„Ik ben een gewone artiest die
ze op straat niet herkennen"
QeidwQowuvnt
Landré redt Ui
van RO Theater
Blueskoning B.B. King geeft 275 concerten per jaarmaar:
Belcanto bewijst kwaliteit
KUNST
WOENSDAG 12 APRIL 1989 PAGINA 11
Oud-leden Amsterdamse
politiekapel vormen orkest
AMSTERDAM Oud-leden van de voor
malige Amsterdamse Politiekapel hebben
met een aantal jonge musici The Amster
dam Wind Orchestra (AWO) gevormd.
Dit professioneel harmonie-orkest bestaat
uit 45 musici. Per jaar worden gemiddeld
Zes concertprogramma's gebracht. Het
eerste wordt 17 april in het Concertge
bouw in Amsterdam uitgevoerd. Heinz
Friesen heeft de artistieke leiding. Pianist
Rian de Waal verleent medewerking aan
de uitvoering. Voor het tweede concert
zijn werken gekozen van Igor Stravinsky,
Aleksander Voestin, Galina Oestvolskaja
en Sofia Gubaidulina. Dit wordt op 17 juni
voor het eerst gegeven in Paradiso in Am
sterdam in samenwerking met het Hol
land Festival.
Lou Reed
in Carré
AMSTERDAM
Lou Reed, wiens
plaat „New York" nu
al dé plaat van 1989
wordt genoemd,
geeft op 20 en 21 juni
twee concerten in
theater Carré in Am
sterdam. De kaart
verkoop voor deze
concerten begint
aanstaande zaterdag
bij alle bekende
voorverkoopadres
sen. Vanwege de
verwachte belang
stelling is een limiet
vier kaarten per
persoon.
Liza Minelli's hond Zweden uitgezet
Als dirigent van
Liza Minelli heb
je een
belangrijke
baan. Hoe
belangrijk, blijkt
uit deze foto,
waarop Bill
LaVorgna,
Minelli's vaste
dirigent tijdens
de Europese
tournee, haar
hondje uitlaat in
Stockholm. Het
dier werd
gisteren Zweden
uitgezet.
FOTO: AP
STOCKHOLM Liza Minelli
mag dan welkom zijn in Zweden,
haar hond niet. Die werd gister
morgen door de Zweedse autoritei
ten op een vliegtuig richting Parijs
gezet. De Amerikaanse zangeres,
op tournee met Frank Sinatra en
Sammy Davis jr., kwam Zweden
binnen met een bus vanuit Neder
land, zonder dat de douane merkte
dat zij haar hond Lilly bij zich had.
Later in een vijf-sterren-hotel in
Stockholm werd de aanwezigheid
van de terriër wel opgemerkt en
aangegeven bij de autoriteiten.
Twee douanebeambten kwamen
de viervoeter ophalen, zeer tegen
de zin van Liza Minelli, die dreig
de haar optreden te zullen afzeg- komen'
gen. Een compromis werd bereikt
en de beambten hielden maandag
avond de wacht voor de hotelka
mer om er op toe te zien dat de
hond zijn kamer niet afkwam. Gis
termorgen vroeg begeleidden
functionarissen van de douane het
dier naar het vliegveld en zetten
hem op een vliegtuig, richting Pa
rijs.
Voor Liza Minelli kan de affaire
nog een financieel staartje hebben.
„Het binnensmokkelen van hon
den is een ernstig vergrijp in Zwe
den vanwege het gevaar van
hondsdolheid", aldus Stig Helberg
van de douane. „Boetes in dit soort
zaken zijn afhankelijk van het in-
Santana in
Congresgebouw
DEN HAAG Carlos
Santana en zijn band ko
men op 28 mei naar het
Congresgebouw in Den
Haag. De gitaarvirtuoos,
dié begin dit jaar een
Grammy Award in ont
vangst mocht nemen voor
zijn elpee „Blues for Sal
vador", geeft om zowel
18.00 uur als 21.30 een
concert. Omdat hij maar
een dag in ons land kon
zijn en gezien de verwach
te belangstelling is beslo
ten twee concerten te ge
ven. De voorverkoop voor
beide concerten begint za
terdag.
Bezittingen Nederlander onder de hamer
Grote kunstveiling moet
rivier de Loire redden
R
(Van onze correspondent)
PARIJS In Parijs be
gint vanavond de veiling
van de omvangrijke
kunstcollectie van de Ne
derlandse miljonair Al-
bert Stocker, die vorig
jaar november in Frank
rijk overleed. De gehele
opbrengst is bestemd voor
de Franse afdeling van
het Wereldnatuurfonds.
Een deel ervan zal wor
den aangewend voor een
grote actie ter bescher
ming van het Loire-dal.
Al vele jaren voert het
Franse Wereldnatuur
fonds acties om „de laatste
wilde rivier van Europa"
te beschermen tegen een
overheidsproject van re
gulering en stuwdammen,
die onder meer koelwater
moeten leveren aan kern
centrales.
In het luxueuze decor van
het exclusieve Parijse ho
tel George V opende prins
Bernhard gisteren de
voorvertoning van de te
veilen collectie. De waar
de van de ongeveer drie
honderd schilderijen,
meubels, boeken en oos
terse- en islamitische
kunstvoorwerpen wordt
geschat op meer dan drie
miljoen gulden. Tot de
topstukken behoren 17e
eeuwse schilderijen van
Van Beyeren, Den Uyl en
Wouwerman.
,,Ik ben heel blij te zien
dat een landgenoot zo'n
magnifieke kunstschat
aan het Franse Wereldna
tuurfonds heeft nagela
ten", aldus prins Bern
hard in een korte toe
spraak. Hoewel onder de
indruk van de kwaliteit
van diens verzameling,
dacht prins Bernhard zelf
niets te zullen kopen. „Ik
geef mijn geld eerder di
rect aan het WWF".
RO Theater: „De weerstaanbare op
komst van Arturo Ui" van Bertolt
Brscht. Regie: Antoine Uitdehaag.
Met Lou Landré als Arturo Ui. Ko-
njnklijke Schouwburg, Den Haag,
9>>teravond. Herhaling: vanavond.
Lou Landré is Arturo Ui en
hij alleen is de moeite van het
zien van deze „Weerstaanbare
opkomst van Arturo Ui" best
waard. De acteur mag uitpak
ken en zet een driftig baasje
oeer, dat zijns ondanks de
wacht in het land krijgt.
Maar waar de schrijver Bertolt
Brecht toch zekere parallellen
in het stuk legde met de kornst
van Adolf Hitler, is in deze re
gie slechts met voorkennis iets
daarvan te merken. Regisseur
Antoine Uitdehaag moet „Ui"
in een breder kader hebben
willen plaatsen. Hij heeft zich
op glad ijs begeven. Er zit van
alles in deze voorstelling en
toch wil de dreiging van nade
rend fascisme maar niet voel
baar worden.
De contrasten binnen deze
versie bevinden zich aan de
oppervlakte. De gangsters uit
het stuk zijn een tikje ko
misch, de ondernemers die het
onderspit delven tegen de ter
reur van Ui c.s. nogal potsier-
ijk. Er wordt gespeeld op een
lachje en waar dat even niet
kan, schallen pistoolschoten.
Toch verstomt de luim niet
echt, zelfs niet als de burgers
miet de handen omhoog de
slottoespraak van de dictator
aanhoren.
Nee, al trekt Uitdehaag Ui's
gedrag in het ridicule door de
handelswaar concreet van
karfioli (vertaling Rekers,
1983) in bloemkool (Kouwe-
naar) te veranderen, het werkt
niet echt. Zelfs niet als die
bloemkool keurig op een spie
gel wordt versneden en Ui er
een snuifje van neemt. Ook
niet wanneer een bloemkool
fungeert als plaatsvervangend
hoofd dat kapot wordt gesla
gen.
Behalve de muziek van Het
Paleis van Boem, die er dof en
somber op inhakt, is er geluk
kig Lou Landré. De acteur
speelt niet zijn meest subtielé
en sterkste rol, maar is als al
tijd een krachtige persoonlijk
heid op het toneel. Hij laat het
manneke Ui in allerlei boch
ten wringen en groeit gedu
rende dit stuk in weerwil van
zijn omgeving tot dubieuze
dictator.
Had Uitdehaag maar wat meer
gedurfd, dan was er naast lol
ook echt wat beklemming te
voelen. Nu lijdt de voorstelling
aan de lafheid die Brecht Ui's
omstanders verwijt.
PETER SNEL
LONDEN „Ik ben ty
pisch zo'n artiest die op
straat nooit wordt her
kend", zegt de Ameri
kaanse bluesgitarist B.B.
King tijdens een gesprek
in Londen. „Al heb ik in
de loop der jaren miljoe
nen platen verkocht, er
zijn nog altijd mensen die
nooit van mij hebben ge
hoord. Daarom ben ik 300
dagen per jaar onderweg.
Om er voor te zorgen dat
iedereen weet dat ik be
sta".
B.B. King, de bij zijn leven
reeds legendarische bluesko
ning, is momenteel voor enke
le van die driehonderd dagen
in ons land. Vrijdag geeft de
63-jarige King een concert in
De Doelen in Rotterdam, zon
dag in het Concertgebouw in
-Amsterdam. Aanleiding: zijn
nieuwe, uitstekend ontvangen
elpee „King Of The Blues:
1989", en zijn optreden op het
U2-album „Rattle And Hum"
en in de gelijknamige speel
film.
In het Hammersmith Odeon
theater in Londen speelde
King twee avonden lang voor
een uitverkocht huis en met
die onbekendheid blijkt het
daarbij nogal mee te vallen.
Na afloop van het concert ver
dringen zich horden fans voor
zijn kleedkamer om een foto
of elpee te laten signeren. Het
zijn voornamelijk jongelui die
de bluesmeester hebben ont
dekt na zijn samenwerking
met U2. B.B. King geniet van
al die belangstelling. Hoewel
hij er net ëen optreden van
twee en een half uur op heeft
zitten, neemt hij alle tijd om
iedereen te woord te staan. Ri
ley 'Blues Boy' King houdt
van het leven: hij is een muzi
kant die al veertig jaar zijn ge
luk put uit het spelen van de
blues. Hoe paradoxaal dat ook
klinkt. En.er is geen plaats
waar hij niet wil optreden.
Vermaard zijn bijvoorbeeld
zijn concerten voor gedeti
neerden.
King: „Zo vaak ik kan speel ik
in gevangenissen. Dat heb ik
door de jaren heen altijd vol
gehouden. Gek eigenlijk, want
ik heb zelf nooit achter de tra
lies gezeten. Dat had trouwens
zeker tot de mogelijkheden be
hoord, want ik ben opgegroeid
met jongens die regelmatig de
gevangenis van binnen beke
ken. Maar ik zorgde er altijd
voor dat ik niet bij hun moei
lijkheden betrokken raakte. Ik
B.B. King, eenvoudige jongen die nóóit wordt herkend.
ben iemand die een ander
geen pijn kan doen.
Het liefst ga ik moeilijkheden
uit de weg. Als ik ergens bin
nenkom en ik heb het gevoel
dat het er niet helemaal in
orde is, dat er iets onwettigs
aan de gang is, dan vertrek ik
onmiddelijk. Hier in Londen
mag er na een bepaald uur
geen alcohol meer worden ge
schonken, maar in sommige
café's gebeurt het toch. Kijk,
op zulke plaatsen zul je mij
niet vinden. Want je weet
nooit of uitgerekend op het
moment dat ik er zit, de politie
besluit een inval te doeh. Veel
van mijn vrienden zijn op die
manier achter de tralies te
recht gekomen. Als ik in ge
vangenissen kom, valt het me
steeds weer op dat ze overbe
volkt zijn. En daardoor ont
staan er soms situaties waar
door een gevangene niet rrteer
dezelfde is wanneer hij vrij
komt. Daarom probeer ik voor
gedetineerden een lichtpuntje
te zijn. En ik weet zeker dat
sommige echt wat aan mij
hebben gehad".
„Hoe ik dat zo zeker weet? Ik
trad eens op in een exclusieve
nachtclub in Chicago. Een
plaats waar normaal alleen
jazzmuzikanten spelen, maar
voor mij was een uitzondering
gemaakt. Ik ontmoette die
avond een knaap die in een
naburige gevangenis werkte.
Hij vroeg me of ik daar niet
een keer wilde komen spelen
en ik accepteerde het aanbod.
Mijn manager zorgde ervoor
dat er een aantal journalisten
meeging om de gevangenen
naar hun reactie te vragen. Er
bleken voor 70 procént zwar
ten vast te zitten. En de mees
ten van hen zaten al een hele
tijd in voorarrest. Als ze dan
veroordeeld werden, werd die
lange voorarrestperiode niet
van hun straftijd afgetrokken.
De pers blies die zaak enorm
op en hij haalde zelfs de tele
visie. Een maand later werden
er maatregelen genomen
waardoor dat systeem veran
derd werd".
Ouders
„De eigenschap om niet in
moeilijkheden te raken is niet
door m'n ouders meegegeven.
Mijn ouders waren erg strikt
en ze brachten me ook wel
dingen bij waar ik veel aan
heb gehad, maar angst voor
moeilijkheden komt voort uit
mijn karakter. Ik houd name
lijk van mijn vrijheid, ik wil
altijd kunnen gaan en staan
waar ik wil. Wanneer ik ach
ter de tralies zou zitten, zou ik
B.B. King niet meer zijn. Ik
heb het altijd verschrikkelijk
gevonden als mijn vader zei:
ga naar je kamer en kom er
niet meer vandaan voordat ik
het zeg. Dat is vaak gebeurd,
dat kan ik je wel vertellen.
Mijn moeder stierf toen ik ne
gen was, maar er waren alle
maal aardige mensen om mij
op te vangen. Zowel blank als
zwart. Toen mijn vader over
leed werd ik verder opgevoed
door mijn' grootmoeder. We
woonden in een heel klein
dorp en iedereen kende el
kaar. Als ik een keer spijbelde
van school, wist meteen het
hele dorp het. Ik ben nooit een
goede leerling geweest, ik had
echt een hekel aan school. Dat
is dan ook het enige punt in
mijn leven geweest waarop ik
ongehoorzaam ben geweest.
Pas later besefte ik hoe be
langrijk onderwijs is. Het eni
ge wat ik wilde was gospelzan
ger worden. Net zoals een an
der dokter of buschauffeur. Ik
was gek op de muziek van
groepen als The Golden Gate
Quartet en Wings Over Jor
dan. Eén van mijn ooms was
priester in een kerk en hij
zong en speelde regelmatig gi
taar voor de gemeente. Dat
wilde ik ook. Mijn moeder zag
dat wel zitten, want zij was erg
gelovig".
„Vandaag de dag speelt het ge
loof nog steeds een rol in mijn
leven. Ik ben geen fanaat,
maar ik geloof in een God. Ik
geloof dat er een Grote Macht
is die een oogje op me houdt
en voor mij zorgt. Ik bid nog
elke nacht tot die macht. Naar
de kerk ga ik zelden, gewoon
omdat ik er de tijd niet voor
heb. De meeste diensten wor
den gehouden op momenten
dat ik onderweg ben. Maar
mijn gevoel voor religie is er
niet minder om".
Onderweg
„Ik ben bijna 300 dagen per
jaar onderweg, maar dat heeft
van mij geen ontheemde ge
maakt. Net als een circusar
tiest voel ik me overal thuis.
En ik ben altijd omgeven door
een netwerk van mensen
waartoe ik me aangetrokken
voel. Waar ik ook ga, ik kan
altijd 'hallo' tegen een vriend
zeggen. Natuurlijk voel ik me
wel eens eenzaam. Maar wie
kent die gevoelens niet? De
man die nooit ver van huis en
haard is, voelt zich ook wel
eens eenzaam. Per jaar ben ik
ongeveer drie weken thuis. In
die periode probeer ik me wel
te ontspannen, maar na een
paar dagen bekruipt me toch
weer een gevoel van rusteloos
heid. vEn toch doe ik in die da
gen zoveel mogelijk de dingen
waar ik van houd. Ik ben ge
boren en getogen op het plat
teland en daarom trek ik nog
altijd graag de natuur in.
Daarnaast kijk ik veel naar
boks- en voetbalwedstrijden,
want ik ben een echte sport
liefhebber. Al ben ik er zelf
nooit goed in geweest. Wande
len is een prima bezigheid en
dat probeer ik zoveel mogelijk
te doen. Als er tussen optre
dens en interviews door even
tijd is, knijp ik er tussenuit
voor een stevige wandeling.
Omdat ik steeds in een andere
omgeving ben, is er voor mij
altijd veel te zien. Na afloop
van zo'n tocht ga ik naar mijn
hotelkamer om wat brieven te
schrijven en te lezen. Dan doe
ik
tukje tot
mand op mijn deur klopt met
de mededeling dat het tijd is
om op te treden. Eigenlijk ge
beurt er in mijn leven dus niet
zoveel bijzonders. Maar waar
om zou het anders moeten
gaan? Ik ben immers maar een
doodgewone knaap die van
sport en muziek houdt.
En ik ben niet bang voor de
dood, al hoop ik niet dat hij
morgen voor de deur staat. Al-
bert King schreef ooit een
liedje: iedereen wil wel naar
de hemel, maar niemand wil
sterven. En zo is het maar
net"- HARRY DE JONG
Vakantiewoning
Rietveld
Een vakantiewoning,
die in het Twentse
Markelo is gebouwd
naar een ontwerp van
Gerrit Rietveld, wordt
in de oorspronkelijke
staat teruggebracht.
De woning in geel,
blauw en rood is de
enige van een groep
je van zes die nog
enigszins in de oor
spronkelijke staat is.
Ze werden in 1951
gebouwd door perso
neel van een metaal-
fabriek. Voor de res-
taratie is 50.000 gul
den nodig.
FOTO: ANP
Haags Opera- en Operettekoor Bel
canto o.l.v. Johan Vingerhoed. Cir
custheater, Scheveningen.
w ft het Haags ope-
operettekoor Belcanto
een uitvoering in een uitste
kend bezet Schevenings Cir
custheater. Dit jaar stond die
uitvoering in het teken van
het twintigjarig bestaan, redén
waarom dit keer niet alleen
belcanto, maar ook de feeste
lijke klanken van bijvoorbeeld
componisten als Gilbert en
Sullivan werden vertolkt.
Werken die door een amateur
koor vrijwel nooit ten gehore
worden gebracht, maar waar
mee Belcanto, getuige ook de
enthousiaste reacties van het
1100 mensen tellende publiek
uitstekend overweg kon.
Voor een koor als Belcanto,
dat zich al vanaf de oprichting
overtuigend heeft bewezen in
het idioom waaraan het zijn
naam ontleent, is de mix van
opera, operette en musical in
de werken van dergelijke
componisten uiteraard niet he
lemaal onbekend terrein. Diri
gent Johan Vingerhoed bleek
goed gegokt te hebben met zijn
programmakeus. Voor de pau
ze schitterde bijvoorbeeld bas
Hans van Genugten in werken
uit Verdi's Don Carlos en te
nor Rudi de Vries in Donizet
ti's Lucia di Lammermoor, na
de pauze bleek de jonge bari
ton Ken Weekenstro het uit
stekend te doen in „It ain't ne
cessarily so" uit Porgy and
Bess. Mary Willems deed het
zelfde in „Summertime",
eveneens van Gershwin. Bel-
canto bewees opnieuw dat
amateuristische kunstbeoefe
ning wel degelijk kwaliteit
kan opleveren. Jammer dat
daar steeds een jaar op ge
wacht moet worden.
fndrukwekkende afsluiting
van Kamermuziekserie
Hot Wiener Schubert-Trio speelt
Dinsdagavond.
De Vereniging voor Kamer
muziek sloot gisteravond zijn
serie af met een bijzonder in
drukwekkend concert van het
Wiener Schubert-Trio. Dit trio
beperkt zich bewust tot het
spelen van uitsluitend piano
trio's en probeert daarbij het
repertoire uit te breiden door
ten onrechte vergeten muziek
in hun programma's op te ne
men. Gisteren was alleen hét
pianotrio in d op.49 van Men
delssohn bekend terrein voor
het publiek. De van leven tin
telende wijze waarop deze drie
Oostenrijkers dit trio brachten,
in een perfecte onderlinge
harmonie, maakten eens te
meer duidelijk dat dit stuk ka
mermuziek van Mendelssohn
op een heel hoog niveau staat
binnen het totale oeuvre van
de componist. Het vormde in
muzikaal opzicht ook het
hoogtepunt van het concert
dat geopend werd met het pia
notrio in cis op.100 dat
Schwarwenka in 1897 schreef.
Na een interessant en elegisch
begin zakte het werk daarna
echter af tot prettig in het ge
hoor liggende- en optimaal
vertolkte salonmuziek. Leuk
om een keertje te hebben ge
hoord in zo perfekte handen.
Een geheel aparte belevenis
daarentegen was de kennisma
king met het pianotrio nr.2
op.9 in d dat Rachmaninoff in
1893 schreef terwijl hij diep
trok zich in totale
heid terug om zijn droefheid
aan het papier toe te vertrou
wen en onbewust wellicht ook
om met zijn trio te wedijveren
met Tsjaikowsky's enige pia-
Rubinstein. Dit is geen werk
om genoten te worden, zo stel
de vooraf de pianist Claus-
Christian Schuster, maar om
als bekentenismuziek te wor
den ondergaan. Inderdaad is
het een lange donkere Russi
sche klacht, die vooral vanuit
de piano is gedacht en daar
naast somberheid ook wild
virtuoze opstandigheid aan
toebedeelt. Naast diep aangrij
pende passages met korte lied
fragmenten in alle drie de in
strumenten, is het verder in
derdaad eerder een gevoels-
monument dan een mede met
het verstand te genieten com
positie. Heel bijzonder om dit
diepdoorvoelde spel van dit
werk door dit trio mee te mo
gen maken.
ERIK BESIER
Voor een uitgebreide
agenda, ook voor de ko
mende dagen, raadplege
men „UIT", de gratis we
kelijkse bijlage van deze
krant.
bioscopen
met een staartje (al);
wo. 14.00. EUROCINEMA IV:
Twins (al); 18.45. 21.30. wo. ook
124130): Rain Man (al);
14.30, 18.45. 21.15. Cocktail
(al); The Accused (12); The Bear
(al); 14.30. 19.00, 21.15. A fish
Amadeus (al); 20.00.
4.30, 19.00, 21.15.
Who framed Roger Rabbit (al);
Roger Rabbit (al); wo. 15.45. Big
WASSENAAR ASTRA (tel.
01751-13.269): Babettes feest
(16); 20.00.
DEN HAAGASTA 1 (Spui 27, i
471656): Dead ringers (16);
3.45, 19.00,
21.30. BABYLON 3: The acci
dental tourist (al); 14.30, 17.00,
Rain man (al); 14.00, 18.45,
462400): Twins (al); 13.45,
ODEON 3: Cocktail (al); 13.45,
cent (16); 17.00, 20.30. A
tan (16); 18.45, 22.15. STUDIO
2: El lute (16); 17.00. Paura e
amore (16); 19.30, 21.45.
STUDIO 3: Intervista (16);
17.30. Manifesto (al); 19.30,
21.30. HAAGS FILMHUIS:
Zaal 1: Pelle de veroveraar;
19.15. Salaam Bombay; 22.00.
Zaal 2: De kommissaris; 19.30,
21.45. Zaal 3: 19.30, 21.45. ma.
19.30, 22.00. Ironweed; ma. La
strada; di. Stranger than para-
TROPOLE 4: Who framed Roger
i STUDIO 2: Pippi Langkous;
Flinke buit
bij inbraak
LEIDEN Onbekenden heb
ben in de nacht van maandag
op dinsdag ingebroken in een
woning aan de Stokroos. De
dieven wrikten een schuifpui
op en om binnen te komen. Ze
stalen foto-apparatuur, twee
creditcards, twintig euroche
ques, een "rijbewijs, een hoogte
meter en voor ongeveer 1500
gulden aan buitenlands en Ne
derlands geld.
Negen fietsen
gestolen
LEIDEN Onbekenden heb
ben in het afgelopen weekein
de acht racefietsen en een he
renfiets gestolen bij rijwiel
handel Huisman aan het Le
vendaal. De politie vermoedt
dat de dieven met een valse
sleutel zijn binnengekomen.
Er was geen braakschade.
Politiek café
LISSE Het Politiek Cafe
dat de Sociëteit Artemis giste
ren in café De Beurs hield,
was vooral een informatieve
gebeurtenis. Een groot aantal
bezoekers maakte gebruik van
de gelegenheid vragen te stel
len aan het college van B en
W, Die vragen hadden betrek
king op onroerend goedbelas-
ting, het winkeloppervlak in
het dorp, hondenpoep, volks
huisvesting en volkstuinen.
Uit de antwoorden bleek on
der andere dat Lisse nu 2.200
woningzoekenden telt.
