Moerman lapt reputatie
Lolling aan zijn laars
TENNIS
CIRCUIT
Robert Davi,
operazanger
contra Bond
Harris en Proctor doen de ronde
SteidóQ Sou/tont
HOELANG MOETEN
WE NOG ALS
DE DOOD VOOR DE
LIEFDE ZIJN?
AIDS FONDS: GIRO 8957
1
James Bond schi\
zichzelf voorbij
I
Jan Jansen sterk op
tweeduizend meter
Rabobank S
FILM/ SPORT
QeidwQowuvnt
VRIJDAG 23 JUNI 1989 PAG^1]
(Storten op bankrekeningnummer 70.70.70.228 kan ook.)
METROPOLE 1 en ODEON 1: „Licen
se to kill" met Timothy Dalton, Ro
bert Davi en Carey Lowell. Regie:
John Glen.
LONDEN - Je zal toch
maar in Amerika wonen,
een Italiaanse naam heb
ben, ook nog van die
scherp gekerfde lijnen
langs je mond plus een
pokdalige huid en met dat
alles acteur willen wor
den. Je kan er zeker van
zijn dat je voortdurend
aan de verkeerde kant
van de wet belandt.
Het gebeurde Robert Davi, 36
jaar oud, en De Schurk in de
nieuwste James Bond „License
to kill". Davi speelt er de rol
in van drugsmiljonair Franz
Sanchez. Een Colombiaan met
een Duitse voornaam. Slechter
kan gewoon niet.
De donkere Davi komt aanlo
pen met een buitenproportio
nele sigaar in z'n mondhoek.
Even z'n schurken-image tes
ten? Het lijkt erop, want hij
roept onmiddellijk: „Zeker last
van hè?" en wanneer ik man
moedig van nee schud, stopt
hij de stinkstok niettemin met
een grijns weg. Roberto Davi
is geen ster. Maar oplettende
kijkertjes kennen hem van de
tv uit „Hill Street Blues" als de
psychisch gestoorde politieman
Stan Miezel, filmkijkers kon
den hem zien als huurling-te
genstander van Arnold
Schwarzenegger in „Raw
Deal", als Tony Moretti in
„Action Jackson" en als Big
Johnson in „Die Hard". Alle
maal rollen waar wel iets aan
los zat. Of een steekje, of vuis
ten of een machinegeweer.
Zelfs in de Spielberg-productie
voor de jeugd, „The Goonies",
mocht Davi een „heavy" spe
len. Al werd dat daar gelukkig
de „heavy"-met-een-hart Jake
Fratelli die ook nog in opera-
aria's mocht uitbarsten. Een
grapje dat mocht van Davi,
want hij begon zijn schurken-
carrière brandschoon als ope
razanger. Davi: „Ook daar ont
kom je bijna niet aan, als je
Italiaans bloed hebt. Ik ben
opgegroeid met de aria's van
de gramofoonplaten van m'n
opa en oma die een winkeltje
in tweedehandsspullen had
den. Zoals andere jonge Ame
rikanen naar baseball gingen
om de werper uit te fluiten,
ging ik al jong naar de opera
om boeh te roepen tegen een
slechte tenor. Ik heb gestu
deerd bij Tito Gobbi m Floren
ce en had al op m'n negentien
de een aanstelling aan de Ly
ric Opera Company van Long
Island, waar ik ook geboren
ben. Ik heb er o.m. Alfio in
„Cavalleria Rusticana" gezon
gen en - een hele kleine rol -
Montano in „Othello". Maar ik
kreeg stemproblemen. Ik was
een lyrische bariton en ze wil
de een dramatische tenor van
me maken".
Palestijn
„In die tijd had ik bovendien
het idee dat je met acteren wat
Drugs betekent macht voor ze.
Financiële en politieke macht.
In '77 heeft de distributie en
marketing van cocaïne een re
volutie ondergaan. Sindsdien
zijn de leiders in die handel
zakenmensen van het kaliber
van een Donald Trump. Een
soort existentiële nihilisten
met een eigen gedragscode.
Shakespeareaanse karakters
die per jaar zo'n acht miljard
dollar verdienen. De Ameri
kaanse regering heeft laatst
500.000 dollar belastingvrij uit
geloofd als iemand ze zo'n
Franz Sanchez kon leveren.
Dat zijn niet de klassieke Zwa
re Jongens. Maar veel en veel
gladder".
Robert Davi doet z'n best zijn
schurkenrollen belangrijk te
praten. „Ach", zegt hij dan, „ik
wil alleen maar zeggen dat het
allemaal wat echter is dan de
Bond-schurken van vroeger.
De Engelsen die gewend zijn
Robert Davi probeert 4t 12
lombiaan Franz Sancl
„License to kill" een cfuns
lijn op te zetten naar hel- De
Oosten. T*n
dag
lag
aan die idiote. megalOO u
Bond-tegenstanders, zuil—
meest opkijken. Natuurl
ik best van die schurke^C
af. Maar ik maak me o<per:
al te druk. Humphrey |vo°
was al veertig toen hij'eer
lijk geen gangsters meei"^'
de te spelen Mitchum [aat
met zware jongens begf00F
Vandaag geldt hetzelfdlerc*
een acteur als James Pen
Ik heb nog tijd". f
Het lijkt of Bond-rep^
John Glen Davi straks Bsu^
voor bewezen diensterf m'
hem een „good guy" t^ tr
spelen in zijn komend)
„The widow maker",
aan die titel zit ook aP L
een vreemd luchtje. ,u't;
BERT JAfide
ide,
.LICENSE TO KILL'
LIDO/STUDIO LEIDEN en EUROCI-
NEMA 1 EN 2 ALPHEN:
„License to kill" met Timothy Dal
ton, Robert Davi en Carey Lowell.
Regie: John Glen.
Alles is anders in de zestiende
versie van James Bond. Het
befaamde „My name is Bond-
James Bond" klinkt pas laat
in de film en Timothy Dalton -
voor de tweede maal 007 - mag
niet eens behoorlijk uitspre
ken. De relativerende humor
met James als de Jules Verne
van de cinema in allerlei high
tech-situaties heeft moeten
plaats maken voor een harde
re Bond in hedendaagsere mi
sère. De stunts zijn er wél,
meer dan ooit zelfs. Op zich
zelf verbazend van perfectie.
Maar als je halverwege toch op
je stoel gaat draaien, is er iets
mis. Bond is niet de oude
meer, maar echt nieuw is hij
ook niet. En dat is de moeilijk
heid.
De verandering in de oude,
trouwe Bond-formule was al
merkbaar bij „Living Day
lights". Het heeft te maken
met het fysiek en de uitstra
ling van de hoofdrolspeler, na
tuurlijk, maar het veel hogere
tempo, het minder reisbrochu-
re-achtige gebruik van loka-
ties, de veel grotere hardheid
lijken me producent Cubby
Broccoli toch hoofdzakelijk in
gegeven ten einde een sterke
re concurrentiepositie op de
Amerikaanse markt te krijgen.
De Britse Bond was te sloom
geworden voor het geweld van
Hollywood. Nu is er zó gezocht
naar spectaculaire situaties dat
een toch al dun verhaal volko
men ondergesneeuwd wordt
en je op zeker moment de boel
nauwelijks meer aan elkaar
kunt verzinnen. Om Bond
geef je weinig meer, je hoeft
niet te wachten op een kwink
slag want die komt niet - ja
ld heff—
delijk f°m'
"in of,*;
doden
ir
jt o\
toch, nu van de oude
Bond voor het eerst rf3..1.'
veldwerk komt assi,9
maar dat is toch iets
De nieuwe Bond schii3"*
doel met hedendaagse siM
voorbij H
In „License to kill' zal Èvel
Amerika getuige zijn vfkui
huwelijk van CIA-vriel:
lix Leiter, nu bij de Aniede
cotica Brigade. LeitersJ—
wordt gedood, Leiter ze
een haai gevoerd en Bcy^
wraak nemen. Nee, zegT
gebeurt niet, laat de Adr
nen hun eigen boontjei
pen. Bond wordt voc
eerst echt opstandig, I 'W
„Farewell to arms?")-*
bene in het huis wad
mingway gewoond hetf
stelt z'n bazen tijdelij"
gevecht. Maar zijn
vergunning om te
kwijt. Bonds wraal—
brengt hem bij drugseer
Sanchez, die een casinlar
pseudo-religieus centrul aj
een compleet land behej ze
net bezig is drugs aan <t t
zen te leveren. Dat ga}
via benzine, waar de drjgel:
opgelost worden en late^esl
uit gedistilleerd. F
John Glen n|wit
film in Mexico op in dejaa,
rubusco studio's die er]ais
door Howard Hughes Wjt
neergezet (John Ford irer
er „The fugitive"). DaJis
een erg gewone Bond, lij j€
een erg gewone schuil
van de „Bond-girls" spel
lisa Soto gewoon erg slel
kan je ogen moe kijke»
vliegtuigen, boten, helicr
casind's, en ontploffingeB
dat laatste zoveel dat I
een gemiddelde Hollywdl
tiefilm lijkt. Zou Bond
tief „op" zijn, of ben ik
de slijtageslag verloren
BERT JA
tl ie
TUI
Pebü
keflH
1 "f
wjpn
LEIDERDORP/LEIDEN
Sijmen Moerman zorg
de gisteren op het tennis
park van de Munnik voor
de grootste verrassing van
de dag. De B2-speler had
in de tie-break van de be
slissende set zijn zenuwen
net iets beter in bedwang
dan de favoriet voor de
eindzege, Marcêl Lolling.
Opvallend, niet alleen omdat
Lolling als eerste geplaatste
aan het toernooi begon, maar
meer omdat hij in de competi
tie tegenover heel wat zwaar
dere tegenstanders heeft ge
staan. Het niveauverschil tus
sen de overgangsklasse B en
de derde klasse waarin Bos
koop, de club van Moerman,
uitkomt lapte de underdog aan
zijn laars, 6-3, 1-6, 7-6. De ge
doodverfde nummer één in
BI, Kees Jan Schuilenburg,
kende aanvankelijk veel moei
te met de trainer van de Mun
nik, Henk Jansen. Bij een 1-1
stand brak Jansen al door de
servicegame van Schuilenburg
om vervolgens zelf niets ca
deau te doen, 6-4 derhalve.
De rondedans om de punten in
de tweede set werd gewonnen
door de jongere opponent. De
vijf doorbraken deden niets af
aan het peil van de wedstrijd.
Alle ingrediënten voor een
aantrekkelijke partij waren
aanwezig. De 6-4 voor Schui
lenburg betekende echter wel
het breekpunt in de wedstrijd.
Hij had Jansen genoeg laten
lopen en gunde hem bij 6-1 de
laatste gang naar het net om
de felicitaties in ontvangst te
nemen. Zaterdag komt Schui
lenburg in de halve finale uit
tegen Elmar Gerth, een op pa
pier zeer interessante ontmoe
ting. In de andere halve eind
strijd krijgt Mark Nagelkerken
kans om zich na het verlies in
Lisse te revancheren tegen
Martijn Krans.
Discussie leek bij de BI-partij
tussen Bionda Zonderop en
Nelleke Weyermans plaats te
hebben gemaakt voor het ten
nis. Pas nadat een onafhanke
lijk persoon op de scheidsrech-
tersstoel had plaatgenomen,
kon verder worden gespeeld.
Zonderop liet zich het minst
storen door de onderbreking
en won simpel in twee sets. Zij
volgde daarmee het voorbeeld
van Elisa Hodes, die Suzanne
Essers slechts vier games toe
stond. Bij de dames C diende
Jacqueline Paauw het onder
spit te delven tegen de Duitse
Betty Consoor.
Sassenheim
In Sassenheim deden de ge
plaatste spelers wat er van hen
verwacht mocht worden. In
klasse B won Madeion Verde-
gaal in het enkelspel simpel
van de Lissese Sandra Faas.
De favoriete voor de titel voelt
echter nog steeds de hete
adem van Carola Geerlings in
haar nek, die alleen in de
tweede set de nodige moeilijk
heden kende tegen Elly de
Jong, 6-0, 7-5. Ook Mirjam Sie-
merink .weet zich na de zege
op Hanneke v.d. Voort nog
steeds in de strijd. Bij de heren
B stuitte Peter Grimbergen op
Hillegom-speler Marcel Vink,
die daarmee zijn kandidatuur
bevestigde. In het HDC had
den Arnoud van Dam en Jelle
Rinzema niet veel tijd nodig
tegen de gebroeders Bos, 6-1,
6-3.
Merenwijk
Dit in tegenstelling tot het
dubbeltoernooi bij de Meren
wijk, waar de meeste koppels
pas na een slopende partij het
gravel wensten te verlaten. Zo
speelde de combinatie Braam-
Weimar in het DDD2 twee
tie-breaks tegen V.d. Berg/De
Groot, waarbij de beslissende
werd gewonnen. Frans en
Maijo Tetteroo (GDD2 30+)
stelden hun laatste slagenwis
seling tot het donker uit. Zij
zegevierden na 15-13 in de tie
break van de tweede set. In de
categorie DDC2 voorkwamen
de favorieten maar ternauwer-
„POLICE ACADEMY IS CARNAVAL"
Een nat pak voor Timothy Dalton als James Bond op z
de waarheid rond een verdachte diepzee-bioloog in „Li
kill".
meer aan de weg kon timme
ren, dus besloot ik me daarop
te richten. Ik ben lid van de
Actors Studio, heb daar met
Stella Adler gewerkt - die ver
antwoordelijk was voor de ta
lenten van Marlon Brando en
Robert de Niro - en op de Hof-
stra University - waar Chris
topher Walken, James Caan
en Francis Coppola ook van
daan komen - had ik al heel
veel Shakespeare gedaan. Mijn
liefde voor acteren was even
oud als die voor het zingen.
Tenslotte was ik opgegroeid in
een huis waar de slaapkamer
ook de huiskamer was en waar
ik 's ochtends wakker werd
met de films van Spencer Tra
cy en Robert Mitchum op tv.
Mijn meest aangrijpende rol
tot nog toe was in het tv-dra-
ma „Terrorist on Trial: the
U.S. versus Salim Ajami". Ik
speel er een Palestijn in die
door de Amerikaanse regering
is ontvoerd. Heel moeilijk, ook
voor mezelf omdat ik van de
exacte situatie in het Midden-
Oosten nauwelijks iets wist. Ik
ben steeds meer het onoplos
bare van de problemen daar in
gaan zien. Behalve dat het
geen gemakkelijke rol was,
raakte ik daar zelf helemaal
kapot van. Deze Bond-film is
natuurlijk wel wat anders. Ik
hoop dat ik me er internatio
naal mee in de kijker speel.
Aangezien de makers van de
film meer figuren uit de kran
tekoppen van vandaag wilden,
moest ook de schurk realisti
scher worden. Ik heb alle dos
siers over internationale
drugsfiguren, de Escobars en
de Noriega's bestudeerd, heb
zelf contact gezocht met ie
mand die die wereld ,goed
kende. De huidige drugsmiljo
nairs zijn niet de Al Pacino's
uit „Scarface". Geen Cubanen
van lagere komaf. Het zijn
mannen met een goede oplei
ding en van rijke familie
nood een vroegtijdige uitscha
keling. De combinatie V.d
Voort/Leunisse had eveneens
een driesetter nodig tegen Ra-
vensbergen Guy t.
PETER VAN DER HULST
LEIDEN Hoewel min
der gebruikelijke afstan
den bedoeld zijn om meer
mensen naar een wed
strijd te trekken slaagde
Holland daar gisteren
toch niet in. De door deze
club georganiseerde 2000
meter trok slechts 37
mannen, wat een vergelij
king moeilijk maakt.
Zo liep Han Kulker deze af
stand ooit eens in 5.12.10 mi
nuten; niet eens een distrikts-
record. Jammer was het daar
om dat geen enkele Holland
atleet een poging deed om het
clubrecord aan te vallen op
deze thuiswedstrijd. Jan Jan
sen gebruikte zijn „haas" Mare
Borghans goed. Hans van
Voorden deed zijn best om het
tempo op te jagen, maar het
was toch Jansen die de winst
greep in een tijd van 5.19.3 mi
nuten. Borghans noteerde di
rect na hem 5.21.9 minuten.
Hans van Voorden kwam met
5.24.6 minuten als tweede Ba
taaf over de streep, terwijl in
de tweede serie liefst zes Bata
ven de eerste plaatsen opeis
ten. Rob Zuidwijk was daar
van de snelste (5.29.6 minu
ten), junior Peter Rijnsburger
de jongste (5.32.6), maar vete
raan Bram Wassenaar de
meest bewonderenswaardige
met een tijd van 5.37.2 minu
ten.
Kort daarvoor was hij nog ac
tief als coach van Jan Verloop,
die debuteerde op de 3000 me
ter steeple chase met 9.48.1 mi
nuten. Opnieuw liet AAV'er
Hans Koenekoop met 9.24.2
minuten zien wel een wed
strijd te kunnen uitlopen. Op
de 300 meter horden voor de
jeugd scoorde Marco Kortlee-
ver een fraaie tijd (40.0 secon
den), Mark van Bel een Bata-
venrecord jongens B (43.2 se
conden), Firmin Candido een
Batavenrecord jongens C (44.0
seconden) en was de meisjes-
wedstrijd een regiozaak. Eefke
van der Drift won afgetekend
met 46.3 seconden voor de fel
strijd leverende Anita Mulder
van AAV (50.4) en Marlies
Koster van Bataven (50.5 se
conden).
Perry Vriesekoop won zowel
het hinkstapspringen (13.80
meter) als het hoogspringen
(1.86 meter). Paul Boere won
bij de heren het speerwerpen
met 53.74 meter, Bataven ju
nior Johan van Velzen werd
tweede met een nieuw clubre
cord (47.76 meter). Op de 110
meter horden was Gert Jan
Palm in een woeste stijl de
snelste met 14.8 seconden. Bij
de dames, die de 100 meter lo
pen over lagere horden, was
Tessy Lenting nooit sneller ge
weest dan de nu gescoorde 15.7
seconden.
b
AMSTERDAM/DEN
HAAG - G.W.Bailey en
Lance Kinsey. Zegt u
niks? Captain Harris en
agent Proctor! Nog geen
idee? Ik zal helpen: de
twee kreukelaars die het
al diverse afleveringen
van „Police Academy"
verliezen van de Kadetten
van de Wet. Harris, wiens
grootheidswaan als orde
handhaver hevig wordt
belemmerd, door zijn in
competentie; Proctor, zijn
achterbakse, hielenlik-
kende lakei.
Gisteren en vandaag waren ze
in een aantal Nederlandse ste
den. In politiepak reclame ma
ken voor „Police Academy 6".
Met een riante bus van stad
naar stad en in elk centrum
rondlopen, handtekeningen
zetten en op de foto met pas
santen. Leuke baan? Ik vraag
het me af.
De heren stappen op het Leid-
seplein in Amsterdam de bus
binnen. G.W.Bailey begint
verwoed alle sigaretten op een
hoop te vegen en de asbakjes
te verwijderen. De rol van
naarling in „Police Academy"
lijkt hem op 't lijf geschreven:
Ik wil niet dat er gerookt
wordt, punt, uit. Het sjagrijn
druipt van z'n gezicht. Ónder-
weg knapt hij op tot een
draaglijker personage. Het duo
is al drie weken van Europese
hoofdstad naar hoofdstad on
derweg als levende reclame
pop. De vrouwen in het hotel,
de heren met het rottinkje
langs de straat. En maar hand
tekeningen zetten. Lijkt me
om voorgoed van de „Police
Academy" te genezen. Niet al
dus Bailey en Kinsey. „Werk
is werk" zeggen ze tweestem
mig. „Het ene werk is aange
namer dan het andere, maar
zodra de tegenzin de voorde
len niet overheerst, pakken
we nog een paar afleveringen
mee. Als het publiek 't wil,
z'n ondergoed niet uit de was
serij terugkrijgt. Bij ons zijn ze
maar al te gaarne bereid onze
interlokjes te retourneren".
In de Haagse binnenstad gaat
de ronde door Spuistraat, Ve
nestraat, Hoogstraat. Verras
send veel publiek met foto
toestelletjes. Het lijkt Japan
wel. Ik mag ook even met de
heren op de foto. „Voor mijn
Hall of Fame" probeer ik te
bedanken. „Als het maar geen
Hall of Shame wordt" grijnst
Dzjie Dubbel Joe. Faam en
schaam. Het ligt vlak naast el
kaar bij de „Police Academy".
„Dit is carnaval" meldt Kin
sey. En slaat z'n armen om de
schouders van een verbouwe
reerde Hagenaar. „Police Aca
demy 6" komt volgende week
in de bioscoop. U bent gewaar
schuwd.
BERT JANSMA
De twee naarlingen blijken aardig in het centrum van Den Haag.
FOTO: CEES VERKERK
tenminste".
Beide heren komen uit het
Amerikaanse theater.
G.W.Bailey, in de wandeling
Dzjie Dubbel Joe genoemd,
komt uit Texas, Lance Kinsey
uit Cleveland. Beiden trokken
naar Los Angeles. Kinsey:
„Daar zitten de casting bu
reau's voor film en tv en daar
moet je zijn". Bailey deed voor
de tv o.m. sergeant Rizzo in
M.A.S.H., Kinsey kreeg z'n
drama-opleiding in Chicago.
„Als je niet bij de top 15 hoort
valt er weinig te verdienen in
het theater. Ik heb eens vijf
maanden lang uit barre nood
in een vrachtwagen vol video
apparatuur met een Coca
Cola-showtje langs scholen ge
reisd, de meest eenzame perio
de van m'n leven. Toen ik wil
de trouwen ben ik naar L.A.
getrokken. Daar kwam de
„Police Academy". Je moet 't
met een korrel zout nemen, 't
is „fun". Je kan in elk geval
zeggen dat je meegewerkt hebt
aan een populair stel kluchten,
waar je kinderen en kleinkin
deren naar kunnen kijken
zonder geestelijk in de war te
raken".
Bailey en JCinsey kan je nau
welijks sterren noemen, maar
bekijks hebben ze wel. Tegen
het publiek zijn ze oervriende-
lijk. Bailey blijkt niet geschokt
als iemand hem vraagt: „Bent
u een filmster?" Hij grijnst en
zegt van yes. „Ik ben nogal
klein van stuk en heb een ko
misch neusje, maar als Cher
aan de andere kant van de
straat loopt, ziet niemand mij
uiteraard. Ik heb eens iets als
dit met Tom Selleck meege
maakt. Autobussen vol! Die
man is zo populair dat hij zelfs
