wal i teilsfilms en
|terrendom gaan
amen in Cannes
\Iathilde Santing tussen gekunsteld en kippevel
gouden Strop voor Gerben Hellinga
bioscopen
Delia Bosiers innemend in onevenwichtig drieluik
GIN(JNST
QeidóaOowumt
WOENSDAG 24 MEI 1989 PAGINA 13
36
voi
;Bv,r;
nihn
\hi«
rel u r
ning
nder
ters
STERDAM Een door het Genootschap van Ne-
[andstalige Misdaadauteurs aangezochte onafhan-
jke jury heeft gisteren De Gouden Strop 1989 toe
end aan Gerben Hellinga voor zijn misdaadroman
terugkeer van Sid Stefan". Deze jaarlijkse prijs
de beste Nederlandstalige misdaadroman bestaat
een plastiek en een geldbedrag van 10.001 gulden,
jury onder voorzitterschap van Lydia Rood prijst
terugkeer van Sid Stefan" als een met vaart ge-
even, spannend boek, waarin geen gebeurtenis
rbodig is voor de loop van het verhaal. Bovendien
rtuigen zelfs de bijfiguren als „levende" personen,
linga schreef in de jaren zestig onder het pseudo-
Hellinger de Sid Stefan-romans „Dollars",
•n" en „Vlammen". De andere kanshebbers
de Gouden Strop van dit jaar waren René Appel
„Spijt"), Bart Holsters (met „Koude Kunstjes")
fomas Ross (met „Donor").
Gerben Hellinga met het bekroonde boek en de Gouden
Strop.
Van Gogh-team opgeheven
EDE Het speciale recherche-bij
standsteam dat de diefstal van drie
schilderijen van Van Gogh onder
zocht is opgeheven. Het Van Gogh-
team heeft zich sinds 27 april van
dit jaar beziggehouden met het na
trekken van 135 telefonische tips,
die binnenkwamen na een speciale
uitzending van „Opsporing Ver
zocht". De tips hebben volgens de
politie geen enkel aanknopingspunt
opgeleverd dat zou kunnen leiden
tot de aanhouding van de kunstdie-
ven of het terugkrijgen van de
schilderijen. Het onderzoek naar de
kunstroof uit het rijksmuseum
Kröller Muller wordt nu alleen nog
gecoördineerd door enkele leden
van de Edese gemeentepolitie.
Tekeningen Pieck geroofd
uit galerie in Essen
ESSEN Uit een galerie in de Belgische grensplaats Essen, net
over de grens bij Roosendaal, zijn vijftig tekeningen van Anton
Pieck geroofd. Drie litho's lieten de dieven hangen. De originele
werken waren voor vier ton verzekerd. De werkelijke waarde
ligt veel hoger. De diefstal is vermoedelijk in de nacht van zon
dag op maandag gepleegd. Omdat er geen sporen van braak zijn
gevonden in de galerie vermoedt de politie dat de dieven zich
zondag hebben laten insluiten in het pand of dat ze een valse
sleutel hadden. Het alarmsysteem bleek maandag onklaar te zijn
gemaakt en twee waakhonden maakten volgens de galeriehoud
ster een versufte indruk. De kunstcollectie is eigendom van de
kleindochter van de in 1987 overleden Anton Pieck en van twee
Rotterdammers. De gestolen werken, waarvan een gedeelte tij
dens de expositie in de galerie te koop werd aangeboden, date
ren uit Piecks vroege periode. De Amsterdamse Langstraat, het
Pierement en het Paraplumannetje zijn er enkele van.
S!»
Unicui
ELTVl
iis-Pe11
NNES Wie vernieu-
iijid een voornaam argu-
vindt bij de beoor-
ing van films, zal te-
rgesteld zijn in het
filmfestival van
ines.
nieuwend is er weinig
:r. In het leven niet, in de
Wingast niet. Na de nouvelle va-
die overigens net zoveel
WlK-vfP a^s mooie films oplever-
ODIS zijn er geen duidelijk nieu-
filmstromingen geweest,
len Huub Bals van het
d"^.0,,ifestival Rotterdam toog
^dam-ds verder richting Vuur
om nog iets te vinden dat
niemand kende. En dat
iw en anders niet syno-
zate n zijn voor kwaliteit, be-
s dat festival telkens weer
nieuwend is winnaar 'Sex,
and Videotape' van So-
aergh evenmin, maar wie
aliteit belangrijker vindt
am dit jaar in Cannes rede-
aan zijn trekken. Onge-
de helft van de 22 films
Gouden Palm-competitie
het aanzien waard. De
ite jaren lag de verhouding
op drie.
In dat opzicht was het een van
de betere festivals. Alleen een
onverbiddelijke topper in de
orde van 'Paris, Texas' of 'Un
der the Volcano' ontbrak, zo'n
film waar je totaal aangeslagen
uitkomt.
FOTO: AP
en „Black Rain" van Shohei
Imamura. In sobere, strakke
zwartwit-beelden, die doen
denken aan de klassieke Ja
panse cinema van Ozu en Ku
rosawa, schildert Imamura
heel zuiver en consequent het
treurige relaas van een Japan
se familie, die in Hiroshima
getroffen wordt door de zwar
te regen, als gevolg van de
atoombom.
Ze trekken zich met andere
vluchtelingen terug op het
platteland, maar voelen intui-
tief aan dat hun leven nog
slechts van korte duur is. Dit
besef van een vernietigde toe
komst wordt vooral gesymbo
liseerd door een jong meisje,
dat eigenlijk dolgraag wil trou
wen, maar zich realiseert dat
een huwelijk geen zin meer
heeft.
Wanhoop
Wanhoop en uitzichtloosheid,
als gevolg van een verregaan
de eenzaamheid, blijven trou
wens toch geliefde thema's. In
'Monsieur Hire' bijvoorbeeld
van Patrice Leconte wordt een
tot op het bot vereenzaamde
man het slachtoffer van een
meisje dat hij begluurt. Secuur
en ingehouden werkt Leconte
naar een spannende climax
toe. Eindelijk weer eens een
voortreffelijke Franse film.
Opvallend was ook dat twee
Italiaanse inzendingen exact
hetzelfde onderwerp hadden:
de opkomst en ondergang van
de buurtbioscoop. Na de al
eerder besproken 'Splendor'
van Ettore Scola kwam de
aanzienlijk jongere Giuseppe
Tornatore eveneens met een
nostalgische terugblik op de
Regisseur Sonderberg van „Sex, Lies and Videotapes" met Jane Fonda, die hem de Gouden Palm
van het filmfestival Cannes overhandigde.
tijd, dat de bioscoop avond na
avond volstroomde en als soci
ale ontmoetingsplaats fungeer
de.
In 'Nuovo Cirtema Paradiso'
staat een regisseur centraal,
die terugijkt op zijn jeugdja
ren, toen hij dagelijks naar de
bioscoop ging en een speciale
band kreeg met de operateur,
een mooie rol van Philippe
Noiret.
Een ontroerende film, die in
Cannes uitgroeide tot de lieve
lingsfilm van het publiek en
van de internationale pers het
grootste applaus kreeg.
Heel gunstig werd ook 'Do the
right thing' van de begenadig
de zwarte regisseur Spike Lee
ontvangen, een film over ra
cisme, die zich afspeelt op een
bloedhete dag in een armer
deel van de Newyorkse wijk
Brooklyn, een smeltkroes van
blank, zwart en geel. De on
draaglijke hitte verhoogt de
geprikkeldheid en intolerantie
en leidt tot een riot, waarbij
een pizzatent het moet ontgel
den.
Spike Lee wil met zijn film
aangeven dat dit soort ongere
geldheden voortkomen uit een
reeks van toevalligheden, die
de opgekropte frustraties van
achtergestelde groeperingen
tot ontlading brengen.
Dit soort bewogen films stond
haaks op de glamour- en glit
tersfeer, die het festival tradi
tiegetrouw aan de buitenkant
ademde.
Rourke
Tegen wil en dank wordt Mic
key Rourke inmiddels in
Frankrijk tot de categorie su
persterren gerekend. Rourke
voelde er Aanvankelijk weinig
voor naar het festival te ko
men, omdat hij in Brazilië aan
een nieuwe film bezig is. Hij
werd echter met een speciaal
vliegtuig overgevlogen naar de
Franse badplaats, om over
'Francesco' van Liliana Cava-
ni te praten, waarin Rourke
Franciscus van Assisie uit
beeldt. Een op het eerste ge
zicht wat merkwaardige com
binatie, maar toch niet zo
vreemd omdat de heilige in
zijn tijd ook een eenling was
die rebelleerde tegen zijn mi-
Rourke geeft de rol een heel
persoonlijke invulling en dat is
het enige boeiende aan deze
verder volstrekt overbodige
film. Dat Rourke echter in
Frankrijk niet zozeer vanwege
zijn akteren, alswel om zijn ui
terlijk en stijl in de smaak valt
bleek overduidelijk op de
persconferentie, waar hij de
meest stupide vragen kreeg
over zijn lichaam en vrou-
wensmaak, vragen die een
druk gapende Rourke met be
ledigende one-liners beant
woordde.
Kwaliteitsfilms en sterrendom,
Cannes weet die twee nog
steeds als geen ander festival
samen te brengen.
hilde Santing Ensemble. Dili-
tia, Dén Haag. Gisteravond. Her-
ng: Vanavond.
tournee die het Ma
de Santing Ensemble
afgelopen maanden
jgs 52 Nederlandse
laters en schouwburgen
:rde zit er bijna op. Na
avond rest alleen nog
concert in Muziekcen-
Vredenburg in
echt. Daarna kunnen
Ithilde en haar vijf mu-
I terugkijken op een
ïcesvolle periode, waar
de zangeres bewees
ELBr mannetje te staan.
erster»rassen En wat ze op de
y B at doet, gebeurt ook op het.
|ium. Dat ze ondanks haar
natisclfie stem' ^aar fijne neus
het juiste repertoire en
kwajongensachtige hu-
geen echte doorbraak
weet te forceren, werd gister
avond nog eens duidelijk tij
dens haar optreden in Diligen-
tia in Den Haag. Tijdens het
twee uur durende concert
bleek haar stem het grote
struikelblok. Dat lijkt wat
vreemd als je, zoals Santing,
kan zingen als een nachtegaal.
Maar hoe zuiver ze ook is in
de hoogste regionen, diepte
heeft haar stem nauwelijks.
Dat wordt vooral pijnlijk als
de composities daar om vragen
of als het uiterst professioneel
klinkende ensemble zich eens
even lekker wil uitleven Op
die momenten verdrinkt haar
stem in de muziek en vervalt
een swingend werkje als „20
tambourines" tot een nieman-
dalletje
Santing moet het dan ook
voornamelijk hebben -van sen
timenteel materiaal, met een
licht nostalgische inslag. Is dat
aanwezig dan bezorgt ze de
concertbezoeker, ondanks de
mooie, zomerse avond, kippe
vel. Maar Mathilde weet ook
dat je geen avondvullende
voorstelling kan geven met al
leen maar ballades, want dat is
koren op de molen van gapers
en dus zoekt ze een balans tus
sen up tempo-muziek en het
zachtere werk. Opvallend
daarbij is dat ze telkens weer
op een originele manier uit de
hoek komt als het om covers
gaat. Als er iemand is die ze
een eigen jasje weet te geven,
zonder dat de compositie daar
bij te kort wordt gedaan, dan
is het Mathilde.
Wat de concerten van het Ma
thilde Santing Ensemble aan
trekkelijk maakt, is dat de
zangeres goed is in het creeër-
en van stemmingen, waarbij ze
zo beeldend kan zingen, dat je
soms even wegdroomt. Maar
muzikaal schuwt ze geen en
kele muzieksoort en heeft ze
ook de muzikanten in huis om
deze krachttoer in een triomf
tocht om te zetten. Het podium
is, om al die verschillende
stemmingen te kunnen creeër-
en, volgebouwd met allerlei
instrumenten en omdat haar
begeleiders bijna allemaal
multi-instrumentalisten zijn, is
het na elk nummer stuivertje
wisselen en lijkt het podium
op de Kalverstraat tijdens
koopavond.
Hoewel de musici er zichtbaar
plezier in hadden, bestond
toch de indruk dat ze zich af
en toe te veel moesten inhou
den. Dan leek het erop alsof
een technisch perfecte uitvoe
ring belangrijker was dan het
gevoel. Dat idee werd nog eens
versterkt door de zang van
Mathilde waardoor het geheel
een nogal gekunstelde indruk
maakte. Maar die zo nu en dan
gedempte muzikale schoon
heid en het beperkte stembe-
reik van Mathilde waren geen
echt storende elementen in het
uiterst succesvolle concert.
HANS PIËT
Brinkman
wil dat
galeries
samenwerken
AMSTERDAM Minister
Brinkman van WVC wil dat
de Nederlandse galeriehouders
proberen een samenwerkings
verband te creëren. Dat is
noodzakelijk voor de ontwik
keling van „een nog krachtda
diger beleid", zo zei de be
windsman gisteravond bij de
opening van de jaarlijkse
KunstRai in Amsterdam. De
KunstRai is de grootste gale-
riebeurs van ons land.
Brinkman omschreef het gale
riewezen als „één van de voer
tuigen voor het beeldende-
kunstbeleid", maar constateer
de ook dat er tussen de gale
ries onderling weinig verbin
ding lijkt te bestaan. „Waar ik
op doel is het ontbreken van
een samenwerkingsverband
waarin galeries die aan de Rai
of aan de rentesubsidierege
ling deelnemen of naar het
buitenland gaan, zijn verte
genwoordigd", aldus de be
windsman, die de Raad voor
de Kunst voorstelde als inter
mediair voor dit streven.
Vanaf de opening van de
KunstRai tot eind juni is ove
rigens de rentesubsidieregeling
van het ministerie van WVC
verruimd van aankoopbedra
gen tussen minimaal 1.000 en
maximaal 10.000 gulden naar
bedragen die variëren tussen
minimaal 500 en maximaal
25.000 gulden. Voor de uitvoe
ring van de regeling is een sa
menwerkingsovereenkomst
met de financieringsmaat
schappij De Lage Landen af
gesloten.
Brinkman wil bekijken of de
tijdelijke verruiming zoveel
succes heeft, dat deze een per
manent karakter zal kunnen
krijgen.
De vijfde KunstRai duurt tot
en met 28 mei. Door uitbrei
ding van het aantal deelne
mende galeries (er zijn dit
keer ook sieraden, meubels,
glas en keramiek te zien) en
meer „centrale" tentoonstel
lingen, beslaat de KunstRai
voor het eerst twee hallen van
het Rai-complex. Initiatiefne
mer W. van Krimpen hoopt
daarmee meer publiek te trek
ken dan de ongeveer 18.000
bezoekers die de afgelopen
vier jaar kwamen kijken.
Bertien van Manen
in Kijkhuis
DEN HAAG Het Kijkhuis
in Den Haag toont volgende
maand werk van documentair
fotografe Bertien van Manen.
Ze werkte voor diverse week
bladen. Ze publiceerde in 1979
een boek over buitenlandse
vrouwen in Nederland, ge
volgd door één over de vrou
wenbeweging in opdracht van
het Rijksmuseum en „Dienst
maagd des Heren" over de
Rooms-Katholieke Kerk. De
twee laatste maakte ze met
Catrien Ariëns. Voor een opi
nieblad maakte ze een reporta
ge over mijnwerksters in de
Amerikaanse Appalachen. Op
gegroeid in de omgeving van
mijnen en mijnwerkers ging ze
terug om in de Appalachen
ook foto's te maken van mijn
werkersgezinnen. Ze wil bin
nenkort voor hetzelfde doel
ook naar de Sovjetunie.
Voor een uitgebreide
agenda, ook voor de ko
mende dagen, raadplege
men „UIT", de gratis we
kelijkse bijlage van deze
krant.
ALPHEN AAN DEN RIJN EU
ROCINEMA I (Van Boetzelaer-
straat 6, tel. 01720-20800): Na
ked gun (al); 18.30, 21.00. wo.
ook 13.30. EUROCINEMA II:
Rain Man (al); 18.45. 21.30 Jun-
glebook (al); wo. 14.00. EU
ROCINEMA III: My stepmother
is an alien (al); 18.45. 21.30. we
ook 13.45. EUROCINEMA IV:
Working girl (12); 18.45. 21.15.
wo. ook 13.45.
LEIDEN LUXOR (Stationsweg
19. tel. 071-121239). Naked gun
(al); 19.00, 21.15. ma. wo ook
14 30. LIDO en STUDIO
(Steenstraat 39. tel. 124130):
Rain Man (al); 14.30. 18.45.
21.15. Her alibi (al); My stepmo
ther is an alien (al). Twins (al);
14 30. 19 00. 21.15. Dangerous
liaisons (al); 19.00. 21.15. di.
14.30 Lady en de vagebond
(al); wo. 14.30. «TRIANON (Bree-
straat 31, tel. 123875): The Bear
(al), 19.00, 21.15. wo. ook 14.30.
REX (Haarlemmerstraat 52,
tel 071-125414): Spirit of se
venty six; 14.30, 19.00, 21.15.
KATWIJK CITY THEATER I
(Badstraat 30, tel 01718-74075):
Twins (12); 19.00. 21.15. wo.
OOk 14.45. CITY THEATER II:
Cocktail (al); 19.00 Working girl
(al); 21.15 Junglebook (al); wo.
14.45.
VOORSCHOTEN GREENWAY
tel 01717-4354):The Bear (al);
ma. t/m wo. 20.15. wo. 14 00,
15.45. A fish called Wanda (al);
ma. t/m wo 20.45. Avontuur
met een staartje (al); wo. 14 00.
WASSENAAR ASTRA tel
01751-13269):The Bear (al); ma
di. wo. 20.00. wo. 14.00.
DEN HAAGASTA 1 (Spui 27. tel.
463500): My stepmother is an
alien (al); 14.00. 18.45, 21.30.
ASTA 2 Working girl (al);
14.00, 18 45, 21.30 ASTA 3
The accused (16); 14.0, 18.45,
21.30 BABYLON 1 (naast Den
Haag Centraal tel. 471656): A
cry in the dark (al); 14.30, 16.45,
19.00, 21.30. BABYLON 2:
Angerous liaisons(al); 14.30,
16.45, 19.00, 21.30. BABYLON
3 Loos (16); 19.00, 21.30 CI
NEAC 1 (Buitenhof 20. tel.
630637): Her alibi (al); 14.00.
18.45, 21 30. CINEAC 2:
Twins (al); 14.00. 18.45, 21.30.
CINEAC 3: The accidental
tourist (al); 18.45, 21.30. ma. di.
ook 14 00 METROPOLE 1
(Carnegielaan, tel. 456756): Rain
man (al); 14.00. 18.45. 21.30.
METROPOLE 2: The naked
gun (al); 14 00, 18.45. 21.30.
METROPOLE 3 Miles from
home (al); 14.00. 18.45. 21.30.
METROPOLE 4: Crossing de-
lancey (al); 18.45. 21.30. ma. di.
ook 14.00. METROPOLE 5:
The bear (al): 14.00. 18.45.
21 30 ODEON 1 (Herengracht
13. tel 462400): The naked gun
(al); 13.45. 18.45. 21.30 ODE
ON 2: A fish called Wanda (al);
13.45, 18.45, 21.30. ODEON 3:
Bat 21 (16); 13.45. 18.45. 21.30.
ODEON 4 Mississippi bur
ning (12); 13.45, 18.45, 21.30
STUDIO 1 (Kettingstraat 12b, tel.
656402): Thou shalt not kill (16);
19.30, 21.30. ma. ook 14.15
STUDIO 2: Madame Sousatzka
(16); 19.15, 21.45. ma. ook
14 15. STUDIO 3: La lectrice
(16); 19.15, 21.45. ma. ook
14.00. HAAGS FILMHUIS:
Zaal 1 Zwerfsters; 19.30, 21.45.
Zaal 2 Soursweet. 19.30 Mar
ried to the mob. 21.45. Zaal 3
19 30, 21.45. wo 20 00. On the
waterfront; ma. Quiemada; di.
Becket; wo.
KINDERVOORSTELLINGEN
BABYLON 3: Mijn vader
woont in Rio; 14.30. 16.45 CI
NEAC 3 Lady en de vagebond,
wo. 14 00. METROPOLE 4
Who framed Roger Rabbit; wo
14.00
Romain Bischoff
deelnemer aan
Deutekom-concours
ENSCHEDE Romain Bi
schoff, bas-bariton uit Den
Haag, is een van de tien deel
nemers aan het tweede
Christina Deutekom Concours,
dat tot ver in 1990 gehouden
wordt. Bischoff zal evenals de
negen andere kandidaten door
een deskundige jury worden
gevolgd tijdens zijn optredens,
tot aan 19 januari 1990. Die pe
riode geldt als de voorronde
van het concours. Daarna is tot
maart de halve finale en op 10
maart de finale van het con
cours. dat vooral gericht is op
jonge mensen die hetb opera
vak in willen. Bischoff moet
het als enige bas-bariton opne
men tegen allemaal sopranen
en een enkele bas.
TWEEDE AVOND LEIDSE CHANSONWEEK
Leidse Schouwburg (Leiden): Twee
de avond van de Leidse Chanson-
week mei Jeanne Bichevskaya, Del-
la Bosiers en Tina Selini. Gezien op
Jeanne Bichevskaya vulde
haar aandeel in het pro
gramma van gisteravond
vooral met romantische
ballades en een aantal van
de door haarzelf in eigen
land opgetekende volks
liedjes. Vooral het tragi
sche karakter van de bal
lades zal menigeen verrast
hebben. Wat te denken
bijvoorbeeld van het lied
over de echtgenoot die
van zijn vrouw af wil en
haar dit omonwonden
zegt in de trant van: „Ik
heb je niet meer nodig, ga
van de avond tijdens de maar naar de rivier en
foto: pr verdrink jezelf". Helaas
toonden deze liederen,
waarbij de zangeres zich
zelf begeleidde op gitaar,
qua ritme, melodie en de
ingehouden, weinig dra
matische wijze van zingen
een gebrek aan variatie.
Deze eentonigheid verdween
op slag in de laatste liederen
waarbij Bichevskaya gesteund
werd door een uitstekend spe
lende pianist. Vooral met het
lied over de jonge man die al
zijn geld verdrinkt bewees zij
niet alleen heel weemoedig,
maar ook zeer dramatisch en
met prachtige uithalen te kun
nen zingen. Een betere pro
grammering, want zij heeft
een veel uitgebreider repertoi
re, had beslist een beter beeld
van haar kwaliteiten geboden.
Nu sloeg er pas aan het eind
van haar optreden een vonk
over. Ronduit verrassend was
haar toegift, een geheel eigen
versie van de bekende song
..Amazing Grace" van Joan
Het verschil met de Griekse
zangeres Tina Selini die als
laatste het podium mocht be
treden was hemelsbreed. On
dersteund door de zes man tel
lende formatie The First Band
zocht zij met haar vlotte, zoete
en disco-achtige deuntjes,
waaronder, ja wie had dat ooit
gedacht, „Griekse" vertolkin
gen van composities van onze
nationale grootheid Benny
Neyman, al van meet af aan
een nauwer contact met het
publiek. En niet zonder succes,
de hele zaal liet zich gemakke
lijk inpalmen door haar op di
rect effect gerichte maniertjes,
en toegegeven, haar ook aan
gename stemgeluid, want zin
gen kan ze zeker, dat bewees
ze overduidelijk.
Haar presentatie, in het En
gels, was zeer gebrekkig. Ze
kon maar met moeite een dan
nog nauwelijks te begrijpen
verhaal houden over de liede
ren die zij zong. Dan was Je
anne Bichevskaya met de tus
sen de liederen in het Neder
lands verzorgde toelichting op
haar ballades en volksliedjes
heel wat beter af.
Kwalitatief stak Delia Bosiers,
de Vlaamse zangeres die ook
twee jaar geleden in de Chan-
sonweek al te bewonderen
was, toen in een drieluik met
Martine Bijl en Jasperina de
Jong, met kop en schouders
boven de twee andere zange
ressen van de avond uit. Wat
een vakvrouw! Moeiteloos wist
zij een vol uur de aandacht
vast te houden van een aan
dachtig luisterend publiek. Dat
deed ze met een uitstekend
uitgebalanceerd programma
vol geestige, aanstekelijke en
merendeels van sappige
Vlaamse teksten voorziene
liedjes, waarin ook bekende
nummers als „Carillon", „Park
Heverlé" en de ode aan vols
lanke dames (geschreven sa
men met Ben van der Linden
als kritische bijdrage aan de
hysterie rondom de Rubens
herdenking in 1977) niet ont
braken. Heel onverwacht pak
te ze ook nog uit met een nieu
we Franse chanson „Leiden
Nord", mede geïnspireerd op
Leiden blijkens de titel, maar
vooral een lofzang op het
„noorden", vanuit haar per
spectief gezien.
Ze geeft in haar liedjes zowel
plaats aan de grote als de klei
ne gevoelens die iedereen her
kent. De melodieuze arrange
menten van haar vaste instru
mentale begeleider Ben van
der Linden, op piano en syn
thesizer, passen hier geweldig
goed bij. Nergens valt er een
zweem van vals sentiment te
bespeuren. Met haar ontwape
nende presentatie neemt Delia
Bosiers je bovendien direct
voor zich in. Ze is daarin zich
zelf, echt, zonder enige op-
PETER VAN VEEN
Tina Selini: Griekse vertolkingen van Benny
Neymanliedjes.
foto: PR
