigheid ten dele
aan de drugsbestrijding ver
bonden. Washington wil dan
ook meer geld uittrekken om
Derde-Wereldlanden te hel
pen de drugshandel uit te roei
en. Maar in Pakistan en Af
ghanistan is dat parels voor de
zwijnen werpen.
Hasjiesj, opium en heroïne
worden in het stoffige, noord
westelijk deel van Pakistan
openlijk verkocht. Het grens
gebied wordt beheerst door
het trotse en oncontroleerbare
stammenvolk der Pathanen,
dat grimmig lijkt door het mo
derne wapentuig waarmee ze
hun mannelijkheid opsieren.
In dit gebied, dat zich uitstrekt
ver langs de Afghaanse grens,
hebben de stammen hun eigen
wetten. „Ze lappen de federale
en provinciale wetgeving aan
hun laars. Dat is al eeuwen zo.
Wie dit stammengebied, vol
wapens, drugs en anarchie wil
controleren, heeft aan twee le
gers nog niet genoeg", bromt
een Pakistaanse ambtenaar in
de hoofdstad Islamabad.
Landikotal, gelegen aan de
'zijderoute' en nu al 'drugstra
verse' genoemd, is een van die
vele vrijplaatsen, waar Allah
regeert zonder god of gebod.
De Afghaanse keuterboeren
van over de grens verruilen er
hun papaveroogst voor Paki
staanse rupees, waarvan het
equivalent aan Afghaans geld
een fortuin oplevert. Daarmee
kunnen ze de strijd tegen de
onstuitbare geldontwaarding
in hun land nog enigszins win
nend afsluiten.
Sloebers
„Wie neemt het ze kwalijk,
deze arme sloebers. Papaver is
een gemakkelijk gewas. Je
zaait en je oogst het, in de tus
sentijd hoef je niets te doen.
Het levert veel meer geld op
dan gewone voedingsgewas
sen. En daarbij is papaverteelt
in Afghanistan altijd een ge
wone zaak geweest. Het is al
leen de schaal waarop het nu
gebeurt die ons zorgen baart",
zegt een westerse hulpverle
ner.
Volgens voorzichtige schattin
gen van het programma tegen
drugsgebruik van de Verenig
OOGSTTIJD IN PAKISTAN EN
AFGHANISTAN
Kinderen halen de papaveroogst binnen.
de Naties, UNFDAC, werd er
vorig jaar 750 ton opium ge
produceerd in Afghanistan.
Minder optimistische schattin
gen houden het op 1500 tot
2000 ton in 1989. Een vloed
van drugs die via het grensge
bied Pakistan binnenstroomt
en waarover de Pakistaanse
regering zich dan ook ernstig
zorgen maakt.
Peter Tomsen, door president
George Bush aangesteld als
reizend ambassadeur bij de in
terim-regering van de Af
ghaanse verzetspartijen, zal de
drugskwestie zeker hebben
aangeroerd in zijn gesprekken
met prof. Mojadiddi, de presi
dent van de wankele verzets-
regering. De hooggeleerde Af
ghaan heeft in het openbaar
getracht de Amerikaanse be
zorgdheid over de Afghaanse
drugshandel weg te nemen
met de zwakke mededeling
dat „drugs on-islamitisch zijn".
Maar dan knijpt Allah kenne
lijk een oogje toe. Want het is
zeker dat er enorme hoeveel
heden opium worden ver
bouwd. En zeker is ook dat
voor het eerst in de Afghaanse
geschiedenis het gebruik van
opium en met name heroïne
zich manifesteert onder brede
lagen van de bevolking. „In de
hoofdstad zijn zeker vijfdui
zend heroïnegebruikers, onder
wie veel vrouwen. Zij vormen
een kwetsbare groep, sterk be
last door de oorlog. Zij verlo
ren hun mannen, hun zonen.
Dat ze vluchten in opium en
heroïne, zo rijkelijk voorradig,
is begrijpelijk zegt een mede-
Ossen
De VN-hulporganisatie en de
talrijke hulporganisaties die
vanuit Pakistan opereren in
Afghanistan, hebben de han
den ineen geslagen om het
drugsprobleem aan te pakken.
„We kunnen de drugshandel
niet bestrijden. We kunnen er
wel voor zorgen dat in gebie
den waar we projecten heb
ben, hulpgelden niet worden
gebruikt voor het verbouwen
van papaver. We sluiten met
een lokale gemeenschap een
contract af, waarin staat dat de
hulp terstond wordt gestaakt
en uitgedeelde goederen wor
den teruggenomen als de hulp
wordt gebruikt voor de papa
verteelt. Zo krijgen boeren bij
voorbeeld gratis een trek-os
om te helpen het land te be
bouwen met andere gewassen.
Maar het dier wordt hen afge
nomen en de dorpsgemeen
schap raakt zijn hulpprogram
ma kwijt als ze zich weer be
zighouden met drugs. Dat kan
werken. Want het dorp wil de
herbouwde school en de be
taalde leerkrachten graag be
houden", zegt een medewer
ker van een Britse hulporgani
satie.
Absal, een grijze drugshande
laar in Landikotal, is zich van
dit alles niet bewust. Dat de
verdovende middelen in Euro
pa en Amerika miljoenen aan
de rand van de afgrond
brengt, gaat zijn bevattings
vermogen te boven. Misschien
is het hem niet aan te reke
nen, want opiumsnuiverijen
werden pas in 1979 in Pakis
tan gesloten en in sommige af
gelegen gebieden wordt papa
ver al eeuwen beschouwd als
het beste en overigens enige
verkrijgbare geneesmiddel te
gen alle kwalen, van droge
hoest tot kanker.
Anders ligt dat met de jonge
Rafi, die op zijn fiets toerend
door de hoofdstad Islamabad,
heroïne aan de man probeert
te brengen voor prijzen die al
aardig in de Europese richting
gaan. „De regering wil drugs
aanpakken", zegt hij, „maar
het zal ze niet lukken. Zelf ge
bruik ik niet, maar ik moet
toch ergens mijn studie van
betalen".
Afkicken
Kalim Dil Khan, die de Paki
staanse narcoticabrigade leidt,
slaat de spijker op de kop als
hij zegt: „De drugs moeten
verdwijnen van de campus
van onze universiteiten. Onze
jeugd gaat eraan". En Man
Muzaffar Shah, de minister
van staat voor narcoticazaken,
heeft meer dan een dagtaak
aan het béstrijden van wat 'de
Pakistaanse ziekte' wordt ge
noemd, de verslaving onder
jongeren. Muzaffar spreekt in
gezwollen taal over bewust
wordingscampagnes en afkick
programma's, maar de realiteit
is dat er nog maar één kliniek
is waar drugsverslaafden wor
den behandeld.
De mooie woorden, 'een heili
ge oorlog tegen drugs', blijken
vooralsnog loos te zijn. Aan
ene kant laat de Pakistaan
douane op de internationa
vliegvelden en in de hav<
van Karachi niets aan het to
val over om drugs te onde
scheppen, aan de andere kaï
stopt niemand de toevoer var
uit het poreuze grensgebie
met Afghanistan. En op straa
in de steden en zelfs op de w
gen vanuit dat grensgebie
kijkt de politie de andere kaï
op.
Er gaan in Pakistan trouwei
stemmen op om verdovenc
middelen te legaliseren. Va
president Benazir Bhutto hoe
ven de 'legalisten' echter gee
heil te verwachten, omdat z
een felle tegenstandster is va
drugs en drugshandel.
Warit kende Pakistan tien ja;
geleden nog een verwaarloo
baar aantal drugsverslaafde!
nu moet het land, met een tx
volking van 110 miljoen zii
len, tussen de een en twee mi
joen jonge landgenoten va
menselijk verval zien te ree
den.
Kalim Dil Khan, die de Pak
staanse narcoticabrigade leid
blijft optimistisch, al wettige
de resultaten dat niet. Enig
maanden geleden werd hande
laar Mirza Iqbal Baig met vee
tamtam opgepakt. Ondank
veel speurwerk zoekt de Paki
staanse justitie nog steeds na!
het onomstotelijke bewijs te
gen Baig, maar het is lastig
verbrande documenten
dode lichamen tot spreken
dwingen. Inmiddels is Baig
borgtocht vrijgelaten. En
glippen tot nu toe alle grot"
vissen door de mazen van he
