Paus Paulus
veroordeelt
repressie op
Oost-Timor
Evangeliaria uit Karolingische tijd
£cidóc (Sotncmt
CeidóeSoinatit
-
kerk
wereld
Relatie joden-christenen verdeelt christelijke gereformeerden
Wat met de normen in De bedrijvige schoof
Schoolwijzer
Zinvol voorstel
brieven van lezers
GEESTELIIK LEVEN/OPINIE
VRIJDAG 13 OKTOBER 1989 PAGINA
Eerste kerkdienst in Kremlin sinds 1918
MOSKOU In de kathedraal van Maria Hemelvaart, de
hoofdkathedraal van het Kremlin, is vandaag voor het eerst
sinds 1918 een orthodoxe kerkdienst gehouden. Dit heeft de
woordvoerder van de raad voor godsdienstzaken van de
Sovjetregering meegedeeld. De Russisch-Orthodoxe Kerk her
dacht tijdens deze dienst dat 400 jaar geleden het patriarchaat
van Moskou werd ingesteld. Pas onder tsaar Boris Godoenov in
1589 lukte het de Orthodoxe Kerk van Rusland om zich los te
maken van het patriarchaat van Constantinopel en het patriar
chaat van Moskou op. te richten. De eerste patriarch van Mos
kou, Iov, ligt in de Maria Hemelvaart-kathedraal begraven. De
kathedraal was tot de revolutie van 1917 de hoofdkerk van de
Russisch-Orthodoxe Kerk.
RK organisaties vrezen Europese apartheid
TILBURG Europa is bezig een eigen apartheidssysteem op
te bouwen, vinden rooms-katholieke organisaties die zich het
lot van de asielzoeker hebben aangetrokken. De Nederlandse
regering speelt daarbij „helaas een bedenkelijke voortrekkers
rol". „Wie ziet hoe in Nederland vluchtelingen uit de Derde
Wereld worden ontvangen, gevangen gezet en gedeporteerd,
begint zich af te vragen of apartheid en discriminatie wel echt
alleen voor Zuidafrika opgaan", schrijft het Missionair Bondge
nootschap, een bundeling van missionaire organisaties, in een
brief aan de leden van de Tweede Kamer. Zij vinden het „on
begrijpelijk en verwerpelijk" dat vreemdelingenzaken op een
lijn wordt gesteld met de bestrijding van terrorisme, drugshan
del en zware criminaliteit.
Men zegt vaak een
grofheid naar links om
van rechts een
compliment te
ontvangen.
WET SOVJETUNIE:
Geen voorkeur
voor atheïsme
MOSKOU/PARIJS In
een ontwerp voor een
nieuwe godsdienstwet in
de Sovjetunie is het at
heïsme zijn voorkèursbe-
handeling ontnomen.
Deze derde ontwerptekst
die in het westen bekend
is geworden, is gepubli
ceerd in het Russische
emigrantenblad 'Roesska-
ja mysl.
Het is de bedoeling dat de Op
perste Sovjet binnen enkele
jaren een besluit neemt over
de nieuwe wet over „de vrij
heid van het geweten, de vrij
heid van godsdienstoefening
en godsdienstige organisaties".
De wet moet de ondertussen
buiten werking gestelde stali
nistische wet van 1929 ver
vangen.
Tot nu toe is het atheïsme on
geveer de 'staatsgodsdienst'.
In het ontwerp wordt niet al
leen, zoals in de twee eerdere
ontwerpen, een juridische be
voordeling van een bepaalde
godsdienst verboden, maar
ook expliciet het atheïsme een
voorkeursbehandeling ont
zegd.
Van grote betekenis is het
nieuwe artikel waarin gods
dienstonderwijs op scholen
wordt toegestaan. Als de leer
lingen en hun ouders het goed
vinden, mag godsdienstonder
wijs worden gegeven of on
derricht in het atheïsme. De
ouders moeten de kosten zelf
betalen en mogen desgewenst
scholen en charitatieve instel
lingen oprichten. Ook de op
richting van eigen jongeren
organisaties is de gelovigen
toegestaan.
Op andere punten stemt het
derde ontwerp overeen met
de twee eerdere versies die in
het westen bekend zijn ge
worden. De godsdienstige
groepen krijgen weliswaar
veel meer bewegingsvrijheid,
maar moeten de oprichting
van een nieuwe kerkelijke
gemeente nog wel door de
staat laten goedkeuren. De
beslissing daarover ligt niet
meer bij de plaatselijke com
munistische partij, maar bij de
raad van volksafgevaardig-
'den.
Vele godsdienstige activitei
ten die officieel nog verboden
zijn, maar vaak oogluikend
worden toegelaten, worden
legaal als het nieuwe ontwerp
wordt aangenomen. Het gaat
uj-.rKij onder meer om het
charitatief werk van de ker
ken. Zij mogen ook godsdien
stige boeken uitgeven en
godsdienstige voorwerpen
produceren.
Welke van de drie nu beken
de wetsvoorstellen aan de Op
perste Sovjet zullen worden
voorgelegd, weet niemand, al
dus 'Roesskaja mysl'. Geen
van de ontwerpen is tot nu
toe officieel gepubliceerd.
Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt
Beroepen te Franeker-Sexbierum en
te Ridderkerk P.W. van de Kamp, als
miss. pred. verbonden aan de kerk
van Assen-Zuid, l.l. werkzaam te
Brazilië, wonende te Assen.
DILI In zijn preek gis
teren tijdens de mis in de
Oosttimorese hoofdstad
Dili heeft paus Johannes
Paulus II fel uitgehaald
naar het repressieve op
treden van het Indonesi
sche leger tëgen de Oost-
timorezen. Tijdens de mis
onderging een aantal jon
geren aan den lijve het
brute optreden van de In
donesiërs.
„Al jarenlang ervaart U aan
den lijve dood en verderf als
gevolg van conflicten. U weet
wat het betekent om slachtof
fer te zijn van haat en strijd.
Onschuldige mensen zijn ge
storven terwijl anderen ten
prooi zijn gevallen aan ver
gelding en wraak", aldus de
paus in zijn preek.
De jongeren waren lid van
Fretilin, de organisatie die te
gen de Indonesische over
heersing strijdt sinds het
eiland 13 jaar geleden werd
geannexeerd. De paus begaf
zich meteen naar zijn auto en
vertrok naar het vliegveld,
Indonesische militairen slaan op dertig meter voor het altaar waaraan de paus gisteren in de
Oosttimorese hoofdstad Dili een mis opdroeg, jongeren in elkaar. foto ap
vanwaar hij naar Jakarta ver- is donderdag uitgelopen op Oosttimorezen door het vei-
trok. Priesters hadden inmid- ongeregeldheden. Tijdens een ligheidskordon naar voren,
dels de gemoederen bedaard. openluchtmis, die werd bijge- zwaaiend met een spandoek
Het bezoek van paus Johan- woond door zo'n 100.000 men- van de bevrijdingsbeweging
nes Paulus II aan Oost-Timor sen. drong een groep jonge Fretilin.
In de vierde eeuw na
Christus kreeg het evan
geliarium, een bundeling
van de vier evangeliën,
een belangrijke functie
bij de verkondiging en
verspreiding van het
christendom.
Met de aanvaarding van het
christendom door Constantijn
was de verspreiding ervan
door het hele Romeinse rijk
op legale wijze mogelijk ge
worden. Bekend is het ver
zoek uit de levensbeschrijving
van deze eerste christelijke
keizer aan Eusebius, de kerk
vader uit Caesarea, om vijftig
perkamentcodices voor de
kerken die in 330 in zijn
hoofdstad Constantinopel
werden ingewijd: „Het lijkt
ons namelijk gepast jouw in
zichten te verbreiden (Eusebi
us was de eerste die een der
gelijke selectie uit de bijbel
maakte, red.), zou je zo goed
willen zijn vijftig exemplaren
van de waarlijk Goddelijke
SoKrifturcn, waarvan je de
beschikbaarheid en het ge
bruik als bijzonder belangrijk
erkent, op kunstig en sierlijk
perkament, in goed leesbaar
schrift en gemakkelijk for
maat, door kalligrafen die
hun kunst goed verstaan, te
laten afschrijven".
Vanuit Caesarea begon dus de
verbreiding van de evangelia
ria die op de eerste plaats be
doeld waren voor de ere
dienst. Uit de opdracht van
Constantijn vloeiden al een
aantal prachtige exemplaren
voort, maar deze kunst be
reikte een hoogtepunt met de
evangeliaria ten tijde van Ka-
rel de Grote en diens opvol
gers, tussen 800 en 1000 na
Christus.
Een aantal van deze hand
schriften is momenteel te zien
in het Museum Meermanno-
Westreenianum in Den Haag.
Bisschop R. Bar van Rotter
dam opende gisteren deze
sterk religieus getinte ten
toonstelling waarop elf fraai
verluchte handgeschreven
boeken van ruim duizend jaar
oud bij elkaar gebracht zijn.
De meeste codices zijn afkom
stig uit Keulen.
Het belangrijkste exemplaar
dat getoond wordt op de ten
toonstelling is het Schnlltgen-
evangeliarium uit het gelijk
namige museum in Keulen.
Om het te kunnen behouden
werd het uit zijn band ge
haald en kunnen alle verluch
te bladen naast elkaar worden
Het evangeliarium uit het Keulse Schnütgen-museum. De af
beelding toont 0e evangelist Johannes en het incipit (begin) van
het Johannes-evanaelie. foto: rheinisches bildarchiv köln
getoond. Hierdoor wordt ook
zichtbaar hoe zorgvuldig de
versiering van een evangelia
rium was gepland. Zowel de
gebruikte schriftsoorten als de
decoratie en illustratie leiden
de lezer door het nuttige,
maar in religieus opzicht min
der belangrijke voorwerk
naar het hoogtepunt, de evan
gelieteksten zelf.
Steeds begint de verluchting
met een portret van de evan
gelist, gevolgd door een titel,
een fraai versierde, pagina
grote hoofdletter en een blad
zijde in goud geschreven
tekst.
Behalve de bladen uit het
Schnütgen-evangeliarium zijn
nog tien handschriften ten
toongesteld. Vier ervan zijn
afkomstig uit de Dom in Keu
len. Haar handschriften wor
den normaliter niet uitge
leend, maar voor de tentoon
stelling in Den Haag is een
uitzondering, gemaakt. Niet
zonder reden. De conservator
van het Schnütgenmuseum,
Anton von Euw, stelde name
lijk deze tentoonstelling sa
men en schreef ook de catalo
gus die op de omslag gesierd
wordt met bladen uit het
Schnütgen-evangeliarium.
De overige zes evangeliaria
die hij beschrijft zijn gehaald
uit het Catharijneconvent in
Utrecht, de universiteitsbi
bliotheek van Leiden en uit
de Koninklijke Bibliotheken
van Brussel en Den Haag.
Een hoogtepunt van de ten
toonstelling is de beroemde
Alcuinus-bijbel - eveneens af
komstig uit Keulen - die een
halve meter hoog is - en de
volledige bijbeltekst bevat zo
als die werd samengesteld
door de Angelsaksische ge^
leerde Alcuinus, een tijdge
noot van Karei de Grote. Zijn
tijd was niet alleen groot in
artistiek opzicht, zo schrijft
Anton von der Euw, ook in
geestelijk opzicht bracht zij
vernieuwing. Deze artistieke
en geestelijke vernieuwing
werd zichtbaar in de evange
lieboeken uit zijn tijd.
De tentoonstelling in het mu
seum Meermanno-Westreeni-
anum is te bezichtigen tot 6
januari 1990, van maandag tot
en met zaterdag van 13.00 tot
17.00. Toegang vrij. Prijs van
de fraai geïllustreerde catalo
gus/ 25,-.
GRONINGEN „De de-
putaten (deskundigen)
voor Evangelieverkondi
ging onder Israel moeten
afstand nemen van het
Overlegorgaan Joden en
Christenen (Qjec). Dit
vanwege de visie van het
Qjec, die in toenemende
mate uitkomt in optreden
en publicaties".
Dit voorstel diende ds. J. van
Amstel (Ede) in tijdens de sy
node van de Christelijke Ge
reformeerde Kerken (CGK)
in Groningen.
Tijdens de behandeling van
de evangelieverkondiging on
der Israel bleek, dat de desbe
treffende deputaten geen ge
makkelijke taak hebben. Aan
de ene kant is er de door het
merendeel der joden bepaald
niet gewaardeerde prediking
in Israel van Christus als zoon
van God. Daarbij stuit volgens
deputaten-rapporteur ds. H.
Biesma (Amersfoort) het de-
putaatschap bij medechriste
nen bovendien op „Goeree-
achtige praktijken" enerzijds
en anderzijds op een „filose-
mitisme waarbij je de haren
ten berge rijzen
De synode discussieerde over
de opvattingen van het depu-
taatschap zelf. Gaan deputa
ten mee in de trend die het
„gesprek" in de plaats wil
stellen van echte zending on
der de joden, zo vroegen ver
schillende afgevaardigden
zich af.
Volgens de deputaten heeft
God zijn verbond met Israel
nooit verbroken, en zal Hij
dat ook nooit doen. Daarin
verschilt zending onder joden
van zending onder heidenen.
Toch zal het getuigenis over
Jezus als gekruisigde zoon
van God niet achterwege mo
gen blijven, aldus de deputa
ten.
Veel afgevaardigden bleken
het niet eens met de mening
van deputaten. Die laatste ne
men volgens ds. Biesma met
hun standpunt een geisoleer-
de positie in binnen het Ojec.
De bezwering van ds. Biesma
dat deputaten „zich niet door
het Ojec in een bepaalde hoek
zal laten drukken" en een op
roep tot vertrouwen daarin,
beletten ds. van Amstel niet
het bovengenoemde voorstel
in te dienen. Over dit en an
dere ingediende voorstellen
spreekt de synode zich op de
laatste zitting in november
Als men de publikaties
en de discussies over het
onderwijs van de laatste
tijd volgt, moet men wel
tot de conclusie komen
dat er een nieuw tijdperk
voor dat onderwijs gaat
aanbreken. Terwijl men
bijna zou vergeten, dat er
de laatste tien jaar toch
heel wat vertimmerd is
aan het onderwijsgebouw.
De vraag is niet alleen:
wat moet er gebeuren?,
maar ook: wat is er moge
lijk?
Een van de visies op het on
derwijs van de toekomst leest
men in het in boekvorm ver
schenen rapport „De bedrijvi
ge school". Het is gemaakt in
opdracht .van de Algemene
Bond van Onderwijzend Per
soneel (de ABOP). (Uitgave
Meulenhoff). Gevraagd werd
een gefundeerde schets te ge
ven van allerlei ontwikkelin
gen in onze samenleving en
de gevolgen daarvan voor het
door de overheid bekostigde
onderwijs, het onderwijsper
soneel en de taak van de
overheid.
In een analyse van de situatie ^en nieuwe
wordt geconstateerd dat er te- Het is ondoenlijk hier ook
veel uitvallers en zittenblij-
vers in ons onderwijs zijn en
dat er ook te weinig leerlin
gen doorstromen naar de zo
genoemde hogere typen van
onderwijs. De kwaliteit van
het onderwijs is soms te laag,
er zijn achterstanden bij be
paalde bevolkingsgroepen, het
onderwijs sluit niet altijd even
goed aan op de arbeidsmarkt.
Verder is er in de samenle
ving te weinig waardering
voor de leraren.
Dat is nogal wat. Maar de
nuchtere beschouwer zal toch
onmiddellijk tot de conclusie
moeten komen, dat deze
klachten niet van vandaag of
gisteren zijn. Waarschijnlijk is
die onderwaardering van de
leraren het meest iets, dat de
laatste tijd is geconstateerd.
De commissie, die het rapport
samenstelde, vindt dat er een
nieuwe school moet komen
met een nieuw klimaat, een
nieuwe cultuur, een nieuwe
organisatie. Zij richt zich
daarbij minder dan het vroe
ger gebeurde op de structuur
van het onderwijs alswel op
de inhoud ervan, het werken
in de klas. Hetgeen te waar
deren valt.
maar enigszins volledig het
een en ander weer te geven.
Daarom een keuze. Interes
sant zijn de culturele ver
schuivingen, die men consta
teert. Ze zullen niet iedereen
onbekend in de oren klinken.
„Een van de belangrijkste cul
turele veranderingen van de
afgelopen decennia is de afna
me van de invloed van de
godsdienst op het Nederlandse
volk. Het verst voortgeschre
den zijn de veranderingen die
voortkomen uit de toegeno
men individualisering." Maar,
wordt er dan onmiddellijk
aan toegevoegd, het minder
vanzelfsprekend zijn van tra
ditionele normen en waarden
kan bevrijdend werken, maar
ook onzekerheid meebrengen.
Bovendien blijft men toch ook
verantwoordelijk voor elkaar.
Onduidelijk is, als ergens be
paalde normen en waarden
zijn verdwenen, welke er dan
voor in de plaats zijn geko
men. Veel mensen voelen
zich niet meer verantwoorde
lijk voor onze samenleving.
In het rapport leest men dat
het onderwijs in ieder geval
aandacht zou moeten hebben
voor normen en waarden die
in onze samenleving alge
meen worden onderschreven.
Waar die vandaan moeten ko
men is mij in dit stuk ondui
delijk. Hier ligt de onzeker
heid voor velen, een groot ge
vaar voor onze samenleving:
het zoutend zout van het
christelijk geloof is op vele
plaatsen verdwenen, maar er
is nog niets voor in de plaats
gekomen. Steeds meer men
sen constateren dat met onge
rustheid in hun hart. Gecon
stateerd wordt ook, dat de re
latie ouders - kinderen aan
het verschuiven is. Veel ou
ders verkeren zelf in onzeker
heid over normen en waarden
en hebben moeite met de ba
lans tussen vrijheid en gezag
suitoefening. Bij de toenemen
de problemen die men soms
heeft met de opvoeding ver
wacht men heel wat van de
school. Die school krijgt te
maken met kinderen van ou
ders die veel van huis zijn,
met kinderen, die in een
jeugdcultuur terecht komen
waar de school vaak niet goed
op aansluit.
Een belangrijk punt voor de
toekomst is ook de zeer grote
hoeveelheid informatie die
over een mens wordt uitge
stort. (Men lette eens op het
aantal kanalen bij de kabelte
levisie, etc. etc.). Het onder
wijs zou zijn leerlingen
moeten leren op basis van gel
dende waarden een kritische
keuze te doen uit de hoeveel
heid van de aangeboden ken
nis, en zich daardoor een me
ning te vormen.
Leervermogen
De school die dit alles en nog
veel meer zou moeten doen,
krijgt de naam van „De be
drijvige school". Centraal
staat daarin „de bevordering
van het zelfstandig leerver
mogen van het kind". De le
raar moet meer begeleider
worden in plaats van lesge
ver. Om het individualisme te
doorbreken moeten leerlingen
meer in groepen werken, in
een eigen tempo.
De school zal meer professio
neel geleid moeten worden en
ook wat groter moeten wor
den, gemiddeld. Ze zal nog
autonomer moeten worden,
de overheid wordt flink op
afstand gehouden. Wat opvalt
is, dat in het hele boek prak
tisch geen onderscheid wordt
gemaakt tussen de taak van
de openbare en van de bijzon
dere school. Het gaat steeds
over het onderwijs. Blijft de
overheid dan wel op afstand,
er wordt geen rekening mee
gehouden dat bijvoorbeeld de
vrije confessionele school op
tal van punten tot heel andere
constateringen zou kunnen
komen en ook tot een andere
vormgeving van de eigen
school. Ik deel de conclusie,
door drs. K. de Jong Ozn.
dat we met name ten gevolge
van de ontkerstening van
onze samenleving voor aller
lei geheel nieuwe opgaven
staan, maar vind tevens dat
de bijzondere school op een
eigen manier de handschoen
moet opnemen. Daartoe daagt
dit boek wel uit. En de over
heid dan, de nieuwe minister
van onderwijs? Laat men niet
weer in de fout vallen, dat
men binnen vier jaar weer
van alles wil veranderen.
Laat men proberen een proces
te ontwikkelen, dat meer on
afhankelijk is van allerlei ka
binetswisselingen. Die rust in
de ontwikkeling heeft het on
derwijs wel nodig.
MINISTER Korthals Altes van justitie heeft de Tweede Ka
mer een wetsontwerp voorgelegd, dat beoogt het lot enigszin [i
te verzachten van slachtoffers van misdrijven en tevens eejv
bijdrage te leveren om te helpen strafbare zaken te voorko
men. De minister wil wettelijke regelingen treffen om verP
oordeelden te kunnen verplichten hun slachtoffers schade
vergoeding te betalen.
DiE in het wetsontwerp genoemde plicht is gebaseerd op diy
uitgangspunten van een begin vorig jaar verschenen rappor
van een adviescommissie. Een dader die wettelijk aansprake
lijk kan worden gesteld voor toegebrachte schade, zal ziji
slachtoffer niet als straf schadeloos moeten stellen, maar alsj
opgelegde maatregel. Zo'n betaling staat dus geheel los van
de straf die een veroordeelde kan worden opgelegd.
DiT alleszins redelijke wetsontwerp verdient een snelle be-'
handeling door het parlement. Al te lang immers staan
slachtoffers van de sterk gegroeide misdaad in de kou. Er zit-1
ten echter wel allerlei haken en ogen aan het voorstel. Aller
eerst wordt verreweg het grootste deel van de misdrijven
nooit opgelost. Het slachtoffer kan dan geen vergoeding ver-1
wachten voor schade die niet door verzekering of waarborg-
fonds wordt gedekt.
Bij een groot deel van de daders die wél in de kraag wor
den gegrepen, blijkt daarnaast vrijwel geen cent te halen. In
die gevallen heeft het aanspannen van een civiele procedure
voor het verkrijgen van een schadevergoeding weinig zin:
dat zou meer kosten dan het mogelijk opbrengt. Er zijn der
halve tal van misdrijven, waarin de goed bedoelde aanbeve
lingen van de adviescommissie geen zoden aan de dijk zet-
Wie als het wetsontwerp eenmaal is aangenomen j
een schadeloosstelling verlangt van de dader zal allereerst!
diens financiële draagkracht moeten bepalen. De praktijk zal
dan al snel leren, dat de nieuwe wet op slechts een handjevol'
gevallen met succes kan worden toegepast. Toch is de wet
zinvol, temeer omdat van de voorgestelde maatregel wel de
gelijk ook een preventieve werking kan uitgaan.
In het geval van een welgestelde automobilist die dronken
een ongeluk veroorzaakt waardoor iemand invalide wordt,
biedt de nu op stapel staande wet het slachtoffer meer moge
lijkheden. Er is dan een betere kans met succes een civiele
procedure voor schadevergoeding aan te spannen. Niet al
leen voor materiële, maar ook voor immateriële schade.
Bij zulke processen zijn in een land als Amerika veelal
enorme bedragen aan de orde. Zover zal het in ons land wel
niet komen, maar het is niet meer dan billijk dat de moge
lijkheden worden verruimd. Wie geregeld onder invloed
rijdt weet dan, dat in geval van een aanrijding hem of haai
naast de gebruikelijke straf ook nog een forse schadeclaim
boven het hoofd kan hangen. Dat kan alleen maar helpen
dergelijke misdrijven te voorkomen.
Brieven graag kort en duidelijk geschreven.
De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden
stukken te bekorten.
Stadhuis
Wat is er gaande daar in 't
Haegje? Alle gemeenten bezui
nigen op hun stadhuis-nieuw-
bouw en (ver)bouwen voor ge
middeld 20 miljoen, maar 't
stadhuis aan het Spui kost 300
miljoen. Voor 13 miljoen heeft
Delft een zwembad in de Phö-
nixstraat tot stadhuis omge-
bouw (Jo Koenen). Schiplui
den bouwt voor 10 miljoen een
grote elektriciteits-nutshal om
tot nieuw stadhuis. Maassluis
en Gouda hebben een veiling
hal en 17e-eeuwse panden tot
stadhuis omgebouwd. Rotter
dam verbouwt ook het be
staande stadhuis aan de Cool-
singel. Sinds 1975 ruilt de ge
meente Den Haag rijkspanden
voor flats. Het militair hospi
taal aan de Fluwelen Burgwal
is zo'n voorbeeld. Had Den
Haag het stadhuis aan het
Monchyplein ook niet kunnen
ruilen met het ministerie van
defensie? Als Den Haag denkt
dat ze „uniek" zijn, dan heb
ben ze het mis! Delft gaat in
1992 van een goedkopere ar
chitect een kopie van het
Spuitheater voor 10 miljoen
nabouwen. De neo-barok TU-
bieb met mogelijkheid tot the-
aterombouw wordt medio 1994
gesloopt voor een luxe-appar-
tement/5-etage-flatje!
A. Muster,
DELFT.
Fatsoensnormen
Een Haags strafadvocaat, die
zich onlangs wederom
moest verantwoorden voor dë
Haagse Raad van Discipline,
verweet de advocaten van kla
gers zijn eigen collega's
derhalve dat zij „verschrik
kelijke blunders hebben ge
maakt, klinkklare onzin heb
ben verkondigd en blijk heb
ben gegeven niets van het
strafrecht af te weten". Be
paald niet voor de eerste keer
geeft bedoelde strafadvocaat
er in elk geval blijk'van wei
nig weet te hebben van de in
de Nederlandse samenleving
heersende fatsoensnormen in
het algemeen en van de voor
advocaten bestemde gedrags
regels in het bijzonder. Over
'klinkklare onzin' gesproken:
zelfs de Chinese regering en
het nazisme werden er door de
kennelijk in het nauw gedre
ven advocaat met de 'haren
bijgesleept' om zijn gelijk aan
te tonen. „Strafrecht is toch
geen recht", zei ooit Paul
Scholten gekscherend tegen
zijn toenmalige assistente me
vrouw Hazewinkel-Suringa.
Men zou het afgaand al
thans op de uitlatingen van
deze Haagse straQurist
slechts kunnen beamen.
Mr. B.J.J. Schwanebeck,
DEN HAAG.
Virus
De hele computerwereld heeft
wekenlang op zijn kop gestaan
vanwege een vermeend com
putervirus. Ook zo blij met uw
ouderwetse kofferschrijfma-
Zinloos onderzoek (2)
Geschokt was ik door het be
richt over een aantal weten
schappers die een onderzoek
hebben verricht om aan te to
nen, dat Jezus niet celibatair
geleefd zou hebben. „Zinloos
onderzoek" schreef een brief
schrijver in een reactie. Dat is
te zwak uitgedrukt! Godslas
terlijk!! Hoe kan iemand twij
felen aan de heiligheid van Je
zus. Hoe durven ze Hem in
discrediet te brengen! Alleen
de veronderstelling is al wal-,
gelijk en diep kwetsend. Laten
wij het hoofd buigen voor
Hem en vergiffenis vragen
voor wat Hem is aangedaan.
M.L.E. van Mulbregt,
DELFT.
Oort
De belastingplannen van prof.
Oort zijn nog niet van kracht
of belastingadviseurs hebben
al uitgeknobbeld waar de toe
komstige wet gaten vertoont
en hoe het bedrijfsleven daar
gebruik van kan maken. Dat
moeten heel kiene jongens
zijn. En je vraagt je af waarom
het ministerie van financiën
die lieden niet in dienst neemt.
Ze zullen uiteraard een fors
salaris vragen, maar dat is na
tuurlijk snel terugverdiend.
H.J. Jongsma,
LEIDSCHENDAM.
Voetbal
Als voor het grote publiek de
kaartverkoop begint voor de
voetbalwedstrijd Nederland-
Finland, is het stadion naar
verwachting al uitverkocht.
De plaatsbewijzen zijn dan
verkocht aan mensen met kor
tingskaarten die zich in de
voorverkoop van een kaartje
hebben kunnen verzekeren.
Daarmee wordt een wedstrijd
van het Nederlands elftal net
zo elitair als een golfwedstrijd
heet te zijn. En dat is mis
schien wel goed. Ooit een aan
hanger gezien van José-Maria
Olazabal die met zijn golfpara-
plu een supporter van Ronan
Rafferty de hersens insloeg?
Of golfliefhebbers die takken
van bomen rukten om er
Bernhard Langer mee te beko
gelen? Nou dan. En zo komt
het ook wel weer goed met het
Nederlandse voetbal.
W.P. de Vries,
WASSENAAR.
