1
I
der
uvet
Ferry Schoonebeek neemt afscheid
van de lieve Hoogmadenaren
„We moeten overcapaciteit niet kunstmatig in stand houden"
LEIDEN OMGEVING
CeidócSoiwrnit
DINSDAG 19 SEPTEMBER 1989 PAGINA 11
Verbluft
Als de oren van kanton
rechter Rigters en officier
van justitie Verschuur zou
den kunnen klapperen, dan
was er gisteren een orkaan
opgestoken in het gerecht
aan het Rapenburg. Zelden,
wellicht nooit, hebben de
verblufte Rigters en Ver
schuur een verdachte voor
het hekje zo woest zien gra
ven aan zijn eigen graf. Rig
ters raakte op een gegeven
moment zelfs met stomheid
geslagen, hij wist het echt
niet meer.
iVoor hem stond een amper
19-jarige automobilist uit
Monster. Het jongmens,
type snelle jongen met sto-
newashbroek en gympen,
was in oktober 1988 met
zijn auto een 'tikje' te hard
over de provinciale weg bij
Katwijk gereden. „Als ik
het wel heb, reed u daar
met een snelheid van 117
kilometer per uur, terwijl u
daar maar vijftig mocht rij
den. Vanwaar die enorme
haast?", opende Rigters
voorzichtig.
„Ach, ik zat met een paar
vrienden in mijn auto, je
weet hoe dat gaat". Rigters
kreeg een meer dan ver
baasde blik in de ogen. Hij
herhaalde woordelijk wat
de piloot uit het Westland
had opgedist en concludeer
de dat de jongen geheel ten
onrechte beschikte over het
rose papiertje. „Maar waar
om moest de snelheid dan
zo hoog opgevoerd wor
den?", viste hij naar een
echt motief.
En meteen sloeg de ver
dachte andermaal noest aan
het graven van het eigen
graf. „Nou gewoon, we gin
gen voor het eerst nadat ik
mijn rijbewijs had behaald
met zijn allen rijden in mijn
auto". Rigters en de officier
vielen zowat van hun stoel.
„Die beschikt echt helemaal
ten onrechte over een rijbe
wijs, dit is onverantwoord",
bromde Rigters met een ge
laat dat vol was van verba
zing.
Officier Verschuur kon er
ook niet bij, de chauffeur
leek zo in het door hemzelf
gegraven gat te zullen val
len. Verschuur had al een
voorwaardelijke ontzegging
van de rijbevoegdheid in
gedachten, maar wilde het
nu nog niet zover laten ko
men. „Het is de eerste be
keuring, ik hou het op een
flinke boete, 480 gulden.
Rigters had nog bedenkin
gen, maar maakte de schrik
niet erger. Ontdaan beende
de snelle tiener uit de ge
rechtelijke berekuil.
Begrafenis
De verbazing was gisteren
overigens goed verdeeld.
Een keurige werknemer
van een begrafenis-onder
nemer kwam verhaal halen,
maar kreeg geen poot aan
de grond. Hij had Zitten
sleutelen aan een van de
bedrijfsauto's, toen er ge
beld werd. Er is een auto
uitgevallen, je moet meteen
komen met een andere bak,
luidde het telefoontje. „Dus
ik pak een volgauto en rijd
ermee naar de Steenstraat
om me gauw in het pak te
steken".
Daar begonnen de proble
men. Hij liet de wagen met
de sleutel erin achter op een
laad- en loshaven. Maar
toen de monteur even later
in het gesteven zwart weer
buiten kwam, was de auto
verdwenen. Door de politie
weggehaald, zo bleek.
„Ik leg het verhaal aan de
agent uit. Dat de agent de
wagen helemaal niet weg
had mogen halen. Die stpnd
op een laad- en loshaven en
de agent had die alleen mo
gen afsluiten. Ik liet weten
meteen die 35 gulden te
willen betalen, als ik die
wagen maar meekreeg,
want al die mensen stonden
op me te wachten", vertelde
de boos wordende chauf
feur. „Maar ik kreeg te ho
ren dat ik mijn gemak
moest houden en dat de po
litie niks met mijn proble
men te maken had".
Het was allemaal onbillijk,
onterecht en onfatsoenlijk
geweest van de politie.
„Terwijl die agenten heel
goed weten van wie die
auto is. Rigters leefde erg
mee met alle doorstane el
lende, maar liet beslist we
ten dat de chauffeur zijn
klachten over de politie el
ders moest deponeren. Hij
wilde het slechts hebben
over de parkeerovertreding.
Dat vond de officier ook,
die echter naar aanleiding
van het verhaal slechts 25
gulden boete eiste. Gedesil
lusioneerd wilde de onge
lukkige begrafenisonderne
mer al vertrekken. Rigters
hield hem echter nog even
binnen. „Ik moet nog uit
spraak doen", meldde hij.
„Schuldig, maar zonder
boete". Totaal verbluft ging
de chauffeur af.
ERIK HUISMAN
Het mes gaat in de ziel
zorg binnen de gemeente
Woubrugge. In de paro
chie (vicariaat) De Goede
Herder van het dorp
Woubrugge houdt pater
Raymond van Sasse van
Ysselt ofm (73) het eind
november officieel voor
gezien. Veel dichterbij is
het afscheid van pastoor
F.C.J.M. Schoonebeek
(65) van de parochie O.L-
Vrouw Geboorte in
Hoogmade. Deze week
wordt de herdenking
van de stichting der
Hoogmadese parochie,
550 jaar geleden, gevierd.
Op het eindpunt der festivi
teiten, komende zondag, is er
's morgens een luisterrijke
hoogmis en 's middags wordt
in de Schuur tot 3 uur een
besloten receptie gehouden,
waarna de toegang vrij is
voor allen die van pastoor
Schoonebeek (en ook van
mevrouw Anne Maas, bijna
een „vrouw in het ambt"
„zij was hier mijn „kape
laan") afscheid willen ne
men. Het is een beetje de op
zet van de scheidende: ertus
sen uitknijpen terwijl de
feestvreugde op haar hevigst
is. „Je moet daar niet te lang
bij blijven stilstaan".
Twee priesters trekken zich
terug nu hun jaren gaan tel
len. Hun plaats wordt inge
nomen door de minderbroe
der Wim Happel, eens pas
toor van, onder meer, de An-
toniusparochie van Leiden
Zuid-West, daarna enkele ja
ren directeur van het francis
caanse vormingscentrum
Stoutenburg bij Amersfoort
en nu weer terug in de ziel
zorg ter vervanging van de
werkers in de Woubrugse
wijngaard des Heren.
Schoonebeek zegt: „Happel is
wel verguld met Hoogmade,
het is precies wat-ie wilde
hebben".
Wie het eerst gaat, die het
eerst maalt. Vandaag staan
we dus even stil bij de figuur
van Ferdinandus Cornelis
Josephus Maria, één van de
drie priesterlijke gebroeders
uit het gezin Schoonebeek
dat in het voormalige Scho
ten (vlak na de geboorte van
Ferdinandus door hongerig
Haarlem geannexeerd) wor
tel schoot.
Afgekeurd
„Ferry" Schoonebeek, secu
lier, en „uitkijken voor 't
hartje". Het zit er op, en een
geseculariseerd leven zonder
al te veel spanningen ligt nog
vóór hem, na 15 jaar Hoog
made. „Toen ik in '74 vanuit
de Dordtse Merwedepolder
„de Staart" als pastoor naar
Hoogmade kwam was ik af
gekeurd „voor alle diensten".
Toch ben ik 15 jaar pastoor in
Hoogmade geweest. Men
keurde bij het bisdom veel te
gemakkelijk af in die tijd. Ik
heb hier steeds lekker ge
werkt, maar ik ben eigenlijk
nooit een „ouderwetse" kape
laan of pastoor geweest. Daar
was ik te eigen-wijs voor".
Iets daarvan spiegelde zich af
in de verhouding bisschop
Martinus Jansen versus her
der Schoonebeek. De bis
schop moest uiteindelijk, na
een benoeming van Ferdi
nandus (in Pernis), bij nader
inzien bekennen dat hij, wat
zorgeloos, „een benoemings-
fout" had gemaakt en bepaal
de aspecten over het hoofd
had gezien.
Pastoor Schoonebeek is daar
over nog steeds „sans rancu
ne", maar hij wilde me er
wel over vertellen.
Geboren en gebakerd in '24
in de schaduw van het oude,
adellijke Schotense Huis ter
Zanen, voor straf in de hoek
gezet door pater Vlaar OESA,
rector van het Haarlemse
Triniteitslyceum, (die ook mij
eens afschuw inboezemde
met z'n algebralessen). Ferry
Schoonebeek, evenwel,
kwam terecht op de bis
schoppelijke kweekschool in
Beverwijk omdat z'n vader
meende dat hij later een bo
terham zou moeten kunnen
verdienen. „Het was een
streng regime op die kweek
school. Ik kon leren, was een
eigengereid jongetje dat een
paar klassen oversloeg. Ik
deed eindexamen in korte
broek, terwijl de andere jon
gens een paar jaar ouder wa
ren. Misschien heb ik iets
van dat eigenzinnige overge
houden".
Uitgedunde klas
deed nog even dienst als pril
onderwijzertje, „stond" ook
op een Ulo, ging voor zichzelf
Latijn en Grieks studeren
toen hij 18 was en vertrok in
het hongerjaar '45 op z'n
21ste naar Hageveld. „In 1952
werd ik in Haarlem priester
gewijd, op de zaterdag na
Pinksteren. Mijn klas telde
toen 39 medewijdelingen.
Een jonge priester ging toen
nog niet de mist in. Daar zijn
er intussen velen van ver
dwenen; dood, verloofd, ge
trouwd, kortom: afgestorven
voor het ambt. Ik zeg maar
wat. De helft ervan, schat ik,
is nog actief. Wil je er nog
meer over weten? Maar wat
interesseert de mensen dat
Kapelaan te Hem en Venhui
zen in het Noorderkwartier;
Den Haag, Sportlaan, mode
rator aan een Haagse MTS;
Hoogvliet-Pernis, in '63 naar
Dordrecht. Priester zijn en de
sacramenten bedienen, een
voorbeeld geven, meedoen,
meeleven, hulp bieden. Alle
maal volgens een ideaal dat
de jonge Ferry ooit voor ogen
stond. Dat krijg je, als je gelo
vig en inzetbaar bent. Zijn
„tweede keus" zou overigens
wiskunde zijn, maar het is al
mooi dat Ferry Schoonebeek
bijgedraaid is tot een classi
cus die, tot mijn grote genoe
gen, in z'n Hoogmadese boe
kerij de dikke pil van Teren
ce Wright „Arthur, the once
and future king" in een per
fecte vertaling heeft staan.
Hij kan daar warm voor lo
pen. Maar ook dat is niet tot
de interesse van onze lezers.
Eigen-wijs
We komen uit op de eigen
mening van Schoonebeek,
z'n beetje eigen-wijsheid. Hij
herinnert 't zich nog erg
goed: „Het was in de tijd dat
ik in Hoogmade de draad op
nam een hele stap om buiten
het gesloten systeem te gaan
staan: zelfstandig denken en
geloven en je hersens erbij te
kunnen gebruiken. Om dit
zonder angst te kunnen doen,
LANGS
OMWEGEN
Op mijn omwegen door
stad en land kom ik
graag mensen tegen. U
kunt mij telefonisch of
chriftelijk vertellen wie
u graag in deze rubriek
zou willen tegenkomen.
Ik ben bereikbaar via
071-122244.
dat was heel wat. Velen die
dit niet konden, verloren het
geloof. Ik herinner me ook
nog goed, dat 15 jaar geleden
heel wat mensen moeite had
den met een pastoor die hard
het dorp door holde. Hard lo
pen deed een pastoor niet. Hij
diende „waardig" te zijn, ook
al was dat niet goed voor zijn
hart".
Een ander „item" vindt pas
toor Schoonebeek het „pre
ken zonder zeuren". „Dat is
een vak, en wat dat betreft
kan ik me een vakman noe
men, hoewel de uitwerking
van de conceptie me steeds
moeilijker valt. Maar wan
neer vraag je me nu eindelijk
iets over ons dorp? Daar valt
veel meer boeiends over te
vertellen". Als hij over „zijn"
parochie vertelt, geef deze
pastoor dan maar de ruimte;
dan is hij nauwelijks te stop
pen.
Eerst komt de hele inventaris
van het gelovige circus
Schoonebeek: „1400 zielen,
van wie er zo'n 240 „ergens"
aan mee doen. Dat is een
heel hoge score, vind ik. Er
wordt in verschillende koren
gezongen, er zitten mensen
in het kleine en grote mate
riële onderhoud, je hebt
waardevolle werkgroepen, er
is een regeling financiën, in
een „pastorale" groep trekt
een aantal dames geregeld
aan de bel bij de mensen van
onze kerkelijke gemeen
schap. Er is een zeer actief
kerkbestuur dat de parochia
nen bezoekt, zodat men zeker
eenmaal per jaar aan de
beurt komt, en waarbij soms
ook pastorale gesprekken
worden gevoerd".
Cultureel Centrum
En dan, even enthousiast:
„Die hebben wat in Hoogma
de! Die lui met hun CCH, het
Cultureel Centrum Hoogma
de. Met gewoon een sluitende
begroting, zonder een cent
van de gemeente. Fantas
tisch! Men beschikt over een
grote gym- annex toneelzaal,
er is een boerderij bij met in
de „stal" een groot, gezellig
jeugdhonk en een zolder met
„toneelschuur". Dan is er nog
de „barg" met een peuter
speelzaal en de verbouwde
ook de harmonie repeteert.
Het is een heel complex, dat
je eigenlijk eens moet gaan
Pastoor Ferry Schoonebeek
is als priester, raadsman, ver
zorger, trooster en hulpverle
ner gestaald geworden in
leed en vreugde. Hij kreeg
eelt op z'n ziel. „Je bent be
trokken bij blijdschap en el
lende, maar toch moet je za
kelijk blijven. Al zijn er din
gen waarvan je weieens een
nacht wakker ligt. Toch moet
je dat niet te vaak doen an
ders ga je er onderdoor". Zo
was het leven van een zich
terugtrekkende pastoor in
Hoogmade; 15 jaar heeft hij
z'n pappenheimers meege
maakt.
Schattige mensen
Hij heft een litanie van zalig-
prijzingen aan: „Hoogmade
naren Schattige mensen,
een lief volk. Geestig, en pla
gen kunnen ze. Ze hebben
iets „Amsterdams" van gei
nen, pesten en een peut ge
ven. Een beetje de ernst ont
wijkend ook wel, maar met
veel gevoel voor humor. Ik
herinner me een misdienaar-
tje van jaren terug, dat met
z'n makkers de grootste lol
schopte in de sacristie, hoe
wel de koster nog had ge
zegd: een beetje rustig nou
jongens, de pastoor zit hier
vlak naast z'n preek te ma
ken. Nou, dat misdienaartje
hij is inmiddels een geres
pecteerd medeburger gewor
den zei even later tegen
me: „Kijk, pastoor, dat is nou
zo fijn hier op de pastorie hè.
Thuis kan ik me niet zo uit
leven!"
Zo is dus Hoogmade, dat pas
toor Ferry Schoonebeek nu
gaat verlaten. „Op 6 oktober
ga ik met vakantie en daarna
wordt het een beetje „zwem
men", want ik heb nog geen
huis voor later. Ik heb wel
collega's in de omtrek die me
geadviseerd hebben bij hun
in de buurt op een flat te
gaan zitten of in een pastorie
te komen inwonen. Maar je
hoort ze dan denken (en ze
zeggen het ook wel): „Dan
hebben we tenminste een in
valler onder handbereik".
Maar ik ga met pensioen,
omdat ik pp ben. Waar ik te
rechtkom zien we nog wel".
BURGERLIJKE
STAND
LEIDEN Geboren: Naomi d v
P. J Looije en E. J. M. Chnstiaanse;
Catherina Johanna Maria d v L. J. J
van Stijn en J M. M. Kraan; Sander
Dirk z v T. Ouwehand en A. M. van
Delft; Louis Jacobus Frank z v L. J.
van Egmond en K.J van Westbroek;
Roy Johannes Wilhelmus Cornelus z
v E. E J Bakker en C. C. A. P. Kle
verlaan; Martijn Jasper z v J. R. M
Steenhoff en M C. G. van Veen; Joep
Cesar z v T. M. Jacobs en E M J van
Schip; Max Chnstiaan z v T M Ja
cobs en E M J. van Schip; Marinda
Ariena d v J. J. L. M. Kusters en
T A Glimmerveen, Mark Maarten
Johannes z v A. T. Messemaker en N
Plug; Hans Louis z v A. J. Janknegt
en P. W M. van der Heijden; Rudolf
Jacobus Adriaan z v R L. V Mulder
en A. J. Rietveld; Roy Dirk Jacob z v
D L. van der Plas en M H A van
der Bent; Johanna Maria Cornelia d
v K. van der Burg en J. C P van der
Kraan; Nicolaas Cornelis z v D. J.
Couvée en J L Kooyker; Julali z v
A. Azzahid en R. Ezzahid; Yong Sing
z v S. Hu en Z. Wang; Kevin z v H.
Klein en L. Sinke; Teun z v K. C. M.
Wulp; Sonja d v E. N Muller en' A.
de Jong; Merchier z v P. Wessels en
S. P. N. van der Spank, Cornelis
Henricus z v J. H. A. Uytenhout en
A. B. Odijk; Linda Joella d v J. G. P.
Hage en K. E. Romijn; Kimberley d v
A. Gaasbeek en H. Eradus; Bobby z v
A J. J. C. Bogers en S. A. E Wolsky;
Ralf Laurens z v P. H. J. Pouw en
C. J. van der Lecq; Bart z v L. L. Sol
daat en G. E. ter Haar; Julia Helene
Elisabeth d v H. B M. Houtzager en
M. Y. Olivier; Johanna Martina d v
V. J. Aalbers en A. van der Beek;
Mariëlle d v A. van Delft en L. S
Heemskerk; Susan d v J Groene-
woud en H. C. J. Nelis, Jeffrey z v
J. N. Guijt en A. Jonker; Alicia Nadi-
ne d v A. Heemskerk en N Monster;
Gerbern Jacob z v A F. Scheenstra
en J R. var. Rijn; Cornelis z v A. Ra-
vensbergen en C. A. van Starken-
burg; Laurentius Hendricus z v
A H M. van Dorp en M A M. van
Hoekelen; Harneet Kaur d'v N S
Daphu en Joginder Kaur, Richard z
v P R. Nieuwenhout en K. van der
Marei; Rosanne Regina d v J. J A.
Wijn en R. E B. van Veen; Mare San-
der z v L. C. Jansen en C C. D. Fras-
se; Meintje Alida dvD.C. Sip en N
Hellenberg; Rina d v B. Jaggan en
R S. Siwpersad; Adriaan Maarten z v
D. Jonker en M. Schonenberg; Step
hanie d v R. J. Webbers en F M van
Veldhoven; Frank z.v F. L Wouters
en M. P. Coorn; Swen z v A. C
Schrama en A. van Drongelen; Merel
Geertje d v J. P. M. Driessen en
C A. M. Fennes; Joélle Talitha d v
I H. van der Plas; Johannes Damia-
nus z v C. H. J. Hachmang en
M T P. de Groot; Jamy Leroy z v
M Y Rudolph; Gernt Willem z v
W D. Zomer en G. P Heemskerk;
Tank z v A. El Yahiaoui en A. El-
Houdifi; Mathijs Huibert z v J. H.
Harteveld en C. S. Sintnicolaas; Dick
z v A. P van Weeghel en C de Ko
ning; Lukas z v E. J. Beerlage en
H. F. M. Goddijn; Michael zvPJ.de
Jong en B. M Huizer; Kim d v G
Rietkerk en M. V. T B van Ederen.
Overleden: B. de Jong, geb. 17 sept.
1929, man; W. M. Dolman, geb. 15
mrt 1920, man, W P Hillebrands,
geb. 2 aug. 1948, man; I. J P. Ruiten
beek, geb. 11 nov. 1905, man; G.
Bremmer, geb 9 juli 1939, man; C. M
Visser, geb 17 sept. 1912, vrl., geh.
gew. met H. R. Semmelink; C. J. H.
Verhoef, geb. 23 febr. 1897, man,
A. H. Alberts, geb. 29 juli 1930, man;
M. J. Hiep, geb. 8 nov. 1901, vrl., geh.
gew. met F A. de Lincel; T. H. Wil-
lems, geb. 20 sept. 1953, vrl., echt.
van T. H. A. van Kauwen; C. M. M.
Egberts, geb. 15 dec. 1914, vrl., geh
gew. met C. van Capel; A. C Klin
kenberg, geb. 4 juni 1903, vrl., geh.
gew. met G. Verbooij; F. L. de Vos,
geb. 24 dec. 1916, man; J Onderwa
ter. geb. 28 sept 1910, vrl., geh. gew
met J. Galjaard; A J de Jong, geb. 26
okt. 1919. man; E den Heijer, geb. 18
aug. 1927, man; J. van der Plas, geb.
6 febr. 1915, man; N. J. H. van Veen,
geb. 22 okt. 1921, man; M van den
Berg, geb. 4 nov. 1920, vrl., echtg.
van S. Schellingerhout; M. Bialy, geb
12 okt. 1910, man; N. Schouten, geb
26 mrt. 1916, man, C. Janssen, geb. 12
mrt. 1924, man, R. T Vrolijk, geb 17
nov. 1906, man; H. J. Handgraaf, geb
10 iuni 1928, man
Gehuwd: M G Overdevest en J. J
Maurits. N C. Zwetsloot en H. J
Rietkerken; L. T. de Hoog en E. E.
van der Koogh. M. J M Koek en
J P. Janssen; E R. Hollebeek en
F H. J. van der Water; A C M Ver
hagen en L. E. H. M Walenkamp;
P G. Holswilder en S Eradus;
L. P. M. van der Krogt en J Veef-
kind; J. J van Hooven en A. Pols, A
Lens en C. C. van der Hoeven;
an en S. M de Lange; E. Honsbeek
M. P. van de Ven. C R Boekkooi
J. B. de Boer.
VERHUIZING BAVO NAAR RIJNMOND IN 1995 VOLTOOID
NOORDWIJKERHOUT
„Het is juist dat de
hoofdvestiging van de
Bavo verhuist naar de
Rijnmond, maar onderde
len blijven in Noordwij-
kerhout. Het is dus een fa
beltje dat het hele terrein
vrijkomt". Integratie-ma
nager J. Mulder van de
Stichting Centrum Sint
Bavo ontzenuwt met
kracht de geruchten dat
er straks een gigantische
lap grond onbenut ligt of
te koop zal worden aange
boden.
„Bavo en Sancta Maria moeten
eerst gezamenlijk bekijken hoe
en waar de instellingen die in
Noordwijkerhout blijven, wor
den gehuisvest. Pas daarna
gaan we praten over de over
blijvende gronden en gebou
wen. Zeker is wel dat de ge
meente Noord wijkerhout be
langstelling heeft en wij willen
graag buren die in onze omge
ving passen", loopt Mulder al
vast op de zaken vooruit.
De herindeling is een gevolg
van de op stapel staande fusie
tussen de psychiatrische zie
kenhuizen Bavo en Sancta
Maria. Eind september 1990
verwacht de integratie-mana
ger dat de plannen voor de
huisvesting rond zijn. „We we
ten dan wat we nodig hebben
aan gebouwen en grond. Maar
de verhuizing wordt pas in
1995 voltooid", waarschuwt
Mulder met klem geïnteres
seerde kopers. De samenwer
king in het geïntegreerde zie
kenhuis gaat al eerder van
start, op 1 januari 1991. „Van
het huidige Sancta Maria zijn
dat de vrij succesvolle afdelin
gen voor curatieve zorg aan
volwassenen uit de Bollen
streek/kustgemeenten en de
Rijnstreek, en de afdelingen
met chronische patiënten en
ouderenzorg (totaal 540 bed
den). De afdelingen Beschut
Wonen (178 bedden) en het
Centrum voor Klinische Psy
chotherapie (60 bedden) van
de Bavo komen daar bij", zegt
beleidsmedewerker J.F. Leene
van Sancta Maria. „Beschut
Wonen is juist enkele jaren ge
leden gebouwd, dichtbij de
dorpskern van Noord wijker
hout. Al die investeringen gooi
je bij een verhuizing natuurlijk
niet zo maar weg. De mensen
wonen daar ook goed", ver
klaart Mulder het blijven van
Beschut Wonen. Daarnaast
blijft ook de zelfstandige
woongemeenschap De Hafak
ker in Noordwijkerhout.
Overcapaciteit
Als reden voor de verhuizing
van een groot aantal andere
instellingen van de Bavo naar
Rijnmond noemt Leene de
overcapaciteit in het noorde
lijk deel van Zuid-Holland.
„De regio Rotterdam heeft een
groot tekort aan bedden en er
zijn er hier te veel. Dan is het
niet meer dan logisch dat er
geschoven wordt. Begin jaren
'70 heeft Bavo dat zelf voorge
steld aan de overheid en die
reageerde enthousiast". De
laatste vijf jaar heeft de Bavo
door de grote behoefte aan op
name uit de Rijnmond al veel
meer patiënten uit de Rijn
mond opgenomen. „Ook wat
dat betreft is de verhuizing
dus een logische stap. Voor
deze mensen hebben we vaak
contact met instellingen zoals
de RIAGG's in het gebied
rond Rotterdam. Daarvoor is
het ook handiger. Bovendien
krijgen de mensen daar veel
meer bezoek omdat familie en
kennissen dan vlakbij wonen".
De afdeling Klinische Psycho
therapie verhuist niet mee.
„Nee, zoiets hebben ze al in
Rotterdam. Bovendien be
strijkt deze afdeling een veel
groter gebied, veel meer dan
alleen Zuid-Holland Noord",
zegt Mulder.
Verantwoord
Vast staat dat het aantal bed
den in Noordwijkerhout en
Noordwijk omlaag gaat. De
Bavo-verhuizing betekent uit
eindelijk, in 2000, een reductie
van in totaal zo'n 340 bedden.
De voortbestaande onderdelen
gaan samen met Sancta Maria
in één ziekenhuis. In de pro
vinciale plannen wordt voor
dat nieuwe ziekenhuis gespro
ken van een daling van 740
bedden in 1991 naar 527 bed
den in het jaar 2000. Bavo en
Sancta zijn het eens met het
provinciaal beleid om het aan
tal bedden te reduceren. De
getallen die de provincie han
teert zijn volgens Mulder ech
ter niet absoluut. „Reductie is
wel mogelijk, maar het tempo
waarin dat gebeurt moet nog
worden uitgewerkt. Je kunt
patiënten niet zo maar buiten
de deur zetten. Sommige men
sen kun je om humanitaire re
denen niet meer verhuizen.
Daarnaast spelen de gevolgen
voor het personeel een belang
rijke rol. Uiteindelijk moet je
ook economisch verantwoord
bezig zijn".
Mulder en Leene verwachten
niet dat de reductie tot drama
tische toestanden hoeft te lei
den. „Het is bij wet geregeld
dat een instelling als de onze
een opnameplicht heeft. Als
daar de noodzaak toe bestaat,
moeten we daaraan voldoen,
ook als dat uitstel van de re
ductie zou inhouden. De prog
noses wijzen echter absoluut
niet in die richting", stelt Mul
der gerust. „Behalve dat: ons
beleid is er niet op gericht om
voorzieningen kunstmatig in
stand te houden. Als op ver
antwoorde wijze mensen thuis
kunnen worden opgevangen,
zodat een opname in een psy
chiatrisch ziekenhuis niet no
dig is, moet dat worden gesti
muleerd. Dagbehandelings
plaatsen en beschermde woon
vormen in stads- en dorpswij-
ken verdienen voor bepaalde
patiënten de voorkeur. We
moeten als instelling zo reëel
zijn in te spelen op de werke
lijke hulpvraag die vanuit de
samenleving naar ons toe
komt".
Uit „welbegrepen eigenbe
lang" zijn Bavo en Sancta een
fusie overeengekomen. De in
Noordwijkerhout achterblij
vende diensten van de Bavo
vullen die van de Sancta goed
aan. Dat neemt niet weg dat
de belangen ook wel eens kun
nen divergeren. Mulder: „De
onderhandelingen hebben
mede daardoor een jaar lang
stil gelegen, maar de vaart zit
er nu goed in".
De gevolgen voor het perso
neel verwachten Mulder en
Leene in goede banen te kun
nen leiden. „De verhuizing
naar Rijnmond is verdeeld in
verschillende fasen, die over
meerdere jaren zijn uitge
smeerd. Dat geeft ons de mo
gelijkheid om via het natuur
lijk verloop onder het pesoneel
de zaak redelijk te laten verlo
pen. Mensen boven de 55 jaar
.hoeven sowieso niet naar de
Rijnmond te verhuizen, maar
iedereen wil natuurlijk zo snel
mogelijk zekerheid. Die ont
breekt hier al jaren. Wat dat
betreft trekt de mist nu op.
Eind dit jaar komt het forma
tieplaatsenplan gereed en vol
gend jaar beginnen we met de
plaatsi ngsproced u re
Manager personeel en organi
satie dr. F. Koning van St.
Bavo bevestigt dat de zaken
nu in een stroomversnelling
zijn geraakt. De onlangs in
Rotterdam gereed gekomen
afdeling Ouderenpsychiatrie
betekende voor de eerste per
soneelsleden al de overstap
van Noordwijkerhout naar de
Rijnmond. De animo valt
voorlopig nog tegen. „Uit een
enquête bleek dat er maar
weinig belangstelling voor de
Rijnmond was en we hebben
daar dan ook extern moeten
adverteren. Het is weliswaar
zo dat er in Noordwijkerhout
functies achterblijven en ont
slagen zo veel als mogelijk
voorkomen zullen worden,
maar het wordt hier wel drin
gen. Velen stellen hun keus
nog uit. We hopen door een
goede voorlichting de bereid
willigheid wat te kunnen ver
groten".
