zucht onder parkeerregime
Samen
oud
worden
Woonfunctie
'arkeerwacht
EEN PROEFRIT LEVERT HET OVERTUIGENDE BEWIJS!
SLIMMERIKEN
KANSLOOS
TEGEN
LEIDSE POLITIE
Paaltjes
EEN MAN EN
ZIJN MERCEDES
Ouderwets
Snufjes
Nieuwsgierig
VRIJDAG 17 MAART 1989 PAGINA 9
i Kijk, die kennen we. Op die auto
|cun je er altijd wel een prikken,
zant de eigenaar heeft geen par-
keerontheffing en hij betaalt ook
(ooit voor zijn plekje". De stapel
«keuringen op het dashboard van
rode Rover spreekt boekdelen,
kgent D. Coster hoeft er niet eens
jen bonnetje aan te spenderen,
fant de Rover is vlak ervoor al
orzien. De Leidse parkeerpolitie
!ënt zijn pappenheimers. En Lei
pen kent de parkeerpolitie die de
binnenstad constant „onveilig"
fcaakt.
:iden zucht onder een parkeerregime;
rooral dat deel van de bevolking dat een
oertje dood heeft aan betalen voor een
irkeerplaats. Het regime is pure nood-
ik, want de historische binnenstad
:igde volledig overlopen te worden
jr heilige koeien. „Al 25 jaar geleden
ird het noodzakelijk om het parkeren
de stad te gaan regelen. In 1964 werd
eerste controleur de straat op ge
tuurd", vertelt inspecteur B. Wijbenga.
lij geeft leiding aan het 27-koppige gilde
an agenten van parkeerpolitie. Na tal
jan systemen werd ruim twee jaar gele-
':n een restrictiegebied ingesteld in het
:idse centrum. „Uitgangspunt is dat er
weinig plaats is voor te veel mensen
lie met hun auto in het centrum moeten
üjn", aldus Wijbenga.
4,Er is geprobeerd aan de belangen van
je diverse groepen tegemoet te komen.
De woonfunctie van het centrum kreeg
He hoogste prioriteit. De bewoners
Tioeten in de buurt van hun huis hun
mto kwijt kunnen. Ze kunnen voor 45
lulden een parkeeronthefïing kopen. Als
weede gold de economische functie van
iet centrum. Het publiek moet bij de
vinkels kunnen komen. Dat is geregeld
en - |net parkeermeters en parkeerautoma-
en".
,Als derde", vervolgt Wijbenga, „kwa
len de ondernemers zelf aan bod. Be-
Injven kunnen slechts één vergunning
émachtigen. En dan nog alleen als het
'oor het bedrijf strikt noodzakelijk is,
is als er met zware, kwetsbare of waar-
ivolle goederen gesjouwd moet wor-
len. Kijk, een juwelier kun je niet met
:ijn handel een eind laten lopen van een
larkeerplaats naar zijn winkel. Maar
laar zit nu wel een knelpunt. Het enige
vat 'ondernemers kunnen doen is een
harkeerkaart nemen voor een hele dag.
_^Rlaar bewoners van het centrum en
[rlantpn van winkels kunnen hun auto,
met uitzondering van zaterdag en don-
perdagavond, goed kwijt".
yaar iets verplicht gesteld wordt, moet
Jbrden gecontroleerd", weet de heer F.
jiegstraaten uit ervaring. „En dus lopen
r al bijna 25 jaar agenten van de par-
eerpohtie door de Leidse binnenstad,
fóp zoek naar overtreders. We schrijven
F. Bicgstraaten: „Zolang je seponeert ben je een toffe agent".
er in een jaar ongeveer dertigduizend
op".
De parkeerpolitie is onderdeel van de
gewone politie, met bijbehorende poli
tionele bevoegdheden. Dat beseft het pu
bliek niet altijd en dat blijkt gevoelig te
liggen. Je kunt- parkeerpolitieagenten
nauwelijks beter tegen je in het harnas
jagen dan ze uit te maken voor parkeer
wachter. „Parkeerwachters staan met
hun hand op bij de slagboom aan de in
gang van een parkeerterrein. Maar wij
hebben een hele sleep opsporingsbe
voegdheden", legt Biegstraaten uit.
Wat betreft het aantal in de gaten te
houden parkeerplaatsen „kloppen" de
FOTO: TEJO RINGERS
agenten de wachters. In Leiden vallen
vierduizend plaatsen onder hun zorg.
Door patrouilles van twee agenten wor
den die zeer regelmatig „streng maar
rechtvaardig" gecontroleerd. „Dat is een
heel precies werkje", laat Coster tijdens
een ronde weten. „Je hebt altijd slimme
rikken die een oud strookje of een verlo-
198
198f
198
198
198
198
198
198
198
198
198
De kracht en het uithoudingsvermogen van een Lada Samara leert u pas echt goed
kennen wanneer u met uw hele gezin en caravan naar een verre vakantiebestemming
vertrekt. Want de Lada Samara kan meer hebben dan het elegante uiterlijk doet
vermoeden. Met deze betrouwbare krachtpatser in 1.1,1.3 en 1.5 uitvoering bereikt u
uw bestemming comfortabel en zonder problemen. En wat de
Lada Samara u aan extra's biedt in kracht, comfort, ruimte t
en veiligheid, vindt u in de prijs niet terug! En da's mooi
Informeer bij de Lada dealer naar ons uiterst aantrekkelijke
lease- en financieringsprogramma. Er is al een Lada 1200 E vanaf
f 185,- per maand bij een aanbetaling van f 995,-.
meegenomen
LEIDEN AUTOBEDRIJF VAN HAASTEREN B.V., POTGIETERLAAN 32, TEL. 071 - 310800
NOORDWUKERHOUT AUTOBEDRIJF A. KLEVERLAAN, DE VLASHOVEN 8, TEL. 02523 - 73724
1 Er is al een Lada vanaf 8.995,-. Prijzen incl. BTW en katalysator, excl. afleveringskosten en ML-behandeling.
pen ontheffing achter de ruit leggen, die
een bon laten zitten om de hele dag
overal te kunnen gaan staan of die hun
auto met de klep open op een laad- en
losplaats zetten. Maar daar trappen wij
dus niet in".
Tijdens de ronde blijkt ook dat niet elke
overtreding aanleiding is tot het trekken
van het bonnenboek. „We waarschuwen
veel. Uitleggen dat het veel goedkoper is
om een gulden in de meter te gooien dan
om een bon van 35 gulden te krijgen",
legt Coster uit. „Verder houden we een
redelijke marge aan. Iemand die zes gul
den in een automaat heeft gegooid voor
zes uur parkeren slinger je niet gelijk op
de bon als die een half uurtje te laat te
rugkomt. Die heeft zijn goede wil ge
toond. Maar de handige jongen die een
kwartje betaalt om zich een uur niet te
laten zien hangt wel".
„Op een aantal dingen zijn we heel alert.
Invalidenplaatsen bijvoorbeeld en de
Breestraat", zegt Biegstraaten, terwijl
collega Coster de auto van een arts die
zijn auto voor het gemak op een invali-
denplaats heeft gezet van een prent
voorziet. „Ook letten we erg op het par
keren op de stoep en het vnj houden van
de weg voor hulpauto's".
Op een lang stuk van het Rapenburg
lukt het maar één keer om de pen op het
papier te krijgen. Bij een café tegenover
de Hooglandse Kerk hoeft er met eens
een greep naar het boekje gedaan te wor
den. „Hij moet zeker weg hè?", vraagt
een uit het etablissement hollende jonge
dame. De auto hoeft niet weg. Voor 35
gulden mag haar oldtimertje blijven
staan. Ze kiest voor weghalen.
„De schrik zit er bij de mensen in. Het
systeem werkt goed. Er wordt niet mas
saal overtreden", laat Biegstraaten we
ten. „Maar dat was toen ik negen jaar
geleden begon wel anders hoor", valt
Coster in. „Het was echt een zootje. We
hadden veel te weinig mensen. Toen kon
je best de gok wagen je auto een tijdje
neer te zetten zonder te betalen. Nu
wordt dat al gauw een te dure hobby".
Toch blijven er altijd mensen die hun
auto voor nog minder dan een dubbeltje
op de eerste rang willen parkeren. En bij
het krijgen van een bon in enoirme woe
de ontsteken. „Je moet voor dit beroep
een rustige ziel zijn", meent Biegstraa
ten. „Er wordt heel wat afgescholden.
Kijk, zolang je seponeert ben je een toffe
agent. Als je blijft schrijven is dat echter
veel minder. Maak je maar niet bezorgd
hoor, we worden regelmatig bedreigd.
Zo'n twee keer per jaar is iedere agent
wel aan de beurt. Niet dat we daar erg
van schrikken. We hebben cursussen ge
had in conflicthantering en we kunnen
als er echt problemen ontstaan aardig
overweg met de wapenstok".
Per dag lopen de agenten een aantal ron
den. Maar daarnaast verrichten de 27
ambtenaren die hun basis aan de Zonne-
veltstraat hebben nog wat andere taken.
„We bewaken bij hoog bezoek de auto's.
In de zomer zijn we vaak een uitkomst
voor toeristen die de weg kwijt zijn",
legt Biegstraaten uit. „Verder vragen de
uitgeschreven bonnen om een admini
stratieve verwerking op het bureau".
Onlangs kwam bij het takenpakket de
bediening van de verzinkbare paaltjes
die onder andere in de Haarlemmer
straat en bij het stadhuis zijn gemaakt.
„Dat kost ons een formatieplaats", con
stateert Coster spijtig. „Het gaat name
lijk niet alleen om het optrekken of laten
zakken van een paaltje. Als je om elf uur
's ochtends de paaltjes in de Haarlem
merstraat gaat optrekken, sta je meer
dan een uur de vrachtwagenchauffeurs
de straat uit te praten". De toon waarop
hij het zegt maakt duidelijk dat die for
matieplaats eigenlijk niet gemist kan
worden. De parkeerchaos die er vroeger
was ziet hij liever niet weer onstaan.
ERIK HUISMAN
Hobby's heeft iedereen wel, maar
Joop de Groot houdt er een geheel
andere, beslist niet alledaagse lief
hebberij op na. Hij koestert zijn
Mercedes 190 en wel eentje uit
1962. Poetsend en vol zorg heeft
hij zijn automobiel door de achter
liggende jaren geloodst. En met
succes. De wagen maakt de indruk
van een hoogbejaarde heer die nog
zeer goed bij de tijd is.
Joop de Groot is nu 67 jaar en zit al
meer dan veertig jaar achter het stuur.
De Groot had al rondgetoerd in een
Morris, een DKW, een Panhard en een
Mercedes toen hij in 1967 een Mercedes
190-diesel kocht. Het voertuig zou een
trouwe kameraad worden, waarvan De
Groot tot op heden nog geen afstand
heeft willen doen.
Aan de aanschaf van de auto in '67
blijkt een ongeluk met een eerdere Mer
cedes vooraf te zijn gegaan. Een achter
band van de wagen liep tijdens een rit
plotseling leeg, waardoor het voertuig
van de weg raakte, pver de kop sloeg en
bij een boerderij in het land terecht
kwam. De wagen was flink gekreukt,
maar zo stevig dat de inzittenden geen
letsel hadden opgelopen. Er moest maar
weer een Mercedes komen.
Joop de Groot ging naar zijn garage die
een gebruikte Mercedes voor hem had
staan. Het was een 190-diesel, een wagen
waaraan een voor die tijd stevig prijs
kaartje van ruim 5000 gulden hing.
Maar de koop werd gesloten. De Groot:
„De auto was toen vijfjaar oud, om pre
cies te zijn van november 1962. Hij had
70.000 kilometer gelopen'.
De Groots grijze Mercedes heeft het
klassieke model met ronde oplopende
zijkanten langs de motorkap, waarin de
koplampen gemonteerd zitten. De wagen
is uitgevoerd met een voorbank in plaats
van stoelen. De banken en binnenzijde
van de portieren zijn bekleed met rood
bruine skai, wat zorgt voor een stemmig,
ouderwets interieur.
De wagen is verder uitgevoerd met een
4-bak stuurversnelling, een sober dash
board en een soort prototype van de
achterruitverwarming. Een stuk mika
aan de binnenzijde van de achterruit
zorgt ervoor dat het centrale deel van
deze ruit niet al te gauw beslaat.
De 1,9 viercilinder dieselmotor van de
Mercedes zet 55 pk op de weg, een laag
vermogen in vergelijking met prestaties
van de huidige motoren.
De topsnelheid ligt rond de 130 km/h.
De auto is al met al een gezellig knorren
de diesel met een motor die zich nog al
tijd onvermoeibaar toont. Een overtui
gend bewijs daarvoor levert de kilome
terteller, die een stand van ruim 370.000
aangeeft. Het temperament van de wa
gen is eveneens typisch diesel: het gaspe
daal intrappen helpt weinig, want de
auto laat zich niet opjagen. De Mercedes
heeft zijn eigen behoedzame tempo om
een hogere snelheid te bereiken.
De bejaarde wagen blijkt overigens
voorzien van een aantal ongebruikelijke
en heel eigentijdse snufjes. De Groot
heeft een soort dynamo onder de motor
kap gemon^efiid die 110 volt levert en
waar hij bijvoorbeeld zijn scheerappa-
raat op kan aansluiten.
Een ander onverwacht accessoire zit
eveneens onder de motorkap. Het is een
verwarmingselement, dat de dieselmotor
voor het gebruik voorverwarmt. Zeker
voor een dieselmotor is een juiste werk-
temperatuur van groot belang voor een
goede werking en een lange levensduur.
In de Scandinavische landen wordt een
dergelijk verwarmingselement overigens
in de meeste auto's standaard geleverd.
De Mercedes van Joop de Groot is nu
voor de derde keer apk-gekeurd en ziet
er vlekkeloos uit. Wanneer de wagen bij
een rit nat of vies is geworden, neemt de
eigenaar dadelijk na thuiskomst de
poetsdoek ter hand. Maar ook roestplek
jes aan de carrosserie worden onmiddel
lijk bestreden.
De Groot: „Schrammen en roestplekjes
houd ik zelf bij en ook spuitwerk doe ik
zo mogelijk zelf. Echt grote reparaties
moet je natuurlijk door de garage laten
doen. Of dat nooit probelemen geeft met
de levering van onderdelen? Die zijn
nog wel leverbaar. Soms moet je er een
paar maanden op wachten, want dan
maakt Mercedes die onderdelen des
noods bij".
Maar de basis voor de prima staat waar
in zijn wagen verkeert ligt toch in „zelf-
zorgzaamheid", geeft De Groot toe. „Ik
ben opgegroeid tijdens de crisisjaren,
toen je leerde wat je had te waarderen.
Misschien dat dit er iets mee te maken
heeft. Je reed eigenlijk in je auto tot die
op was. Alleen voor de Panhard gold dat
niet. Ik had toen een aanhangwagen aan
geschaft en daarom heb ik de Panhard
toen ingeruild voor mijn eerste Merce
des die veel sterker was'.
Met zijn Mercedes diesel heeft De Groot
vele landen in Europa doorkruist. Daar
bij maakte hij wel eens vreemde voor
vallen mee. „Een keer dook de politie
achter me op en maakte duidelijk dat ik
langs de kant van de weg moest gaan
staan. De twee agenten die bij mij kwa
men, vroegen me of ze eens onder de
motorkap mochten kijken. Ze waren al
leen razend nieuwsgierig".
De laatste jaren doet Joop de Groot rus
tig aan met zijn Mercedes 190 diesel.
„Sinds een jaar of acht stop ik tijdens de
winter met het rijden. De wagen gaat
dan in de garage en ik rijd zolang in een
ander autootje".
Enkele jaren geleden werd hij voor zijn
'vlijt en zijn trouw aan Mercedes be
loond. Via zijn dealer ontving hij van de
Westduitse firma een oorkonde omdat
hij al 200.000 kilometer met zijn wagen
had afgelegd.
Vol trots toont hij daarnaast een tweede
onderscheiding die hij bij deze gelegen
heid heeft gekregen: een speciaal Merce-
des-embleem, dat wordt uitgereikt aan
eigenaren die 500.000 op de teller van
hun wagen hebben staan. „Ik had er
toen zelf 300.000 kilometer mee gere
den, maar ze gaven me dit alvast maar".
Misschien dat die 500.000 er ooit echt
nog eens van zullen komen, want De
Groot peinst er niet over om zijn wagen
in te ruilen of te verkopen. Aanbiedin
gen in die richting heeft hij nog altijd
ferm van de hand gewezen. De Groot:
„Dit is een betrouwbare, bedrijfszekere
auto. Nee, ik ben er zeker nog niet op
uitgekeken".
RON MAAT
'CeicUc Qowiant'