Laurent Fignon is nog altijd een buitenbeentje
Laurent Fignon: „Men moet niet oordelen zonder alle. feiten te kennen".
LUXEMBURG Laurent Fignon is
altijd een buitenbeentje geweest in
het wielerpeloton. Vooral zijn om
gang met de pers kan op zijn
minst stormachtig worden ge
noemd. Sinds zijn tweede Tourze
ge is de Parijzenaar (vanwege zijn
brilletje en studentenverleden met
de bijnaam „professor" bedacht)
van het ene conflict in het andere
gerold. Ooit presteerde hij het om
tijdens een ski-stage, waarop
ploegleider Guimard gedurende
vier dagen ook de pers had uitge
nodigd, elk interview te weigeren
en elke maaltijd op zijn kamer te
nuttigen.
,,lk begrijp de mensen wel die niet meer
in mij geloofden", zegt Fignon nu. „Vijf
jaar ben ik op
zoek
"'et'84 „Aanvallen
steeds
de beste
verdediging"
van '83 en '84
en buiten enke- c nnrt
Ie uitzonderin- "uy
gen heb ik dat
tot de Giro van
dit jaar niet ge
haald. Zelf heb
ik echter nooit
getwijfeld aan
mijn terugkeer
op het hoogste niveau. Het enige pro
bleem was dat ik me in al die jaren
nooit behoorlijk heb kunnen voorberei
den op het seizoen zonder ziekte of
kwetsuur. En de basis voor het seizoen
legt een renner nog altijd in de winter
maanden".
„Vorige winter heb ik voor het eerst on
gestoord kunnen doortrainen en kijk,
de resultaten zijn er", aldus Laurent
Fignon direct na afloop van zijn derde
grote ronde-overwinning en kort voor
de start van de Tour de France.
Een gedeelte van die uitleg klonk volle
dig anders dan wat de Fransman vier
maanden eerder na zijn tweede opeen
volgende zege in Milaan-San Remo had
verteld. „Ik geloof dat ik mezelf voort
aan als een klassiek renner moet be
schouwen. Eén dag kan ik nog wel het
topniveau halen, maar de grote ronden,
dat mag ik nu wel vergeten", sprak Fig
non in San Remo. Dat de tweevoudig
oud-winnaar van La Grande Bouclé het
nu anders uitlegt kan een gevolg van de
euforie worden genoemd.
Beschermen
„Ik mag mezelf en mijn privé-leven toch
beschermen", verdedigt de Giro-win
naar zich als zijn eigenzinnige gedrag
ter sprake komt. „Het is een keuze die
ik gemaakt heb en ik hou mij daaraan.
Komt dat arrogant over? Dat is dan
spijtig, maar ik weet waarom ik het doe.
Je moest eens weten hoe men mij zon
der alle feiten te kennen in de voorbije
jaren de grond heeft ingeschreven. Dat
overschreed de grenzen van het wel
voeglijke en dat kan ik echt niet verge
ten. Gedeeltelijk eigen schuld? Ja, mis
schien heb ik me niet altijd even correct
gedragen tegenover de pers, maar het
is altijd zo dat de goeden het samen
met de slechten moeten bekopen",
meent Fignon.
Nog minder dan op de Franse pers
heeft de tweevoudige Tourwinnaar het
op de Italiaanse journalisten begrepen.
Een mooi voorbeeld was het interview
dat een tv-commentator probeerde te
maken enkele dagen voor Fignon in de
Giro de leiderstrui overnam:
Fignon (die al 30 seconden in beeld is,
maar de interviewer nog geen blik heeft
gegund): „Als het goede moment daar
is". (Waarna hij zo mogelijk nog na
drukkelijker de andere kant opkijkt.)
Fignon (het hoofd langzaam richting re
porter draaiend en hem een vernieti
gende blik toewerpend): „Neen".
(Waarna interviewer en cameraploeg
zich ijlings uit de voeten maken. Nog
één zo'n vraag en Fignon was vermoe
delijk met zijn fiets gaan gooien.)
„Een interview moet een gesprek zijn
tussen twee mensen die mekaar wat te
vertellen hebben", zegt Fignon als dit
voorbeeld wordt aangehaald, maar wat
doe je als één van die twee absoluut
niet mee wil?
Weinig populair
Je koppigheid en eigenzinnigheid zou
den je weinig populair in het peloton
hebben gemaakt?
Fignon: „Ik heb in het peloton een vrij
goede verhouding met zowat iedereen,
maar vriendschap is wat anders. Ik heb
daar eerlijk gezegd ook geen behoefte
aan. Ik zoek mijn vrienden elders. Het
kan toch niet dat iemand die je in de
wedstrijd op leven en dood bekampt
een uur na de aankomst weer je beste
vriend zou zijn met wie je uren ligt te
kletsen".
Ben je niet bang dat een hoop mensen
een slechte indruk van jou hebben?
Fignon: „Kan me niet schelen". (Om
eerlijk te zijn: dit is een gekuiste verta
ling van de woorden die hij in werkelijk
heid gebruikte.)
Je hebt nu net de Giro gewonnen, maar
links en rechts hoor je ai zeggen dat
Fignon eerst maar eens in de Tour be
vestiging moet brengen van zijn come
back. Ben je het daar mee eens?
Fignon: „Wie de wielersport kent, weet
dat de Giro sinds enkele jaren een wed
strijd is die ernstig te nemen valt. Ik
weet wel dat ik na mijn zege in Milaan-
San Remo en de Giro nog niet de beste
renner van de wereld ben, maar toch
betekent die Giro wat. De nummer één
zal ik pas zijn als ik ook nog de Tour
Wat vind je van de tegenstanders
vergelijking met vijf jaar geleden?
Saaie wedstrijden
Fignon: „Ik merk dat er steeds meer
renners zijn bij wie de schrik om te ver
liezen groter is dan de wil om te win
nen. Dat is spijtig, want daardoor krijg
je saaie wedstrijden. Ik begrijp het eer
lijk gezegd ook niet goed. Als ik me
goed voel val ik aan, ook als ik op kop
sta. De aanval is nog altijd de beste
verdediging. Maar sommige renners rij
den alleen maar mee en zitten te wach
ten tot de overwinning hun eens een
keer in de schoot valt".
Valt er uit jouw come-back een les te
trekken?
Fignon: „Dat je de moed nooit mag op
geven. Maar ik hoop vooral dat de men
sen geleerd hebben dat je nooit iemand
mag afschrijven en begraven als men
niet alle feiten kent. Dat is wat met mij
in de voorbije jaren is gebeurd".
Laurent Fignon, arrogant, eigenzinnig
en al wat je maar wilt, maar vooral ie
mand met een eigen mening en een
persoonlijkheid. Iets wat men in sport
kringen (en dus niet alleen in het wiel
rennen) helaas veel te weinig tegen
komt.
GUIDO ROELANTS
Pedro Delgado en Steven Rooks (rechts) waren vorig jaar de belangrijkste renners in de tumuiteuze Ronde van Frankrijk.
'£eidóe <2owuvnt
