Basis van het presteren is kwestie van gezond blijven uoetballerlei Bokser Rex Kortram ?4bang voor herkenning Feyenoord NA 3PORT CeicUe Somant ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1989 PAGINA 11 Spanning rondom wedstrijd Brazilië - Chili, op 3 september wordt ge- eeld, werpt zijn schaduw ver loruit. In stadion Maracana Rio de Janeiro worden D.000 toeschouwers ver- Lacht. Ruim 10.000 politie mensen moeten de orde hand- javen. Twee grote hotels heb- jen geweigerd de Chileense lloeg onder te brengen. „Een cam van gangsters geleid door Jen halve gare", luidt het therpe oordeel van manager lose Eduardo Guinle van het [opacabana Palace. 'an Braziliaanse kant gaan meekbedes richting toeschou- om zich maar vooral goed te gedragen. Brazilië is als de dood voor sancties zoals tegen Chili, nadat het vorige onderlinge treffen helemaal uit de hand liep. Het stadion in Santiago werd daarop tot ver boden gebied verklaard. Chili moet de laatste thuiswedstrijd in de kwalificatieronde voor de WK morgen spelen in het Argentijnse Mendoza. De com missie van appel van de we- reldvoetbalfederatie (FIFA) heeft het beroep van de Chi leense voetbalbond afgewezen. Door die beslissing moet Chili voor het duel tegen Venezuela uitwijken naar het buurland. Avellino vraagt hulp van magiërs De bedoeling is dat Avellino, degradant uit de Italiaanse eerste divisie, dit seizoen weer terugkeert in het nationale voetbalwalhalla, de serie A. Dit weekeinde zal er voor de openingswedstrijd een speciale bezweringsdienst in het sta dion van Avellino worden ge houden. Een van de „uitdrij- vers", Francesco Lambiase, verklaarde, dat er een ceremo nie met water en vuur zal worden gehouden. Supporters Chris Waddie (voorgrond), wordt opgevolgd door Pat van den Hauwe. FOTO: EPA te helpen. IJslander naar Turkije Atli Edvaldsson heeft een con tract getekend bij de Turkse club Genclerbirligi, vorig sei zoen gepromoveerd naar de eerste divisie. De 32-jarige aanvoerder van het IJslandse elftal speelde in de Bundesliga voor Borussia Dortmund, For- tuna Düsseldorf en Urdingen. In 224 wedstrijden maakte hij 59 doelpunten. Zorgen over zwaar seizoen Nog voordat de eerste bal voor de Italiaanse competitie is ge trapt, maken liefhebbers, clubs en spelers zich al zorgen over de afloop van het seizoen. Hoe zal de fysieke gesteldheid van de sterren eind april zijn, aan de vooravond van het WK. Naast de competitie eist het in ternationale gebeuren een hoop inspanning. Zeven Itali aanse clubs, een record, doen mee aan de toernooien om de drie Europa Cups. Bondscoach Azeglio Vicini, van wie de we reldtitel wordt verwacht, heeft al acht vriendschappelijke in terlands gepland, om de squa- dra azzurri ingespeeld te laten raken. Vicini heeft beloofd de lasten zo eerlijk mogelijk over de topclubs te verdelen, maar zijn belangrijkste aanvaller Gianluca Vialli heeft al ge klaagd over het te zware sei zoen. De spits van Sampdoria wordt daarin bijgestaan door Diego Maradona. Van den Hauwe in plaats van Waddie Pat van den Hauwe, de inter national van Wales, heeft een contract getekend bij Totten- ham Hotspur. De 28-jarige verdediger is afkomstig van Everton. Met de transfer is het bedrag van bijna twee miljoen gulden gemoeid. Van den Hauwe is de eerste aankoop van de Spurs sinds de verkoop van Waddie voor 15 miljoen gulden aan Olympique Mar seille. lex Kortram trainde de afgelopen weken dagelijks. FOTO: ANF VANDAAG GEVECHT OM EUROPESE TITEL o !l .i.n i j tOTTERDAM Rex ^ortram is een nuchter nan. De Rotterdamse ofbokser was alleen jerbaasd toen zijn mana- op g{er Aad Wester laken op 2 Ise w(ugustus belde met de ghedjiededeling dat hij om de cht n;ur0pese mi(5_ keid jengewicht kon boksen. •n hifk heb alleen gevraagd: gewoWanneer?" Op 23 of 30 ar Augustus, was het ant- rièreLoord". lat Iljj Jte'djandaag staat de 27-jarige dan e|ortram jn Capo Orlando op gew<|ciiië in de ring tegen Fran- esco Dell'Aquila. De Italiaan fet zijn Europese kampioen- dir&hap vrijwillig op het spel te- „A<fen bokser, die in 1974 als train^ertjenjarjge uj{ Suriname ^ar Nederland kwam. De M^portgekke" Kortram maakte juni 1978 zijn debuut als ateurbokser. „Boksen had Jij altijd enorm aangetrokken. trfe sfeer en spanning erom °J}en deed mij wat". Als ama- nodur rees Kortrams ster snel in vertegenwoordigde Ij Nederland bij de Europese )°k wjtelstrijd voor amateurs in tar djarna. Een jaar later kreeg :te P^lex Kortram zijn eerste grote een kleurstelling te verwerken, het giet Nederlands Olympisch w®bmité achtte de Rotterdam- 'P "Ier, die in het wegonderhoud "e"gejj de Nederlandse Spoorwe- n ofn een modaal inkomen ver- ient, niet goed genoeg voor Itzending naar de Olympi- :he Spelen in Los Angeles. Nedepat ik niet naar de Spelen n hedng was zo'n teleurstelling dat onaaf serieus heb overwogen met gpksen te stoppen. Ik kon de eetgieer en de zweetlucht van de evéortschool echter niet missen.' ijn diben het aanbod kwam prof te dsorden was de keus toch ei- at hiénlijk niet zo moeilijk. Ik E>nd het een nieuwe uitda- nooing, hoewel ik mij goed reali- ch wierde dat je in Nederland van melét boksen niet je beroep kunt aken". /reemonflict racked 14 oktober 1985 maakte idureex Kortram in Schiedam zijn •en- Ifbuut als prof. Zijn Oosten- tw3kse tegenstander Franz ëv !Phl bleef minder dan drie ndiüOmuten overeind. In de bijna Vooier jaar dat hij als prof actief ëc, bokste Kortram dertien llandsjrtjjen Een gering aantal, dat t kuHgdg veroorzaakt werd door- wiJ "it hij vanaf maart 1987 tot on ê%i 1988 niet actief was. Een Ypnflict met zijn manager t Indijggf bem naar de atletiek. In mijn bokstraining liep ik vee* en ^et lange af- leek mij wel wat. omplÈcb bleef het boksen trek- hean" et het verstrijken van de tijd L-6e^ngen scberPe kantjes van kuiit conflict af en op 30 mei het vorig jaar stapte Kort- jkhei(m weer als prof in de ring. i^j versloeg de Belgen Hout- naabofd (k.o. in de vijfde ronde) mogei Chaarane (op punten) en or%rcj 0p 7 november Neder- i" "hds kampioen in het mid- gaa^ngewicht. Op dezelfde KG'011^ Z^n c^ubgen0°t Jan Lefeber in het Rotterdamse sportpaleis Ahoy' zeer verras send Pedro van Raamsdonk als Europees kampioen in het halfzwaargewicht onttroonde, bracht Kortram de nationale titel in het middengewicht te rug in de stal van Aad Wester- laken: Hagenaar Henk van der Tak staakte in de zevende de inmiddels ongelijk geworden strijd. Dertiende Op 29 mei verdedigde Kort ram in Scheveningen zijn Ne derlandse titel met succes te gen de Amsterdammer Gilbert Hallie, die in de negende ron de door interventie van de scheidsrechter de strijd moest staken. Het was Kortrams der tiende partij en zijn achtste overwinning. Tweemaal bok ste hij onbeslist en drie keer ging hij met een nederlaag op punten de ring uit. Kortram heeft wel een verkla ring voor de geringe lengte van zijn startlijst. „Ik ben voor elk? tegenstander gevaarlijk, omdat ik altijd tot het uiterste ga. Er zijn wel mensen die mij een technische bokser noe men, maar ik voel mij zelf veel meer een knokker. Dat weet men internationaal ook en daarom was ik zo verbaasd toen ik gevraagd werd voor dat titelgevecht. Het maakt mij niets uit dat ik zo'n korte pe riode van voorbereiding heb. Ik ben altijd in training en mijn conditie was toen de aan bieding voor dat gevecht drie weken geleden kwam, ten minste 95 procent". Rex Kortram traint dagelijks. De afgelopen weken is dat tweemaal daags geworden en de zondag, normaal zijn rust dag, is er bij ingeschoten. Ik sta om vijf uur op, doe dan zo'n 300 buikspieroefeningen en loop tien kilometer. Om kwart over zeven houd ik op en ik ben dan om half acht op mijn werk. Tot vier uur 's middags. Vervolgens ga ik van half zeven tot acht uur trainen op de sportschool en tegen tien uur naar bed. Het is anders niet vol te houden. Mijn baan bij de Spoorwegen is het be langrijkste. Als ik straks uitge- bokst ben, moet er ook brood op de plank zijn voor mijn vrouw en twee dochtertjes". Telefoontjes In de aanloop naar het Euro pese titelgevecht van vandaag, waarin hij de profs Kid Tay lor, Gerrie Sloof en John Held als sparringpartners had, heeft Rex Kortram ervaren hoe het publiek kan reageren. „Ik heb honderden telefoontjes gehad. Velen wensen je succes, maar zeker een derde gedeelte belt anoniem en zegt dan dat het toch niets wordt. Mijn vrouw kreeg zelfs te horen dat als ik Europees kampioen zou wor den, ik niet bij haar zou blij ven. Het is onvoorstelbaar maar waar". Rex Kortrams grote angst is een bekende Ne derlander te worden wanneer hij zaterdag de 23-jarige Del l'Aquila zou verslaan. „Ik moet er niet aan denken over al herkend te worden. Laat me maar gewoon mijzelf zijn". JAARLIJKS BIJNA DRIE MILJOEN NEDERLANDERS MET SPORTBLESSURE DEN HAAG Blessure preventie is in de Neder landse sportwereld een nog onderontwikkeld ge bied. Jaarlijks melden bij na drie miljoen Nederlan ders zich bij de (huis)arts met een blessure, opgelo pen bij recreatie-, wed strijd- en topsport. Pak weg 1,2 miljoen van die ongevallen vereist medi sche behandeling. De kos ten zijn naar schatting 650 miljoen gulden, berekend in arbeidsverzuim en de kosten van medische be handelingen. Onder meer daarom start het NISGZ (Nationaal Instituut voor Sport Gezondheidszorg) op 30 augustus de landelij ke campagne „Blessures blijf ze de baas". „Het is maar matig gesteld met de blessure-preventie in Ne derland", meent Gé van Enst, sportarts in dienst van het NISGZ. „Sport zonder schade kan na tuurlijk niet, maar er zou den wel 75 procent min der blessures kunnen zijn". De campagne „Blessures blijf ze de baas" is specifiek gericht op jongeren tussen de 10 en 25 jaar. Momenteel moet één op de vier sporters jaarlijks we gens een sportblessure me disch worden behandeld. Bij jongeren ligt dat aantal nog hoger. De voornaamste oorza ken: „Onwetendheid, klunzig heid en onbenulligheid", zo meldt het NISGZ ter begelei ding van de campagne, die de Nederlandse sportman en - vrouw er vooral op moet wij zen, dat met simpele (preven- tie)maatregelen zoveel leed en ergernis is te voorkomen. Van Enst: „Het is de bedoeling dat we straks met de campagne overgoten worden". Ook Post bus 51 komt er aan te pas. De actie gaat drie jaar duren. Kos ten: drie miljoen gulden. Utopisch „Als iedereen optimaal blessu re-preventief denkt, kan het aantal blessures met 75 pro cent worden verminderd. Dan zou iedere voetballer scheen beschermers moeten dragen, iedere hockeyer een gebitsbe schermer, iedere wielrenner een helm op moeten zetten en zou ieder slecht veld moeten worden afgekeurd. Sport zon der schade kan natuurlijk niet, maar het verschil tussen wat er aan blessures wordt opgelo pen en wat simpel kan worden voorkomen is momenteel te groot". Van Enst beseft dat de wens van 75% utopisch is en (dus) onhaalbaar. „Wij denken aan een verbetering van vijf tot 25 procent in het jaar 2000. Vijfenzeventig procent ver mindering kun je misschien bereiken als je je concentreert op één club. Maar op een to taal van een paar miljoen is vijf procent al heel wat". De Nederlandse sportwereld toont momenteel nog slechts matig belangstelling voor bles sure-preventie, meent Van Enst, zelf ooit fanatiek roeier en betrokken bij de begelei ding van de Nederlandse man- nenvolleybalploeg. „Er zijn di verse redenen waarom men sen aan sport doen. Om te presteren, uit recreatief oog punt en om gezondheidsrede nen. De laatste groep doet al aan sport, omdat ze er iets ge zonds van verwachten. Die letten er wel op dat er niets verkeerd gaat. De groep recre anten, voor wie het sporten niet om het presteren gaat, de groep van het zesde of het tiende elftal dus, vindt het leuk om de bal te laten rollen. Dat is de groep die geen sprin tje extra trekt om de bal te ha len. Die groep speelt dus ook veel veiliger". Risico „Blessures zijn vooral inherent aan prestatiesport. Dat geldt ook voor die loper die iedere dag zijn rondje om het huis loopt en iedere dag een secon de sneller wil. Prestatiespor ters willen altijd meer dan er eigenlijk in zit. Hun instelling is het maximale er uit halen. Bij het werken met levend weefsel, het lichaam dus, bete kent dat een vrij grote kans dat dat net even teveel is. De prestatiegroep is de groep die veel risico neemt". De arts verwijt prestatiesporters, en vooral ook hun begeleiders, „korte-termijn-denken". „In het bedrijfsleven wordt er veel meer gewerkt met een visie op lange termijn: „wat kunnen we straks voor winst halen als we nu even kalm aan doen". Hij uit die kritiek niet te hard, want Van Ens kent het eeuwi ge dilemma van moeten pres teren onder druk van ranglij sten of voortijdige uitschake ling in een race naar de titel. „Maar ook binnen de presta tiesport zijn veel blessures te voorkomen. Bij wielrennen horen risico's. Een Tour de France met die afdalingen houdt per definitie enorm veel risico's in. Maar Greg Lemond zou wel altijd met een helm kunnen rijden". Van Ens zou het toejuichen, omdat er ook een voorbeeld-functie van uit zou gaan. „Lemond met een helm op zou prima zijn. Als ie mand 136-ste wordt en hij heeft een helm op, denkt ie dereen juist dat hij daardoor langzamer gaat. Dan zet dus niemand een helm op. Maar een winnaar met een helm, dat is een prima voorbeeld". Simpel „Er zijn voldoende bescher mende materialen in de han del en er is voldoende kennis in de sportwereld om het aan tal blessures drastisch te ver minderen. Alleen aan het juis te gebruik van het materiaal en de juiste aanwending van de kennis ontbreekt het", al dus Van Enst. „Een goede fiets aanschaffen, een goed racket met een juiste grip, een goede binding op de ski's en de juiste schoenen voor de juiste sport. Maar ook helmen, scheenbe schermers, oogbeschermers bij het zwemmen, het wordt alle maal nog veel te weinig ge bruikt. Wij vinden dat er ook te weinig know-how is in de sport-branche. Veel winkels hebben de kennis niet in huis om mensen aan juist materiaal te helpen. Bij grote warenhui zen, die veel sportartikelen verkopen en waar veel men sen spullen halen, komt er zelfs helemaal geen kennis van zaken aan te pas bij een aankoop van materiaal. Daar is alleen een kassa. Daar iets aanschaffen is misschien goed koper, maar een goed advies vind ik belangrijker". „Belangrijk is dat sporters in gaan zien, dat sport leuk is, maar dat het ook een beetje gevaarlijk kan zijn. En dat ze er alles aan doen de gevaren te onderkennen en maatregelen te nemen. Voordat er sprake was van AIDS maakten wij al tijd een aardige vergelijking tussen vrijen en sport met be trekking tot het voorkomen van blessures. Aan vrijen kun je ook plezier beleven, maar je Marcella Mesker werd in 1986 door een moet preventieve maatregelen nemen om te zorgen dat er niets gebeurt. Aan sport kun je ook plezier beleven, maar ook Jan moet je maatregelen ne men om te zorgen dat er niets gebeurt. Vooral op lager ni veau is het preventief denken =r nog te weinig. Aan de top komt dat er wel meer in. Daar zien ze wel in dat de basis van presteren ook een kwestie is van gezond blijven". Bandages Er zijn blessures die voor hon derd procent zijn te voorko men. Oogblessures bij squash bijvoorbeeld, zijn met het dra gen van een sportbril voor honderd procent uit te schake len. Enkelverzwikkingen, de meest voorkomende blessure in de sport, zijn nooit helemaal te voorkomen. Maar er kan enorme winst worden geboekt door bijvoorbeeld specifiek de betrokken spieren te trainen en materialen te gebruiken als tape en bandages. Zeker in de risico-sporten als volleybal, voetbal, handbal of basketbal. Je hoeft niet je leven lang bandages te dragen. Maar als enkel zijn gegaan bijvoorbeeld ook, dan doe je er verstandig aan met sporten wel een band age te dragen". „Tapen is in de afgelopen ja ren misschien dogmatisch als positief ervaren. Eigenlijk is dat niet eens overdreven. Kijk naar volleybal en basketbal waar vooral veel getaped wordt op enkels en vingers. Er zijn honderden situaties waar bij dat hartstikke goed helpt. Er is ook een moment geweest dat alles werd getaped. Maar men weet nu, dat het tapen van de knie nauwelijks pre ventief werkt. De nadelen van tapen? Er is het gevaar van ontsteking, door vuiligheid en het uittrekken van haartjes. En sommige mensen zijn over gevoelig, die krijgen huidreac ties. Een derde gevaar is af- knelling achter de tape door dat er circulair is getaped. Ook kan de motoriek enigszins worden beïnvloed. Dat zijn al lemaal potentiële gevaren, maar ik zie in geen van die ge vallen een reden om tapen als preventie-middel af te raden. Er zou sprake van zijn, dat spiergroepen achteruit zouden gaan, door veelvuldig gebruik van tape. Daar zijn nooit be wijzen van geleverd. Bij gips- gebruik is dat wel te bewijzen. Tape heeft in principe dezelf de functie als gips, het verschil is alleen dat je met tape de be weging wilt handhaven, maar abnormale bewegingen wilt tegengaan". Spijtig Van Enst vindt het spijtig dat het instituut sportkeuring des tijds werd afgevoerd. Niet om dat hij onder de indruk was van de keuringsmethode, maar „omdat we een moment zijn kwijtgeraakt, waarop je vijf minuten met de sporter kon praten over dit onder werp. Het was een moment, waarop mensen open stonden voor zaken als deze. Maar in het verleden hebben vooral de sportbonden te weinig interes se gehad in deze zaken. Ter wijl het juist iets is dat de bon den zouden moeten dragen". Er is, los van de campagne „Blessures blijf ze de baas" in middels ook een programma gestart, waarbij sportbonden middels een bijdrage van het ministerie van WVC, een sportarts in dienst kunnen ne men. Dat project „bondsmedi- sche begeleiding" is een maand oud. „De arts mag wat aan prestatiesport doen, maar hij krijgt primair de taak iets te doen aan het medische be leid van de betrokken bond in het algemeen. De roeibond, de zwembond, de tafeltennisbond, de rugbybond, de hockeybond, de toerrijdersafdeling van de KNWU, de atletiekunie, de ju- dobond, het turnverbond, het handbal verbond en de triath- lonbond maakten tot nu toe gebruik van het aanbod. „Zo'n arts kan best invloed hebben op het gedrag van de leden van de hele bond. Misschien moeten het wel enigszins na tionale bekendheden worden, zoals Kessel bijvoorbeeld op voetbalgebied. En misschien moeten die artsen een column krijgen in het bondsorgaan. En moet hij zich zelfs buigen over spelregels, als blijkt dat in zijn tak van sport door een spelre gel bepaalde blessures kan voorkomen. Hij hoeft de spel regels niet te veranderen, maar kan tegen het bestuur wel zeggen: „Doe iets aan die regel". RENÉ VAN HATTUM door Frank Workman In de jaren zeventig werd de naam van Rotterdams bekendste voetbalclub veranderd van Feijenoord in Feyenoord. Doel was de uitspreekbaarheid in het. buitenland te vergroten, want daar werd de oorspronkelijke benaming te vaak dermate verbasterd dat er niet veel herkenbaars van over bleef. Vervelend in de tijd dat de club over de grenzen nog een naam had. In 1970 had Feijenoord nog de Europa Cup en Wereldbeker veroverd. Vier jaar later stond dezelfde schrijfwijze borg voor de UEFA Cup. Sindsdien is het echter tobben geblazen. In 1980 en 1984 (Cruijff) werd dan nog wel de nationale titel in de wacht gesleept, maar die bleef verder zonder aansprekende in ternationale ge volgen. Sinds Feijenoord Feyenoord werd is het tobben geblazen en was er voor de vaste fans vaker aanleiding om het hek van de Dam te halen. Zoals twee jaar geleden gebeurde rond Rinus Israel, die vervolgens net zo lang wachtte tot hij zijn congé kreeg. Pim Verbeek koos eieren voor zijn geld. Nu krijgt Hans Kraay de schuld van de ongekende ellende in de Kuip. Terecht. Maar Kraay had minstens zulke illustere voorgangers. Wie herinnert zich niet de reeks spitsen, die in de jaren zeventig de Kuip aandeden om daar na korte tijd gedesillusioneerd weer te vertrekken: Hans Posthumus, Jan Peters, Petur Peterson, Attila Ladinsky, Matthias Maiwald, Clive Best, Steve Wegerle, Paja Samardzic, Pierre Vermeulen, Nico Jansen. Stuk voor stuk aankopen, die de druk niet aankonden, maar ook niet de gelegenheid en het vertrouwen kregen om voldoende te acclimatiseren. Ook toen werden er dus verkeerde aankopen gedaan, waren de verwachtingen te hoog gespannen. Echter, wat zich na de rentree van Kraay in de Kuip heeft afgespeeld tart wel bijna elke beschrijving. Kort na zijn aantreden kocht de man-die-overal-faalde bijna een heel nieuw elftal. Waarna de selectie topzwaar werd, de loonstaat kantelde en er uitverkoop moest worden gehouden. En daarmee trad tevens pijnlijk een ander manco van Feyenoord (lees: Kraay) aan het licht. In de Kuip werd niet alleen verkeerd ingekocht, maar ook foutief verkocht. Ga maar na wie recentelijk verdwenen en elders furore maken: Duut bij Fortuna Sittard, Been bij Pisa, Hoekstra bij RKC en Monkou bij Chelsea. En eerder Ruud Geels, Van Hanegem en Wim Jansen. Vooral de hudige daden van Hoekstra en Monkou moeten bestuur, trainers en supporters van Feyenoord aan het denken hebben gezet. Te meer daar zij net als Duut en Been eigenlijk helemaal niet weg wilden. Genoemd kwartet was bovendien populair bij de toeschouwers, die herkenden in het viertal iets wat ze aan Feyenoord bond. Ze mochten inrukken als gevolg van de blinde koop woede van Kraay en hun wraak is zoet. Vooral die van André Hoekstra. Voor een appel en een ei verkocht aan een clubje in Waalwijk, presenteert hij zich nu zo dat niet alleen zijn ploeg nu lijstaanvoerder is maar weet hij tevens thans een transfersom achter zijn naam van tussen de 2,5 en drie miljoen gulden. Te veel voor Feyenoord, dat hem node. terug wilde hebben, maar met Josef Kiprich de zoveelste paniek aankoop deed. Het kan verkeren. Peter Houtman, die nu bij Sparta speelt, was zo verknocht aan de Kuip dat hij vier keer terugkeerde. Dat zie ik Hoekstra nog niet doen. Hij zal zich wel binnenkort als RKC'er in het oranje hullen, vervolgens naar Italië of Spanje vertrekken en lekker zijn zakken vullen. Het laatste bewijs van het dramatische verkoopbeleid van Feyenoord is Lars Elstrup. Die keerde twee jaar geleden teleurgesteld terug naar Denemarken, maar werd deze week door Luton Town aangetrokken. Inmiddels net als oud-teammaat in Rotterdam-zuid John Eriksen volwaardig Deens international. In het sterrenelftal van VI staan deze week Stanley Brard, André Stafleu, Ruud Brood, André Hoekstra, Michel Valke en René Hofman. Ook allemaal oud-Feyenoorders. Feyenoord moet maar weer gewoon Feijenoord gaan heten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 11