Oostduitse „toeristen
op weg naar de vrijheid
buitenland
Syrische vuurbal bedekt Bayrut"
CECIL
CcicbcSouiant
MAANDAG 14 AUGUSTUS 1989 PAGINA 5
Weekblad Sovjetunie
jubliceert protocol
ilOSKOU In de Sovjetunie is voor
e eerste maal het protocol gepubliceerd
waarin Stalin en Hitler in 1939 Europa
pdeelden en waardoor onder meer de
ne Baltische staten bij de Sovjetunie
reiden gevoegd. Het protocol werd zes
ar later tijdens het Proces van Neu-
Enberg openbaar gemaakt en is sinds-
en in het Westen op grote schaal ge-
ubliceerd. De Sovjetrussische regering
eeft echter tot voor kort ontkend dat
een dergelijk protocol zou zijn gete-
end De publikatie komt twaalf dagen
óór de 50ste verjaardag van de onder-
•kening. Aangenomen wordt dat natio-
alisten in de Baltische staten die dag
jllen aangrijpen voor massale demon-
raties.
Amerikaans
Congreslid komt om
in Etiopië
ADDIS ABEBA In Etiopië is giste
ren het vliegtuig gevonden van de
sinds maandag vermiste Amerikaan
se parlementariër Mickey Leiand. In
en rond het wrak van het toestel zijn
tot nu toe veertien lichamen aange
troffen, zo heeft de Amerikaanse am
bassade in Addis Abeba gemeld. Het
vliegtuig is met zestien inzittenden in
slecht weer te pletter gevlogen tegen
een bergwand. De Democraat Leiand
was in het Amerikaanse Congres
voorzitter van het speciaal comité
voor honger. Het toestel waarmee hij
verongeukte was op weg naar een
VN-vluchtelingenkamp.
Ruimteveer terug
na geheime missie
Het Amerikaanse ruimteveer
Columbia is gisteren precies
volgens schema terugge
keerd op de luchtmachtba
sis Edwards in California.
De vijf astronauten aan
boord hebben een vijf da
gen durende geheime mili
taire missie uitgevoerd
waarbij zij onder meer een
spionagesatelliet in een
baan om de aarde brachten.
De Columbia vervoerde nog
een tweede geheime lading,
die mogelijk te maken had
met het Amerikaanse SDI-
onderzoek naar een defen
siesysteem tegen vijandelij
ke raketten. De Columbia is
het oudste ruimteveer van
de VS. Hij vloog zijn laatste
vlucht in januari 1986, veer
tien dagen voor het ruimte
veer Challenger kort na de
start explodeerde.
FOTO: AP
Azerbajdzjanen
leggen werk neer
MOSKOU In de Sovjetrepubliek Azer-
bajdzjan is vandaag gestaakt om de eis voor
meer autonomie kracht bij te zetten. Zater
dag demonstreerden ook al zo'n 80.000 Azer
bajdzjanen op het Lenin-plein in Bakoe, de
hoofdstad van de republiek. De demon
stranten betuigden hun steun aan het
Volksfront en dreigden met werkonderbre
kingen in de olieproduktie, de spil van de
economie van Azerbajdzjan. Het Volksfront
eist dat de afgevaardigden van Azerbajdzjan
in het Sovjetparlement worden afgezet, om
dat zij de belangen van de republiek niet
goed zouden behartigen. Bovendien wil het
Volksfront dat de Armeense enclave Nagor-
no Karabach bij Azerbajdzjan blijft.
Iran wil schimmels
in Nederland kopen
BAARN Het Nederlandse Centraal
Bureau voor Schimmelcultures in Baarn
heeft bevestigd dat Iran in februari
heeft geprobeerd bacteriekweken aan te
kopen waarmee biologische wapens ge
maakt kunnen worden Volgens CBS-
woordvoerder H.A. van der Aa kan met
de schimmels waarom door Iran werd
gevraagd de giftige stof mycotoxine
worden gemaakt, ook wel „gele regen"
genoemd. De „New York Times" wist
gisteren te melden dat eerst een Cana
dees bureau was benaderd door Iran en
dat Canada en het CBS de order hadden
afgewezen onder druk van de Ameri-'
kaanse regering. Volgens Van der Aa
heeft het Nederlandse ministerie van
buitenlandse zaken geen enkele druk op
het CBS uitgeoefend.
(verleg Lech Walesa
iet Poolse premier
'ARSCHAU In Polen is
andaag het overleg begonnen
issen premier Kiszczak en
ech Walesa, leider van het
akverbond Solidariteit,
iszczak is voorstander van
.grote coalitie", waartoe
ij ook Solidariteit heeft uitge-
odigd. Het vakverbond geeft
:hter de voorkeur aan een re
aring zonder communisten en
robeert tot overeenstemming
komen met de kleinere De-
locratische Partij en de Boe-
•npartij. Walesa zou vandaag
ok overleg hebben gevoerd
iet de leiders van deze partij-
Ii. De vorming van een nieu-
ie Poolse regering zit sinds
vee weken in een impasse.
hinese studenten
an het werk gezet
EIJING China heeft stu-
enten die dit jaar aan de laat-
le fase van hun universitaire
tudie beginnen, opdracht ge-
even eerst een of twee jaar te
aan werken. Pas daarna mo-
en ze afstuderen. In een brief
de onderwijscommissie
•ordt gesteld dat studenten,
ooral die in de sociale weten-
.•happen, eerst arbeidserva-
ing moeten opdoen. De maat-
egel geldt niet voor studenten
ie al eerder werkervaring
ebben opgedaan. De maatre-
el lijkt een poging van de re-
ering om een nieuwe studen-
inopstand, zoals in mei en
ini te voorkomen.
lodo's in India
luchten
nassaalna
rtnisch geweld
ïAUHATI In de noordoos-
elijke Indiase deelstaat Assam
de afgelopen dagen zeker
)0 Bodo's, die afstammen
an de Mongolen, op de vlucht
«lagen na gevechten met As-
imezen. Bij dat etnisch ge
leld zijn zeker honderdvijftig
iensen omgekomen.
Iet Indiase leger is ingezet om
en eind te maken aan de ge-
echten in Assam waar voor
nbepaalde tijd de avondklok
ingesteld.
Ie Bodo's strijden voor een
nafhankelijke staat in Assam,
en afgelegen Indiase deelstaat
ie grenst aan Bangladesh en
hutan. In Assam bestaat de
evolking van in totaal twintig
liljoen mensen voor dertig
rocent uit Bodo's en voor ze-
entig procent uit Assamezen.
)e gevechten tussen beide
olksstammen begonnen nadat
orige week tien Assamezen
ivend waren verbrand, naar
•ordt aangenomen door Bodo-
rijders. Uit woede staken As-
imezen daarna honderden
van Bodo's in brand,
ie daardoor massaal werden
edwongen naar de naburige
eelstaat Arunachal Pradesh
vluchten.
en ooggetuige van de gevech-
in zei dat de Bodo's en de As-
amezen elkaar met speren,
ijlen en bogen, en zelfge-
ïaakte geweren te lijf waren
egaan. „Het was net een pri-
litieve oorlog".
)e strijd tussen beide stam-
ïen ging dit weekeinde on-
erminderd voort. Zaterdag
hezen Bodo's een jeep op
waarin veertien Assamese po-
itieagenten zaten. Acht inzit-
enden kwamen bij de aanslag
de m het leven en zes anderen
aakten zwaar gewond.
be
DS weg naar de westerse vrijheid is honderden kilometers lang
en gaat voor Oostduitse burgers niet over rozen. Zij zijn het poli
tieke en economische systeem in de Duitse Democratische Repu
bliek meer dan zat en willen naar de Bondsrepubliek Duitsland
die hen zonder rompslomp als burger van een Duitsland erkent.
Hoop gloort nadat de Hongaren hebben besloten het IJzeren
Gordijn voor het grootste deel te ontmantelen. Via de DDR,
dwars door Tsjechoslowakije, een stukje Hongarije de „groene
grens" over naar Oostenrijk en West-Duitsland. De zogenaamde
U-bocht biedt nieuwe kansen op geluk. Onze verslaggever pikte
het spoor op van enkele Oostduitsers „op vakantie", verloor het
en vond het terug.
(Vervolg van de voorpagina)
BUDAPEST Het begint
veelbelovend. In Rozva-
dov, op de grens van
West-Duitsland en
Tsjechoslowakije, vraag- ik
een reisvisum aan. Als de
helft van een mensenle
ven uit wachten bestaat,
dan geldt dat in landen
als Tsjechoslowakije, de
DDR, de' Sovjetunie en
Polen dubbel. De meeste
mensen in het Oostblok
hebben dan ook geen le
ven.
Op de weg naar Pilzen-Praag
is het de opzet Trabantjes of
andere Oostduitse „stoomboot
auto's" te ontdekken. Dat lukt
niet. Wel eindigt de rit tot
tweemaal toe in politiefuiken
na een radarcontrole; te hard
gereden. Ook een manier om
van Tsjechische kronen af te
komen.
Bij Brno ligt een grote par
keer- en rustplaats. Even de
benen strekken. Geluk dit
keer. Vijf autootjes uit de DDR
rijden het terrein op, even la
ter gevolgd door meer. Man
nen, vrouwen en kinderen
gaan rustig wat eten en drin
ken. Het is 'n uur of zeven,
donderdagavond. Voorzichtig
leg ik contacten. Ja, ze gaan
allemaal met vakantie naar
Hongarije. En als ik het woord
Fluchtlinge laat vallen, komt
er bij de 31-jarige Peter uit
Leipzig een glimlach op zijn
mond. Hij stelt me voor aan
een andere Oostduitser, ook
uit Leipzig.
„Ik ga vakantie houden in
Hongarije", zegt hij. „Mis-
Oostduitse wagens op een rustplaats in Tsjechoslowakije. Op vakantie of op de vlucht?
schien wel meer". Achter hem
aanrijden mag. Zo'n 25 kilo
meter voor Brno besluit hij te
[stoppen. Het wordt tijd om te
slapen. Morgen gaan we ver
der naar Bratislava. Het is on
gemakkelijk slapen in de auto.
Als ik de volgende dag wak
ker word, blijkt hij te zijn ver
trokken. Wel staan er andere
Oostduitse wagens, met aan
hangers waarop campingspul
len zijn vastgebonden. „Waar
om zou u achter ons aanrijden,
als we op vakantie naar Buda
pest gaan?"
Voorzichtig
Praten over de uitzichtloze si
tuatie in de DDR willen ze
wel. Maar Oostduitsers hebben
het niet begrepen op foto's en
het verstrekken van persoon
lijke gegevens. Wat zei Peter
uit Leipzig ook weer: „Je moet
voorzichtig zijn. Niet iedereen
in een Oostduitse auto is een
vakantieganger of mogelijk ie
mand die wil vluchten. Er zijn
ook anderen onder ons". Ver
der naar Bratislava, mee met
de stroom Oostduitse „vakan
tiegangers". Even voorbij Bra
tislava vraagt een jonge man
in het Duits of hij mee mag rij
den. We raken in geprek. Ste
fan is 25 jaar, komt uit Rostock
en trekt liftend naar Honga
rije. Op weg naar Wenen? Hij
lacht, maar zegt niets. Ik vind
het te riskant hem mee te ne
men op Tsjechisch grondge
bied. We spreken af hem mee
te nemen als we de grensover
gang zijn gepasseerd.
Dat zal nog even duren, want
eerst moet het toeristenvisum
geregeld. En dat betekent for
mulieren, pasfoto's, paspoort,
controles, loket open, loket
dicht, kofferbak open, koffer
bak dicht en financiële trans
acties. Het is dan al bijna twee
uur later, maar Stefan staat er.
We rijden richting Mosonma-
gyarovar-Gyor als hij plotse
ling wil uitstappen. Hij pakt de
autokaart en wijst een gebied
aan boven het plaatsje Fertod.
„Die kant moet je maar eens
opgaan", zegt hij en stapt uit.
Pottekijkers
Goed, het wordt dus de kant
op van Fertod, een klein
plaatsje. Geen Oostduitse Tra-
bant te bekennen. Ik moet het
maar vergeten. Maar dan plots
staat daar, pal. voor een Hon
gaars hutje een Trabant uit de
DDR. Een uiterste poging tot
contact met de eigenaar slaagt.
Een zeer armoedig geklede
Oostduitser. Hij maakt een
rustige indruk, niet angstig of
nerveus. Hij vertelt dat hij de
afgelopen dagen in Budapest
heeft doorgebracht, voor de
Westduitse ambassade. „On-
zettend druk is het daar", zegt
hij. We gaan richting Balf,
vlak voor de grensplaats Sop-
ron. We gaan rechtsaf een
dorpje binnen en weer uit. Een
paar kilometer verderop stopt
hij. We laten de wagens staan.
Het is aan het einde van de
middag en ik loop met hem
mee een pad op. Een soort bos
wandeling. Na een klein half
uurtje zakt hij door de knieën
op een open plek in bebost ter
rein. Ik doe hem na. „Hier
kun je door en dan een kilo
meter of wat verder de grens
over". Ik knik. Volgens de
kaart moet zijn verhaal klop-
Verdwenen
Is hier een vlucht in voorbe
reiding? Hij zegt even te
moeten plassen. Maar dat
duurt wel erg lang. Te lang.
Hij komt niet meer terug. Ik
maak een foto van de plek. En
dan, verderop, doemen gestal
ten op, mensen met petten.
Grenswachten? Moeilijk te
zien. Hier verblijven met een
fototoestel lijkt me moeilijk te
verklaren. Ik wacht even en
loop voorzichtig terug. Ge
haast schiet ik het pad op rich
ting auto Die staat moederziel
alleen. De Oostduitser is echt
verdwenen.
Bij grensovergang Sopron is
het druk. De controle is scherp
en het duurt lang. Een jonge
en bewapende grenswacht
controleert de passen. Ik vraag
wat ze doen met al die achter
gebleven auto's van gevluchte
Oostduitsers. Hij haalt een wat
oudere collega. Ik moet mijn
kofferbak openmaken, krijg
mijn paspoort terug én wordt
dringend verzocht door te rij
den. Later meldt een West
duitse radiozender dat er bij de
Hongaarse grens geschoten is.
Mensen zijn in een militaire
jeep afgevoerd. Maar Hongaar
se autoriteiten hebben toch
verklaard niet te schieten bij
vluchtpogingen? Na een- rit
van honderden kilometers
achter Oostduitsers voelt We
nen veilig aan.
EILDERT DE BOER
(Vervolg van de voorpagina)
BAYRUT „De hemel is
veranderd in een vulkaan
die vuur en dood uit
braakt", aldus een christe
lijke radiozender. „De Sy- Schuld
rische vuurbal bedekt
Bayrut".
cijnvoorraden zijn haast op en
artsen vragen burgers over de
radio bloed te geven. Een aan
tal ambulances zijn getroffen
toen zij gewonden wilden op
halen, aldus reddingswerkers.
Bayrut is na vijf maanden van
zware beschietingen veran
derd in een brandende en ro
kende puinhoop. Er is nauwe
lijks een straat waar geen gra
naten zijn ingeslagen. Gisteren
werden soms meer dan zestig
granaat-inslagen per minuut
geteld.
Meer dan een miljoen Libane-
zen verschansen zich in hun
schuilkelders, sommigen al
sinds donderdag. „Als we het
konden zouden we nog diepe
re gaten graven", aldus een
christelijke inwoner van Oost-
Bayrut. „Het brood wordt
schaars, het waterreservoir is
door een voltreffer geraakt en
de kinderen zijn ziek gewor
den van de vochtigheid".
Een onbekend aantal burgers
in christelijk Oost-Bayrut zit
opgesloten in kelders onder
brandende huizen. De brand
weer heeft geen water meer
om de branden te bestrijden
en de elektriciteit is in de hele
stad uitgevallen. Sommige zie
kenhuizen die onder vuur zijn
genomen hebben gewonden
moeten weigeren. De medi-
Syrië legt de schuld voor de
jongste gevechten bij Aoun,
die een vredesplan zou hebben
geschonden dat voorziet in een
staakt-het-vuren, het opheffen
van blokkades en de inspectie
van schepen om te voorkomen
dat nieuwe wapens beide kan
ten bereiken.
Het verlies van Souk al-Gharb
zou voor generaal Aoun het
einde betekenen van de „na
tionale bevrijdingsoorlog tegen
de Syrische bezetter" die hij
op 14 maart uitriep. Daarbij
zijn al meer dan 650 doden ge
vallen en bijna drieduizend
gewonden.
Het is niet de eerste keer dat
Aoun en zijn Syrische tegen
standers elkaar op het slagveld
van Souk al-Gharb treffen. In
1983 wist Aoun, toen nog com
mandant van de achtste briga
de, hier een gezamenlijk of
fensief van het Syrische leger
en de druzische milities tot
staan te brengen. Sindsdien is
deze heuvel, waar voorheen
slechts een honderdtal woon
plaatsen stonden, veranderd in
een versterkte vesting over
een front van twaalf kilome
ter. Volgens Libanese militaire
bronnen hebben Amerikaanse
adviseurs meegewerkt aan de
organisatie van het fort.
Souk al-G.harb is niet alleen
strategisch, maar ook psycho
logisch van groot belang. De
christenen zien het als een
symbool voor de ondoordring
baarheid van hun gebied.
Zo goed als alle 15.000 inwo
ners van Souk al-Gharb zijn al
in 1983 gevlucht, nadat zwaar
om het plaatsje was gevochten
tussen Druzen en het rege
ringsleger. Vanuit het dorp
zijn de belangrijke verbin
dingswegen te controleren van
het Druzische achterland ten
zuidoosten van de hoofdstad
naar het christelijke gebied
ten noorden en noordoosten
van Bayrut. Het bezit van dit
christelijk bastion zou de Sy-
riërs de mogelijkheid geven
onbelemmerd aanvallen uit te
voeren op de christelijke voor
steden Baabda en Yarza van
Bayrut. In Baabda staat het
presidentiële paleis, waar de
christelijke legerleider al vijf
maanden in een ondergrondse
bunker leeft. In Yarza is het
ministerie van defensie geves
tigd.
Oproep
Het oplaaien van de gevechten
heeft in het Midden-Oosten tot
grote bezorgdheid geleid. De
PLO, Egypte en Iraq hebben
om een spoedzitting van de
Arabische Liga gevraagd, na
dat een bemiddelingspoging
»v xMWmVÊBi
V'*iW .V
Met een stoel en andere haastig bijeengezochte huisraad spoedt een inwoner van Bayrut zich naar
een van de schuilkelders.
FOTO: AP
van een comité van de Liga
mislukt was. De Egyptische
minister van buitenlandse za
ken Esmat Abdel-Maguid riep
alle partijen op de wapens
neer te leggen.
Aouns rivaal om de regerings
macht in het land, moslimpre
mier Salim Hoss vroeg zater
dag de Arabische leiders „deze
waanzinnige, ongenadige
kwelling van Bayrut en haar
bevolking te doen stoppen".
Hoss verzocht de Syrische pre
sident Hafez Assad telefonisch
om medewerking bij het af
dwingen van een staakt-het-
vuren.
Aoun zelf riep de VN-Veilig-
heidsraad op „een politieke en
economische boycott aan Sy
rië" op te leggen en een on
middellijk wapenbestand af te
kondigen.
E AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB
HET GEHEIM VAN DE BOSPLAAT
N444 „Arriveer morgen Terschelling per vliegtuig. Heb ver-
,n issing aan boord". Zo luidt het telegram, dat Rob enkele uren
en Her van Frank ontvangt en de volgende morgen staat hij op een
..„.fenzaam gedeelte van het strand klaar met een paar seinvlaggen
het toestel op te wachten. Het amfibievliegtuig strijkt neer en
f ehalve Frank stapt er nog iemand uit: dat is zeker de verras
ing. waar Frank op heeft gezinspeeld. Inderdaad, het is een ze-
majoor Ross van de geheime dienst van het Amerikaanse
leger, die in Duitsland belast is met het opsporen van onder
grondse SS-troepen. Frank heeft hem vertelt, wat er op Ter
schelling aan de hand is en majoor Ross' belangstelling was di
rect gewekt. „Ik geloof, dat we nu op het spoor zijn van een heel
gevaarlijke bende, kapitein", zegt hij tegen Rob. - Dan worden
verdere voorbereidingen getroffen voor een expeditie naar de
Bosplaat en enkele dagen later zeilt de TS 10 uit de haven van
West-Terschelling met aan boord Rob, Frank en majoor Ross.
Leger ontkent dood
Israëlische soldaten
Deze foto verscheen
in een tijdschrift in
Bayrut van de Hez-
bollah-fractie van Sji-
'itische moslims. Vol
gens het blad zouden
dit twee van de drie
in Libanon gegijzelde
Israëlische soldaten
zijn. De foto zou zijn
genomen vlak voor
dat één van hen werd
geëxecuteerd. Het Is
raëlische leger heeft
gisteren tegenge
sproken dat de gegij
zelde soldaten dood
zijn. Volgens de Is
raëlische brigade-ge
neraal Lapid zijn der
gelijke berichten
„een onderdeel van
de psychologische
oorlogvoering in de
gijzelcrisis".
FOTO: AP
door Roger Simons
LONDEN Het gaat Cecil
niet voor de wind. Hij is nu
bijna vier weken Margaret
Thatchers nieuwe minister
van verkeer. Vroeger was
Cecil Parkinson minister van
energie. Vandaag de dag buigt
hij zich over
verkeersproblemen. Maar toen
Cecil kortgeleden voor het
eerst sinds de
portefeuillewisseling op weg
was voor een visite aan het
Britse uiteinde van de
toekomstige Eurotunnel, liep
alles mis. Minister Parkinson,
een goede vriend van bazin
Thatcher, slaagde er niet in
van Londen in Dover te
komen. De Engelse
Kanaalkust ligt nauwelijks 112
kilometer verwijderd van de
hoofdstad, maar vanwege de
ellendige verkeersdrukte op
de wegen in en buiten Londen
en de al even ellendige
onbetrouwbaarheid van de
treinen op het Britse Spoor,
hadden Cecils gastheren van
het Eurotunnel-concern voor
hem een helikopter afgehuurd.
Die zou 's morgens tijdig
vertrekken van de helihaven
in Londens Battersea en de
minister van verkeer snel en
comfortabel naar Dover
brengen.
Maar Thatchers trouwe
adjudant kreeg die dag met
veel tegenspoed te kampen.
Om te beginnen had de
gehuurde helikopter serieuze
pech. Cecils vertrek werd dus
een poosje uitgesteld. Het
reparatiewerk nam ruim twee
uur in beslag. Eindelijk was de
helikopter startklaar. Minister
Parkinson koos met een
bezorgd gezicht een zitje. De
afgezanten van Eurtunnel
stelden hem gerust. U komt
nog mooi op tijd," zeiden ze.
Cecil werd in Dover verwacht
voor een bezoek aan
Shakespeare Cliff waar net de
eerste Engelse doorbraak tot
stand was gebracht. Met die
doorbraak wordt de
verbinding bedoeld van acht
kilometer tunnel tussen
Shakespeare Cliff en
Folkestone. Kort nadat de
gerepareerde helikopter
minister Parkinson in het
luchtruim boven Londen had
getild en het broze ding
klapwiekend koers zette
richting Dover, kwam het
terecht in laaghangende grijze
regenwolken. Het eerste
regenwater sinds verscheidene
weken stortte neer op de
kurkdroge hoofdstad van de
Britten. De helikopterpiloot
vond dit geen goed vliegweer.
„Ik zet voor een minister mijn
leven niet op het spel," dacht
hij en keerde prompt terug
naar Battersea.
Toen Cecil daar een kwartier
later uitstapte met een lang
gezicht, regende het oude
wijven. Het was al bijna
middag. Iemand kwam
aandraven met een grote
paraplu. De minister en zijn
medewerkers hielden
krijgsraad. Daarna stapte Cecil
in een auto. die prompt
wegreed, richting het
ministerie van verkeer in de
binnenstad. Ondertussen stond
in Dover een meute
mediamensen met groot
ongeduld te wachten op
minister Parkinson. Maar
Cecil kwam niet opdagen. Hij
liet zich ook de rest van de dag
nergens meer zien. „Had hij de
trein gepakt, dan was hij op
tijd hier geweest.knorden
vertegen woordigers van
British Rail. Zij waren
bijzonder nijdig en voelden
zich duchtig op de tenen
getrapt. De journalisten, die
ook lekker vroeg per trein of
met de auto naar Dover waren
gekomen, gaven de
Spoorwegen voor een keer
gelijk.
Toen Cecils persdame Penny
Russel-Smith zijn overkomst
ofïicieel liet afweten, gaf ze als
uitleg dat er die middag nog te
veel andere dingen op haar
ministers agenda stonden. Dat
pechvogel Parkinson dus nog
elke Eurotunnel-ervaring mist
„het meest gedurfde
verkeersproject van de eeuw,
zeggen Britten die hun
vroegere afkeer voor de vaste
verbinding met Frankrijk
tijdig overboord hebben
gegooid 15 een feit waaraan
van ambtelijke zijde kennelijk
niet zwaar wordt getild. Als je
erover nadenkt, geef je de
Britse functionarissen
trouwens overschot van gelijk.
Want wat geeft het dat
Thatchers nieuwe minister
nog veel moet leren. Zolang de
bazin maar van alles op de
hoogte is en zij laat
daaromtrent geen enkele
twijfel bestaan loopt in
Thatcherland alles gesmeerd.
