Eddy Schurer berust te
vroeg
geven blijk van goede bedoelingen
CeidóeSomo/nt
Steve Bauer boekt eerste zege in klassieker
Golfer
Ruud Bos
achttiende
plek
ironzen medaille voor driest aanvallende Peelen
SPORT
MAANDAG 21 AUGUSTUS 1989 PAGINA 15
ZURICH Het eerste officiële wereld
bekerseizoen heeft gisteren een nieuwe
primeur opgeleverd. Steve Bauer be
haalde, vijf jaar na zijn debuut bij de
beroepsrenners, zijn eerste overwin
ning in een klassieker. Kort voor het
slot van het Kampioenschap van Zu
rich verraste de Canadees de kopgroep
met een demarrage.
In de negende wedstrijd voor de we
reldbeker sprak Nederland nauwelijks
een woordje mee. De nationale ronde,
zaterdag in Gulpen, had zijn tol geëist.
Steven Rooks, die voor eigen publiek
niet in actie kwam, was de enige Ne
derlander in de uitslag: 20e. Nu Theu-
nisse ziek is, wordt Rooks wellicht de
Nederlandse kopman in het wereld
kampioenschap te Chambery volgende
week zondag.
In de strijd om de regenboogtrui heeft
Steve Bauer iets goed te maken. Vorig
jaar in Ronse werd hij als hoofdschuldi
ge in een tumultueuze eindsprint gedis
kwalificeerd. Hij heeft zijn schuld altijd
ontkend. Mocht de wraakneming van
volgende week mislukken heeft hij in
elk geval een zoethouder in de zak.
In de laatste kilometer reed hij in zijn
bekende stijl weg uit de kopgroep van
negen. In de sprint zou hij beslist kans
loos zijn geweest tegen Kappes of Da
Silva.
Bauer won het 76e Kampioenschap van
Zürich na een levendige wedstrijd. Na
de eerste grote lus (145 km) langs de
Regensberg maakte Pascal Richard de
wedstrijd hard. In de beklimming werd
de Zwitserse kampioen ingehaald door
de Amerikaan Andy Hampsten. Ze
zouden een dik uur voorop rijden.
Laurent Fignon, de winnaar van de
Ronde van Nederland, gaf na de eerste
doorkomst op. Vijftig kilometer verder
deed Greg Lemond, zijn overwinnaar
in de Tour de France, hetzelfde.
Een kopgroep onder aanvoering van
Criquielion met Mottet en later met
Bugno, Delion en Caritoux kreeg niet
meer dan twintig seconden. De voor
naamste schifting werd 24 kilometer
voor het einde doorgevoerd door Da
Silva. De Portugees trok Rominger, Al-
cala, Marc Madiot, Bauer, Cornillet,
Gölz, Kappes en Rolf Sörensen mee in
de beslissende vlucht.
Gölz, drie jaar geleden winnaar, pro
beerde als eeioie een solo. De Westduit-
se kopman in de ploeg van Jan Raas,
die door ziekte een pover seizoen door
maakt, werd zeven kilometer voor de
eindstreep teruggepakt, waarna Bauer
met succes op zijn eerste zege in een
klassieker afging.
Het klassement om de wereldbeker on
derging hoegenaamd geen wijziging. De
Ier Kelly, 26e, bleef leider met 36 pun
ten vóór Frans Maassen en Bauer bei
den 23.
Damseizoen weer open op de Dam
AMSTERDAM Het nationale damseizoen 1989/1990 is voor
het elfde achtereenvolgende jaar geopend met een groot open-
luchttoernooi op de Dam in het hart van de hoofdstad. De wed
strijden vonden plaats onder auspiciën van de Koninklijke Ne
derlandse Dambond.
Het startschot werd zaterdag gegeven door wethouder L. Genet,
die er bijna in slaagde om tijdens de openingspartij remise te
spelen tegen oud-wereldkampioen Iser Koeperman. Aan de
sneldamwedstrijden werd deelgenomen door bijna 230 deelne
mers die warme belangstelling genoten van honderden toeris
ten. Winnaars werden J. Krajenbrink uit Nijmegen bij de heren
en B. Graas uit Wormerveer bij de dames.
Tussen de sneldammers bevonden zich ook R. Clerc, die dit
tournooi zeven keer eerder heeft gewonnen, Europees kampioen
G. Jansen en nationaal kampioen J. Stokkel.
Koeperman was tijdens de simultaanseance tegen 29 tegenstan
ders goed op dreef. Hij won 27 partijen, speelde één keer remise
en verloor slechts één wedstrijd, tegen de Zaandammer S. Bet-
MALMO Ruud Bos heeft in
Malmö het open Zweeds golf-
kampioenschap afgesloten op
de achttiende plaats. De Hil
versummer speelde in vier
ronden zeven slagen onder
par. De wedstrijd werd over
heerst door de Australiërs.
Mike Harwood zegevierde
voor Peter Senior, respectieve
lijk zeventien en zestien onder
par. Tien slagen bedroeg het
verschil tussen de winnaar en
Ruud Bos, die op zijn beurt
een slag minder nodig had dan
de Ian Woosnam, de kleine
golfgrootheid uit Wales.
Mette Hageman en Willem
Oege Goslings werden gisteren
in Geysteren Nederlands kam
pioen matchplay. Mette Hage
man werd onlangs ook kampi
oene strokeplay. Zij versloeg
in de finale Suzanne van We
zel. Titelverdedigster Ingrid
Geuzebroek werd in de eerste
ronde uitgeschakeld door Dia
na Zeegers.
Bij de mannen ging titelverde
diger Eelco Bouma er in de
derde ronde uit tegen de 15-ja-
rige Rolf Muntz. De jonge gol
fer stootte ook door naar de fi
nale. In achttien holes tegen
Oege Goslings bleef de stand
gelijk. De beslissing viel in de
eerste extra hole in het voor
deel van Oege Goslings uit.
GULPEN Een black
out heeft Eddy Schurer
zaterdag de belangrijkste
zege in zijn nog jonge
profcarrière gekost. De
24-jarige Fries verkeerde
in de veronderstelling aan
het slot van de laatste
etappe van de Profronde
van Nederland kansloos te
zijn voor de eindzege.
Berustend in zijn nederlaag
gleed de pupil van Cees Priem
in Gulpen als vierde over de
streep. Kort achter Maarten
Ducrot. Sprinten om de derde
plaats achter De Rooy en Fig
non kwam niet in het hoofd
van Schurer op. De coureur
uit Bakkeveen miste daardoor
de vijf seconden bonificatie,
die zoals later zou blijken
hem juist voorbij Fignon in
het eindklassement had ge
bracht. Schurer werd nu der
de, op vier tellen van de
Fransman.
Schurer baalde verschrikke
lijk van zijn verlies. Alleen
wist hij bij de huldiging nog
niet, op welke wijze hij de zege
had verspeeld. De Fries ging
er, net als ploegleider Cees
Priem, vanuit dat het verschil
tussen hem en Fignon twaalf
seconden bedroeg. „Dat ik nog
bonificatieseconden kon ver
dienen, drong bij de aankomst
niet tot me door. Ik wist de
verschillen niet. Ik dacht dat
ik de ronde al verloren had",
waren de eerste woorden van
de bescheiden derdejaars-prof.
„Ik wist dat Fignon in het al
gemeen klassement kort ach
ter me stond. Dat was het eni
ge. Hou het maar op onerva
renheid", meende de renner,
die in de beroepssector nog
niet verder kwam dan een
zege in een koppeltijdrit in
Kerkdriel en dit seizoen gros
sierde in tweede en derde
plaatsen.
Heuvellandschap
Schurer begon de slotrit in het
Limburgse heuvellandschap
met 1 minuut en 20 seconden
achterstand op leider Thierry
Marie. Fignon moest 25 tellen
meer goedmaken op zijn
ploeggenoot. De nummer twee
uit de Tour pakte zestien se
conden bonificatie en had bij
de streep anderhalve minuut
voorsprong op Marie, waar
door hij met een verschil van
eén seconde de aande won.
De overwinning van Fignon
vormde het enerverende slot
van een saaie ronde. Zaterdag
viel de beslissing in de rit van
Geleen naar Gulpen na 121 ki
lometer. Een aanval van De
Rooy, Fignon en Van Vliet
brak de koers open. Het drie
tal kreeg gezelschap van een
tiental coureurs, onder wie lei
der Marie en de Brit Yates,
derde in het klassement op
tien seconden. Van de toppers
ontbrak alleen Nijdam. De
Rooy was de meest bedrijvige
in de kopgroep, die het tot 28
renners gereduceerde peloton
snel op grote achterstand reed.
De Rooy had zich de laatste
maanden groen en geel geër
gerd aan de matige prestaties
van zijn ploeg, met als drama
tisch hoogtepunt de Tour. In
zijn jacht op eerherstel deed de
coureur slechts vier criteriums
aan en richtte hij verder zijn
aandacht op de wereldbeker
wedstrijden in het na-seizoen.
In Dordrecht probeerde de 32-
jarige nestor het al een keer,
maar werd hij in het zicht van
de finish door het peloton in
gelopen. „De ploeg had een
positieve impuls nodig. Ik ben
blij, dat ik mijn aandeel in het
herstel heb gunnen leveren".
Zaterdag in Limburg bewees
hij wel degelijk nog tot goede
prestaties in staat te zijn. De
Rooy leidde ook de afschei
ding in de kopgroep in. De
coureur uit Spaubeek kreeg bij
zijn laatste aanval gezelschap
van Fignon, die de leiderstrui
van Marie verdedigde, Schu
rer en Ducrot. Het viertal
bleef tot de Gulperberg bijeen.
Fignon en De Rooy lieten daar
de anderen alleen.
Het gat werd nooit groot, maar
was wel voldoende tot de
streep. Daar mocht de Neder
lander zich als etappewinnaar
laten huldigen. Het betekende
de vierde dagzege voor Post.
Voor Fignon was het wachten
op Schurer en Marie.
Geen enkele poging
Schurer bereikte in gezelschap
van Ducrot de streep, maar
deed geen enkele poging de
derde plaats op te eisen. „Ik
zat op zijn sprint te wachten.
Ik keek achterom, maar hij
bleef rustig zitten. Ongelofe
lijk", verklaarde Ducrot het
gedrag van zijn medevluchter.
„Onderweg deed hij zijn mond
ook niet open. Hij moet ge
woon brutaler worden".
„Ik wist niets van de verschil
len", verklaarde Schurer. Dat
kon ook niet. De jury liet de
ploegleiders de laatste omloop
rond Gulpen niet meer bij de
renners. Priem stopte bij de
voorlaatste doorkomst. En ver
beet later, net als Schurer, zijn
teleurstelling. „Eigenlijk heb
ik de ronde in de tijdrit verlo
ren. In Huizen reed ik in de
regen. Dat heeft me seconden
gekost, die ik nu nodig had",
meende de onfortuinlijke
Schurer.
Met Fignon kregen de organi
satoren een onverwachte win
naar. De Fransman was zelf
ook stomverbaasd. Hij reed de
ronde als voorbereiding op het
wereldkampioenschap. De Pa-
rijzenaar liet zich alleen op de
slotdag zien. Die prestatie was
voldoende om zijn ploeggenoot
Marie van de tweede opeen
volgende overwinning in de
Prof ronde te beroven.
„Jammer voor Thierry. Maar
ik kon niet anders. Toen Schu
rer mee sprong, moest ik wel
aanvallen. Anders had hij de
ronde gewonnen", was zijn
nuchtere relaas voor hij vlie
gensvlug verdween. Marie was
ontgoocheld aan de streep. De
korte etappewedstrijden vor
men voor hem de voornaamste
wedstrijden om tot succes te
komen.
De tijdrijder hield in Limburg
alleen Nijdam, Yates en Van-
deraerden in de gaten. Zij wa
ren de gevaarlijkste concur
renten in het klassement. Met
een machtsovername van Fig
non had hij helemaal geen re
kening gehouden. Met inge
houden woede sleepte de
Fransman zich na de koers
richting bus. Het feit, dat een
ploeggenoot de ronde had ge
wonnen interesseerde hem
niets.
j- jEddy Schurer voert hier het vluchtersgroepje nog aan. Achter hem rijdt Laurent Fignon, die de
-De profronde zal winnen.
FOTO: ANP
-"u- ;LYON Leo Peelen
'heeft gisteren op de baan
Ivan Lyon zijn zilveren
Elfimedaille uit Seoul beves-
ïet. \tigd. Feitelijk was zijn
lerde plaats bij de we
reldkampioenschappen
van 1989 een grotere pres
tatie dan zijn tweede bij
de Olympische Spelen.
gia
'De 21-jarige renner uit Elden
tverd dit keer overtroffen door
Vlarat Satibaldijev en Fabio
laldato, die beiden een maatje
n de koers hadden, terwijl het
p de olympische piste een
trijd van man tegen man was.
3eelen haalde door drieste
ianvallen in de eerste helft
'an de koers de punten bin-
ïen, die hem tenslotte op het
odium brachten.
Ik moest wel. Ik dacht dat er
en groep zou zijn, die een
onde voorsprong zou nemen,
let die gedachte moeten
ïeer gefietst hebben, waar-
loor er voor mij mogelijkhe-
len waren, omdat er niet
teeds werd gereageerd
enmansacties".
!en tijd lang heeft Peelen, op
afstand overigens van
27-jarige leraar uit Alma
Satibaldijev, die in zeven-
van 8e dertig klassemen-
helfti
ten punten veroverde, kunnen
denken aan een zilveren me
daille. Baldato vernietigde die
illusie.
„Het kon ook eigenlijk niet
anders. Die man sprint twee
keer zo snel als ik, hij had bo
vendien met Brunelli een hel
per in de baan die nog de
spurt voor hem kon aantrek
ken. Daar kan ik toch echt
niet tegenop. Tegen het einde
moest ik br alleen maar voor
zorgen dat Manuel Youshimatz
mij niet zou inhalen".
Youshimatz had evenwel min
der steun van zijn broer Gey-
men dan Satibaldijev en Bal
dato van hun „ploegmakkers"
ondervonden. De wedstrijd
werd echter niet bepaald door
de tweetallen in het veld van
24, maar door Leo Peelen.
Zonder flitsende sprint, zonder
felle demarrage was hij aange
wezen op kracht, vorm en na
tuurlijk koersinzicht.
Weinig te klagen
Daarover viel weinig te kla
gen. „Ik heb dit seizoen tot nu
toe niet goed gereden. Eigen
lijk is het pas in Lyon lekker
gegaan. In de serie voelde ik
het al, maar ik merkte toch
dat mijn warming-up toen niet
voldoende was. Voor de finale
heb ik dat dus anders gedaan.
Leo Peelen greep na zilver nu
brons.
FOTO: SP
Ondanks de warmte heb ik
drie kwartier, met een behoor
lijk grote versnelling op mijn
wegfiets gereden".
„Het helpt geweldig als je je
een week alleen maar met
fietsen bezig kunt houden. Dit
jaar moet ik nog volmaken als
dienstplichtige. Het betekent
wel dat ik dan per dag toch
acht uur moet werken. Dan is
het begrijpelijk dat je wat min
der presteert".
„Hier had ik één kans, aanval
lend rijden. Wanneer je op an
deren gaat koersen, zoals de
Oostduitser Seeland zaterdag
op mij en gisteren op Frost
deed, dan zou je misschien een
keer mee kunnen sluipen als
er een ronde gepakt wordt,
maar dan rijdt je toch niet in
de prijzen. Dan maak je het
voor anderen alleen maar
moeilijker, maar voor jezelf
niet beter. Ik heb dat bij de
nationale kampioenschappen
ondervonden".
Peelen zette zijn eerste aanval
in op ongeveer een kwart van
de wedstrijd. Aan zijn wiel
gingen Satibaldijev (Sov),
Burns Aus), MacLeay (Nwz)
mee en later kwamen Geymen
Youshimatz (Mex), Frost
(Den), zijn schaduw Seeland
(DDR) en Baldato (Ita) erbij.
De Rus met al een vracht pun
ten op zak en de Italiaan, als
beste sprinter, hadden geen
wezenlijk belang bij een ronde
winst. De actie verzandde dus,
waarop Peelen maar in een
paar solo-aanvallen voor de
punten ging. Die durf werd
met brons beloond. Op het po
dium leek Peelen, een treetje
lager, net zo groot als de inder
daad zeer kleine (1 meter 70)
Satibaldijev. Het was symbo
lisch. In de finale van de klas
sementswedstrijd was géén
renner groter dan Peelen.
Titel Freuler
Urs Freuler heeft „zijn" kam
pioenschap opnieuw binnenge
haald. De krachtsprinter uit de
ploeg van Post kreeg zijn acht
ste regenboogtrui in de klasse
mentswedstrijd.
Het tandemnummer leverde
de Fransen Colas en Magné de
mooiste medailles op. In de
eerste rit van de finale werden
de Tsjechoslowaken Illek en
Hargas kansloos doordat zij
hun wiel scheef trapten. Dat
geldt niet als pech, maar als
onzorgvuldigheid (van de me
canicien). In de tweede rit bra
ken zij hun ketting in kansrij
ke positie. Wel pech, maar het
werkte zo ontmoedigend dat
zij bij de derde start nauwe
lijks nog partij waren voor de
Franse tandem.
Het Franse duo Colas/Magne greep de wereldtitel tandem.
Vos-I
)loeg)EN HAAG Stilaan
het nationale da-
d()ieshockeyteam-nieuwe-
m detijl duidelijke tekenen
rt enian hervonden spelvreug-
en 3je te vertonen. Een tast-
Boy^are bekroning bleef op
sl°tc*ag van het vier-
n d£ndentoernooi in Den
weliswaar uit omdat
t. Irh een heuse finale met 1-
i mei Werd verloren van
wafroot~®r*ttann*ë' toch
wed)ad Gijs van Heumen na
reen&oop wel degelijk reden
Bergbt optimisme. „Er is
Jojiaximaal geknokt", aldus
^e*"jaf de over enkele weken
n ^/zwaaiende bondscoach
speelsters gistermid-
vooiag een terecht compli-
naafet toernooi om de Champions
waalrophy wordt begin september
ïoofdji Frankfurt het eerstvolgend
aaniternationale podium waarop
Role drastisch verjongde selectie
Tegejch echt serieus kan gaan ma-
Nog enkele pittige
k tei>ainingen plus een trio oefen-
i Döedstrijden heeft Van Heu-
nai4en de gelegenheid om een
vajatste hand aan de vorming
t vefen een hechte eenheid te leg-
/erd%n p)e leergierigheid is aan-
in ruime mate zelfs, zo-
jlledibei werd tijdens de afgelopen
ist b%ie interlands wel duidelijk,
eg alwjj kunnen nog groeien en
jan andere landen vraag ik
me dat sterk af", beloofde de
Bosschenaar mede zichzelf.
„Het duurt heus niet zo lang
meer, voordat we alle mooie
kansen die we nu al creeër-
den, ook weten te benutten.
Een Marjolein Eijsvogel kende
precies de momenten waarop
je móést scoren, dat stukje
feeling missen we nog".
Na een wat weifelende start op
vrijdagavond tegen Canada,
gaf Oranje zaterdag in een
aantrekkelijk duel met de bes
te hockeysters uit de Verenig
de Staten blijk van de aanwe
zige goede bedoelingen. De
overwinning, met 4-1, was een
direct gevolg van boeiend hoc
key waarin het totale elftal
een positieve inbreng had. De
combinatie tussen gretige
jeugd en hier en daar ter con
trole alerte routiniers leidde
ook gisteren gedurende drie
kwart van de ontmoeting met
Groot-Brittannië (voor circa
1500 toeschouwers) tot een Ne
derlands veldoverwicht. De
numerieke minderheid van in
tussen nog actieve Seoul-gan-
gers (vijf-negen in Brits voor
deel) gaf echter de doorslag.
Karen Brown, na een strafcor-
ner-variant, zorgde voor de
enige treffer.
W edstrijdritme
De deceptie omtrent het gele
den verlies woog evenwel in
geen enkel opzicht op tegen de
vreugde over het vertoonde
spel. „Het enige wat sommige
speelsters nog tekort komen, is
Wietske de Ruiter doet een doelpoging, maar zie deze niet slagen tegen Groot-Brittannië's doel-
vrouwe Julie Elms.
FOTO: RINUS SLIERENDREOHT
wedstrijdritme", zo verwees
Van Heumen naar een aantal
zichtbaar leeggespeelde dames.
Annemieke Fokke en Anne-
loes Nieuwenhuizen hervatten
pas vrij recentelijk de trainin
gen na een welverdiende zo
mervakantie, hetzelfde geldt
voor Terry Sibbing en Ingrid
Wolff die bovendien met
hardnekkige blessures tobben.
Maar vooral Helen van der
Ben, zojuist terug van wegge
weest en begrijpelijk nogal
eens onzuiver mikkend uit de
strafcorners, zal de komende
twee weken alle moeite
moeten doen om een flinke
conditionele achterstand weg
te werken.
De meeste andere speelsters
hebben al het WK voor junio
ren achter de rug en hebben
daarom minder last van on
wennigheid. De wervelende
soli van Wietske de Ruiter, die
enige pondjes lijkt te zijn kwijt
geraakt, waren menigmaal een
lust voor het oog en worden
straks in Frankfurt ongetwij
feld de schrik van elke defen
sie. De linkerspits van HGC
draaide naar hartelust dribbe
lend zowel de veel ruimte la
tende Amerikaansen als de
klittende Britsen dol. Op het
middenveld waren Suzan van
der Wielen (centraal) en In
grid Appels (rechts) zelfs een
openbaring. Het talentvolle
duo van Van Heumens nieuwe
club MOP, 17 en 18 jaar jong,
verzorgde met de vooral zater
dag ijzersterke Fokke op soe
pele wijze de schakels tussen
verdediging en aanval en vice
Vermoeidheid
Over de achterhoede hoeft
Van Heumen zich weinig zor
gen te maken. Voor keepster
Jacqueline Toxopeus, die voor
lopig de voorkeur krijgt boven
Carina Bleeker, vormen de
moedige ausputzer Caroline
Leenders en de solide voor
stopper/aanvoerster Nieuwen
huizen een hecht duo. De en
thousiaste rechtsachter Wille-
mijn Duyster is een „zeker-
heidje", op links kon de waar
de van Van der Ben nog nau
welijks worden beoordeeld.
„Als ze eenmaal oyer die ver
moeidheid heen is, gaan ook
de strafcorners wel weer beter
draaien, kan ze weer op maxi
male snelheid slaan", luidde
de toekomstvisie van Gijs van
Heumen.
In aanvallend opzicht heeft
Van Heumen het luxe-pro
bleem uit een drietal centrum
spitsen te kunnen kiezen.
Wolff, alleen gisteren voor 36
minuten in actie, lijkt ondanks
haar kwetsuurgevoelige dij
been, maar dank zij haar erva
ring de meest voor de hand
liggende oplossing. De wat sta
tische Mieketien Wouters en
de felle Simone van Haarlem
zijn de twee alternatieven.
Aan de linkervleugel hoeft De
Ruiter (die tegen Groot-Brit-
tannië een trouwens ten on
rechte verkregen strafbal te
gen de paal pushte) alleen
maar vormbehoud te tonen.
Aan de rechterkant koppelt
Sibbing haar immer aandoen
lijke ijver vooralsnog aan een
gebrek aan ritme. Het resumé
van de al met al tevreden Van
Heumen: „We zijn nog niet
daar waar we moeten zijn,
maar dat punt komt dichter-
en dichterbij".
DICK KIERS
Nederland-Verenigde Staten
4-1 (2-1): 13. Sharon Creelman
0-1, 15. Terry Sibbing 1-1, 20.
Helen van der Ben (strafcor-
ner) 2-1, 60. Ingrid Appels 3-1,
61. Wietske de Ruiter 4-1.
Nederland: Bleeker; Duyster,
Leenders, Nieuwenhuizen,
Van der Ben; Appels, Van der
Wielen, Fokke; Sibbing, Wou
ters (Van Haarlem), De Ruiter.
Nederland-Groot Brittannië 0-
1 (0-0): 44. Karen Brown
(strafcorner) Ö-l.
Nederland: Toxopeus; Duyster,
Leenders, Nieuwenhuizen,
Van der Ben (Koenen); Ap
pels, Van der Wieten, Fokke;
Sibbing (Van Haarlem), Wolff
(Wouters), De Ruiter.
