Floris-Jan Bovelander wil geen vedette zijn
Vroeger
was
beter
WILLEM
VANHANEGEM:
Fietsen
SPORT
CckLcSoura/nt
ZATERDAG 1 APRIL 1989 PAGINA 11
Waaïsch u wingsscho ten
De politie heeft met waar
schuwingsschoten een einde
moeten maken aan de vriend
schappelijke wedstrijd tussen
Ethiopië en Malawi. Woeden
de supporters gingen in Addis
Abeba de spelers van Malawi
te lijf nadat een verdediger de
spits van Ethiopië met een
wilde tackle had uitgescha
keld. De aanvaller brak door
de actie van de tegenstander
zijn knieschijf.
Rentree Klinsmann
Na zeven weken pauze we
gens een gescheurde knie
band maakt Jürgen Klins
mann vandaag zijn rentree in
de Westduitse Bundesliga. De
international speelt met zijn
club VfB Stuttgart tegen Uer-
dingen. Klinsmann liep de
blessure op 11 februari op tij
dens een vriendschappelijk
duel met Steaua Bukarest. Of
hij op tijd fit is voor de inter-
Jürgen Klinsmann.
Liedholm terug
Nils Liedholm is benoemd tot
manager van AS Roma. Een
maand geleden werd de 66-ja-
rige Zweed door dezelfde club
op staande voet ontslagen als
trainer. Liedholm moest
plaats maken voor Jeugdtrai
ner Spinosi, maar bleef ver
bonden aan de club als per
soonlijk adviseur van voorzit
ter Viola. Zijn terugkeer werd
noodzakelijk door de weige
ring van de Italiaanse bond
om Spinosi een trainerslicen-
FOTO: EPA tie te verstrekken. De Italiaan
Tigana naar Marseille
Als de Franse voetbalbond
haar fiat geeft, zal Jean Tiga-
de
het
vingstermijn, van Bordeaux debuut maken,
naar Cannes overgeheveld om
te worden herenigd met zijn
tweelingbroer Zlatko.
- Olympique Marseille uit
komen. De 33-jarige midden
velder van Bordeaux moet de
vervanger worden van de ge
blesseerd geraakte Addoulaye
Diallo. Bij overgang zal Tiga
na ook volgend seizoen voor
de ambitieuze club uitkomen.
Eerder deze maand werd de
Joegoslavische international
Zoran Vujovic, ook al na het
verstrijken van de overschrij-
Julio Cesar Romero verruilt
het Braziliaanse Fluminense
voor Barcelona. De interna
tional van Paraguay tekende
een contract voor drie maan
den. Romero wordt naast de
Engelsman Gary Lineker en
de Bra zilaan A Ion so de derde
buitenlander in de selectie
van Joh an Cruijff. Hij zal
waarschijnlijk vandaag in de
topper tegen Real Madrid zijn
Supporters in opspraak
De supporters van Schalke '04
hebben hun club een slechte
dienst bewezen. De kans is
zelfs groot dat de Westduitse
voetbalbond de club uit Gel-
senkirchen naar de rijen der
amateurs terugzet. Scheids
rechter Mütze werd zeven mi
nuten voor het einde van
Schalke-Darmstadt (3-4) door
een supporter tegen zijn ach
terste getrapt toen liefst vijftig
fans het speelveld opstormden
om hun ongenoegen over de
leiding en de verrichtingen
van hun favorieten kenbaar
te maken.
UTRECHT Willem van
Hanegem is, op 45-jarige
leeftijd, wellicht wat rus
tiger geworden, maar
komt nog steeds onver
bloemd voor zijn mening
uit. Ondanks de recente
successen van het Neder
lands elftal en van PSV
en Ajax in de Europa Cup
stelt de ex-international
dat het niveau het laatste
decennium is gedaald.
—Ik heb al een eerste gesprek
gehad met trainer Rob Jacobs.
Maar het is helemaal niet ze
ker dat ik bij Feyenoord met
de jeugd ga werken, zoals van
diverse kanten is gemeld".
Van Hanegem is tweeëneen
half jaar actief bij FC Utrecht
als praatpaal of spelersbegelei
der. Utrecht heeft hem on
langs laten weten dat zijn con
tract niet kan worden ver
lengd. „Ik had hier best willen
blijven. Maar ik kreeg ontslag
met de mededeling dat men
wilde gaan professionaliseren.
Waarom ik dan weg moet is
me niet duidelijk. Het dateert
al van voordat Hans Ooft
werd aangetrokken als mana
ger voor volgend seizoen. Een
financiële kwestie is het vol
gens mij ook niet, want zoveel
verdien ik niet".
Toen hem duidelijk werd dat
hij na dit seizoen moet ver
trekken, zocht „de Kromme"
contact met zijn oude club
Feyenoord. „Ik krijg daar mis
schien eenzelfde soort functie
als bij Utrecht". Van Hanegem
overweegt ook zich aan te
melden voor de trainerscursus
A. Hij beschikt niet over de
papieren om hoofdtrainer te
worden bij een profclub. „Ik
heb me al een keer aange
meld, maar toen waren er te
weinig deelnemers en ging het
niet door. Ik weet niet of ik nu
wel zin heb om op mijn leeftijd
nog in de schoolbanken plaats
te nemen". Hij weet evenmin
of hij net als Cruijff vanwege
zijn verdiensten voor het Ne
derlandse voetbal, zonder de
cursus te doorlopen in aan
merking komt voor het vereis
te diploma. „Dat is aan hen
(KNVB. WON, red.) en niet
Teambelang
Wat de problematiek van zijn
huidige werkgever FC Utrecht
betreft, legt Van Hanegem de
vinger op de zere plek. „We
hebben geen slechte spelers.
Maar het is geen team. Veel
spelers zijn hoofdzakelijk met
zichzelf bezig. Als het dan
goed gaat, zoals in het begin
van de competitie, toen we
acht punten uit vijf duels haal
den, denken ze dat ze nog be
ter zijn dan in werkelijkheid
het geval is. Waardoor ze het
teambelang uit het oog verlie-
aangewezen mensen om als
rechtsbuiten te spelen. Wii
hadden destijds in Oranje wel
echte vleugelspitsen. Daardoor
konden we een tegenstander
echt vastzetten. Doordat we
ook nog een soort pressing
hanteerden, gaven we een te
genstander helemaal geen ge
legenheid om er uit te komen.
Er werd toen echt gejaagd. We
maakten de tegenstander het
voetballen onmogelijk. Ik vind
het huidige Nederlands team
minder compleet. Dat speelt
anders. Gullit en Van Basten
jagen ook wel eens, maar dan
wordt er van achteren niet
aangesloten. De linies moeten
in elkaar schuiven, anders zijn
die twee met een simpel steek-
passje uit te rangeren".
„Natuurlijk heeft het Neder
lands elftal nu het materiaal
voor de absolute top. Van Bas
ten is een prachtige voetballer.
Zeer stijlvol. Als spits functio
neert hij nu nog het beste, al
krijgt hij natuurlijk elke keer
een sloper op zijn lip. Maar
daar moet hij mee leven. Hij
staat er tenslotte om zijn werk
te doen en het is ook een vorm
van erkenning. Gullit speelt
dan niet altijd goed, maar er
gaat steeds een bepaalde drang
van hem uit. Hij kan een elftal
meesleuren, door zijn arbeid
inspireert hij medespelers. Wat
Rijkaard doet, is gewoon grote
klasse. Voor mij is hij de beste,
maar hij is te bescheiden. Te
gen zijn aard in, want hij hoort
eigenlijk aanvallende midden
velder te zijn".
Geklets
Dat Nederland vorige week in
de interland tegen ae Sovjetu
nie in de tweede helft de
kracht ontbeerde, zoals bonds
coach Thijs Libregts wilde
doen geloven, vindt Van Ha
negem geen argument. „Van
dat soort verhalen word ik
moe. Dat geklets over ver
moeidheid moet achterwege
blijven. Het eerste half uur
speelde Nederland goed, in de
tweede helft raakte het in de
problemen. Die periode was
fewoon slecht. Dat is alles, laat
et daar dan bij".
Redenen voor revanchegevoe-
lens ten opzichte van de Duit
sers, op 2e april de tegenstan
der van Oranje in de Rotter
damse Kuip, heeft Van Hane
gem voldoende. En niet alleen
omdat hij direct,, was betrok
ken bij de verloren WK-finale
in 1974. „Toen Van Basten in
Hamburg in de laatste minuut
die winnende treffer maakte,
ben ik tot mijn eigen verba
zing voor het eerst opgespron
gen voor een doelpunt. Ik
hoop uiteraard dat het Neder
lands elftal straks weer wint.
Goed beschouwd is het een
kwalificatie-wedstrijd als alle
andere. Maar ik moet zeggen
dat ik na die halve finalewed
strijd in Hamburg een zéér te
vreden gevoel had".
Willem van
Hanegem op de
bank van FC
Utrecht, nu nog
naast Han Berger:
„Spelers zijn te veel
met hun eigen ik
bezig"
FOTO: WIM HENDRIKS
AMSTELVEEN Floris-
Jan Bovelander stond er
bij en keek ernaar toen
schaats-ster Yvonne van
Gennip vorig jaar na haar
geslaagde coup van Cal
gary bij terugkeer in
Haarlem als een vorstin
werd ingehaald. „Een ge
weldig spektakel, al die
mensen op die afgeladen
Markt, fantastisch", lacht
de 92-voudig hockey-in
ternational bij de herin
nering. Een paar maan
den later kwam Bovelan
der zelf ook met een
olympische medaile thuis.
Voor hem kwamen ech
ter geen tienduizenden
fans op de been. „Geluk
kig niet". Hooguit wat fa
milie, vrienden en ken
nissen fêteerden hem met
een bloemetje op Schip
hol. „Brons, dat is natuur
lijk niet te vergelijken
met driemaal goud, hé".
Floris-Jan Bovelander, die
zich trouwens het liefst alleen
van het eerste deel van z'n
dubbele voornaam (want die
zijn nu eenmaal traditie in
hockeyland) bedient, was niet
al te rouwig om de bescheiden
ontvangst. Hij hoeft niet zo
nodig een vedette te zijn. Ter
wijl wielrenster Monique
Knol en het roeiduo Nico
Rienks/Ronald Florijn na hun
eerste plaatsen welhaast on
der de eerbetonen werden be
dolven, deelde Bovelander
het behaalde succes liever in
eigen kring, met z'n ploegge
noten. „We zijn in Seoul lek
ker met de hele selectie feest
gaan vieren. Biertje erbij, dat
is het betere werk. We had
den die derde plek immers
ook met z'n allen voor elkaar
gekregen".
Het collectieve karakter bin
nen de formatie van bonds
coach Hans Jorritsma heeft,
als we het recapituleringsver-
mogen van Floris-Jan Bove
lander ten minste mogen ge
loven, de doorslag gegeven.
„Niemand stak in Seoul echt
boven de rest uit, we hadden
geen vedetten meer in het
team. Juist die eenheid maak
te ons sterk. En dat bleek
prompt beter te functioneren
dan met vroegere teams die
rond één of hooguit twee lei
dinggevende figuren waren
opgebouwd. Iedereen had al
tijd de mond vol over mannen
als Ties Kruize, Paul Litjens,
Tommy van 't Hek. Prima
hockeyers, zeker weten.
Maar, let wel, de laatste olym
pische plak dateerde van Hel
sinki, zilver, in 1952. Negen-
tien-twee-en-vijftig. En wij
mochten in Seoul toch maar
weer op dat erepodium klim
men. Mooi meegenomen. Lan
ge neus, hoor".
Vette kop
Intussen groeien spelers als
Mare Delissen, Maurits Crucq
en niet in laatste instantie Bo-
velander-zelf langzaam maar
zeker in een essentiële rol.
„Wij zetten de lijnen uit.
Geen enkel team kan natuur
lijk zonder dergelijke figuren.
Maar ik hoef niet zo nodig te
lezen dat Bovelander weer zo-
of zoveel keer heeft ge
scoord", zegt de persoon-in-
kwestie in alle bescheiden
heid. En het siert 'm. „Tuur-
lijk is het best leuk om je ei
gen naam over ik weet niet
kwestie van automatismen en
de strafcorner zal ook altijd
belangrijk blijven".
Ook in het post-olympisch
jaar poogt Floris-Jan Bovelan
der zoveel mogelijk ruimte
voor z'n favoriete hobby („We
zijn pure amateurs, houden er
geen cent aan over, hockeyen
kost alleen maar geld") te blij
ven reserveren. Niet altijd
even simpel, de studie biolo
gie slokt vele uurtjes op.
„Daarom ben ik begin dit jaar
niet meegeweest naar India,
dat kon ik echt niet maken",
aldus Bovelander, die het eer
ste jaar aan de Rijksuniversi
teit in Leiden driemaal dou
bleerde. „En dat kun je niet
tot in het oneindige volhou
den. Dan krijg ik onherroepe
lijk last met Deetman. Al
maakt die het leven van de
arme student toch al niet zo
rooskleurig. Mijn studie heeft
nu voorlopig even voorrang.
Hockey komt op de tweede
plaats. Maar zodra ik ergens
een gaatje zie, sta ik weer op
het veld, hoor. Aan stoppen
denk ik nog in het geheel
niet, daarvoor vind ik het
hockey en alle sfeer die daar
omheen hangt, nog veel te
leuk".
De keuze voor de studie-rich
ting biologie was geen toeval.
„Vroeger, als kind, speelde ik
altijd al in het bos en in de
duinen bij Bloemendaal. Of
naar de Veluwe. Schitterend
toch, je zag volop hazen en
soms, als je geluk had, ook
wel eens wat herten. Ja, ik
ben echt geïnteresseerd in de
natuur. Bovendien zag ik eco
nomie of rechten niet zo zit
ten. Veel te veel theorie, oer-
vervelende wetten uit je
hoofd leren en zo. Ik zit nu al
te zuchten als ik al die plan
tjes uit elkaar moet houden".
Voor de klas ziet Floris-Jan
Bovelander zichzelf nog niet
zo gauw staan. „Ik wil de
kant van de bio-technologie
uit. Die Amerikaanse uitvin
ding van nieuwe energie-vor
men, dat fascineert me. Ik
ben zelf ook wel eens wat in
die richting bezig. Met gene
tisch onderzoek of soms met
radio-activiteit. Best eng, en
ik vraag me heus wel eens af
of dat nu allemaal wel zo no
dig is, maar toch weer heel
interessant ook".
Het eerstkomende grote(re)
evenement voor het Neder
lands herenteam is de Cham
pions Trophy, medio juni.
Dan, in West-Berlijn, zal Flo
ris-Jan Bovelander normali
ter ook acte de presence ge
ven. Evenals bij de strijd om
de Intercontinental Cup, twee
weken later in Madison, in de
Amerikaanse staat New Jer
sey, vlakbij New York. Daar
moet Oranje zich bij de beste
vijf landen voegen om aan het
wereldkampioenschap, in fe
bruari 1990 in het Pakistaanse
Lahore, te mogen deelnemen.
„Geen probleem", zegt Bove
lander als hij de lijst met in
derdaad niet al te hoogwaar
dige tegenstanders bekijkt.
„We kunnen natuurliik best
eens een slechte dag hebben
en van, pakweg, Canada ver
liezen. Maar tijdens een meer
daags toernooi is zo'n misstap
je nog geen onoverkomelijke
ramp, dat vang je heus wel
weer op. Het zou een regel
rechte blamage zijn als we ons
niet zouden plaatsen. Ik denk
zelf sterk aan een finale tegen
India. En dan zullen we
straks in Lahore wel laten
zien dat het Nederlandse hoc
key zich weer met de absolute
wereldtop kan meten".
DICK KIERS
hoeveel kolommen in zo'n
vette kop te zien staan, maar
dat duurt slechts heel even.
Daar moet je je niet blind op
staren. Het gaat in de hoc-
keysport immers niet om de
prestatie van een individu,
maar om die elf man op het
veld".
Bovelanders rol in de teambe
zetting is, sinds het afgelopen
Paas-toernooi in Amstelveen,
aan een drastische verande
ring onderhevig. Jorritsma
vertrouwde de fysiek wat ei
genaardig gebouwde (let maar
eens op z'n kromme benen en
kolossale dijen) speler van
nog altijd regerend kampioen
Bloemendaal de organisatie
van 's lands verdedigingslinie
toe. „Ik heb vijf, zes jaar als
linksachter gespeeld. Vind het
wel leuk om eens wat nieuws
te proberen. Dit is iets totaal
anders en een dergelijke ri
goureuze aanpassing heeft, lo
gisch, even wat tijd nodig. Je
probeert soms wat dingetjes
uit, wat kan wel en wat kan
niet. Dat heb je niet na twee
wedstrijden onder de knie. Ik
schuif bijvoorbeeld graag in,
speel het liefst voor de verde
diging om me ook met wat
aanvallender zaken te kun
nen bemoeien. Die momenten
moet je leren te doseren, is
een kwestie van ervaring".
Floris-Jan Bovelander neemt er, bij de Olympische Spelen in
Seoul, even z'n gemak van in de rolstoel van Mark Benninga.
FOTO: ANP
Strafcomers
In datzelfde offensieve op
zicht behoort ook het inslaan
van de strafcomers nog steeds
tot Bovelanders specialiteiten.
Taco van den Honert slaat de
bal naar de kop van de cirkel,
Hendrik-Jan Kooijman is
voor de stop verantwoordelijk
en dan is het laatste woord
aan de zware „moker" van
Bovelander. De laatste twee
Êraktizeren deze, o zo vaak
eslissende wedstrijdmomen
ten wekelijks in clubverband
bij Bloemendaal, met de in
breng van Amsterdammer
Van den Honert blijft het nog
even wennen. „We hadden
daar een echt Bloemendaal-
trio voor, met Mark Benninga
of vroeger nog Theodoor Doy-
er erbij. Maar dat aanslaan,
dat moet eigenlijk iedereen
met een klein beetje techniek
kunnen. We trainen daar ont
zettend op. Vaak een paar
honderd keer achter elkaar.
Tot ie er soms duizelig van
wordt. Het is namelijk een
zen en het op den duur slech
ter gaat".
De recessie van FC Utrecht
bereikte afgelopen Paasmaan
dag een voorlopig hoogtepunt
in Tilburg. De ploeg van Han
Berger verloor niet alleen met
2-0 waardoor er reële degrada
tie-dreiging is ontstaan, maar
nog triester was de gedwongen
aftocht van Johan de*Kock (al
na luttele minuten) en aan
voerder Kevin' Young. Van
Hanegem schrijft de agressie
die tot beide rode kaarten leid
de, toe aan de gesprekken die
vorige week zijn gevoerd in
Utrechtse kring. Nadat sup
porters het spelershome had
den bestormd uit woede over
de slechte prestaties, volgden
er harde woorden in de spe
lersgroep die uitmondden in
een stemming. „De gesprek
ken en die stemming hebben
averechts gewerkt. Doordat ze
voor Berger stemden, gaven
de spelers aan dat het aan
henzelf lag. Die verantwoor
delijkheid en de frustraties uit
die gesprekken over het slech
te presteren én over het inci
dent met de supporters hebben
zich opgekropt. Dat is er tegen
Willem II uitgekomen. Dat in
cident met die supporters was
natuurlijk vervelend. Maar ik
kan me het van die fans best
voorstellen. Ze volgen de club
door dik en dun overal naar
toe. Als je veel duels dan zo
simpel uit handen geeft, is de
maat op een gegeven moment
vol voor die jongens. De ploeg
liet het bij VVV en Den Bosch
gewoon afweten, speelde heel
slecht. De echte supporters
worden daardoor overal uitge
lachen. Dat komt er een keer
uit".
Weddenschap
Van Hanegem blijkt over een
vooruitziende blik te beschik
ken. „Het vervelende is dat ik
deze ontwikkeling voorspeld
heb. Ik sluit altijd met de
voorzitter (Theo Aalbers, red.)
een weddenschap af over het
aantal punten en de plaats die
we gaan bereiken in een sei
zoen. Het laatste jaar onder
Nol de Ruiter had ik voorspeld
dat we bij de eerste zeven zou
den eindigen. We werden zes
de en wonnen bovendien de
nacompetitie. Aan het begin
van dit seizoen zei ik dat we
niet meer dan 32 punten zou
den pakken. Maar uit de eer
ste vijf wedstrijden haalden
we acht punten zodat de voor
zitter me vroeg of ik al aan het
sparen was. Maar het ging
toen té goed. Ik heb hem dan
ook voorspeld dat we de vol
gende duels veel minder pun
ten zouden halen".
De verschillen tussen het FC
Utrecht van enkele jaren gele
den en de formatie van nu,
verleidt Van Hanegem tot een
vergelijking in breder ver
band. De kloof, die PSV en
Ajax hebben geslagen naar de
rest, verschilt nauwelijks van
de situatie in de jaren toen
Van Hanegem actief was in de
eredivisie. „Toen was het zo
dat Feyenoord en Ajax en een
derde ploeg, PSV of FC Twen
te, een enorme voorsprong
hadden op de rest. Maar jdie
ploegen hadden het toen wel
moeilijker om kampioen te
worden dan PSV nu. Als Fey
enoord van Ajax verloor, wer
den de Amsterdammers kam
pioen. Meer dan acht verlies-
punten kon je je niet permitte
ren op jacht naar de titel.
Daardoor was de druk veel
groter. PSV heeft het nu een
voudiger. Ik had ook verwacht
dat het verschil tussen PSV en
de rest dit seizoen nog groter
zou worden. Maar als Ajax in
een tijdsbestek van een paar
weken niet vier punten had
vergokt, had het nu zelfs naast
PSV gestaan".
Speltechnisch ziet Van Hane
gem ook wel verschillen. „Op
het oog is het nu misschien
wat sneller, omdat er meer
met de bal gelopen wordt.
Maar technisch was het vroe
ger beter. Tegenwoordig roept
iedereen langs de kant steeds
tegen bepaalde spelers dat ze
een actie moeten maken. Zul
ke voetballers zijn vrij gemak
kelijk te bespelen, want je
weet dat die actie komt. Coen
Moulijn, een speler met gewel
dige acties, hoefde er vroeger
niet op geattendeerd te wor
den. Die koos het moment zelf,
in het belang van de ploeg".
„Sommige spelers willen te
genwoordig zo graag die actie
maken dat ze niet om zich
heen kijken en zo de openin
gen over het hoofd zien. Som
migen zien ze wel. Dat passje
van Vanenburg tegen Real in
Madrid waaruit Romario 1-1
scoorde, was heel mooi: Zoiets
kenmerkt de echte voetbal
ler".
Minder compleet
„Je hebt nu inderdaad Huistra
er bij op links. Maar Gullit en
Vanenburg zijn toch niet de
door Frank Werkman
Phil Anderson gaat morgen de
Ronde van Vlaanderen
Nog even en dit soort koppen
kunnen de wielerliefhebbers
aantreffen in hun dagblad.
Althans, dat is de sombere
verwachting van menig
ingewijde, die de laatste
ontwikkelingen bij de
broodfietsers op de voet heeft
gevolgd.
Ik ben geen insider in het
beroepshalve uitgeoefende
trappen op de pedalen laat ik
dat voorop stellen. Maar
uiteraard heeft de kwalijke
reuk van het profpedaleren
ook mijn neusgaten regelmatig
bereikt. Waarbij het, dat dient
gezegd, een voordeel kan zijn
over een redelijk uitgevoerd
riekorgaan te beschikken. Ook
minder achterdochtig
ingestelde lieden zal het echter
niet zijn ontgaan dat
beroepswielrenners bijna net
zo regelmatig in de remmen
als de toeclips knijpen.
Over combine hoor je
tegenwoordig zelden meer
spreken - het wordt inmiddels
als vanzelfsprekend
beschouwd. Wat er
tegenwoordig gebeurt heeft
meer weg van collectieve
combinatoire corruptie of
simpel gezegd:
volksverlakkerij. Maar
daarover straks.
Over doping hoor je ook bijna
niet meer spreken. Goed, er
wordt zo links en rechts een
rennertje van de weg geplukt
door de opsporingsbrigades die
in België het land doorkruisen
en als een soort
overvalcommando trachten de
sporen van spuit of pil te
achterhalen. Maar sinds de
voor het leven geschorste Kim
Andersen weer rustig tussen
de wielen zit is dat vechten
tegen de bierkaai.
Combine en doping, het hoort
er thans allemaal bij, maar
fraaier is het er niet van
geworden. Evenmin als door
de regelmatig toegepaste
praktijk van de profs pas
vanaf het moment dat de
televisiecamera's deel gingen
uitmaken van het peloton echt
strijd te leveren. Urenlang
werd er wat gelanterfant,
mocht een jarige met vele
minuten voorsprong voorop
rijden door zijn
geboortestreek. Pas het laatste
uur, als de motorfietsen de
karavaan kwamen versterken,
werden de ruggen gebogen, de
versnellingshandles
gehanteerd en de trappers
gebruikt om op te staan.
Aanvankelijk wist het in de
huiskamer toekijkende
publiek van niets en
televisiecommentatoren lieten
ze in die waan.
De laatste ontwikkelingen op
televisiegebied hebben ook een
positieve kant. Hoe korter na
de start een koers in beeld
wordt gebracht, hoe minder de
heren pedaleurs het zich
kunnen veroorloven er met de
rijk gesponsorde pet naar te
gooien. Maar daar houdt het
dan wel meteen mee op. Dit
jaar is het proffietsen meer
dan ooit in de greep gekomen
van de commercie in het
algemeen en de concurrentie
tussen verschillende
uitzendgemachtigden in het
bijzonder.
Het begon al met de slag
tussen de nieuwe commerciële
Belgische zender VTM en de
BRT. Uitgerekend in de
openingsklassieker van het
seizoen, de Omloop (van) het
Volk leidde dat er toe dat
menig wielerfan verstoken
bleef van beelden. Het volk
morde, maar VTM en BRT
bleken de Omloop te hebben
gebruikt als een breekijzer om
de zaken voor de rest van het
seizoen goed te regelen.
De officiële Belgische
zendgemachtigde, waarvan
naast de NOS ook andere
nationale omroepinstanties de
plaatjes moeten betrekken, zag
het breed. Men ging met de
grote wielersponsors om de
tafel zitten en er rolde een
prima akkoord uit. De
schermen waren gevuld
alsmede de portemonnees van
de geldschieters. Doordat de
sponsors gewoon de
uitzendingen gingen
financieren konden zij gaan
bepalen wat en hoe lang moest
worden uitgezonden.
Vanaf het moment dat dit in
kannen en kruiken was en de
BRT zich aan handen en
voeten bond aan de commercie
was men slechts een banddikte
verwijderd van de door de
sponsors voorgeschreven
winnaars. Nu dokken die nog
collectief aan de BRT voor het
hele wielerpakket Nog even
en sponsor X betaalt voor
koers V, maar bepaalt dat een
renner vqn X in Y moet
Een simpel rekensommetje
leert dan - volgens de
bovengenoemde ingewijde -
dat Phil Anderson morgen
wint
