Normaal aan het werk,
maar wat is normaal?
Abonnees wachtten gelaten af
Grafici
staken niet
zo maar
Si
5lo
Tweejarige cao zorgt
voor doorbraak
Revalidatie
fonds
BINNENLAND
EcidócSomant
maandag 13 maart 1989 pagina
LEIDEN/DEN HAAG
De krantenbezorgers gin
gen afgelopen woensdag
met een tas vol brieven op
stap. Brieven waarin werd
uitgelegd dat door acties
van de grafici de abon
nees enkele dagen versto
ken zouden blijven van
hun krant. De abonnees
reageerden gelaten, de
stbrm reacties bleef uit.
Slechts een enkele abonnee
bleek niet op de hoogte van
de estafette-acties die de gra
fische bonden ruim een
wfe'ek hielden. Inspecteur L.
„HET HAD NATUURLIJK NIET LANGER MOETEN DUREN"
Dommanschet, verantwoor
delijk voor de bezorging van
kranten in een groot deel
van Den Haag en omgeving,
constateert dat de brief goed
is gelezen. „De abonnees wis
ten wat ze te wachten stond.
Ze volgden het nieuws via
radio en tv en toonden veel
begrip voor het ongemak.
Klachten waren er nauwe
lijks, niet meer dan normaal.
Maar het had natuurlijk niet
langer moeten duren, dan
raakt het geduld op".
Klachten waren er ook niet
van de kant van de bezor
gers. Dommanschet: „Voor
de zekerheid liet ik ze elke
dag toch maar opkomen. Je
wist niet wat er ging gebeu
ren. Die jongens vonden het
prima. Zij krijgen gewoon
doorbetaald. Nee, ze zaten er
niet echt mee".
Ook inspecteur buitendienst
B. Nievelt in Leiden kreeg
opvallend weinig verwijten
te horen. „Soms een flauwe
opmerking over het papier
en de inkt die werden uitge
spaard, maar daar bleef het
bij. Voor die paar dagen kon
men wel begrip i
men wist dat het o
delijke actie ging".
Mevrouw N. van Heuvelen,
verantwoordelijk voor de be
zorging in het grootste deel
van Naaldwijk, kreeg op de
eerste actiedag welgeteld één
klacht binnen. „De mensen
weten dat de bezorging er
niets aan kan doen. Er zijn
hier trouwens nooit veel
klachten. De bezorgers lopen
soms jarenlang dezelfde wijk,
één jongen zelfs al acht jaar.
Een paar dagen geen krant
rondbrengen is een feest
voor die jongens". Over de
acties zelf wil Van Heuveln
niet veel kwijt. „We zijn hier
niet gewend te staken. Zo'n
staking kost toch veel geld.
Jammer dat het niet met
praten was op te lossen".
De staking van de grafici
bij Sijthoff Pers is voorbij.
Een golf van opluchting
spoelde over de redactie
van onze krant: de bezor
gers kunnen weer op pad,
de abonnees blijven niet
langer verstoken van het
nieuws dat zich ver weg,
maar vooral in onze eigen
stad en regio afspeelt. Al
les is weer normaal, zij het
dat de journalisten- een
p£ar uiterst frustrerende
d|gen achter de rug heb
ben: ze verzamelden het
nieuws zoals ze altijd
dden, maar dat nieuws
bfeef steken op de redac-
tif, De grafische collega's
staakten, de persen ston
den stil. Een van onze
verslaggevers hield de
vinger aan de pols van
zijn collega's en kon soms
hoog oplopende emoties
noteren.
RIJSWIJK/LEIDEN
De krant kun je niet mis
sen - geen dag. Het is een
gévleugelde kreet gewor
den. Maar dan wel een die
pas echte inhoud krijgt als
je- eigen krant niet ver
schijnt. Voor de lezers,
maar ook voor journalis
ten.
Natuurlijk, je kunt je krant
rrwssen. Ook redacteuren gaan
op vakantie. En laten we eer
lijk zijn: dan missen we de
krant niet echt. Maar aan de
andere kant: helemaal afstand
nemen van die krant lukt ook
weer niet. Zelfs tijdens een va
kantie bekruipt je het wat
moeilijk onder woorden te
brengen gevoel iets te moeten
dqen met wat je ziet. Zodat een
verslaggever die op zijn cam
ping wegspoelt in wat plaatse
lijk niet eens wordt onderkend
als een natuurramp een 'stuk
kip' doorbelt naar zijn redac-
Want je weet dat, ook al ben je
ze'lf afwezig, er een krant ver
schijnt. Maar het niet-verschij-
nen van de krant door een sta
king van grafici betekent om
gekeerd geen vakantie voor
journalisten. En dan ontstaat
een merkwaardige situatie: je
werkt gewoon aan het dage
lijks produkt, maar je weet dat
het de abonnee nooit bereikt.
Onwezenlijk. Verhalen wor
den geschreven, berichten
wprden bewerkt, gegevens
wórden nagetrokken, pagina's
wórden getekend, maar verder
gebeurt er niets mee. Je hoopt
eerst dat de collega's op de zet-
I tenj en drukkerij een staking
niet echt doorzetten. En als ze
dat wel doen hoop je elke dag
d%t ze 'vandaag' toch wel weer
aan de slag zullen gaan.
Had je het kunnen zien aanko-
m|h? Berichten over stagne
rend overleg tussen vakbon
den en directies. Standpunten
verharden zich. Maar een sta
king0 Ach, zo ver zal het toch
niet komen? Een wilde vak
bondsactie in Amsterdam
blijkt echter geen incident. De
dagen er na volgen meer ac
ties. Geen wilde stakingen
ook grafisch personeel is be
ducht voor de portemonnee.
Maar werkonderbrekingen on
der het mom van vakbondso-
verleg blijken al gauw de aan
zag tot chaos op de redactie te
zijP-
Noodeditie
Het is dinsdag. Daags tevoren
wordt bekendgemaakt dat
dtfze dag het grafische werk
om tien uur in de ochtend
wordt onderbroken. Praten
over acties is het motto. De
vergadering duurt tot 12.00
uur. De piektijd waarop een
middagblad wordt gemaakt.
Overleg in alle regionen. Di
rectie, redactie praten over de
crisissituatie. Van paniek is
geen sprake. Maar goede raad
is duur. Komen we nog uit
vandaag? En zo ja met hoeveel
pagina's? En welke dan? Ge
volg van alle overleg: een
noodeditie van een luttel aan
tal pagina's. De abonnee moet
uiteindelijk worden bediend.
De krant van die dag valt ten
slotte in de bus. Te laat! En
krant? Als redactie ben je blij
dat je het toch nog hebt ge
haald. Maar daarmee houdt de
tevredenheid dan toch wel op.
Te veel kopij is moeten blijven
staan, omdat de noodeditie in
derdaad een noodeditie was.
Gevolg: weer overleg. Wat
moet gebeuren met de kopij
die we de abonnee niet hebben
kunnen aanbieden? De om
vang van de woensdagkrant
biedt soelaas. Die is ruim, heel
ruim en de lezer wordt alsnog
op zijn wenken bediend. Maar
het leed is niet geleden. Op
andere fronten verloopt het
overleg niet zo voorspoedig.
Vakbonden en uitgevers ge
ven elkaar geen duimbreed
toe. Meer acties dreigen. Ulti-
FRUSTRATIES VAN EEN REDACTIE BIJ EEN STAKING VAN GRAFICI
Crisisvergadering van de redactie-staf onder leiding van hoofdredacteur Jaap Hallewas (derde van links), foto: milan konvalinka
worden gesteld en
verlopen. Elders komen vrij
dag en maandag al geen kran
ten uit. Bezorgd gaat met
name de sportredactie het
weekeinde in. Heeft het zin
om op pad te gaan? Zal het
verslag van de bezochte wed
strijden ooit de krant halen?
Er moeten maar liefst tien
sportpagina's worden gemaakt.
Moeten medewerkers al op de
hoogte worden gesteld? Die
komen misschien ook voor
niets.
Dan is het maandag. Vast staat
dat die dag de krant wel uit
komt. Een enorme geruststel
ling. Er is een ultimatum ge
steld dat afloopt zonder dat de
directie een duimbreed heeft
willen wijken. De staking
wordt aangekondigd. Vanaf
woensdag 06.00 uur ligt alle
grafische arbeid bij Sijthoff
Pers stil. En zal er voor onbe
paalde tijd geen krant ver
schijnen. Weer overleg. Op
alle fronten. Wat kan de re
dactie doen. Wat moet ze
doen? En mag ze wat doen?
Allemaal vragen die gaande
weg worden beantwoord. On
dertussen steekt een aantal re
dactieleden de koppen bij el
kaar: de abonnee kan toch niet
in. de kou blijven staan? Nog
los van het punt dat hij betaalt
voor de krant. Elke dag. De
abonnee heeft recht op infor
matie. Hoe summier dan ook,
is de opvatting van de bezorg
de redacteuren.
Ideeën worden gelanceerd.
Een noodeditie mag en kan
trouwens niet worden ge
maakt, heeft de directie al la
ten weten. Maar is er toch niet
iets te bedenken? De abonnees
kunnen vanaf woensdag niet
worden bereikt. Weliswaar be
horen de bezorgers niet tot het
stakende grafische personeel,
maar de chauffeurs wel. De
brievenbus is dus onbereik
baar. Maar het publiek niet.
Dinsdagavond een soort pam
flet op pagina-formaat maken?
De staking begint immers pas
woensdagochtend om 06.00
uur. Alles wat voor die tijd
wordt gemaakt mag toch nog
in het bedrijf zelf worden ver
vaardigd?
Inseinen
Een ludieke actie van de re
dactie moet kunnen. Heeft
niets met breken van de sta
kingsactie van doen. Redac
teuren moeten het paginagrote
pamflet gaan uitdelen. De le
zer moet immers kenbaar wor
den gemaakt dat de redactie
wel wil, dat de journalisten
niet staken. En een beetje
mondreclame is ook nooit weg.
Andere media moeten worden
ingeseind. Hilversum, Radio
West, Radio Rijnland mogen
best weten dat de redactie zich
mobiliseert. Bulletins bij de
uitdeelposten en op de losse-
verkooppunten? Wat voor bul
letins? De mededeling dat de
krant niet uitkomt? Nieuws
doorsluizen? Losse gedachten,
wilde ideeën? Een krant ver
koop je ook met een stuntje
tenslotte.
En intussen wordt gewoon aan
een krant voor de volgende
dag gewerkt. Want uiteinde
lijk zouden de grafici kunnen
besluiten toch aan het werk te
blijven. Bovendien: de grafici
mogen staken; de redactie doet
dat niet. Normaal aan het
werk dus. Maar wat is nor-
Woensdag 06.00 uur. Het grafi
sche werk ligt stil. De nachtre
dactrice van de sportredactie
heeft haar werk gedaan, is in
middels gaan slapen. Voor de
ochtendploeg heeft ze de vol
gende boodschap achtergela-
„Wat is dommer; wat jullie nu
gaan doen, of wat ik vannacht
heb gedaan?".
Woensdag 07.00 uur. De zij-in
gangen van het bedrijf zijn af
gesloten en bij de hoofdingang
is een scherpe controle. Sta
kingsbrekers zijn niet welkom
om zinloze spanningen te
voorkomen. Redactieleden en
collega's van de admistratieve
afdelingen mogen, door die'
ene deur die open is, wel naar
het gebouw in. De eerste drup
pelen binnen. De sfeer is nog
normaal. Het lijkt een gewone
doordeweeks dag. Maar niet
voor lang. Het ochtendoverleg
over de krant van die dag be
gint als gebruikelijk. Een tikje
lacherig. Maar humor hoort bij
journalistiek. Een grap kan het
soms treurige nieuws aardig
compenseren nietwaar. Gaan
deweg de indelingsbijeen
komst voor de krant die nooit
een krant wordt, wordt de
sfeer echter onwezenlijk. Toch
wordt er nog geschoven met
berichten. Dat op pagina een,
dal naar drie. Maar door de
merkwaardige situatie vergeet
de hoofdredacteur zijn gebrui
kelijke kruisje te zetten bij het
artikel dat de opening van de
voorpagina zal worden.
Woensdag 11.00 uur. Beraad.
Alle rubriekshoofden verza
meld in de kamer van de
hoofdredactie. Wat te doen?
Een krant maken die niet uit
komt is niet zinvol. Dus iets
anders. Om op alles te zijn
voorbereid wordt besloten
toch een basis-aantal pagina's
te maken. Elke rubriek levert
één pagina. Voor het geval er
tussentijds een akkoord wordt
bereikt. Elke rubriek een pagi
na betekent een tiental pagi
na's. Voor een krant die waar
schijnlijk weer niet verschijnt.
De eerder genoemde sportcol-
lega wordt meegedeeld dat er
woensdagnacht niet behoeft te
worden gewerkt. Twee colle
ga's komen de volgende dag
een paar uur eerder om die
ene pagina te maken. Verder
overleg over wat te doen als
de krant zaterdag wel bij de
abonnees in de bus valt. Beslo
ten wordt onder meer dit ver
haal te schrijven. Om de lezer
uit te leggen wat een staking
van grafici voor de redactie
zijn eigen lijfblad bete-
Grappi
<en
Woensdag 14.00 uur. Middago-
verleg. De anekdotes komen
op tafel. De grappen ook. „Het
enige dat was gedrukt, was de
stemming". „Vandaag openen
we de krant met het nieuws
dat we niet uitkomen". Maar
ook tekenen van wrevel. „Tot
gisteren schrééf ik het woord
frustratie steeds verkeerd. Nu
weet ik perfect hoe het moet.
En vooral ook wat het bete
kent".
„Dinsdag tien uur gewerkt.
Naar persconferentie geweest
in Amsterdam over kaas. Ver
haal gemaakt. Laat thuis. Staat
niet in de krant. Komt wel
licht ook helemaal nooit meer
in de krant".
Een opmaakredacteur toont
een 'dummy' van de sportpagi
na. Ziet er mooi uit. Mooie
verdeling van de foto's en der
gelijke. „En dit is de binnen
landpagina". Te zien zijn de
ingetekende korte berichten
boven in de pagina. De andere
berichten die zijn gemaakt en
ingeleverd heeft hij maar wat
slordig aangegeven.
Woensdag 16.30 uur. Een ver
slaggeefster van Radio West
meldt zich bij de hoofdingang.
Ze reageert op een naar de
media gestuurde fax van de
hoofdredactie dat de redactie
via de 'concurrent' de luiste
raars best wil laten weten wat
de redactie van een krant doet
die niet uitkomt. Werken. Pra
ten. Grappen. Werken. La
chen. Overleggen. Geïnter
viewd worden door Radio
West. Welks vertegenwoordig
ster zegt anderhalve minuut
zendtijd te hebben voor het
item van de aan een niet ver
schijnende krant werkende re
dactie.
Woensdag 17.10 uur. De pre
sentator van Radio West kon
digt het hiervoor vermelde on
derwerp aan. Redactieleden
spitsen de oren. Bandrecorders
worden aangezet. Leuk voor
later. De abonnee-luisteraar
krijgt te horen hoe een redac
teur zich voelt die bezig is met
nieuws dat een dag later geen
nieuws meer is. Daarom ook
graag te gast bij Radio Rijn
land, die luisteraars infor
meert en zo ook onze niet-be-
reikte abonnees inlicht.
Onwerkelijk
Donderdag 08.00 uur. Ochten
doverleg. Indeling van de
krant van vandaag, die weer
niet zal verschijnen. Dat is te
merken in het overleg. Niet
meer zo onwezenlijk, wel on
werkelijk. Er wordt opnieuw
'gewoon' gewerkt. Want om
10.00 uur is er een vergadering
van de vakbonden. En wie
weet stopt de staking en dan
moet de kopij klaarliggen.
Maar het resultaat is teleur
stellend: de staking wordt
voortgezet en de volgende dag
is er weer een vergadering
van de actievoerders.
Donderdag 11.00 uur. Extra
ochtendberaad rubriekshoof
den. Aanwezig een KRO-ra-
dioverslaggever, die 's avons
in de uitzending komt. Beraad
is niet veel anders dan daags
tevoren. Er is te veel onzeker
heid. Enige verschil is de mi
crofoon die beurtelings voor
de mond van aanwezigen
wordt gehouden. Over gang
van zaken vrijdag en zaterdag
valt nog nauwelijks wat te zeg
gen. Gevoel van machteloos
heid dringt zich steeds sterker
op. Hoe lang gaat het duren?
Wat kunnen we doen?
Donderdag 14.00 uur. Geruch
ten sijpelen door dat actie tot
en met vrijdag zal voortduren.
En waarschijnlijk ook tot en
met zaterdag. Zelfs geluiden
dat tot en met maandag wordt
gestaakt door de grafici klin
ken door. Hetgeen zelfs het
schrijven van dit verhaal, be
stemd voor de zaterdagkrant
tenslotte, tot een tamelijk zin
loze bezigheid lijkt te maken.
Maar misschien kunnen we de
pagina toch meenemen in de
eerste krant die dan wel ver
schijnt.
Donderdag 16.15 uur. De re
dactieburelen zijn dun bezet.
De aanwezige redacteuren
stellen nog steeds dapper een
krant samen. De anderen zijn
op stap om te werken aan
minder actuele onderwerpen.
Stukken die dat is zeker
ooit nog wel de krant halen.
En dus de abonnee bereiken.
Maar wanneer? Die nijpende
vraag wordt steeds kwellen
der. Spontaan gevormde
praatgroepjes bespreken ook
andere dan journalistieke on
derwerpen. Hoe veel gaat deze
staking het bedrijf kosten?
Kan bruin dit dan wel trek
ken? De gemotiveerdheid om
op papier een actuele krant te
blijven 'maken neemt af. Een
gevoel van berusting maakt
zich langzaam meester van
een aantal collega's. Woede
overheerst bij anderen. Niet
over de mededeling van de
hoofdredacteur dat op vrijdag
wordt afgeweken van de pro
cedure van de twee dagen er
voor. Er zal geen beperkte
krant worden gemaakt 'voor
het geval dat'. Er is vrijdag
geen geval dat. Alle aandacht
wordt gericht op de krant van
zaterdag die enige kans op
verschijnen lijkt te maken. De
nachtdienst vervalt. De och
tendbezetting wordt aangepast.
Plezierig voor collega's die
niet tegen vroeg opstaan kun
nen maar zich toch elke och
tend om een uur of zes over de
nog uitgestorven wegen naar
de krant spoeden. Ze mogen
een dagje wat langer blijven
liggen. Lekker. Maar de aan
leiding voelt niet prettig aan.
Niets is zo ellendig als onze
kerheid.
Duidelijkheid
Vrijdag 08.00 uur. Slechts een
aantal deelredacties is bezet.
Waar normaal gesproken de
redactie baadt in een zee van
licht en bruist van de activiteit
moet de binnenkomende op
maakredacteur zelfs de lam
pen boven zijn eigen bureau-
blokken aandoen. Overleg
blijft nodig. De stakers verga
deren om 10.00 uur. Om tien
over tien meldt de namens de
redactie daarbij aanwezige
verslaggever dat er zekerheid
is. Ook zaterdag geen krant.
Pas maandag verschijnt er
weer een uitgave. Eindelijk
duidelijkheid. Er kunnen spij
kers met koppen worden ge
slagen. Een indeling voor de
krant van maandag. Afspra
ken over de vraag wat te doen
met het zich ophopende
nieuws. Bespreken van wen
sen van deelredacties. Er gaat
weer een krant worden ge
maakt, hoewel het nog drie
dagen duurt voor die uitkomt.
Vrijdag 15.00 uur. Laatste be
raadslaging van de redactie als
afsluiting van een crisisperio
de. Afspraken worden beves
tigd. Bezetting van de zondag-
dienst wordt vastgelegd. De
sfeer is er één van opluchting.
We kunnen weer aan het
werk. Een krant maken. Een
echte. Eentje die bij de abon
nees terecht komt.
Maandag 12.00 uur. De krant
is bijna klaar, de laatste be
richten worden afgegeven.
Binnen een uur rolt zij van de
pers. De krant - we hebben die
de afgelopen week node
moeten missen. Elke dag.
FRANK WERKMAN
Dagenlang lege krantentassen en lege krantenwagens voor de
drukfabriek van Sijthoff Pers in Rijswijk.
foto' milan konvalinka
teN H,
i Neder
bg op
fntrale:
|nds ga
ptekeni
irbruiV
[eter. I
jj een^
DEN HAAG De onge
veer vierhonderd grafi
sche werknemers bij Sijt
hoff Pers kwamen vorige
week woensdag voor dag
en dauw voor het eerst
bijeen in het wijk- en
dienstencentrum ,,'t Keer
punt" in de Haagse wijk
Bezuidenhout, dat door de
bonden als actiecentrum
werd gebruikt.
Van een uitgelaten stemming
is de eerste ochtend geen spra
ke. In een lange rij wachten de
werknemers zwijgend op hun
beurt om zich in de ontmoe
tingsruimte van 't Keerpunt
als staker te laten inschrijven.
Hier en daar wordt met ge
dempte stemmen gesproken.
Toch zijn de stakers vastbera
den. „Als we nu verliezen,
verliezen we de volgende keer
weer", redeneren zij. „Grafici
staken niet zomaar. Dan moet
er echt wat aan de hand zijn".
FNV-woordvoerder Harry
Staas verbreekt de ochtendstil
te, met een megafoon spreekt
hij de stakers toe. Zij moeten
vandaag pamfletten versprei
den, waarin het publiek het
hoe en waarom van de staking
wordt uitgelegd. De Haagse
winkelcentra en het Centraal
Station worden als uitvent-
de radio-verslaggeef«,c,injp
ster van de VARA verhefferËTab
de stakers even hun stem. Niaqo get
kan heel Nederland horen datten t»0
zij met velen zijn. jn Vo<
Een dag later, donderdag on^ei gas.
tien uur 's morgens, stroomt
het plein voor ,,'t Keerpunt'tZZIZ
vol met stakers. Zij lijken niM^Tj
strijdlustiger. Vandaag houdl% W
de voorzitter van Druk en Pa-% M
pier, Toine Doezé, een open- Wl
lucht-toespraak. Een groep
collega-stakers met spandoek,
werknemers van Hofstad
Techniek uit Zoetermeer, dié
hun solidariteit komen betui-L. -
gen, wordt met applaus be-A
groet. „Wij willen de bedrijvenA
niet kapot staken, daarom m/
hebben we voor de estafette W
gekozen", houdt Doezé even
later zijn gehoor voor. Dan be
klimt Staas het katheder, een
tafeltje bij een lantaarnpaal
De stakers moeten stemmen1^
over het vervolg van de actie^n de
Slechts acht stakers willerjtter v
weer aan de slag. uur v
Vrijdag is het aantal werkwil-^ q v
ligen gegroeid tot 28. Zij blij-'
ken gevoelig voor de medede-
ling van Staas dat er bewegin^[isser
zit in het werkgeversfront. Ddhrijft
werkgevers houden niet meeianoch
vast aan hun eindbod, zij wil-.aarva
len weer praten. „En wij zijr^an j<
iemar
pmme
compromissen
(Vervolg van de voorpagina)
DEN HAAG Toen het
cao-overleg twee weken
geleden vastliep was het
eindbod van de werkge
vers aanvulling van de
vut-uitkering tot 100 pro
cent boven de 60 jaar en
twee procent loonsverho
ging. De doorbraak in het
overleg kwam toen geko
zen werd voor een tweeja
rige cao.
Na zestien uur vergaderen
kwam twee maal twee procent
loonsverhoging (per 1 februari
'89 en '90) uit de bus, alsmede
de toezegging dat jaarlijks
drie- a vierduizend leerlingen
worden opgeleid. De vut-rege-
ling wordt uitgebreid tot 58 en
59-jarigen met een veertigjarig
dienstverband. Deze werkne
mers krijgen aanvulling van
de uitkering tot 90 procent.
Verder krijgen arbeidsonge
schikten van 50 jaar of ouder
tot hun pensionering een aan
vulling tot 90 procent van het
netto loon.
Naar verwachting zullen door
uitbreiding van de vut-rege-
ling 600 banen vrijkomen.
Loonruimte
De werkgevers hebben becij
ferd dat de nieuwe cao dit jaar
5,1 procent extra kost en in
1990 4,4 procent. Volgens de
grafische bonden van FNV en
CNV bedraagt de loonruimte
in 1989 totaal zes procent.
Secretaris mr. J. Dienske van
het KVGO zei dat er nu voor
1989 is uitgekomen wat de
werkgevers de vorige keer
ook al hebben geboden, maar
dat het afsluiten van een twee
jarige cao het mogelijk heeft
gemaakt om wat meer aan de
eisen van de bonden tegemoet
te komen. Hij zei dan ook, dat
„de blokkade door de FNV
van tweejarige contracten de
stakingen heeft veroorzaakt".
Doèzé ontkende dat er sprake
?rwijte
[sprakf
jken h
inkele
»n Ar
is van zo'n blokkade door d£e^, Y'
vakcentrale: „Wij zijn een au[m 9e
tonome bond". Hij noemde hefns
onderhandelingsresultaat
stekend". Volgens hem w
het „een cao die alle waard!
toekent aan werkgelegenheid!
arbeidsmarkt en opleidingen
en de positie van mensen mei
een uitkering". De klachter,
van werkgevers over verstoor.gjsj
de verhoudingen deed hij
htwer
famm
Dagbladen
Van de regionale dagbladen i?* ^ai
de Provinciale Zeeuwse Cou'c am
rant (PZC) door de stakingsacel te
ties nog wel het hardst getroftet o
fen. Bij dit dagblad werd anyonHs'
derhalve week gestaakt. r„
Het Financieel Dagblad iif*Ism€
Amsterdam kwam zaterdaptuur
niet uit hoewel de krant techaar e
nisch gezien daar wel toe irt-ograi
staat was. De directie had d^_voo
mogelijkheid de zaterdageditie...,,^.,
elders te laten drukken maar' P
zag daar van af omdat de be['J"eK
zorgers te grote risico's zouded^heic
lopen. Het FD van vrijda$ardi£
verscheen wel, nadat was uit-aan".
geweken naar een Belgische
drukkerij.
Uitgeverij Wegener in Apel^ar of
doorn raakt door de acties eert'nen X
belangrijke order kwijt. Dé«ig ge
uitgever van het Reformato^dA,
risch Dagblad, K. Bokma, be^ndida
sloot uit te zien naar een andean een
re drukkerij „waar men de ga-H reg
rantie kan geven dat er nie®z°nde
wordt gestaakt". Het huidig^A et
contract loopt 31 decembefvoi"m(
1990 af. Met de opdracht igt en
jaarlijks een bedrag van tusseifrs wil
de 6 en 7 miljoen gulden geacht
moeid.
De grafici bij Wegener die a
woensdag het werk haddeiA
neergelegd, gingen zaterdagj-%
ochtend nadat zij hadden inge
stemd met het principe-ak
koord meteen weer aan d(_
slag. Via reclamevliegtuigjeilr*
maakte de Nieuwe Apeldoorn-
se Courant bekend dat de za
terdageditie alsnog
schijnen.
'Ien i
ietaris
Minimumsalaris grafisch personeel
februari 1989 en 1990
van de onderdelen van het be
reikte akkoord.
In onderstaande tabel een aan
tal minimum-maandsalarissen
volgens de huidige cao (het
bedrijf tot bedrijf. BovendienSDrai.
zijn er toeslagen mogelijk voof^
overwerk (afhankelijk van her
tijdstip van 25 tot 300 erf>k
voor ploegendienst. trtner
Voorbeeld:
Een volledig opgeleide 21-jari|^^^
Leeftijd
16 jaar
19 jaar
21 jaar (en ouder)
I IV VI
946,92 1106,04 1221,48
1513,20 1767,48 1948,44
2121,60 2263,56 2433,60
technisch personeel van het
grafisch bedrijf is verdeeld
over zes functiegroepen; func
tiegroep I telt de ongeschool
den, functiegroep VI de meest
vakbekwame werknemers).
Aanvullingen op het mini
mumsalaris verschillen van
ge graficus bij de dag
weekbladen (groep IV) v
dient volgens de cao minimaaT
2263,56. Door een aanvulling
op zijn salaris (bomilo) er
toeslag van 25 wegens t
ploegendienst komt hij uit o
een salaris van 3229,20. h(t rots
Al meer dan 25 jaar helpt het NRF hun gelijke
kansen te geven door financiële steun aan
honderden projekten in Nederland.
Helpt 0 mee? Ja, toch zeker! GIRO 953
Nationaal
Voor informatie:
J. F. Kennedylaon 101
3981 GB BUNNIK
tel.: 03405-63244
