Alle ogen zijn gericht op vernieuwd Foreholte
„Irene sta nou op"
IMÏ30 3>(J'JJ
Machtsvertoon
Fanatisme
Verschillen
GEHANDICAPTENVOETBAL KENT EIGEN NORMEN
Seintje
Niveauverschil
Vrijheid, blijheid
'CetdócSou^ant
ZATERDAG 30 SEPTEMBER 1989 PAGINA 25
LEIDEN - Nog een week wachten
en het is zover. Noorlander Fore
holte maakt zijn herintrede in de
eredivisie zaalhandbal. Op het pro
gramma staat direkt een zware te
genstander: PSV. De Voorhoutse
formatie weet de argusogen van de
handbalwereld op zich gericht. Het
heeft in het afgelopen periode da
nig in het spelerspotentieel geïnves
teerd.
Zeker met de recente aankopen Mirjam
Collart en Nicole Donners, die bij V L
werden weggeplukt, heeft Foreholte veel
kwaad bloed gezet. Toch bleven de
Voorhoutsen binnen de regels van het
NHV, die een overschrijving tot 1 okto
ber toelaten. Maar naast die rancune is
er ook veel nieuwsgierigheid. Slaagt Jan
Kecskemethy er in Foreholte op zo'n
korte termijn klaar te stomen voor het
grote werk? Stoot Foreholte direkt door
naar de top? Zet Foreholte een trend
met het betalen van topspeelsters? Of
bestaat die lijn gewoon al, want zoals
teambegeleidster An Plug stelt: „Ieder
een betaalt, alleen wij zijn zo eerlijk er
voor uit te komen".
De komst van Collart en Donners was
niet zomaar een extravagant staaltje
machtsvertoon. De Voorhoutsen zaten
te springen om versterking van de op-
bouwrij. Christien Knigge, met Marian
ne Bult vorig jaar de basis waarop Fore
holte was opgetrokken, is na een opera
tie nog minimaal voor vier maanden
uitgeschakeld. Zonder Knigge zou het
eredivisie-avontuur wel eens een droevig
slot kunnen hebben, dus ging Plug op
zoek naar een vervangster. Plug bena
derde minstens dertig speelsters, voor zij
bij Collart in de roos schoot. De pure
schotkracht van Knigge wordt door Col
lart niet gecompenseerd. Daarentegen
beschikt de 34-voudige international wel
over meer spelverdelerskwaliteiten. Col
lart had al eerder te kennen gegeven
eventueel weg te willen bij V L. Zij
van ook Connie van der Werf en Anja
en Esther van de Ploeg deel uitmaken.
Collart en Donners vormen met Kecske-
méthy de sectie Limburg, maar ook Am
sterdam heeft met de van Niloc overge
komen speelsters Claudia de Jong, Lon-
neke Cornelisz en Ingrid Witte en na
tuurlijk Marianne Bult zijn eigen in
breng in een Foreholte.
Een Foreholte dat er heel wat anders
voorstaat dan de ploeg die in het seizoen
'86-'87 voor het eerst doordrong tot de
hoogste divisie, toen nog onder leiding
van Wim Geerlings. Toen was de voor
naamste ambitie handhaving in de ere
divisie (een doel dat niet werd bereikt),
nu is alles er op gericht in de top mee te
draaien. „Het kan een heel spannende
competitie worden'^, aldus Kecskeméthy
„Vorig jaar stak SEW er nog bovenuit,
maar daar zijn nu twee speelsters weg. Ik
denk dat er acht ploegen zijn waar ieder
een van iedereen kan winnen: PSV,
SEW, Aalsmeer, Hellas, V L, UVG,
Quintus en wij". Hij verwacht dan ook
van Foreholte nog geen direkt resultaat.
„Als wij uit de eerste vijf wedstrijden zes
punten halen, dan ben ik tevreden. De
speelsters zijn nog niet op elkaar inge
speeld en in die wedstrijden krijgen wij
al PSV, Hellas, V L en SEW. Dat zijn
zware wedstrijden".
De ex-Tsjech toont zich al snel weer de
gedreven handbalman die hij is. Het
liefst zou hij een handbal mee naar bed
nemen. Dat fanatisme is ook de reden
dat hij zich blijft verbazen over de Ne
derlandse handbalmentaliteit. „Hier
kunnen wij maar viereneenhalf uur trai
nen, dat is toch veel te weinig als je pro
fessioneel wilt spelen. In Nederland zal
het handbal nooit professioneel worden
en weet je hoe dat komt; hier in Neder
land, dat geldt niet voor Foreholte hoor,
zijn alleen maar „kleine" mensen met
het bestuur bezig, die zijn al jaloers als
ze honderd gulden ergens voor moeten
betalen". Het is een van de stokpaardjes
van de vroegere bondscoach. Net als het
feit dat er niet goed wordt gehandbald.
„Neem nou Mirjam Collart, die heeft in
het Nederlands team gespeeld" Kecske
méthy grijpt een pen en zet direkt een
aanvalssysteem op papier. „Als er in het
midden wordt ingestart dan ligt het gat
ook in het midden en moet zij zich daar
aanbieden. Maar wat doet ze? Zij gaat
naar de hoek!" doceert Kecskeméthy
met een vanzelfsprekendheid die elke te
genspraak smoort. „Maar dat is niet
haar fout, dat is de fout van degenen die
haar hebben opgeleid".
Collart heeft daarvoor een eenvoudige
verklaring. Bij V L wordt een totaal
ander systeem gespeeld dan bij Forehol
te: „Daar moest de inzet van een aanval
vanuit de hoeken komen, hier komt dat
van de opbouw". Het is niet het enige
verschil dat de beide Limburgsen zien.
Zo werd de 4-2 dekking bij V L niet
gespeeld, terwijl ook het tempo hier veel
hoger ligt. Kecskeméthy beperkt zijn kri
tiek overigens niet tot Collart. Ook oud-
handbalster van het jaar Marianne Bult
krijgt regelmatig een veeg uit de pan. Zo
weigerde zij de ene opdracht die zij van
Kecskeméthy kreeg - „de bal bij een
breakout niét zelf opbrengen, maar di
rekt spelen, en dan niet direkt naar Ellen
Warmerdam gooien" - uit te voeren.
Het niet uitvoeren van opdrachten is
een punt dat Kecskeméthy hoog zit:
„Hier kunnen zij niel eens een simpele
opdracht uitvoeren. Zij luisteren niet. In
het handbal moeten zij naar mij luiste
ren. Democratie is heel mooi, maar hier
ben ik the boss, want ik heb er verstand
van".
Of Foreholte kampioen wordt, Kecske
méthy durft het niet te zeggen. Wel
hoopt hij in de top drie te eindigen, iets
waarvan hij zegt met een fitte Christien
Knigge vrijwel zeker te zijn geweest. Hij
zou het liefst nog wat versterking aan de
cirkel hebben. Diep in zijn hart hoopt
hij met Foreholte te bewijzen wat hij
vroeger al met een Tsjechisch jeugdteam
aantoonde: dat hij een ploeg tot de beste
van het land kan maken. En dat Fore
holte daarbij nog Europacup gaat spelen
is leuk meegenomen.
had contacten bij SEW, maar die braken
voortijdig af, waarna An Plug de komst
van de 24-jarige opbouwspeelster zeker
stelde. Collart, kort geleden afgestudeerd'
aan de academie voor lichamelijke op
voeding, kreeg naast een aantrekkelijke
vergoeding ook een baan in het onder
wijs in het vooruitzicht gesteld.
De één jaar oudere Donners werd door
Collart mee naar Foreholte gelokt. Fore
holte zocht nog een opbouwspeelster,
Collart stelde Donners voor en binnen
een week waren de contracten rond. De
woede van V L-coach Piet Kivit, die
bijkans uit zijn vel plofte, was dan ook
niet helemaal onbegrijpelijk. Twee we
ken voor de start van de competitie was
zijn team ontmanteld.
Door de komst van de twee speelsters
beschikt trainer-coach Jan Kecskemethy
vrij plotseling over een brede selectie.
Na het vertrek van Anita Seur heeft
Jong-oranje keepster Diana van Dam de
plaats van tweede keepster naast Karina
Bruins overgenomen. Marianne Mens,
Ellen Warmerdam en Elly van Leeuwen
zijn de oudgedienden in het team waar
Teambegeleidster An Plug (op de voorgrond) heeft bij Foreholte een even belangrijke inbreng als coach Jan Keckeméthy. Zij regelde
de overkomst van weer twee topspeelsters naar de Voorhoutse ploeg. FOTO: HENK SNATERSE
LEIDERDORP - Irene gaat er bij
liggen. Haar team heeft zojuist een
zoveelste doelpunt om de oren ge
kregen en nu vindt zij het tijd om
haar ongenoegen kenbaar te ma
ken. Dit tot ergernis van haar club
genoten. „Irene sta nou op", klinkt
het welhaast smekend. Enig sleur
en trekwerk en enkele bestraffende
woorden van de leider hebben uit
eindelijk resultaat. Irene staat op
en de voetbalwedstrijd kan na een
onderbreking van ruim één minuut
doorgaan.
Als het door de afdeling Leiden van de
KNVB georganiseerde G-promotietoer-
nooi iets duidelijk heeft gemaakt, dan is
het wel dat in het voetbal voor gehandi
capten duidelijk andere normen gelden.
De prestaties zijn ondergeschikt aan de
spelvreugde die de vrouwen en mannen,
variërend in leeftijd van zo'n vijftien tot
vijftig jaar, aan het spel beleven. Karei
Meeuwenberg van de KNVB maakt het
met een treffend voorbeeld duidelijk.
„Vorige week kwam FC Lisse met 4-0
achter, waarop één van de spelers er de
brui aan gaf. „Ik doe niet meer mee",
maakte hij duidelijk. Na tien minuten
was hij wat bijgetrokken en mocht hij bij
de tegenpartij spelen. Met de uitroep:
„Ik heb gewonnen!", verliet hij vervol
gens het veld".
Voor Meeuwenberg is het toernooi voor
de geestelijk en lichamelijk gehandicap
ten een bekroning van het vele werk dat
hij achter de schermen verrichtte. „Het
gaat er alleen maar om dat ze kunnen
voetballen en elkaar daarbij geen pijn
doen", laat de bestuurder weten. De wei
nige spelregels die er al zijn, blijken van
ondergeschikt belang. Een team mag in
principe zeven veldspelers en een keeper
binnen de lijnen - die een half senioren-
veld omzomen - hebben. Een regel waar
in een van de eerste wedstrijden van het
toernooi al de hand mee wordt gelicht.
Zowel Alphense Boys als Flakkee hou
den twee wisselspelers aan deTcant. Een
seintje van de ene leider naar de andere
is echter voldoende om ook hen aan het
spel deel te laten nemen. „Waarom zou
je ze niet mee laten doen/als de tegen
partij ook twee wissels heeft?", vraagt
Theo Morsch begeleider van Alphense
Boys 1 zich terecht af. „Als het aantal
van tien spelers maar niet wordt over
troffen, want dat is op zo'n klein veld
toch wel het maximum". Al blijkt dit
niet een wet van Meden en Perzen te
zijn, wanneer later op de dag één van de
scheidsrechters het veld verlaat met de
mededeling: „Het ging wel lekker. Op
een gegeven moment speelden ze met
z'n zessen tegen twaalf man".
Waarmee overigens wel een van de kin
derziektes van het gehandicaptenvoetbal
is aangetoond. Niet alleen is het niveau
verschil tussen de achttallen onderling,
maar ook binnen een team, groot. Oor
zaak hiervan blijkt het beperkte aantal
deelnemers. „De competitie in de afde
ling Leiden is met zijn zes clubs nog te
klein", zegt Meeuwenberg. „Zwolle telt
negentien clubs en dan is het mogelijk
om met een A- en B-competitie te wer
ken". Gevolg is dat er in de Leidse afde
ling een wissel wordt getrokken op het
sociaal gevoel van de voetballers. Zo
geeft een tegenpartij een minder goede
speler al gauw de gelegenheid om een bal
een schop te geven.
Grote nadruk legt de KNVB daarom op
het recreatieve karakter. „De eerste vijf
jaar zal niet prestatief gevoetbald wor
den", geeft Karei Meeuwenberg aan.
Daarmee probeert hij de mensen die
bang zijn dat de prestatiemoraal snel
komt bovendrijven gerust te stellen.
De competitie voor gehandicapten die
onlangs begon, is dan ook van start ge
gaan onder het motto 'vrijheid, blijheid'.
Een vrije competitie, die zoals al aange
geven momenteel zes teams telt. „Maar,
als een nieuw team zich aanmeldt dan
kan dat direct deelnemen". Meeuwen
berg is koud uitgesproken of Piet Schuit
en Rinus Jansen komen bij hem met de
mededeling dat zij een team hebben. Ri
nus Jansen heeft al contact met RCL op
genomen om daar te komen spelen. „Ik
zag in een of ander blaadje staan dat dit
toernooi gehouden werd en vroeg aan
mijn vriend Piet of hij geen zin had om
aan de G-competitie deel te nemen",
doet Rinus Jansen zijn verhaal aan
Meeuwenberg. Hij zegt al zes spelers
voor zijn club te hebben. „Ik heb in het
verleden veel aan sport gedaan en moest
afhaken. Toch wil ik actief blijven",
licht hij zijn keus voor het G-voetbal
toe. Om vervolgens geen minuut verlo
ren te laten gaan en aan Meeuwenberg te
vragen. „Kunnen we dan in onze eigen
shirtjes blijven spelen, of moeten we het
tenue van RCL aan?". Een vraag waar
Meeuwenberg het antwoord schuldig op
moet blijven.
Ondertussen kijkt Theo Morsch op het
tweede veld toe hoe zijn spelers het eraf
brengen. Zo nu en dan schreeuwt hij hen
wat toe. „Ze moeten meer samenspelen.
FC Lisse is dichtbij een goal. Toch draait
Je moet ze wel eens wakker schudden",
aldus Morsch, die ook op geheel eigen
wijze geniet van het spel. De scheids
rechters doen dat ook. „Dit is een he
mel. Het is gewoon niet te vergelijken
met het normale voetbal. Waar zie je
nou dat ze voor een tegenstander stdan
te juichen", aldus Cozijn. De voorzitter
van de scheidsrechtersorganisatie COVS
heeft voor deze gelegenheid zelf de fluit
ter hand genomen. Moeilijk heeft hij het
niet in de wedstrijd FC Lisse tegen de
Schuffelaars. Slechts enkele malen komt
het daar niet om in gehandicaptenvoetbal.
hij in actie. Zo ook wanneer Sjaak een
tegenstander onderuit haalt. Penalty be
slist Cozijn. „Tony moet hem nemen",
bemoeien mensen langs de zijlijn zich
met het spel. Tony mist echter. „Jam
mer", tracht Cozijn hem enigszins te
troosten. „Moeilijkheden heb je tijdens
deze wedstrijden niet", laat hij na afloop
weten. Sterker, de man in het zwart
krijgt veelal de hulp van de spelers. Bal
len worden keurig klaargelegd voor een
vrije trap en niet weggeschopt. En wan
neer een keepster een bal tot hoekschop
De spelvreugde is veel belangrijker.
FOTO: HENK SNATERSE
verwerkt, rolt zij de bal tot genoegen van
de scheidsrechter en tot verbijstering
van de overige spelers - zij staan keurig
te wachten op een uittrap - naar de cor-
nemag. Zonder morren wordt het geac
cepteerd. Zoals de gehele dag in een ge
moedelijke sfeer zou verlopen. Met de
aanmelding van enkele nieuwe leden
was de dag voor Meeuwenberg in ieder
geval geslaagd. „Maar", zegt hij, „er zijn
er nog zoveel thuis en die willen we er
ook bij betrekken".
PETER VAN DER HULST
schotelen. Enkele voorbeeldjes: portiere -
doelman, centrocampista - spelverdeler,
punta-goleador - spits, mezz'ala sinistra -
linkshalf. Een opsomming die volgens de
samensteller niet compleet zou zijn zon
der de volgende termen: preside tecnico -
technisch directeur, allenatore - trainer,
capitano di squadra - aanvoeYder. infer-
mie're - verzorger, compagno - begelei
der, guardali 'nee - grensrechter. Waarna
geheel in stijl besloten wordt met: secre-
taria; oftewel de secretaris.
CONCENTRATIE
Een goede voorbereiding is het halve
werk, moet de nemer van deze penalty
gedacht hebben. Geconcentreerd en mét
een strakke blik richting keeper legt hij
de bal klaar. En gelijk heeft hij. Want zo
doet die miljoenen vangende Van Basten
het toch ook...
LEREN
Slecht weinigen hadden zich zaterdag de
moeite getroost om naar het sportpark
De Bloemerd te gaan om aldaar naar
een voetbaltoernooi voor gehandicapten
te kijken. En dat terwijl het toch alleszins
de moeite waard was. Hier zag men weer
de spelvreugde die op vele voetbalvelden
zo node gemist wordt. Kleine dingen
maakten aat duidelijk: een speler die een
bal klaar legt voor de tegenstander, een
penalty die zonder mekkeren aanvaard
wordt en dergelijke. Zaken waar ze in
het amateur- en profvoetbal nog veel van
kunnen leren...
CIRCUS
Je hoort mensen wel eens beweren dat
basketbal een soort circus is. Die lieden
hebben dan waarschijnlijk op een van de
buitenlandse commerciële zenders eens
naar een wedstrijd gekeken. En inder
daad, het moet gezegd: die Amerikanen
hebben gevoel voor show. Maar een cir
cus, nee, zo zouden Wij van Hutspo(r)t
deze prachtige sport toch niet willen om
schrijven. Hoewel Luba-speler Erik Jan
van Weeren afgelopen weekend bewees
zo de overstap naar de piste te kunnen
maken. Als je dit kunt met een bal, zo
achteloos, zo perfect, dan zullen Boltini
cs. toch geen moment aarzelen: contrac
teren die vent.
BRINKMAN
Sommige voetbalverenigingen hebben
een geheel eigen wijze bij het aankondi
gen van bepaalde evenementen of verga
deringen. Neem nu het volgende bericht:
'Tijdens de jaarvergadering kunnen de
leden beslissen over de voortzetting van
het beleid (een soort van verder met Lub
bers) of aangeven, dat het tijd is voor een
andere koers (Kok)'.
Tot zo ver nog geheel duidelijk, maar
daarna wordt het moeilijker: (Ruding)
en (Brinkman) zijn statutair aftre
dend, doch herkiesbaar'. Over de rol van
Ruding binnen dat bestuur zullen Wij
van deze rubriek niet twisten, anders ligt
dat echter bij Brinkman. Afgevraagd kan
worden hoe zijn portefeuille van WVC in
het dagelijks leven nu uitgelegd moet
worden. Dient hij nu te zorgen voor meer
Onder redactie van Peter van der Hulst en Paul de Vlieger.
Concentratie...
welzijn (oftewel psychische bijstand na
een dramatisch verlies), volksgezondheid
(het voorkomen van blessures) of cultuur
(meer feestavonden in het clubgebouw)?
Volgens ons zit er echter een addertje on
der het gras. Want wat te denken van
een rechtstreeks verslag van de wedstrijd
op de lokale commerciële zender?
FOTO: HENK SNATERSE
IN STUL
Al vaker is in deze rubriek opgemerkt dat
VVSB de blikken regelmatig vooruit
richt. Ook nu weer. Het wereldkampioen
schap voetbal in Italië, dat steeds meer in
zicht komt, is voor de Noordwijkerhoutse
vereniging aanleiding de leden nu al een
kortstondige cursus Italiaans voor te
