Van plaid tot doodskist Revoluties in bandenwereld niet welkom Q *vo WEGWIJS ACCESSOIRES: INDUSTRIE BLIJFT VINDINGRIJK u» Elektronisch gestuurde schokdempers Automatisering garages helpt ook klanten MICHELIN VOOR GELEIDELIJKE ONTWIKKELING TECHNIEK fridóc (Sou/icuit' VRIJDAG 17 MAART 1989 Wanneer iemand op zoek is naar een veerkrachtige bedrijfstak, dan kunnen de producenten van auto- accessoires als voorbeeld dienen. Zo'n jaar of tien geleden werd door insiders voorspeld dat de accessoi- re-industrie steeds meer moeite zou krijgen om aan het produkt auto mobiel nog iets nieuws toe te voe gen. Dit produkt werd van lieverle de vollediger. Onder andere door de creativiteit van diezelfde acces- soire-fabrikanten. Accessoires, toe voegingen van buitenaf, zouden derhalve overbodig worden. In een nieuw automodel wordt mini maal twee miljard gulden geïnvesteerd. En dan komt er zo'n jongen uit het vrije veld en die bedenkt er iets bij. Een zon nedak, een windscherm, een verwarmde spiegel, mistlampen, een trekhaak, een dakkoffer, hulpveren, een spoiler, een boardcomputer enzovoort. Blijkt zo'n accessoire aan te slaan, dan verandert de autofabrikant van gedachten en besluit het voormalige accessoire tijdens de se- rieproduktie m te bouwen. De huidige generatie automobilisten heeft er nauwelijks weet van dat al die voorzieningen die in de hedendaagse au to's standaard zijn, hun bestaan ooit als accessoire zijn begonnen. Auto-verwar ming bijvoorbeeld was in de auto's die in de naoorlogse jaren werden gebouwd, nog niet te vinden. Als koning Winter heerste, hulden de passagiers die het rei zen aandurfden, zich kleumend in een plaid. Wie er de jaargangen van het tijd schrift „De Auto" uit de jaren vijftig op naslaat, treft er advertenties in aan voor AaBe plaids, een merk dat in die dagen minstens zo bekend was als McDonald's nu. De sterkte van deze wollen dekens werd onder andere aangetoond door een auto aan een plaid door een hijskraan op te laten hijsen. En om op de verwarming terug te komen, auto-verwarming was als accessoire verkrijgbaar. Toen de verwarming standaard was, kwam de achterruitverwarming. Een paar draden die door elektrische stroom warm werden, zorgden voor een lang werpig helder vlakje in de bevroren of beslagen achterruit. Een bekende leve rancier van auto-accessoires heeft aan de achterruitverwarmingen nog lange tijd een interessant export-artikel gehad, dat bij duizenden werd geleverd aan afne mers in de Sovjet-Unie en de VS, waar de auto-industrie minder snel op de ac- cessoire-initiatieven reageerde. Gezellig In de jaren vijftig bereikte de verkoop van accessoires een eerste hoogtepunt. Er heerste in die tijd onder de echtgeno tes van de automobilisten een sterk ver langen om het in de auto extra gezellig te maken. In het mobiele huisje wilde men de sfeer van thuis zo veel mogelijk benaderen. Beroemd uit die tijd is het plastic bloemenvaasje dat door middel van een zuignap op het dashboard werd bevestigd. Evenals de plastic vliegenvan ger die, geplaatst op de punt van de mo torkap, de voorruit vrij hield van vlie gen en muggen. Van de accessoires die de autowereld in de ruime efeuw van zijn bestaan heeft voortgebracht, zou gemak kelijk een „kunst en kitsch"- tentoon stelling zijn samen te stellen. Het probleem van de accessoire-fabri- kanten is dat zij als het ware steeds aan hun eigen ondergang werken omdat de autofabrikant de voormalige accessoires adopteert. Maar de bedenkers van acces soires hebben er in de loop der tijd blijk In het verkeer valt tegenwoordig niet zo veel te lachen en dan wordt dankbaar gekeken naar provocerende accessoires als raamstickers. FOTO'S: CEES VERKERK van gegeven niet voor één gat te vangen te zijn. Sterker nog, de laatste jaren is het aanbod van auto- en truck-accessoi res zelfs in een stroomversnelling ge raakt. V erscheidenheid Tijdens Autovak 89 in de RAI, die mor gen om 17.00 uur eindigt, worden de be zoekers verrast door de verscheidenheid in accessoires. Wat te denken van een tafeltje dat, door middel van een inge nieus mechaniekje, zo is geconstrueerd dat het blad altijd horizontaal blijft. Een beker hete koffie of thee blijft dus on danks remmen, optrekken, bochten ne men gewoon staan. Handig. Dit is de ca tegorie „gemak dient de mens", waarin de grenzen nog niet zijn bereikt. Een aardige anekdote hierover: Twee Rolls-Royces staan naast elkaar voor het stoplicht te wachten. De eigenaar van de ene Rolls belt naar zijn buurman om te melden dat hij nu ook televisie in de auto heeft. Waarop de andere miljonair geïrriteerd zegt: „Man, moet je me daar voor uit bad bellen?" Naast de omvang blijft het meest opval lende van deze tak van industrie die is 'afgeleid' van de auto-industrie de niet aflatende creativiteit. Telkens weer staat een mens versteld van de ideeén die de accessoire-bedenkers hebben gereali seerd. Telkens weer slagen zij er in de auto-industrie een stap voor te blijven. Het Nederlandse produkt Quickwheel is daar een goed voorbeeld van. Quick wheel is een soort rolschaats die bij een lekke band de taak van de band over neemt. Op het quickwheel bereikt de au tomobilist de garage. In een land als Amerika waar relatief veel lekke banden voorkomen en men bang is tijdens het wisselen van een wiel te worden overval len, blijkt grote belangstelling voor deze vinding, die inmiddels in produktie is gegaan, te bestaan. Onlangs werd de eer ste order van 250.000 stuks geplaatst. Ook in Japan is er grote belangstelling. Het ziet er dus naar uit dat aan de stroom van nieuwe accessoires voorlopig geen eind zal komen. Natuurlijk valt niet alle produkten die gelanceerd wor den succes ten deel. Soms blijken veel belovende produkten toch niet aan te slaan. En natuurlijk hebben mensen ook in deze sfeer tijd nodig om aan nieuwe ideeën te wennen. Toen de eerste ski dakkoffers werden gelanceerd, werd de fabrikant ronduit uitgelachen. Dit jaar verwacht hij de produktie van „ge stroomlijnde doodskisten" op te kunnen voeren tot 100.000 stuks. KONI presenteerde onlangs de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van ver stelbare schokdempers. Normale stan daard schokdempers worden afgestemd op doorsnee gebruik, een compromis derhalve tussen comfortabel-zacht en sportie/-hard, tussen het rijden bij lage en hoge snelheid en weinig en veel bela den. De nieuwe elektronisch gestuurde schokdemper maakt het mogelijk de werking van de dempers direct af te stemmen naar eigen smaak, rijstijl en omstandigheden. Eén druk op de knop en de rijdende auto reageert in fracties van een seconde via elektronisch ge stuurde miniatuur motortjes die in de schokdempers zijn ingedamd. De be stuurder heeft 'de keuze uit vier posities. BEDIENINGSPANEEL ELECTR0NICA VOORSCHOKDEMPER Onderhoudskosten zijn beheersbaar In 1987 werd 4,7 miljard gulden uitgege ven aan onderhoud en reparaties van personenauto's. Omgerekend pe^ auto komt dit neer op 980,-. Dat is een glo baal gemiddelde. Aan bijna nieuwe au to's wordt minder uitgegeven, aan hele oude ook, want dan is de afweging: repa reren of af laten keuren. Zo op het oog wordt het onderhoud van een auto steeds duurder. Indien echter de be staande cijfers voor inflatie worden ge corrigeerd, blijkt duidelijk dat de gemid delde uitgaven voor auto-onderhoud bij de stijging van de algemene kosten ach terblijven. Het aantal uren dat de auto per jaar in de werkplaats doorbrengt, daalt al jaren. In de toekomst wordt een verdere teruggang verwacht, van 3,8 uur in 1987 tot 3,3 in 1995. Hierdoor zullen ook in de toekomst de onderhoudskos ten beheersbaar blijken. De automatisering schrijdt voort in de autobranche, maar wat merkt de klant daar nu van? In elk geval meer dan alleen efficiency-verbetering, lagere tarieven of lagere tariefstijgingen. Door de automatisering is het bijvoorbeeld mogelijk dat de garage-receptionist of werkplaatschef de klant reeds vooraf kan zeggen hoeveel een reparatie vermoe delijk zal gaan kosten. Ook kan via de computer direct in het magazijn worden gekeken of alle benodigde on derdelen aanwezig zijn. Als er iets ontbreekt, kan het onderdeel bij de importeur of een collega via dezelfde datacommunicatie meteen (met spoed) kan worden be steld. Na afloop van de reparatie of onderhoudsbeurt krijgt de klant een gespecificeerde factuur. Door de klant via een hulpmiddel, de computer, openheid van zaken te geven, neemt de kwaliteit van de dienstverle ning toe. Hetgeen zowel het individuele bedrijf als de branche in zijn geheel ten goede komt. Op het gebied van banden valt niet zo regelmatig iets nieuws te mel den, hoewel elke auto af en toe nieuwe rubbers nodig heeft en er steeds weer nieuwe types verschij nen. Het heeft echter weinig zin die voor het grote publiek uitgebreid te belichten: de bandenspecialist moet maar advies kunnen geven over de specifieke voordelen van weer een nieuwe profieltekening in het rub ber. Echte revoluties in de banden- wereld, zo weet Michelin te mel den, zijn niet zomaar welkom. Zeer velen zijn al blij als ze uit de ge heimtaal op de bandflank kunnen herlei den welke maat, snelheidsklasse en draagvermogen het rubber moet hebben. Het vergt een echte insider om te kun nen kiezen tussen het ene en het andere profiel, als er al keus is binnen de vereis te soort banden. Dit neemt niet weg dat specifieke soorten auto's wel degelijk van speciaal aangepaste banden voor zien horen te worden, zodat het aanbod van verschillende types zeer uitgebreid is. Michelin illustreerde dat onlangs aan de hand van vierwielaangedreven voer tuigen. Speciaal voor de Renault Espace Quadra en Citroen BX 4x4, beide nieu we modellen, ontwikkelde Michelin de MXT4 band. Die moet helpen van de bijzondere voordelen die vierwielaan- drijving biedt optimaal gebruik te ma ken, zoals verbeterde wegligging, met name bij slechte weersomstandigheden. De MXT4 is dan ook een soort M S- band, in klare taal omschreven: een band die het vooral in regen, sneeuw en modder goed doet maar tevens in alle seizoenen bruikbaar is. In de type-aan duiding slaat de „4" dan ook net zo op vier-seizoenengebruik als op specialisatie voor vierwielaangedreven auto's. Uitgebreide keus Echte winterhanden (aangeduid als M S voor modder en sneeuw) zijn in ons land weinig populair, kregen we te ho ren, maar Michelin is er wel goed in ge sorteerd. Het bijzondere van de Miche lin M S-banden is de techniek van zelfslijpende lamellen, met een heel fijn zaagtandprofiel in het loopvlak. Het is wel aan te voelen dat zo'n zaagtandpro- fiel extra grip geeft in langsrichting; de ontwikkeling van dit idee kwam op gang omdat in de meeste landen de klassieke spijkerbanden niet meer of zeer beperkt worden toegelaten. Michelin heeft nu drie series van die XM S-winterban- den, met als nieuwtje de 300-reeks in de categorie H (tot 210 km/h), een winter- band dus waar je hard mee kunt rijden waar ooit de snelheid tot maximaal 150 of 160 km/h beperkt moest blijven. Echt interessant wordt het voor de nog steeds in populariteit groeiende terrein wagens, waarbij al veel eerder dan bij een gewone auto bewust een bandenpro fiel gekozen kan en moet worden naar gelang de gebruiksdoeleinden. Michelin heeft er liefst elf te bieden, waarvan bij voorbeeld de ene het vooral goed doet op de normale weg, een andere op zand en weer een derde op moddergrond. Ook hier weer een nieuwtje met de XM+S 244, een soort dubbel-gespecialiseerde band: een XM+S 200 winterhand, maar dan nog eens aangepast voor terreinwa gens. Voor alle banden, aldus Michelin, speelt het uiterlijk een subjectieve rol: vooral bij terreinwagens moeten de ban den (los van hun feitelijke eigenschap pen) er indrukwekkend uitzien. Mede daarom biedt het merk zoveel verschil lende soorten. De meest uitdagende ontwikkeling waar de bandenindustrie nu voor staat is het overbodig maken van het reservewiel. Onderzoek in Duitsland toonde aan dat een flinke meerderheid der automobilis ten niet blij is met de „thuiskomer"; men voelt zich niet veilig op dat dunne wieltje. Maar de auto-ontwerper wil graag af van extra massa en ruimtebeslag die een normaal reservewiel meebrengt. Daarom wordt er druk gestudeerd op banden die zonder lucht de auto nog be stuurbaar houden en het mogelijk ma ken nog een stukje met beperkte snel heid te rijden. Eerst en vooral, vindt Mi chelin, moet er daarbij een bewakings systeem voor de bandendruk zijn zoals het eigen Tyre Monitor System. Verklik kerlampjes op het dashboard geven daarbij aan dat een band druk verloren heeft. Speciale band/velgsystemen ma ken het mogelijk op een lege band te rij den zonder onmiddellijke rampzalige ge volgen, maar met de ontwikkeling daar van is Michelin voorzichtig. Vooral ver wijst men dan naar het Conti CTS-sy- steem. Een jaar geleden meldde Conti op de autoshow van Genève dat CTS bijna uitontwikkeld was; dit jaar stond voor het eerst een Mercedes met CTS velgen en banden in Genève. Maar ook Conti realiseert zich dat er wel wat aangericht wordt: de auto-industrie moet die spe ciale velgen gaan gebruiken en de ban- denhandel moet het bijpassende rubber in voorraad nemen. Dat kost een hoop, en Michelin houdt zich daarom op de vlakte. „We zijn betrokken bij alle ont wikkelingen, maar wachten af wat de auto-industrie vraagt". Het bandengam ma is zo al ingewikkeld genoeg. PETER FOKKER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 13