Regi Blinker kent nu verantwoordelijkheid Halle Cioffi op jacht naar bonus met De Metselaars voetballerlei Play-off SPORT £cicUc(3ou*ont ZATERDAG 9 SEPTEMBER 1989 PAGINA 19 j René van der Gijp. Ceulemans Belgisch recordin ternational Jan Ceulemans overtrof vori ge week het record aantal in terlands van Pol van Himst. In de vriendschappelijke voetbal wedstrijd tegen Denemarken (3-0) trok 'Caje' voor de 82ste keer het shirt van de Rode Duivels aan. Woensdag voegde Ceulemans al weer een cap aan zijn record toe. Het kwali ficatieduel tegen Portugal werd eveneens met 3-0 gewon- Van der Gijp op zoek in Nederland René van der Gijp is op zoek naar een nieuwe club in Ne derland. Zijn club, het Zwit serse Aarau, heeft inmiddels toestemming gegeven voor het vertrek van de Dordtenaar. Van der Gijp speelde eerder voor Sparta en PSV. Rush en Hughes niet tegen Oranje Het Nederlands elftal is in de uitwedstrijd tegen Wales ver lost van het levensgevaarlijke duo Ian Rush en Mark Hug hes. De Welshmen ontvingen in het kwalificatieduel tegen Finland (0-1) hun tweede gele kaart en worden door de UEFA voor de wedstrijd tegen Nederland (op 11 oktober) ge schorst. Supporters Liverpool door Evert on herdacht Everton was vorige week de eerste club uit Liverpool die na de ramp weer in Hillsbo rough, het stadion van Shef field Wednesday, speelde. Ter nagedachtenis aan de 95 Li verpool-supporters die tijdens de halve finale voor de FA- cup tegen Nottingham Forest om het leven kwamen, legde Everton-aanvoerder Ratcliffe voor de aanvang van de wed strijd een bos bloemen voor het hek van de tribune, die aan Leppings Lane gelegen is. Liam Brady stopt in terland-loopbaan Liam Brady heeft aangekon digd, dat hij stopt als interna tional van Ierland. De spelbe paler speelde woensdag in Dublin zijn 71e en naar zijn zeggen laatste interlandwed strijd. Tegen de Bondsrepu bliek werd het 1-1. De 33-jari- ge speler van West Ham werd in de 35e minuut vervangen. „Het is tijd afscheid te nemen. Als je op die manier gewisseld wordt, is dat een makkelijke beslissing". Brady, als clubspe ler succesvol voor ondermeer Juventus,en Sampdoria, kwam vijftien jaar uit voor de natio nale ploeg. Vanwege een schorsing en blessures miste hij de Europese titelstrijd van vorig jaar. „Het is frustrerend dat ik nooit in een belangrijk toernooi heb gespeeld, toen ik op mijn best was", aldus Bra dy Booy mist mogelijk duel met FC Twente Het is twijfelachtig of FC Brugge volgende week woens dag in de eerste wedstrijd te gen FC Twente in de eerste ronde van het Europacup Hl- toernooi kan beschikken over Foeke Booy. De Nederlandse spits van de Belgische ploeg is op de training nogal hard ach terover gevallen en blesseerde daarbij onder andere zijn bo venbenen. Hij is voor het duel van dit weekeinde tegen AA Gent zeker niet beschikbaar. ROTTERDAM Hij lf he. komt licht strompelend aangelopen, Regi Blinker. „Een schop gehad vanoch tend bij de training", ierm grijnst hij. „Niet ernstig. Straks even laten behan delen en zondag gewoon I spelen". Het is donderdag, tussen de middag in de Kuip. Voor de I ingang van de catacomben 1 staat, zit en hangt een handje- vol beroepsvolgers van de trai- ning van Feyenoord. Ook zij kunnen die morgen hebben r vastgesteld dat het er de laat- I ste dagen anders aan toe is ge- I gaan bij de thans zo ongekend I in de versukkeling zittende "ix\ voormalige topclub. Regi Blin- ker is er een wandelend en J sprekend voorbeeld van. „Er iSCn wordt deze week heel anders :hti getraind dan de afgelopen we ken", vertelt de rasta-behaar de Feyenoorder. „Het gaat nu behoorlijk hard en echt scherp. Ik denk dat het niveau van de wedstrijden en de trai ning nu bijna op hetzelfde ni veau zijn qua intensiteit. Tot voor kort was het zo dat er tussen het peil van de training i en dat van de competitie nogal een verschil zat. Dat is nu vrij wel weg. En ik denk dat dat goed is". Regi Blinker, in de malaise bij Feyenoord één van de weini gen die nog redelijk functio neert en die elk duel tot dus ver nog in de basis heeft ge staan, geeft aan dat er bij zijn club meer gebeurt dan het ge touwtrek in de bestuurskrin- gen. Verdween daar stadiondi recteur Hans Kraay en werd er een structurele herinrich ting aangekondigd, ook op het vlak waar het in feite allemaal moet gebeuren werd het roer dus omgegooid. Onbedoeld speldt Blinker, bezig aan zijn vierde seizoen bij Feyenoord, zijn trainer Pim Verbeek ech ter wel een brevet van onver mogen op. Kennelijk heeft de van De Graafschap afkomstige oefenmeester, die zijn baan als gymnastiekleraar er aan gaf om zich in een wespennest te steken, tot voor kort een te „softe" aanpak voorgestaan. Of er verband bestaat tussen een milde training en de pove re competitieresultaten laat zich slechts raden. Maar aan nemelijk is het wel, hoewel er in de meeste van de vijf ge speelde en slechts een punt op leverende duels over het alge meen niet zo gek veel viel aan te merken op de% werklust. Waarmee meteen het verhaal van trainers dat het „allemaal wel meevalt zolang er maar keihard wordt geknokt" naar het rijk der fabelen is verwe- Wat goedkoop Regi Blinker beseft wel dat het wat goedkoop klinkt, maar kan toch geen andere verkla ring vinden dan dat Feye noord de nodige pech heeft ontmoet. „Die ballen gaan er gewoon niet in", stelt hij. „Kansen creëren we genoeg, maar het afmaken gaat niet goed. En naarmate je meer ne derlagen achter elkaar lijdt, krijg je wel het effect dat een eerste tegendoelpunt meteen de gedachte doet postvatten: daar gaan we weer. Je weet dat het verkeerd is, maar je ontkomt er gewoon niet aan. En dat werkt natuurlijk wel door. Ook in het spel. Je wilt zo snel mogelijk in de zestien van de tegenstander komen, het middenveld wordt overge slagen, het overleg is weg en er is totaal geen sprake meer van combinatievoetbal. Dat was tegen Vitesse afgelopen zondag ook goed te zien. Er zat totaal geen verband meer in het spel". v De t vroegere speler van de Delhse hoofdklasser DHC, die sinds een jaar of twee in het Brabantse Steenbergen woont, ziet overigens wel meer oorza ken voor het horten en stoten van de Feyenoord-machine. „Het is altijd moeilijk te bepa len waar in een niet-draaiende ploeg nu precies de manco's liggen", zegt hij. „De aanval maakt geen doelpunten, het middenveld verovert te weinig ballen en zorgt voor een on voldoende voortzetting en de achterhoede maakt fouten, waardoor doelpunten ontstaan. Het geheel is onevenwichtig, waarbij het best zou kunnen dat de afwezigheid van spelers als De Wolf en Wasiman ons verdedigend te veel parten speelt. Het valt evenwel niet te bewijzen dat het met hen de voorbije wedstrijden beter was gegaan. Dat is theoretiseren en daar kom je niet zo ver mee". Zweep er over Met zijn ploeggenoten is Regi Blinker (20) de mening toege daan dat er eens een omme keer moet komen bij Feye noord, dat sinds een aantal weken op de beschamende laatste plaats van de eredivi sie-ranglijst staat. Zeker nu Verbeek er kennelijk de zweep overheen haalt, al of niet op advies van technisch coördinator Cor van der Gijp. Van wie Blinker overigens nog geen bemoeienis heeft ge merkt bij training en even tueel maken van de opstelling. „Op papier hadden we een ge makkelijke openingsfase van de competitie", scherpt de oud- Delftenaar ongewild de ellen de van zijn club nog wat aan. „Maar toch haal je maar één punt. Veel langer dan zoals het nu gaat, is toch onmogelijk. Eens moet de wending ten goede toch komen. Misschien zondag tegen FC Groningen. We hebben wat goed te maken bij het eigen publiek. Mis schien dat die hardere, zwaar dere training zijn vruchten af werpt. Het is er deze week nu zo'n beetje aan toegegaan zoals ik dat bij FC Den Bosch ge wend was. Daar was het elke dag op het scherpst van de snede. Daar heb ik wel wat van geleerd. En nu ik merk dat het ook zo bij Feyenoord gaat, denk ik dat het zo moet". Met Den Bosch is meteen een fase in de ontwikeling van Regi Blinker genoemd, waar van de donkere balgoochelaar zegt dat die beslissend is voor zijn verdere carrière. „Als ik vorig jaar niet was uitgeleend aan Den Bosch, was ik nu mis schien al helemaal kapot ge gaan. Daar heb ik geleerd te knokken en mijn verantwoor delijkheid te kennen. Toen ik daar kwam wilde ik niet door de daar al actieve spelers wor den beschouwd als iets bijzon ders. Ik wilde gewoon één van de groep zijn, maar ik was daar wel één die zeker was van een basisplaats. Dat heeft m'n gevoel voor verantwoor delijkheid wel vergroot". Alles prachtig „Toen ik", gaat Blinker ver der, „als zestienjarige bij Feye noord kwam, vond ik alles prachtig. Grote club, goede or ganisatie Ik dacht: de wereld ligt aan m'n voeten. Ik was veel te gemakkelijk. Tot ik on der Jacobs niet eens meer op de bank zat en zelfs op de tri bune terecht kwam. Toen rea liseerde ik me dat ik verkeerd bezig was. Toen de mogelijk heid zich voordeed om naar Den Bosch te gaan heb ik niet lang geaarzeld. Ik kon naar verscheidene eerste-divisie- clubs, maar ik wilde wel per se in de eredivisie blijven spelen. Ook door de veel mindere or ganisatie bij zo'n club, je moest zelf je handdoek meenemen en je schoenen poetsen om maar wat te noemen, word je je bewust van je verantwoor delijkheidsgevoel. Dat werkt nu ik weer terug ben positief". Regi Blinker heeft nog ruim anderhalf seizoen te gaan bij Feyenoord, hetgeen voor hem aanleiding is om zich nog niet te veel voor te stellen van de fase die daarna komt. „In eer ste instantie gaat het er om dat het met Feyenoord beter gaat. Als het met de club goed gaat, gaat het met mij ook goed", zegt hij simpel. Bij Ajax Met zijn eigen spel nu is Regi Blinker, die zegt er nooit bij stil te (willen) staan hoe het talentvolle leeftijdgenoten nog wel eens pleegt te vergaan bij Regi Blinker in een typerende actie. Ajax, nog bepaald niet content. „De eerste twee wedstrijden, daar was ik wel tevreden over. Jammer, zonde was het dat ik twee goede kansen tegen FC Utrecht en Fortuna Sittard, waardoor het 1-0 zou zijn ge worden, niet benutte. Na Utrecht en Volendam (het eni ge duel, waarin Feyenoord een punt haalde; red.) ging het ook met mij minder. Ik werd een aantal keren linkshalf gezet, waardoor ik wel meer aan de bal kwam en bij het spel werd betrokken, maar als de hele ploeg niet draait wordt het moeilijk. Overigens speel ik liever half dan linkerspits. Het enige punt is dat je dan ook verdedigend meer werk moet doen en dat is niet mijn sterk ste punt. Maar daar kan ik na tuurlijk wel aan werken, moet ik aan werken". Regi Blinker zegt zich er niet van bewust te zijn dat het feit dat trainer Verbeek linkspoot Smolarek (die ook al eens een ■basisplaats miste) rechts op het middenveld laat opereren en hem op z'n stek laat een er kenning is van zijn talent. „Ach wat is talent", reageert Blinker nuchter. „Het feit dat ik als zestienjarige naar Feye noord werd gehaald zegt na tuurlijk wel iets. Maar je krijgt dan wel een etiket opgeplakt. De mensen gaan te veel van je verwachten. Van mij wordt niet gerekend op een breedte pass, men wil een actie. Dat wil ik zelf ook liever. Snelheid en balvaardigheid zijn mijn sterkste punten. Als ik me fy siek nog wat verder kan ont wikkelen, moet ik beter en vooral constanter kunnen gaan spelen. Ik moet mezelf nu meer aanbieden, mezelf bij het spel betrekken. Soms ont dek ik dat ik acht minuten niet aan de bal ben geweest. Dat kan niet meer". Geen loopje Zoals het ook niet langer kan dat Feyenoord op de positie blijft die de ploeg van Verbeek nu inneemt. Over de trainer is Blinker overigens redelijk te spreken. „Hij is eerlijk en ob jectief", meent de voetballer. „Hij kan zich goed tussen de spelers bewegen, maar er ook boven staan als dat nodig is. Ook de ouderen nemen be paald geen loopje met hem. Hij heeft ook geen voorkeuren, zoals Jacobs. Maar hij is weer meer open dan Rinus Israel, die moeilijk was te benaderen. Tegen Verbeek kun je wat zeggen. Dat is toch een stuk gemakkelijker. Israel stond te ver weg". Rinus Israel maakte zijn con tract bij Feyenoord nooit af. De nabije toekomst zal leren of de nieuwe aanpak van Pim Verbeek tot een andere uit komst leidt. Resultaten, waar aan ook Regi Blinker zijn steentje kan bijdragen. „Ik wil in elk geval van dit, maar ze ker van volgend seizoen een goed jaar maken. Dan loopt tenslotte mijn contract af", al dus de linkerspits die er van uitgaat er morgen tegen FC Groningen bij te zijn. „Ik heb de pech gehad tot dusver dat vanaf het moment dat ik be schikbaar was voor het eerste van Feyenoord het slechter is gegaan met de club. Maar dat kan niet eeuwig duren". FRANK WERKMAN FOTO: JEROEN DE JONG DEN HAAG Als gevolg van een merkwaardig misverstand moest Halle Cioffi zich deze week met geleende rackets voorbe reiden op haar entree in de Nederlandse tennis- competitie. Na te zijn uitgeschakeld in de derde ronde van de Open Amerikaanse kampioenschap pen op Flushing Meadow haastte de 19-jarige Ameri kaanse zich naar Den Haag voor een dienstverband van minimaal twee weken bij het Haagse De Metselaars. Van daag maakt Cioffi in de Haag se derby Leimonias - De Met selaars haar opwachting in de eredivisie. Als nummer 44 op de wereldranglijst is ze de hoogst geklasseerde speelster in de Nederlandse competitie. De Russische Larissa Savchen- ko droeg tijdens het Grand Prix-toernooi in de Verenigde Staten onbewust haar steentje bij tot de Nederlandse tennis- competitie door Halle Cioffi in de derde ronde in drie sets te verslaan. De in Cleveland ge boren speelster kon daardoor meteen afreizen naar Den Haag, waar zij zich vanaf dins dag met Marcella Mesker en Ingelise Driehuis kon voorbe reiden op deel twee van de eredivisie-strijd, bestaande uit twee „dubbele" weekeinden en eventueel het kruisings- weekeinde. „Het is de bedoe ling dat Halle als onze eerste enkelspeelster gaat uitkomen", vertelt De Metselaars-coach Ivo Pols. „Er is geen reden om het damesdubbel Mesker/ Driehuis te wijzigen". Reglementen Als het aan De Metselaars had gelegen, zou de Scheveningse club al vanaf het begin van de competitie een Amerikaanse speelster in de gelederen heb ben gehad. Donna Faber werd aangetrokken voor een kort stondig optreden op de Mets- banen, waarna Cioffi (aange trokken via het management bureau Advantage, dat ook Steffi Graf en Michael Chang „in beheer" heeft) haar rol na de competitie-pauze zou moeten overnemen. Maar de tennisbond dwarsboomde dit plan op grond van de regle menten, waarin staat dat per team slechts één buitenlander mag uitkomen. Faber mocht, nadat haar contract was afge kocht, daardoor dus thuisblij ven en het eredivisie-optreden begon minder succesvol dan vooraf in Scheveningen werd gehoopt. De Metselaars sloot de eerste fase af op de gedeel de voorlaatste plaats, met elf punten uit vier ontmoetingen. Cioffi wordt in het team, dat verder wordt gevormd door Huub van Boeckel en Ton van der Pieterman, niet be schouwd als de reddende en gel. „Dat is een beetje overdre ven", vindt coach Pols. „We hadden haar immers al voor het begin van de competitie aangetrokken. Als ze drie en kelspelen wint, zijn we tevre den. En ik hoop dat ze daarna nog een rol kan spelen in play-offs". De zes punten ver schil met koploper Leimonias bieden wel degelijk nog per spectief. Brandy Tijdens haar trainingen op het centre court van de Metsbanen gaf de rechtshandige Halle Cioffi de afgelopen dagen al iets van haar onmiskenbare kwaliteiten prijs. De blondine uit Knoxvillè. Tennessee somt in „knauwend" Engels zelf haar kwaliteiten op: „Ik moet het momenteel vooral hebben van mijn voetenwerk en con centratie. Waar ik hard aan moet werken zijn het inkomen voor de volley en de opslag". Cioffi, een jaar geleden toege treden tot de rijen der tennis- profs, wordt in haar eigen land intensief begeleid door trainer Andy Brandy. „Ik train meest al in Gainesville, waar ik ook de Universteit van Florida heb bezocht. Dezelfde universiteit waar ook Ingelise Driehuis zit. Ik. studeerde daar politieke wetenschappen, Engels en geo logie". Daarnaast is Halle Cioffi ook geïnteresseerd in „law" (rech tenstudie) en dat kan haar nog wel eens goed van pas komen. Een half jaar geleden raakte ze gewond bij een auto-onge luk en volgens „goed" Ameri kaans gebruik probeert de ten nisster haar gemiste inkom sten nu via de rechtbank te compenseren. „Ik was in Knoxvillè, waar ik een paar dagen thuis zou zijn. Het onge luk was niet mijn schuld. Ik werd aangereden door een vrouw, waarbij ik een ge kneusd borstbeen opliep en mijn zesde rib brak. Dat bete kende zes maanden niet ten nissen en dus eis ik een scha devergoeding", aldus de speel ster, die in haar loopbaan in middels een ton aan prijzen geld bijeen sloeg. „Nu heb ik nergens last meer van". Op Flushing Meadow voegde ze weer een aardige duit aan dat bedrag toe. Na haar uit schakeling werd Cioffi <|oor een busje van de organisatie naar het vliegveld van New York vervoerd. Eén van de in zittenden van het voertuig was de Australiër Kim Warwick, die toevallig met dezelfde rac kets speelt als Cioffi en boven dien eenzelfde tas gebruikt. Toen de aanwinst van De Met selaars al bijna aan boord van het vliegtuig was, bleken de tassen verwisseld. Het slagtuig van Cioffi is inmiddels boven water, maar het transport naar Nederland zorgde de afgelo pen dagen voor de nodige pro blemen. „Ik zit er niet zo mee", zegt ze. Halle Cioffi, dochter van voor malig prof honkballer John, begon haar tenniscarrière op tienjarige leeftijd. „Ik heb ook nog een tijdje aan voetbal, bas ketbal en honkbal gedaan. Maar toen ik elf was, werd al duidelijk dat het tennis zou worden. Een jaar of vier later hoorde ik bij de top vijf van mijn land. Vanaf dat moment ben ik rekening gaan houden met de mogelijkheid prof te worden". Garrison De jongste blessure-perikelen hebben Cioffi, die in 1985 al eens werd geveld door een rugblessure, vooralsnog de kans ontnomen op het maken van echte grote klappers. „Maar ik heb al een keer van Zina Garrison gewonnen", vertelt ze met gepaste trots, om daar meteen aan toe te voegen dat haar landgenote niet tot haar directe vrienden kring behoort. Voorlopig moet Cioffi zich beperken tot de kruimels die in het profcircuit zijn te verdienen, zoals bij voorbeeld met het uitkomen in de Nederlandse club-competi tie Bij het bereiken van één van de eerste vier plaatsen wacht haar een bonus-bedrag. „Ik kan geen voorspellingen doen. Ik was- nog niet eerder in Nederland geweest en van de competitie weet ik niks. Ik ken alleen Brenda Schultz en ik heb ooit tegen Bollegraf en Mesker gespeeld", vertelt Cioffi, die stadgenoot blijkt van Joe Garcia. „Een goede bekende van me. Joe woont ook in Knoxvillè en heeft veertien jaar geleden in Ne derland gespeeld. Voor De Metselaars". ROB LANGEVELD door Frank Werkman Sport moet spanning, spektakel en sensatie geven. Dat zijn de elementen, waarvan elke bond droomt als het gaat om het hoogste niveau van competitie. Sponsors zijn de vierde factor, die alles mogelijk moet maken. Want als er geen spieën zijn, dan zijn er ook geen spelers die alle intenties moeten vertalen. Supporters zijn de laatste betrokkenen in het geheel en niet zelden het sluitstuk. Eerst even de ingrediënten. Spanning maakt veel goed, bijvoorbeeld gebrek aan kwaliteit. Dat wordt nogal eens door de vingers gezien als een uitslag tot het laatste moment onzeker is. Spektakel is een onderdeel, dat slechts sporadisch valt te signaleren. Slechts de toppers, de vedetten slagen er soms in echt aansprekende staaltjes te laten zien. Hoogstandjes, waardoor het acceptabel wordt dat de sterren goed worden betaald. Sensatie valt al helemaal zelden te bewonderen. Huzarenstukjes van een lager ingeschatte ploeg, die een favoriet beentje licht zijn het zout in de pap. Normale competities bieden bovenstaande elementen. Toch haalt men kunstgrepen uit en is de play-off bedacht. Vrijwel elke sportbond is de laatste jaren gekomen met dat uit de Verenigde Staten overgewaaide fenomeen. Dit weekeinde nog introduceert een aantal achterblijvers ook het staartje aan de reguliere puntendans. Dat ooit in Nederland werd geïntroduceerd door de basketbalbond en al snel gevolgd door de ijshockeyers. Play-offs. Wat zijn dat eigenlijk9 Letterlijk betekent de Amerikaanse term sluitstuk, afronding. Maar in ons land bestaan nu al competities, die reeds halverwege worden gesplitst. Dat heeft dus niets te maken met afronding. Hier is de play off een voortzetting met een kleiner, hopelijk selecter groepje ploegen, dat elkaar nog een x aantal keren gaat bekampen. Dit systeem nu ontneemt aan zo'n vervolgd.eel al vast één belangrijk onderdeel: de sensatie. Immers, er is geen bescheiden ploegje meer dat een topper onderuit haalt: het kaf is gescheiden van het koren. Resteren spanning en spektakel. Dat laatste is maar relatief, want hoe vaker je dezelfde ploegen tegen elkaar laat spelen, hoe minder spectaculair dat wordt. Dan blijft slechts spanning over. Dan de begripsverwarring rond de term play-off. Eigenlijk is het de slotserie van de twee in de normale competitie hoogst geëindigde ploegen. Normaal gesproken de beste twee teams, die elkaar in drie, vijf of soms zeven duels de titel betwisten. In die vorm willen play-offs nog wel eens interessant zijn: zie de meest recente gang van zaken bij ons vaderlandse basketbal en honkbal. Competities worden tegenwoordig ook opgesierd door periodetitels (voetbal) en kruisfinales (tennis). De eerste is een wat dualistische formule met potentiële vervalsingselemen ten Winnaars van zo'n periodetitel kunnen een dergelijk startbewijs beschouwen als een signaal om verder stoom af te blazen. Immers, aan het eind van de rit ligt pas de echte hoofdprijs, promotie bijvoorbeeld. De KNVB wilde ooit zo'n constructie voor de eredivisie met een UEFA Cupplaats als inzet, maar de UEFA blies de zaak af. Reden: toevalstreffers dienden uitgebannen. En terecht. Kruisfinale is de meest onzalige benaming die ooit is uitgevonden. Maar deze idee geeft sportief bezien wel de meest correcte afspiegeling van de normale krachtsverhoudingen en zorgt voor de beste afsluiting. De beste twee van de laatste vier bekampen elkaar immers om de titel. De sterkste wint, toevalstreffers zijn uitgesloten Kunstgrepen zijn wat mij betreft uit den boze. Sommige bonden maken het zo bont met ook nog eens promotie degradatiecompeties, waardoor het publiek door de bomen hel bos al helemaal niet meer ziet. En om de toeschouwer gaat het tochWant zonder kijkers geen sponsors, zonder sponsors geen sp>elers, zonder spelers geen spanning, spektakel en sensatie. Dan sporten we gewoon voor de sport. Nog gezond ook.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 19