André Boskamp maakt zich niet druk over gekrakeel •i/? Ceidóe Commit voetbaülerlei OUD-BONDSCOACH WIELERUNIE NU OP COMMERCIËLE TOER Broodrooster hoofdprijs voor snelwandelaar Jan Cortenbach i •7 Ju Kerk rSPORT ZATERDAG 22 JULI 1989 PAGINA 9 'et Qive Allen terug de war geboorteland )e Engelse internationale Cli- 'e Allen keert terug naar zijn e-feboorteland. De aanvaller peelde de twee jaar zonder 'eel succes voor de Franse •ereniging Bordeaux. De 28- irige Allen tekende een drie- re arig contract voor Manchester Aty, gepromoveerd naar de érste league. Ie VERSAILLES Het was -^ang stil rond André Bos- camp. De laatste berich- en over de eigenzinnige )rent stammen uit okto- jer 1988 toen hij tijdens le Olympische Spelen in leoul met bonje afscheid ïam van de Koninklijke Nederlandse Wielren Unie (KNWU). Boskamp loot in eigen stijl een ter- nijn van tien jaar als jondscoach af, want hij was gedurende die perio de regelmatig het mik- >unt van kritiek. nmiddels is Boskamp in een ndere hoedanigheid terugge keerd in de wielersport. En vedeTom is gekrakeel uitge- iroken. De KNWU zint het lamelijk allerminst dat haar 'oormalige werknemer tegen- voordig actief is als zaakwaar- ïemer voor wielrenners. Bos kamp is niet van plan zich iets lan die kritiek gelegen te la- en liggen. Hij betreedt nieuwe iaden, waarvan hij niet van ilan is af te wijken, toskamp heeft namelijk de stichting Sport en Business ipgericht. Onder die paraplu lehartigt hij alle zakelijke be- angen van wielrenners. Al- hans, voor hen die een over- lenkomst met de stichting zijn langegaan. Dat is op dit mo- nent een tiental profs en en kele amateurs. Als de plannen ran Boskamp realiteit worden, ïeeft hij zich binnen drie jaar :en vaste plaats als zaakwaar- r in de wielersport ver worven en kan hij er zijn irood mee verdienen. Voorlo- verkeert de voormalige xmdscoach nog in de fase van iet aftasten van de markt. En daar hoorde ook een aantal be zoekjes aan de Ronde van frankrijk bij. De contacten moeten immers worden onder houden, zeker voor iemand die /iét begint. Zakenleven Boskamp ontdekte het zaken leven nadat hij werd gebeld door renners, die informeer den of hij hen wilde begelei den. Aanvankelijk hield Bos kamp de boot af, omdat hij nog in de markt was als bonds coach van de Amerikaanse wielerbond. Toen hij niet tot overeenstemming kon komen, besloot hij een poging te wa gen als, zoals hij dat zelf noemt," contractbegeleider. Boskamp pakte de zaken gede gen aan door zijn werkzaam heden onder te brengen in een Reorganisatie in Oost-Duitsland Eduard Geyer is in de DDR Manfred Zapf opgevolgd als bondscoach van het nationale elftal. Zapf werd na zeven maanden en vele nederlagen weggepromoveerd tot plaats vervangend secretaris-gene raal van de Oostduitse voet balbond, een soort technisch directeur maar zonder enige bevoegdheid over de vertegen woordigende elftallen. Bij de zoveelste reorganisatie heeft de DDR nu als voorbeeld de Sovjetunie genomen. De com binatie van clubtrainer en bondscoach, zoals Lobanovski die bij Dinamo Kiev en het nationale elftal vervult, bracht de Oostduitsers op het idee Geyer aan te stellen. Hij voer de Dynamo Dresden in het af gelopen seizoen naar de lands titel. Geyer behoudt zijn functie bij de landskampioenschap en doet de nationale ploeg er bij. Benfica trekt Braziliaan aan seizoenen bij Benfica. De ver dediger, die voor Flam en go uitkwam, neemt bij de Portu gese club de plaats in van de vertrokken Moser. Benfica be taalde ruim twee miljoen gul den voor Aldair. Zijn landge noot Amarildo heeft een drie jarig contract bij de Italiaanse club Lazio Roma getekend. Amarildo speelde afgelopen seizoen bijde Spaanse club Cel- ta. Lazio betaalde vier miljoen gulden voor de speler. Ardiles manager bij Swindon Osvaldo Ardiles, de vroegere Argentijnse voetbalinternatio nal, is benoemd tot manager van de Engelse tweede-divisie club Swindon. De 36-jarige Ardiles tekende afgelopen woensdag een contract voor twee jaar. De middenvelder kwam tien jaar uit voor Tot tenham Hotspur. Hij brengt de zomer door als gastspeler van de Fort Lauderdale Strikers. Bij Swindon is Ardiles de op volger van de Lou Macari, vroeger speler van het Schotse nationale team. Macari aan vaardde een baan als manager bij West Ham United. Onder leiding van Macari miste Swindon de promotie naar de hoogste afdeling van het En gelse voetbal maar net. Osvaldo Ardiles. Tigana naar Marseille De vroegere Franse interna tional Jean Tigana heeft maandag een contract voor twee jaar getekend bij Olympi- que Marseile. Dit hebben offi cials van zijn vroegere werk gever, Girondins Bordeaux, verklaard. Met Michel Platini en Alain Giresse vormde Tiga na het dynamische midden veld van het Franse voetbal elftal, dat in 1984 Europees kampioen werd en in 1982 en 1986 de halve finale van de wereldtitelstrijd bereikte. Bor deaux veroverde met de on vermoeibare loper drie keer het landskampioenschap en twee keer de Franse beker. stichting, waarin hij ook de noodzakelijke deskundigheid heeft ondergebracht. In het bestuur hebben onder anderen twee advocaten en twee juris ten zitting. De voormalige bondscoach, die als adviseur- manager van de stichting op treedt, weet zelf voldoende van de wielersport en heeft genoeg contacten om als be ginnend begeleider zijn weg te vinden. In tegenstelling tot bijvoor beeld de voetballerij is het zaakwaarnemerschap in de wielersport nog een onontgon nen terrein. En alles wat nieuw is, wordt met argusogen bekeken Dat ondervond Bos kamp, die niet verrast was toen de KNWU in de persoon van Theo Magnus, voorzitter van de sectie beroepswielren- nen, uitriep dat de opkomst van zaakwaarnemers een be denkelijke ontwikkeling is, waar paal en perk aan dient te worden gesteld. Boskamp noemt die uitspraak ongenu anceerd en gezocht. „Omdat wij op een goede manier in de wielersport werkzaam willen zijn", luidt zijn weerwoord. In middels is er een afspraak ge* maakt om de gerezen misver standen uit te praten. Gat in markt Met groot genoegen zal Bos kamp met de KNWU aan tafel plaats nemen. De gewezen bondswerknemer lijkt een gat in de wielermarkt te hebben gevonden, "waartegen regle mentair niets is uit te richten. Hij kan met opgeven hoofd de KNWU tegemoet treden, de bond waaraan hij geen beste herinneringen heeft overge houden. Boskamp: „Na het WK '87 in Villach heb ik als bondscoach louter tegenwerking onder vonden, met name van Frank Buddels, directeur van het bondsbureau. Alle sport-tech- nische zaken moesten nota bene over zijn bureau lopen, terwijl hij tot taak heeft het bondsbureau draaiende te hou- André Boskamp: „Ik was nota bene voorbestemd om technisch directeur bij 'de wielerbond te wor den. Nu wordt er een puur wanbeleid gevoerd. .FOTO: SP den. Hij besliste over alles. Dat werkte niet. En nog niet, want ik vind dat er nu helemaal een wanbeleid wordt gevoerd. Toen ik vorig jaar april van Buddels en KNWU-voorzitter Van der Molen tegen mijn zin de opdracht kreeg Olympia's Ronde met de nationale selec tie te rijden, heb ik mijn ont slag ingediend. Op het mo ment dat dergelijke machten zich met technische zaken gaan bemoeien, loopt het fout. De ruzie werd naderhand ge sust, maar ik heb toen besloten er na de Spelen mee te stop pen". „En dan te bedenken dat ik een jaar eerder nog was voor bestemd om technisch direc teur bij de bond te worden. Maar alles valt en staat met succes. Toen mijn ploeg tijdens de WK '86 in Colorado Springs (wereldtitel 100 kilometer ploegentijdrit; red.) zo succes vol was, heerste er euforie, maar toen we faalden in Vil lach en nadien tijdens de Spe len in Seoul was ik opeens niet meer goed genoeg. Ik had het gevoel vier jaar lang met een kar vol stront achter me te hebben gelopen, die ik vervol gens over me kreeg uitge- Geen dagtaak Boskamp hoopt op meer voor spoed in zijn nieuwe functie, waaraan hij overigens nog geen dagtaak heeft en even min geld verdient. „Waar ik dan van leef? Dat gaat nie mand iets aan. Het is wel de bedoeling dat ik te zijner tijd op de loonlijst van de stichting kom, maar dat is nu nog niet mogelijk. Ik zie grote moge lijkheden. Van de 86 Neder landse beroepsrenners heb ik er 47 een of meer jaren onder mijn hoede gehad als bonds coach. Op een stuk of drie na heb ik met niemand proble men. De meesten kennen me en weten wat ze aan me heb ben. Ook de ploegleiders heb ben enthousiast gereageerd. Ik heb nu al het gevoel door hen volledig te worden geaccep teerd". Boskamp heeft zichzelf een termijn gesteld van twee, drie jaar pionieren. Daarna moet er een boterham als zaakwaarne mer te verdienen zijn. „Daar om ben ik bereid flink te in vesteren, zowel in tijd als geld", onderstreept Boskamp zijn ambities. Er is hem veel aan gelegen om een' betrouw baar imago op te bouwen. „Daarom ga ik ook met de no dige voorzichtigheid te werk. Ik word nu al benaderd door meer renners, maar voorlopig houd ik even de boot af. Ik wil correct werken en zeker niet snel mijn zakken vullen. Maar het kan inderdaad zover ko men, dat we over een paar jaar zelf de markt opgaan om ren ners te werven". Dè werkzaamheden mag Bos kamp dan voorlopig op non profit basis verrichten, achter de stichting gaat wel degelijke e^n commerciële filosofie schuil. De renners die zich aan de stichting binden, verplich ten zich tot een afdracht aan Boskamp c.s. Dat is een be paald percentage van hun jaarinkomen. „We werken nu al met een ho- noreringslijst. Er worden ten slotte kosten gemaakt", draait Boskamp niet om de werke lijkheid heen. „Denk alleen al aan de auto- en telefoonkos ten. En de fax moet blijven draaien, je hebt een autotele foon nodig, een computer en ga zo maar even door". Boskamp sluit niet uit dat hij in de toekomst naast zijn advi seurschap andere commerciële activiteiten ontplooit. Een denkbare constructie is, om maar iets te noemen, ook als verzekeringsagent op te tre den, zodat renners die bij de stichting onder contract staan, daar hun polissen kunnen af sluiten. „Maar wat we ook verzinnen, alles moet legaal worden geregeld, dat stel ik als eis. Ik wil een betrouwbare naam opbouwen en absoluut geen gesodemieter hebben". Namen van renners die bij de Stichting onder contract staan, wil Boskamp niet geven. Hij neemt daarover de nodige te rughoudendheid in acht om de vertrouwensrelatie niet te be schamen. „Als de renners het zelf in de openbaarheid willen brengen, vind ik dat best. maar zelf doe ik dat niet. Als vertrouwensman moet ik ui terst voorzichtig opereren", luidt zijn verklaring. Zaakwaarnemer Overigens is een aantal namen wel bekend, want Teun van Vliet en Gert Jakobs noemen openlijk Boskamp als hun zaakwaarnemer. Tom Cordes, Gerrit de Vries en Arjan Jagt, niet toevallig renners met wie hij een aantal jaren- in de na tionale amateurselectie heeft gewerkt, laten zich ook door Boskamp bijstaan bij transac ties. Evenals de veldrijder Martin Hendriks en de Neder lands kampioen bij de ama teurs, Maarten den Bakker. Al die renners sluiten een overeenkomst met de stichting voor de duur van minimaal drie jaar. Boskamp: „Voor een aantal is dat lang, voor ande ren weer niet. Ik vind dat een amateur minimaal twee jaar ondersteuning nodig heeft. Bij profs ligt dat anders, maar kort lopende contracten zijn commercieel risicovol. Het is wel de bedoeling dat de stich ting blijft functioneren". HENK STOUWDAM WAGENINGEN Als wandelaar liep Jan Cor tenbach ooit de 100 Engel se Mijl van Sint Oederiro- 160 kilometer aan één stuk. ,,Ik liep de meest waanzinnige tochten', kijkt hij daar nu op terug. Maar hij miste het wed strijdelement tijdens die marathonwandelingen. ,De enige wedstrijd was die met jezelf: het uitlo pen". De alternatieven waren nog langer (24 uurs lopen) of sneller. Corten bach koos voor de snel heid en werkte zich sinds dien op tot Neerlands inelste wandelaar. Heup wiegend liep hij sinds 1982 naar dertien nationa- e snelwandeltitels. Het relaas van een paria uit de atletieksport. In 1987 in Rome nam Jan Cor tenbach (30) als eerste Neder landse snelwandelaar deel aan de wereldkampioenschappen atletiek. Hij werd twintigste op de 50 kilometer in 4 uur en 19 seconden. Cortenbach heeft het gevoel dat de snelwande laars in Nederland sindsdien neer voor vol worden aangezien. Het gebeurt in ie der geval niet meer, dat ze bij de nationale baankampioen- sehappen bijna van de baan worden geweerd. „Ik heb er aij gestaan, dat de voorzitter van de club die het NK orga niseerde zei dat hij geen snel wandelaars op zijn baan wilde. Dat hoorde niet bij een NK at letiek. Ze moesten maar op het Parkeerterrein lopen, vond lij". Die tijd is volgens Corten bach voorbij. Maar nog niet zo- lang. Hij vindt het evenwel niet vreemd, dat zijn discipline lan- !e tijd niet voor vol werd aan- lezien. „Vijftien jaar terug kon e Nederlands kampioen wor den met drie trainingen per week. Dan kun je ook niet over volwaardige sport spre ken. Er stond op de 50 kilome ter een record van 4 uur 35. Nu is dat 4 uur rond, dat is even wat anders. Wij trainen tegenwoordig ook net zo als de marathonjongens: intervaltrai- ningen en duurwerk. Vijftig kilometer aan één s'tuk lopen met een snelheid van ruim twaalf kilometer per uur is verschrikkelijk hard. Of vijf kilometer in iets meer dan 20 minuten. Daar moet je wel wat voor doen". „Opmerkingen als de paria van de atletiek laten me te genwoordig koud. Als ik op alle opmerkingen die wij naar ons. hoofd krijgen moest reage ren, kwam ik nooit meer thuis van een training. Iedere fiet ser die ik tegenkom moet wel een opmerking maken. Na tuurlijk heb ik wel eens ge dacht: ik ga ergens trainen waar niemand me ziet. Maar ik heb er nu schijt aan. Als snelwandelaar word je hard'. Hij schoof wel eens bij wild vreemden aan op een terras, als die hem tijdens een trai ning toeriepen dat het beter bier drinken was dan wagge- Maar ook bij de NK kunnen de snelwandelaars steevast toch nog steeds rekenen op meewarige en spottende blik ken tijdens hun 20 kilometer. Ze blijven de clowns van het kampioenschap. Cortenbach kan dat overigens wel begrij pen. Al zijn het naar zijn idee vooral de houten klazen, die het veld sluiten, voor wie die blikken zijn bedoeld. „Ik kan me ook wel voorstel len dat mensen bij de NK kof fie gaan drinken tijdens het snelwandelen. Er gebeurt ge woon weinig. Ze zouden bij de NK ook hetzelfde moeten doen als bij de Spelen of bij de WK. Een paar rondjes op de baan en dan de weg op. Dat gebeurt niet, omdat er zonodig voor een baanrecord moet worden gelopen. Maar het tus senstuk is absoluut niet inter essant voor het publiek. Laat ze het begin en de finish zien. Meèr hoeft niet". Het NK op de 50 kilometer, dat later dit jaar wordt gehou den maakt Cortenbach niet mee. Hij zit dan in Indonesë en hij is er blij om. Hij zou de verleiding om te starten niet kunnen weerstaan, omdat hij wil winnen wat er te winnen valt. Maar hij liep tweemaal vijftig kilometer op de baan en is van plan dat nooit meer te doen. Niets is geestdodender. Vijftig kilometer snelwande len is sowieso slopend. Licha melijk en vooral geestelijk. 'De eerste 25 kilometer zijn nog leuk. Dan kijk je wat rond. De laatste 25 kilometer is het al leen maar aftellen. Het wordt zo erg dat je op het laatst iede re honderd meter aftelt. Ik heb op de baan ook geen ron debord nodig. De laatste tien kilometer van de 50 is alleen maar aftellen. Degene die het beste kan afzien wordt kam- „Natuurlijk speelt talent en techniek ook mee. Een goede snelwandelaar heeft een goede motoriek, gevoel voor het snel aanleren van bewegingen. Ik loop zelf technisch vrij goed. Technisch goed is een lange pas. Dat bereik je door bij ie dere pas de hak zo ver moge lijk weg te zetten en de voet af te wikkelen tot het puntje van de tenen. En de knie helemaal strekken. Als je je heup draait komt het been verder, daarom is dat draaien met de heupen: om de paslengte groter te ma ken. Iemand die technisch goed loopt vind ik prachtig om te zien. Maar door die paar houten klazen die er ook altijd wel bij zijn, krijg je al gauw weer dat vooroordeel". Cor tenbach mag dan van zichzelf vinden dat hij een goede tech niek heeft, de jury tijdens de liÜ Jan Cortenbach is zwaar teleurgesteld na zijn diskwalificatie. NK in Hengelo, twee weken geleden dacht daar beslist an ders over. Cortenbach werd gediskwalificeerd omdat hij niet constant contact met de grond zou hebben gehad. Een van de regels bij het snelwan delen. „Onzin", aldus Corten bach. „die juryleden hebben dat onmogelijk kunnen waar nemen". „Maar", geeft hij toe, „iedere goede snelwandelaar komt wel los van de grond, Dat is het zelfde als de rugslagzwemmer die binnen zijn slag maniertjes zoekt om sneller te gaan. Voor ons is het de kunst dat zo te doen, dat de scheidsrechters het niel* zien. Toen Van Ra- vensberg ooit het Nederlands record op de 20 kilometer liep zei iedereen: „het is een schan de hij komt los van de grond". Dat was zijn fout niet, maar de fout van de scheidsrechters. Zo wandel ik ook tussen de regels door". Het was niet Je eerste keer dat Cortenbach in de clinch lag met officials. Zo miste hij vo rig jaar de Olympische Spelen van Seoul op nog geen ander halve minuut. Hij moest de vijftig kilometer lopen in 3 uur en 57 minuten, maar deed er 3.58,23 over. „Procentueel zat ik net zo ver boven de limiet als Gerard Nijboer boven de limiet op de marathon. Maar Gerard had zich al eens bewe zen. Ik blijkbaar niet", zegt Cortenbach enigszins bitter. Frustratie De afgestudeerde landbouw kundig ingenieur trainde een jaar fulltime om Seoul te be reiken. Draaide 20 tot 25 echte trainingsuren per week. Hij reageerde de frustratie van de olympische afwijzing in okto ber af tijdens een 100 kilome terloop in het Zwitserse Luga no en bracht daar het officieu ze Nederlandse record op 9 uur en 29 minuten. Nu stro men de uitnodigingen voor 100 kilometerlopen binnen. Cor tenbach past er voor. De ken ner van tropische veehouderij en# pluimvee is afgelopen maanden veertig uur per week bezig geweest met de voorbe reiding voor een tweejarig verblijf in Indonesë. Trainen was bijzaak. Nu hij in Europa zijn rfaam als ultra-snelwande laar heeft gevestigd wil hij hem niet te grabbel gooien. Dat ene jaar fulltime atletiek was voldoende. Hij weet dat hij sneller zou kunnen met meer training, maar de maat schappelijke carrière heeft voorrang. Snelwandelen levert zelfs geen droog brood op. „Als marathonloper pak je nog wel eens 10.000 dollar mee. Als ik een broodrooster of een walk man win, dan heb ik al een grote prijs gewonnen. Ik denk zelfs dat ik in Nederland nog nooit een prijs heb gewonnen". Eind deze maand vertrekt Cortenbach naar Indonesië. Hij laat zijn domein, met na tionale records op de 30 en 50 kilometer en de twee uurs loop, dan onbeheerd achter. Of Cortenbach ooit terugkeert aan de atletiektop moet de tijd leren. Hij wil (voorlopig) af scheid nemen met veertien ti tels en liefst met ook het re cord van de 20 kilometer op de baan op zijn naam. RENÉ VAN HATTUM f. door Frank Werkman De Ronde van Frankrijk is op een oor na gevild en de waterdragers karren morgen met de tong op de schoenen maar trots dat ze de koers hebben uitgereden de Champs Elysées op. Daar werd vorig weekeinde de grootste parade van de eeuw gehouden ter gelegenheid van het tweehonderdjarig bestaan van La Douce France sinds de revolutie. De vele jaren gebruikelijke Ronde van de Are de Triomphe wordt dit keer niet gehouden. Tot grote droefenis van de duizenden Nederlanders, die weer naar de Lichtstad reizen. Die kunnen het peloton nu niet meer in eindeloze rondjes zien langsflitsen; slechts de finish kunnen ze aanschouwen van wat wel de boeiendste Grande Bouclé van dit decennium is geworden. De Ronde om het Louvre mag dan-morgen in Parijs niet meer worden gereden, de finish van de Tour de France betekent traditiegetrouw wel weer de start van het kermiskoers- seizoen. Maandag is de ronde van Boxmeer, twee dagen later verzamelt de wielermeute zich in Chaam. Waarna het circus zich zal verplaatsen van de ene kerk naar de andere om de obligate rondjes af te werken. Vorige week al was de eerste, in UI ven hout. En wie won? De man die naar de Tour ging om te zegevieren, maar werd gevierendeeld. Een kwartet sprinttriomfen in 1988 werd gevolgd door een handvol decepties in het jaar waarin de wereld de Franse volksopstand herdacht maar de revolutie in het wielerpeloton nog niet werd gepredikt. In de Tour '89 viel onder de guillotine vooral het hoofd van Peter Post, die met zijn miljoenenformatie overal naast greep. De Tour de France werd voor de ooit bewierookte ploegleider een heksentoer, waarbij iedereen over hem heen viel. Als er iemand door de mand is gevallen (door het ijs is. gezakt, heet dat tegenwoordig) is het wel de „lange Amstelvener". Hij ging met een zooitje ongeregeld naar de Ronde van Frankrijk, waar zijn formatie ooit met ijzeren hand regeerde. Post verloor deze Tour geen kopman, die had-ie niet eens bij zich. Post verloor veeleer zijn kop, kraamde onzin uit, verweet anderen wat hij vooral zichzelf moest aanrekenen. Ging Post op weg zonder plan, zonder wegkapitein, zonder leider, zijn collega Gisbers deed het anders. Vertrok met liefst vier kopmannen. Te veel van het goede. Hij sprokkelde weliswaar een paar etappezeges bij elkaar, heeft bij de cérémonie protocollaire in Parijs een paar renners op het podium, maar de hoofdprijs ontgaat hem. Een slechte ploegentaktiek en rebellerende renners waren de oorzaak. Theunisse, Rooks, Alcala en Kelly liggen daar niet wakker van. Hun klassering in de diverse klassementen staat borg voor prima startgelden in de criteriums. Zodat een zege in een bergtijdrit (Rooks) en de koninginne-etappe (Theunisse) zich dubbel en dwars terugbetaalt. Zoals ook een krachtmens als Jelle Nijdam zijn dubbele krachttoer beloond ziet met klinkende munt in de kerkrondjes en een sterk verbeterd contract bij Jan Raas. Een triomf als die van Theunisse op de Alpe d'Huez is natuurlijk niet niks. Ik zou zo'n berg op de fiets niet eens éfdurven, de rem blokjes zouden binnen de kortste keren geheel zijn doorgesleten. Ik bewonder ook best de drang naar avontuur van het monster van Oss. Staat daar overigens niet de bekende chemische fabriek, waar ze alle mogelijke medische preparaten van de lopende band laten rollen Als ik zo'n Theunisse 150 kilometer lang in zijn eentje die bergreuzen zie bedwingen bekruipt me ook een dubieus gevoel. Ik zie dan tussen de besneeuwde Alpentoppen toch visioenen van witgejaste laboranten, die temidden van hun retorten en kolven op zoek zijn naar een onvindbaar preparaat. Lichamelijke risico's Eeén dag een magisch middel slikken en vervolgens wekenlang 15 mille per kermiskoers toucheren; het is wel erg verleidelijk. De Tour de France is onmenselijk, maar wil wel spektakel. Een massasprint bovenop de Alpe d'Huez met Van Poppel als winnaar is inderdaad geen gezicht. Dat heeft geen grandeur, geen allure. Verschil moet er zijn, koste wat kost. Als ik hoofdpijn heb neem ook ik tenslotte een aspirine.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 9