Basis van het presteren is
kwestie van gezond blijven
uoetballerlei
Bokser Rex Kortram
?4bang voor herkenning
Feyenoord
NA 3PORT
CeicUe Somant
ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1989 PAGINA 11
Spanning rondom
wedstrijd Brazilië - Chili,
op 3 september wordt ge-
eeld, werpt zijn schaduw ver
loruit. In stadion Maracana
Rio de Janeiro worden
D.000 toeschouwers ver-
Lacht. Ruim 10.000 politie
mensen moeten de orde hand-
javen. Twee grote hotels heb-
jen geweigerd de Chileense
lloeg onder te brengen. „Een
cam van gangsters geleid door
Jen halve gare", luidt het
therpe oordeel van manager
lose Eduardo Guinle van het
[opacabana Palace.
'an Braziliaanse kant gaan
meekbedes richting toeschou-
om zich maar vooral
goed te gedragen. Brazilië is
als de dood voor sancties zoals
tegen Chili, nadat het vorige
onderlinge treffen helemaal
uit de hand liep. Het stadion in
Santiago werd daarop tot ver
boden gebied verklaard. Chili
moet de laatste thuiswedstrijd
in de kwalificatieronde voor
de WK morgen spelen in het
Argentijnse Mendoza. De com
missie van appel van de we-
reldvoetbalfederatie (FIFA)
heeft het beroep van de Chi
leense voetbalbond afgewezen.
Door die beslissing moet Chili
voor het duel tegen Venezuela
uitwijken naar het buurland.
Avellino vraagt
hulp van magiërs
De bedoeling is dat Avellino,
degradant uit de Italiaanse
eerste divisie, dit seizoen weer
terugkeert in het nationale
voetbalwalhalla, de serie A.
Dit weekeinde zal er voor de
openingswedstrijd een speciale
bezweringsdienst in het sta
dion van Avellino worden ge
houden. Een van de „uitdrij-
vers", Francesco Lambiase,
verklaarde, dat er een ceremo
nie met water en vuur zal
worden gehouden. Supporters
Chris Waddie (voorgrond),
wordt opgevolgd door Pat van
den Hauwe.
FOTO: EPA
te helpen.
IJslander
naar Turkije
Atli Edvaldsson heeft een con
tract getekend bij de Turkse
club Genclerbirligi, vorig sei
zoen gepromoveerd naar de
eerste divisie. De 32-jarige
aanvoerder van het IJslandse
elftal speelde in de Bundesliga
voor Borussia Dortmund, For-
tuna Düsseldorf en Urdingen.
In 224 wedstrijden maakte hij
59 doelpunten.
Zorgen over
zwaar seizoen
Nog voordat de eerste bal voor
de Italiaanse competitie is ge
trapt, maken liefhebbers, clubs
en spelers zich al zorgen over
de afloop van het seizoen. Hoe
zal de fysieke gesteldheid van
de sterren eind april zijn, aan
de vooravond van het WK.
Naast de competitie eist het in
ternationale gebeuren een
hoop inspanning. Zeven Itali
aanse clubs, een record, doen
mee aan de toernooien om de
drie Europa Cups. Bondscoach
Azeglio Vicini, van wie de we
reldtitel wordt verwacht, heeft
al acht vriendschappelijke in
terlands gepland, om de squa-
dra azzurri ingespeeld te laten
raken. Vicini heeft beloofd de
lasten zo eerlijk mogelijk over
de topclubs te verdelen, maar
zijn belangrijkste aanvaller
Gianluca Vialli heeft al ge
klaagd over het te zware sei
zoen. De spits van Sampdoria
wordt daarin bijgestaan door
Diego Maradona.
Van den Hauwe in
plaats van Waddie
Pat van den Hauwe, de inter
national van Wales, heeft een
contract getekend bij Totten-
ham Hotspur. De 28-jarige
verdediger is afkomstig van
Everton. Met de transfer is het
bedrag van bijna twee miljoen
gulden gemoeid. Van den
Hauwe is de eerste aankoop
van de Spurs sinds de verkoop
van Waddie voor 15 miljoen
gulden aan Olympique Mar
seille.
lex Kortram trainde de afgelopen weken dagelijks.
FOTO: ANF
VANDAAG GEVECHT OM EUROPESE TITEL
o
!l .i.n i j
tOTTERDAM Rex
^ortram is een nuchter
nan. De Rotterdamse
ofbokser was alleen
jerbaasd toen zijn mana-
op g{er Aad Wester laken op 2
Ise w(ugustus belde met de
ghedjiededeling dat hij om de
cht n;ur0pese mi(5_
keid jengewicht kon boksen.
•n hifk heb alleen gevraagd:
gewoWanneer?" Op 23 of 30
ar Augustus, was het ant-
rièreLoord".
lat Iljj
Jte'djandaag staat de 27-jarige
dan e|ortram jn Capo Orlando op
gew<|ciiië in de ring tegen Fran-
esco Dell'Aquila. De Italiaan
fet zijn Europese kampioen-
dir&hap vrijwillig op het spel te-
„A<fen bokser, die in 1974 als
train^ertjenjarjge uj{ Suriname
^ar Nederland kwam. De
M^portgekke" Kortram maakte
juni 1978 zijn debuut als
ateurbokser. „Boksen had
Jij altijd enorm aangetrokken.
trfe sfeer en spanning erom
°J}en deed mij wat". Als ama-
nodur rees Kortrams ster snel
in vertegenwoordigde
Ij Nederland bij de Europese
)°k wjtelstrijd voor amateurs in
tar djarna. Een jaar later kreeg
:te P^lex Kortram zijn eerste grote
een kleurstelling te verwerken,
het giet Nederlands Olympisch
w®bmité achtte de Rotterdam-
'P "Ier, die in het wegonderhoud
"e"gejj de Nederlandse Spoorwe-
n ofn een modaal inkomen ver-
ient, niet goed genoeg voor
Itzending naar de Olympi-
:he Spelen in Los Angeles.
Nedepat ik niet naar de Spelen
n hedng was zo'n teleurstelling dat
onaaf serieus heb overwogen met
gpksen te stoppen. Ik kon de
eetgieer en de zweetlucht van de
evéortschool echter niet missen.'
ijn diben het aanbod kwam prof te
dsorden was de keus toch ei-
at hiénlijk niet zo moeilijk. Ik
E>nd het een nieuwe uitda-
nooing, hoewel ik mij goed reali-
ch wierde dat je in Nederland van
melét boksen niet je beroep kunt
aken".
/reemonflict
racked 14 oktober 1985 maakte
idureex Kortram in Schiedam zijn
•en- Ifbuut als prof. Zijn Oosten-
tw3kse tegenstander Franz
ëv !Phl bleef minder dan drie
ndiüOmuten overeind. In de bijna
Vooier jaar dat hij als prof actief
ëc, bokste Kortram dertien
llandsjrtjjen Een gering aantal, dat
t kuHgdg veroorzaakt werd door-
wiJ "it hij vanaf maart 1987 tot
on ê%i 1988 niet actief was. Een
Ypnflict met zijn manager
t Indijggf bem naar de atletiek.
In mijn bokstraining liep ik
vee* en ^et lange af-
leek mij wel wat.
omplÈcb bleef het boksen trek-
hean"
et het verstrijken van de tijd
L-6e^ngen scberPe kantjes van
kuiit conflict af en op 30 mei
het vorig jaar stapte Kort-
jkhei(m weer als prof in de ring.
i^j versloeg de Belgen Hout-
naabofd (k.o. in de vijfde ronde)
mogei Chaarane (op punten) en
or%rcj 0p 7 november Neder-
i" "hds kampioen in het mid-
gaa^ngewicht. Op dezelfde
KG'011^ Z^n c^ubgen0°t Jan
Lefeber in het Rotterdamse
sportpaleis Ahoy' zeer verras
send Pedro van Raamsdonk
als Europees kampioen in het
halfzwaargewicht onttroonde,
bracht Kortram de nationale
titel in het middengewicht te
rug in de stal van Aad Wester-
laken: Hagenaar Henk van der
Tak staakte in de zevende de
inmiddels ongelijk geworden
strijd.
Dertiende
Op 29 mei verdedigde Kort
ram in Scheveningen zijn Ne
derlandse titel met succes te
gen de Amsterdammer Gilbert
Hallie, die in de negende ron
de door interventie van de
scheidsrechter de strijd moest
staken. Het was Kortrams der
tiende partij en zijn achtste
overwinning. Tweemaal bok
ste hij onbeslist en drie keer
ging hij met een nederlaag op
punten de ring uit.
Kortram heeft wel een verkla
ring voor de geringe lengte
van zijn startlijst. „Ik ben voor
elk? tegenstander gevaarlijk,
omdat ik altijd tot het uiterste
ga. Er zijn wel mensen die mij
een technische bokser noe
men, maar ik voel mij zelf
veel meer een knokker. Dat
weet men internationaal ook
en daarom was ik zo verbaasd
toen ik gevraagd werd voor
dat titelgevecht. Het maakt mij
niets uit dat ik zo'n korte pe
riode van voorbereiding heb.
Ik ben altijd in training en
mijn conditie was toen de aan
bieding voor dat gevecht drie
weken geleden kwam, ten
minste 95 procent".
Rex Kortram traint dagelijks.
De afgelopen weken is dat
tweemaal daags geworden en
de zondag, normaal zijn rust
dag, is er bij ingeschoten. Ik
sta om vijf uur op, doe dan
zo'n 300 buikspieroefeningen
en loop tien kilometer. Om
kwart over zeven houd ik op
en ik ben dan om half acht op
mijn werk. Tot vier uur 's
middags. Vervolgens ga ik van
half zeven tot acht uur trainen
op de sportschool en tegen tien
uur naar bed. Het is anders
niet vol te houden. Mijn baan
bij de Spoorwegen is het be
langrijkste. Als ik straks uitge-
bokst ben, moet er ook brood
op de plank zijn voor mijn
vrouw en twee dochtertjes".
Telefoontjes
In de aanloop naar het Euro
pese titelgevecht van vandaag,
waarin hij de profs Kid Tay
lor, Gerrie Sloof en John Held
als sparringpartners had, heeft
Rex Kortram ervaren hoe het
publiek kan reageren. „Ik heb
honderden telefoontjes gehad.
Velen wensen je succes, maar
zeker een derde gedeelte belt
anoniem en zegt dan dat het
toch niets wordt. Mijn vrouw
kreeg zelfs te horen dat als ik
Europees kampioen zou wor
den, ik niet bij haar zou blij
ven. Het is onvoorstelbaar
maar waar". Rex Kortrams
grote angst is een bekende Ne
derlander te worden wanneer
hij zaterdag de 23-jarige Del
l'Aquila zou verslaan. „Ik
moet er niet aan denken over
al herkend te worden. Laat
me maar gewoon mijzelf zijn".
JAARLIJKS BIJNA DRIE MILJOEN NEDERLANDERS MET SPORTBLESSURE
DEN HAAG Blessure
preventie is in de Neder
landse sportwereld een
nog onderontwikkeld ge
bied. Jaarlijks melden bij
na drie miljoen Nederlan
ders zich bij de (huis)arts
met een blessure, opgelo
pen bij recreatie-, wed
strijd- en topsport. Pak
weg 1,2 miljoen van die
ongevallen vereist medi
sche behandeling. De kos
ten zijn naar schatting 650
miljoen gulden, berekend
in arbeidsverzuim en de
kosten van medische be
handelingen. Onder meer
daarom start het NISGZ
(Nationaal Instituut voor
Sport Gezondheidszorg)
op 30 augustus de landelij
ke campagne „Blessures
blijf ze de baas". „Het is
maar matig gesteld met de
blessure-preventie in Ne
derland", meent Gé van
Enst, sportarts in dienst
van het NISGZ. „Sport
zonder schade kan na
tuurlijk niet, maar er zou
den wel 75 procent min
der blessures kunnen
zijn".
De campagne „Blessures blijf
ze de baas" is specifiek gericht
op jongeren tussen de 10 en 25
jaar. Momenteel moet één op
de vier sporters jaarlijks we
gens een sportblessure me
disch worden behandeld. Bij
jongeren ligt dat aantal nog
hoger. De voornaamste oorza
ken: „Onwetendheid, klunzig
heid en onbenulligheid", zo
meldt het NISGZ ter begelei
ding van de campagne, die de
Nederlandse sportman en -
vrouw er vooral op moet wij
zen, dat met simpele (preven-
tie)maatregelen zoveel leed en
ergernis is te voorkomen. Van
Enst: „Het is de bedoeling dat
we straks met de campagne
overgoten worden". Ook Post
bus 51 komt er aan te pas. De
actie gaat drie jaar duren. Kos
ten: drie miljoen gulden.
Utopisch
„Als iedereen optimaal blessu
re-preventief denkt, kan het
aantal blessures met 75 pro
cent worden verminderd. Dan
zou iedere voetballer scheen
beschermers moeten dragen,
iedere hockeyer een gebitsbe
schermer, iedere wielrenner
een helm op moeten zetten en
zou ieder slecht veld moeten
worden afgekeurd. Sport zon
der schade kan natuurlijk niet,
maar het verschil tussen wat
er aan blessures wordt opgelo
pen en wat simpel kan worden
voorkomen is momenteel te
groot". Van Enst beseft dat de
wens van 75% utopisch is en
(dus) onhaalbaar. „Wij denken
aan een verbetering van vijf
tot 25 procent in het jaar 2000.
Vijfenzeventig procent ver
mindering kun je misschien
bereiken als je je concentreert
op één club. Maar op een to
taal van een paar miljoen is
vijf procent al heel wat".
De Nederlandse sportwereld
toont momenteel nog slechts
matig belangstelling voor bles
sure-preventie, meent Van
Enst, zelf ooit fanatiek roeier
en betrokken bij de begelei
ding van de Nederlandse man-
nenvolleybalploeg. „Er zijn di
verse redenen waarom men
sen aan sport doen. Om te
presteren, uit recreatief oog
punt en om gezondheidsrede
nen. De laatste groep doet al
aan sport, omdat ze er iets ge
zonds van verwachten. Die
letten er wel op dat er niets
verkeerd gaat. De groep recre
anten, voor wie het sporten
niet om het presteren gaat, de
groep van het zesde of het
tiende elftal dus, vindt het
leuk om de bal te laten rollen.
Dat is de groep die geen sprin
tje extra trekt om de bal te ha
len. Die groep speelt dus ook
veel veiliger".
Risico
„Blessures zijn vooral inherent
aan prestatiesport. Dat geldt
ook voor die loper die iedere
dag zijn rondje om het huis
loopt en iedere dag een secon
de sneller wil. Prestatiespor
ters willen altijd meer dan er
eigenlijk in zit. Hun instelling
is het maximale er uit halen.
Bij het werken met levend
weefsel, het lichaam dus, bete
kent dat een vrij grote kans
dat dat net even teveel is. De
prestatiegroep is de groep die
veel risico neemt". De arts
verwijt prestatiesporters, en
vooral ook hun begeleiders,
„korte-termijn-denken". „In
het bedrijfsleven wordt er veel
meer gewerkt met een visie op
lange termijn: „wat kunnen
we straks voor winst halen als
we nu even kalm aan doen".
Hij uit die kritiek niet te hard,
want Van Ens kent het eeuwi
ge dilemma van moeten pres
teren onder druk van ranglij
sten of voortijdige uitschake
ling in een race naar de titel.
„Maar ook binnen de presta
tiesport zijn veel blessures te
voorkomen. Bij wielrennen
horen risico's. Een Tour de
France met die afdalingen
houdt per definitie enorm veel
risico's in. Maar Greg Lemond
zou wel altijd met een helm
kunnen rijden". Van Ens zou
het toejuichen, omdat er ook
een voorbeeld-functie van uit
zou gaan. „Lemond met een
helm op zou prima zijn. Als ie
mand 136-ste wordt en hij
heeft een helm op, denkt ie
dereen juist dat hij daardoor
langzamer gaat. Dan zet dus
niemand een helm op. Maar
een winnaar met een helm,
dat is een prima voorbeeld".
Simpel
„Er zijn voldoende bescher
mende materialen in de han
del en er is voldoende kennis
in de sportwereld om het aan
tal blessures drastisch te ver
minderen. Alleen aan het juis
te gebruik van het materiaal
en de juiste aanwending van
de kennis ontbreekt het", al
dus Van Enst. „Een goede fiets
aanschaffen, een goed racket
met een juiste grip, een goede
binding op de ski's en de juiste
schoenen voor de juiste sport.
Maar ook helmen, scheenbe
schermers, oogbeschermers bij
het zwemmen, het wordt alle
maal nog veel te weinig ge
bruikt. Wij vinden dat er ook
te weinig know-how is in de
sport-branche. Veel winkels
hebben de kennis niet in huis
om mensen aan juist materiaal
te helpen. Bij grote warenhui
zen, die veel sportartikelen
verkopen en waar veel men
sen spullen halen, komt er
zelfs helemaal geen kennis
van zaken aan te pas bij een
aankoop van materiaal. Daar
is alleen een kassa. Daar iets
aanschaffen is misschien goed
koper, maar een goed advies
vind ik belangrijker".
„Belangrijk is dat sporters in
gaan zien, dat sport leuk is,
maar dat het ook een beetje
gevaarlijk kan zijn. En dat ze
er alles aan doen de gevaren te
onderkennen en maatregelen
te nemen. Voordat er sprake
was van AIDS maakten wij al
tijd een aardige vergelijking
tussen vrijen en sport met be
trekking tot het voorkomen
van blessures. Aan vrijen kun
je ook plezier beleven, maar je
Marcella Mesker werd in 1986 door een
moet preventieve maatregelen
nemen om te zorgen dat er
niets gebeurt. Aan sport kun je
ook plezier beleven, maar ook
Jan moet je maatregelen ne
men om te zorgen dat er niets
gebeurt. Vooral op lager ni
veau is het preventief denken
=r nog te weinig. Aan de top
komt dat er wel meer in. Daar
zien ze wel in dat de basis van
presteren ook een kwestie is
van gezond blijven".
Bandages
Er zijn blessures die voor hon
derd procent zijn te voorko
men. Oogblessures bij squash
bijvoorbeeld, zijn met het dra
gen van een sportbril voor
honderd procent uit te schake
len. Enkelverzwikkingen, de
meest voorkomende blessure
in de sport, zijn nooit helemaal
te voorkomen. Maar er kan
enorme winst worden geboekt
door bijvoorbeeld specifiek de
betrokken spieren te trainen
en materialen te gebruiken als
tape en bandages. Zeker in de
risico-sporten als volleybal,
voetbal, handbal of basketbal.
Je hoeft niet je leven lang
bandages te dragen. Maar als
enkel zijn gegaan bijvoorbeeld
ook, dan doe je er verstandig
aan met sporten wel een band
age te dragen".
„Tapen is in de afgelopen ja
ren misschien dogmatisch als
positief ervaren. Eigenlijk is
dat niet eens overdreven. Kijk
naar volleybal en basketbal
waar vooral veel getaped
wordt op enkels en vingers. Er
zijn honderden situaties waar
bij dat hartstikke goed helpt.
Er is ook een moment geweest
dat alles werd getaped. Maar
men weet nu, dat het tapen
van de knie nauwelijks pre
ventief werkt. De nadelen van
tapen? Er is het gevaar van
ontsteking, door vuiligheid en
het uittrekken van haartjes.
En sommige mensen zijn over
gevoelig, die krijgen huidreac
ties. Een derde gevaar is af-
knelling achter de tape door
dat er circulair is getaped. Ook
kan de motoriek enigszins
worden beïnvloed. Dat zijn al
lemaal potentiële gevaren,
maar ik zie in geen van die ge
vallen een reden om tapen als
preventie-middel af te raden.
Er zou sprake van zijn, dat
spiergroepen achteruit zouden
gaan, door veelvuldig gebruik
van tape. Daar zijn nooit be
wijzen van geleverd. Bij gips-
gebruik is dat wel te bewijzen.
Tape heeft in principe dezelf
de functie als gips, het verschil
is alleen dat je met tape de be
weging wilt handhaven, maar
abnormale bewegingen wilt
tegengaan".
Spijtig
Van Enst vindt het spijtig dat
het instituut sportkeuring des
tijds werd afgevoerd. Niet om
dat hij onder de indruk was
van de keuringsmethode,
maar „omdat we een moment
zijn kwijtgeraakt, waarop je
vijf minuten met de sporter
kon praten over dit onder
werp. Het was een moment,
waarop mensen open stonden
voor zaken als deze. Maar in
het verleden hebben vooral de
sportbonden te weinig interes
se gehad in deze zaken. Ter
wijl het juist iets is dat de bon
den zouden moeten dragen".
Er is, los van de campagne
„Blessures blijf ze de baas" in
middels ook een programma
gestart, waarbij sportbonden
middels een bijdrage van het
ministerie van WVC, een
sportarts in dienst kunnen ne
men. Dat project „bondsmedi-
sche begeleiding" is een
maand oud. „De arts mag wat
aan prestatiesport doen, maar
hij krijgt primair de taak iets
te doen aan het medische be
leid van de betrokken bond in
het algemeen. De roeibond, de
zwembond, de tafeltennisbond,
de rugbybond, de hockeybond,
de toerrijdersafdeling van de
KNWU, de atletiekunie, de ju-
dobond, het turnverbond, het
handbal verbond en de triath-
lonbond maakten tot nu toe
gebruik van het aanbod. „Zo'n
arts kan best invloed hebben
op het gedrag van de leden
van de hele bond. Misschien
moeten het wel enigszins na
tionale bekendheden worden,
zoals Kessel bijvoorbeeld op
voetbalgebied. En misschien
moeten die artsen een column
krijgen in het bondsorgaan. En
moet hij zich zelfs buigen over
spelregels, als blijkt dat in zijn
tak van sport door een spelre
gel bepaalde blessures kan
voorkomen. Hij hoeft de spel
regels niet te veranderen,
maar kan tegen het bestuur
wel zeggen: „Doe iets aan die
regel".
RENÉ VAN HATTUM
door Frank Workman
In de jaren zeventig werd de
naam van Rotterdams
bekendste voetbalclub
veranderd van Feijenoord in
Feyenoord. Doel was de
uitspreekbaarheid in het.
buitenland te vergroten, want
daar werd de oorspronkelijke
benaming te vaak dermate
verbasterd dat er niet veel
herkenbaars van over bleef.
Vervelend in de tijd dat de club
over de grenzen nog een naam
had.
In 1970 had Feijenoord nog de
Europa Cup en Wereldbeker
veroverd. Vier jaar later stond
dezelfde schrijfwijze borg voor
de UEFA Cup. Sindsdien is het
echter tobben geblazen. In 1980
en 1984 (Cruijff) werd dan nog
wel de nationale titel in de
wacht gesleept, maar die bleef
verder zonder aansprekende
in ternationale ge volgen.
Sinds Feijenoord Feyenoord
werd is het tobben geblazen en
was er voor de vaste fans vaker
aanleiding om het hek van de
Dam te halen. Zoals twee jaar
geleden gebeurde rond Rinus
Israel, die vervolgens net zo
lang wachtte tot hij zijn congé
kreeg. Pim Verbeek koos
eieren voor zijn geld.
Nu krijgt Hans Kraay de
schuld van de ongekende
ellende in de Kuip. Terecht.
Maar Kraay had minstens
zulke illustere voorgangers.
Wie herinnert zich niet de
reeks spitsen, die in de jaren
zeventig de Kuip aandeden om
daar na korte tijd
gedesillusioneerd weer te
vertrekken: Hans Posthumus,
Jan Peters, Petur Peterson,
Attila Ladinsky, Matthias
Maiwald, Clive Best, Steve
Wegerle, Paja Samardzic,
Pierre Vermeulen, Nico
Jansen. Stuk voor stuk
aankopen, die de druk niet
aankonden, maar ook niet de
gelegenheid en het vertrouwen
kregen om voldoende te
acclimatiseren.
Ook toen werden er dus
verkeerde aankopen gedaan,
waren de verwachtingen te
hoog gespannen. Echter, wat
zich na de rentree van Kraay
in de Kuip heeft afgespeeld
tart wel bijna elke beschrijving.
Kort na zijn aantreden kocht
de man-die-overal-faalde bijna
een heel nieuw elftal. Waarna
de selectie topzwaar werd, de
loonstaat kantelde en er
uitverkoop moest worden
gehouden. En daarmee trad
tevens pijnlijk een ander
manco van Feyenoord (lees:
Kraay) aan het licht. In de
Kuip werd niet alleen verkeerd
ingekocht, maar ook foutief
verkocht.
Ga maar na wie recentelijk
verdwenen en elders furore
maken: Duut bij Fortuna
Sittard, Been bij Pisa, Hoekstra
bij RKC en Monkou bij
Chelsea. En eerder Ruud Geels,
Van Hanegem en Wim Jansen.
Vooral de hudige daden van
Hoekstra en Monkou moeten
bestuur, trainers en supporters
van Feyenoord aan het denken
hebben gezet. Te meer daar zij
net als Duut en Been eigenlijk
helemaal niet weg wilden.
Genoemd kwartet was
bovendien populair bij de
toeschouwers, die herkenden in
het viertal iets wat ze aan
Feyenoord bond. Ze mochten
inrukken als gevolg van de
blinde koop woede van Kraay
en hun wraak is zoet.
Vooral die van André
Hoekstra. Voor een appel en
een ei verkocht aan een clubje
in Waalwijk, presenteert hij
zich nu zo dat niet alleen zijn
ploeg nu lijstaanvoerder is
maar weet hij tevens thans een
transfersom achter zijn naam
van tussen de 2,5 en drie
miljoen gulden. Te veel voor
Feyenoord, dat hem node. terug
wilde hebben, maar met Josef
Kiprich de zoveelste paniek
aankoop deed. Het kan
verkeren. Peter Houtman, die
nu bij Sparta speelt, was zo
verknocht aan de Kuip dat hij
vier keer terugkeerde. Dat zie
ik Hoekstra nog niet doen. Hij
zal zich wel binnenkort als
RKC'er in het oranje hullen,
vervolgens naar Italië of
Spanje vertrekken en lekker
zijn zakken vullen.
Het laatste bewijs van het
dramatische verkoopbeleid van
Feyenoord is Lars Elstrup. Die
keerde twee jaar geleden
teleurgesteld terug naar
Denemarken, maar werd deze
week door Luton Town
aangetrokken. Inmiddels net
als oud-teammaat in
Rotterdam-zuid John Eriksen
volwaardig Deens
international.
In het sterrenelftal van VI
staan deze week Stanley Brard,
André Stafleu, Ruud Brood,
André Hoekstra, Michel Valke
en René Hofman. Ook allemaal
oud-Feyenoorders.
Feyenoord moet maar weer
gewoon Feijenoord gaan heten.