„We moeten alleen onze
groente goed wassen"
i
binnenland
£eidóc6omcmt
Gevangenissen voegen beheer samen
MAASLANDSE GEMEENTERAAD BEZORGD
Pech achtervolgt Haagse
solovlieger op weg naar VS
Medici vervallen in dezelfde fouten
WOENSDAG 19 JULI 1989 PAGINA 3
Eis: 4 jaar cel voor
ontucht met dochters
- ROERMOND Voor het meermalen
liegen van ontucht met zijn twee min-
lerjarige dochters hoorde een 49-jarige
leerlenaar gisteren voor de rechtbank
n Roermond vier jaar cel met aftrek van
voorarrest tegen zich eisen. De officier
van justitie achtte bewezen dat de man
k bijna vijf jaar lang zijn oudste dochter,
z Jie toen nog geen zestien was, vrijwel
®>lke week gedwongen had tot geslachts
gemeenschap. Die dwang ging gepaard
t net mishandeling. De verdachte hield
iv vol dat de beschuldigingen onwaar zijn.
Vel bekende hij een andere minderjari-
ie dochter in 1986 ontuchtig betast te
lebben. Volgens de verdediging zijn de
intuchtgevallen niet bewezen, zodat de
li nan moet worden vrijgesproken.
Groen Links mag
naam behouden
DEN HAAG De naam Groen
Links lijkt te weinig op die van
de politieke partij De Groenen
om de PSP, CPN en PPR te
dwingen een andere naam te kie
zen voor hun gezamelijke lijst tij
dens de komende verkiezingen.
Dat heeft de Raad van State gis
teren beslist in een procedure die
door De Groenen was gestart,
omdat de naam Groen Links ver
warring zou wekken onder de
kiezers. Volgens de Raad mag ie
dere partij de term Groen' ge
bruiken. De toevoeging .Links' is
verder voldoende om verwarring
te voorkomen, aldus de Raad. De
Groenen bestrijden dit.
Indiase opperrechter
in internationaal Hof
DEN HAAG De Indiase rechter Raghu-
nandan Swarup Pathak is gisteren geïnstal
leerd als lid van het Internationale Ge
rechtshof in Den Haag. Bij zijn ambtsaan
vaarding in het Vredespaleis legde Pathak
een plechtige verklaring af, overeenkomstig
het Statuut van het Hof. Pathak werd op 18
april door de Verenigde Naties als lid van
het Hof gekozen. Hij vervangt de Indiase
rechter Nagendra Singh, die op 11 december
vorig jaar overleed. Hij maakt Singhs ter
mijn af en bekleedt zijn functie tot 5 februa
ri 1991. Pathak werd in 1924 geboren. Sinds
1978 maakte hij deel uit van het Hoogge
rechtshof in India, waarvan hij sinds 1986
Opperrechter was.
ZWOLLE Bij wijze van
experiment wordt vanaf
begin volgend jaar het be
heer over de kleine ge
vangenis in Zwolle met 75
plaatsen en de grote in
Hoogeveen (225) samenge
voegd. Dit betekent dat
personeelszaken, finan
ciën en materieel door
één gevangenis wordt ge
regeld.
Bestuurder H. Leerentveld
van de ambtenarenbond Ab
vaKabo zei vanmorgen te ho
pen dat dit experiment als re
sultaat heeft dat kleine gevan
genisinrichtingen worden
opengehouden. Het ministerie
van justitie wil daarover voor
lopig geen uitspraak doen. Het
wacht het rapport af van de
zogenoemde commissie-Greve
over hoe het gevangeniswezen
er in de toekomst moet uitzien.
Dat rapport wordt midden vol
gende maand verwacht.
Het overheidsbeleid is er voor
alsnog op gericht kleine in
richtingen af te stoten, terwijl
de AbvaKabo pleit voor het
openhouden ervan, aldus
Leerentveld. Over het experi
ment in Hoogeveen en Zwolle
verschijnt eind volgend jaar
een rapport. Volgens de bond
is het niet denkbaar dat justi
tie al vóór die tijd doorgaat
met samenvoegingen.
In september praten bond en
ministerie, behalve over het
rapport van de commissie Gre-
ve ook verder over de toe
komst van de gevangenis Es-
serheem in Veenhuizen. Zoals
bekend wil het ministerie die
inrichting omvormen van één
voor langgestraften naar één
voor kortgestraften. Toen
plannen daarover bekend
werden, ontstond er veel con
sternatie onder het personeel.
Dat vreesde voor de werkgele
genheid.
VVIO wordt vereniging
AMSTERDAM Om de belangen
behartiging van verpleegkundigen
beter te waarborgen zet de Actie
groep Verplegenden en Verzorgen
den (VVIO) vanaf vandaag haar acti
viteiten in verenigingsvorm voort.
Voor het secretariaat aan de Keizers
gracht in Amsterdam werd vandaag
een hindernisloop gehouden die de
moeilijke weg naar een goede waar
dering voor het vak moet symbolise
ren. Volgens de VVIO is het cao-ak
koord in het ziekenhuiswezen „erg
mager". Of de VVIO een nieuwe
werknemersorganisatie wordt is nog
onduidelijk, aldus een woordvoerder.
Een commissie onderzoekt daarvoor
de mogelijkheden. Ook is samenwer
king of een fusie met de werkne
mersorganisatie NMV niet uitgeslo-
MAASLAND Maasland
^ïult zich in een gelaten
tilzwijgen. Niets wijst op
le spontane beroering die
b zou mogen verwachten
van zesduizend dorpsbe
woners die net weten dat
•e jarenlang giftige kaas
ze en melk consumeerden,
[n de plaatselijke „taveer-
ïe" gaan de gesprekken
ïniog gewoon over vakan-
auto's en hobby's,
si( ilechts overstemd door
iji een ratelende gokkast. De
so bevolking lijkt niet erg
t aangeslagen over het al'ar-
h nerende dioxinenieuws
van de afgelopen dagen.
G „Ach, met dat milieu is altijd
wat Je kunt het allemaal niet
meer bijhouden. Vandaag is
^dioxine in de belangstelling,
'ie weet wat er morgen weer
in de hand is, waarvan nie-
ïand nu iets vermoedt? Over
:n paar jaar mag je niets
eer eten en drinken",
ihampert een café-bezoeker.
zijn onverschilligheid
tracht bij te zetten, bestelt hij
ien portie kaas-uit-het-vuistje.
Echte Maaslander", grapt de
emeenteraad
5« Snkele tientallen meters ver-
sti lerop zal de gemeenteraad
het schilderachtige dorp
pf ich 's-avonds wat serieuzer
pkommeren om de dioxine-
iwestie. Na gebruikelijke
gendapunten als subsidie
het lustrumfeest van de
it
sporthal en verstrekking van
hinderwetvergunningen, buigt
het dertien-koppige gezelschap
zich over het jongste milieu
probleem. Op de publieke tri
bune bevindt zich veehouder
S. van der Kooij, die de kwes
tie aan het rollen bracht. Col
lega's ontbreken. „De meeste
boeren hebben hun land in
Maasland, maar wonen zelf in
Vlaardingen of Maassluis",
verklaart de veehouder.
„Wie had ooit gedacht dat fa-
briekszuivel nog eens gezon
der zou blijken dan dat van
het platteland?", vraagt de
voorzitster van de plaatselijke
„Open Groepering" zich vanaf
de publieke tribune bezorgd
af. Haar verzoek tot het on
middellijk stoppen van de
dioxine-uitstoot van de Afval
Verwerking Rijnmond (AVR)
en tot terugdraaien van de
„geldverslindende plannen
voor de Blankenburg-tunnel"
worden door raad en college
beleefd aangehoord. Dat bij de
verdere besprekingen niet op
deze voorstellen wordt inge
gaan lijkt niemand, de spreek
ster incluis, te deren.
Onmacht
De drie kwartier die volgen,
staan in het teken van be
zorgdheid. En onmacht. „Wij
moeten niet vergeten dat we
als gemeente slechts een klei
ne schakel zijn en zodoende
weinig hebben in te brengen",
waarschuwt milieu-wethouder
Houténbos nog. De Open
Groepering dient een motie in.
De gemeente moet zelf mon
sters van vervuilde grond la
ten nemen, huisvuil dient ge
scheiden te worden ingeza
meld en de gemeente moet
zelf onderzoek laten doen naar
het voorkomen van dioxine in
andere consumptie-goederen
dan melk en kaas. Het voorstel
haalt het niet. Dat soort din
gen hoort tot de taak van de
rijksoverheid, luidt de opvat
ting van de raad.
Een CDA-motie kan op eens-
Beeld van Maasland vanuit de weilanden.
FOTO: SP
gezinde instemming rekenen.
Dus laat de raad haar onge
rustheid bij betrokken over
heidsinstanties horen, dringt
men aan op zuivering van de
AVR-rookgassen, moeten de
getroffen boeren schadeloos
gesteld worden en wordt in
formatie verstrekt aan de
Maaslandse bevolking.
Enige opwinding ontstaat
wanneer wethouder Houten-
bos verslag doet van zijn con
tacten met rijksoverheid: het
college bleek niet op de hoogte
van de voorlichtingsbijeen
komst van afgelopen vrijdag.
Men was niet uitgenodigd. „Ik
ben zeer ontstemd over het ge
brek aan initiatief van de
rijksoverheid om ons te infor
meren", zo zei hij. Wel was de
wethouder verzekerd dat de
dioxine absoluut geen gevaar
voor de volksgezondheid ople
verde. „Zolang we onze groen
te maar goed wassen en het
vlees van de vervuilde dieren
niet eten'', aldus Houtenbos.
VVD-fractielid Goosman pro
beerde de stemming nog te
temperen door te wijzen op
kranteberichten, waaruit blijkt
dat ook de wetenschap nog
niet weet hoe erg het dioxine
probleem nu werkelijk is. „We
moeten de zaak niet op voor
hand overdrijven", waar
schuwde zij tevergeefs.
Opschudding
Na afloop toonde veehouder
Van der Kooij zich een „rede
lijk tevreden man". De CDA-
motie lijkt hem het maximaal
haalbare wat een gemeente als
Maasland kan doen. „Vanuit
Den Haag is men inderdaad
niet erg toeschietelijk met in
formatie", bevestigt hij, „al
weet ik niet of dat bewust ge
beurt". Nooit had Van der
Kooij gedacht dat zijn ontdek
king zoveel opschudding zou
veroorzaken. „Dat er iets niet
klopte, had ik snel door, maar
dat het deze omvang zou aan
nemen, heb ik nooit ver
moed". Zijn ophef wordt hem
door zijn collega's niet verwe
ten, al „is er hier en daar een
enkeling die zich afvraagt of
het wel slim is zo'n groot
alarm te slaan", zegt Van der
Kooij.
Zijn ongerustheid mag dan
groot zijn, z'n zelfgemaakte
giftige kaas en melk laat de
agrariër er niet voor staan.
„Mijn vrouw en zoon wel, die
raken het niet meer aan. Maar
ik ben al zestig, en heb de
grootste sprongen in mijn le
ven al wel gemaakt", zegt hij
cryptisch. Natuurlijk mag deze
situatie van hem niet lang
voortduren. „De mensen
moeten weten wat ze eten",
vindt Van der Kooij. „Ik ver
baas me er over dat sommige
wetenschappers al tien jaar
lang verscheidene malen heb
ben gewaarschuwd voor dioxi
ne. En in Den Haag zegt men
nu dat ze nooit op de hoogte
waren. Wij boeren hebben
daar een mooi spreekwoord
voor: als het kalf verdronken
is, dempt men de put".
JEAN-PIERRE GEELEN
)EN HAAG/STORNO-
VA Y Over zes dagen
ïad hij volgens plan met
ijn ultra lichte vliegtuig
ÜLV) in New York
noeten landen. Maar
'oorlopig zit de Haagse
testauranthouder Eppo
iarbrink Numan (48) aan
le grond. In het plaatsje
itornoway op het Schotse
'Hand Lewis peinst hij
iver de vele technische en
itmosferische tegenslagen
waarmee hij tot dusver te
lampen heeft gehad.
)e uitbater van het Charcoal-
lan de Denneweg in Den
laag wil de Atlantische
)ceaan oversteken om aan de
herenigde Naties in New York
e milieuplannen van ecoloog
lean Carlier aan te bieden.
iDe tocht .moet lukken, niet
'oor mezelf maar voor Moeder
iarde", zegt hij. Doch juist
loeder Aarde, althans haar
tmosfeer, weigerde Eppo tot
nog toe elke medewerking.
Het slechte vliegweer voor zijn
ULV, een deltavleugel met
open cockpit, begon vlak na
het vertrek al. Boven Maas
sluis kwam Eppo in een enor
me turbulentie terecht. Tevo
ren liep zelfs het vertrek van
af Zestienhoven vertraging op,
aangezien er geen ontheffing
was aangevraagd om met een
ULV op te stijgen.
Omdat het vliegtuigje geen
stuurknuppel heeft, moest de
piloot temidden van die turbu
lentie op armkracht vliegen,
„en daar word je flink moe
van", rapporteert hij. Verder
bleek de ADF (automatische
richtingzoeker) niet optimaal
te werken, zodat Eppo op het
kompas naar Londen moest
vliegen. Ter plaatse bleek hij
onverhoopt deel uit te maken
van een luchtvaartshow. Ver
volgens moest de milieuacti
vist weer op goed vliegweer
wachten. Een paar dagen later
kon hij verder naar Medway,
waar een Haagsè kennis hem
voor de zekerheid een reserve
propeller bracht.
Daarop wachtend monteerde
Harbrink Numan een gekre
gen videocamera in zijn ULV,
waarna het toestel te zwaar
bleek om op te stijgen. Een en
ander vergde een week sleute
len. Net klaar werd het ULV
door een windvlaag gegrepen.
De smak beschadigde een
vleugel. Weer wachten.
Goed op weg naar Hinton in
the Hedges verdwaalde Eppo
en belandde op de verlaten
vliegbasis Wescot, waar hij de
nacht doorbracht. Vervolgens
vol goede' moed naar Liver
pool gevolgen, waar het weer
hem een week aan de grond
hield. Op het eiland Muil
kreeg de pechvogel een ver
vangend onderdeel voor zijn
ADF. Nu zit hij in Stornoway
alweer twee weken op goed
weer te wachten en bovendien
dient nog een kromgevlogen
neus wiel gerepareerd. Als het
opklaart vliegt Eppo Harbrink
Numan via de Faröereilanden,
IJsland, Groenland en Canada
naar New Y,ork. „25 Juli haal
ik niet meer nee. Ze zullen
nog even op me moeten wach
ten".
Uitzenden in Nederland gaat
commerciële tv geld kosten
(Vervolg van de voorpagina)
DEN HAAG Volgens
minister Brinkman van
WVC is er maar één ma
nier waarop TV 10 en Vé-
ronique in Nederland
kunnen gaan uitzenden en
dat is op wettige wijze.
,,En dan zullen ze er ook
voor moeten betalen", al-,
dus de woordvoerster.
Zij wees op de mogelijkheid
dat TV10 en Véronique een
(flink) bedrag voor een zendli
centie neerleggen. Dat laatste
zou volgens haar ook het crite
rium kunnen zijn waarop kan
didaten voor wettige commer
ciële tv-uitzendingen geselec
teerd worden. In dat geval zal
bijvoorbeeld Oranje TV van
Rob Houwer niet veel kans
maken.
Het toelaten van TV10 en Vé
ronique tot het Nederlandse
bestel is uiteraard niet moge
lijk zonder wijziging van de
Mediawet. Volgens Brinkman
is dat echter geen bezwaar, nu
ook zijn eigen partij (CDA) het
verzet tegen commerciële tele
visie heeft opgegeven. Boven
dien wordt de Mediawet bin
nenkort toch al gewijzigd; nog
deze week gaan er twee wijzi
gingsvoorstellen naar de
Tweede Kamer. Tegen die
achtergrond vindt de minister
het eigenlijk wel geoorloofd
dat hij Van den Ende en Har
ding snel uitnodigt voor een
gesprek. Een besluit daarover
heeft hij echter nog niet geno
men.
Brinkman stelt de Tweede Ka
mer voor de Mediawet te wij
zigen. Ten eerste moeten écht
buitenlandse zenders Neder
land gemakkelijker kunnen
binnenkomen. Voor hen ver
valt de plicht om hun com
mercials net zo in te richten
als de Nederlandse STER dat
doet. Zo hoeft het zondagsver
bod voor dit soort stations niet
gehandhaafd te worden.
Voorts wil Brinkman de
STER-zendtijd per 1 januari
uitbreiden van 5 naar 6 pro
cent. In feite gaat het om een
verhoging met meer dan 1
procent, omdat de zendtijd van
de STER op dit moment niet
volledig benut wordt. Reclame
in de zogeheten natuurlijke
onderbrekingen van program
ma's zal nog niet worden toe
gestaan. Wel zal aan adver
teerders zoveel mogelijk de
keus worden gelaten rond
welk programma zij hun recla
me op de buis willen zien.
Terug naar de Sint Pietersberg
Het koepelgewelf in het noordelijk
Verslaggevers doken in het\ foto-album van hun
jeugd, zochten naar vakantiefoto's en keerden nog
eens terug op zoek naar herinneringen. „De plek
waar we nu staan is er over enkele jaren niet
meer".
MAASTRICHT Als jon
getje van 9 jaar bezocht ik in
augustus 1953 met mijn ou
ders, zus en broer vanuit
Den Haag de grotten van de
Sint Pietersberg bij Maas
tricht. We hadden in die au
gustusmaand van huis ge
ruild met de familie Witlox.
Mijn vader had de in Maas
tricht achtergebleven zoon
des huizes, de toen 26-jarige
Aristides Witlox, te pakken
weten te krijgen, voor een
begeleiding en rondleiding
door het geheimzinnige gan
genstelsel ten zuidwesten
van de Limburgse hoofd
stad.
Aristides was lid van een
gidsen-collectief die ook bui
ten de normale routes voor
rondleidingen de weg wist.
In mijn herinnering is de
tocht die daarna volgde nog
steeds het langste, spannend
ste en meest mysterieuze on
dergrondse avontuur dat ik
ooit beleefde.
Vleermuizen
Dat kwam ook al door de
tientallen fladderende vleer
muizen die zich in de gan
gen nestelen en zich wel
voelen bij een temperatuur
van constant 10 graden Cel
sius. Zomer, herfst, winter,
lente, dag, nacht, het doet er
allemaal niets toe in de gan
gen. Geweldig vond ik ook
dat je ondergronds (toen
nog) België kon bereiken en
zo ongezien de grens kon
passeren, temeer daar ik
toen nog nooit een stap over
de Nederlandse grens had
gezet
Ook vond ik het vreemd dat
je onderaards champions
kunt kweken, ik had het
niet voor mogelijk gehouden
dat men überhaupt iets on
der de grond - zonder licht
en zon - kan laten groeien.
Ik herinner me dat we na
een lange wandeling door
eindeloos lijkende gangen
voorafgegaan door Aristiede
met z'n carbidlamp ineens
onder de blote hemel ston
den. Voor ons gaapte een
enorm gat.
We stonden voor de merge-
lafgraving van de ENCI
(Eerste Nederlandse Cement
Industrie). „De plek waar
we nu staan is er over enke
le jaren niet meer", zei Aris
tiede. Zijn woorden bleken
profetisch wat behalve op
het Plateau van Margraten
ging de ENCI zich inderdaad
ook in de 'concessie' St. Pie
tersberg te buiten aan bui
tengewonen grote mergel-
vraatzucht.
Maar liefst 124 hectare aan
gangenstelsels werd wegge-
graven, meer dan de helft
van alles wat er aan grotten
was. Sinds een aantal jaren
mag de ENCI alleen nog
maar in de diepte graven,
maar de meest interessante
gangen zijn al voor altijd
verdwenen. De ENCI heeft
op grote schaal van het mer
gel cement gemaakt. Ik
vond het - in 1953 - onbe
grijpelijk dat al die moei
zaam uitgezaagde fantasti
sche gangen, die terug gaan
Bezoek aan de St.Pietersberg in augustus 1953 onder leiding
van Aristiede Witlox (op de achtergrond met bril en alpino
pet).
FOTO: PERS UNIE
tot de Romeinse tijd, onbe
kommerd werden weggegra-
Griezelig was het verhaal
van vier monniken die de
weg waren kwijt geraakt
omdat het draadje dat hen
met de buitenwereld ver
bond was gebroken en van
wie na een periode van, wie
weet hoeveel jaren, nog
slechts een skelet werd aan
getroffen. Ze hadden de weg
naar het licht niet meer
kunnen vinden en waren
een afschuwelijke honger
dood gestorven.
Lampen
De gids heet deze keer An-
toine Jessen. In plaats van
de carbidlamp van weleer
draagt Jessen vier wat meer
bedrijfszekere wasbenzine-
lampen met zich die hij op
een na uitdeelt onder de
deelnemers van zijn excur-
siegroep. Het licht in de aar
dedonkere grotten wordt op
die manier maximaal ge
spreid en de groep voelt zich
veiliger dan tussen ouder
wetse flakkerende carbid
lampen die door een onver
wachtse tochtstroom zouden
kunnen uitwaaien.
Jessen vertelt voor de zo
veelste keer: „De Sint Pie
tersberg is een heuvel aan
de zuidrand van Maastricht
tussen de rivieren de Maas
en Jeker. De heuvel is voor
namelijk opgebouwd uit
mergel, een soort zachte
kalksteen, ontstaan uit een
opeenhoping van resten van
planten en dieren met een
overwegend uit kalk be
staande schaal of skelet.
Deze opeenhoping vond
plaats op de bodem van de
zogenaamde krijtzee, circa
80 miljoen jaren géiden. Als
bewijsstukken van de zee
getuigen de vele fossielen
die in de mergel worden
aangetroffen".
„De mergel in de Sint Pie
tersberg bleek- uitstekend ge
schikt om als bouwsteen te
gebruiken. In grote blokken
werd dit bouwmateriaal uit
de berg gezaagd. Zo ontston
den verschillende gangen
stelsels in de St. Pietersberg,
zoals ze nu nog voor de helft
te bezichtigen zijn. In totaal
ruim 20.000 gangen met een
totale lengte van 200 kilome
ter. Daarvan is nu nog 100
kilometer over".
Na afloop geeft de VVV in
Maastricht me het adres en
telefoonnummer van drs.
Aristides Witlox (62). Hij
blijkt als leraar aardrijks
kunde en geschiedenis net in
de vut te zijn gestapt en be
steedt bij tijd en wijle noch
steeds aandacht aan de Sint
Pietersberg.
JOCHEM GREVEN
DE KNOLLEN
TUCHTCOLLEGE KRIJGT STEEDS
MEER KLACHTEN TE BEHANDELEN
AMSTERDAM De me
dische stand blijft hard
leers. Ondanks de nodige
kritiek en maatregelen
van het Medisch Tucht
college gaan de artsen nog
geregeld in de fout. Het
gaat dan vooral om schen
ding van het beroepsge
heim, geen of onvoldoen
de patiëntenadministratie
en -verslaglegging en het
zonder toestemming afge
ven van geneeskundige
verklaringen ten behoeve
van procedures.
Tuchtcollege met als werkge
bied Noord-Holland en Utrecht
in het verslag over 1987 en
1988. Er werden bij het tucht
college vorig jaar 240 klachten
ingediend, tegen 154 het jaar
daarvoor. In de periode 1975
tot en met 1988 bedroeg het ge
middelde 180 klachten per jaar.
Dit concludeert het Medisch Voorzitter mr. J.A. Schroeder
wijst er in het verslag op dat
het aantal maatregelen in de
vorm van een waarschuwing,
berisping, boete of schorsing is
toegenomen. In 1987 en 1988
leidden twee op de negen
klachten tot een maatregel. Die
was gericht tegen in totaal 84
artsen, tandartsen en één apo
theker. Er werden 382 klachten
behandeld.
In de periode 1984-86 leidde
nog 1 op de 6 klachten tot een
maatregel (78 maatregelen op
478 behandelde klachten). „In
hoeverre dat te wijten is aan
het ernstiger worden van be
kritiseerd handelen danwel na
laten óf aan het „strenger"
worden van het college, valt
helaas niet na te gaan", aldus
de voorzitter.
