Sieverding moet De Zijl naar hoger plan tillen H, 'finale Jubilerend Die Leythe plukt vruchten van soepeler beleid Goede klasseringen voor Leidse tenniscompetitieteams '£eidóc Soiwrnit' ZATERDAG 20 MEI 1989 PAGINA 31 LEIDEN - De Leidse zwem- en polovereniging De Zijl/LGB staat voor een grootscheepse facelift. Binnen een drietal jaren moet de vereniging zijn uitgegroeid tot een topclub. George Sieverding, vol gens insiders een van de meest ge dreven trainers, dient dit alles te coördineren en stelde de beleidsno ta 'De Zijl/LGB in de jaren '90' op. zBlakend van zelfvertrouwen komt hij over, de 41-jarige Sieverding. Dat zal hij zeker nodig hebben om zijn revolutio naire plannen aannemelijk te doen over komen. Het wordt inmiddels de vijfde keer dat hij een zwemvereniging zo grondig onder handen neemt. Eerder toonde Sieverding zijn organisatietalen ten en gedrevenheid bij De Zeeschui mers, KZC en tweemaal Njord. Toen in september '88 het 'einde' van De Zee schuimers naar buiten werd gebracht, zocht De Zijl contact met Sieverding. 'Woordvoerders' Wim Bergman (oud- voorzitter) en Bert Martijn (penning meester) onderhandelden over en weer met Sieverding. De oefenmeester stelde vervolgens een beleidsnota op die in druk maakte; alle facetten van de vereni ging zijn erin geanalyseerd. De nota bevat een jaarplanning tot en met 1996 en een meerjarenplanning tot en met het jaar 2004. De drie fundamen ten waarop de nota rust, luiden: samen hangend beleid geconcentreerd op de drie hoofdsectoren; naast de technische kant van de begeleiding komt er een me dische, paramedische, sociaal maat schappelijke en financiële staf; prestatie beloning. De drie hoofdsectoren waterpolo, wed- strijdzwemmen en triathlon zullen het beleid dus op elkaar afstemmen. Er wordt getracht zo een positieve invloed op elkaar uit te oefenen. Waterpolo komt in handen van Albert Spijker, het wedstrijdzwemmen komt voor rekening van Wieger Mensonides (de enige Ne derlandse zwemmer die ooit - 1960 brons op 200 meter school - Olympisch eremetaal veroverde) en de triathlon valt onder de hoede van Robert Maas dijk (directeur van de Nederlandse tri- athlonbond). De staf wordt aanzienlijk uitgebreid. De medische begeleiding komt in handen van Simon Ouwerkerk en maatschappelijke begeleiding kan op diverse gronden plaatsvinden. Bijvoor beeld de zorg voor huisvesting of stage plaatsen voor diverse leden. Voor het fi nanciële beleid wordt een stichting in het leven geroepen. Het meeste inkom sten moeten van sponsors komen; voor de rest wordt onder andere maximale in zet van de 1500 clubleden verwacht (bij voorbeeld Grote Club-Actie en sponsor- zwemmen). De prestatiebeloning is daar- .naast opmerkelijk; hard zwemmen wordt in geldelijke bedragen beloond. Zo wil men een positieve impuls ter bevor dering van de prestaties doorgeven. Op 4 september gaat de hele molen draaien. Een enorme discipline zal wor den opgelegd, die snel tot zelf-discipline moet omslaan. Dit is een minimale ver eiste voor het behalen van de doelstel lingen voor 1992: stabilisatie van het heren waterpolo-niveau, de dames verte genwoordigd in de hoofdklasse (nu nog tweede klasse), de wedstrijdploeg geno teerd bij de landelijke top-5 in de A- competitie (nu in de onderste regionen van de B-competitie) en alsof dit niet ge noeg is, het streven om de beste lange- afstand vereniging van het land te wor den. Bij de zwemploeg zullen diverse discipli nes zich onderscheiden: een A-ploeg, B- ploeg, de jeugd- en speedoploeg en voor de allerjongsten het 'Sterrenplan'. Rond half augustus krijgt elk lid van de zwem ploeg een jaaroverzicht toegestuurd. Hierin staan groeps- en trainingsindeling en de voorwaarden vermeld. Iedere ploeg staat onder leiding van vier trai ners. Sieverding kreeg de twintig trainers vrij gemakkelijk bij elkaar. Liefde en ambitie voor de zwemsport zijn hun drijfveren. Voor het geld hoeft de trai nersstaf het niet te doen; slechts een reis kostenvergoeding valt hen ten deel. De A-ploeg wordt vanaf het droge begeleid door Mensonides, Kees Uittenhout (schoolslagspecialist), Lydia de Geus en Sieverding zelf. Met name deze ploeg zal landelijke faam moeten verwerven en dient minimaal finaleplaatsen op de NK te behalen. Van de zwemmers wordt op den duur verwacht vijf dagen per week twee zwemtrainingen per dag te volgen. Dit nog buiten dc contitie- en krachttrai ningen om. Elk lid van de A-ploeg krijgt een eigen trainingprogramma voor het hele jaar. De B-ploeg kan met minder uren vol staan. Voor de jeugd- en speedokinderen zal de trainingsbelasting afnemen. Sie verding vindt dat op dit moment de be lasting, gezien de leeftijd, te zwaar is. Dat geldt niet alleen voor De Zijl, maar is typerend voor de hele kring Gouwe- Rijnstreek. De verwachtingen zijn te hoog en de senioren krijgen hierdoor te weinig aandacht. In de nieuwe opzet zul len staf en oudere zwemmers harhionië- ren, wat de homogeniteit binnen de ver eniging zeker ten goede komt. Een van de belangrijkste taken is het zien te vergroten van de samenhang; de bijdragen van veel mensen moet meer opleveren dan de ontwikkelingen die ge richt zijn op individuele kwSliteiten. Op grond van dit uitgangspunt zijn ook di verse zwemmers en poloërs van buitenaf aangetrokken. Sommigen van hen zullen in eigen woonplaats het opgedragen trai- ningsprograma afwerken. Sieverding vindt daarbij de uitdrukking 'vervalsing' niet op zijn plaats. „Ik vind het een ge zonde situatie. Wanneer wij de zoge naamde 'overlopers' goede mogelijkhe den kunnen bieden, is overschrijving immers een logisch gevolg". Sieverding zou een samengaan van de beide Leidse zwemverenigingen LZ 1886 en De Zijl/LGB van harte toejuichen. Volgens hem hoeft het geen probleem te zijn: beide ploegen zijn tenslotte ook ontstaan uit fusies, dus waarom niet nog eens? Het zou een groot kader, veel ta lent en een grote naam betekenen. Waar mee we weer aanbeland zijn bij de al vermelde 'optelsom'. De verenigingen dienen een gentlemen agreement te slui ten waarbij standpunten en meningsver schillen worden uitgewisseld. Zodra blijkt dat de visie en filosofie van beide ploegen niet samengaan, stopt de samen spraak; het belang van de eigen vereni ging gaat voor. Sieverding kijkt al met al terug op acht maanden werk (vanaf september '88). De ambitie, het enthousiasme en de be reidheid verrasten hem. Hij is getroffen door de kwaliteit die zeker aanwezig is. De huidige problemen liggen onder an dere in onderlinge irritaties en 'het niet naar elkaar kunnen luisteren'. Sieverding ziet zijn taak als een uitdaging en een plicht om het goede verder uit te bou wen. „Want", aldus Sieverding, „uitein delijk wil iedereen toch hetzelfde: het beste voor De Zijl/LGB". INGRID KERKVLIET U.7 Voorzitter Joop Gijsman (links) en trainer/bestuurslid Jan Klerks hebben een hekel aan autoritair gedrag. FOTO: HENK SNATERSE LEIDEN - Terwijl een vroeg avondzonnetje weerspiegelt op het Galgewater is het op de kade een drukte van belang. Enerzijds wor den nieuwe leden van Die Leythe door vaak nog zeer jeugdige in structeurs wegwijs gemaakt in het wereldje van de roeisport. Terwijl, anderzijds, de meer ervaren roeiers 'open water' kiezen, gadegeslagen door ouders langs de kant, of zo maar belangstellenden. De onge dwongen manier, waarmee dit alles gebeurt, is kenschetsend voor de nu 75 jarige Leidse roei- en zeilver eniging, zou voorzitter Joop Gijs man even later duidelijk maken. „Die Leythe is een gemoedelijke vereni ging, waarbij veel kan. Leden moeten hun initiatieven kwijt kunnen. En dan is er ook plaats voor mensen die, zoals wij dat noemen 'dwarsgebakken' - ze heb ben buttens op met leuzen die aangeven waar ze allemaal tegen zijn - binnen ko men". Bestuurslid en trainer Jan Klerks valt zijn voorzitter bij: „Het zijn de te amleden die bij ons de zaak sturen. Het bestuur is in ieder geval niet autoritair. Mensen die het nodig vinden om de baas te spelen hebben wij dan ook niet nodig. Joop Gijsman, Jan van der Veld en ik vormen de zekere factor, maar niet de meerderheid binnen het bestuur. Wij brengen de ervaring in, maar het is niet zo dat wij nieuwe ontwikkelingen kun nen afstoppen. Het gaat allemaal onder het motto 'vrijheid, blijheid'. Je hebt wat regels om de zaak in de hand te houden. Daarnaast moeten nieuwe ideeën een goede kans krijgen. Voordeel is dan dat leden niet gauw gefrustreerd raken". De gemoedelijke sfeer is overigens niet kenmerkend voor de beginperiode van Die Leythe weet Gijsman, die al veertig jaar lid is van de vereniging, zich te her inneren: „Vroeger kende Die Leythe to taal geen sociëteitsleven. Je werd zelfs verwijderd als je niet van plan was om te gaan roeien". De voorzitter doelt daarmee op de periode, waarin uiteinde lijk een 'paleisrevolutie' onafwendbaar bleek. Ruim 21 jaar na de oprichting op 13 februari 1914, bedankten vier be stuursleden, waaronder 'voorzitter van het eerste uur' Van Iterson, na een aan tal akkefietjes als lid van Die Leythe. De strenge periode van toen vergelij kend met nu is er inderdaad veel veran derd. „Er heeft een ontwikkeling plaats gevonden van een star naar een soepeler beleid", zegt Gijsman. nadat Klerks dat al met een voorbeeld duidelijk had ge maakt. „Wij zijn vernieuwend bezig ge weest. Een toproeier moet twee maal per dag trainen en vroeger was het verplicht dat de coach erbij was". Een onwerkbare situatie volgens Klerks. „Het was daar om praktischer om maar niemand mee te sturen". Die verschuiving van star na soepel maakte het mogelijk dat Die Ley the met name in de laatste jaren goed 'scoort'. Met natuurlijk als uitschieter Olympisch goud voor Ronald Florijn. Voetstuk Ondanks zijn formidabele prestatie van het vorig jaar blijft Florijn maar een van de ruim vierhonderd leden. Niets meer, maar ook niets minder. Zoals overigens niemand binnen Dje Leythe op een voetstuk wordt geplaatst. „De vereniging wordt bestuurd door zestig mensen", blijkt de voorzitter evenveel waarde aan elke vrijwilliger te hechten. „Het is de grap dat hier geen kopstukken naar vo ren geschoven worden. De vereniging draait niet om een persoon". Dat wordt duidelijk als de voorzitter door de ra men van de bestuurskamer een blik werpt op de oever, waar jeugdige in structeurs les aan het geven zijn. „Een sociaal verschijnsel binnen onze vereni ging". weet Jan Klerks. „Als een lid een nieuweling iets bijbrengt of op de fiets gaat zitten om hem te coachen, dan zie je vaak dat hij op zijn beurt later nieuwe leden gaat begeleiden", aldus Klerks. Een systeem dat volgens de trainer van de Olympisch kampioen alleen werkt zo lang er maar geen betaling om de hoek komt kijken. „Je moet het allemaal voor niets doen. dat is de enige manier. En het is arbeidsintensief, omdat het coa chen niet klassikaal kan geschieden". Het gevolg is dat Die Leythe een beroep moet doen op een breed kader. Terwijl dit bij andere verenigingen juist vaak problemen oproept. „Maar bij ons is niet zoals bijvoorbeeld bij basketbal een instructiediploma nodig alvorens men les kan geven. Dat maakt het een stuk gemakkelijker. Zo geven 16-jarigen in structie aan junioren. En dat vormt dan een groot reservoir waar je uit kunt put ten". Beide bestuursleden kijken de toekomst dan ook zonder al te veel zorgen tege moet. „De vraag is nu alleen, wil je als vereniging verder doorgroeien? Dan moeten er nog grotere gebouwen komen. Wij hechten daarom meer waarde aan het verbeteren van de kwaliteit", schetst de voorzitter de toch wel rooskleurige vooruitzichten. „Een ledenstop? Daar denken we voorlopig nog maar niet aan. Er is immers geen grotere ledenaanwas dan een ledenstop", reageert hij enigs zins bang op het vooruitzicht dat het succes Die Leythe wel eens boven het hoofd kan groeien. PETER VAN DER HULST LEIDEN - Het klassement, opge maakt na drie speelronden in de ten niscompetitie geeft voor de Leidse teams in de meeste gevallen een goede klassering aan. In de hoofdklasse zal Unicum met een overwinning op de GTR/NIP com binatie zijn rol in de strijd om de toppositie kunnen hernemen. De eerste teams van ACL de Munnik, de Merenwijk en Leidse Hout zijn volop in de race voor de titel en de daaraan verbonden automatische promotie. Unicum Het Leidse Unicum zal zondag in de varre uitwedstrijd in Geleen tenminste tot een 6-2 zege moeten komen, wil het een leidende rol in deze hoofdklasse- competitie blijven vervullen. De Lim burgers beschikken in Mara Eijkenboom en Armand Custers echter over twee goede enkelspelers, die het de Australi sche Lisa O'Neill en Joost Winnink knap lastig kunnen maken. De Noorlan- derformatie moet tevens hopen op een revival van Claire Wegink en Chris Ver- meeren, die in de wedstrijd tegen het Rotterdamse Z'67, bepaald niet in het juiste wedstrijdritme verkeerden. Janou Savelkoul is echter de zwakke stee in de Limburgse equipe. Het tweede team van de Leidenaren kwam voor de eerste plaats in de over gangsklasse A tegen de Zandvoortreser- ves duidelijk tekort. De resterende vier wedstrijden beloven nog veel spanning, de nummer voorlaatst staat slechts drie punten achter. En die positie betekent in de huidige competitievorm eveneens de gradatie. In de overgangsklasse B komen naast Unicum 3 nog eens vier teams in aanmerking voor de tweede plaats achter de mogelijke kampioen Vredenburch. Dekker Drie achtereenvolgende 8-0 nederlagen geven geen aanleiding tot optimistische prognoses. Ook tegen het Bussumse Os- ram/Bosheim zullen de Warmonders niet aan de maximale nederlaag ont snappen, tenzij Michael van den Berg of Freek Tanis nog een surprise uit de ther- mobag weten te toveren. De 'reserves' van Dekker kunnen hooguit nog voor de tweede plaats in deze klasse gaan. Lei- monias IV is de zekere kampioen. Hillegom Tussen de nummer twee en de nummer zeven van deze afdeling van de over gangsklasse A zit slechts een gat van vier punten. ELTV Eindhoven III is een ze kere kampioen, zodat Hillegom alleen nog in de strijd is bij het vermijden van de zevende plaats, die degradatie bete kent. In de uitwedstrijd tegen de Eind- hovenaren betekent elke partijoverwin ning pure winst. Met de nog ongeslagen Marcel Vink moet dit lukken. Het overgangs B spelende tweede team van de Hillegommers is nu al zo goed als gedegradeerd, terwijl team drie in de tweede klasse alle zeilen zal moeten bij zetten om hetzelfde lot te voorkomen. De munnik Met 7-1 overwinningen op de op dit mo ment op de gedeelde tweede plaats bi vakkerende eerste teams van TC Eg- mond en Casino Noordwijk kan aan ACL de Munnik de titel en de zo lang begeerde promotie naar de overgangs A niet meer ontgaan. Ook de geplande 'in- valtruc' met A-speler Jacco van Duyn mag als overbodig bestempeld worden. De Munnik II neemt met de tegenstan der van morgen, Nieuw Vennep en de Dekker-reserves een veilige midden- mootpositie in. Het derde team ontmoet koploper Zaandam. Bij winst thuis op deze opponent zijn Monique Vermeu len, Claudia Witteman, Onno Guinau. Perry Paauw en Marco Smit tevens weer titelkandidaat in de tweede klasse. Het in dezelfde klasse uitkomende vierde team handhaaft zich eenvoudig. Het gaat goed met De Merenwijk, zowel het vlaggeschip, als het tweede team staan aan kop in respectievelijk de over gangs B, als de derde klasse. Team I moet en kan tegen het onderaan staande Bossche Hambaken haar positie verste vigen. Arnold van der Capellens tweede team speelt een derby tegen het lastige KLTV Katwijk van Loek Verhees. Leidse hout Leidse Hout doet volledig mee in de strijd om de koppositie in de overgangs klasse B. De Leidenaren staan met 17 voor en 7 tegen gelijk met het eerste team van Brederode en de reserves van Badhoevedorp en het Oosterhoutse Wa rande. De strijd om de titel en de thuis wedstrijd tegen het op de vijfde plaats staande Gendt is geheel open. Het Alphense TEAN moet in de uitwed strijd tegen Falcones minimaal winnen om de koppositie vqn het Valkenswaard- se team over te nemen. De Brabanders zijn niettemin favoriet. PETER KLEIN Onder redactie van Peter van der Hulst. Kritiek het was een lot uit de loterij. Zowel wie zich kampioen mocht noemen in de tweede klasse, als wie zich moest mengen in de strijd om degradatie. Dat bii die degradatiestrijd een hoofdrol was weggelegd voor Lugdunum en Roodenburg zal elke rechtgeaarde Leidenaar toch pijn hebben ge daan. Zeker nadat al een week eerder UVS naar een lager plan was verwezen. Deze Leidse broederstrijd, waarbij beslist werd wie de beslissingswedstrijd zou moeten spelen, bracht echter wel de ver schillende aanpak van de trainers duide lijk aan het licht. Met name daar waar het de motivatie van de spelers betrof. Bracht Hennie de Klerk na het verloren duel tegen Voorburg nog verzachtende omstandigheden ter sprake, Wim Rijs- bergen wenste daar niets van te weten. We staan gewoon op de plaats waar we horen te staan", luidde zijn niet al te milde kritiek. Zoals ook de beslissings wedstrijd aantoonde waar Roodenburg stond; boven Lugdunum. Vreugde en ver driet lagen afgelopen maandag derhalve dicht bij elkaar zoals de foto aantoont. Het maakte echter ook duidelijk dat de kritiek van Rijsbergen niet aan dove mansoren was besteed. De uitslag (4-1) vormde voor hem ongetwijfeld een beves tiging van zijn met zelfkritiek doorspekte aanpak. Wij van Hutspo(r)t daarentegen hopen dat Hennie de Klerk morgen tegen Spar taan '20 het ongelijk hiervan aantoont en daarmee Lugdunum voor de tweede klas se behoudt... Eerlijk LDWS maakte in de poging om de de- gradatiedans te ontlopen gebruik van niet geoorloofde middelen. In het beslis sende duel tegen ONA deed de Leidse club een beroep op de diensten van ene Marco Dijksman, die nota bene twee maal scoorde en alsnog een beslissings wedstrijd uil het vuur sleepte. Maar, o hoe omzichtig ging men te werk. Eén foto trok een streep door de LD WS-reke ning. Immers de in die wedstrijd twee maal scorende Marco Dijkman bleek de voor LDWS niet speelgerechtigde Leo van de Weteringh te ziin, waardoor de club niets anders overbleef dan het boe tekleed aan te trekken. Met degradatie en naar in de afgelopen week bleek de nodige sancties tot gevolg. Een ding toonde het voorts nog aan. Ook in de voetballerij geldt gelukkig nog steeds: eerlijk duurt het langst... FOTO: ANDRÊ VAN HAASTEREN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 31