1 II mal Ie Kijkcijfers zijn geen criterium voorAstrid Joosten Racistische partij zet Noorwegen op zijn kop ZATERDAG 9 SEPTEMBER 1989 PAGINA 27 Zelfs over de interviews die Astrid Joosten geeft, wordt strijd geleverd. Nadat ze in het julinummer van het blote-damesblad Penthouse aan het woord was, bleek het een dag later verschijnende Story hele passages opgenomen te hebben. Wel met bronvermelding, maar de vraag blijft hoe dat zo razendsnel geregeld kon worden. Penthouse wenste deze week in een kort geding opheldering. De 31-jarige TROS-coryfee volgt de gebeurtenissen wel, maar wordt deze dagen veel meer in beslag genomen door de voorbereidingen op een nieuwe serie 'Jongbloed en Joosten'. Het programma davert, prettige traditie voor de makers, na elke uitzending onmiddellijk de kijkcijfers-Top Tien in. Gisteravond waren ze er weer. Joosten maakte in haar agenda, ondanks de drukke voorbereiding, nog enige tijd vrij voor een spraakwaterval over de bovengenoemde 'affaire', haar programma's, zichzelf en TV 10. HILVERSUM - Welke opmerke lijke en onopgemerkte zaken kun nen nog aan de Penthouse/Story kwestie worden toegevoegd? Astrid Joosten: „Het is in principe een auteursrechtelijk steekspel. Nie mand begreep hoe het kon. Story kwam met het verhaal dat er waar schijnlijk een Penthouse was gejat uit het distributiecentrum, maar dat bleek niet te kloppen. Ze heb ben het artikel dus eerder gekregen. De journalist, Gideon van Aartsen, of iemand anders moet het dus hebben doorgespeeld. Als Van Aartsen het gedaan heeft, doe ik nooit meer iets met hem. Het zou ook schandalig zijn. Vantevoren is ondertekend dat het verhaal alleen voor Penthouse gebruikt 2ou wor den". Opmerkelijk detail: Astrid Joosten praat uit principe niet met bladen als Story en Privé. De uitspraak is volgende week donderdag. Astrids dagen worden mo menteel overigens niet in beslag geno men door het kort geding. In het Am sterdamse World Trade Center legt ze de laatste hand aan een nieuwe serie afleve ringen 'Jongbloed en Joosten'. Succes verzekerd, zo lijkt het. „Daar staan we eigenlijk van te kijken. We hebben het programma zelf bedacht, zoeken zelf de onderwerpen uit en voeren zelf de eind redactie. Maar waarom het zo aan slaat?". De formule speelt volgens haar een be langrijke rol. „Het is niet echt een talk show, want er zitten ook reportages in. Maar het programma is ook geen actua liteitenrubriek. Je zou het een magazine talkshow kunnen noemen. De toon van het programma, met een bepaalde vlot heid en wel eens wat gewaagde dingetjes, trekt een jong publiek aan. Daar is de TROS blij mee". Live Een nadere verklaring voor de klinkende resultaten. „De kijker lust je of lust je niet. De een vindt je leuk, de ander vindt je een bal. Daar is bijna niets aart te veranderen. Jaap Jongbloed en ik val len goed. Daarnaast slaat de duo-presen tatie aan". Ook het live-uitzenden is volgens Joos ten van belang bij de uiteindelijke be oordeling. „Je weet gewoon dat er nooit iets over gedaan kan worden. Daardoor gaat er net iets meer adrenaline door je bloed stromen. Dat komt de presentatie ten goede". De mix van lichte (media, film, muziek) en zwaardere onderwerpen levert de kij ker vaak het idee op dat het programma veel korter is dan de dertig minuten die ervoor staan. Joosten: „Dat klopt. Toch duurt ons hoofdgesprek minimaal een minuüt of tien, een gewone lengte, net als bij Sonja of Ivo Niehe. We beginnen altijd met iets leuks, een binnenkomer. Daarna volgt het buitenland-onderwerp, meestal een tv-item. Een studiogast licht het getoonde toe. Dat duurt al met al zo'n zeven minuten. Niet zo kort dus. Dan komt de eigen reportage, vervol gens het talkshow-gedeelte, een gek reclamespotje en de agenda". „Die agenda is tamelijk beroemd gewor den. Eerst dachten we, wie komt er nu voor zo'n kort onderdeeltje. Dat is nu helemaal geen probleem meer. Het is een idee van reclamemensen. We raad plegen wel vaker deskundigen die in de tv-wereld niet bekend zijn. Ze komen met dingen waar je zelf niet zo snel aan denkt". Het programma heeft overigens vijf minuten extra zendtijd toebedeeld gekregen. Herkenbaar De afsluiter is: „En vrijdag zijn wij er weer". Daar is eveneens over nagedacht. Joosten: „Sonja had: „En morgen ge zond weer op". Het is herkenbaar. Als Jaap op straat loopt roepen de mensen vaak: „Hè Jongbloed, waar is Joosten?" en omgekeerd. „En vrijdag zijn wij er weer" hoor je ook om de haverklap". Het programma loopt nu anderhalf jaar, dwars door de televisieseizoenen heen. Vorig jaar zomer werd gewoon doorge werkt. Voor de nieuwe serie voert het duo om beurten de eindredactie. Jong bloed moet immers aan de slag als Astrid Joosten heeft nog steeds de behoefte te bewijzen dat ze geen eendagsvlieg is. nieuwspresentator bij TV 10. De over eenkomst tussen de TROS en de com merciële zender staat zo'n combinatie toe. Joosten: 'Van den Ende heeft ons al lebei uitgenodigd. Na een aantal ge sprekken zei Jaap ja en ik nee. Zo'n nieuwsprogramma was mijn ambitie niet, maar het kan best zijn dat ik vol gend jaar ook iets bij TV 10 ga doen". „Van den Ende benaderde trouwens, tij dens de run op goede mensen bij de be staande omroepen, ook vier leden van onze redactie. Alle vier zeiden ze nee te gen die toch beter betalende commercië le omroep. Dat vind ik echt fantastisch. Het tekent de sfeer: keihard werken, on gezouten kritiek op elkaar als er iets fout gaat, maar een prima basis". T riviant Astrid Joosten zal het nieuwe tv-seizoen niet alleen te zien zijn in het naar haar en Jongbloed genoemde programma. Ook 'Triviant' wordt geprolongeerd. 'Dat koester ik heel erg. Ik was zeer ver baasd toen de TROS met het idee aan kwam zetten omdat ik altijd heb geroe pen dat ik nooit een spelletjesshow wilde doen. Dit programma heeft echter een serieus niveau. Je kunt geen auto win nen terwijl een presentator het antwoord op een vraag alvast voorzegt". „Aan Triviant gaat veel research en ar chiefwerk vooraf. Er zijn mensen die we ken naar oud beeldmateriaal speuren. En alleen die speeltafel kost al een vermo gen. Het is een programma dat in de loop der jaren niet goedkoper wordt. Daarom ben ik blij dat de TROS me dit seizoen weer zes afleveringen laat ma ken". De goed bekeken tv-programma's geven Joosten niet het gevoel aan de top van haar mogelijkheden te zitten. „Ik ben nog lang niet klaar. Kijkcijfers zijn niet mijn criterium. Mijn eigen kwaliteits standaard is dat wel. Ben ik geloofwaar dig in wat ik doe? Stel ik vragen waar ik me absoluut voor zou moeten schamen? Kan ik dit of dat al? Heb ik daarvoor voldoende zelfvertrouwen? Er blijven al tijd stapjes over die ik nog moet maken op mijn persoonlijke ladder". Zoals? „Bij Jongbloed en Joosten heb ik nog steeds de behoefte te bewijzen dat we geen eendagsvlieg zijn. Bijschaven, bijsturen, als het wat minder gaat ingrij pen. Als je daartoe in staat bent, geeft dat kwaliteit aan". Een tweede stap. „Ik heb ook nog nooit een echt soloprogramma gedaan. Een talkshow helemaal in je eentje dragen. De mensen vragen het geregeld: wanneer ga je nu solo? Maar sommigen nemen die stap veel te vroeg. Daar wil ik voor waken". JOOP OFFRINGA OSLO - In Nederland is nogal wat opwinding ontstaan over de terug keer van de Centrum Democraten in het parlement. De ene zetel die deze partij behaalde valt echter vol ledig in het niet bij wat er in Noor wegen staat te gebeuren. De Noren gaan maandag naar de stembus. Eén winnaar staat nu al vast als we de opiniepeilingen mogen geloven. Uit alle enquêtes die tot nu toe zijn gehouden kan worden geconclu deerd dat de Vooruitgangspartij van de rechts-extremistische Carl Hagen voor de grootste politieke opschudding gaat zorgen sinds 1945. Als de kiezers hun uitlatingen in de en quêtes gestand doen, komt Hagens par tij, die nu twee zetels in de 'Storting' be kleedt, met dertig vertegenwoordigers in het 165 zetels tellende Noorse parle ment. De Vooruitgangspartij zou door dit resultaat ineens de derde partij wor den in Noorwegen, na de Arbeiderspartij van premier Gro Brundtland en de Con servatieve Partij van Jan Syse. Veel van die verwachte reuzensprong dankt de Vooruitgangspartij aan haar leider. De zeer mediagenieke Hagen be diende zich tijdens de campagne, maar ook daarvoor, van een betrekkelijk een voudig recept met een kennelijk onweer staanbare aantrekkingskracht op het volk. Namens zijn partij presenteerde hij zich als de vertegenwoordiger van de „kleine luyden" die volledig vergeten zijn door de gevestigde socialistische en conservatieve partijbonzen in hun ivo ren torens in Oslo. De leidraad van Hagen en zijn volgelin gen is het tweelettergrepige woordje te gen. Zij zijn tegen meer asielzoekers in het land, tegen belastingen, tegen bu reaucratie en tegen de welzijnsstaat. „Wij willen de verzorgingsstaat afschaf fen, met de nadruk op staat", zei de 45- jarige politicus onlangs. „We hebben nooit welzijn gekend in Noorwegen. Het land is wel een verzor gingsstaat, maar niet voor degenen vdie hem nodig hebben. Wat wij willen is meer welzijn voor degenen die gezond zijn en werken in plaats van voor de lui aards en onverantwoordelijken die zo goed worden verzorgd door de socialisti sche bureaucraten". Debat Sinds de Vooruitgangspartij in de jaren zeventig werd opgericht, hebben de ove rige partijen in Noorwegen zich duide lijk van haar gedistantieerd. Maar nu deze partij mogelijk twintig procent van de stemmen zal krijgen, is daarin zicht baar verandering gekomen. Mevrouw Brundtland en de kleurloze Syse zijn zelfs bereid gevonden voor de televisie met Hagen in debat te gaan. En hoewel de Conservatieven, die tot 1986 regeer den, herhaaldelijk verklaarden niet met de Vooruitgangspartij in zee te zullen gaan, wordt zelfs dat niet meer voor on mogelijk gehouden. Politieke waarnemers menen dat de Conservatieven niet om de Vooruit gangspartij heen kunnen als zij hun stre ven willen waarmaken pfemier Brundt land van de regeringstroon te stoten. Ha gen zelf is er in elk geval vast van over tuigd dat voor hem een rol is weggelegd in formatiepogingen voor een centrum rechtse regering. Bij de parlementsverkiezingen in 1985 eindigde de partij van Hagen nog op een bescheiden 3,7 procent. Maar de ge meenteraadsverkiezingen twee jaar later zorgden al voor een kleine aardverschui ving. De Vooruitgangspartij eindigde toen op 12 procént. Natuurlijk is niet iedere Noor blij met Hagen. Zo haalde hij zich kortgeleden nog de woede van velen op de hals door te stellen dat alleenstaande moeders met kinderen van verschillende mannen niet langer economische bijstand mogen ont vangen van de staat. Deze vrouwen mo gen niet worden beloond voor hun „fri- Mevrouw Gro Brundtland, premier van Noorwegen, heeft weinig reden tot lachen. Veel Noren zullen maandag stemmen op haar racistische tegenstrever Hagen. En de Arbeiderspartij van Brundtland zal waarschijnlijk het slechtste resultaat halen sinds de jaren dertig. FOTO: AP vole en onverantwoordelijke levenswij ze", aldus de politicus. Maar bij grote groepen is hij wel popu lair en volgens politieke waarnemers heeft hij dat vooral te danken aan een reeks onaangename maatregelen die de minderheidsregering van premier Brundtland de afgelopen kabinetsperio de heeft genomen om de Noorse econo mie weer op te vijzelen. Maatregelen overigens, die succes hebben gehad. Want ondanks een forse daling van de olie-inkomsten slaagde de sociaal-demo cratische regering erin zowel de inflatie als de chronisch te hoge rente omlaag te brengen. Het gelukte het kabinet verder zelfs zonder de inkomsten uit de Noord- zeeolie het tekort op de handelsbalans om te zetten in een exportoverschot. Maar deze positieve punten verbleken bij de stijging van het werkloosheidscij fer dat in dezelfde periode voor het eerst sinds decennia weer de vier procent be reikte. Volgens de opiniepeilingen gaat de Arbeiderspartij dan ook haar slechtste verkiezingsresultaat tegemoet sinds de jaren dertig. Racisme Verder speelt Carl Hagen in op de toene mende vreemdelingenhaat in Noorwe gen en hij wakkert dat racisme nog eens aan. Hagen laat niet af het te benadruk ken: Noorwegen kan het zich niet ver oorloven vluchtelingen op te vangen nu het nationale inkomen uit Noordzeeolie drastisch omlaag is gegaan. Het aantal vluchtelingen dat in Noorwe gen politiek asiel zoekt is in twee jaar vertienvoudigd. In 1987 kwam een recordaantal van 8600 vluchtelingen naar Noorwegen. Die toename heeft ge leid tot ernstig racistisch geweld. De af gelopen maanden zijn er bomaanslagen geweest op verschillende opvangcentra en huizen van immigranten. Ook werd erop geschoten. In juli werden twee Pa kistaanse immigranten doodgestoken. De argumenten die worden opgevoerd tegen het toelaten van vluchtelingen klinken bekend: ze zetten het systeem van sociale zekerheid onder druk, hou den banen bezet, zorgen voor een stij ging van de criminaliteit en het drugsge bruik, hebben abnormaal grote gezinnen en ze „pikken de Noorse vrouwen in". De samenstelling van de bevolking van Noorwegen is door de geïsoleerde ligging van het land tamelijk homogeen. Meer dan 90 procent van de 4,2 miljoen inwo ners is aangesloten bij de Lutherse kerk. Dne procent van de bevolking wordt ge vormd door buitenlanders, en van hen komt 65 procent uit een van de Scandi navische landen of een ander westers land. Toch hebben sommige wijken meer buitenlandse dan Noorse inwoners en dat is voor het eerst in de geschiede nis. Een van de steden waar het rassenpro bleem zichtbaar is geworden is de zuide lijke kustplaats Arendal, waar tweehon derd buitenlanders wonen, op een bevol king van twaalfduizend. Het percentage werklozen in Arendal ligt boven het lan delijk gemiddelde van vijf procent en dat maakt dat het rassenprobleem er meer speelt dan elders. Volgens de door de Verenigde Naties opgestelde normen moet Noorwegen jaarlijks duizend vluchtelingen opne men. De meeste politieke partijen gaan met dat aantal akkoord, sommige vin den dat er meer vluchtelingen moeten worden toegelaten. Arne Myrdal, verdacht van het plegen van een bomaanslag op een vluchtelin- gencentrum en lid van de Volksbewe ging Tegen Immigratie, verspreidt pam fletten waarin iedereen die vluchtelingen helpt „een verrader" wordt genoemd. „We willen ze niet. Dit is ons land", zei hij in een interview. „Ik vertel jongeren altijd dat ze hun banen, land en vrou wen moeten verdedigen. Walid Al-Kubaisi, een 31-jarige Iraanse vluchteling die in Arendal woont, zei: „Als we werken, zeggen ze dat we hun banen inpikken en als we niet werken zeggen ze dat we misbruik maken van de uitkeringen. Wat willen ze eigenlijk dat we doen?". £eidóc<3ou4a/nt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 27