Emoties rond babysterfte
mag je niet toedekken
HP
uit de weekbladen
Huisarts moet beter bereikbaar zijn
Lonen zorgsector dit jaar gelijk op met bedrijfsleven
ONTWIKKELINGSGELDEN
FORS ONDER HET MES
ELSEVIER
d0ENE
QeidóaQowumt
OUDERS WORDEN NIET GOED OPGEVANGEN
Midden
in de winter
zwemmend
naar Engeland.
Olau
Van niets naar alles
DE TIJD
■gb binnenland
DONDERDAG 21 SEPTEMBER 1989 PAGINA 5
NOTA LHV WIL ANTWOORDAPPARAAT UITBANNEN
TRECHT De huisartsen
Ikiezen voor continue bereik
baarheid in plaats van „ploe
gendiensten" van drie keer acht
uur per etmaal. Ze willen de
persoonlijke relatie met de pa
tiënt en dus ook de persoonlijke
zorg handhaven.
Dat staat in de nota „De bereikbaar
heid en beschikbaarheid van de huis
artsenzorg" die voorzitter A. van de
Zandt van de Landelijke Huisartsen
Vereniging (LHV) gisteren in
Utrecht heeft overhandigd aan voor
zitter Weijers van de Vereniging van
Nederlandse Ziekenfondsen.
Van de Zandt noemde de gekozen
weg „moeilijk en kwetsbaar". Als
„verontrustend" signaleerde hij in dit
verband het toenemende aantal vra
gen om niet spoedeisende hulp buiten
de normale praktijkuren. Wanneer
deze vorm.van consumentisme in het
toekomstige „marktgerichte" verze
keringsstelsel doorzet, komt de ploe
gendienst dichterbij, aldus Van de
Zandt. Hij deed een beroep op de zie
kenfondsen samen met de LHV te
bekijken wat er tegen kan worden
gedaan.
Weijers toonde zich niet al te toe
schietelijk. Volgens hem zouden de
huisartsen juist eens moeten gaan
denken aan avondspreekuren voor
mensen die anders hun werk moeten
verzuimen om naar de dokter te kun
nen. Van de Zandt stelde daar tegen
over dat de patiënt dan vaker met
een „vreemde" huisarts zal worden
geconfronteerd. Bovendien is de toe
loop naar poliklinieken die avond-
spreekuur hebben ingesteld volgens
hem ook minder groot dan verwacht.
De nota geeft richtlijnen voor de be
reikbaarheid van de huisarts. Zo
moet de patiënt die hulp vraagt als de
huisarts of assistente tijdens de prak
tijkuren de telefoon niet kan beant
woorden, via een doorschakelappa
raat worden doorverbonden met de
waarnemer of een boodschappen
dienst. Het antwoordapparaat moet
zo min mogelijk worden gebruikt:
doorverbinden met een „mens" staat
voorop.
Elke huisarts moet tijdens de praktij
kuren binnen vijf minuten te berei
ken zijn via een semafoon, autotele
foon of andere apparatuur. In spoed
gevallen moet hij binnen een kwar
tier bij de patiënt kunnen zijn. Dok
tersdiensten moeten voldoen aan de
zelfde eisen als de individuele huis
artsen.
LEIDEN Ouders die
een pasgeboren kind ver
liezen, worden in de ge
zondheidszorg niet goed
opgevangen. Het komt
voor in ziekenhuizen dat
overleden zuigelingen zo
snel mogelijk onder een
laken worden weggemof
feld om confrontatie met
de ouders te vermijden.
Met hun emoties wordt
geen rekening gehouden.
Toch hebben ouders her
inneringsbeelden nodig
om hun verlies beter te
kunnen verwerken.
Df Belgische klinisch psycho
loog E. Keirse heeft een on
derzoek gedaan naar de ma
nier waarop wordt omgegaan
met ouders van een gestorven
baby. Vandaag promoveerde
hij aan de Leidse universiteit
tot doctor in de geneeskunde'.
Zijn proefschrift draagt de titel
„Eerste opvang bij perinatale
sterfte, gedragingen en attitu-
van ouders en hulpverle-
Keirse is als lid van de directie
van de vier universitaire zie
kenhuizen in Leuven (samen
2000 bedden) verantwoordelijk
voor de patiëntenzorg. Een
jaar lang volgde hij daar alle
sterfgevallen. Ook onderzocht
hij hoe hulpverleners en ou
ders in heel Vlaanderen tegen
over het probleem staan van
de perinatale sterfte. Hij con
stateerde dat overlijden van
kinderen in de eerste week na
de geboorte bijna altijd plaats
vond in aanwezigheid van arts
en verpleegkundige. Er was
altijd minder familie bij dan
wanneer het om oudere kinde
ren ging. „Het is een hoogst
professioneel gebeuren".
Docent
Als docent op het gebied van
verpleeg- en verloskunde in
Nederland heeft Keirse vol
doende ervaring om te kunnen
zeggen dat zijn onderzoek ook
de Nederlandse situatie geldt.
„In heel wat ziekenhuizen in
Vlaanderen en Nederland
blijkt dat ouders het wel dege
lijk wenselijk vinden te wor
den geconfronteerd met de
werkelijkheid van hun overle
den kind. Meer dan alle zorg
verleners vinden zij dat be
langrijk. Zij willen hun kind
zien, aanraken, vasthouden.
Ook als het letsel heeft. Zij
willen er herinneringsbeelden
van hébben. Meer dan alle
zorgverleners vinden zij dat ze
een foto van het kind moeten
krijgen. En zij willen betrok
ken worden bij de uitvaart".
Overigens blijkt er ook een
verschil in houding tussen va
ders en moeders te bestaan.
„De vaders vinden evenzeer
als de zorgverleners dat de
moeder wat beschermd moet
worden, dat ze moet worden
behoed voor de confrontatie
met het verdriet. De moeders
zijn het daar niet mee eens".
Onderwijs
Het onderwijs schiet volgens
Keirse te kort. „Aan huisart
sen wordt in zeven jaar oplei
ding niets gedoceerd over pe-
rinataal sterven. Wat ver
pleegkundigen er over leren,
is maar zeer weinig. Ze
moeten leren dat je de emotio
nele betekenis van babysterfte
voor ouders niet mag onder
schatten en niet mag toedek
ken".
In de praktijk bleken ouders
van een gestorven baby vooral
problemen te ondervinden na
thuiskomst. „Huisartsen, eer-
ste-lijnsverpleegkundigen, fa
milie en vrienden weten niet
om te gaan met het verdriet
van ouders. Het sterven is al
helemaal weggeduwd uit het
normale sociale ritueel van
onze samenleving, maar voor
de perinatale sterfte is er hele
maal geen plaats meer. De
overheid zou initiatieven
moeten nemen om de samen
leving te leren beter met ver
driet om te gaan".
De problematiek is volgens
Keirse historisch te verklaren.
Zuigelingensterfte komt veel
minder voor dan vroeger.
„Men staat er onwennig tegen
over. Het is een zeldzaamheid,
al betreft het toch nog tien op
de duizend kinderen. Men
verwacht niet meer dat het be
gin van het leven ook het ein
de kan zijn. Vroeger was men
er op voorbereid. Toen be
stond er een vrij reële kans
dat ouders hun kind bij de ge
boorte verloren. Men had een
Artsen rond een couveuse. Babysterfte kort na de geboorte is
„een hoogst professioneel gebeuren".
FOTO: PERS UNIE
meer fatalistische houding.
Een man wist dat hij een aan
tal vrouwen in het kraambed
kon verliezen en dat hij van
de vijf kinderen er twee a drie
kwijt zou raken".
Probleem
„Een groot probleem is dat een
kind geen economische en
maatschappelijke betekenis
heeft, maar wel een grote per
soonlijke en affectieve beteke
nis. Kinderen komen er niet
zomaar. Ze worden gepland in
een welbepaald moment in de
gezinsgeschiedenis. Vaak heeft
zwangerschap consequenties
voor de beroepsloopbaan bui
tenshuis. Komt het kind er
dan niet, dan is het niet iets
dat je zomaar kunt herhalen.
Het is bijna alsof je een tuin
aanlegt, zorgvuldig de planten
uitkiest en dan een stukje vol
ledig braak laat liggen. Maar
dan wel het stukje dat het
meest in het zicht ligt".
BAREND STRANG
(ADVERTENTIE)
Wie midden in de winter in
warm water zwemmend Engeland
wil bereiken moet eens met Olau
varen. Want ook het nieuwste
schip van Olau heeft als unieke
faciliteit een zwembad en enige
Het nieuwe Olau Ruimte
veer, de Olau Hollandia, is vanaf
4 oktober a.s. te bewonderen in
Vlissingen, wanneer voor de
le maal richting Londen gevaren
VlISSIHGtN SHtlRNtSS
Koningin
bezoekt
Sterrebos
Een van de
bewoners van
Sterrebos, een
woon
gemeenschap
voor geestelijk
gehandicapten in
Roosendaal,
heeft een hand
van koningin
Beatrix stevig
vast en lijkt niet
van plan haar los
te laten. De
koningin
verrichtte
gisteren de
opening van een
nieuw gedeelte
van Sterrebos.
FOTO: ANP
DE KONING IN BRIEF AAN DE KAMER:
DEN HAAG Minister De
Koning van sociale zaken
vindt dat de werknemers in de
zorgsector (de voormalige
trendvolgers) er dit jaar per
saldo beter af zijn gekomen
dan werknemers in de mark
tsector. Ook over de afgelopen
vier jaar hebben de werkne
mers in de gepremieerde sec
toren de ontwikkeling in de
marktsector vrijwel geheel
kunnen volgen, schrijft de mi
nister in een brief aan de Ka
mer.
Dit jaar stijgen de contractlo
nen in de zorgsector met 2,1
procent en in de marktsector
met 1,4 procent. De 'voor
sprong' is vooF een belangrijk
deel een gevolg van een veria-"
ging van de pensioenpremie
bij het pensioenfonds PGGM.
Die werd 'afgedwongen' door
acties in de verpleging.
De extra bijdrage uit het
PGGM maakte het mogelijk
dat dit jaar, ondanks een hoge
re contractloon- en loonkos
tenstijging in de marktsector
dan geraamd, de cao-verbete
ring in de gepremieerde sector
die in de marktsector overtref
fen. Over de jaren 1986 tot
1989 bedraagt de achterstand
niet meer dan 0,4 procent al
dus de bewindsman. Wat de
post 'incidenteel' (dienstjaren,
promotes) betreft is er wel
sprake van een achterstand
over vier jaar, van meer dan
drie procent.
De Koning biedt voor 1990 een
algemene verbetering van 1,55
procent, een procent inciden
teel (0,25 meer dan gebruike
lijk) en 0,2 procent voor het
wegnemen van problemen in
sectoren. Ook mogen de pen
sioenpremies weer omlaag en
is dat geld weer 'vrij beschik
baar'.
De Koning erkent overigens
dat de ruimte voor volgend
jaar in zijn totaliteit (dus inclu
sief 'incidenteel') niet volledig
toereikend is voor een gelijk
waardige ontwikkeling met
het bedrijfsleven.
In totaal is er 65 miljoen gul
den beschikbaar om knelpun
ten in de beloning aan te pak
ken in deelsectoren. Het gaat
om onder meer de gezinszorg
(krijgt 1,28 procent extra van
de loonsom), bejaardenoorden
(1,13), HTM (Openbaar Ver
voer Den Haag/Streekvervoer
1,97), en het Nederlands Dans
theater en Hoofdstad Operette
(3).
SUSKE EN WISKE SAGARMATHA
Vis kt. ml ii er Ben je peva 11 en
Ut zit lm hitrop ern pro te hoopte
Uiskes klachten zun de somatome
hoopleitehtt By pebrek aan zuurstof kryp
je lost ran duizehpheid en hoo/dpun.
Dan volpen braakneifinpenslaapsroorr,
sen en diarree
(c) Standaard Uitgeverlj/Wavery Productions
Advocaat
dient rekening
voor Masson
bij Justitie in
MAASTRICHT Het
Maastrichtse advocaten
kantoor Tripels heeft bij
het ministerie van justitie
in Den Haag een verzoek
schrift ingediend tot uit
betaling van een bedrag
van 670.000 gulden.
Het betreft het geld dat het
advocatenkantoor nog tegoed
heeft van de hoofdverdachte
in de ABP-affaire, mr. drs.
E. Masson (66), voor zijn ver
dediging.
Omdat Masson de rekening
niet betaalde, spande mr. Tri
pels een kort geding tegen de
hoofdverdachte in de ABP-af-
faire aan. De president van de
Haagse rechtbank wees die
vordering toe. Ook liet hij op
verzoek van Tripels Masson,
die in hoger beroep van fraude
is vrijgesproken, gijzelen. Te
gen die actie spande Masson
weer een kort geding aan. De
gijzeling werd uiteindelijk op
geheven, maar de vordering
van het advocatenkantoor op
de ex-directeur beleggingen
van het ABP bleef gehand
haafd. Masson tekende daarte
gen beroep aan en Tripels
deed datzelfde tegen de ophef
fing van de gijzeling. Beide be
roepen vwachten nog op afhan
deling door het gerechtshof in
Den Haag. In totaal schat
mr. Tripels het aantal proce
dures rond de vrijgesproken
hoofdverdachte in de ABP-af-
faire op zeker acht.
(Van onze
parlementaire redactie)
DEN HAAG Het ministerie
van financiën ziet mogelijkhe
den om tot twee miljard gul
den te bezuinigen op de begro
ting van ontwikkelingssamen
werking. Dit kan zonder de
internationale normen voor
ontwikkelingshulp geweld aan
te doen, zo concludeert een
werkgroep onder voorzitter
schap van oud-minister van
buitenlandse zaken Norbert
Schmelzer.
Er zijn meerdere mogelijkhe
den om de directe geldstroom
van Nederland naar Derde-
Wereldlanden in te perken, al
dus het 'Heroverwegingsrap
port ontwikkelingssamenwer
king' dat gisteren naar de Ka
mer is gestuurd. De besparin
gen lopen uiteen van 281 mil
joen gulden in drie jaar tijd tot
1,94 miljard.
Het meest 'creatieve' voorstel
van de commissie komt er op
neer dat de gelden die bij par
ticuliere inzamelingsacties
voor de Derde Wereld binnen
komen (ongeveer 370 miljoen
gulden per jaar), bij het ont
wikkelingsbudget op worden
geteld. De bijdrage van het
rijk aan de Derde Wereld kan
dan met een overeenkomstig
bedrag verminderd worden. In
deze „vermaatschappelijkings-
variant" blijft het percentage
van het nationaal inkomen dat
aan ontwikkelingshulp wordt
besteed gelijk, namelijk 1,5
procent.
Definitie
De werkgroep constateert dat
het bijzonder moeilijk is een
exacte definitie is te geven van
het begrip ontwikkelingshulp.
Zo wordt op de begroting voor
1990 al 260 milioen gulden ont
wikkelingsgeld gebruikt voor
de opvang van asielzoekers in
Nederland zélf. In dit verband
komt de commissie tot de con
clusie dat „alle inspanningen
in en door Nederland die di
rect of indirect ten goede ko
men aan arme mensen in of
uit ontwikkelingslanden" on
der het begrip „relevante ont
wikkelingsuitgaven" kunnen
vallen.
Er nog zijn volop mogelijkhe
den om uitgaven die momen
teel voor rekening van andere
ministeries komen, door ont
wikkelingssamenwerking te
laten betalen, aldus de werk
groep. Zo zou voor maximaal
1,7 miljard gulden aan uitga
ven aan „minderhedenbeleid"
bij ontwikkelingssamenwer
king geparkeerd kunnen wor
den. Tevens kunnen ook de
'nationale apparaatskosten'
(J 121 miljoen) en een post 'di
versen' (J 24 miljoen) aan het
ministerie van Bukman toege
rekend worden. De totale be
sparing op de rijksbegroting
bedraagt dan 1,94 miljard.
De recensies over De Dui
velsverzen van Rushdie ko
men inmiddels los in de
weekbladen, maar daar hoe
ven we niet blij mee te zijn.
A b-so-luut-niet- te- volgen.
Doen we dus er verder niets
aan. Ander geliefd thema:
van niets naar alles, ofwel:
van arm tot (stinkend) rijk.
Geldt niet voor kinderen die
werken om het Westen voor
weinig geld luxe te verschaf
fen - onpasselijk makende
rondreis in De Tijd.
We profiteren met z'n allen
flink van het werk van kin
deren. Nou ja, werk, pure
slavernij, meldt De Tija. In
Bangladesh, India en vooral
Thailand worden de confec-
tie-ateliers grotendeels be
volkt door kinderen, die ze
ven dagen veertien uur per
dag werken. In Thailand
wordt ongeveer alles door
kinderen gemaakt. Maar ook
in het Westen worden kin
deren uitgebuit; in de VS, in
Portugal het armste land
van de EG met de grootste
kindersterfte en zeker in
Napels. „Jonge lijmmengers
worden bedreigd door een
langzame vergiftiging. Ook
de kleine meisjes die schoe
nen maken, het modeschoei
sel waarop wij allemaal lo
pen, moeten met die lijm
omgaan. Als die later kinde
ren krijgen, zijn die dikwijls
mismaakt. Zelf zijn ze soms
half verlamd".
Moeilijk gesprek met psychi
ater prof. Piet Kuiper
was al beroemd, nu hele
maal sinds zijn boek Ver
Heen - over psycho-analyse.
En vooral dan het nut daar
van. Kuiper: „Het is ten eer
ste een behandelingsmetho
de, daarnaast een tegen de
natuurwetenschappen aan
leunende theorie, èn een
zeer bepaalde manier van
kijken en interpreteren. In
dien je die drie niet uit el
kaar houdt,ontstaat er al
gauw grote verwarring. Je
moet het ooit hebben ge
daan. Wat weet ik van dc
experimentele fysiologie van
ratten? Niks. Maar hele
volksstammen menen van
alles over de psycho-analyse
te kunnen beweren".
Voor de Belgische filmer
Robby de Hert („Ik heb
overal een hekel aan") is het
eenvoudig: „Jullie verstaan
ons niet, hè. Maar dat is niet
het enige probleem. Wij ver
staan jullie ook niet, hè. Als
ik sommige Nederlandse
films zie, dan begrijp ik die
niet. Die versta ik niet. Jul
lie denken te veel na over
dingen die je gewoon moet
doen, waar ge niet over
moet nadenken".
derland was. De belangrijk
ste oorzaak? Herman Wig-
bold, ooit niet al te succesvol
hoofdredacteur en nu- bij
TV10: „Het Vrije Volk is er
nimmer in geslaagd af te ko
men van zijn imago van 'ar-
beideristische' krant. De al
gemeen linkse krant die we
wilden maken, sloeg niet
aan bij een jong progressief
publiek, dat juist bezig was
zich te ontworstelen aan het
arbeidersmilieu".
Wat zoeken Nederlandse
filmers in de VS? Geld en
erkenning, daar komt het
wel ongeveer op neer af
gaande op de verhalen van
Ate de Jong („Voor een deel
is het pure mafia"), Paul
Verhoeven, Menno Meyes
en René Daalder. Verhoe
ven: „Het punt is natuurlijk
dat filmers hele ijdele types
zijn, succes willen hebben,
handelen uit jeugdtrauma's,
noem maar op. Zoals alle
ambitieuze types. Paul Ver
hoeven wil gewoon de be
langrijkste regisseur van de
wereld zijn. Dat wil zeggen,
hij wil het grootste spektakel
maken: de duurste film, met
de kostbaarste sterren en
met het meeste succes".
in Nederland. Vrij
land volgde hem voor de
kleurenbijlage twintig nach
ten bij het werk aan Leed
vermaak, naar het gelijkna
mige toneelstuk vna Judith
Herzberg. Weisz: „Onze te
genslag kun je overal tref
fen. Je hebt nooit wat je ei
genlijk zou moeten hebben
voor een film. De paar ton
die wij te kort komen of de
miljoenen die ze in Holly
wood erbij willen, er is geen
verschil. Ik geloof dat het zo
hoort, je moet een goede
film bevechten op de om
standigheden. Scheppen gaat
Kranten opheffen danwel
fuseren, dat gebeurt tegen
woordig wel erg gemakke
lijk. VN over de aanstaande
forse ontmanteling van het
Leidsch Dagblad, dat een in-
legblad wordt van het Haar
lems Dagblad. „We zijn altijd
een kweekvijver geweest
voor de landelijke dagbla
den, maar nu zullen de beste
krachten nóg veel sneller
verdwijnen. Want iedere
journalist wil het liefst op
een complete redactie wer-
Arie van der Zwan ex-
Vendex, ex-PvdA en ex-ex-
PvdA heeft, zegt-ie zelf
in HP, vrij uitbundig gepro
fiteerd van het economisch
herstel. Maar nu is het tijd
om iedereen te laten meede
len; omdat het rechtvaardi
ger is en omdat er een groei
ende ontevredenheid is, „die
het karakter heeft van een
veenbrand: een hele tijd zie
je hem niet, want hij woe
kert ondergronds, maar als
hij uitslaat is het een niet
meer te bedwingen vuur
zee". De vermoedelijk nieu
we minister van economi
sche zaken gaat er fors te
genaan: „Niet de geldkraan
of het aantal ambtenaren is
maatgevend voor de verzor
gingsstaat, maar de vraag of
een maatschappij zich ver
antwoordelijk voelt voor het
lot van het individu. En de
wao zoals die nu werkt staat
in mijn ogen haaks op die
gedachte. Die werkt name
lijk, op de meest crue manier
gedefinieerd, als het afkopen
van problemen van een uit
kering".
Oprah Winfrey begon met
niets en is nu multimiljonair
door haar tv-show. Ze zegt
dat een talkshow presente
ren net zo makkelijk is als
ademhalen. „Ik doe gewoon
wat ik doe, ik sta er zelf ver
steld van Maar Madonna
doet hetzelfde/Ieders groot
heid is afhankelijk van wat
het universum met hem
voorhad. Ik heb altijd gewe
ten dat ik heel veel in me
had".
Rudy Kousbroek woonde
dertig jaar in Parijs en keert
nu als gevierd schrijver
terug naar Nederland. Hij
herrinnert zich het begin:
„We waren echt straatarm.
Ik schreef dan wel, maar dat
was vooral een pretentie,
want ik werd niet gepubli
ceerd. In 1953 is er van mij
een bundel gedichten ver
schenen, waar maar een
fractie in stond van wat ik
allemaal schreef, waarvan
nu het meeste weggegooid
Wrang: Elsevier over de on
dergang van Het Vrije Volk.
Elsevier-NDU is immers met
de Perscombinatie eigenaar
van deze krant en die beslist
volgende maand formeel dat
het afgelopen is met wat ooit
de grootste krant van Ne-
Edy Korthals Altes was am
bassadeur in Spanje, maar
nam ontslag uit onvrede met
het Nederlandse en in bre
der verband westerse veilig
heidsbeleid. Daarna las hij
als een bezetene en schreei
zelf het boek Mens of Mario
net. „Ik heb in mijn loop
baan heel wat overbelaste
bewindslieden met ongele
zen dossiers aan conferentie-
tafels zien schuiven", zegt
hij in HN-magazine
„Slechts dank zij hun intelli
gentie konden ze dan handig
inspelen op de discussie.
Maar vaak ontbrak de visie.
Dit probleem is universeel.
Het is veel erger dan u
denkt. Eén van de uitzonde
ringen is de minister-presi
dent van Spanje, Felipe
Gonzalez. Die leest boeken,
hoe druk hij het ook heeft".
Jonge Oostduitse vluchtelin
gen zien voorlopig nog ande
re dingen. „Je komt in Oost-
Duitsland niet vooruit, je
kunt er absoluut geen car
rière maken. Ik verdiende
achthonderd mark in de
maand, dat is omgerekend
ongeveer zeventig Westduit-
se mark. Het probleem in
Oost-Duitsland is dat je er
bijna niets kunt kopen. Toen
ik in Oostenrijk een super
markt inliep, heb ik gehuild
van woede. Waarom is er in
het Westen zoveel te koop
en in Oost-Duitsland niet?"
Ongeveer zoals in Dallas en
Dynastie werd, volgens De
Groene, de geest van het
Tweede Vaticaans Concilie
de kerk uitgejaagd. Intriges,
spionagepraktijken en het
verraad waaraan de Neder
landse kerkprovincie ten on
der ging. „Vitaal kerkelijk
leven flakkert onder de as,
grotendeels zonder contact
met de bisschoppen, af en
toe opvlammend, zoals op
een manifestatatie van de
progressieve Acht Mei Be
weging waar de bisschoppen
angstvallig wegblijven. Met
dergelijke groeperingen wij
zen zij de dialoog af, zichzelf
daarmee steeds isolerend. De
vraag die tal van katholie
ken zich momenteel stellen
is, wanneer glasnost en pere
strojka in het Vaticaan bin
nendringen. Of hebben die
hun kansen in de jaren zes
tig voorgoed verspeeld".
Omlijst met weinig verhef
fende portretten van de Ne
derlandse bisschoppen
(,,'s lands meest eminente
klaverjasclub"), met uitzon
deringen voor Ernst (Breda)
en Möller (Groningen).
DICK HOFLAND
Ik ben dunt lpOpeens ui el ik
Ik Ik moet braken, maar ik kan
niet want m 'n maap is leepJk
heb zo n pyn in m'n hoofd
Ï4 I:)
\fjoofleziektr
Urm schaap
tochUat kan
dat nu weer zynf\
Oei, mynarmY Ue moeien zo ulup
eierkdp/e r mofelyk naar beneden'
{Jeromjp raapt Ui she