De meeste veilinghuizen
ijn ronduit oneerlijk"
DE NISSAN MICRA 1.2
IMISSAN
U2 met BB King in
Amsterdamse Rai
ecile Huynen
net vurig vioolspel
Ïjnst/ radio/televisie
CeidaeSowuvnt
DONDERDAG 12 OKTOBER 1989 PAGINA 17
T"1I
^oninklijke subsidies
(STERDAM Koningin Beatrix heeft van-
iojdag in het Paleis op de Dam in Amsterdam
(t zes bekroonde jonge kunstenaars de jaar-
che subsidies voor de vrije schilderkunst uit-
afcikt. De winnaars zijn Suzan Drummen
fn, Mirjam Hagoort (28), Maija van der Hei-
gt (29) en Hein Jacobs (32) uit Amsterdam,
oit Hermans (25) uit Maastricht en Wim
lings (35) uit Groningen. Zij ontvingen ie-
- 5.000 gulden. Elk jaar kunnen Nederlandse
Jdend kunstenaars die de beeldende kunst
itandig beroepsmatig beoefenen en op 1 ja-
v.|ri van dat jaar de leeftijd van 35 jaar nog
hadden bereikt, meedingen naar een Ko-
dijke Subsidie. Een gedeelte Van de inge-
;t{ jen werken, van de winnaars en van hen
c! niet in de prijzen vielen, is tot en met 22
eèber in het Koninklijk Paleis te bezichti-
J Het paleis is dagelijks van 12.30 tot 16.00
)<S geopend.
Koningin Beatrix poseert in het Paleis op de Dam met de
jonge kunstenaars die een koninklijke subsidie hebben ge
kregen.
3 FOTO: ANP
ROTTERDAM De Ierse groep U2 geeft op 18, 19
en 20 december concerten in de Amsterdamse Rai
onder de naam 'Love comes to town'. De legenda
rische blueszanger BB King swingt in het voorpro
gramma.
De 3 x 15.000 toegangskaarten zullen niet op de be
kende voorverkoopadressen verkrijgbaar zijn maar
kunnen worden besteld via bonnen in 26 dagbla
den. Uit alle inzendingen worden de „gelukkigen"
geloot.
Zij ontvangen dan een reserveringsbewijs met alle
nodige informatie. Mojo hanteert deze methode
omdat bij twee vorige concerten van de band in
het Feyenoordstadion in 1987 het gedrang bij de
kaartverkopers hier en daar tot heftige taferelen
leidde.
„Mijn vader woont in Rio"
bekroond tot beste kinderfilm
AMSTERDAM De Nederlandse kinderfilm „Mijn vader
woont in Rio" van regisseur Ben Sombogaart is gisteren in Am
sterdam bekroond met de Filmzienprijs 1989. Dat gebeurde bij de
opening van het internationale kinderfilmfestival Cinekid 89, in
de Meervaart.
Na drie Zweedse voorgangers is het dit jaar voor het eerst dat de
prijs wordt toegekend aan een Nederlandse produktie. Eerder dit
jaar won „Mijn vader woont in Rio" al eerste prijs van de kinder
jury tijdens het internationaal filmfestival in Berlijn. De hoofd
rollen worden ondermeer vertolkt door Geert de Jong, Peter Fa-
ber en Wenneke als de hoofdpersoon Liesje.
De jury prees de winnende film voor zijn „heldere verhaalstruc
tuur en oogstrelende aankleding". Ook was er lof voor de „hart
verwarmende wijze waarop jongeren een hart onder de riem
wordt gestoken door de belevenissen van een meisje dat haar lot
in eigen handen neemt".
|N PIETER GLERUM OPENT VEILINGHUIS IN DEN HAAG
HAAG Meneer
rum, zijn alle veiling-
Izen nou écht eerlijk?
ee. Het merendeel is
Jduit oneerlijk. Er zijn
Aof ik honderdvijftig
njinghuizen in ons land,
Ji| daar zit een aantal
a1duit slechte bij. Er zijn
tr\k ik minder dan twin
ed eerlijke veilinghuizen.
I rest is oneerlijk, of
>r onkunde oneerlijk,
zit een klein verschil
weten we dan ook weer.
rïl Pieter Glerum, firmant
het vandaag geopende en
hem vernoemde veiling-
rfc Glerum BV aan het West-
hde in Den Haag, zegt het
,a|. Veilinghuizen doen niet
3 d wat het beste is voor de
it (de verkoper), zijn vaak
niet helemaal eerlijk,
n, voormalig veiling
ier van het gerenom-
de Sotheby, schudt de
•beelden desgevraagd zo
uit de mouw. „Alles wat
verboden heeft gebeurt,
^«prijs opdrijven voor dingen
>r dat niet waard zijn, even
hier afslaan om een vriendje
^e zaal te helpen, reproduc-
als echt verkopen, dat
^rt dingen", zegt hij bijna
Ateloos. Of de heer Glerum
f wel eens „niet helemaal
'lijk" is geweest? Na enkele
•nden bedenktijd: „Echt:
ook oneerlijkheid door
unde bestaat, een soort van
;en in commissie, maar dan
anders, zo blijkt uit zijn uitleg.
„Er zijn er nogal wat die din
gen verkopen die niet zijn wat
ze lijken te zijn, en die dat dan
ook niet kunnen garanderen.
We hebben indertijd bij Sothe
by die affaire gehad met die
Karei Appels die geen Appels
waren. Sotheby heeft ze alle
maal teruggenomen, toen dat
duidelijk werd, maar is daar
een van de weinige in".
„Het terrein dat de veilinghui
zen beslaan is natuurlijk ook
gigantisch. Je kan niet alles
weten. Het kan gebeuren dat
veilinghuis X collages krijgt
aangeboden van Kurt Schwit-
ters zonder iets af te weten
van het werk van deze kun
stenaar. Toch wordt er ge
veild. Als dan voor de derde
keer collages worden aangebo
den wordt het raadzaam je
eens te informeren waar al die
Schwitters plotseling vandaan
komen: misschien worden ze
wel dertig kilometer verderop
vervaardigd. Maar dat gebeurt
meestal niet".
De klant, die meestal ook de
kennis ontbeert om een echte
van een onechte Schwitters te
onderscheiden, is dan de dupe.
„There's a sucker born every
minute", zegt Glerum laco
niek, en hij trekt de vergelij
king met de mensen die een
auto zonder motor kopen.
„Verschil is alleen dat de men
sen dat aan zichzelf te wijten
hebben. Maar bij een schilderij
kan je als leek vaak niet zeg
gen wat goed en wat slecht is,
waarom het ene schilderij
vierduizend en het andere
veertigduizend waard is. En er
zijn genoeg veilinghuizen die
bereid zijn dat ding van vier
duizend voor veertigduizend
te verkopen".
Goudeerlijk
Het moge duidelijk zijn dat
veilinghuis Glerum c.s. zo eer
lijk als goud is en zich niet
wenst in te laten met dergelij
ke vermaledijde praktijken.
Glerum zelf heeft ook een re
putatie op te houden. De fami
lie Glerum heeft een lange
traditie in het veilen van
kunst, eerst bij Mak van
Waay, later bij Sotheby, toen
dit Mak van Waay overnam.
Zoon Jan Pieter werd zelfs het
gezicht van de Amsterdamse
vestiging, en groeide mede
door enkele tv-optredens in
Tros Aktua-Geld uit tot „de
bekendste veilingmeester van
Nederland" (citaat uit een aan
kondiging van een liefdadig
heidsveiling). „Verbazingwek
kend" vindt hij dat, desge
vraagd. Hij vindt zichzelf wel
„een hele goede veilingmees
ter, objectief gezien". Om er
onmiddellijk aan toe te voegen
dat dat natuurlijk alleen wordt
bepaald door de buitenwereld,
volgens niet echt duidelijke
criteria. Na enig nadenken
over wat iemand tot een goede
veilingmeester maakt, zegt hij:
„Een goede veilingmeester
zorgt ervoor dat een veiling
niet saai wordt, dat iedereen
bij de les blijft. Je moet er na
tuurlijk wel verstand van heb
ben. En je moet er als veiling
meester uithalen wat er in
zit".
Bij Sotheby ging dat Glerum
uitstekend af, maar hij kon
zich niet meer zo goed vinden
in de rol die de vestiging dien
de te spelen in het internatio
nale Sotheby-circuit. Amster
dam is geen New York of
Londen, en daar had het con
cern wel eens wat meer reke
ning mee mogen houden,
meent hij. De Engelstalige ca
talogi, op bepaalde punten
zelfs voor hem niet meer te
volgen, waren hem een doorn
in het oog. Als hij het niet
wist, hoe zat dat dan met het
merendeel Nederlandse klan
ten? Sotheby specialiseert zich
in kunst van een miljoen en
meer, en wat daaronder zit
wordt niet echt interessant be
vonden. Klanten worden er
behandeld als nummer, en
niet als individu. Glerum wil
de weer terug naar de per
soonlijke benadering, naar
„leuke kleine dingetjes van
onder de duizend gulden".
Vandaar dus nu Glerum c.s.
Kunst en Antiekveilingen BV,
opgericht door Jan Pieter Gle
rum en zes andere voormalige
medewerkers van Sotheby.
Geld
Misschien een beetje te achter
dochtig, maar was het voor
hem ook niet financieel veel
aantrekkelijker om voor zich
zelf te beginnen? Tenslotte
kreeg hij bij Sotheby alleen
een, overigens riant, salaris,
terwijl er nu toch wel wat
meer voor hém overblijft?
Glerum, resoluut: „Als het al
leen het geld was geweest had
den we het al veel eerder ge
daan. Geld is niet het belang
rijkste, het gaat om plezier en
voldoening in je werk, zoals
iedereen die ook werkt zal be-
Jan Pieter Glerum: „Alles wat God verboden heeft gebeurt in veilinghuizen".
amen. Het gaat er om dat we
nu kunnen opereren zoals wij
dat willen, met alle goede din
gen en alle fouten die daarbij
horen. Met een individuele be
nadering van onze klanten,
die ook met de kleine dingetjes
mogen langskomen".
Glerum heeft een heel plan
opgesteld om juist die mensen
over de voor velen toch nog
hoge drempel van een veiling
huis te helpen. Vanaf volgend
jaar september keert hij terug
op televisie met een program
ma over kunst en antiek, en
binnenkort verschijnt een
maandelijks tijdschrift over
hetzelfde onderwerp. Doel:
mensen duidelijk te maken dat
voor weinig geld hele leuke
dingen zijn te verkrijgen op
kunstgebied. Daarnaast orga
niseert het veilinghuis een se
rie cursussen en lezingen, om
mensen wat kennis en kwali
teitsbesef bij te brengen, „te
laten zien waarom de ene sui
kerpot duurder is dan de an
dere". En over leuke dingen
voor weinig geld verwijst hij
naar de veiling moderne kunst
van maandag 30 oktober, waar
etsen van Aat Veldhoen („echt
heel leuke dingetjes, wonder
schoon, ik zou ze. heel graag
zelf willen hebben") voor prij
zen tussen de drie- en vijfhon
derd gulden onder de hamer
komen.
Duurder
Maar ook het duurdere werk
is verkrijgbaar. Glerum legt
achteloos een echte Van Gogh
op tafel, die hij eerder die dag
ter veiling kreeg aangeboden.
Een vroege Van Gogh, ge
maakt toen hij zeventien was,
in Tilburg. Glerum schat hem
op een ton.
De echt grote dingen van Van
Gogh en Monet zal hij, als hij
ze al aangeboden krijgt, echter
FOTO: CEES VERKERK
doorschuiven naar Sotheby.
„In het belang van de klant.
Als ik maar één Van Gogh of
Monet in de aanbieding heb
komen daar geen Japanners,
Texanen en Australiërs op af,
die komen alleen als er een
hele serie topstukken wordt
geveild. Sotheby is daarin ge
specialiseerd. De klant is ge
baat bij een zo hoog mogelijk
opbrengst, dus schuif ik dat
door".
Er worden deze maand drie
veilingen gehouden bij Gle
rum. De eerste is komende
maandag, met 19e eeuwse
schilderijen. Op 23 oktober
volgt Chinees en Japans Por
selein, en op 30 oktober mo
derne kunst. En jukeboxes,
speelgoed, beertjes, dat soort
dingen? „Ik ben een beetje de
instigator van rare veilingen
in Amsterdam, en daar ga ik
hier zeker mee door".
KOOS VAN WEES
Hobby clubje in
h uiskamersfeer
„We spelen niet zo vaak. Dit is
de tweede keer. Als er dinge
tjes misgaan, vergeef het ons
dan", zei Cesar Zuiderwijk gis
teravond nadat de tonen van
de eerste compositie van Laby
rinth waren weggestorven. In
de twee uur die volgde, ging er
vervolgens regelmatig iets mis,
maar door de gemoedelijke
sfeer die het concert in een
vrijwel leeg Circustheater in
Scheveningen uitstraalde, zat
eigenlijk niemand daarmee.
Labyrinth deed gisteravond
sterk denken aan een hobby
clubje in huiskamersfeer. Het
leek alsof het smaakvolle de
cor, waarin vooral de licht
show prettig oogde, de schijn
moest ophouden dat het hier
om een concert ging, terwijl
het gevoel dat het om een aan
tal musici ging, die vooral voor
eigen vermaak bezig waren,
nauwelijks viel te onderdruk
ken. Er is iets te zeggen voor
zo'n sfeer omdat hij heel ont
spannend werkt, maar of het
muzikaal grote prestaties ople
vert, valt te betwijfelen. Door
dat er blijkbaar geen druk
aanwezig is te presteren, ver
valt het in een voortkabbelend
gebeuren zonder spannings
velden. Het concert, een men
geling van muziek-voor-films
en rock roll, was dan ook
vooral een heel beschaafd ge
beuren. Nergens spetterde het
echt, ondanks soms flitsend gi
taarspel van Eef Albers en
soms indrukwekkende, bree-
duitgemeten toetsenpartijen
van jazz-muzikant Jasper van
't (dool)Hoff.
Het hobbyclubje-gevoel werd
daarbij versterkt doordat ie
dereen zijn solo mocht afleve
ren, hoe vervelend die soms
ook was. Als zangeres Julia
Loko de schijnwerpers koos,
werd het materiaal plotseling
minder speels en greep Laby
rinth terug naar de rockmu
ziek. Hoewel Julia sensueel
dansde op die tonen, moest ze
het stemtechnisch behoorlijk
laten afweten. Ze maakte dan
ook nauwelijks indruk.
Het aardigste moment van de
show zat aan het begin van de
tweede helft. Op een geheel
donker podium waren alleen
de (blauwe) handen van Gol
den Earring-drummer Cesar
Zuiderwijk zichtbaar. Hij ge
bruikte vervolgens zijn door
een electronisch jasje omsloten
lichaam als drumstel. Dit op
een drumcomputer aangeslo
ten kledingstuk zorgde voor
wat aardige (ook visuele) ver
rassingen. Maar echt overtui
gen kon Labyrinth nergens.
Daarvoor was de geluidsinstal
latie te slecht afgesteld en
werd er té vrijblijvend gemu
siceerd.
HANS PIËT
lecialisme is voorwaarde
bedreiging oude muziek
robe dèchirée, Muziek uit de tijd
het Grote Schisma (1378-1417).
»r: Ensemble Trouvéres, bestaan-
uit Debra Gomez (zang en harp),
ncis Biggi (luit en slagwerk) en
rkus Tapio (vedel). Gehoord in
Rijksmuseum van Oudheden op
>ktober.
ïditiegetrouw heeft de
chting Oude Muziek en
eater ook dit seizoen voor
ir concerten in Den Haag
Leiden een aantal solisten
ensembles van internatjo-
le betekenis weten te con-
fcteren. De reeks opende
leravond voor een volle
II met een optreden van het
g jonge ensemble Trouvéres.
t hiermee een gezelschap
h hoog technisch en artis-
k niveau was binnenge-
jld, werd al na enkele mi-
ten duidelijk. De internatio-
al geschoolde leden zijn alle
le in mindere of meerdere
tte gevormd door de terecht
foemde Schola Cantorum
Biliensis. Goed thuis als ze
b in het „basse" of „zachte"
lemblespel, de verfijnde
hst van laatmiddeleeuwse
tale en instrumentale ka-
rmuziek, waren ze met het
(peelde programma, dat
Irken uit de late veertiende
'vroege vijftiende eeuw om-
fte, volledig in hun element,
'de hoge mate van perfectie
de uitvoering van deze
iziek door Trouvéres ken-
[rkte, liet de werking van
E specialisme zich krachtig
leien: zonder zo'n specialis-
t is een dergelijk hoog peil
denkbaar. De vertolking
pr Debra Gomez van een
innend madrigaal als „Una
Pantera", van Johannes Cico-
nia, slank maar heftig als het
dier dat bezongen wordt,
kwam aan vrijwel alle ver-
wacntingen tegemoet. Grote
lijnen en details waren voort
durend welomlijnd aanwezig,
evenals in de bijzonder expres
sieve en modern aandoende
ballata van Johannes Ciconia
"O rosa bella". Het samenspel
van luitist Francis Biggi en
Markus Tapio op vedel is sub
tiel en voortdurend doorzich
tig (Pierre de Molins „Amis
tout dous"!). In het samenspel
met de harp (in de ballade „A
tart peut") komt het volume
van de verschillende instru
menten in het geding. De to
taalklank was niet altijd even
wichtig. Maakt deze verre
gaande specialisatie tevens de
zwakte van zulk musiceren
uit? Bij alle bewondering voor
een vlekkeloze techniek, uiter
ste ritmische gevoeligheid en
een muzikale expressiviteit die
uitsluitend gebruik maakt van
authentieke stijlmiddelen,
moet het publiek toch min
stens enkele malen het gevoel
bekropen zijn, dat deze hoofse
muziek wellicht nog nooit zul
ke fluwelen handschoenen is
aangepakt, zo had het er soms
de schijn van'dat men omwille
van ontdekkingen en overwe
gingen van musicologische
aard afzag van een ruimere
marge voor vrije interpretatie.
Een beetje jammer is dit wel.
Zeker, de muziek werd op su
blieme, intelligente wijze uit
gevoerd, maar met iets meer
lef waren de middeleeuwen
werkelijk tot leven gekomen.
TOM STRENGERS
tifonieorkest van het Koninklijk
hservatorium onder leiding van
tas Vis. Soliste: de violiste Cécile
|[nen. Schönbergzaal, Den Haag.
pinige maten voor het einde
de finale van het viool-
cert van Chatsjatoerian
ipte de e-snaar van de viool
Cécile Huynen. Cécile
lynen en Lucas Vis, die gis-
vvond het Conservatoriu-
•rkest dirigeerde, hadden bij
"itsjatoerian dezelfde bena-
'ingswijze: energiek, harts-
'htelijk en uitbundig. Zo uit-
"idig, dat de Schönbergzaal
iwelijks de geluidsproduk-
kon bevatten. In het eerste
ïl van het concert werd de
indruk gewekt dat de violiste
zich soms moest forceren om
boven het orkest uit te kunnen
komen. In het andante echter
kreeg zij volop de gelegenheid
haar toon te laten opbloeien.
Hoogtepunt van haar vertol
king was de perfect uitgevoer
de cadenz, ooit door David
Oistrach geschreven.
Lucas Vis omlijstte het viool
concert met twee werken die
vragen om kleur en sfeer: Het
betoverde meer Kikimora
van Liadov en de Naima suite
van Loevendie. Met name in
Loevendie's suite werd trans
parant, teder en beklemmend
gemusiceerd.
ADRIAAN HAGER
Dat schoonheid niet alleen eèn kwestie En de tientallen standaard extra's die
van uiterlijk is, is duidelijk te merken bij 'm supercompleet maken zijn ook mooi
de Nissan Micra 1.2. Natuurlijk, 't is een meegenomen. Maai- de schoonheid van
zeer opvallende verschijning die niet de Micra zit 'm vooral ook onder de mo-
alleen vlot oogt maar 't ook is met z'n torkap. De soepele 4-cilinder motor van
sportieve styling en pittige acceleratie. 1.2 liter en
40 kW (54 pk) brengt je niet alleen in rap
tempo waar je wezen wilt, maar maakt
de Micra ook tot één van de schoonste
auto's die er te koop is. Voorzien van
elektronisch motormanagement en een
geregelde driewegkatalysator met lamb-
dasonde voor 'n schone emissie. Beter
voor de natuur èn voor je portemonnee.
De Micra 1.2 is er met vijfbak of met han
dige automaat, als sportieve driedeurs
of riante vijfdeurs. Wat let je om je auto
in te ruilen voor 'n schone... De Micra
staat klaar bij de Nissan dealer. Vanaf
/flfTWTTH
Prys incl. BTW, excl. afleveringskosten. Wijzigingen voorbehouden. Nis
k de maker van de Sunny. Bluebird, Prairie. Maxima, 200 SX. 300 ZX. Terrano, King Gab. Patrol. Vanette. Urvai
Alphen a/d Rijn. Autobedrijf Van Lejjden B.V., Koperweg 1, tel. 01720-40366. Leiden, Auto Heemskerk B.V., Lammenschansweg 128, tel. 071-310811. Noord wijk, Garage Abswoude B.V., Nieuwe Offemweg 2, tel
01719-19246/13150. Roelofarendsveen, Auto Heemskerk, Alkemadelaan 1, tel. 01713-12866.