E
Wilskrachtige
Remco Tuinenburg
maakt snel naam
Carrière
Meskers
neemt
snelle
vlucht
CeidóeSoivtant
WARMOND - Badmintonner
Corno Meskers betrad vorige week
zaterdag in Wateringen uiterst ge
motiveerd het veld. Het leek erop
alsof de Warmonder wilde aanto
nen dat het besluit van de bond
om hem niet mee te nemen naar
de Europese jeugdkampioenschap
pen op een vergissing berustte. Als
vijfde heer geselecteerd voor de
strijd in Birmingham, viel hij bui
ten de boot. Geen EK dus voor
Meskers die bij Velo uit was op re
vanche. Pas in de halve finale
moest hij met zijn mixed-partner
de meerdere erkennen in de natio
nale kampioenen.
„Uiteraard had Corno er graag in Bir
mingham bij willen zijn. De ploeg deed
het immers goed met drie bronzen me
dailles. Corno moest daarom toch wel
even extra slikken toen hij hoorde dat de
vierde man in Birmingham- niet al te
best had gespeeld, maar het komt nog
wel een keer", blijft vader Jaap Meskers
optimistisch. Pa legt eenzelfde bezeten
heid voor de badmintonsport aan de
dag, als zijn zoon elk weekeinde in het
veld laat zien. Buiten het veld blijkt de
op 30 november zeventien jaar gewor
den Warmonder de rust zelve. Met
name zijn gymnastiekleraar had daar in
het verleden nogal moeite mee. „Dat
vindt die man vreemd, ik train vijf keer
in de week en moet me dan ook nog op
school met van die domme spelletjes be
zig houden", meent Corno. Hieraan is
na een goed gesprek tussen ouders en
Feiding van de Sassenheimse Mavo een
einde gekomen, mede ook met het oog
op de vele internationale toernooien die
in steeds grotere aantallen op hem afko
men.
Vijfde heer
Toernooien waar die Europese jeugd
kampioenschappen best bij hadden mo
gen zitten, vindt het talent zelf. Dit jaar
is het er wat dat betreft niet van geko
men. Als vijfde heer geselecteerd, werd
vooraf al duidelijk dat hij slechts mee
kon als er een uitvaller zou zijn. Chris
Bruil, die al een Europees kampioen
schap tot 16 jaar achter zijn naam had
staan en opnieuw kanshebber voor de ti
tel leek, Jeroen van Dijck, Quinten van
Daim en Raymond Achterberg bleven
echter alle vier gezond en optimaal fit.
Voor de Warmonder, die toch stiekum
hoopte, bleef een ticket voor Birming
ham achterwege. Wel maakte Meskers
de noodzakelijke voorbereiding mee,
maar dat versterkte tevens zijn hoop op
uitzending als vijfde heer (organisato
risch wel, financieel niet mogelijk).
Dat zo'n voorbereiding op zich geen
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Peter van der Hulst
Corno Meskers: „Ik zal op een sportieve manier laten zien dat ik op de EK thuishoor
de". FOTO: HENK SNA TERSE
weggegooide ervaring is, bleek in het vo
rige weekeinde. Met zijn mixdubbelpart-
ner kwam het seniorentoernooi van
Velo in Wateringen pas in de halve fina
le tot een einde. Na drie sets stuitte hij
op de nationale kampioenen. „Och, ver-
liezen van de nationale kampioenen bij
de senioren is geen schande, zeker niet
als je ze ook nog een set kan ontfutse
len".
Ook tijdens de „Dutch Junior Open"
speelde Meskers zo goed dat er bij zijn
club Drop Shot hard over gedacht wordt
om hem in het komende competitiesei
zoen als tweede heer op te stellen. Daar
mee zou de ontwikkeling ^an de junior
bijna eenzelfde progressie te zien geven
als in de afgelopen vier jaar.
Ongeslagen
Op zijn dertiende speelde Meskers twee
de klasse regionaal en maakte daarna
een sprong naar de vierde klasse lande
lijk. Daarna volgde onder leiding van
'badmintongoeroe' Rob Kneefel de over
stap naar de overgangsklasse (drie hele
grote stappen). Kneefel plaatste Meskers
als vierde heer in die overgangsklasse en
liet hem het jaar daarop zelfs als vierde
heer in de hoofdklasse acteren. Hoewel
zestien erg jong is voor een debuut in de
hoofdklasse badmintoncompetitie was
de ongeslagen status van Meskers aan
het eind van die competitie een unicum.
„De mooiste overwinningen heb ik be
haald tegen Dennis Tsjin Asjoe en Ran
dy Trieling". De bekroning op dit meer
dan goede seizoen had het EK moeten
worden, maar zelfs Rob Kneefel kon dat
niet voor elkaar krijgen. Kneefel, die
naast clubtrainer van Drop Shot ook
trainer-coach van een andere hoofdklas
seclub (De Ritte) was, deed als bonds
coach jeugd nog wel een voorstel bij de
NBB om vijf heren af te vaardigen,
maar vond de penningmeester op zijn
weg. „Jammer, maar ik ga gewoon ver
der. Na dit weekeinde waarin ik even
geen wedstrijd heb volgen er nog zeker
vijf, misschien wel zes weken met niets
dan toernooien. Ik zal op een sportieve
manier laten zien dat ik er wel thuis
hoorde".
Pas tegen het einde van mei gaan de rac
kets wat langer in de foudralen; de vijf
badmintontrainingen per week worden
dan even stil gelegd. Meskers kan die
trainingen per week, in Den Haag en Al
phen aan den Rijn, niet missen. Met zijn
vader, die trainer is bij Steeds Vooruit,
zal hij midden in de zomer regelmatig in
de sporthal Klim Op te vinden zijn voor
een uurtje zweten. „Ik ben hier in War
mond begonnen met badminton en die
club heet 'toevallig' Steeds Vooruit. Sio
was een paar jaar later een stapje vooruit
en Drop Shot een jaar later weer. Met
Rob Kneefel zijn er bij Drop Shot nog
heel wat stapjes vooruit te maken. Ik
weet nog lang niet waar het allemaal op
houdt. Ik wil nog steeds vooruit en daar
om zal ik af en. toe best wel moeten zwe
ten".
GERT VELTHUIZEN
FOTO: HENK SNATERSE
van da amateur en de professional,
kwam duidelijk naar voren dat voor de
vrijwilligers nu en in de toekomst een
prominente rol is weggelegd.
Voor de jeugdvoorzitter van VVSB was
dit aanleiding om de eigen vereniging
eens nader onder de loepte houden.
..Loyaliteit en het samen doen' zijn en
blijven het onmisbaar fundament", staat
in het clubblad te lezen.
..Onze jeugdvoorzitter constateerde toen
en ook enkele weken erna. dat bij I 'VSB
sprake is van een behoorlijke stand van
zaken. Aan medewerking en sympathie
blijkt het niet te ontbreken".
..Zijn we misschien een 'Instituut' aan
het worden".
We merkten het al eerder op in deze ru
briek. Pretenties kunnen \'\'SB niet ont
zegd worden.
Gedachten
'Hazerswoudse Bovs op weg naar de
KNVB'. Inderdaad na de misstap, een
week eerder, lukte het Hazerswoudse
Boys vorig weekeinde om het kampioen
schap in de afdeling zaterdag te pakken.
Een tweede spandoek met net opschrift
'Boys vee zijn er', moest daarvan getui
gen. Al zal de keeper daar zo zijn ge
dachten over hebben gehad.
Inderdaad Hazerswoudse Boys bereikte
de vierde klasse, maar die supporters wa
ren er, zo te zien. dus duidelijk niet...
Skyboxen
TOP-speler Anne van der Zaag moest het
vorig weekeinde het veld geblesseerd en
dus voortijdig verlaten.
Vervelend natuurlijk, maar het betekende
voor Van der Zaag niet dat hij hel res
tant van de wedstrijd tegen Blauw Wit
behoefde te missen. Een bank werd voor
het raam gezet, zodat Anne een eerste
klas uitzicht had. Daarnaast werd hij
nog voorzien van een geurig kopje koffie.
Nee. voor Van der Zaag hoeven ze er niet
meer te komen.
Die skyboxen...
Hogerop
..In 1957 en 1959 was Voetbalvereniging
Ter Leede twee maal landskampioen bij
de zaterdagamateurs. In 1974 volgde de
gradatie uit de eerste klasse en werd de
aansluiting met de hoogste klasse van het
zaterdagvoetbal verloren. Daarna ging
het sportief gezien bergafwaarts om uit
einde/ijk in de vierde klasse van de
KNVB te belanden. Dit is een klasse
waarin Ter Leede zich niet thuis voelt".
Hel persbericht van de eens zo roemruch
te Sassenheimse club laat er geen twijfel
over bestaan. Ter Leede wil hogerop.
..Onder leiding van een enthousiast be
stuur zijn er ambitieuze plannen ontwik
keld om de weg terug naar de eerste klas
se in te slaan. In 1990 bestaat de vereni
ging zestig jaar. Dan zal de eerste stap in
de goede richting genomen moeten zijn.
Het komend seizoen zal het kampioen
schap van de vierde klasse behaald
moeten worden".
Hogerop (2)
Om dal te kunnen bereiken, werd nog
geen maand nadat Jan Kroese door zijn
vorige werkgever, ARC. op niet al te nette
wijze opzij was gezet, bekend gemaakt
dal de Nieuwkoper de plaats van Dick
Blijleven in de dug-out inneemt. Bij Ter
Leede verwacht men nu dat Kroese het
huzarenstukje van ARC. binnen zes a ze
ven jaar van de vierde naar de eerste
klasse, herhaalt. Daarbij doen direct al
lerlei geruchten dan de ronde. Zo zouden
UVS-spelers Van Leeuwen en Faber in
verband zijn gebracht met Ter Leede.
Maar zowel Van Leeuwen („Ter Leede is
een open boek voor mij"), Faber („Ik ben
mij daar niet van bewust") als Ter Leéde
(voorzitter Van Ginshoven: „Er zijn wel
namen gevallen, maar niet die van Van
Leeuwen en Faber") maken duidelijk dat
dit niet in de lijn der verwachtingen ligt.
Hogerop (3j
Neen. het blijkt de jeugd te zijn. die het
moet doen „We zijn zover dat jeugdspe
lers plaatsen in het eerste kunnen gaan
innemen", maakt Van Ginshoven duide
lijk. Zij zijn het met name, die Ter Lee
de naar de derde klasse moeten loodsen.
„Het beleid rond de eerste twee teams
moet professioneler worden, waardoor de
spelers bij Ter Leede blijven en niet naar
andere clubs gaan", aldus Van Ginsho
ven. die dan denkt aan een correcte outfit
en het in dienst hebben van een Jysiothe-
Sky boxen...
Gedachten...
rapeut en een verbetering van de entoura
ge
Ter Leede streeft ernaar binnen vijfjaar
weer tot de top der zaterdagamateurs te
behoren. En denkt dat doel (drie kampi
oenschappen) te bereiken met jeugdspe
lers, een correcte outfit, een fysiothera
peut en een verbeterde entourage.
Het lijkt ons van Hutspo(r)t allemaal wei
heel erg simpel en dus tot mislukken ge
doemd. Indien Ter Leede zich echter in
derdaad binnen vijf jaar in de zaterdagse
eerste klasse meldt, zullen wij de eerste
zijn om toe te geven dat we het nu, in
1989, helemaal fout hebben gezien.
Instituut
Tijdens een voorlichtingsavond van de
KNl'B Afdeling Leiden, waarin van ge
dachten werd gewisseld over de positie
FOTO: ANDRÈ VAN HAASTEREN
ZATERDAG 8 APRIL 1989 PAGINA 29
ALPHEN AAN DEN RIJN - Van
de wilskracht en zelfdiscipline
waarmee de 17-jarige Remco Tui
nenburg zijn doel, profvoetballer,
probeert te bereiken zou men een
dertigtal jaren terug niet op of om
hebben gekeken. Immers: wilde je
je als voetballer in die tijd te gelde
maken, dan wist je bij voorbaat dat
je heel veel moest laten en nog
meer doen. Tegenwoordig echter,
krijgen de jonge spelers nog wel
eens het verwijt naar het hoofd ge
slingerd dat alles hen maar toege
worpen wordt. Dat geldt echter
niet voor de inwoner van Alphen
aan den Rijn die dit seizoen het
doel verdedigt van de landelijke A-
jeugd van de Maasstedelijke club
Feyenoord.
Zeker nu niet - want, ondanks een baan
als timmerman, waardoor hij elke och
tend om zes uur uit zijn bed moet, miste
hij pas twee trainingen, omdat hij zijn
b'onnenboekje bij de bond in moest leve
ren - maar ook in het verleden niet. Zo
kreeg Remco al van jongs af aan die dis
cipline van zijn ouders mee. Zijn vader
vindt bijvoorbeeld dat er wel een heel
goede reden moet zijn om een training
over te slaan. „En anders staat daar de
telefoon en zegt hij die sport maar op".
Iets dat hij zijn zoon nog nooit heeft
hoeven voorhouden. Zomaar een voor
beeld van vader Tuinenburg: „In de tijd
dat hij nog bij de jeugd van ARC speel
de, regende het zo hard dat hij van mij
niet hoefde te trainen. Maar hij ging
toch, omdat de training niet was afge
beld. Op zijn fietsie dus naar ARC, waar
hij van Frans Burger als enige kreeg te
horen dat de training inderdaad was af
gelast. Tegen Burger zei dat hij toch wil
de sporten, omdat hij toch al tot op de
draad doornat was".
Lichtmasten
Een wilskracht en een zelfdiscipline waar
de jeugdige Tuinenburg inmiddels ook al
de vruchten van heeft kunnen plukken.
Remco: „Op acht-jarige leeftijd ben ik
bij ARC gaan spelen. Eerst als voetbal
ler, maar ik werd zo moe van het hollen,
dat ik na twee wedstrijden ben gaan kee
pen. Na de E-tjes kwam ik vervolgens in
de D-6 terecht, waar tijdens de eerste
wedstrijd iemand van het bestuur langs
de lijn stond te kijken. Twee weken later
speelde ik in de D-l". Een periode ook
waarin hij zelf al van zijn kwaliteiten
overtuigd was. Rijdend in Rotterdam
Zuid en ondertussen wijzend naar de
lichtmasten van het Stadion Feyenoord
hield hij iedereen die het maar horen
wilde voor dat hij daar ooit eens zou
spelen. Op dat moment werd hij voor
gek verklaard, maar nu weet hij wel be
ter.
Zonder al te veel aanpassingsproblemen
kon hij vorig jaar zijn intrede in de Kuip
maken. „In het begin had ik een tijd
lang last van zere ogen en een keelont
steking", aldus Remco, die daarvoor de
oorzaak zoekt in de fysiek zwaardere
trainingen. Want, niet alleen de intensi
teit nam toe, maar ook de trainingsduur.
De hinder die hij daarvan ondervond
moet echter niet overdreven worden,
want al snel liet de met een imposante
stekelbos getooide Tuinenburg zich gel-
ALPHENAAR IN DOEL VAN FEYENOORDS A-JEUGD
Wat de doorstroming
van de jeugd betreft,
weet Remco
Tuinenburg dat
Feyenoord niet de
meest ideale club voor
hem is.
FOTO:
HENK SNATERSE
den. „De eerste wedstrijden ging het nog
niet zo, omdat je het zelfvertrouwen van
de verdediging moet winnen". „Maar",
vult zijn vader hem aan. „ook omdat je
je vanaf het begin wilde bewijzen. Dan
gaat het juist fout, zoiets kost enige
tijd". Toch duurde het niet lang eer hij
de eerste keeper tussen de palen ver
drongen had. En dat niet alleen bij Feye
noord, maar ook in het Nederlands elf
tal. ..En daar doe je ervaringen op die je
nooit meer kwijtraakt".
V oorpaginanieuws
Terwijl een lijvig plakboek ter tafel komt
en Remco kranteknipsels laat zien uit
onder meer Martedi Sport, praat hij op
dezelfde rustige toon verder: „Zo ben ik
met het Nederlands elftal onder zestien
jaar al naar Italië, Portugal en Noorwe
gen geweest en dat terwijl ik nog nooit
gevlogen had. Bij een echte interland
staan daar 2000 toeschouwers te kijken,
ben je even voorpaginanieuws en komt
er een samenvatting op de televisie. Dat
is het mooiste wat er is".
Ondanks dat alles hem op dit moment
voor de wind lijkt te gaan en Remco zijn
carrière - voor zover dat mogelijk is -
bij voorbaat al gepland lijkt te hebben,
durft hij niet te zeggen wat zijn kansen
op een mogelijke profstatus zijn. Zijn
vader valt hem daarbij in de rede en
zegt zichtbaar aangedaan: „Er kan zo-
veel misgaan. Neem nu vandaag. Zijn
training werd afgezegd, omdat een van
zijn trainingsgenootjes gisteren is neerge
stoken in Den Haag. En, zoiets valt of
staat ook bij een trainer", waarbij het
voorbeeld Ricardo de Jongh ter sprake
komt. In tegenstelling tot Patrick Lode-
wijks kreeg Feyenoords belofte na het
wegvallen van Joop Hiele geen echte
kans om zich te bewijzen. „Ricardo
denkt er wat dat betreft te gemakkelijk
over, maar je wilt toch wat bereiken",
aldus Remco, die met een dergelijke be
handeling waarschijnlijk geen genoegen
had genomen. Al weet ook Remco dat
hij, wat de doorstroming van de jeugd
betreft, niet bij de meest ideale club zit.
Slechts weinigen drongen in het verleden
door tot de hoofdmacht van de Stadion
club, al lijkt daar nu enigszins verande
ring in te komen. „Zo speelde eerder dit
seizoen Arjan van der Plas al in het eer
ste, terwijl het vorig weekeinde Jimmy
Simons zijn opwachting maakte. Er is
dus steeds meer doorstroming, maar het
blijft moeilijk. Zeker voor een keeper,
omdat die maar op een plaats kan spe
len".
Voorlopig lijkt dat echter nog toekomst
muziek voor de jeugdige inwoner van
Alphen aan den Rijn en ziet hij zijn eer
ste jaar bij de Maasstedelijke subtopper
als een leerproces. „Binnenkort heb ik
een gesprek met Kraay en als hij niets
meer in mij ziet dan houdt het op. Dan
ga ik weer gewoon bij ARC voetballen.
Het zou jammer zijn, maar ik ben niet
bang om dan weer bij ARC aan te klop
pen".
PETER VAN DER HULST
