W
Belasting ontduiken
zit in het beestje
Yan den Broek en Bukman hebben veel uit te legge
Verdachte vrij na dag te veel in politiec%c
BINNENLAND
Cc-idóeSoivumt
ZATERDAG 25 MAART 1989 PAGI TEE
SPECIALE RELATIE MET EL SALVADOR
DEN HAAG Hoewel
de meeste Nederlanders
het staatje niet op een
blinde kaart kunnen aan
wijzen, heeft ons land een
speciale relatie met El
Salvador. Als jonge de
mocratie" krijgt dit Mid-
denamerikaanse landje
extra veel ontwikkelings
hulp vanuit Den Haag.
Vorig jaar was dat zes mil
joen gulden, voornamelijk
bedoeld voor vluchtelin
genhulp, landbouw en on
derwijs. Tot voor enige
tijd kon men daarvoor be
grip opbrengen. Met de
chrisen-democraat José
Napoleon Duarte als geko
zen staatshoofd en onder
zware druk van geldschie
ter Verenigde Staten leek
zich in El Salvador een ze
kere mate van democratie
te ontwikkelen.
Dat gold ook voor het leger.
Na jarenlang geopereerd te
hebben als één groot doodses
kader in dienst van de paar fa
milies die het land tradioneel
overheersten en onderdruk
ten, begon de krijgsmacht de
laatste jaren enige gelijkenis te
vertonen met die in de „bete
re" Latijns-Amerikaanse lan
den, zoals Mexico en Argenti
nië. Minister van defensie Vi
des Casanova, die zich in 1984
als hoofd van de Nationale
Garde nog bereid verklaarde
alle circa 300.000 „communis
ten" in zijn land te doden,
kreeg onlangs nog in Was
hington een onderscheiding,
onder meer voor zijn bijdragen
aan de bevordering van de de
mocratie en het depolitiseren
van de strijdkrachten.
Maar volgens een aantal men
senrechtenorganisaties is er
geen reden meer voor dit soort
loftuitingen. Sinds ruim een
jaar zouden er door het Salva
doraanse leger weer systema
tisch moorden worden ge
pleegd op burgers. De verkla
ring daarvoor is, zo menen de
organisaties, dat de militaire
top alleen met ijzeren vuist
een eind denkt te kunnen ma
ken aan de eindeloos durende
burgeroorlog met de guerrilla
beweging FMLN.
In dat kader past het bloedbad
dat in september werd aange
richt in een dorpje vlakbij de
hoofdstad San Salvador. Zeven
mannen en drie vrouwen, die
steun verleend zouden hebben
aan de FMLN, werden zonder
vorm van proces door rege
ringsmilitairen doodgeschoten
en in een massagraf gegooid.
Nadat de Amerikaanse vice-
president Dan Quayle bij zijn
bezoek van vorige maand aan
San Salvador had gewaar
schuwd dat de stroom dollars
uit Washington weieens zou
kunnen opdrogen, gaf het le
ger toe dat er onoirbare din
gen gebeurd waren. Een ma
joor, een luitenant en zeven
ondergeschikten werden „uit
geleverd" aan een burgerrech
ter.
Volgens waarnemers in El Sal
vador is daarmee echter de
houding van het leger ten
principale niet veranderd. In
tegendeel. De terreur wordt
niet alleen meer toegepast te
gen de (boeren)bevolking
maar tegen iedereen die ge
zien wordt als een bedreiging
voor het regime. Twee Salva
doraanse journalisten werden
zondag gedood en twee van
hun collega's zwaar gewond,
nadat militairen zonder reden
het vuur hadden geopend op
hun duidelijk met de woorden
„prensa" (pers) en „tv" gemar
keerde auto.
Ook buitenlandse verslagge
vers worden beschouwd als
een gevaar. „Ga jullie eigen
land verraden, maar niet het
onze", konden zij vorige week
lezen op een spandoek tijdens
een verkiezingsbijeenkomst
van de uiterst rechtse ARE-
NA-partij van ex-majoor Ro
berto d'Aubuisson. Wie mocht
twijfelen of deze soep wel zo
heet wordt gegeten als zij
wordt opgediend, kan inmid
dels beter weten. De omstan
digheden rond de dood van ca
meraman Cornel Lagrouw
wettigen het vermoeden dat er
ook in dit geval sprake was
van moord met voorbedachten
rade.
Witte vlag
Ten eerste is er het feit dat de
IKON-ploeg door een militair
naar het dorpje San Francisco
Javier werd gestuurd, omdat
daar „wat aardigs" te filmen
was. Ten tweede konden de
aanstormende regeringssolda
ten duidelijk zien dat Lagrouw
geen kleine, donkere guerril
lero was maar een grote, blon
de buitenlander met een op
vallende filmcamera. Ten der
de is de auto waarin de ster
vende Lagrouw werd ver
voerd een aantal keren be
schoten door een militaire he
licopter. Dat gebeurde terwijl
de auto een witte vlag voerde
en ook vanuit de lucht duide
lijk herkenbaar was als voer
tuig van een tv-ploeg.
Ten vierde is er het wellicht
allerbelangrijkste feit dat de
Salvadoraanse ambassadeur in
ons land al deze zaken toege
eft. In een interview met de
tv-rubriek Nieuwslijn van Ve
ronica ontkende hij eigenlijk
alleen dat het leger van zijn
regering met opzet buitenland
se journalisten doodt. Het door
minister Vides Casanova ge
laste onderzoek zal volgens
hem uitwijzen dat de dood van
Lagrouw niets meer was dan
een „betreurenswaardig inci
dent". Maar deze bewering
klonk niet erg overtuigend na
dat de ambassadeur ook had
erkend dat de Salvadoraanse
rechter die de dood van de Ne
derlandse IKON-journalisten
Koos Koster en de zijnen
(1982) onderzocht, naar Cana
da heeft moeten vluchten we
gens bedreigingen van het le-
Vreemde reactie
Tegen deze achtergronden
deed de overhaaste, sussende
reactie van de Nederlandse re
gering wel heel vreemd aan.
Minister Van den Broek van
buitenlandse zaken was er als
de kippen bij om te verklaren
dat Lagrouws dood ook naar
zijn mening slechts als een
„betreurenswaardig incident"
moest worden beschouwd. De
bewindsman zag geen enkele
reden voor enig onderzoek.
Pas nadat vele ooggetuigen in
de- media hun verhaal hadden
verteld, kwam hij tot een iets
andere houding. Hij erkende
dat er aanvankelijk aan zijn
kant „enig onbegrip" had ge
heerst. Het was misschien toch
wel nuttig opheldering te vra
gen over de beschieting van de
auto waarin de zwaargewonde
Lagrouw werd vervoerd.
Voor een eigen Nederlands
onderzoek, zoals in 1982 door
zijn voorganger Van der Stoel
werd gelast na de dood van
Koster c.s., zag de minister
echter nog geen aanleiding.
Kennelijk is deze afwerende
houding kabinetsbeleid, want
collega Bukman van ontwik
kelingssamenwerking reageer
de al net zo. Vooralsnog voelt
hij er niets voor de (extra) ont
wikkelingshulp aan El Salva
dor op te schorten.
Het feit dat Alfredo Christiani
van de AREN A-partij de pre
sidentsverkiezingen heeft ge
wonnen verandert niets aan
dat standpunt. Bukman wil
eerst afwachten „wat voor
type regering er komt en wat
voor beleid die gaat voeren".
Voor kenners van El Salvador
staat het echter nu al vast dat
ARENA-leider Roberto d'Au
buisson, die als voormalig
hoofd van de geheime dienst
verantwoordelijk wordt ge
houden voor de activiteiten
van de doodseskaders, in feite
de sterke man van El Salvador
zal worden. Zij verwachten
dan ook geen verandering in
het motto van ARENA dat El
Salvador „het graf van de ro
den zal worden".
Weinig te doen
De Tweede Kamer beklaagt
hc
■gen
n is te
wie N
ijdrage
beurt 1
ral ho
zich erover dat zij monbnger c
- door stagnatie van xvpg zo'r
werpen op de depar dduize
ten - zo weinig te doent het
Wellicht een reden te m gde N.
Van den Broek en Buki ia opgi
het Paasreces fors aan tilden r
te voelen over hun rea
de gebeurtenissen in El
dor. Ook al heeft Va
Broek inmiddels wel
dat hij een onderzoek
plaats vindt naar het
op de auto waarin Li
naar het ziekenhuis wei
voerd; niet naar het dot
ten van de cameraman.
zeer s
oorza
jaar d
»enom
f
En als men dan toch b
zou wellicht ook een
deel van het buitenlan
leid onder de loep ge
kunnen worden. Want
werkelijk nodig onze ar
deur in Iran - samen
meeste andere EG-ve
woordigers - zo snel
naar Teheran terug te
Ayatollah Khomeini het
volgens het Iraanse
reau IRNA al krom gt
over deze „vernederi
ontluistering" van de gt
der Europese Gemeenst
RIK IN T
ROTTERDAM „Belas
ting ontduiken is tegen
woordig veeleer de norm
dan belasting betalen,",
vonden de Rotterdamse
onderzoekers Berghuis en
Kommer in 1984: Weten
schappelijke schatting uit
die dagen: minstens 20
procent, maar misschien
wel 70 procent van de va
derlandse belastingplich
tigen vullen hun aangifte
biljet willens en wetens
niet naar waarheid in. Het
lijken bevindingen die
akelig sporen met de jong
ste ontwikkeling op het
schemergebied van de fis
cale fraude: Nederlandse
banken die in Luxemburg
filialen openen waarheen
zich lange files bewegen
van personenwagens wier
assen doorbuigen onder
de last van het zwarte
geld. Maar is de toestand
werkelijk zo bar als hier
afgeschilderd?
„Geen sprake van: borrel
praat; overgekookte verhalen
van de media, opgehangen aan
bepaalde geruchtmakende in
cidenten", oordeelt prof. dr.
Dick J. Hessing, terwijl hij het
geestesoog laat waren over de
pakweg 7,5 miljoen Nederlan
ders die - voor zover bij hen
de inhouding van de loonbe
lasting niet volstaat - dezer
dagen vanwege de omineuze
datum 1 april met hun aangif
tebiljet in de slag zijn gegaan.
„Wanneer je praat over gewo
ne belastingplichtigen, denken
wij dat het aantal ontduikers -
en dan bedoel ik echte, moed
willige ontduiking - lager ligt
dan 10 procent. Beduidend la
ger zelfs. Wij denken dat het
er in werkelijkheid heel wei
nig zijn. Die hoge schattingen
uit andere onderzoeken? Ach,
u weet hoe de mensen zijn. Ze
zeggen tegen zo'n enquêteur
dat ze belasting ontduiken uit
vrees dat ze anders voor een
suffertje gehouden worden. Er
zit een portie stoerdoenerij
achter. Maar in het algemeen
zijn wij Nederlanders heel
rechtsgehoorzaam".
Moraal
Prof. Hessing is als rechtspsy-
choloog verbonden aan de
Erasmus Universiteit te Rot
terdam. Samen met de recht-
ssocioloog drs. Henk Elffers en
de economisch psycholoog drs.
Henry Robben vormt hij een
wetenschappelijk team dat in
ternationale erkenning heeft
verworven met onderzoek
naar het gedrag van de belas
tingbetaler. Elffers heeft zo
juist in het kader van het Stu
dium Generale (programma
voor algemene vorming) aan
de Rotterdamse universiteit
een lezing gehouden met de ti
tel „belastingmoraal, snappen
en gesnapt worden" waarin de
allernieuwste bevindingen
werden belicht. En Hessing is
koud terug uit Amerika waar
hij heeft bestudeerd welke uit
werking de daar doorgevoer
de, zeer omvangrijke belas
tinghervormingen hebben ge
had op de belastingmoraal van
de Amerikaanse burger of za
kenman.
Hoe komt het dat mensen de
inkomstenbelasting ontdui
ken? Die vraag staat centraal
bij het Rotterdamse onderzoek
dat zich, als het aan Hessing
ligt, de komende jaren zal uit
breiden tot de effecten van de
aanstaande belastingvereen
voudiging Oort, terwijl de uit
keringsfraude en bijstands
fraude evenmin buiten schot
zullen blijven. Over dit laatste
wil de hoogleraar overigens nu
al kwijt dat ook hier de cijfers
aanzienlijk lager zullen blijken
te liggen dan de goegemeente
pleegt te denken.
„Uit ons onderzoek kun je
concluderen dat de gemeen
schapszin in Nederland veel
groter is, het maatschappelijk
gedrag veel zorgvuldiger dan
je uit al dat geschrijf over het
ik-tijdperk zou moeten opma
ken. Leve ikke en de rest kan
stikke, dat valt echt reuze
mee". Waarbij echter in één
adem deze kanttekening. „We
mogen het aan de andere kant
ook weer niet onderschatten,
hoor. Zelfs al zou het aantal
belastingontduikers slechts 5
procent zijn, dan praat je altijd
nog over een paar honderd
duizend mensen. Zet die alle
maal maar eens in een auto
naar Luxemburg, moet u de
file zien".
Delict
Het cijfer wordt volgens Hes
sing als laag ervaren omdat
het om belastingontduiking
gaat, een delict dat niet hoog
scoort op de ranglijst van cri
minele activiteiten. „Enkele
honderdduizenden Nederlan
ders dronken achter het stuur,
dan zouden we anders piepen.
Maar belasting ontduiken, dat
waarderen we ongeveer als
het rijden zonder rood achter
licht. Dat vinden we niet zo
erg, ten eerste niet omdat het
praktisch nooit bestraft wordt
(slechts in 3 procent van de
ontdekte fraudegevallen krijgt
de fraudeur een boete opge
legd), ten tweede niet omdat
iedereen erover praat omdat
het erbij hoort, en ten derde
niet omdat het een delict is
waarbij een herkenbaar
slachtoffer ontbreekt; er komt
niemand door in het zieken
huis terecht. Maar als u weet
dat blijkens ons onderzoek het
gemiddeld ontdoken bedrag op
3000 gulden ligt, dan begrijpt u
dat de samenleving er elk jaar
kolossaal door benadeeld
wordt. En dan begrijpt u die
Luxemburgse bankfilialen".
Waarom ontduiken mensen de
inkomstenbelasting? Om het
geld? Dat lijkt een logisch ant
woord. „En er valt veel voor
te zeggen", beaamt Hessing.
„Immers: de kans om betrapt
te worden, is klein en boven
dien: als je gepakt wordt, is er
niets aan de hand; je moet als
nog de belasting over het ont
doken inkomen betalen en
daarmee is de kous af; van
boetes, laat staan erger, is vrij
wel nooit sprake. Het is dus
economisch gezien verstande
lijk gedrag om de belasting te
ontduiken. Echter: waarom
doet dan niet iedereen het, en
op veel grotere schaal? Anders
gezegd: hoe valt het te verkla
ren dat van twee mensen in
gelijke omstandigheden de een
wel netjes zijn inkomen aan
geeft, terwijl de ander een ge
deelte verzwijgt of aftrekpos
ten overdrijft?"
Daarmee is tevens het grootste
probleem geschetst waarvoor
belastingonderzoekers zich ge
steld zien. Om ontduikers en
niet-ontduikers te kunnen
vergelijken, dient men ze eerst
te kunnen aanwijzen. Hessing:
„En hoe stel je vast of iemand
die aan je onderzoek mee
werkt, de belasting heeft ont
doken of juist niet? Welke ge
loofwaardigheid hebben hun
antwoorden? Enerzijds zijn
mensen niet gauw bereid ille
gaal gedrag toe te geven, zeker
niet als ze vrezen dat het wel
eens zou kunnen uitdraaien op
een navordering. Maar ander
zijds willen bepaalde
juist graag opscheppen over de
manier waarop ze de belas
tinginspecteur bij de neus heb
ben gehad; ouwe jongens
krentenbrood, u kent dat wel,
stoer doen. Je moet dus een
wetenschappelijke methode
vinden om die twee catego
rieën te koppelen, en dat is ons
gelukt".
Maar wat bleek? De aldus ver
kregen informatie over wat
mensen zeggen aangaande hun
belastinggedrag, klopte in geen
velden of wegen met de gege
vens waarover de belastingin
specties beschikken en die het
Rotterdamse team dank zij
royale medewerking van het
ministerie van financiën ter
inzage kreeg. „Bij mensen die
tegen ons hadden bekend dat
ze een valse aangifte hadden
gedaan, kon de inspectie niets
vinden, en omgekeerd vonden
ze van alles bij mensen van
wie wij wisten dat ze hun bil
jet naar waarheid hadden in
gevuld. Het betekende: alle
onderzoeken die zich baseren
op hetzij enquêtes onder belas
tingbetalers, hetzij de bevin
dingen van belastinginspecties,
zijn van nul en generlei waar
de. Die hebben we dus terzijde
geschoven en vervolgens heb
ben we een waterdichte proce
dure voor de verzameling en
vergelijking van de relevante
gegevens ontwikkeld waarbij
een notaris wordt ingescha
keld als neutrale tussenper-
Trots
Het vervult Hessing en zijn
team met grote trots dat deze
procedure nogal wat aandacht
en waardering heeft gekregen
in de internationale vakpers.
Vreugde bovendien over het
feit dat hun onderzoekmetho
de inmiddels is overgenomen
door fiscale deskundigen in
België, Engeland, Spanje, Zwe
den en de Verenigde Staten.
Maar wordt ermee nu ook een
antwoord verkregen op de
vraag waarom mensen de in
komstenbelasting ontduiken?
Want daar ging het in eerste
instantie om. „Door deze me
thode te gebruiken", aldus
Hessing, „hebben we een dui
delijk- verschil kunnen vast
stellen tussen het beeld dat
mensen tegenover de buiten
wereld van zichzelf schetsen,
en hun werkelijke gedrag. Be
lastingontduiking blijkt dan
meer samen te hangen met al
lerlei persoonlijkheidstrekken
dan met economische motie
door deuren en de daai
verscholen dossiers te
Mag men ten departi
ook iets terug verwacht
de vorm misschien van
zen hoe belastingonti
effectiever bestreden k;
den? Zulks blijkt evenei
geval. Uit de psycholoj
dus Hessing, is bekei
mensen minder risico
lopen wanneer er winst)
vooruitzicht is dan wanr
op verlies moeten rei
Een vreemd mech;
maar het bestaat en dof
voor op alle levensterf
„Bij rampen, om iets tl
men. Een imaginair vooj
Wanneer een schip ma
derd opvarenden vergaéj
zegt: daarvan zullen er t
de ramp overleven, is
reidheid om in het wd
springen relatief klein,
daarentegen: tachtig
een wisse dood stervei
willen ze opeens wel. Hij
ter de kans op verlii
meer risico men neemt
gekeerd".
VU
Prof. Dick J. Hessing, die als rechtspsycholoog verbonden is aan de Erasmus Universiteit te Rotter
dam, vormt met twee collega's een wetenschappelijk team dat internationale erkenning heeft ver
worven met onderzoek naar het gedrag van de belastingbetaler.
duiker voelt zich niet echt be
trokken bij het wel en wee
van ons allemaal, bij de waar
den en normen die de maat
schappij samenhouden. Hij
heeft iets van: het is toch alle-
ven of met opvattingen over
de fiscus".
De één ontduikt de belasting
en de ander niet, omdat de één
anders in elkaar steekt dan de
ander. Daar komt het op neer.
Het zit in het beestje. Ha. Dan
de hoogleraar gelijk maar naar
een profiel van de belasting
ontduiker gevraagd. Waaraan
valt het beestje te herkennen?
„De belastingontduiker",
vangt Hessing bereidwillig zijn
college aan, „is iemand met
een wat lossere houding tegen
over wet- en regelgeving. Hij
vindt die'wat minder belang
rijk en gaat er wat soepeler
mee om. Hij zal wetten en re
gels ook wat gemakkelijker
overtreden. Een ander trekje
wordt gevormd door, hoe zal
ik het zeggen, een soort alge
mene vervreemding jegens de
samenleving. De belastingont-
maal niks, iedereen pakt toch
wat hij pakken kan. Het type
mensen dat in een file op het
laatste moment net nog even
voor jouw auto schiet, u kent
ze wel. Een derde kenmerk
ten slotte is een gévoel van
wedijver, van iets meer willen
hebben of iets beter willen zijn
dan de ander, ook al gaat het
ten koste van die ander. Een
soort bevoordelen van het ei
gen ik en de manier waarop
doet er niet zoveel toe".
Afkomst geen rol
Alle drie factoren zijn volgens
Hessing in de belastingontdui
ker verenigd, zij het bij de één
FOTO: PERS UNIE
dit wat sterker, bij de ander
dat. Afkomst, milieu, oplei
ding, religie, ze blijken geen
rol te spelen; belastingontdui
kers vindt men van hoog tot
laag, van rechts tot links, van
diep godsdienstig tot de groot
ste vrijdenker. Wel valt een
zeer sterke relatie met het
beroep te constateren, maar
dat vindt Hessing vanzelf
spreken. „Niet ieder beroep
biedt mogelijkheden om te
sjoemelen met de inkomsten
belasting en de mogelijkheid
creëert de dief. Een ambtenaar
zal weinig kans zien om te
frauderen, maar in de horeca
of bij de tandartsen zijn die
kansen legio. Om van de be
roepsvoetballerij maar te zwij
gen, zoals de laatste tijd bewe-
Het ministerie van financiën is
de Rotterdamse onderzoekers
bijzonder terwille geweest
Simpele les
Wat leert deze les uit d
chologie? Heel simpel,
mensen zien dat ze geld
krijgen van de fiscus' 1 onz
Hessing, „vinden ze dat
zijn ze minder geneigd
te lopen en slaan ze bijpINC
niet aan het ontduiker^ ja
heel belangrijk gegeven^
het tegendeel gaat oc ,T~
Verwachten mensen dat iRaa.
moeten betalen, dan ei acistc
ze dat als verlies, neemt kkin
neigdheid tot risico's tfgggn
krijg je ontduiking. Zorg wa;
fiscus dus voor dat ie(wr>r.t
een beetje geld terug ont 0
Dit kun je bereiken do aaai
voorbeeld in de loop v; hal
jaar een beetje meer looi teke
ting in te houden. Je g«lui o
mensen daarmee natig we
een sigaar uit eigen doos
die blijkt er niet minder ')ju
smaken, zo heeft AmerF der
onderzoek uitgewezen'
beste oplossing vindt E ïfdmi
echter het invoeren vas w<
zogenaamd bonus-ma eads'
steem. Dit klinkt guidru
maar wie naar zijn auto om i
kering kijkt, snapt het n liting
„Voor elk jaar schadev s. De
den wordt een korting elope
premie verleend. Doe tyide r
de bij de inkomstenbelaibij ee
adviseert Hessing. „Belo saties
niet ontduiken met een latie'
ging van het individuele org
tingtarief met enkele p weer
ten dan wel met een b ds a
bedrag voor elk jaar dat die c
trokkene de belasting ni anke
doken heeft". De hooj jarjis;
heeft het voor alle zek festi\
nog doorgerekend ook. hebb
voorzichtige schatting la; an hi
dat een bedrag van mi'P 12
1500 gulden per jaar als bije
ste korting, gemiddeld (Idah
alle belastingplichtigen he W
wel haalbaar is. Nou, b eenk
vooruitzicht kijken de n 'Üval
wel uit, dat willen ze ni dscul
spelen". veel
PIET SNOP'tersi
SUSKE EN WISKE DE SPEELGOEDSPIEGEL
Uitgeverij, Antwerpen-Weesp.
Weer minder
boeken verkocht
AMSTERDAM Het
aantal gekochte algemene
boeken vertoont nog
steeds een dalende ten
dens. In 1980 ging de con
sument nog met 33 mil
joen exemplaren naar
huis, terwijl vorig jaar met
27 miljoen gekochte boe
ken een dieptepunt werd
bereikt.
Deze cijfers zijn gisteren be
kendgemaakt door de Stich
ting Speurwerk betreffende
het Boek. De stichting heeft
het Nederlands Instituut voor
Publieke Opinie en Markton
derzoek (NIPO) opdracht ge
geven wekelijks een peiling
onder 600 huishoudens te hou
den over de aankoop van alge
mene boeken.
DEN HAAG Het gerechts
hof in Den Haag heeft een van
diefstal verdachte jongen op
vrije voeten gesteld omdat hij
„onredelijk lang" in verzeke
ring op een politiebureau heeft
gezeten.
een verdachte daadwerkelijk
om deze reden op vrije voeten
wordt gesteld: de Hoge Raad
bepaalde in 1987 dat dergelijke
fouten rond de termijnen wor
den goed gemaakt door de
rechter-commissaris, die de
verzekering omzet in bewa
ring.
In Nederland mag een ver
dachte ten hoogste vier dagen
in een politiecel zitten. Daarna
moet hij of zij worden voorge
leid aan een rechter-commis
saris, die beslist of het misdrijf
zwaar genoeg is om voorlopige
hechtenis op te leggen. In dat
geval moet de verdachte in af
wachting van zijn rechtzaak
naar een huis van bewaring.
De jongen werd pas ruim vijf
dagen na zijn aanhouding voor
Hoewel de termijn ruil
dag te lang is, wordt daï
gens Brinkhuis niet naait
ken door de rechter-coir
ris. Ook rechtbanken 1
len zich tot nu toe achlK
arrest van de Hoge RaadJ
de advocaat.
ADVERTENTIES
NAAR DE DR00M00RD WATERBEDDEN-SHOW OP 2e PAASDAG
MAANDAG 27/3 OPEN VAN Tl.oo - 17.3o uur. EEN HAPJE l
DRANKJE EN LEUKE ATTENTIE STAAN VOOR ONS KLAAR.PAASAAN-
BlEDiNG: WATERBED 99% GESTABiLISEERD, INCL. MDF-LEDiKANT
THERMOSTAAT VERWARMINGSELEMENTEN. VEiLl6HE IDS VOER ING
VAN f 2..230,VOOR f 1.835.MET fe MAANDEN PROEFTÜD.
TOT ZIENS ei): DROOMOORD WATERBEDDEN. DE DREEF feo.
DEN HAA6 070-673839
jbab
endar
(Dm e
Ron,
