Rechterflank hervormde synode
hoopt op herziening homobesluit
£cidóe<2ouW:
Hoe verder met het openhaar onderwijs?
kerk
wereld
Pinksterbeweging groeit
jaarlijks met tien procent
Schoolwijzer
riari
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
£atdóc6ou*otit
VRIJDAG 30 JUNI
ipag£E
Arie Brouwer weg bij Amerikaanse Raad van Kerken
NEW YORK De secretaris van de Amerikaasnse Raad van
Kerken, dr. Arie Brouwer, legt vandaag zijn functie neer. Zijn
pogingen om de samenwerking tussen de 32 lidkerken te ver
sterken zijn mislukt. Bovendien hebben de leiders van de grote
lidkerken het vertrouwen in hem verloren. Het aftreden van
Brouwer (53) is een symptoom van de problemen waarmee de
Raad van Kerken kampt. Kort na de oprichting in 1950 was de
Raad een van de invloedrijkste kerkelijke organisaties in de
V.S. De afname van het ledental van de lidkerken en de toene
mende invloed van fundamentalistische groeperingen hebben
het gezag van de raad grote schade toegebracht. Bovendien zijn
de financiële bijdragen aan de raad sinds 1975 met 53 procent
gedaald.
RK KERK:
Geen voorkeur
voor christen
democratie
(Van onze correspondent)
ROME De christen-de
mocratie en de sociaal
democratie zijn allebei
geldige doctrines voor so
ciale organisatie. Dat
staat te lezen in een docu
ment dat door door de
Congregatie voor het Ka
tholieke Onderwijs werd
opgesteld. Aan het docu
ment is acht jaar gewerkt.
Na zowel marxisme als kapi
talisme te hebben afgewezen
wordt in het document gewe
zen op de "variaties op het
economische liberalisme" zo
als daar zijn christen-demo
cratische of sociaal-democrati
sche partijen. Deze zijn beide
nieuwe alternatieven voor so
ciale organisatie. Het docu
ment sluit nadrukkelijk de
deur voor het gebruik van de
marxistische analyse, "omwil
le van het gevaar voor het ge
loof en voor de Kerk" en sluit
ook de liberale ideologie uit
die een "individualistische vi
sie heeft op de economische
en sociale verhoudingen die
tegengesteld is aan de christe
lijke opvattingen".
Hoewel in de tekst ook nog
vermeld staat dat de priesters
en andere kerkelijke hoog
waardigheidsbekleders zich
buiten de partijpolitiek
moeten houden, wordt aan de
geestelijken wel de taak opge
dragen de politiek te evange
liseren en te vermenselijken
en te oordelen over het ge
drag van politici. Het meer
dan 100 bladzijden tellende
document is bedoeld als een
handleiding voor aankomen
de priesters. Het moet voor
toekomstige geestelijken een
leidraad zijn. Het boekwerk
wil een grondige interpretatie
geven van alle teksten en en
cyclieken die er op sociaal ge
bied-floor paus en kerk zijn
geproduceerd. Uit de tekst
kan men opmaken dat nu ook
de sociaal-democratische par
tijen op de zegen van de Kerk
kunnen rekenen. Voor Italië,
zo staat in de publicatie te le
zen, worden - bij hoge uitzon
dering - de bisschoppen toch
verwacht hun voorkeur te la
ten uitgaan naar een bepaalde
politieke groep, in feite de
christen-democratie.
Gtreformeerde-Kerksn vrijgemaakt
Beroepen te Nijmegen en Surhuister-
veen i.c.m. Opende drs.R.J. Geer-
sing, kand. te Kampen; te Hoogvliet-
Spijkenisse C.J. Mewe te Terneuzen;
te Assen-Zuid F.H. Folkerts te Stads
kanaal.
Nederlands Gereformeerde Kerken
Beroepen te Zeist drs.H. de Jong te
Amsterdam-Centrum. Aangenomen
naar Bunschoten-Spakenburg voor
de missionaire dienst te Zuid-Afrika
Tj. Baron te Heerde.
Baptisten gemeenten
Beroepen te Hoogezand (Beukema-
straat) R. Erwich, kand. te Harder
wijk, die dit beroep heeft aangeno
men; te Veendam A. de Vries te Em-
men.
Religieuze radio- en tv-programma's in Polen
WARSCHAU Vertegenwoordigers van de Poolse regering
en van de rooms-katholieke kerk hebben een overeenkomst
gesloten voor het uitzenden van religieuze programma's op de
Poolse staatsradio en televisie. De kerk krijgt wekelijks een
uur zendtijd op de nationale televisie en 15 minuten op de re
gionale tv-stations in Krakow en Katowice. De laatste jaren
zond de radio al iedere zondag een mis uit. Daar komt nu we
kelijks nog een uur zendtijd op twee radiostations bij. Jerzy Ur
ban, voorheen regeringswoordvoerder en nu hoofd van de
staatsomroep, noemde de overeenkomst „een belangrijke stap"
in de ontwikkelingen bij de omroep.
De Staatscommissie voor radio en televisie zal de kerkelijke
programma's financieren.
Men ontmoet zijn lot
vaak op wegen die
men ingeslagen had
om het te vermijden
Jan de la Fontaine
SOEST De rechter
flank van de Hervormde
Kerk hoopt dat in de no-
vemberzitting de synode
terug zal komen op het
„homobesluit" waarin
kerkelijk tucht vanwege
homoseksualiteit word af
gewezen en zal zich in
afwachting van die be
spreking niet polarise
rend opstellen en terug
houdendheid betrachten
in het uiten van menin
gen.
Dat valt af te leiden uit de
verklaring die zeventien ver
ontruste synodeleden gisteren
na een bijeenkomst hebben
uitgegeven.
De betreffende synodeleden
zijn lid van de Gereformeerde
Bond of de Confessionele
Vereniging.
De vergadering was belegd
om zich te bezinnen op de si
tuatie die was ontstaan na het
gewraakte besluit. Vooral de
rechterzijde van de kerk was
door de afwijzing van kerke
lijke tucht diep getroffen. Di
rect na het besluit op 16 juni
ontstond een beetje een cri
sissfeer bij enkele Bonders,
maar die is nu al weer in rui
me mate overwonnen, zo
bleek gisteren.
In de verklaring van de ze
ventien wordt geen letter ge
wijd aan de afwijzing van
tucht zelf, maar wordt de
hoop uitgesproken dat de aan-
.gekondigde nieuwe synodale
bespreking over homoseksua
liteit er toe zal leiden dat de
kwestie weer bespreekbaar
wordt in de „breedte van de
kerk".
Het besluit van 16 juni leek
dat gesprek te blokkeren, om
dat het resultaat van dat ge
sprek al bij voorbaat was ge
geven; geen kerkelijke tucht
vanwege homoseksualiteit. De
Gereformeerde Bonders en de
leden van de Confessionele
Vereniging voelden zich daar
door in hun hervormd-zijn
ernstig bedreigd. Kerkeraden
die in geloof en geweten me
nen dat homoseksualiteit zon
de is, zouden door dat besluit
hun ambtelijke plicht (onder
meer uitoefenen tucht) niet
meer kunnen uitoefenen, al-
dus de Bond meteen na het
besluit.
De motie die door de synode
was overgenomen was niet zo
duidelijk in de consequenties
en moest worden „bestu
deerd". Afgelopen dinsdag
stelde het moderamen (be
stuur) van de synode vast hoe
de motie uitgelegd dient te
worden; er is nadere bezin
ning nodig op de problema
tiek en zolang die voortduurt,
is de afwijzing van tucht te
beschouwen als een uiterste
oproep van terughoudendheid
bij het nemen van tuchtmaat
regelen.
De Bonders blijken met die
interpretatie te kunnen leven,
zo blijkt uit de verklaring van
de zeventien onder wie dr. J.
Hoek uit Veenendaal die op
uitnodiging ook aanwezig was
bij het moderamengesprek
van afgelopen dinsdag.
Ds. Hoek zei gisteren desge
vraagd dat hij inderdaad
hoopt dat de synode in no
vember wegen zal vinden om
terug te keren tot achter het
besluit van zestien juni. „We
moeten, vind ik, niet allerlei
slimmigheidjes nodig hebben
van die afwijzing af te ko
men", aldus ds. Hoek.
Hij zei mee te kunnen gaan in
de constatering dat het mode-
ramen een zekere interpreta
tie heeft gegeven van het sy
nodebesluit.
Om diverse redenen heeft hij
daar begrip vtoor. Enerzijds is
er de ondubbelzinnige uit
spraak van het besluit dat
kerkelijke tucht wordt afge
wezen, anderzijds wordt een
diepgaand gesprek bepleit
evenals nadere studie naar
wat bijvoorbeeld de bijbel zegt
over homoseksualiteit. In het
licht van dat gesprek en die
studie is de afwijzing te ver
staan als een uiterste oproep.
Bovendien, aldus ds. R. van
Kooten uit Soest, hebben di
verse synodeleden (niet-Bon-
ders) het moderamen achteraf
laten weten niet in de gaten
te hebben gehad welke de be
tekenis van de motie eigenlijk
heeft en dat ze eigenlijk spijt
hebben van hun ja-stem.
Doordat de kwestie in novem
ber weer op de agenda staat,
kan de synode zichzelf de ge
legenheid geven om even
tueel op het besluit terug te
komen.
Inmiddels hebben twee ge
meenten bezwaarschriften in
gediend tegen het synodebe
sluit. De kerkeraden van
Soest en Wilnis hebben daar
in aan de generale commissie
voor bezwaarschriften en ge
schillen een hervormde
rechtscommissie gevraagd
het synodebesluit buiten wer
king te stellen zolang de pro
cedure loopt.
In feite echter heeft het mo
deramen het gewraakte deel
van het besluit al buiten wer
king gesteld, namelijk het ele
ment afwijzing dat volgens
het moderamen immers moet
worden verstaan als oproep.
LÜTSEN KOOISTRA
Billy Graham op theevisite bij Runcie
De Amerikaanse evangelist Billy Graham (r) is gisteren op theevisite geweest bij de aartsbis
schop van Canterbury, dr. Robert Runcie in diens bisschoppelijk paleis in Londen. Waarover de
beiden spraken is niet bekend gemaakt, maar het zal ongetwijfeld ook zijn gegaan over de evan
gelisatie-campagne die Graham momenteel in Londen voert. fotq: ap
UTRECHT Het stimu
leren van het weten
schappelijk onderzoek
naar de pinksterbeweging
in Europa en een kriti
sche bezinning op de spe
cifieke bijdrage van deze
beweging aan de kerk en
de samenleving; dat is het
doel van de wetenschap
pelijke conferentie „Er
varingen van de Geest",
de^e week in Utrecht.
Eerder zijn soortgelijke
conferenties gehouden in
onder andere Leuven.
Aan de conferentie nemen
ongeveer 50 personen uit Eu
ropa, Zuidafrika en de Vere
nigde Staten deel, de meesten
uit de pinsterbeweging, maar
ook leden van andere kerken.
De pinksterbeweging maakt
op dit moment in Europa,
maar vooral in de ontwikke
lingslanden een sterke groei
door. De Amerikaanse des
kundige dr. David B. Barrett
schat dat er in 1988 332 mil
joen leden warén, ongeveer
een vijf de van alle christenen
in de wereld. In Nederland
heeft de pinksterbeweging
ongeveer 80.000 aanhangers.
Dit aantal neemt elk jaar met
circa tien procent toe. Van de
nieuwe leden komt 25 procent
uit buitenkerkelijke hoek. De
meesten waren vroeger her
vormd of gereformeerd. Het
aantal bekeerlingen uit de
Rooms-Katholieke Kerk
groeit de laatste jaren.
De Zwitser dr. Walter J. Hol
lenweger hoogleraar in Bir
mingham schrijft de groei toe
aan het feit dat de beweging
in zwarte gemeenschappen is
ontstaan waar grote nadruk
wordt gelegd op het gemeen
schapsleven en op een actieve
deelneming van de gelovigen
aan de liturgie. Ook de ver
binding van lichaam en geest,
die onder meer in de praktijk
van de gebedsgenezing en het
dansen tijdens de diensten
haar uitdrukking vindt, heeft
volgens Hollenweger aan de
groei van de pinksterbewe
ging bijgedragen.
Dr. J.A.B. Jongeneel, hoogle
raar missiologie in Utrecht en
lid van het organisatiecomité,
legde er aan het begin van de
conferentie de nadruk op dat
de Heilige Geest zelf geen on
derwerp van onderzoek kan
zijn, maar dat zijn werking
wel zuiver wetenschappelijk
kan worden onderzocht. Hij
waarschuwde ervoor iets te
gemakkelijk aan de invloed
van de Heilige Geest toe te
schrijven. Anderzijds moet de
wetenschap ervoor oppassen
de Heilige Geest zelf te redu
ceren tot een functie van de
menselijke geest.
Naar het zich laat aanzien
zal in de komende re
geerperiode er een dis
cussie worden gevoerd
over de positie van het
openbaar onderwijs in
ons land. Daarbij zal het
met name gaan over de
bestuursvorm van dat on
derwijs: moet het ge
meentebestuur alle zeg
genschap houden? Maar
ook de identiteit van het
openbaar onderwijs kan
daarbij niet onbesproken
blijven.
In de meest concept-verkie
zingsprogramma's die mo
menteel voorhanden zijn staat
wat te lezen over een zekere
verandering van de bestuurs
vorm van het openbaar on
derwijs.
Zowel PvdA als VVD willen
hebben dat betrokkenen op
een openbare school meer te
zeggen krijgen, dus het ge
meentebestuur minder. Het
CDA gaat in feite nog een
stapje verder: „Met behoud
van hun karakter kunnen
openbare scholen worden ver
zelfstandigd door hen onder
het bestuur van een commis
sie te stellen of in een zelf
standige rechtspersoon onder
te brengen". In alle gevallen
gaat het om een zekere verbij
zondering van het openbaar
onderwijs. Maar, hoort men
eigenlijk overal, het openbare
karakter dient te worden ge
handhaafd. Wat verstaat men
eigenlijk onder dat „openba
re"?
Het is een sociaal grondrecht
dat iedere* leerplichtige leer
ling recht heeft op onderwijs.
Men kan hem of haar dan
naar een bijzondere school
sturen, maar die heeft (baas in
eigen huis zijnde) om wat
voor reden dan ook het recht
om toelating te weigeren.
Dan moet de overheid dus
voor onderwijs zorgen. Maar,
als die leerling dan op die
openbare school komt, heeft
hij ook nog recht op onderwijs
dat ieders godsdienst of le
vensbeschouwing eerbiedigt. f
Ten slotte is er nog het feit,
dat er mensen zijn die vinden
dat onderwijs door de over^
heid moet worden bestuurd.
Het openbaar karakter heeft
dus drie facetten: de toelaat
baarheid (voor ieder), de
identiteit (neutraal) en de be
stuursvorm (de overheid).
Nu is er met die facetten mo
menteel nogal wat aan de
hand. Met betrekking tot de
toelaatbaarheid zeggen som
migen: die kan ook gehand
haafd worden op een zogehe
ten bijzonder-neutrale school
je kunt het in de statuten
vermelden. Met de identiteit
ligt het al iaren moeilijker.
Die neutraliteit is al heel lang
een nogal omstreden begrip.
Al in de vorige eeuw was dat
zo. Toen werd menige open
bare school beheerst door de
liberalen. In naam was zij een
school voor iedereen, maar in
feite werd zij beheerst door
het liberale (denkende!) deel
der natie, dat middels die
openbare school zijn ideologie
wilde uitdragen.
In feite is dit discussiepunt er
nog steeds. Enerzijds wordt
vanuit openbare scholen ge
zegd, dat iedereen er terecht
kan, omdat men neutraal on
derwijs heeft, anderzijds blijkt
steeds weer dat een groot deel
van „onkerkelijk Nederland"
de openbare school als zijn
medium beschouwt. Dat blijkt
bijvoorbeeld uit de belangrij
ke invloed die van de kant
van het Humanistisch Ver
bond op het georganiseerde
openbaar onderwijs wordt uit
geoefend.
Oftewel: openbaar onderwijs
wil zich nog steeds graag ma
nifesteren als boven de zuilen
staande, maar is steeds meer
een zuil geworden.
Over de bestuursvorm hoort
men veel klachten. Betrokke
nen hebben te weinig invloed
op de openbare school, zij
wordt vaak in feite bestuurd
door ambtenaren.
Hoewel er aantrekkelijke
kanten zitten aan die voorge
stelde verbijzondering van het
openbaar onderwijs, rijzen er
bij mij toch ook een aantal be
langrijke bezwaren.
1. De algemene toelaatbaar
heid kan ook statutair gere
geld worden op een bijzonder-
neutrale school. Echter, voor
die neutrale identiteit lijkt mij
dat veel moeilijker. Hoe kan
de overheid er op toezien dat
een schoolbestuur, waar zij in
feite niets over te vertellen
heeft (want zo ligt dat bij een
bijzondere school!) niet een
bepaalde b.v. humanistische,
atheïstische, liberale kleur
aanneemt, zodat zeker niet al
ler minderheden (want daar
gaat het om) op zo'n bijzonde
re school tot hun recht ko
men?
En toch zal dat in de toekomst
in ons land, dat steeds multi-
cultureler, pluriformer wordt,
een uiterst belangrijke taak
blijven, om „vluchtheuvel-
school" te zijn voor al die
minderheden (inclusief chris
tenen, die op steeds meer
plaatsen tot een minderheid
gaan behoren en soms geen
eigen school kunnen stichten,
omdat ze met te weinigen zijn
als de overheid zo grootscha
lig blijft denken).
2. De basis van de financie
ring van ons onderwijs is de
financiële gelijkstelling van
openbaar en bijzonder onder
wijs. Als de overheid geen ei
gen openbaar meer heeft,
wordt dat heel moeilijk. Ver
der moet worden gevreesd dat
als de overheid zo verder van
het onderwijs verwijderd
raakt, ze makkelijker tegen
dat (totale) bijzondere onder
wijs kan zeggen: zoek maar
wat meer eigen financierings
bronnen^!). Oftewel: minder
bestuurlijke en inhoudelijke
betrokkenheid van de over
heid kan toch gemakkelijk
ook leiden tot minder finan
ciële betrokkenheid.
Pacificatie
Toen in 1917 de Pacificatie tot
stand kwam, gebeurde dat in
het parlement met op één na
algemene stemmen. Dat was
heel belangrijk, omdat het
hier in feite ging om het rege
len van onze geestelijke ver
scheidenheid. Zoiets kun je
niet regelen met 51-49 stem
men.
Als men spreekt over zulke
ingrijpende wijzigingen van
het openbaar onderwijs, dus
van ons stelsel, geldt daarvoor
in feite hetzelfde. Het lijkt me
daarom ongewenst dat politie
ke partijen zich er nu al zo
duidelijk over uitspreken. Be
ter is het om, zoals vroeger
door drs. K. de Jong Ozr
ook gebeurde, eerst bijvoor
beeld een staatscommissie in
het leven te roepen, breed sa
mengesteld, die een rapport
moet uitbrengen. Dat is beter,
zuiverder ook dan het voor
stel van de nieuwe voorzitter
van de Vereniging voor
Openbaar Onderwijs, die
vindt dat een PvdA-VVD-
D'66-regering(!) dit maar moet
regelen.
Die voorkeur lijkt er teveel
op dat men ook dit ziet als een
zaak van behartiging van één
belang, terwijl het juist om
een evenwicht gaat tussen
meerderheid en minderhe-
Lubber's handicap
jrd
lijn
ij11
iedereen heeft in zijn leven wel een handicap. I(^en
ook een en die is u bekend. De toon waarop premier 5I1
deze woorden gisteren.in het kamerdebat over de oni
Kuwayt uitsprak klonk bijna hulpeloos. Inderdaa«vagi
handicap, deze doorn in zijn vlees, wijd en zijd bekepn
hij in 1973 als minister van economische zaken het nin6
politieke toneel betrad. Als ex-directeur en grootaan<fsPi6
der van het staalconstructiebedrijf Hollandia-Kloos iiV
pen aan den IJssel was en is hij als politicus zeer kwT
Dit gold voor hem temeer daar hij in functies b|
waarbij licht de schijn kon worden gewekt van ver|
ling tussen politieke en persoonlijke of familiale b
Ware hij bijvoorbeeld minister van onderwijs geweei
bleven, dan zou zijn zakelijke achtergrond hem welliil
der parten hebben j
Het was gisteren niet de eerste keer dat Lubbers' 1
tot onderwerp van politieke discussies werd gemaal
jaren zeventig moest Lubbers na een onverkwikkelijk
re waarin hij ervan werd beschuldigd zichzelf en zijif
financieel te hebben bevoordeeld, onder druk van deP
besluiten zijn aandelen en overige vermogen onder f
gen in een stichting. Daarmee leek aanvankelijk der
de lucht, temeer daar de toenmalige premier Van
aantal gedragsregels opstelde voor politieke ambts
bedoeld om de politieke zuiverheid hoog te houden.l
glement, gefundeerd op het veelgeroemde boekje
des kwaads' van Anne Vondeling, heeft als centr)
gangspunt dat ministers en staatssecretarissen alle
belangen van persoonlijke aard uit hun politiek^
moeten bannen.
TOCH voorkwam dit helaas niet dat Lubbers nad
enkele malen vanwege een schijnbare belangenven
ling in de publiciteit kwam. De Kuwayt-affaire is
het jongste voorbeeld. Dit moet tot de conclusie leidei^gj-
premier in al die jaren nog steeds niet goed heeft gele^j]
zijn handicap te leven. Hij houdt er kennelijk te weinig
ning mee en komt daardoor steeds opnieuw onnodig ij pj
lijkheden. v
HET staat overigens buiten kijf dat de premier op dan
niet onwillig is. Er is geen enkele reden te twijfelen
opmerking van gisteren dat er, zodra hij met het tj^0
leven in het algemeen of met Hollandia Kloos in het|e^
der in aanraking komt, in zijn hoofd „een computei^Qj-
draaien" dat alle mogelijkheden van eventuele belang
strengeling aftast. Prachtig. Maar wat de premier nc[eiï
leren is dat hij in grensgevallen de gegevens uit zijn j^(
tertje niet voor zichzelf houdt. Hij dient daar bij zijn c^g
èn bij het parlement mee voor de draad te komen. AlLor
hij op die manier open kaart speelt, zal de schijn des |,ro
voorgoed van hem kunnen wijken. Bovendien zal uro
ook niet meer op hulpeloze toon over zijn handicap bef
te spreken maar als iemand die z'n ongemak heeft aa^
en er trots op is dat hij geleerd heeft ermee om te
Evenhuis exit
}00
Het voormalige CDA-kamerlid en de huidige burgot
ter van Hoogeveen Sytze Faber omschreef Evenhuis P zi
een „typische Drent, een man van jenever, turf en far
docht". Daarmee sloeg Faber de spijker op de kop. Ev
hield van een glaasje, beriep zich altijd op zijn eenv wt
komaf en gold als een politicus op wie je altijd scherp^ e
letten. i
In zijn dertien jaar als VVD-kamerlid kreeg hij eenl
als „superritselaar". Maar hij wist nooit tot de echte j
door te dringen. Toen Wiegel afscheid nam als leider
zijn kans schoon. De lancering van Nijpels was voorl
huis het sein voor een tijdperk waarin hij wèl de hoog
gionen van de liberale partij bereikte.
In Haagse kringen gold hij in die jaren als een „lakei
Nijpels. Samen zouden zij de zogenaamde „dodenlijstfij
ben opgesteld voor de kamerverkiezingen van 1986,
een aantal namen stond van VVD'ers die laag of hel
niet op de kandidatenlijst zouden moeten staan,
slachtoffers behoorde Theo Joekes, die toen echter!
300.000 voorkeurstemmen kreeg en deze week op eigen
atief zijn politieke afscheid aankondigde.
De verkiezingsnederlaag van de VVD in 1986 was v<
liberalen het teken dat er schoon schip moest wordj
maakt. Voorhoeve groeide met vallen en opstaan uit
ware leider van de VVD, en passeerde hiermee vice-pi
en minister van EZ De Korte, die net als Evenhuis
Nijpelianen behoorde. Voorhoeve werd de verpersoonl
van orde, rust en degelijkheid, al kon hij niet voorkom
de VVD in september vorig jaar al een bewindsman v
(Van Eekelen) en de afgelopen maanden hopeloos vei
raakte, met als gevolg het aangekonidgde afscheid v
volgende minister (Smit-Kroes).
EVENHUIS leek dit alles politiek te overleven. Bij d
cedure voor de kandidaatstelling van de kamerverkiez
in september werd evenwel duidelijk dat veel VVD-af
gen Evenhuis absoluut niet meer zagen zitten. Zijn
kwam zelden of nooit in de top-tien van de kandidal
voor. Het hoofdbestuur van de VVD twijfelde nog.
Evenhuis hoger worden geplaatst? Het zou een vreemi
druk maken op de kiezer als een bewindsman werd gKp
seerd. Hoe kon Evenhuis worden gered? Toen in deze
berichten verschenen dat Evenhuis bij enkele onduid[
financiële transacties was betrokkken, hakte de VV
knoop door: Evenhuis werd slechts 24e geplaatst, eei^
dankbare en mogelijk zelfs onverkiesbare plaats. De
stond er in de opiniepeilingen immers beroerd voor ei
de 24 kamerzetels misschien nooit halen.
DiE lage klassering was voor Evenhuis nog steeds ni<j ii
sein zich terug te trekken. Fier antwoordde hij vorige p
nog op kamervragen van D66-woordvoerder Engwirdf""
hij niets ontoelaatbaars had gedaan. Evenhuis wilde tenj K
te van alles in de politiek blijven. Toen echter eenmaaj
kend werd dat hij de Kamer onjuist had geïnformeerd e
Voorhoeve hem niet steunde, stortte de wereld voor 1
huis in.
De verongelijkte toon echter waarop Evenhuis uiteind
ontslag nam doet geen recht aan de situatie die was onty
nadat duidelijk was geworden dat hij een politieke doi
de had begaan. Het is tekenend voor zijn kwaliteit di
niet inziet dat hij het parlement niet verkeerd had
voorlichten over de bestemming van een persoonlijke lej
bij een bedrijf dat hijzelf steunde. Het voorliegen heef'
einde van zijn politieke carrière terecht bespoedigd.
Het weerbericht staat vandaag op pagina 5,