Handelaar in hart en nieren
EISEN schaduw
Geslaagde testvlucht
biedt B-2 ('Stealth')
geen zekere toekomst
Ruud Lubben
for president:
Palestijnse kinderen eindelijk weer naar school
,IK BEN EEN FATSOENLIJK MENS
Politiek
Partij
Parlemen
BINNENLAND
iicidócSouxont
ZATERDAG 22 JULI 1989 PAGIN
JERUZALEM Zo'n
tweehonderd duizend
Palestijnse kinderen in de
door Israël bezette gebie
den zijn gisteren voor het
eerst na anderhalf jaar
weer naar school gegaan.
Op bevel van de Israëli
sche bezettingsautoriteiten
waren de scholen sinds
het begin van de intifa-
dah, nu ruim twintig
maanden geleden, het
grootste deel van de tijd
gesloten.
Als de hervatting van het ba
sisonderwijs de komende da
gen rustig verloopt, zo hebben
de Israëlische autoriteiten toe
gezegd, zullen geleidelijk ook
andere scholen worden hero
pend. Over de mogelijke ope
ning van de vijf Palestijnse
universiteiten, die al langer op
militair bevel gesloten zijn, is
nog met geen woord gerept.
De Verenigde Staten en de
Europese Gemeenschap heb
ben bij Israel herhaaldelijk ge
protesteerd tegen de Israëli
sche schending van het funda
mentele mensenrecht op on
derwijs. „Wij hebben de in
druk dat de internationale
druk die op de Israëlische re
gering is uitgeoefend voor de
opening van de Palestijnse
scholen van doorslaggevende
betekenis is geweest", ver
klaarde Rolf van Uye, de
woordvoerder van UNRWA,
de VN-hulporganisatie voor
Palestijnse vluchtelingen.
Palestijnse en Israëlische criti
ci hebben de schoolsluiting op
de westelijke Jordaanoever al
tijd gezien als een collectieve
strafmaatregel tegen de Pale
stijnse bevolking, in een po
ging de Palestijnse opstand te
breken. Hoewel tijdens de
langdurige schoolsluiting in
sommige steden en dorpen
groepen scholieren in clubge
bouwen, privé-huizen en zelfs
onder een boom in het veld les
kregen, waren de meeste Pale
stijnse kinderen van onderwijs
verstoken. De Israëlische auto
riteiten hebben de sluiting van
de Palestijnse scholen steeds
gerechtvaardigd door te bewe
ren dat de scholen bronnen
van onrust waren.
Overigens steunen de onder
grondse leiding van de Pale
stijnse opstand en de islamiti
sche verzetsbeweging „Ha
rnas" de hervatting van het
onderwijs.
Dolfijn sterft aan maag vol plastic
NEW YORK Vier dagen nadat een drie meter lange spits-
snuitdolfijn in ondiep water was geraakt bij het Amerikaanse
Long Island, is het dier overleden in het New York Aquarium.
De doodsoorzaak is waarschijnlijk de grote hoeveelheid plastic
tassen en vuilnis die in de maag van het dier is aangetroffen. De
maag van de vrouwtjesvis was geheel gevuld en gedeeltelijk ge
blokkeerd door plastic afval dat het dier in de oceaan had ge-
consummeerd. Dit bleek uit de sectie die is verricht door een
drietal wetenschappelijke instellingen. Waarschijnlijk was het
plastic er de oorzaak van dat het dier ondervoed en uitgedroogd
raakte, steeds zieker werd, aanspoelde en vervolgens stierf.
Spitssnuitdolfijnen worden zelden gezien omdat ze leven in diep
water Milieuactivisten hebben al diverse malen melding ge
maakt van plastic afval en ander vuilnis dat een regelrechte be
dreiging vormt voor het leven in de zee, omdat het niet afbreek
baar is. Een aantal instellingen, waaronder de Amerikaanse
dienst voor milieubescherming (EPA), zal stukken weefsel van
het dier gaan onderzoeken op gifstoffen en ziekten. Het volledig
rapport zal over enkele weken bekend zijn.
HENGELO Hij is het
type van twaalf ambach
ten, dertien ongelukken.
Op zijn vijftiende al het
huis uit, veel baantjes in
Nederland en Duitsland,
als kok („met lof ge
slaagd"), bedrijfleider
danwel eigenaar van café,
restaurant of hotel. Ruzie
met de baas, faillissement,
te hoge onkosten, inge
trokken vergunning,
steeds ging er wel iets mis
waardoor het toch weer
niets werd. Nu probeert
hij het opnieuw, met de
handel in nieren, R. Oude
Groote Beverborg (32) uit
Hengelo.
Lang werkte hij in Duitsland
samen met zijn broer - „Altijd
ruzie, maar we namen het ook
altijd voor elkaar op". Maar
nadat die was overleden aan
kanker, ging hij alleen verder.
„Ik ben niet getrouwd. Ik heb
wel veel bekenden maar nooit
een hechte vriendschap gehad.
Wel eens vriendinnen, maar,
nou ja, ik heb mijn vrijheid
nodig. Als ze me meer dan
twee keer per week gaan op
bellen krijg ik het al benauwd,
een soort claustrofobie".
Terug in Nederland werd na
een maand zijn gloednieuwe
Mercedes met alles erop en er
aan gestolen. ..Toen was ik het
zó zat Ik zei. ik kap ermee. Ik
had geen zin meer om iets
nieuws te beginnen. Maar ja,
ik kreeg weer een telefoontje
uit Duitsland waar ik in een
hotel kon werken. Dat liep fi
naal uit de hand. Veel strubbe
lingen met de bedrijfsleiding.
„Ik ben daar dus weggegaan".
Als hij toen had geweten dat
hij zijn nier kon verkopen,
had-ie het meteen gedaan. „Ik
heb hier toen veel gesollici
teerd, maar niemand wou me
aannemen. Ze hebben liever
mensen onder de 26, die kun
nen ze het minimumloon beta
len. En toen zag ik op de tele
visie die graaf Adelmann. Ik
had geld nodig, ik móest uit de
problemen komen. Ik ben toen
naar Duitsland gegaan".
„Bang? Waarom zou ik? Ik zag
het als een ideale oplossing,
een kans om misschien in de
toekomst weer iets nieuws te
beginnen. Ik heb een paar mi
nuutjes met de graaf gepraat,
maar hij moest weg dus heb ik
de rest afgehandeld met zijn
secretaresse. Ik kreeg formu
lieren mee, die ik heb inge
vuld en dezelfde dag ingele
verd. De volgende dag gingen
we terug naar Nederland".
„Daarna kwamen er gesprek
ken, dit en dat, zus en zo, en er
werd mij aangeboden of ik
niet zelf wilde beginnen. Ze
zeiden dat het beter was als ik
zaken voor hen zou doen. Ik
had er überhaupt niet aan ge
dacht om voor ze te werken,
dus ik heb niet meteen ja ge
zegd, maar na een paar dagen
toch wel. Ik heb gezien hoe zij
hét daar deden. Je kan niet zo
maar een ziekenhuis binnen
stappen met de vraag of ze
even iemand willen keuren.
Het grootste deel gebeurt in
privé-klinieken".
„Toen ben ik naar Nederland
gegaan en ik heb geprobeerd
advertenties te zetten. Ik weet
niet meer precies wat de tekst
was, maar het was zoiets als:
'U wacht al te lang op een
transplantatie? U zult me eeu
wig dankbaar zijn want ik kan
u helpen. Ik richtte me dus tot
de nierpatiënten, want op zo'n
advertentie komen vanzelf
ook donoren af. Maar de tekst
werd geweigerd. Toen heb ik
een andere advertentie gezet,
om te zoeken naar mensen die
Oude Groote Beverborg: „Als mijn handel bij de wet verboden
wordt, dan stop ik meteen. Ik wil niets illeqaals doen".
foto: pers unie
geld nodig hebben. Die bied ik
een oplossing. Ja, anders
springen ze misschien voor de
trein of nemen ze pillen. Dit is
toch een veel betere oplos
sing".
„Nu het om geld gaat, begint
iedereen over infectieziekten
enzo die je er aan kan over
houden. Maar we werken met
hele goede artsen. En ik dwing
niemand. Ik ga persoonlijk
naar de mensen toe die zich
hebben aangemeld, dat doe ik
niet telefonisch, en dan doe ik
ze een aanbod. Dan zeg ik al
tijd dat ze er nog over mogen
nadenken. En ook dat ze altijd
terug kunnen, ook al hebben
ze het contract getekend. Als
ze twee minuten voor de ope
ratie 'nee' zeggen, dwingt nie
mand ze om toch door te
gaan".
Geen contracten
Er hebben zich nog geen Ne
derlandse patiënten bij hem
gemeld voor een nieuwe nier.
„Ik heb wel wat telefoontjes
gehad van patiënten die vra
gen hebben, maar er is nog
geen sprake van contracten of
zo. Maar dat is geen probleem,
er zijn genoeg dialysepatiënten
die een nieuwe nier willen. En
als ik een bepaald aantal dono
ren heb, dan stop ik hiermee.
Niet omdat ik het verkeerd
vind hoor, want ik doehet
heel netjes. Ik help mensen
met financiële problemen en
mensen die een nier willen.
Niet zoals in de Derde Wereld.
Daar wordt geknoeid, dat is
echt onethisch. Dat zijn ook
slechte nieren, die halen ze uit
hele arme mensen uit krotten
wijken. Die mensen zijn on
dervoed, hebben allerlei ziek
tes. Ja, dan is het risico op af
stoting na de transplantatie
natuurlijk heel groot. Hier in
Nederland heb je een goede
gezondheidszorg, dus met een
Nederlandse nier is de kans op
afstoten veel kleiner".
„Ik heb er nog geen cent aan
verdiend, maar dat komt nog
wel. Voorlopig heb ik mensen
achter me staan die er ver
trouwen in hebben en die
voorzien voorlopig in mijn le
vensonderhoud. Er wordt wel
gezegd dat alleen rijke mensen
die nier kunnen betalen, maar
als dit legaal blijft dan wordeh
die nieren steeds' goedkoper.
Want er zijn honderden men
sen die wel een nier willen
verkopen. En als de rijken een
nier kopen, dan kunnen men
sen met niet zoveel geld
eerder aan de beurt komen
voor nieren van overleden do
noren".
Er zijn berichten dat Euro
transplant sinds de publiciteit
over de handel bijna geen nie
ren meer aangeboden krijgt.
Een woordvoerdster van deze
organisatie ontkent dat en zegt
dat er de afgelopen week wel
degelijk organen aangeboden,
maar het aanbod is het hele
jaar al slecht. „Wij hebben al
tijd een percentage weigerin
gen Verband met de Hengelo
se handelaar is er niet", aldus
de woordvoerdster.
„Eurotransplantzegt de
handelaar, „ik wil nie
mand maar bij Eurotrans
plant gebeuren ook dingen die
niet door de beugel kunnen. Ik
wil natuurlijk niet dat mensen
hun codicil intrekken, daar
heb ik ook geen belang bij".
Negatief
Ziet hij daar dan reden voor?
„Nee, maar mensen van Euro
transplant komen heel nega
tief op mij af en zeggen van
dit en dat of zus en zo, maar
dan kan ik ook met argumen
ten komen. Waat ik dus
weeteh, van mensen
en ik denk niet dat ze me iets
voorgelogen hebben, er is er
zelfs eentje bij die heeft bij Eu
rotransplant gewerkt en die
deed een boekje open, nou eh,
goedemiddag! Waar mensen
werken worden altijd wel fou
ten gemaakt, maar ik bedoel:
voor een dode moet je toch
wel een beetje respect heb
ben".
„Ik zeg niks van Eurotrans
plant, ik zeg alleen: ik heb ge
hoord wat ze over Eurotrans
plant zeggen. Ik zeg niet dat
Eurotransplant hier de boel zit
te belazeren ofzo, geen haar op
mijn hoofd die daaraan denkt.
En als er al zoveel mensen zijn
die hun codicil intrekken dan
wil ik geen olie op het vuur
gooien en zeggen van wat er
daar aan verkeerde dingen ge
beurt". Meer wil hij er niet
over zeggen, waardoor het bij
insinuaties blijft.
Over zijn eigen zaken is hij
heel duidelijk: „Als mijn han
del bij de wet verboden wordt,
dan stop ik meteen. Ik wil
niets illegaals doen. Maar vol
gens mij kunnen ze helemaal
geen wet maken die dit kan
verbieden. Wij doen goed
werk en ik ben een fatsoenlijk
Gloeiende koeien
oog warm noch koud van de actie maar volgens
Lekker Dier hebben ook koeien er een gloeiende
hekel aan om de hele dag met hun kop in de ko
kende zon te staan. Boven 25 graden slaat bij
In een zonovergoten weiland onder de rook van [<oejen en andere weidebewoners de lusteloos-
Utrecht hebben leden van de actiegroep Lekker hejd toe hetgeen resulteert in een verminderde
Dier gisteren een kudde koeien voorzien van een eet|USt en in een mindere melkproduktie.
partij parasollen. De dieren werden zo op het foto: anp
SUSKE ENWISKE
DE SPEELGOEDSPIEGEL
(Van onze medewerker
A.H. Lind)
DEN HAAG Met een
zucht van verlichting
moeten de Amerikaanse
minister van defensie en
de luchtmachtleiding be
gin deze week het bericht
hebben ontvangen, dat de
eeFste testvlucht van de
nieuwe B2-bommenwer-
per goed was verlopen.
De ontwikkeling van de B2-
bommenwerper is naast het
Strategie Defensie Initiative
(SDI) het kostbaarste project
van de Amerikaanse defensie
begroting. In het totaal zal het,
niet gecorrigeerd voor inflatie,
zeventig miljard dollar gaan
vergen, waarvan 132 bommen
werpers kunnen worden be
kostigd. Een half miljard dol
lar per toestel. Een prijs die
zelfs vele Amerikanen te gor
tig wordt. Dat blijkt ook uit de
weerstand die het project on
dervindt bij de huidige behan
deling van de defensiebegro
ting in het Huis van Afgevaar
digden.
De House Armed Services
Committee zal voorstellen op
het B2-budget voor 1990 van
4,7 miljard dollar achthonderd
miljoen dollar te korten. Dat
bedrag van 4,7 miljard is ech
ter nog kinderspel vergeleken
met de bedragen die in 1992
tot en met 1994 nodig zijn. Het
gaat dan jaarlijks om circa
acht miljard dollar voor de
bouw van de vliegtuigen.
Kapitaalvernietiging
Bij de besprekingen over de B-
2 is de moeilijkheid dat tot en
met dit jaar reeds ruim 23 mil
jard dollar in het project is ge
stoken. Stopzetting daarvan
zou dus een dermate kapitaals
vernietiging betekenen, dat
het niet goed verdedigbaar is.
De huidige besnoeiing van
achthonderd miljoen stuit ech
ter ook op bezwaren van het
Pentagon, omdat het testpro
gramma, dat al achttien maan
den achter is, er nog eens door
zou worden vertraagd. Met als
gevolg dat de toestellen uitein
delijk weer duurder worden:
725 miljoen dollar per stuk.
Afgevaardigde Les Aspin, die
als deskundige op wapenont
wikkeling en -aanschaf be
kend staat, meent dan ook dat
de B2 in een vicieuze cirkel is
beland. Maakt men de jaarlijk
se kosten acceptabel voor de
begroting, dan is de uiteinde
lijke prijs voor het vliegtuig te
hoog. Maakt men omgekeerd
het prijskaartje van het vlieg
tuig enigszins acceptabel, dan
is dat budgettechnisch niet te
verkopen.
Aangezien het defensiebegro
tingsdebat over de B-2 volgen
de week begint, zou een mis
lukte of uitgestelde testvlucht
van zeer nadelige invloed zijn
geweest op de besluitvorming
over dit onderwerp.
Technisch wonder
Maar wat krijgen de Amerika
nen eigenlijk voor al dat geld?
In elk geval een vliegtuig dat
qua concept een wonder van
technisch vernuft mag worden
genoemd, speciaal op het ge
bied van vormgeving en mate
riaalgebruik, met als doel de
kans op ontdekking met ra
dar- en infrarode detectiemid-
delen te verminderen.
Het radarsilhouet is uiterst
klein, terwijl absorberend ma
teriaal de electromagnetische
radargolven sterk verminderd
doet terugstralen. Men ver
wacht dat de huidige radarsta
tions het toestel eerst op dertig
mijl afstand kunnen ontdek
ken, terwijl de radars van de
jachtvliegtuigen met hun ge
ringer vermogen pas op het
laatste moment de bommen
werper zullen zien. Een en an
der maakt het vliegtuig dan
ook bijzonder geschikt om in
een luchtverdedigingssysteem
door te dringen en daar ver
rassingsaanvallen uit te voe-
Het toestel is speciaal voorzien
van elektronische middelen
om zeer nauwkeurig doelen op
te sporen en te herkennen, zo
dat bijvoorbeeld de gevreesde
mobiele SS-24 en -25 raketop
stellingen binnen de Sovjetu
nie kunnen worden uitgescha
keld. Ook kunnen speciale
doelen, zoals ondergrondse
hoofdkwartieren, met grote
nauwkeurigheid worden aan
gevallen.
Libië
Naast deze vooral op doelen in
de Sovjetunie gerichte taken
wordt in toenemende mate
door het Pentagon de nadruk
gelegd op de mogelijkheid het
toestel in te zetten voor het
uitvoeren van verrassingsaan
vallen elders in de wereld.
Hierbij wordt gerefereerd aan
de verrassingaanval op Libië
twee jaar geleden.
Volgens het Pentagon zijn bij
deze actie twee marinege
vechtsgroepen met vliegkamp
schepen, 35 ondersteunende
vliegtuigen, 84 gevechtsvlieg
tuigen en 8 buitenlandse vlieg-
bases vijf dagen in de weer ge
weest. Hetzelfde karwei zou
nu vanaf het grondgebied van
de Verenigde Staten kunnen
worden uitgevoerd door enke
le B2-bommenwerpers, onder
steund door luchttankers.
Het toestel is immers in staat
om zonder bijtanken een bom-
menlast van 25.000 kilo over
een afstand van 11.000 kilome
ter te vervoeren. Een keer in
de lucht bijtanken verlengt de
reikwijdte tot 16.000 kilometer.
Zo kan vanuit de VS elk land
op aarde worden bereikt, zon
der gebruik te hoeven maken
van buitenlandse bases. Het is
derhalve een zeer hoogwaar
dig vliegtuig, waarvan de kos
ten echter elke fantasie tarten
en waarvan nog niet echt be
wezen is, dat het aan alle ver
wachtingen zal voldoen.
(De auteur, ktz.-b.d. Lind. is verbon
den aan het Nederlands Instituut
voor Internationale Betrekkingen,
Clingendael
DEN HAAG Net als
in onze tv-journaals
worden er in de Ameri
kaanse 'news shows'
soms gesprekken ge
voerd met correspon
denten in het buiten
land. Afgelopen maan
dag kreeg een aantal
van deze mannen en
vrouwen door hun
thuisbasis de vraag voor
gelegd waarom presi
dent George Bush eigen
lijk in 'The Netherlands'
was. Dat was tamelijk
vervelend voor die ver
slaggevers, omdat zij het
antwoord schuldig
moesten blijven.
Bush zelf verschafte geen
opheldering. Toen een re
porter hem uiteindelijk
recht op de man af vroeg
waarover hij nu eigenlijk
met de Nederlandse premier
had gepraat, begon hij er om
heen te draaien De naast
hem staande .Lubbers vond
dat kennelijk niet zo ge
wenst. Haastig schoot hij
Bush te hulp: „Over alles.
We hebben over van alles
gepraat" Waarna de kijkers
nóg niets wisten.
Een verslaggever van Cable
News Network (CNN), dat
ook in sommige delen van
Nederland te zien is, vond er
iets op. 's Avonds bij een
overzicht van de activiteiten
van de president meldde hij
dat het bezoek aan dit landje
van molens en kaasmeisjes
waarschijnlijk een beloning
was voor 'prime minister
Ruud Lubbers'. Deze had
immers de USA prima ge
holpen in de zaak rond de
kruisraketten („hij was be
reid de wapens te plaatsen
toen een meerderheid in zijn
land daar fel tegen was").
Tevens had hij nog dit voor^
jaar door bemiddelende ge
sprekken met de Duitse
bondskanselier en de Britse
IJzeren Dame een crisis in
de NAVO over het al dan
niet moderniseren van de
korte-drachtraketten helpen
voorkomen.
Hoe de CNN-man aan zijn
wetenschap kwam vermeld
de hij niet. Wel liet hij door
schemeren dat hij bronnen
in het gevolg van Bush had
aangeboord. Waarschijnlijk
had de reporter nog gelijk
ook. Want wat zou anders de
reden geweest zijn voor déze
Amerikaanse president om
ons land te bezoeken? Al zijn
voorgangers hadden, in een
tijdsbestek van ruim twee
honderd jaar, de invitaties
van Den Haag afgeslagen.
Zelfs de charmes van konin
gin Beatrix waren niet vol
doende om de toch zo hoffe
lijke Ronald Reagan ertoe te
brengen Nederland eens in
een reisschema op te nemen.
Kassa
Nog een reden om aan te ne
men -dat de CNN-verslagge-
vér de spijker op de kop had
geslagen was de uitdrukking
op het gezicht van Lubbers.
Alle keren dat hij samen
met Bush op de buis kwam
keek de Nederlandse pre
mier als een kat die net een
schoteltje heerlijke room
heeft leeggelebberd. Tja, het
zal je maar gebeuren: de
grootste van de Groten der
Aarde komt bij jou op be
zoek, terwijl je net voor mis
schien wel de spannendste
verkiezingscampagne in je
politieke carrière staat. Kas
sa!
Het enige dissonantje voor
Lubbers was misschien dat
Bush ook tijd uittrok voor
een gesprek met de opposi
tie. De Nederlandse pers leg
de dit onmiddellijk uit als
een bewijs dat het Witte
Huis rekening houdt met de
mogelijkheid dat de volgen
de Nederlandse minister
president Wim Kok heet. De
huidige premier kon zich
echter troosten met de ge
dachte dat Kok 's ochtends
al om half acht moest op
draven voor een apartje van
welgeteld 39 minuten met
Mr. President. Niet echt iets
om later de kleinkinderen
mee te verbluffen.
Kok maakte er overigens
het beste van. Op een pers
conferentie meldde hij dat
hij het had gewaagd Bush
een idee mee te geven. Deze
moest maar weer gauw eens
een topontmoeting met Gor-
batsjov beleggen. Het is ove
rigens de vraag hoe het pu
bliek die mededeling heeft
opgevat. Veel mensen schie
ten in de lach als een politi
cus in dit piepkleine landje
de president van die reus
achtige Verenigde Staten de
les leest. Zoiets van: „Kok
waarschuwt Bush voor de
laatste keer".
Staatsman
Nee, dan Lubbers. Die had
zich nog vóór Het Bezoek
een aanvang nam, de rol
van beminnelijk lachende
en boven het politieke ge-
woel verheven staatsni
aangemeten. Zaterdag op
partijraad van het Cl
sprak de premier zijn „vr
den uit de journaliste
zelfs kapittelend toe, om
ze naar zijn mening voo
gekomen waren om
hem kritiek te horen op K
en Voorhoeve. „Dan spits
zij de oortjes...". Maar dl
keer moest hij - tot gr
vermaak van de zaal
journalisten teleurstel!
„Laat ik niet spreken o\
andere partijen, maar alle
over wat ons zelf te dc
staat".
Staatsman Lubbers
deze woorden, nadat hij vt
de tweede keer tot CD
lijsttrekker was gekoz
Onder de leuze 'Verder
Lubbers' gaan de christi
democraten de verkiezing
in. Niet verrassend, w
drie jaar geleden werkte
aanpak - 'Laat Lubbers
karwei afmaken' - voorti
felijk. Nog mooier voor
CDA is dat de premier
indruk wekt dat hij eigenl
niets van deze persoonli
heidscultus moet hebben,
theater 't Spant te Bussi
trok hij een gezicht v
'ajakkie, hoe hebben ze
nu weer kunnen doen?', to
hij omhoog keek naar
eigen uitvergrote conterff
sel. Zo'n houding wordt
waardeerd in dit soms
zeer calvinistische land.
tegenstelling tot zijn aansi
lerige voorganger Dries
Agt, die dan ook door
groot aantal mensen wt
verafschuwd, komt Lubbi
tegemoet aan het typis
Nederlandse gezeg
maar gewoon, dan doe je
gek genoeg.
Geen voorkeur
De premier speelt deze
zo perfect dat men bijna i
in de gaten heeft dat oo|( i»
een politicus is met een
tij waarvoor hij zich si
maakt. Dat belang is
menteel vooral de schijn
vermijden dat het CDA
voorkeur heeft voor Pv
of VVD.
De reden daarvan is
toen de liberalen dit vo
jaar het kabinet opbliez
voor het eerst na de Twe<
Wereldoorlog de mogeli
heid ontstond van een
tie zonder het CDA. VV
leider Joris Voorhoeve
kort na zijn aantreden
fractieleider verklaard
hij geen principiële bezi
ren zag tegen een sam
werking met Wim
Deze laatste ging nog ver<
hij maakte er geen gehi
van dat hij het CDA, dal
zo'n 75 jaar in de reger
zit, graag eens in de oppi
tie zou zien.
Dat alles deed Lubbers
een haas terug naar het ra
den vluchten.
sloeg hij twee vliegen in
klap. De VVD moest
naar rechts, op straffe
plat gedrukt te worden d
het CDA, en kwam dus
tomatisch te ver van
PvdA af te staan om de
tation' met deze partij vo
te zetten. Derhalve hebl
ook de sociaal-democra
nog maar één mogelijke
litiepartner: het CDA.
Het heroveren van de
trumpositie is de ware n
dat de premier zich, als w
hij zelf een president van
Verenigde Staten, hoog
ven de partijen verheft,
passend antwoord op die
tiek heeft de concurrei
nog niet gevonden,
moest VVD-voorzitter G
jaar ('Beste Leendprt'),
hij als gast op de CDA-p
tijraad zo warm-mense
door de premier werd
dankt voor zijn pogingen
coalitie toch nog te redd
Lachen als een boer
kiespijn heeft en die v
dat de tandarts hem de
ste jaren zal weigeren te
handelen.
Want Ginjaar besefte
goed dat Lubbers in Busi
in feite afscheid stond te
men van de VVD. De C
lijsttrekker acht de tijd
komen voor een coalitie I
de PvdA, al was het al
maar om de afstand tr
sociaal-democraten en
ralen zo groot mogelijl
mak^n eh te houden. Pv
voorzitter Marjanne Sint
blij zijn geweest dat zij]
uitnodiging voor de Cj
bijeenkomst had afgesl;
Want waarschijnlijk
Lubbers dan, om de midj
positie van hem en zijn
tij nog eens te benadrul
ook voor haar een paar
telijke en dus dodi
woorden gevonden.
RIK IN 'T H(
05 ioiGinoE non6cn
6Rnn mnam en jenon,
ner mm rn/rne/t. nee
nnn aoono vrni oe
mi ton nu leoeneen
nnn aoono /s
nuoen ie or
