,Wat een drukte"
Jeannie Longo grijpt de geplande titel
dubbelprogramma levert Pool zilver en goud op
iwpORT
CcidócSoincmt
Haarhuis
in actie op
Flushing
Meadow
Russische
delegatie
in rouw
gedompeld
AMERIKAANSE DROOM LEMOND DUURT VOORT
Goede werk blijft
zonder bekroning
MAANDAG 28 AUGUSTUS 1989 PAGINA 13
Sport op tv
VANDAAG
Nederland 2, 20.33 uur:
Triathlon Almere.
Nederland 3, 21.22 uur: Sport
Studio.
Sky Channel, 18.00 uur: Snoo-
Sky Channel, 19.00 uur: Auto-
en motorsport.
Sky Channel, 20.00 uur: Atle
tiek.
Sky Channel, 21.00 uur: Euro
sport-weekoverzicht.
Sky Channel, 22.00 uur. Boksen.
Sky Channel, 23.00 uur Motor-
MORGEN
BBC 2, 01.25 uur: Cricket.
Sky Channel, 00.00 uur: Snoo
ker.
CHAMBERY De gulzige veelvraat
sloeg ook in Chambéry ongenadig hard
toe. Jeannie Longo zette op voorhand
haar tanden in de wereldtitel die haar
afscheid moest opluisteren, en liet de
prooi nimmer meer los. De Francaise
stampte zaterdagmorgen in haar laatste
wedstrijd als ontketend op de pedalen
en tracteerde het ganse peloton op een
geweldig pak slaag en vele minuten.
Agnes Loohuis-Damveld uit Haaksber
gen kwam er van de Nederlandse ploeg
met een veertiende plaats nog het
meest ongeschonden vanaf.
'In het broeierige Chambéry voegde de
31-jarige Longo de zoveelste titel aan
een hele batterij toe. Vier wereldtitels
op de weg, elf keer kampioen van
Frankrijk en drie keer eindwinnares
van de Tour de France. En vorige
week pikte ze op de baan van Lyon
ook nog even de gouden medailles bij
de individuele achtervolging en de
puntenkoers mee. Gewoon, omdat ze
het leuk vond.
Haar arrogante en kannibaalachtige
manier van rijden hebben de vrouw,
die jarenlang het gezicht van het da-
meswielrennen heeft bepaald, echter
niet geliefd gemaakt. Als de weg ook
maar licht omhoog liep en Longo had
haar zinnen op de wedstrijd gezet, dan
won ze ook. De laatste tijd reed ze ook
regelmatig mee in amateurkoersen en
zelfs goede amateurs kon ze naar het
tweede plan verwijzen. Dat tirannieke
gedrag heeft vooral bij haar collagae
wel eens kwaad bloed gezet, gelijk ook
Eddy Merckx vroeger veelvuldig over
kwam. Jaloezie zal daar ook in dit ge
val zeker niet vreemd aan zijn geweest.
Toch is niet iedereen blij dat Longo
haar afscheid heeft aangekondigd. Ag
nes Loohuis-Dimveld bijvoorbeeld.
„Longo is een topper, een verschrikke
lijk groot talent. En elk talent dat stopt
is zonde. Ik denk dat ik zelf nog veel
van haar had kunnen leren".
Bescheiden
In het geweld was er voor de Neder
landse afvaardiging een bescheiden rol
weggelegd. Slechts Agnes Loohuis-
Damveld presteerde met een veertien
de plaats in het sterke veld naar beho
ren. Vanessa van Dijk bleek de wereld
titelstrijd vooraf wat onderschat te heb
ben. Het achttienjarige klimtalent
dacht leuk te kunnen aanvallen, maar
kreeg daar niet eens de kans toe. Al in
de eerste ronde lag het tempo zo hoog.
dat ze gelost werd. „Ik denk inderdaad
dat ik me iets verkeken heb", aldus de
spontane Maarssenbroekse. „Ze vlogen
er vanaf de start zo hard in, ongeloof
lijk. Daarvoor ontbeer ik nog de macht,
ook in criteriums mis ik nog wel eens
de eerste slag. Maar ik vind het niet erg
hoor. Ik mag in mijn eerste jaar zo
maar aan een WK meedoen en word
niet eens laatste. Nu, dan geniet ik".
NEW YORK Paul
Haarhuis heeft zich via de
kwalificaties geplaatst
voor het hoofdtoernooi
om de open Amerikaanse
tennistitels, dat vandaag
in New York begint op
het complex van Flushing
Meadow.
De Brabander versloeg in de
derde ronde de Amerikaan
Ned Caswell met 7-5, 6-2. Hij
geraakte daardoor bij de beste
zestien spelers van het kwali
ficatietoernooi, die mee mogen
doen aan het echte evenement.
Het aantal Nederlanders in het
hoofdtoernooi steeg daarmee
tot zeven. Bij de mannen zijn
naast Haarhuis ook Michiel
Schapers, Tom Nijssen en
Mark Koevermans van de par
tij. Bij de vrouwen doen Ma-
non Bollegraf, Nicole Jager-
man en Brenda Schultz mee.
Ivan Lendl en Steffi Graf zijn
als eersten geplaatst in het en
kelspel van het tennistoernooi
om de open Amerikaanse
kampioenschappen.
Bij de mannen is de Westduit
ser Boris Becker tweede, voor
de Zweed Stefan Edberg en de
opvallend hoog ingeschaalde
Amerikaan John McEnroe.
Graf wordt gevolgd door Mar
tina Navratilova (Vst), Gabrie-
la Sabatini (Arg) en Chris
Evert (Vst).
De plaatsingslijsten zien er als
volgt uit:
mannen: 1. Lendl (Tsj), 2. Bec
ker (Wdl), 3. Edberg (Zwe), 4.
McEnroe (Vst), 5. Wilander
(Zwe), 6. Agassi (Vst), 7. Chang
(Vst), 8. Gilbert (Vst), 9. May-
otte (Vst), 10. Mancini (Arg),
11. Berger (Vst), 12. Emilio
Sanchez (Spa), 13. Connors
(Vst). 14. Krickstein (Vst), 15.
Steeb (Wdl). 16. Tsjesnokov
(Sov).
vrouwen: 1. Graf (Wdl), 2. Na
vratilova (Vst). 3. Sabatini
(Arg), 4. Evert (Vst), 5. Garri
son (Vst), 6. Sanchez (Spa), 7.
Manuela Malejeva (Bul), 8. Su-
kova (Tsj), 9. Shriver (Vst), 10.
Fernandez (Vst), 11. Novotna
(Tsj), 12. Seles (Joe), 13. Zvere-
va (Sov), 14. Katerina Maleje
va (Bul), 15. Martinez (Spa), 16.
Mandlikova (Aus).
ROSMALEN De Sovjet-
Russische damdelegatie is na
vier ronden in de strijd om de
wereldtitel voor vrouwen in
Rosmalen, in rouw gedompeld
Twee nederlagen op rij van ti
telverdedigster Zoja Goloebe-
va hebben haar kansen op ti-
telprolongatie vrijwel tot nul
gereduceerd. De uit Charkov
afkomstige Olga Lewina, die
ongeslagen de leiding heeft ge
nomen, telt in de uit voorna
melijk Wit-Russen bestaande
equipe niet mee. De belangen
tegenstelling gaat zelfs zover,
dat de remise van Karen van
Lith tegen de Poolse Minkisa
als pijnlijk werd ervaren.
Olga Lewina lijkt net op tijd in
vorm te zijn gekomen. In april
werd zij nog slechts zesde in
het nationale kampioenschap.
Lange tijd bestond er onzeker
heid over haar meespelen. Als
onttroond wereldkampioene
leek zij rechten te hebben op
deelneming, maar slechts tien
dagen vóór het toernooi in
Rosmalen begon hoorde zij de
finitief dat zij werd afgevaar
digd.
enen i"nie Longo
dden) wordt
ra s')r Catharine
rsal (links)
Sitt Maria
del).
[AMBERY All in the
nily deel 2 kon
m*i. Zittend op een ordi-
i re houten tafel, ging
Scheeg Lemond ten onder
de chaos van Chambé-
Vrouw Kathy, zijn
se zoons, zijn begelei-
•s en zijn onafscheidelij-
Uncle Sam, iedereen
rd van hot naar her g
ept, iedereen had in-
jjis een aandeel in de
srech?ede wereldtitel van de
50 (ierikaan. ,,Die mensen
loudsjjben gedeeld in mijn
[Kfn$d, ze mogen nu ook de
in mijn vreugde", ver
schuldigde de Ameri-
!ausLe®nse wonderboy zich.
^Ptejee jaar geleden na een jach-
5. RoHgeluk dood gewaand en
eidsrar topsport afgeschreven,
re: ®Jfde Greg Lemond vorige
1 '^nd in Parijs aan de voet
Woutf de Are de Triomphe een
de Bifmfantelijke terugkeer. Met
ir (Sci| tweede Tourzege, was
weer „Top of the bill".
^Jjkneus was weer kampioen.
Chambéry duurde de
om van Lemond voort. In
op slag frisse Frankrijk,
favoriet Fignon opnieuw
het zicht van de finish ver-
je^i'en zag, pakte hij na een
V mbenemende apotheose de
Vijf ronden voor het
le dacht ik nog aan opge-
sta ik hier met die
mboogtrui. Snap jij er iets
(3-1)
n(Vod
van? Ik niet. Maar ik heb
blijkbaar wel iets bijzonders
gepresteerd. Wat een drukte".
En het was ook fantastisch wat
Lemond in Chambéry pres
teerde. Lemond haalde zich de
woede en obscene gebaren van
Laurent Fignon op de hals
door de Franse favoriet in het
zicht van de veilige finish
twee keer tot de orde te roe
pen. Lemond arresteerde Ko-
nisjev en Claveyrolat toén die
er in de slotfase tussenuit
dreigden te knijpen en Le
mond maakte de ultieme po
ging van Steven Rooks amper
een kilometer voor de finish
ongedaan. Om daarna ook nog
even van kop af te sprinten en
zelfs rappe mannen als Kelly
en Konisjev het snot voor de
ogen te rijden. „Fignon zal wel
denken dat ik tegenwoordig
alleen nog maar tegen hem
rijd, maar dat is niet zo. Ik
ging voor de wereldtitel".
Schoolvoorbeeld
Het verhaal van Greg Lemond
is ondertussen genoegzaam be
kend, maar het kan niet vaak
genoeg worden verteld. Het is
het schoolvoorbeeld van de
topsporter die na tegenslag te-
rugknokt, van de onverzette
lijkheid van de Amerikaanse
sportman. Lemond: „Als ik
eens naar de bioscoop ging, of
ijs at om me lekker te voelen
en zo het beste te kunnen
presteren, werd me altijd ver
weten dat ik te weinig karak
ter had. Ik denk nu dat ik het
tegendeel heb bewezen".
Met Pasen 1987 trof Lemond
het noodlot dat eigenlijk voor
een kalkoen was voorzien. En
kele dagen voor de Amstel
Gold-race, waarin Lemond
zijn rentree zou vieren na een
gebroken middenhandsbeen-
tje, werd hij door zijn oom sa
men met zijn zwager uitgeno
digd voor een jofele jachtpartij.
Lemond heugt zich de donke
re dag nog als gisteren. „We
trokken mosgroene pakken
aan en trokken een camoufla
gemuts over het gezicht. Zo
hoorde dat nu eenmaal als je
op kalkoenjacht ging. We
wachtten dertig meter van el
kaar op de dieren. Maar ik
kreeg zere benen van het
neerknielen en richtte me
langzaam op".
Het geritsel was echter vol
doende voor de nerveuze zwa
ger om af te drukken en vijftig
kleine loden kogeltjes verdwe
nen in de arm, schouder, nier,
long, lever van Lemond. Zelfs
het hart werd tot op twee mil
limeter genaderd. Een kalkoen
was er ongetwijfeld aan be
zweken, Lemond overleefde
ondanks veel bloedverlies het
drama, nadat zeven chirurgen
hem gedurende twee uur op
de operatietafel onder handen
hadden genomen.
Na een week mocht Lemond
het ziekenhuis verlaten en het
herstel kon beginnen. De
Amerikaan dacht binnen een
jaar weer te kunnen fietsen,
maar ging twee jaar door een
hel. Een blinde-darmoperatie
(„Na al die ellende was het net
of ik gewoon naar de tandarts
ging") en een scheenbeenbles
sure maakten zijn rentree vo
rig jaar bij PDM tot een mis
lukking. Ondertussen kwam
hij ook financieel in troebel
water terecht, ging in zee met
ADR maar al snel bleek ook
dat geen verlichting in zijn fi
nanciële moeilijkheden te
brengen. Onlangs verklaarde
Lemond zelfs tot juni nog geen
salaris te hebben ontvangen.
Toen ook nog enkele familie
leden van hem verongelukten
dacht hij in de recente Giro
zelfs aan stoppen.
Pep-talk
jtepJ peloton kort na de start in het heuvelachtige
en. 1
Een pep-talk van zijn vrouw
Kathy, die speciaal van de Sta
tes naar Italië overvloog, hield
hem echter in het zadel. En
toen Greg Lemond op de laat
ste dag van de Giro in de af
sluitende tijdrit alleen door
specialist Piasecki werd afge
troefd, kreeg de burger uit
Minnesota moed. De coureur
herkende weer wat van de
oude klasse, die hem in 1983 in
Altenrhein op 22-jarige leeftijd
naar zijn eerste wereldtitel en
in '86 naar de eindzege in de
Tour had gestuwd.
Lemond trok nog een keer de
toeclips aan om te kijken hoe
de vlag er voor stond en ging
in juli van start in de Ronde
van Frankrijk. Drie weken la
ter wapperde de Stars en Stri
pes in al zijn glorie. En giste
ren in Chambéry was het al
eender en niet alleen omdat er
een straffe wind stond. „Ik
snap het zelf ook niet", aldus
de verbijsterde Lemond,
„want zo'n slechte voorberei
ding had ik in jaren niet ge
had".
De afgelopen vier weken had
Lemond, die volgens ploeglei
der Roger Legeay volgend sei
zoen voor Z-Fagor rijdt, het
vooral druk met zakelijke be
slommeringen. Zijn hoofd
stond naar contracten, niet
naar hoge heuvels, tijdrovende
trainingen en de vereiste voor
bereiding. „Ik was zaterdag
bloednerveus. Ik wist dat ik
niet genoeg getraind had. Tij
dens San Sebastian-San Sebas
tian voelde ik me ziek, in het
Kampioenschap van Zurich
ging het al niet veel beter. Ik
had het gewoon te druk. En
het klinkt raar, maar vandaag
dacht ik vijf ronden voor het
einde echt aan opgeven. Het
ging gewoon niet. Maar ineens
Greg Lemond sprint naar de zege. Op de achtergrond Sean Kelly.
kwam ik er ook doorheen. En
toen ik eerst Fignon en ver
volgens Rooks terugpakte zon
der dat dat mijn reserves aan
tastte, wist ik dat ik zelfs nog
wat extra's kon. Daarom
sprintte ik ook van kop af. Als
je wilt winnen, moet je initia
tief nemen. Gewoon rammen
en niet meer omkijken. Tsjon-
ge, dit is toch wel een lekker
gevoel".
In Chambéry duurde de Ame
rikaanse droom voor Greg Le
mond voort. De werkelijkheid
echter ook. In zijn contract
met ADR is hem een extra
premie in het vooruitzicht ge
steld, in geval hij de wereldti
tel zou veroveren. „Maar het
geld van de Tour moet ik zelfs
nog krijgen, dus de illusie dat
ik die WK-premie krijg heb ik
allang opgegeven. Nee, dat zou
ijdele hoop zijn".
Het is niet alles goud dat
blinkt
PETER WEKKING
CHAMBERY Steven Rooks
- en de ploeg die achter hem
stond -had gisteren meer ver
diend dan de vierde plaats.
Rooks zou dan trouwens ook
meer hebben verdiend, in
weerwil van de premie van
anderhalve ton, die hij bij een
kampioenschap aan zijn hel
pers had toegezegd
Er is in elk geval voor ge
werkt. Door Rooks zelf na
tuurlijk, maar ook door Maar
ten Ducrot, die een urenlange
vlucht controleerde en gelei
delijk zelf kanshebber werd
voor een ereplaats. Beiden
stonden na afloop met lege
handen, zoals het andere tien
tal. Voor Rooks was de teleur
stelling het grootst. „Ik kan
mijzelf, noch de ploeg, iets
verwijten. Ik heb het gepro
beerd en het net niet gehaald.
Maar voor het grote succes heb
je nu een maal een beetje ge
luk nodig. Dat zat er niet aan".
Op twintig kilometer voor de
eindstreep zette Rooks zijn
aanval in. „De jacht op Konits-
jev en Claveyrolat heeft na
tuurlijk veel kracht gekost. Ik
ben gelijk op kop doorgegaan,
dat vraagt dubbele energie.
Maar ik had een goede dag en
dan onderneem je wat".
[AMBERY - Voor Joa-
'gespP (»Zeê maar JaC')
9 lupezok ging zaterdag
uur jwereld open. De Poolse
Stateur denderde op im-
Luyiierende wijze naar de
èart^eldtitel bij de ama-
irs, werd op slag rijk
gjjjj; de twee miljoen Zloty
houwim tweeduizend gul-
die hem door de
^nPlse bond in het voor-
>o. Beticht waren gesteld en
J^cJt zich prompt omringd
en (VDr allerhande make-
45 ^s, die met vette prof-
aischftracten zwaaiden,
k en] navolging van illustere
dgenoten als Ceslaw Lang
A (1]Lech Piasecki zal ook Ha-
82 fz°k we^ z^n brood gaan
Dolsdienen in de rijke Italiaan-
rt: Dwielerwereld. Wanneer, wat
hoe was zaterdagavond
Ah*jter nog hoogst onduidelijk.
Schjupzeok kan nog zoveel wil-
houw hij blijft afhankelijk van
i Bosgrillen van de Poolse bond.
de voorzitter van die fede-
3® °|e verklaarde zaterdag be-
ig^'d dat Halupczok de eerst
50. (pende drie jaar aan een
Vantfcontract nog niet hoeft te
iken, omdat hij in 1992 op
oésch Olympische Spelen van
^JJcelona eerst nog de belan-
i van het vaderland moet
3. ledigen. Toen de voorzitter
65 Iter de ontstelde gezichten
rs^if z'Jn gehoor zag, voegde hij
haastig aan toe dat er mis-
aen nog maar eens over ge-
pken moet worden. Als -er
maar voldoende westerse va
luta tegen over staat, lijdt het
weinig twijfel dat Halupczok
op korte termijn in het gilde
der beroepsrenners te bewon
deren is.
Zoals de verwachting is dat
het voor Poolse coureurs op
termijn toch gemakkelijker
wordt om hun amateurstatus
in te ruilen voor een profcon
tract. Nu de verschuivingen in
de Poolse regering er toe heb
ben geleid dat de macht van
de communistische partij ta
nende is, zal ook de structuur
van het Poolse wielrennen
versoepelen. Halupczoks coach
wenste zich daar de vingers
echter niet aan te branden. „Ik
heb dit jaar zoveel in het bui
tenland vertoefd, dat ik niet
kan beoordelen hoe momen
teel de politieke situatie in
mijn land is. Als we terugko
men worden we ontvangen
door de minister van sport.
Dan zien we wel verder".
Zoveelste
De in het Zuidpoolse Niwki
geboren Halupczok is de zo
veelste exponent van een suc
cesvolle Poolse lichting, die de
laatste zestien jaar liefst vier
wereldtitels bij de amateurs
heeft opgeleverd. In 1973 op
de Montjuich was Rysz Szur-
kowski (thans ploegleider bij
de Exbud-profformatie) de
eerste Pool die een regenboog-
trui om de schouders mocht
hangen, een jaar later deed Ja-
nusz Kowalski het in Montreal
dunetjes over, terwijl Lech Pi
asecki vier jaar geleden in Gi-
averi//Montello de sterkste
was.
Halupczok bracht zaterdag het
Poolse thuisfront opnieuw in
vervoering. De sterke coureur
denderde op indrukwekkende
wijze door de Franse dreven.
In de eerste honderd kilome
ter deed de Pool, die in zeven
jaar wielrennen zeven natio
nale titels vergaarde, geen trap
te veel. „We hadden opdracht
om in de eerste tien ronden
niet meer te doen dan noodza
kelijk was", aldus de renner.
„Moesten met deze hitte en het
slopende parkoers krachten
sparen. Ikzelf had mijn koers
afgestemd op Uwe Ampler.
Dat was in mijn ogen de favo
riet. Maar toen ik eens een
plaagstoot uitdeelde kon hij
niet eens reageren. Op dat mo
ment wist ik genoeg en stelde
ik de koers op mezelf af".
Beuken
Vier ronden voor het einde
sloop Halupczok naar een kop
groep van zeven man, waaron
der ook de Nederlander Ray
mond Meys. De Pool nestelde
zich aan kop, keek eens naar
de fysieke gesteldheid van zijn
concurrenten en gaf een paar
verschrikkelijk beuken op de
pedalen. Halupczok demar
reerde niet eens, maar reed op
de Mont Carmel zo hard dat
zijn belagers slechts naar adem
konden happen en de Pool
moesten laten gaan. En het le
ven van de eenzame fietser is
Halupczok niet vreemd. De
stevige pedaleur is in eigen
land een vermaard tijdrijder
en liet in Chambéry zien
waarom. Met zijn krachtige
tred en mooie rustige stijl den
derde hij de laatste drie ron
den vol door. Pas aan de finish
zagen zijn concurrenten hem
terug, bijna drie minuten na
dat de Pool uitbundig zwaai
end over de finish was gegaan.
„Ik mocht niet tot de laatste
ronde wachten als ik nog wil
de demarreren, dat zou ten
slotte iedereen doen. Maar
moest het twee of drie ronden
voor de finish proberen. Ik
dacht dat die opzet prima ge
slaagd was".
Het klonk wat schuchter uit
de mond van de 21-jarige Ha
lupczok, die is getrouwd met
een twee jaar jongere vrouw
en een zoon (Robert) heeft van
een jaar. Halupczok heeft der
halve genoeg zorgen aan zijn
hoofd, maar schroomde niet
deze week gewoon een dubbel
programma te rijden. Woens
dag de slopende ploegentijdrit,
drie dagen later de krachten-
vergende individuele wed
strijd. Bij de Nederlanders rijst
dan direct de vraag of dat niet
te veel van het goede is. De
Polen trekken zich daar niets
van aan. Geen gezeur gewoon
fietsen, de rest zien we na de
tijd wel, zo wordt er gerede
neerd. En het kan. Woensdag
zilver, zaterdag goud. En dik
ke benen, dat wel, maar dat
gaat wel weer over.
Het zijn de coureurs met in
houd die dat kunnen, renners
ook die het vermogen en ka
rakter bezitten om zich over
een inzinking heen te zetten.
Het zijn elementen die de hui
dige Nederlandse topamateur
lijkt te ontberen. Raymond
Meys, die binnenkort als gas-
trenner met de profploeg van
Cees Priem de Ronde van de
EEG afwerkt, reed de eerste
120 kilometer zeer aanvallend,
verrichte bergen werk maar
had vervolgens wel de pijp
leeg. En kon in de finale toen
de prijzen verdeeld werden
amper de trappers rondkrij-
gen. Leuk gereden, maar je
koopt er niets voor. En Maar
ten den Bakker en Eddy
Bouwmans, de twee Neder
landse troeven? Het duo reed
te weinig attent en vertoefde
voor het in de gaten had in het
tweede peloton en was op slag
kansloos. De rest van het Ne
derlandse sextet kwam niet
eens zover. Pierre Duin zocht
al na drie ronden gedesillusio
neerd de box op, nadat hij en
kele ronden tevergeefs jacht
had gemaakt op het peloton,
dat door valpartijen even uit
een geslagen was. Opgeblazen,
zo heette het excuus na het
vroegtijdige afstappen. En
Maarten Kokkelkoren en Ro
bert van der Vin volgden het
voorbeeld van Duin al snel na
dat ze ten onder waren gegaan
aan de te grote wedstrijdspan
ning. Bondscoach Piet Kuijs
had er maar één verklaring
voor. „We hebben momenteel
in Nederland geen betere ren
ners". Het was in Chambéry
het enige excuus dat echt op
geld deed.
PETER WEKKING
Joachim Halupczok steekt in triomf de armen omhoog.
