zucht onder parkeerregime Samen oud worden Woonfunctie 'arkeerwacht EEN PROEFRIT LEVERT HET OVERTUIGENDE BEWIJS! SLIMMERIKEN KANSLOOS TEGEN LEIDSE POLITIE Paaltjes EEN MAN EN ZIJN MERCEDES Ouderwets Snufjes Nieuwsgierig VRIJDAG 17 MAART 1989 PAGINA 9 i Kijk, die kennen we. Op die auto |cun je er altijd wel een prikken, zant de eigenaar heeft geen par- keerontheffing en hij betaalt ook (ooit voor zijn plekje". De stapel «keuringen op het dashboard van rode Rover spreekt boekdelen, kgent D. Coster hoeft er niet eens jen bonnetje aan te spenderen, fant de Rover is vlak ervoor al orzien. De Leidse parkeerpolitie !ënt zijn pappenheimers. En Lei pen kent de parkeerpolitie die de binnenstad constant „onveilig" fcaakt. :iden zucht onder een parkeerregime; rooral dat deel van de bevolking dat een oertje dood heeft aan betalen voor een irkeerplaats. Het regime is pure nood- ik, want de historische binnenstad :igde volledig overlopen te worden jr heilige koeien. „Al 25 jaar geleden ird het noodzakelijk om het parkeren de stad te gaan regelen. In 1964 werd eerste controleur de straat op ge tuurd", vertelt inspecteur B. Wijbenga. lij geeft leiding aan het 27-koppige gilde an agenten van parkeerpolitie. Na tal jan systemen werd ruim twee jaar gele- ':n een restrictiegebied ingesteld in het :idse centrum. „Uitgangspunt is dat er weinig plaats is voor te veel mensen lie met hun auto in het centrum moeten üjn", aldus Wijbenga. 4,Er is geprobeerd aan de belangen van je diverse groepen tegemoet te komen. De woonfunctie van het centrum kreeg He hoogste prioriteit. De bewoners Tioeten in de buurt van hun huis hun mto kwijt kunnen. Ze kunnen voor 45 lulden een parkeeronthefïing kopen. Als weede gold de economische functie van iet centrum. Het publiek moet bij de vinkels kunnen komen. Dat is geregeld en - |net parkeermeters en parkeerautoma- en". ,Als derde", vervolgt Wijbenga, „kwa len de ondernemers zelf aan bod. Be- Injven kunnen slechts één vergunning émachtigen. En dan nog alleen als het 'oor het bedrijf strikt noodzakelijk is, is als er met zware, kwetsbare of waar- ivolle goederen gesjouwd moet wor- len. Kijk, een juwelier kun je niet met :ijn handel een eind laten lopen van een larkeerplaats naar zijn winkel. Maar laar zit nu wel een knelpunt. Het enige vat 'ondernemers kunnen doen is een harkeerkaart nemen voor een hele dag. _^Rlaar bewoners van het centrum en [rlantpn van winkels kunnen hun auto, met uitzondering van zaterdag en don- perdagavond, goed kwijt". yaar iets verplicht gesteld wordt, moet Jbrden gecontroleerd", weet de heer F. jiegstraaten uit ervaring. „En dus lopen r al bijna 25 jaar agenten van de par- eerpohtie door de Leidse binnenstad, fóp zoek naar overtreders. We schrijven F. Bicgstraaten: „Zolang je seponeert ben je een toffe agent". er in een jaar ongeveer dertigduizend op". De parkeerpolitie is onderdeel van de gewone politie, met bijbehorende poli tionele bevoegdheden. Dat beseft het pu bliek niet altijd en dat blijkt gevoelig te liggen. Je kunt- parkeerpolitieagenten nauwelijks beter tegen je in het harnas jagen dan ze uit te maken voor parkeer wachter. „Parkeerwachters staan met hun hand op bij de slagboom aan de in gang van een parkeerterrein. Maar wij hebben een hele sleep opsporingsbe voegdheden", legt Biegstraaten uit. Wat betreft het aantal in de gaten te houden parkeerplaatsen „kloppen" de FOTO: TEJO RINGERS agenten de wachters. In Leiden vallen vierduizend plaatsen onder hun zorg. Door patrouilles van twee agenten wor den die zeer regelmatig „streng maar rechtvaardig" gecontroleerd. „Dat is een heel precies werkje", laat Coster tijdens een ronde weten. „Je hebt altijd slimme rikken die een oud strookje of een verlo- 198 198f 198 198 198 198 198 198 198 198 198 De kracht en het uithoudingsvermogen van een Lada Samara leert u pas echt goed kennen wanneer u met uw hele gezin en caravan naar een verre vakantiebestemming vertrekt. Want de Lada Samara kan meer hebben dan het elegante uiterlijk doet vermoeden. Met deze betrouwbare krachtpatser in 1.1,1.3 en 1.5 uitvoering bereikt u uw bestemming comfortabel en zonder problemen. En wat de Lada Samara u aan extra's biedt in kracht, comfort, ruimte t en veiligheid, vindt u in de prijs niet terug! En da's mooi Informeer bij de Lada dealer naar ons uiterst aantrekkelijke lease- en financieringsprogramma. Er is al een Lada 1200 E vanaf f 185,- per maand bij een aanbetaling van f 995,-. meegenomen LEIDEN AUTOBEDRIJF VAN HAASTEREN B.V., POTGIETERLAAN 32, TEL. 071 - 310800 NOORDWUKERHOUT AUTOBEDRIJF A. KLEVERLAAN, DE VLASHOVEN 8, TEL. 02523 - 73724 1 Er is al een Lada vanaf 8.995,-. Prijzen incl. BTW en katalysator, excl. afleveringskosten en ML-behandeling. pen ontheffing achter de ruit leggen, die een bon laten zitten om de hele dag overal te kunnen gaan staan of die hun auto met de klep open op een laad- en losplaats zetten. Maar daar trappen wij dus niet in". Tijdens de ronde blijkt ook dat niet elke overtreding aanleiding is tot het trekken van het bonnenboek. „We waarschuwen veel. Uitleggen dat het veel goedkoper is om een gulden in de meter te gooien dan om een bon van 35 gulden te krijgen", legt Coster uit. „Verder houden we een redelijke marge aan. Iemand die zes gul den in een automaat heeft gegooid voor zes uur parkeren slinger je niet gelijk op de bon als die een half uurtje te laat te rugkomt. Die heeft zijn goede wil ge toond. Maar de handige jongen die een kwartje betaalt om zich een uur niet te laten zien hangt wel". „Op een aantal dingen zijn we heel alert. Invalidenplaatsen bijvoorbeeld en de Breestraat", zegt Biegstraaten, terwijl collega Coster de auto van een arts die zijn auto voor het gemak op een invali- denplaats heeft gezet van een prent voorziet. „Ook letten we erg op het par keren op de stoep en het vnj houden van de weg voor hulpauto's". Op een lang stuk van het Rapenburg lukt het maar één keer om de pen op het papier te krijgen. Bij een café tegenover de Hooglandse Kerk hoeft er met eens een greep naar het boekje gedaan te wor den. „Hij moet zeker weg hè?", vraagt een uit het etablissement hollende jonge dame. De auto hoeft niet weg. Voor 35 gulden mag haar oldtimertje blijven staan. Ze kiest voor weghalen. „De schrik zit er bij de mensen in. Het systeem werkt goed. Er wordt niet mas saal overtreden", laat Biegstraaten we ten. „Maar dat was toen ik negen jaar geleden begon wel anders hoor", valt Coster in. „Het was echt een zootje. We hadden veel te weinig mensen. Toen kon je best de gok wagen je auto een tijdje neer te zetten zonder te betalen. Nu wordt dat al gauw een te dure hobby". Toch blijven er altijd mensen die hun auto voor nog minder dan een dubbeltje op de eerste rang willen parkeren. En bij het krijgen van een bon in enoirme woe de ontsteken. „Je moet voor dit beroep een rustige ziel zijn", meent Biegstraa ten. „Er wordt heel wat afgescholden. Kijk, zolang je seponeert ben je een toffe agent. Als je blijft schrijven is dat echter veel minder. Maak je maar niet bezorgd hoor, we worden regelmatig bedreigd. Zo'n twee keer per jaar is iedere agent wel aan de beurt. Niet dat we daar erg van schrikken. We hebben cursussen ge had in conflicthantering en we kunnen als er echt problemen ontstaan aardig overweg met de wapenstok". Per dag lopen de agenten een aantal ron den. Maar daarnaast verrichten de 27 ambtenaren die hun basis aan de Zonne- veltstraat hebben nog wat andere taken. „We bewaken bij hoog bezoek de auto's. In de zomer zijn we vaak een uitkomst voor toeristen die de weg kwijt zijn", legt Biegstraaten uit. „Verder vragen de uitgeschreven bonnen om een admini stratieve verwerking op het bureau". Onlangs kwam bij het takenpakket de bediening van de verzinkbare paaltjes die onder andere in de Haarlemmer straat en bij het stadhuis zijn gemaakt. „Dat kost ons een formatieplaats", con stateert Coster spijtig. „Het gaat name lijk niet alleen om het optrekken of laten zakken van een paaltje. Als je om elf uur 's ochtends de paaltjes in de Haarlem merstraat gaat optrekken, sta je meer dan een uur de vrachtwagenchauffeurs de straat uit te praten". De toon waarop hij het zegt maakt duidelijk dat die for matieplaats eigenlijk niet gemist kan worden. De parkeerchaos die er vroeger was ziet hij liever niet weer onstaan. ERIK HUISMAN Hobby's heeft iedereen wel, maar Joop de Groot houdt er een geheel andere, beslist niet alledaagse lief hebberij op na. Hij koestert zijn Mercedes 190 en wel eentje uit 1962. Poetsend en vol zorg heeft hij zijn automobiel door de achter liggende jaren geloodst. En met succes. De wagen maakt de indruk van een hoogbejaarde heer die nog zeer goed bij de tijd is. Joop de Groot is nu 67 jaar en zit al meer dan veertig jaar achter het stuur. De Groot had al rondgetoerd in een Morris, een DKW, een Panhard en een Mercedes toen hij in 1967 een Mercedes 190-diesel kocht. Het voertuig zou een trouwe kameraad worden, waarvan De Groot tot op heden nog geen afstand heeft willen doen. Aan de aanschaf van de auto in '67 blijkt een ongeluk met een eerdere Mer cedes vooraf te zijn gegaan. Een achter band van de wagen liep tijdens een rit plotseling leeg, waardoor het voertuig van de weg raakte, pver de kop sloeg en bij een boerderij in het land terecht kwam. De wagen was flink gekreukt, maar zo stevig dat de inzittenden geen letsel hadden opgelopen. Er moest maar weer een Mercedes komen. Joop de Groot ging naar zijn garage die een gebruikte Mercedes voor hem had staan. Het was een 190-diesel, een wagen waaraan een voor die tijd stevig prijs kaartje van ruim 5000 gulden hing. Maar de koop werd gesloten. De Groot: „De auto was toen vijfjaar oud, om pre cies te zijn van november 1962. Hij had 70.000 kilometer gelopen'. De Groots grijze Mercedes heeft het klassieke model met ronde oplopende zijkanten langs de motorkap, waarin de koplampen gemonteerd zitten. De wagen is uitgevoerd met een voorbank in plaats van stoelen. De banken en binnenzijde van de portieren zijn bekleed met rood bruine skai, wat zorgt voor een stemmig, ouderwets interieur. De wagen is verder uitgevoerd met een 4-bak stuurversnelling, een sober dash board en een soort prototype van de achterruitverwarming. Een stuk mika aan de binnenzijde van de achterruit zorgt ervoor dat het centrale deel van deze ruit niet al te gauw beslaat. De 1,9 viercilinder dieselmotor van de Mercedes zet 55 pk op de weg, een laag vermogen in vergelijking met prestaties van de huidige motoren. De topsnelheid ligt rond de 130 km/h. De auto is al met al een gezellig knorren de diesel met een motor die zich nog al tijd onvermoeibaar toont. Een overtui gend bewijs daarvoor levert de kilome terteller, die een stand van ruim 370.000 aangeeft. Het temperament van de wa gen is eveneens typisch diesel: het gaspe daal intrappen helpt weinig, want de auto laat zich niet opjagen. De Mercedes heeft zijn eigen behoedzame tempo om een hogere snelheid te bereiken. De bejaarde wagen blijkt overigens voorzien van een aantal ongebruikelijke en heel eigentijdse snufjes. De Groot heeft een soort dynamo onder de motor kap gemon^efiid die 110 volt levert en waar hij bijvoorbeeld zijn scheerappa- raat op kan aansluiten. Een ander onverwacht accessoire zit eveneens onder de motorkap. Het is een verwarmingselement, dat de dieselmotor voor het gebruik voorverwarmt. Zeker voor een dieselmotor is een juiste werk- temperatuur van groot belang voor een goede werking en een lange levensduur. In de Scandinavische landen wordt een dergelijk verwarmingselement overigens in de meeste auto's standaard geleverd. De Mercedes van Joop de Groot is nu voor de derde keer apk-gekeurd en ziet er vlekkeloos uit. Wanneer de wagen bij een rit nat of vies is geworden, neemt de eigenaar dadelijk na thuiskomst de poetsdoek ter hand. Maar ook roestplek jes aan de carrosserie worden onmiddel lijk bestreden. De Groot: „Schrammen en roestplekjes houd ik zelf bij en ook spuitwerk doe ik zo mogelijk zelf. Echt grote reparaties moet je natuurlijk door de garage laten doen. Of dat nooit probelemen geeft met de levering van onderdelen? Die zijn nog wel leverbaar. Soms moet je er een paar maanden op wachten, want dan maakt Mercedes die onderdelen des noods bij". Maar de basis voor de prima staat waar in zijn wagen verkeert ligt toch in „zelf- zorgzaamheid", geeft De Groot toe. „Ik ben opgegroeid tijdens de crisisjaren, toen je leerde wat je had te waarderen. Misschien dat dit er iets mee te maken heeft. Je reed eigenlijk in je auto tot die op was. Alleen voor de Panhard gold dat niet. Ik had toen een aanhangwagen aan geschaft en daarom heb ik de Panhard toen ingeruild voor mijn eerste Merce des die veel sterker was'. Met zijn Mercedes diesel heeft De Groot vele landen in Europa doorkruist. Daar bij maakte hij wel eens vreemde voor vallen mee. „Een keer dook de politie achter me op en maakte duidelijk dat ik langs de kant van de weg moest gaan staan. De twee agenten die bij mij kwa men, vroegen me of ze eens onder de motorkap mochten kijken. Ze waren al leen razend nieuwsgierig". De laatste jaren doet Joop de Groot rus tig aan met zijn Mercedes 190 diesel. „Sinds een jaar of acht stop ik tijdens de winter met het rijden. De wagen gaat dan in de garage en ik rijd zolang in een ander autootje". Enkele jaren geleden werd hij voor zijn 'vlijt en zijn trouw aan Mercedes be loond. Via zijn dealer ontving hij van de Westduitse firma een oorkonde omdat hij al 200.000 kilometer met zijn wagen had afgelegd. Vol trots toont hij daarnaast een tweede onderscheiding die hij bij deze gelegen heid heeft gekregen: een speciaal Merce- des-embleem, dat wordt uitgereikt aan eigenaren die 500.000 op de teller van hun wagen hebben staan. „Ik had er toen zelf 300.000 kilometer mee gere den, maar ze gaven me dit alvast maar". Misschien dat die 500.000 er ooit echt nog eens van zullen komen, want De Groot peinst er niet over om zijn wagen in te ruilen of te verkopen. Aanbiedin gen in die richting heeft hij nog altijd ferm van de hand gewezen. De Groot: „Dit is een betrouwbare, bedrijfszekere auto. Nee, ik ben er zeker nog niet op uitgekeken". RON MAAT 'CeicUc Qowiant'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 19