paardengedoe"
•Ik kom hier voor het
INSJESDAG 1989 IN DE STROMENDE REGEN
Leidse Courant: voor
meer dan nieuws alleen. Een krant voor u!
CeicbeSotyuHit
WOENSDAG 20 SEPTEMBER 1989 PAGINA 5
NENLAND
Rechts:
Bewoners van het
tehuis voor oud
militairen in
Brombeek,
slaan de
gebeurtenissen
gade bij het
Paleis
Noordeinde. Zij
zijn aanwezig op
uitnodiging van
de koningin.
i
Prinses Juliana
volgt de rijtoer
wederom vanuit
het gebouw van
het Kabinet der
Koningin aan de
Korte Vijverberg.
j de
volk
innei
bet
he
le pi
et „tr
aanb
iatreg
infe
aar h
et de
1MT
hygi
g
even
n nie
Deze matroos van de Koninklijk Marine laat zich door al dat hemelwater niet uit het veld slaan. Hij is water gewend.
HAAG Dat uitge-
0p Prinsjesdag de
Koets voor het
traint jn de geschiedenis
b acht Friese paarden
getrokken en het-
en toe bij bakken
wafle hemel valt, is louter
te tal.
en a
- Eacft niets te maken met
dat Friesland een
is. Het befaamde
Oranjezonnetje, die
door de weermannen
iw»..--- middaguren is beloofd,
?ctie jtijdens de traditionele rij-
rdrini verstek gaan. De zon
in p Pas na 3floop van de
in dePnscène door het potdich-
_i-k-auwe wolkendek.
bekéle honderden mensen heb-
pich onder de plastic luifel
het hamburgerrestaurant
Buitenhof verschanst
de regen. „Goed weer
coiffure", probeert een
de stemming er in te
Een man heeft tot zijn
foto gemaakt".
zegt zijn metge-
Kijk eens naar de
de dranghekken op de
in de Lange Vijverberg
Toernooiveld staat het
tot zijn enkels in het
waar is' nu toch
waar de koningin
balkon ver
meer droog met paraplu's. Wie
geen regenscherm bij zich
heeft schuilt zoveel mogelijk
onder de vele afdakken langs
de route. De soldaten, die de
erewachten v vormen moeten
zich de regen laten welgeval
len. Met doorweekte unifor
men houden zij stand.
Weer of geen weer, om precies
een uur stappen koningin Bea
trix, prins Claus en kroonprins
Willem-Alexander voor het
Paleis Noordeinde in de Gou
den Koets. De koningin gaat
gekleed in een met zijden be
drukte mousseline robe met
blauwe, paarse en turquoise
kleuren en een blauwe hoed.
Terwijl de Gouden Koets ver
trekt, schieten militairen op
het Malieveld traditiegetrouw
kanonnen af, elke minuut
wordt er een saluutschot (een
zogeheten minuutschot) gelost.
De schoten zijn langs de route
niet hoorbaar. Daarom heeft
men in juli een proef genomen
met het afschieten van de ka
nonnen op de Lange Vijver
berg. Maar uiteindelijk heeft
men er toch maar van afge
zien om de kanonnen te ver
plaatsen.
Sponsors
T. Verhoek uit Uithoorn eet
een boterhammetje in de Hoge
Nieuwstraat, terwijl de konin
gin de Troonrede uitspreekt.
vrouw van ver
de stadsgrenzen is
de kluts kwijt. Directe
blijven het ant-
schuldig. Dan wijst een
haar de weg. Ver is
De vrouw slaat een
vuilniszak als poncho
schouders en gaat hoop-
is er dit jaar uit",
de man in de kar
■inghandel Pronk, die
Lange Voorhout een
heeft gehuurd, „Nor
sproken ben ik al los
rijtoer begint. Ik mis
want zij zijn de
verteerders... de Hage-
wfs zijn binnengebleven en
lekker voor de buis.
komen allemaal
njbuiten de stad".
Romein staat er met
ijscokar eveneens een
it we|je verloren bij. Het is hol-
rhuijóf stilstaan zo gaat dat
eenmaal in de ijscobran-
J— en vandaag is het toe
een kwestie van stil-
„Dit is inderdaad een
Maar ik mag niet
■fpcien. Het is een goed
pen geweest", constateerl
nein heeft gelijk, er zijn
I minder mensen dan vorig
op de been. Toch trotseren 0e Gouden Koets verlaat het Paleis Noordeinde
te ril duizenden de regen om
n. CTP van koningin op te van-
ontw Velen houden zich min ol
Hij is niet in de Residentie om
naar de koningin te kijken,
maar om al die paarden te be
wonderen. „Ik kom hier de
laatste tien jaar voor het pahr-
dengedoe. Daarvoor had ik er
geen tijd voor". Zijn liefde
voor de edele viervoeters heeft
Verhoek overgehouden aan
zijn diensttijd bij de veldartil
lerie. „Sinds ik was gelegerd
in de Haagse Frederikskazer-
ne in 1935 hebben paarden
mijn hart gestolen". Hij be
treurt het dat alle paarden in
het leger zijn vervangen door
motoren. „Vroeger was het de
paardentractie, nu is dat alle
maal modern hè". De man uit
Uithoorn hoopt van harte dat
ren, op luidruchtige wijze blijk
geeft van aanhankelijkheid
aan het Oranjehuis. Telkens
barst het uit in „Oranje bo
ven" of „Lang zal ze leven".
Duidelijk ingenomen met het
enthousiasme zwaait prins
Claus met zijn paraplu. Het
moment dat de koninklijke fa
milie wat aarzelend aanstalte
maakt het balkon te verlaten
komt uiteraard voor de mees
ten altijd weer te vroeg. De
deuren gaan dicht en tien mi
nuten later is het plein voor
het paleis zo goed als leeg. En
alsof de duivel ermee speelt
breekt dan plotseling een ver
legen zonnetje door het grau
we wolkendek.
Ook de Haagse politie heeft te lijden onder de regen. Hier krijgt
de Haagse hoofdcommissaris Brand (links) van een collega een
overjas aangereikt.
voor de paarden van de Rijks
politie sponsors worden gevon
den. „Als er geen paarden zijn,
vind ik er niets aan".
De groep verpleegsters bij de
Lange Vijverberg zijn echt al
leen voor de vorstin gekomen.
Ze begroeten haar als ze terug
keert van de Troonrede in de
Ridderzaal. „Op 29 september
komt ze bij ons in Utrecht het
Academisch Ziekenhuis ope
nen. We zijn hier dus niet om
te staken, maar om haar vast
welkom te heten". De dames
vertrekken vervolgens weer
richting huis, met soppende
schoenen, van regenwater
plakkende pantalons en door
weekte mantels.
Balkon
Hoogtepunt van Prinsjesdag is
de balkonscène. Duizenden
toeschouwers die tijdens de
Troonrede wat langs de route
hadden gewandeld of op tem
peratuur kwamen in een café,
spoeden zich naar het plein
voor het Paleis Noordeinde.
Onder de grote bomen, die nog
nadruppelen van de wolk
breuk, ontstaat weer het be
kende nerveuze geschuifel om
een zo goed mogelijk plaatsje
te bemachtigen. De mannen
van de Koninklijke Lucht
macht hebben de Paleisstraat
nog niet eens bereikt als de
eerste Oranjefans een door
gang in de rij dranghekken
weten te forceren; een actie
die zoals iedereen weet door
de politie wordt toegelaten.
Op het moment dat het weer
zachtjes begint te regenen
zwaaien de grote balkondeu
ren open. Prins Willem-
Alexander verschijnt als eerste
op het balkon, gewapend met
een grote blauwe paraplu,
spoedig gèvolgd door de rest
van de koninklijke familie.
Intussen beweegt zich beneden
een deinende zee van felge
kleurde paraplu's naar het
grote sierhek voor het paleis.
Opvallend is het enthousiasme
van het publiek, dat, hoewel
minder talrijk dan andere ja-
De toeschouwers kunnen zich met paraplu's tegen de regen wa
penen. De soldaat en de politieman op de voorgrond hebben dat
voorrecht niet.
FOTO'S: MILAN KONVALINKA EN CEES VERKERK
