De meeste veilinghuizen ijn ronduit oneerlijk" DE NISSAN MICRA 1.2 IMISSAN U2 met BB King in Amsterdamse Rai ecile Huynen net vurig vioolspel Ïjnst/ radio/televisie CeidaeSowuvnt DONDERDAG 12 OKTOBER 1989 PAGINA 17 T"1I ^oninklijke subsidies (STERDAM Koningin Beatrix heeft van- iojdag in het Paleis op de Dam in Amsterdam (t zes bekroonde jonge kunstenaars de jaar- che subsidies voor de vrije schilderkunst uit- afcikt. De winnaars zijn Suzan Drummen fn, Mirjam Hagoort (28), Maija van der Hei- gt (29) en Hein Jacobs (32) uit Amsterdam, oit Hermans (25) uit Maastricht en Wim lings (35) uit Groningen. Zij ontvingen ie- - 5.000 gulden. Elk jaar kunnen Nederlandse Jdend kunstenaars die de beeldende kunst itandig beroepsmatig beoefenen en op 1 ja- v.|ri van dat jaar de leeftijd van 35 jaar nog hadden bereikt, meedingen naar een Ko- dijke Subsidie. Een gedeelte Van de inge- ;t{ jen werken, van de winnaars en van hen c! niet in de prijzen vielen, is tot en met 22 eèber in het Koninklijk Paleis te bezichti- J Het paleis is dagelijks van 12.30 tot 16.00 )<S geopend. Koningin Beatrix poseert in het Paleis op de Dam met de jonge kunstenaars die een koninklijke subsidie hebben ge kregen. 3 FOTO: ANP ROTTERDAM De Ierse groep U2 geeft op 18, 19 en 20 december concerten in de Amsterdamse Rai onder de naam 'Love comes to town'. De legenda rische blueszanger BB King swingt in het voorpro gramma. De 3 x 15.000 toegangskaarten zullen niet op de be kende voorverkoopadressen verkrijgbaar zijn maar kunnen worden besteld via bonnen in 26 dagbla den. Uit alle inzendingen worden de „gelukkigen" geloot. Zij ontvangen dan een reserveringsbewijs met alle nodige informatie. Mojo hanteert deze methode omdat bij twee vorige concerten van de band in het Feyenoordstadion in 1987 het gedrang bij de kaartverkopers hier en daar tot heftige taferelen leidde. „Mijn vader woont in Rio" bekroond tot beste kinderfilm AMSTERDAM De Nederlandse kinderfilm „Mijn vader woont in Rio" van regisseur Ben Sombogaart is gisteren in Am sterdam bekroond met de Filmzienprijs 1989. Dat gebeurde bij de opening van het internationale kinderfilmfestival Cinekid 89, in de Meervaart. Na drie Zweedse voorgangers is het dit jaar voor het eerst dat de prijs wordt toegekend aan een Nederlandse produktie. Eerder dit jaar won „Mijn vader woont in Rio" al eerste prijs van de kinder jury tijdens het internationaal filmfestival in Berlijn. De hoofd rollen worden ondermeer vertolkt door Geert de Jong, Peter Fa- ber en Wenneke als de hoofdpersoon Liesje. De jury prees de winnende film voor zijn „heldere verhaalstruc tuur en oogstrelende aankleding". Ook was er lof voor de „hart verwarmende wijze waarop jongeren een hart onder de riem wordt gestoken door de belevenissen van een meisje dat haar lot in eigen handen neemt". |N PIETER GLERUM OPENT VEILINGHUIS IN DEN HAAG HAAG Meneer rum, zijn alle veiling- Izen nou écht eerlijk? ee. Het merendeel is Jduit oneerlijk. Er zijn Aof ik honderdvijftig njinghuizen in ons land, Ji| daar zit een aantal a1duit slechte bij. Er zijn tr\k ik minder dan twin ed eerlijke veilinghuizen. I rest is oneerlijk, of >r onkunde oneerlijk, zit een klein verschil weten we dan ook weer. rïl Pieter Glerum, firmant het vandaag geopende en hem vernoemde veiling- rfc Glerum BV aan het West- hde in Den Haag, zegt het ,a|. Veilinghuizen doen niet 3 d wat het beste is voor de it (de verkoper), zijn vaak niet helemaal eerlijk, n, voormalig veiling ier van het gerenom- de Sotheby, schudt de •beelden desgevraagd zo uit de mouw. „Alles wat verboden heeft gebeurt, ^«prijs opdrijven voor dingen >r dat niet waard zijn, even hier afslaan om een vriendje ^e zaal te helpen, reproduc- als echt verkopen, dat ^rt dingen", zegt hij bijna Ateloos. Of de heer Glerum f wel eens „niet helemaal 'lijk" is geweest? Na enkele •nden bedenktijd: „Echt: ook oneerlijkheid door unde bestaat, een soort van ;en in commissie, maar dan anders, zo blijkt uit zijn uitleg. „Er zijn er nogal wat die din gen verkopen die niet zijn wat ze lijken te zijn, en die dat dan ook niet kunnen garanderen. We hebben indertijd bij Sothe by die affaire gehad met die Karei Appels die geen Appels waren. Sotheby heeft ze alle maal teruggenomen, toen dat duidelijk werd, maar is daar een van de weinige in". „Het terrein dat de veilinghui zen beslaan is natuurlijk ook gigantisch. Je kan niet alles weten. Het kan gebeuren dat veilinghuis X collages krijgt aangeboden van Kurt Schwit- ters zonder iets af te weten van het werk van deze kun stenaar. Toch wordt er ge veild. Als dan voor de derde keer collages worden aangebo den wordt het raadzaam je eens te informeren waar al die Schwitters plotseling vandaan komen: misschien worden ze wel dertig kilometer verderop vervaardigd. Maar dat gebeurt meestal niet". De klant, die meestal ook de kennis ontbeert om een echte van een onechte Schwitters te onderscheiden, is dan de dupe. „There's a sucker born every minute", zegt Glerum laco niek, en hij trekt de vergelij king met de mensen die een auto zonder motor kopen. „Verschil is alleen dat de men sen dat aan zichzelf te wijten hebben. Maar bij een schilderij kan je als leek vaak niet zeg gen wat goed en wat slecht is, waarom het ene schilderij vierduizend en het andere veertigduizend waard is. En er zijn genoeg veilinghuizen die bereid zijn dat ding van vier duizend voor veertigduizend te verkopen". Goudeerlijk Het moge duidelijk zijn dat veilinghuis Glerum c.s. zo eer lijk als goud is en zich niet wenst in te laten met dergelij ke vermaledijde praktijken. Glerum zelf heeft ook een re putatie op te houden. De fami lie Glerum heeft een lange traditie in het veilen van kunst, eerst bij Mak van Waay, later bij Sotheby, toen dit Mak van Waay overnam. Zoon Jan Pieter werd zelfs het gezicht van de Amsterdamse vestiging, en groeide mede door enkele tv-optredens in Tros Aktua-Geld uit tot „de bekendste veilingmeester van Nederland" (citaat uit een aan kondiging van een liefdadig heidsveiling). „Verbazingwek kend" vindt hij dat, desge vraagd. Hij vindt zichzelf wel „een hele goede veilingmees ter, objectief gezien". Om er onmiddellijk aan toe te voegen dat dat natuurlijk alleen wordt bepaald door de buitenwereld, volgens niet echt duidelijke criteria. Na enig nadenken over wat iemand tot een goede veilingmeester maakt, zegt hij: „Een goede veilingmeester zorgt ervoor dat een veiling niet saai wordt, dat iedereen bij de les blijft. Je moet er na tuurlijk wel verstand van heb ben. En je moet er als veiling meester uithalen wat er in zit". Bij Sotheby ging dat Glerum uitstekend af, maar hij kon zich niet meer zo goed vinden in de rol die de vestiging dien de te spelen in het internatio nale Sotheby-circuit. Amster dam is geen New York of Londen, en daar had het con cern wel eens wat meer reke ning mee mogen houden, meent hij. De Engelstalige ca talogi, op bepaalde punten zelfs voor hem niet meer te volgen, waren hem een doorn in het oog. Als hij het niet wist, hoe zat dat dan met het merendeel Nederlandse klan ten? Sotheby specialiseert zich in kunst van een miljoen en meer, en wat daaronder zit wordt niet echt interessant be vonden. Klanten worden er behandeld als nummer, en niet als individu. Glerum wil de weer terug naar de per soonlijke benadering, naar „leuke kleine dingetjes van onder de duizend gulden". Vandaar dus nu Glerum c.s. Kunst en Antiekveilingen BV, opgericht door Jan Pieter Gle rum en zes andere voormalige medewerkers van Sotheby. Geld Misschien een beetje te achter dochtig, maar was het voor hem ook niet financieel veel aantrekkelijker om voor zich zelf te beginnen? Tenslotte kreeg hij bij Sotheby alleen een, overigens riant, salaris, terwijl er nu toch wel wat meer voor hém overblijft? Glerum, resoluut: „Als het al leen het geld was geweest had den we het al veel eerder ge daan. Geld is niet het belang rijkste, het gaat om plezier en voldoening in je werk, zoals iedereen die ook werkt zal be- Jan Pieter Glerum: „Alles wat God verboden heeft gebeurt in veilinghuizen". amen. Het gaat er om dat we nu kunnen opereren zoals wij dat willen, met alle goede din gen en alle fouten die daarbij horen. Met een individuele be nadering van onze klanten, die ook met de kleine dingetjes mogen langskomen". Glerum heeft een heel plan opgesteld om juist die mensen over de voor velen toch nog hoge drempel van een veiling huis te helpen. Vanaf volgend jaar september keert hij terug op televisie met een program ma over kunst en antiek, en binnenkort verschijnt een maandelijks tijdschrift over hetzelfde onderwerp. Doel: mensen duidelijk te maken dat voor weinig geld hele leuke dingen zijn te verkrijgen op kunstgebied. Daarnaast orga niseert het veilinghuis een se rie cursussen en lezingen, om mensen wat kennis en kwali teitsbesef bij te brengen, „te laten zien waarom de ene sui kerpot duurder is dan de an dere". En over leuke dingen voor weinig geld verwijst hij naar de veiling moderne kunst van maandag 30 oktober, waar etsen van Aat Veldhoen („echt heel leuke dingetjes, wonder schoon, ik zou ze. heel graag zelf willen hebben") voor prij zen tussen de drie- en vijfhon derd gulden onder de hamer komen. Duurder Maar ook het duurdere werk is verkrijgbaar. Glerum legt achteloos een echte Van Gogh op tafel, die hij eerder die dag ter veiling kreeg aangeboden. Een vroege Van Gogh, ge maakt toen hij zeventien was, in Tilburg. Glerum schat hem op een ton. De echt grote dingen van Van Gogh en Monet zal hij, als hij ze al aangeboden krijgt, echter FOTO: CEES VERKERK doorschuiven naar Sotheby. „In het belang van de klant. Als ik maar één Van Gogh of Monet in de aanbieding heb komen daar geen Japanners, Texanen en Australiërs op af, die komen alleen als er een hele serie topstukken wordt geveild. Sotheby is daarin ge specialiseerd. De klant is ge baat bij een zo hoog mogelijk opbrengst, dus schuif ik dat door". Er worden deze maand drie veilingen gehouden bij Gle rum. De eerste is komende maandag, met 19e eeuwse schilderijen. Op 23 oktober volgt Chinees en Japans Por selein, en op 30 oktober mo derne kunst. En jukeboxes, speelgoed, beertjes, dat soort dingen? „Ik ben een beetje de instigator van rare veilingen in Amsterdam, en daar ga ik hier zeker mee door". KOOS VAN WEES Hobby clubje in h uiskamersfeer „We spelen niet zo vaak. Dit is de tweede keer. Als er dinge tjes misgaan, vergeef het ons dan", zei Cesar Zuiderwijk gis teravond nadat de tonen van de eerste compositie van Laby rinth waren weggestorven. In de twee uur die volgde, ging er vervolgens regelmatig iets mis, maar door de gemoedelijke sfeer die het concert in een vrijwel leeg Circustheater in Scheveningen uitstraalde, zat eigenlijk niemand daarmee. Labyrinth deed gisteravond sterk denken aan een hobby clubje in huiskamersfeer. Het leek alsof het smaakvolle de cor, waarin vooral de licht show prettig oogde, de schijn moest ophouden dat het hier om een concert ging, terwijl het gevoel dat het om een aan tal musici ging, die vooral voor eigen vermaak bezig waren, nauwelijks viel te onderdruk ken. Er is iets te zeggen voor zo'n sfeer omdat hij heel ont spannend werkt, maar of het muzikaal grote prestaties ople vert, valt te betwijfelen. Door dat er blijkbaar geen druk aanwezig is te presteren, ver valt het in een voortkabbelend gebeuren zonder spannings velden. Het concert, een men geling van muziek-voor-films en rock roll, was dan ook vooral een heel beschaafd ge beuren. Nergens spetterde het echt, ondanks soms flitsend gi taarspel van Eef Albers en soms indrukwekkende, bree- duitgemeten toetsenpartijen van jazz-muzikant Jasper van 't (dool)Hoff. Het hobbyclubje-gevoel werd daarbij versterkt doordat ie dereen zijn solo mocht afleve ren, hoe vervelend die soms ook was. Als zangeres Julia Loko de schijnwerpers koos, werd het materiaal plotseling minder speels en greep Laby rinth terug naar de rockmu ziek. Hoewel Julia sensueel dansde op die tonen, moest ze het stemtechnisch behoorlijk laten afweten. Ze maakte dan ook nauwelijks indruk. Het aardigste moment van de show zat aan het begin van de tweede helft. Op een geheel donker podium waren alleen de (blauwe) handen van Gol den Earring-drummer Cesar Zuiderwijk zichtbaar. Hij ge bruikte vervolgens zijn door een electronisch jasje omsloten lichaam als drumstel. Dit op een drumcomputer aangeslo ten kledingstuk zorgde voor wat aardige (ook visuele) ver rassingen. Maar echt overtui gen kon Labyrinth nergens. Daarvoor was de geluidsinstal latie te slecht afgesteld en werd er té vrijblijvend gemu siceerd. HANS PIËT lecialisme is voorwaarde bedreiging oude muziek robe dèchirée, Muziek uit de tijd het Grote Schisma (1378-1417). »r: Ensemble Trouvéres, bestaan- uit Debra Gomez (zang en harp), ncis Biggi (luit en slagwerk) en rkus Tapio (vedel). Gehoord in Rijksmuseum van Oudheden op >ktober. ïditiegetrouw heeft de chting Oude Muziek en eater ook dit seizoen voor ir concerten in Den Haag Leiden een aantal solisten ensembles van internatjo- le betekenis weten te con- fcteren. De reeks opende leravond voor een volle II met een optreden van het g jonge ensemble Trouvéres. t hiermee een gezelschap h hoog technisch en artis- k niveau was binnenge- jld, werd al na enkele mi- ten duidelijk. De internatio- al geschoolde leden zijn alle le in mindere of meerdere tte gevormd door de terecht foemde Schola Cantorum Biliensis. Goed thuis als ze b in het „basse" of „zachte" lemblespel, de verfijnde hst van laatmiddeleeuwse tale en instrumentale ka- rmuziek, waren ze met het (peelde programma, dat Irken uit de late veertiende 'vroege vijftiende eeuw om- fte, volledig in hun element, 'de hoge mate van perfectie de uitvoering van deze iziek door Trouvéres ken- [rkte, liet de werking van E specialisme zich krachtig leien: zonder zo'n specialis- t is een dergelijk hoog peil denkbaar. De vertolking pr Debra Gomez van een innend madrigaal als „Una Pantera", van Johannes Cico- nia, slank maar heftig als het dier dat bezongen wordt, kwam aan vrijwel alle ver- wacntingen tegemoet. Grote lijnen en details waren voort durend welomlijnd aanwezig, evenals in de bijzonder expres sieve en modern aandoende ballata van Johannes Ciconia "O rosa bella". Het samenspel van luitist Francis Biggi en Markus Tapio op vedel is sub tiel en voortdurend doorzich tig (Pierre de Molins „Amis tout dous"!). In het samenspel met de harp (in de ballade „A tart peut") komt het volume van de verschillende instru menten in het geding. De to taalklank was niet altijd even wichtig. Maakt deze verre gaande specialisatie tevens de zwakte van zulk musiceren uit? Bij alle bewondering voor een vlekkeloze techniek, uiter ste ritmische gevoeligheid en een muzikale expressiviteit die uitsluitend gebruik maakt van authentieke stijlmiddelen, moet het publiek toch min stens enkele malen het gevoel bekropen zijn, dat deze hoofse muziek wellicht nog nooit zul ke fluwelen handschoenen is aangepakt, zo had het er soms de schijn van'dat men omwille van ontdekkingen en overwe gingen van musicologische aard afzag van een ruimere marge voor vrije interpretatie. Een beetje jammer is dit wel. Zeker, de muziek werd op su blieme, intelligente wijze uit gevoerd, maar met iets meer lef waren de middeleeuwen werkelijk tot leven gekomen. TOM STRENGERS tifonieorkest van het Koninklijk hservatorium onder leiding van tas Vis. Soliste: de violiste Cécile |[nen. Schönbergzaal, Den Haag. pinige maten voor het einde de finale van het viool- cert van Chatsjatoerian ipte de e-snaar van de viool Cécile Huynen. Cécile lynen en Lucas Vis, die gis- vvond het Conservatoriu- •rkest dirigeerde, hadden bij "itsjatoerian dezelfde bena- 'ingswijze: energiek, harts- 'htelijk en uitbundig. Zo uit- "idig, dat de Schönbergzaal iwelijks de geluidsproduk- kon bevatten. In het eerste ïl van het concert werd de indruk gewekt dat de violiste zich soms moest forceren om boven het orkest uit te kunnen komen. In het andante echter kreeg zij volop de gelegenheid haar toon te laten opbloeien. Hoogtepunt van haar vertol king was de perfect uitgevoer de cadenz, ooit door David Oistrach geschreven. Lucas Vis omlijstte het viool concert met twee werken die vragen om kleur en sfeer: Het betoverde meer Kikimora van Liadov en de Naima suite van Loevendie. Met name in Loevendie's suite werd trans parant, teder en beklemmend gemusiceerd. ADRIAAN HAGER Dat schoonheid niet alleen eèn kwestie En de tientallen standaard extra's die van uiterlijk is, is duidelijk te merken bij 'm supercompleet maken zijn ook mooi de Nissan Micra 1.2. Natuurlijk, 't is een meegenomen. Maai- de schoonheid van zeer opvallende verschijning die niet de Micra zit 'm vooral ook onder de mo- alleen vlot oogt maar 't ook is met z'n torkap. De soepele 4-cilinder motor van sportieve styling en pittige acceleratie. 1.2 liter en 40 kW (54 pk) brengt je niet alleen in rap tempo waar je wezen wilt, maar maakt de Micra ook tot één van de schoonste auto's die er te koop is. Voorzien van elektronisch motormanagement en een geregelde driewegkatalysator met lamb- dasonde voor 'n schone emissie. Beter voor de natuur èn voor je portemonnee. De Micra 1.2 is er met vijfbak of met han dige automaat, als sportieve driedeurs of riante vijfdeurs. Wat let je om je auto in te ruilen voor 'n schone... De Micra staat klaar bij de Nissan dealer. Vanaf /flfTWTTH Prys incl. BTW, excl. afleveringskosten. Wijzigingen voorbehouden. Nis k de maker van de Sunny. Bluebird, Prairie. Maxima, 200 SX. 300 ZX. Terrano, King Gab. Patrol. Vanette. Urvai Alphen a/d Rijn. Autobedrijf Van Lejjden B.V., Koperweg 1, tel. 01720-40366. Leiden, Auto Heemskerk B.V., Lammenschansweg 128, tel. 071-310811. Noord wijk, Garage Abswoude B.V., Nieuwe Offemweg 2, tel 01719-19246/13150. Roelofarendsveen, Auto Heemskerk, Alkemadelaan 1, tel. 01713-12866.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 17