André Boskamp maakt zich
niet druk over gekrakeel
•i/?
Ceidóe Commit
voetbaülerlei
OUD-BONDSCOACH WIELERUNIE NU OP COMMERCIËLE TOER
Broodrooster hoofdprijs voor snelwandelaar Jan Cortenbach
i
•7 Ju
Kerk
rSPORT
ZATERDAG 22 JULI 1989 PAGINA 9
'et Qive Allen terug
de war geboorteland
)e Engelse internationale Cli-
'e Allen keert terug naar zijn
e-feboorteland. De aanvaller
peelde de twee jaar zonder
'eel succes voor de Franse
•ereniging Bordeaux. De 28-
irige Allen tekende een drie-
re arig contract voor Manchester
Aty, gepromoveerd naar de
érste league.
Ie
VERSAILLES Het was
-^ang stil rond André Bos-
camp. De laatste berich-
en over de eigenzinnige
)rent stammen uit okto-
jer 1988 toen hij tijdens
le Olympische Spelen in
leoul met bonje afscheid
ïam van de Koninklijke
Nederlandse Wielren
Unie (KNWU). Boskamp
loot in eigen stijl een ter-
nijn van tien jaar als
jondscoach af, want hij
was gedurende die perio
de regelmatig het mik-
>unt van kritiek.
nmiddels is Boskamp in een
ndere hoedanigheid terugge
keerd in de wielersport. En
vedeTom is gekrakeel uitge-
iroken. De KNWU zint het
lamelijk allerminst dat haar
'oormalige werknemer tegen-
voordig actief is als zaakwaar-
ïemer voor wielrenners. Bos
kamp is niet van plan zich iets
lan die kritiek gelegen te la-
en liggen. Hij betreedt nieuwe
iaden, waarvan hij niet van
ilan is af te wijken,
toskamp heeft namelijk de
stichting Sport en Business
ipgericht. Onder die paraplu
lehartigt hij alle zakelijke be-
angen van wielrenners. Al-
hans, voor hen die een over-
lenkomst met de stichting zijn
langegaan. Dat is op dit mo-
nent een tiental profs en en
kele amateurs. Als de plannen
ran Boskamp realiteit worden,
ïeeft hij zich binnen drie jaar
:en vaste plaats als zaakwaar-
r in de wielersport ver
worven en kan hij er zijn
irood mee verdienen. Voorlo-
verkeert de voormalige
xmdscoach nog in de fase van
iet aftasten van de markt. En
daar hoorde ook een aantal be
zoekjes aan de Ronde van
frankrijk bij. De contacten
moeten immers worden onder
houden, zeker voor iemand die
/iét begint.
Zakenleven
Boskamp ontdekte het zaken
leven nadat hij werd gebeld
door renners, die informeer
den of hij hen wilde begelei
den. Aanvankelijk hield Bos
kamp de boot af, omdat hij nog
in de markt was als bonds
coach van de Amerikaanse
wielerbond. Toen hij niet tot
overeenstemming kon komen,
besloot hij een poging te wa
gen als, zoals hij dat zelf
noemt," contractbegeleider.
Boskamp pakte de zaken gede
gen aan door zijn werkzaam
heden onder te brengen in een
Reorganisatie
in Oost-Duitsland
Eduard Geyer is in de DDR
Manfred Zapf opgevolgd als
bondscoach van het nationale
elftal. Zapf werd na zeven
maanden en vele nederlagen
weggepromoveerd tot plaats
vervangend secretaris-gene
raal van de Oostduitse voet
balbond, een soort technisch
directeur maar zonder enige
bevoegdheid over de vertegen
woordigende elftallen. Bij de
zoveelste reorganisatie heeft
de DDR nu als voorbeeld de
Sovjetunie genomen. De com
binatie van clubtrainer en
bondscoach, zoals Lobanovski
die bij Dinamo Kiev en het
nationale elftal vervult, bracht
de Oostduitsers op het idee
Geyer aan te stellen. Hij voer
de Dynamo Dresden in het af
gelopen seizoen naar de lands
titel.
Geyer behoudt zijn functie bij
de landskampioenschap en
doet de nationale ploeg er bij.
Benfica trekt
Braziliaan aan
seizoenen bij Benfica. De ver
dediger, die voor Flam en go
uitkwam, neemt bij de Portu
gese club de plaats in van de
vertrokken Moser. Benfica be
taalde ruim twee miljoen gul
den voor Aldair. Zijn landge
noot Amarildo heeft een drie
jarig contract bij de Italiaanse
club Lazio Roma getekend.
Amarildo speelde afgelopen
seizoen bijde Spaanse club Cel-
ta. Lazio betaalde vier miljoen
gulden voor de speler.
Ardiles manager
bij Swindon
Osvaldo Ardiles, de vroegere
Argentijnse voetbalinternatio
nal, is benoemd tot manager
van de Engelse tweede-divisie
club Swindon. De 36-jarige
Ardiles tekende afgelopen
woensdag een contract voor
twee jaar. De middenvelder
kwam tien jaar uit voor Tot
tenham Hotspur. Hij brengt de
zomer door als gastspeler van
de Fort Lauderdale Strikers.
Bij Swindon is Ardiles de op
volger van de Lou Macari,
vroeger speler van het Schotse
nationale team. Macari aan
vaardde een baan als manager
bij West Ham United. Onder
leiding van Macari miste
Swindon de promotie naar de
hoogste afdeling van het En
gelse voetbal maar net.
Osvaldo Ardiles.
Tigana naar
Marseille
De vroegere Franse interna
tional Jean Tigana heeft
maandag een contract voor
twee jaar getekend bij Olympi-
que Marseile. Dit hebben offi
cials van zijn vroegere werk
gever, Girondins Bordeaux,
verklaard. Met Michel Platini
en Alain Giresse vormde Tiga
na het dynamische midden
veld van het Franse voetbal
elftal, dat in 1984 Europees
kampioen werd en in 1982 en
1986 de halve finale van de
wereldtitelstrijd bereikte. Bor
deaux veroverde met de on
vermoeibare loper drie keer
het landskampioenschap en
twee keer de Franse beker.
stichting, waarin hij ook de
noodzakelijke deskundigheid
heeft ondergebracht. In het
bestuur hebben onder anderen
twee advocaten en twee juris
ten zitting. De voormalige
bondscoach, die als adviseur-
manager van de stichting op
treedt, weet zelf voldoende
van de wielersport en heeft
genoeg contacten om als be
ginnend begeleider zijn weg te
vinden.
In tegenstelling tot bijvoor
beeld de voetballerij is het
zaakwaarnemerschap in de
wielersport nog een onontgon
nen terrein. En alles wat
nieuw is, wordt met argusogen
bekeken Dat ondervond Bos
kamp, die niet verrast was
toen de KNWU in de persoon
van Theo Magnus, voorzitter
van de sectie beroepswielren-
nen, uitriep dat de opkomst
van zaakwaarnemers een be
denkelijke ontwikkeling is,
waar paal en perk aan dient te
worden gesteld. Boskamp
noemt die uitspraak ongenu
anceerd en gezocht. „Omdat
wij op een goede manier in de
wielersport werkzaam willen
zijn", luidt zijn weerwoord. In
middels is er een afspraak ge*
maakt om de gerezen misver
standen uit te praten.
Gat in markt
Met groot genoegen zal Bos
kamp met de KNWU aan tafel
plaats nemen. De gewezen
bondswerknemer lijkt een gat
in de wielermarkt te hebben
gevonden, "waartegen regle
mentair niets is uit te richten.
Hij kan met opgeven hoofd de
KNWU tegemoet treden, de
bond waaraan hij geen beste
herinneringen heeft overge
houden.
Boskamp: „Na het WK '87 in
Villach heb ik als bondscoach
louter tegenwerking onder
vonden, met name van Frank
Buddels, directeur van het
bondsbureau. Alle sport-tech-
nische zaken moesten nota
bene over zijn bureau lopen,
terwijl hij tot taak heeft het
bondsbureau draaiende te hou-
André Boskamp: „Ik was nota bene voorbestemd om technisch directeur bij 'de wielerbond te wor
den. Nu wordt er een puur wanbeleid gevoerd.
.FOTO: SP
den. Hij besliste over alles. Dat
werkte niet. En nog niet, want
ik vind dat er nu helemaal een
wanbeleid wordt gevoerd.
Toen ik vorig jaar april van
Buddels en KNWU-voorzitter
Van der Molen tegen mijn zin
de opdracht kreeg Olympia's
Ronde met de nationale selec
tie te rijden, heb ik mijn ont
slag ingediend. Op het mo
ment dat dergelijke machten
zich met technische zaken
gaan bemoeien, loopt het fout.
De ruzie werd naderhand ge
sust, maar ik heb toen besloten
er na de Spelen mee te stop
pen".
„En dan te bedenken dat ik
een jaar eerder nog was voor
bestemd om technisch direc
teur bij de bond te worden.
Maar alles valt en staat met
succes. Toen mijn ploeg tijdens
de WK '86 in Colorado Springs
(wereldtitel 100 kilometer
ploegentijdrit; red.) zo succes
vol was, heerste er euforie,
maar toen we faalden in Vil
lach en nadien tijdens de Spe
len in Seoul was ik opeens niet
meer goed genoeg. Ik had het
gevoel vier jaar lang met een
kar vol stront achter me te
hebben gelopen, die ik vervol
gens over me kreeg uitge-
Geen dagtaak
Boskamp hoopt op meer voor
spoed in zijn nieuwe functie,
waaraan hij overigens nog
geen dagtaak heeft en even
min geld verdient. „Waar ik
dan van leef? Dat gaat nie
mand iets aan. Het is wel de
bedoeling dat ik te zijner tijd
op de loonlijst van de stichting
kom, maar dat is nu nog niet
mogelijk. Ik zie grote moge
lijkheden. Van de 86 Neder
landse beroepsrenners heb ik
er 47 een of meer jaren onder
mijn hoede gehad als bonds
coach. Op een stuk of drie na
heb ik met niemand proble
men. De meesten kennen me
en weten wat ze aan me heb
ben. Ook de ploegleiders heb
ben enthousiast gereageerd. Ik
heb nu al het gevoel door hen
volledig te worden geaccep
teerd".
Boskamp heeft zichzelf een
termijn gesteld van twee, drie
jaar pionieren. Daarna moet er
een boterham als zaakwaarne
mer te verdienen zijn. „Daar
om ben ik bereid flink te in
vesteren, zowel in tijd als
geld", onderstreept Boskamp
zijn ambities. Er is hem veel
aan gelegen om een' betrouw
baar imago op te bouwen.
„Daarom ga ik ook met de no
dige voorzichtigheid te werk.
Ik word nu al benaderd door
meer renners, maar voorlopig
houd ik even de boot af. Ik wil
correct werken en zeker niet
snel mijn zakken vullen. Maar
het kan inderdaad zover ko
men, dat we over een paar jaar
zelf de markt opgaan om ren
ners te werven".
Dè werkzaamheden mag Bos
kamp dan voorlopig op non
profit basis verrichten, achter
de stichting gaat wel degelijke
e^n commerciële filosofie
schuil. De renners die zich aan
de stichting binden, verplich
ten zich tot een afdracht aan
Boskamp c.s. Dat is een be
paald percentage van hun
jaarinkomen.
„We werken nu al met een ho-
noreringslijst. Er worden ten
slotte kosten gemaakt", draait
Boskamp niet om de werke
lijkheid heen. „Denk alleen al
aan de auto- en telefoonkos
ten. En de fax moet blijven
draaien, je hebt een autotele
foon nodig, een computer en
ga zo maar even door".
Boskamp sluit niet uit dat hij
in de toekomst naast zijn advi
seurschap andere commerciële
activiteiten ontplooit. Een
denkbare constructie is, om
maar iets te noemen, ook als
verzekeringsagent op te tre
den, zodat renners die bij de
stichting onder contract staan,
daar hun polissen kunnen af
sluiten. „Maar wat we ook
verzinnen, alles moet legaal
worden geregeld, dat stel ik
als eis. Ik wil een betrouwbare
naam opbouwen en absoluut
geen gesodemieter hebben".
Namen van renners die bij de
Stichting onder contract staan,
wil Boskamp niet geven. Hij
neemt daarover de nodige te
rughoudendheid in acht om de
vertrouwensrelatie niet te be
schamen. „Als de renners het
zelf in de openbaarheid willen
brengen, vind ik dat best.
maar zelf doe ik dat niet. Als
vertrouwensman moet ik ui
terst voorzichtig opereren",
luidt zijn verklaring.
Zaakwaarnemer
Overigens is een aantal namen
wel bekend, want Teun van
Vliet en Gert Jakobs noemen
openlijk Boskamp als hun
zaakwaarnemer. Tom Cordes,
Gerrit de Vries en Arjan Jagt,
niet toevallig renners met wie
hij een aantal jaren- in de na
tionale amateurselectie heeft
gewerkt, laten zich ook door
Boskamp bijstaan bij transac
ties. Evenals de veldrijder
Martin Hendriks en de Neder
lands kampioen bij de ama
teurs, Maarten den Bakker.
Al die renners sluiten een
overeenkomst met de stichting
voor de duur van minimaal
drie jaar. Boskamp: „Voor een
aantal is dat lang, voor ande
ren weer niet. Ik vind dat een
amateur minimaal twee jaar
ondersteuning nodig heeft. Bij
profs ligt dat anders, maar
kort lopende contracten zijn
commercieel risicovol. Het is
wel de bedoeling dat de stich
ting blijft functioneren".
HENK STOUWDAM
WAGENINGEN Als
wandelaar liep Jan Cor
tenbach ooit de 100 Engel
se Mijl van Sint Oederiro-
160 kilometer aan één
stuk. ,,Ik liep de meest
waanzinnige tochten',
kijkt hij daar nu op terug.
Maar hij miste het wed
strijdelement tijdens die
marathonwandelingen.
,De enige wedstrijd was
die met jezelf: het uitlo
pen". De alternatieven
waren nog langer (24 uurs
lopen) of sneller. Corten
bach koos voor de snel
heid en werkte zich sinds
dien op tot Neerlands
inelste wandelaar. Heup
wiegend liep hij sinds
1982 naar dertien nationa-
e snelwandeltitels. Het
relaas van een paria uit de
atletieksport.
In 1987 in Rome nam Jan Cor
tenbach (30) als eerste Neder
landse snelwandelaar deel aan
de wereldkampioenschappen
atletiek. Hij werd twintigste op
de 50 kilometer in 4 uur en 19
seconden. Cortenbach heeft
het gevoel dat de snelwande
laars in Nederland sindsdien
neer voor vol worden
aangezien. Het gebeurt in ie
der geval niet meer, dat ze bij
de nationale baankampioen-
sehappen bijna van de baan
worden geweerd. „Ik heb er
aij gestaan, dat de voorzitter
van de club die het NK orga
niseerde zei dat hij geen snel
wandelaars op zijn baan wilde.
Dat hoorde niet bij een NK at
letiek. Ze moesten maar op het
Parkeerterrein lopen, vond
lij". Die tijd is volgens Corten
bach voorbij. Maar nog niet zo-
lang.
Hij vindt het evenwel niet
vreemd, dat zijn discipline lan-
!e tijd niet voor vol werd aan-
lezien. „Vijftien jaar terug kon
e Nederlands kampioen wor
den met drie trainingen per
week. Dan kun je ook niet
over volwaardige sport spre
ken. Er stond op de 50 kilome
ter een record van 4 uur 35.
Nu is dat 4 uur rond, dat is
even wat anders. Wij trainen
tegenwoordig ook net zo als de
marathonjongens: intervaltrai-
ningen en duurwerk. Vijftig
kilometer aan één s'tuk lopen
met een snelheid van ruim
twaalf kilometer per uur is
verschrikkelijk hard. Of vijf
kilometer in iets meer dan 20
minuten. Daar moet je wel wat
voor doen".
„Opmerkingen als de paria
van de atletiek laten me te
genwoordig koud. Als ik op
alle opmerkingen die wij naar
ons. hoofd krijgen moest reage
ren, kwam ik nooit meer thuis
van een training. Iedere fiet
ser die ik tegenkom moet wel
een opmerking maken. Na
tuurlijk heb ik wel eens ge
dacht: ik ga ergens trainen
waar niemand me ziet. Maar
ik heb er nu schijt aan. Als
snelwandelaar word je hard'.
Hij schoof wel eens bij wild
vreemden aan op een terras,
als die hem tijdens een trai
ning toeriepen dat het beter
bier drinken was dan wagge-
Maar ook bij de NK kunnen
de snelwandelaars steevast
toch nog steeds rekenen op
meewarige en spottende blik
ken tijdens hun 20 kilometer.
Ze blijven de clowns van het
kampioenschap. Cortenbach
kan dat overigens wel begrij
pen. Al zijn het naar zijn idee
vooral de houten klazen, die
het veld sluiten, voor wie die
blikken zijn bedoeld.
„Ik kan me ook wel voorstel
len dat mensen bij de NK kof
fie gaan drinken tijdens het
snelwandelen. Er gebeurt ge
woon weinig. Ze zouden bij de
NK ook hetzelfde moeten
doen als bij de Spelen of bij de
WK. Een paar rondjes op de
baan en dan de weg op. Dat
gebeurt niet, omdat er zonodig
voor een baanrecord moet
worden gelopen. Maar het tus
senstuk is absoluut niet inter
essant voor het publiek. Laat
ze het begin en de finish zien.
Meèr hoeft niet".
Het NK op de 50 kilometer,
dat later dit jaar wordt gehou
den maakt Cortenbach niet
mee. Hij zit dan in Indonesë
en hij is er blij om. Hij zou de
verleiding om te starten niet
kunnen weerstaan, omdat hij
wil winnen wat er te winnen
valt. Maar hij liep tweemaal
vijftig kilometer op de baan en
is van plan dat nooit meer te
doen. Niets is geestdodender.
Vijftig kilometer snelwande
len is sowieso slopend. Licha
melijk en vooral geestelijk. 'De
eerste 25 kilometer zijn nog
leuk. Dan kijk je wat rond. De
laatste 25 kilometer is het al
leen maar aftellen. Het wordt
zo erg dat je op het laatst iede
re honderd meter aftelt. Ik
heb op de baan ook geen ron
debord nodig. De laatste tien
kilometer van de 50 is alleen
maar aftellen. Degene die het
beste kan afzien wordt kam-
„Natuurlijk speelt talent en
techniek ook mee. Een goede
snelwandelaar heeft een goede
motoriek, gevoel voor het snel
aanleren van bewegingen. Ik
loop zelf technisch vrij goed.
Technisch goed is een lange
pas. Dat bereik je door bij ie
dere pas de hak zo ver moge
lijk weg te zetten en de voet af
te wikkelen tot het puntje van
de tenen. En de knie helemaal
strekken. Als je je heup draait
komt het been verder, daarom
is dat draaien met de heupen:
om de paslengte groter te ma
ken. Iemand die technisch
goed loopt vind ik prachtig om
te zien. Maar door die paar
houten klazen die er ook altijd
wel bij zijn, krijg je al gauw
weer dat vooroordeel". Cor
tenbach mag dan van zichzelf
vinden dat hij een goede tech
niek heeft, de jury tijdens de
liÜ
Jan Cortenbach is zwaar teleurgesteld na zijn diskwalificatie.
NK in Hengelo, twee weken
geleden dacht daar beslist an
ders over. Cortenbach werd
gediskwalificeerd omdat hij
niet constant contact met de
grond zou hebben gehad. Een
van de regels bij het snelwan
delen. „Onzin", aldus Corten
bach. „die juryleden hebben
dat onmogelijk kunnen waar
nemen".
„Maar", geeft hij toe, „iedere
goede snelwandelaar komt wel
los van de grond, Dat is het
zelfde als de rugslagzwemmer
die binnen zijn slag maniertjes
zoekt om sneller te gaan. Voor
ons is het de kunst dat zo te
doen, dat de scheidsrechters
het niel* zien. Toen Van Ra-
vensberg ooit het Nederlands
record op de 20 kilometer liep
zei iedereen: „het is een schan
de hij komt los van de grond".
Dat was zijn fout niet, maar de
fout van de scheidsrechters. Zo
wandel ik ook tussen de regels
door".
Het was niet Je eerste keer dat
Cortenbach in de clinch lag
met officials. Zo miste hij vo
rig jaar de Olympische Spelen
van Seoul op nog geen ander
halve minuut. Hij moest de
vijftig kilometer lopen in 3 uur
en 57 minuten, maar deed er
3.58,23 over. „Procentueel zat
ik net zo ver boven de limiet
als Gerard Nijboer boven de
limiet op de marathon. Maar
Gerard had zich al eens bewe
zen. Ik blijkbaar niet", zegt
Cortenbach enigszins bitter.
Frustratie
De afgestudeerde landbouw
kundig ingenieur trainde een
jaar fulltime om Seoul te be
reiken. Draaide 20 tot 25 echte
trainingsuren per week. Hij
reageerde de frustratie van de
olympische afwijzing in okto
ber af tijdens een 100 kilome
terloop in het Zwitserse Luga
no en bracht daar het officieu
ze Nederlandse record op 9
uur en 29 minuten. Nu stro
men de uitnodigingen voor 100
kilometerlopen binnen. Cor
tenbach past er voor. De ken
ner van tropische veehouderij
en# pluimvee is afgelopen
maanden veertig uur per week
bezig geweest met de voorbe
reiding voor een tweejarig
verblijf in Indonesë. Trainen
was bijzaak. Nu hij in Europa
zijn rfaam als ultra-snelwande
laar heeft gevestigd wil hij
hem niet te grabbel gooien.
Dat ene jaar fulltime atletiek
was voldoende. Hij weet dat
hij sneller zou kunnen met
meer training, maar de maat
schappelijke carrière heeft
voorrang. Snelwandelen levert
zelfs geen droog brood op. „Als
marathonloper pak je nog wel
eens 10.000 dollar mee. Als ik
een broodrooster of een walk
man win, dan heb ik al een
grote prijs gewonnen. Ik denk
zelfs dat ik in Nederland nog
nooit een prijs heb gewonnen".
Eind deze maand vertrekt
Cortenbach naar Indonesië.
Hij laat zijn domein, met na
tionale records op de 30 en 50
kilometer en de twee uurs
loop, dan onbeheerd achter. Of
Cortenbach ooit terugkeert
aan de atletiektop moet de tijd
leren. Hij wil (voorlopig) af
scheid nemen met veertien ti
tels en liefst met ook het re
cord van de 20 kilometer op de
baan op zijn naam.
RENÉ VAN HATTUM
f.
door Frank Werkman
De Ronde van Frankrijk is op
een oor na gevild en de
waterdragers karren morgen
met de tong op de schoenen
maar trots dat ze de koers
hebben uitgereden de Champs
Elysées op. Daar werd vorig
weekeinde de grootste parade
van de eeuw gehouden ter
gelegenheid van het
tweehonderdjarig bestaan van
La Douce France sinds de
revolutie. De vele jaren
gebruikelijke Ronde van de Are
de Triomphe wordt dit keer niet
gehouden. Tot grote droefenis
van de duizenden Nederlanders,
die weer naar de Lichtstad
reizen. Die kunnen het peloton
nu niet meer in eindeloze
rondjes zien langsflitsen; slechts
de finish kunnen ze
aanschouwen van wat wel de
boeiendste Grande Bouclé van
dit decennium is geworden.
De Ronde om het Louvre mag
dan-morgen in Parijs niet meer
worden gereden, de finish van
de Tour de France betekent
traditiegetrouw wel weer de
start van het kermiskoers-
seizoen. Maandag is de ronde
van Boxmeer, twee dagen later
verzamelt de wielermeute zich
in Chaam. Waarna het circus
zich zal verplaatsen van de ene
kerk naar de andere om de
obligate rondjes af te werken.
Vorige week al was de eerste, in
UI ven hout. En wie won? De
man die naar de Tour ging om
te zegevieren, maar werd
gevierendeeld. Een kwartet
sprinttriomfen in 1988 werd
gevolgd door een handvol
decepties in het jaar waarin de
wereld de Franse volksopstand
herdacht maar de revolutie in
het wielerpeloton nog niet werd
gepredikt.
In de Tour '89 viel onder de
guillotine vooral het hoofd van
Peter Post, die met zijn
miljoenenformatie overal naast
greep. De Tour de France werd
voor de ooit bewierookte
ploegleider een heksentoer,
waarbij iedereen over hem heen
viel. Als er iemand door de
mand is gevallen (door het ijs is.
gezakt, heet dat tegenwoordig)
is het wel de „lange
Amstelvener". Hij ging met een
zooitje ongeregeld naar de
Ronde van Frankrijk, waar zijn
formatie ooit met ijzeren hand
regeerde. Post verloor deze
Tour geen kopman, die had-ie
niet eens bij zich. Post verloor
veeleer zijn kop, kraamde onzin
uit, verweet anderen wat hij
vooral zichzelf moest
aanrekenen.
Ging Post op weg zonder plan,
zonder wegkapitein, zonder
leider, zijn collega Gisbers deed
het anders. Vertrok met liefst
vier kopmannen. Te veel van
het goede. Hij sprokkelde
weliswaar een paar etappezeges
bij elkaar, heeft bij de
cérémonie protocollaire in
Parijs een paar renners op het
podium, maar de hoofdprijs
ontgaat hem. Een slechte
ploegentaktiek en rebellerende
renners waren de oorzaak.
Theunisse, Rooks, Alcala en
Kelly liggen daar niet wakker
van. Hun klassering in de
diverse klassementen staat borg
voor prima startgelden in de
criteriums. Zodat een zege in
een bergtijdrit (Rooks) en de
koninginne-etappe (Theunisse)
zich dubbel en dwars
terugbetaalt. Zoals ook een
krachtmens als Jelle Nijdam
zijn dubbele krachttoer beloond
ziet met klinkende munt in de
kerkrondjes en een sterk
verbeterd contract bij Jan Raas.
Een triomf als die van
Theunisse op de Alpe d'Huez is
natuurlijk niet niks. Ik zou zo'n
berg op de fiets niet eens
éfdurven, de rem blokjes zouden
binnen de kortste keren geheel
zijn doorgesleten. Ik bewonder
ook best de drang naar
avontuur van het monster van
Oss. Staat daar overigens niet
de bekende chemische fabriek,
waar ze alle mogelijke medische
preparaten van de lopende band
laten rollen
Als ik zo'n Theunisse 150
kilometer lang in zijn eentje die
bergreuzen zie bedwingen
bekruipt me ook een dubieus
gevoel. Ik zie dan tussen de
besneeuwde Alpentoppen toch
visioenen van witgejaste
laboranten, die temidden van
hun retorten en kolven op zoek
zijn naar een onvindbaar
preparaat. Lichamelijke risico's
Eeén dag een magisch middel
slikken en vervolgens
wekenlang 15 mille per
kermiskoers toucheren; het is
wel erg verleidelijk.
De Tour de France is
onmenselijk, maar wil wel
spektakel. Een massasprint
bovenop de Alpe d'Huez met
Van Poppel als winnaar is
inderdaad geen gezicht. Dat
heeft geen grandeur, geen
allure. Verschil moet er zijn,
koste wat kost.
Als ik hoofdpijn heb neem ook
ik tenslotte een aspirine.