Wapperen, wenken en liplezen in de kerk mm Ambtenaren azen op particuliere fondsen £cid6cSoivtan Frans kerk wereld Zorg rond pausreis >weer GEESTELIJK LEVEN/OPINIE EfiidoeGou/iotit ZATERDAG 30 SEPTEMBER 1989 PAGINA door Marinus van dar Berg We hadden met elkaar gesproken over het thema: "een nieuw begin". In ons leven komen we voor momenten die om een nieuw begin vragen. Leven na een verlies vraagt ohi een nieuw begin. Verhuizen kan ook een verlies zijn dat om een een nieuw begin vraagt. Tal van voorbeelden. We zaten er nog over na te praten, toen één van de aanwezigen begon te vertellen over Frans. Frans is een mongool die nu ergens in het zuiden van het land in een gezinsvervangend tehuis woont. Dat tehuis is nu zijn thuis. Zijn ouders, zoals zovele ouders met een gehandicapt kind, hadden er \4eel over gepraat. "Wij worden ouder, de andere kinderen zijn allemaal de deur uit en getrouwd, hoe moet het met onze Frans". Dat is altijd een nieuw moeilijk moment in het leven met een gehandicapte zoon of dochter. Allerlei vragen spelen door elkaar heen: welk tehuis is het beste, wanneer is het goede tijdstip, doen we het te vroeg of te laat Anderen weten het vaak sneller en beter dan de ouders zelf. Frans had het ook wel gevoeld: hij kon niet altijd thuis blijven. Hij had zijn broers en zussen uit huis zien gaan. Dat was een groot feest geweest. Hijzelf had een belangrijk aandeel in dat feest gehad, want hij was een echte gangmaker. Bij de verjaardag van de tweeling in het gezin leidde hij altijd het feestgezang: 'Lang zullen ze leven'. Het moest op aanwijzing van Frans tweemaal gezongen worden. Want er waren er immers twee jarig Zo leidde hij ook het feestgezang op de bruiloften. "Een echte mongool," zeiden ze: "zo'n gevoel voor muziek en zang". Nu was het stil geworden in huis. Hij was er ook zelf stiller van. Maar toen zijn ouders op een dag het voor hun moeilijke nieuws aan hem vertelden, wist Frans direct wat hij wilde: Feest. Hij wilde ook een bruiloft: het gemeentehuis, een trouwkaart, de kerk, een recepte, diner en muziek. Kortom: alles. En in de dagen daarop tekende hij het ene schrijfblok na het andere vol met voor begrijpelijke mensen onbegrijpelijke dingen. Het bleken tekeningen en berekeningen te zijn voor zijn nieuwe huis. Dat had hij zijn broers ook zien doen. De persoon die het vertelde, raakte steeds enthousiaster en ik voelde ook mezelf steeds warmer worden. Hij vertelde verder. "Het is echt waar", zei hij, maar ik geloofde hem direct. Dit kon geen verzonnen verhaal zijn. Bijna alles is gebeurd zoals Frans wenste. Behalve het gemeentehuis. "Dat zou een oom die daar werkte wel regelen". Dacht de familie dat de burgelijke overheid dit niet zou begrijpen "Dat zou wel wat moeilijk worden", zei hij. "Het werd een groots feest met Frans als het stralende middelpunt. Hij begroette alle gasten bi] komen en gaan. Zo vierde hij zijn nieuw begin. "Hij hielp zijn ouders en ons allemaal. Wij die het er allemaal moeilijk mee hadden". Mijn gesprekspartner vertelde met zoveel warmte en genegenheid. De stroom van warmte en persoonlijke betrokkenheid die hij bij zijn dagelijkse werk heeft, was helemaal voelbaar in zijn verhaal. Het gaf ons aanleiding tot nog enkele mijmeringen: 'Vreemd dat je zo gauw denkt: 'ik moet de ander helpen en niet zien dat de ander mij helpt'. 'Wat een bijzondere dingen kunnen er gebeuren als we buiten het gewone durven te gaan. Wie serieus op de ander ingaat, snijdt het wonder de pas niet af'. Van het verhaal van Frans heb ik nog eens weer geleerd dat we zorg moeten hebben om rituelen, vooral overgangsrituelen. Die overgangsrituelen helpen ons om afscheid te nemen, gevoelens te uiten, een nieuw begin te maken. Een goed afscheid helpt helen. Ontdekking Amerika anders vieren SAO PAULO De Latijnsamerikaanse bewe ging voor de mensenrechten Serpaj wil met een alternatieve viering herdenken dat Co lumbus 500 jaar gelden Amerika ontdekte. De beweging, die in 1968 werd opgericht door Nobelprijswinnaar Adolfo Perez Esquivel, hoopt komende maand een videofilm gereed te hebben over de gevolgen van de enorme schuldenlast van de Latijnsamerikaanse lan den voor de bevolking van die landen. Verder wil Serpaj een bewustmakingsprogramma op touw zetten dat de Latijnsamerikaanse bevol king helpt bij het ontwikkelen van haar eigen identiteit. Tenslotte gaat de mensenrechtenbe weging, die nu onder leiding staat van de Bra ziliaanse predikant Jaime Wright, werken aan een volkstribunaal. Dit tribunaal zal een uit spraak moeten doen over het missie- en zen dingswerk van de kerken in de afgelopen 500 jaar. Het tribunaal zou in 1992 bijeen moeten komen op hetzelfde moment dat de Latijnsa merikaanse bisschoppenconferentie (CELAM) in Santo Domingo, de hoofdstad van de Domi nicaanse Republiek, vergadert. Naar verwach ting zal paus Johannes Paulus een deel van de CELAM-vergadering bijwonen. De wereldgeschiedenis is het wereldgericht. Friedrich Schiller EFFATHA HERDENKT HALVE EEUW KERKDIENST DOVEN VOORBURG Doven komen er in de meeste kerken maar bekaaid van af. Vanaf kansels wordt over het algemeen slechts met één wijsvinger en een paar zegenende han den gewerkt. En op af stand liplezen is vrijwel onmogelijk. Er is boven dien een ander probleem. Hoe verklaar je aan do ven abstracte begrippen als genade, ziel of palm zondag? „Gewoon, met gebarentaal, de moedertaal voor doven", zegt logopedist P. Voogt, lid van de Interkerkelijke Commissie (IC) voor Doven in Den Haag e.o. Morgenmiddag herdenkt de IC, dat 50 jaar geleden ds. J. Firet in doveninstituut Ef- fatha in Voorburg de eerste kerkdienst voor doven hield. „De geestelijke zorg voor do ven is de afgelopen jaren aan zienlijk uitgebreid", vertelt Voogt. „Naar de mondige do ven wordt eindelijk geluis terd. Oók in de kerk". Toch heeft het tot 1987 geduurd voordat er een zogeheten Ge baren Woordenboek voor do minees, priesters en voorgan gers op de markt verscheen. Daarvoor werd in allerlei ge- barendialecten in de doven- kerken eigenlijk een beetje aangerommeld. Nu zijn de wenken van A tot Z gebun deld. Zo wordt de duivel aan geduid door met gekromde wijs- en middenvinger ronde bewegingen voor de maag te maken. Een naar gevoel dus. Leuker is gered-zijn, oftewel zwaaien met open grijphan den, van boven naar beneden. Die eenduidigheid is goed, want wekelijks, of iets minder frequent, komen in het land In het Gebaren Woordenboek voor doven worden heidenen aangeduid met een beweging van twee vingers langs het hoofd. FOTO: PR het land. „De IC's zijn voort gekomen uit de in 1940 opge richte NCBD (Nederlandse Christelijke Bond van Do ven). Een paar keer peT jaar komen de leden van de IC, onder wie zich ook doven be vinden, bijeen en wordt de ca techisatie, huis- en ziekenbe zoek geregeld. Een centrale stuurgroep in Leusden coördi neert het geheel". Bij de IC's zijn ruim 30 pastores (drie full-time) en enkele leken voorgangers aangesloten. Preek Er is overigens alle belang bij een goede communicatie van het evangelie, want het aantal doven in Nederland wordt ge schat op ruim 36.000. Voogt: „Ons land telt twintig IC's. In de plaatselijke comités, die functioneren als kerkeraden voor doven, nemen deel ver tegenwoordigers uit de Ne derlands Gereformeerde Kerk, de Nederlandse Her vormde Kerk, de Christelijk Gereformeerde Kerk en de Gereformeerde Kerken Ne derland". Hijzelf preekt vrij wel elke zondag in een van de tientallen dovendiensten in Tolken Over de preek zegt Voogt: „De toespraak moet niet te lang duren, want van al dat turen naar gebaren .worden kerkgangers alleen maar moe. Leuke woordspelingen maken kan ook niet. Sommige domi nees doen dat wel, al was het alleen maar om het publiek uit hun slaap te houden. De liturgie wijkt niet af met die van horenden. De vorm wel. Doven bidden met hun ogen open. Zingen doen we niet. Een orgel is aan ons dus niet besteed. We lezen de psalmen en gezangen op. Op een over head-projector staat de tekst, die wordt lettergreep-voor lettergreep met de vinger aangeven". Volgens Voogt zijn de dovendiensten belang rijk omdat de kerkgangers in de eerste op hun wenken worden bediend, en elkaar ontmoeten. „Hoe langer hoe meer worden in plaatsen bij gecombineerde diensten tol ken ingezet, die de boodschap razendsnel vertalen. Dat is goed, want dan kunnen doven ouders met horende kinderen naar dezelfde kerk". Is het bij doven moeilijk pre ken over die man die door Je zus van zijn doofheid wordt genezen? Voogt: „Dat heb ik eerlijk gezegd nog nooit ge daan. Ik denk overigens van niet. In Bethesda genas Jezus een man die al 38 jaar op de ziekenzaal lag. Hij was niet de enige, maar Jezus sloeg die anderen wel over. Heel ver velend, maar geloven is juist uitzien naar de hemel. Een mooie afsluiting van het be staan van de dovenkerken". JOEL BATENBURG Om 50 jaar dovenkerk in Ef- fatha te herdenken, wordt morgenochtend in de Koning kerk, aan de Bruinings Ingen- hoeslaan in Voorburg, een speciale bijeenkomst gehou den. De dienst, die om tien uur begint, wordt geleid door de heer B. Bruining en ds. L.A. de Graaf. Nederlands* Hervormde Kerk Beroepen door de classis Tiel tot predikant voor buitengewone werk zaamheden (geestelijk verzorger van verpleeghuis Nieuw-Vrijthof te Tlel) P A. Baars te Deil en Enspijk; te Wil lemstad J. Riemersma te Nijbroek; te Zuidwolde (Dr.) J.R. Smit te Sexbie- rum-Pietersbierum. Bedankt voor Haamstede J. van Po- pering te Windeshelm. Gereformeerde Kerken Aangenomen naar Harmeien drs. L. van Wijk, kand. te Haarlem. Nederlands* Hervormde Kerk Bedankt voor Harskamp C. Stelwa gen te Montfoort. Gereformeerde kerken Aangenomen naar Blija drs.T.S. Smit, kandidaat te Barendrecht. Christelijke Gereformeerde Kerken Tweetal te Assen: A. Brons te Vlis- singen en A. Dingemanse te Arnhem. Manifestatie over armoede in Nederland op 19 mei 1990 AMSTERDAM Op 19 mei wordt in Den Haag een derde kerkelijke ma nifestatie over „De arme kant van Nederland" ge houden. De eerste twee bijeenkomsten werden in 1987 en 1988 gehouden in Amsterdam. De werk groep die de manifestaties organiseert bestaat uit vertegenwoordigers van de Raad van Kerken en van DISK (Dienst in de Industriële Samenleving vanwege de Kerken). De manifestatie is een afslui ting van een serie thema bijeenkomsten rond armoede (bijvoorbeeld over armoede en jongeren, en gemeentelijk minimabeleid). De resultaten van die bijeenkomsten wor den op de negentiende mei bekend gemaakt op het Malie veld na een demonstratieve tocht door de binnenstad. Ook wordt een liturgische bijeen komst gehouden met aanslui tend een programma waarin sprekers afkomstig uit de ker ken, politiek en uitkeringsge rechtigden aan het woord ko men. De beweging rond de „arme kant van Nederland" heeft veel discussie in ons land te weeggebracht. Het bestaan van armoede wordt niet meer ontkend; de manier waarop die moet worden bestreden is echter nog steeds inzet van felle meningsverschillen. Voor de werkgroep zijn de komende tijd de centrale the ma's: inkomensverbetering voor de laagste inkomens; het scheppen van zinvolle werk gelegenheid; minder knellen de regelingen bij uitkeringen; het toegankelijk maken van voorzieningen als gezond heidszorg, huisvesting en der gelijke voor iedereen en ten slotte de positie van vrouwen. Behoudende Anglicanen protesteren Conservatieve Anglicanen protesteerden gisteren op het vliegveld Heathrow toen daar de aartsbisschop van Kantel berg, dr. Robert Runcie, naar Rome vertrok voor een ont moeting met de paus. Deze Anglicanen zijn bang dat hun kerk ondergeschikt wordt ge maakt ana die van Rome. Runcie heeft echter duidelijk gemaakt dat hij slechts de paus wil erkennen als deze zich opstelt als de primus inter pares de eerste onder zijn gelijken. FOTO: EPA Op ontwikkelingssamenwerking kan één miljard gulden worden afgewenteld van kosten die andere ministeries maken, zo concludeerde vorige week een commissie onder voorzitterschap van ex-minis ter Schmelzer. Het onderzoek werd verricht in het kader van de zogenoemde heroverwegingen (on derzoek naar mogelijke bezuinigingen). Minister Ruding heeft het rapport aan de Tweede Kamer toegestuurd. Maar volgens A. Fortuin hoeven de kamerleden er niet veel aandacht aan te besteden. Wie er ook minister voor ont wikkelingssamenwerking wordt, op zijn bord liggen een paar halfgare brokken met een nare bijsmaak. Als nu de missionair minister Bukman het bordje leeg moet eten zal hij misschien nog met plezier zijn eigen nota „Kwaliteit, een voorzet voor de jaren '90" verorberen (of in de ijskast stoppen). Maar met die andere brok zal zelfs Bukman moei lijk raad weten. De vergrijsde ras-politicus Schmelzer is er, samen met een handvol amb tenaren, onder wie een aantal medewerkers van Bukman, de koekebakker van. De brok heeft de naam: „Heroverwe gingsrapport Toerekening aan het budgettaire plafond voor ontwikkelingssamenwer king", meegekregen en die ti tel alleen al werkt smaakbe- dervend. Schmelzer en de ambtenaren hadden de taak normen te ontwikkelen voor „de toere kening van uitgaven aan het budgettaire plafond voor ont wikkelingssamenwerking". Hun vertaling voor die op dracht was kennelijk: kijk of je geld kunt sparen op ont wikkelingssamenwerking. Hun voor de hand liggende conclusie: het kan. Maar vraag niet hoe en ten koste van wie. Primair Dat laatste hebben de auteurs ook niet gedaan. Voor hen heeft ontwikkelingssamen werking niets met armoede en onrecht van honderden miljoenen mensen uit te staan. Ze reppen in hun 33 pagina's dikke rapport niet over de mensen om wie het in het ontwikkelingswerk pri mair gaat. De heren (er zaten geen vrou wen in de werkgroep) misten bij hun werk een hen passen de definitie voor het begrip ontwikkelingsrelevantie. Dus kwamen ze met een eigen vertaling: „al die activiteiten en inspanningen in en door Nederland zijn relevant voor het ontwikkelingsbeleid, die direct of indirect ten goede beogen te komen aan arme mensen in of uit ontwikke lingslanden". Die definitie gaf hen ruimte het huidige, poli tiek al veel bekritiseerde be leid niet alleen te verdedigen, maar ook op te rekken met nog meer oneigenlijke kosten. Nu al betaalt de minister de opvang van vluchtelingen. Uit nogal wat verkiezingspro gramma's bleek het verlangen naar beëindiging van deze „vervuiling", die tussen de 400 miljoen en 1 miljard gul den bedraagt. Dus politiek is dat beleid nauwelijks over eind te houden. Maar er zijn nogal wat ambtenaren die vinden dat de politiek hen niet in de weg moet zitten.- Er zijn, aldus Schmelzer c.s., vier beleids-varianten moge lijk. De eerste is de gemakke lijkste: gewoon doorgaan met het huidige beleid. Dat bete kent een geleidelijke, hele be scheiden stijging van het mi nisterieel budget, terwijl uit onderzoeken volgens minister Bukman (in onder meer zijn „Kwaliteitsnota") al gebleken is dat eigenlijk een verdubbe ling van het huidige interna tionale hulpvolume nodig is. Er liggen verder twee varian ten die de portefeuille van de minister 1,3 tot bijna 2 miljard lichter maken en er is een be leid mogelijk volgens de zoge noemde „Vermaatschappelij- Die laatste variant heeft de samenstellers van het rapport voor zoveel problemen ge plaatst, dat ze een uitsplitsing in twee subvarianten nodig vonden. Beide subvarianten leiden er toe dat wat u en ik „voor het goede doel" bijeen brengen (de katholieke ont wikkelingsorganisaties ont vangen zo jaarlijks meer dan 130 miljoen gulden), de rijks begroting spekt. Wat nu uit die rijksbegroting wordt be steed aan ontwikkelingssa menwerking kan dan voor andere rijksdoelen worden benut. Er wordt met die varianten een oneigenlijke relatie ge legd tussen overheidsuitgaven en particuliere giften. Hoe meer particulieren bijeen brengen, hoe meer het rijk daarvan profiteert. Komt er dus minder uit particuliere giften dan komt de minister ook krap te zitten. Zou Atlan ticus Schmelzer dat ook voor Defensie willen? Ontwikkelingssamenwerking is meer dan geld geven aan de Derde Wereld. Het heeft te maken met bestrijding van armoede en onrecht. En het heeft, naar onze eigen samen leving toe, te maken met be wustwording van wat er el ders in de wereld om onze steun en hulp schreeuwt. De bereidheid de Derde Wereld te helpen zal er zeker niet groter op worden als je weet dat wat je van je eigen spaar centen overmaakt, de rijksbe groting spekt. Als je particu lier initiatief op het gebied van ontwikkelingssamenwer king wilt bevordefen, ligt het eerder voor de hand de belas tingfaciliteiten voor giften aan particuliere instellingen te versoepelen of giften voor ontwikkelingssamenwerking door het rijk te vergroten. Schmelzer en zijn mannen voelden zich beperkt door de richtlijn dat hun exercitie niet de omvang van het voor 1993 voorziene ontwikkelingsbud get zou mogen overstijgen. Maar wat ze nu gepresteerd en gepresenteerd hebben, komt niet verder dan wat lukraak zwaaien met de be zuinigingsbijl. Wat moet een minister, die in een net ver schenen (overigens weinig imponerende en ook al het particulier initiatief voorbij ziende) „Kwaliteitsnota" vooral de nadruk legt op kwa liteitsverbetering, efficiency, effectief functioneren en ver groting van (ambtelijke) des kundigheid met dit soort ambtelijke prietpraat aan? Gelukkig staat er ook voor een nieuwe minister voor ont wikkelingssamenwerking een prullemand klaar. Voor beide halfgare brokken. arnold fortuin De auteur is hoofd voorlich ting van Cebemo, de katholie ke organisatie voor medefi nanciering voor ontwikke lingsprojecten. NOG steeds wil paus Johannes Paulus een bezoek breng aan Libanon. In een op 6 september jl. verstuurde, maar p een dezer dagen door het Vaticaan openbaar gemaakte bri heeft hij dit vaste voornemen nog eens geuit. Een maand leden heeft de paus voor het eerst een bezoek aan het do geweld en oorlog verwoeste land ter sprake gebracht. De reactie daarop was voorspelbaar: ongeloof, scepticisi en onverschilligheid in eigen rangen, vijandigheid in Lil non. Een sji'itische terreurgroep raadde de paus dreigend a „zijn testament" te maken alvorens zich op reis te begev< Het Libanese Nationale Front, een coalitie van de belangri ste islamitische en linkse milities, vond het bezoek „niet o portuun". De groepering zou er slechts mee instemmen, wa neer Libanon „verenigd, Arabisch en democratisch" zou zi Verrassend genoeg echter stond sjeik Fadlallah, de niet zachtaardige geestelijke leider van de sji'ieten, niet afwijzei tegenover de reis, op voorwaarde dat de paus zich 'niet zi mengen in de binnenlandse politiek van Libanon. In een brief aan de moslims en de katholieke bisschoppen Libanon, riep de paus christenen en moslims op gezamenli te beginnen aan de wederopbouw van het land, „vrij van a] bezetters" en „in eerbied voor de legitieme eigenheid van e van de groepen, die samen de Libanese maatschappij vc DiE omschrijving raakt de kern van de zaak. De uitdru king „vrij van alle bezetters" zal overigens niet in goede aa de zijn gevallen bij sommige buurlanden van Libanon een groot stuk van het land bezet houden. Syrië controlee met zijn 40.000 soldaten ook wel de Arabische Vredf macht genoemd heel het Oosten van het land en hei; ook in Bayrut een stevige voet aan de grond. Israël het voor zichzelf in het Zuiden een veiligheidszone ingesteld, de Bekaa-vallei hebben Iraanse „vrijwilligers" hun bastioi uitgebreid en Palestijnse guerrillastrijders gedragen zich in een veroverd land. Iedereen is baas in Libanon, behal\ de Libanezen zelf. Libanon is# de afgelopen vijftien jaar niet alleen hl slachtoffer geworden van zijn eigen verscheurende tegenste lingen, maar ook van alle andere rivaliteiten en vijandscha pen in het Midden-Oosten. De laatste tijd schijnt er echti toch een kentering te komen. De Arabische Liga spant zi< in om tenminste de wapens te doen zwijgen en de oude v anden opnieuw aan één onderhandelingstafel te krijgen. De zorg van de paus gaat ook uit naar het lot van de chn telijke gemeenschappen in Libanon, in de eerste plaats maronieten die moeten vechten voor het naakte bestaan, zijn brief aan de katholieke bisschoppen herinnert hij era; hoe de maronieten zich in heel de geschiedenis te weer he ben moeten stellen om als volk en geloofsgemeenschap blijven bestaan. De paus is vanzelfsprekend bezorgd dat de maronieten zul len worden weggespoeld door de islamitische vloedgolf, n zoals de Syrische christenen, die nu nog slechts de keu hebben tussen assimileren of vluchten. Aan die zorg gaf al uiting bij zijn plechtige installatie tot hoofd van de Kei eind oktober 1978. Op het Sint-Pietersplein liet hij de mai nitische patriarch toen aan zijn zijde plaatsnemen, een dui< lijk teken dat het lot van de christenen in het Midden-Oostt de. paus zeer ter harte gaat. Met een bezoek aan Libanon wil hij dat nogmaals ondej strepen, ondanks de aan zo'n reis verbonden risico's. Niet leen in het Vaticaan, ook in internationale politieke kringel bestaat echter grote bezorgdheid over de veiligheid van paus. Dit temeer daar zeer onzeker wordt geacht of zij eventuele reis een gunstige invloed zal hebben op de nog a tijd gespannen situatie in Libanon. Veel bewolking DE BILT (KNMI) Het cen trum van een krachtig hoge- drukgebied ligt als het ware vastgepend vlak ten westen van Ierland. Aktieve depres sies bewegen zich vanaf Groenland via het noorden van Scandinavië naar noord west-Rusland. Met deze de pressies samenhangende fron ten kunnen via de Noordzee nog juist tot onze omgeving doordringen. De activiteit van deze fronten is echter gering. Zij brengen het komende et maal weliswaar veel bewol king maar de regen beperkt zich tot een licht buitje dat plaatselijk kan gaan vallen. De aanstromende lucht is aan de zachte kant. Bij een matige, aan zee af en toe krachtige wind uit noord tot noordwest loopt het kwik in de middag tot een graad of 17 op. Noorwegen en Zweden: veel bewol king en van tijd tot tijd regen. Achter de Noorse bergen en in midden- en zuid-Zweden ook opklaringen. Mid- dagtemperatuur van 2 graden aan de Poolcirkel, tot 16 graden in het zui- Denemarken: over het algemeen veel bewolking en af en toe regen of mot regen. Middagtemperatuur dalend van ongeveer 18 naar 15 graden. Britse Eilanden: in Ierland en het zuidelijk deel van Groot-Brittanie pe rioden met zon en droog. Elders wol kenvelden en op de meeste plaatsen droog. Middagtemperatuur van 15 graden in het noorden, tot omstreeks 19 graden in het zuiden. België en Luxemburg: wolkenvelden en op de meeste plaatsen droog. Mid dagtemperatuur omstreeks 17 graden. West-Duitsland: in noord en midden- Duitsland over het algemeen veel be wolking en af en toe regen of motre gen. In het zuiden perioden met zon en droog. Middagtemperatuur van 16 graden in het noorden, tot ongeveer 19 graden in het zuiden. Frankrijk: flinke perioden met zon, maar in het noorden ook wolkenvel den. Droog. Middagtemperatuur rond 16 graden in het noorden en langs de Kanaal-kust, ongeveer 20 graden meer landinwaarts en langs de At lantische kust en omstreeks 23 gra den langs de Middellandse Zee-kust. Op zondag overal enkele graden ho- Spanje en Portugal: zonnig. In het zuidoosten van Spanje op zaterdag kans op een regen- of onweersbui. Middagtemperatuur van 24 tot 27 graden langs de kusten, tot 30 graden plaatselijk Zwitserlar. het binnenland. Zwitserland en Oostenrijk: eerst n veel bewolking en in oost-Oostenr af en toe motregen. Geleidelijk het noordwesten uit opklaringe Middagtemperatuur in de dalen het laagland ten noorden van de pen ongeveer 17 graden, in het den van beide landen rond 21 gi Italië: wisselende bewolking e al in het zuiden enkele buien. Zoi dag in het noorden meer zon. Mi dagtemperatuur van 20 graden in noorden, tot 26 graden op Sicilië zondag in het noorden enkele gradi Joegoslavië: langs de Adriatiscl kust af en toe zon, meer landinwaai veel bewolking en afnemend bui Middagtemperatuur van 21 grad aan de kust, tot 15 graden in het bi nenland. Op zondag enkele grad Griekenland: enkele regen- of weersbuien. Middagtemperatu rond 26 graden. WEERRAPPORT Wni Max Mi Amsterdam regenbul 17 1i De Bilt zw. bew. 16 1 Doelen I. bew. 15 1* Klagen furt Kopenhagen Las Palmas Mallorca Moskou MOnchen 'Casablanca zw. bew. I Damascus onbew. :Los Angeles onbew. New York onbew. New Orleans regen Palm Beach zw. bew. Paramaribo I. bew. Pretoria onbew. Rlo de Janeiro zw. bew. San Frandsco I. bew. Sao Paolo zw. bew.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 2