Jan Toorop: vakman
maar geen vernieuwer
Voorzichtig spel
Joke Hartzheim
en ArianeKarres
Jaap van de Merwe als
de rebelse cabaretier
Stichting Oude
Muziek met dertien
concerten
Verzetspri js voor
Jan Kassies
3 KUNST
£eidóe@otuont
DINSDAG 21 FEBRUARI 1989 PAGINA 14
Unieke kleitabletten
voor studie bij VU
AMSTERDAM De Vrije Universiteit
(VU) in Amsterdam krijgt vandaag een
unieke collectie kleitabletten in bruikleen.
De verzameling is bedoeld als studiemateri
aal voor het onderwijs in de Semitische ta
len. De collectie is eigendom van de Katho
lieke Universiteit Nijmegen, die door het
opheffen van de studierichting Semitische
talen de verzameling niet meer kan gebrui
ken. De zogenoemde collectie Van der Meer
(genoemd naar prof. Petrus van der Meer
1895-1963) bestaat uit 150 beschreven en on
beschreven objecten, waarvan zo'n 70 stuks
met spijkerschrift beschreven kleitabletten.
Ze zijn afkomstig uit Mesopotamië en ko
men uit de periode 2600-400 voor Christus.
De verzameling zal in de bibliotheek van de
VU worden ondergebracht.
Falu en Pena samen
ook in Den Haag
GRONINGEN De gitaristen Eduardo
Falu en Paco Pefta geven volgende maand
in ons land samen vijf concerten. Ze wisse
len hun gitaarkunst in samenspel voor het
eerst uit op 8 maart in Groningen en voor
het laatst op 12 maart 's middags in Amster
dam en 's avonds in Den Haag. Falu won als
klassiek gitaris de wereld met zijn Argen
tijnse volksmuziek, Pefta is al jaren een
graag gehoorde vertolker van Spaanse fla-
mencomuziek. De twee gitaargrootheden
staan zelden samen op een podium; ze tre
den wel al jaren als solist op. Met zijn mu
ziek slaat Falu een brug tussen de onverval
ste folklore en het klassieke van de Spaanse
gitaarschool. Pefta geldt al jaren als de am
bassadeur van de flamencomuziek, waar
voor in ons land grote belangstelling bestaat.
Zilveren Knip voor
Annie M.G. Schmidt
AMSTERDAM De Zilveren Knip 1989 is
toegekend aan de schrijfster Annie M.G.
Schmidt. De RAI kent deze onderscheiding ie
der jaar toe aan een persoon of instelling die
zich op bijzondere wijze verdienstelijk heeft ge
maakt voor de Nederlandse consument. De jury
zegt de keuze op de schrijfster te hebben laten
vallen omdat ze al jaren „op consequente wijze
op zowel kritische als humoristische wijze
maatschappelijke gebruiken, verworvenheden
en ontwikkelingen onder woorden weet te
brengen voor een breed publiek en vele leef
tijdsgroepen. Situaties rond het huis en het
huishouden zijn daarbij vaak het uitg
prijs op 3D maart uitgereikt tijdens de opening
van de Huishoudbeurs 1989 in de RAI. Vorig
jaar ging de prijs naar oud-minister P. Winse-
mius.
Louvre maand dicht
PARIJS Het Louvre heeft zijn deu
ren gisteren voor een maand gesloten
wegens een grote interne verhuizing.
Pas op donderdag 30 maart kunnen de
bezoekers weer naar de Mona Lisa en
de Venus van Milo kijken, nadat presi
dent Mitterrand de nieuwe ingang van
het museum heeft geopend. Die is
voortaan onder de glazen pyramide van
de Chinees-Amerikaanse architect Pei.
In de centrale ontvangsthal komen on
der andere een grote bibliotheek, kunst-
boutiques, een vergaderzaal, twee res
taurants en een peuterspeelzaal. Vorig
jaar trok het Louvre 3,5 miljoen bezoe
kers, waarvan ruim tweederde buiten
landers. Met de nieuwe entree en een
betere bereikbaarheid van de verschil
lende collecties moet het bezoekersaan
tal bijna verdubbelen.
OVERZICHTSEXPOSITIE GEMEENTEMUSEUM
DEN HAAG Er kan
heel wat over kunstenaars
worden afgepraat, maar
velen menen dat de wer
kelijke identiteit van een
kunstenaar, zijn kunst
werk is. Men hoeft niets
van het leven van Vincent
van Gogh af te weten om
te begrijpen wie Vincent
van Gogh was en waar
zijn werk over gaat. Zijn
schilderijen spreken wat
dit betreft overduidelijk
taal. Een levensbeschrij
ving zou hooguit het ge
voel dat zijn schilderijen
oproepen naderhand kun
nen bevestigen. Datzelfde
geldt voor Piet Mondri
aan. Het geestelijk proces
dat bij Mondriaan plaats
vond, is duidelijk in zijn
werk terug te vinden.
Beziet men echter de schilde
rijen en tekeningen van Jan
Toorop, vanwie zoals bekend
is momenteel een overzicht
stentoonstelling in het Haags
Gemeentemuseum is ingericht,
dan wordt eigenlijk niet echt
iets duidelijk over deze kun
stenaar. Door de verschillende
stijlen die Toorop hanteert,
lijkt de conclusie gerechtvaar
digd dat hij vooral een zoeker
was. Iemand die het leven en
de schilderkunst onderzoekt
en steeds tot nieuwe conclusies
komt. Maar dit was niet zo.
Toorop deed op zijn reizen
naar het buitenland wat dat
SM
Jan Toorop: Trio fleuri (1885/86).
betreft veel „inspiratie" op.
Zelf echt vernieuwend bezig
zijn, was er eigenlijk niet bij.
Op de tentoonstelling die
eerder in Japan gehouden
werd en waarbij 36.000 bezoe
kers werden genoteerd, zijn
invloeden te zien van het im
pressionisme, het pointillisme
en het symbolisme. Van deze
stromingen maakte Toorop
zich als één van de eerste Ne
derlanders, meester. Beroemd
werd hij vooral door zijn sym
bolistisch werk, waarvan ve
len menen dat hij één van de
meest oorspronkelijke vertol
kers was. Toch zijn het vooral
deze stromingen, die mij als
toeschouwer doen afvragen:
wie was nu eigenlijk Jan Toor
op. De verandering in stijl had
namelijk niets te maken met
de uiting van een noodzakelijk
innerlijk proces. Toorop nam
gewoon een andere taal aan
om zich in uit de drukken.
Maar dit was niet zijn eigen
taal. Zelfs de ideeën die achter
de stromingen zaten, werden
hem door anderen aangedra
gen. Zo was het pointillisme
van Jan Toorop niet de weten
schappelijk kleuranalyse en
wegbereider voor de abstrac
tie, zoals dat voor bijvoorbeeld
een Seurat of Signac het geval
was. Deze onechtheid of onop
rechtheid, die in zekere zin in
de werken aanwezig is, is ook
voelbaar. Een kunstwerk moet
ontstaan vanuit een innerlijke
noodzaak. En de kunstenaar
dient daartoe diep af te dalen
in zichzelf om tot het mysterie
te komen waar alle kunst over
gaat. Volgens mij deed Toorop
dat niet en dat verklaart mis
schien waarom sommige wer
ken een zo oppervlakkige in
druk maken en de kunstenaar
zelf zo ver te zoeken lijkt. Hij
komt dan inderdaad over als
iemand die zich heeft laten
meevoeren in een voorhoede,
zonder het voorafgaande pro
ces te hebben meegemaakt.
Wat dat betreft kan Toorop
zelfs geen intelectualisme in
de kunst worden verweten.
Toorop was een virtuoos, die
heel goed greep had op zijn
doeken. Uiteraard drukte hij
ook zeker zijn persoonlijk
stempel op de werken. Zoals
iedereen een persoonlijk hand-
schift heeft, welke taal hij ook
bezigt, zo kun je zeker ook van
de werken van Toorop zeggen
dat hij er altijd een persoonlij
ke draai aan gegeven heeft.
Zijn vakmanschap stelde hem
in staat schitterdende doeken
te maken, maar een vernieu
wer in de kunst was hij zeker
niet. Veel meer een kunste
naar met een eigen gezicht is
Toorop naar mijn mening in
Jan Toorop: Bollenvelden bij
de werken waarin hij zich niet
door bepaalde stromingen laat
leiden en zijn eigen weg gaat.
In die werken is ook de kun
stenaar zelf voelbaar. Pas echt
persoonlijk aan het werk gaat
Toorop naar miin mening, als
hij een eigen thematiek gaat
ontwikkelen waarbij hij de
vrouw als mysterieuze groot
heid en symbool van goed en
kwaad ziet. Zijn werk wordt
dan expressiever en meer ge
laden. Dat Toorop zich in 1905
tot het katholisisme bekeert is
dan ook een logisch gevolg
van zijn denken en thematiek.
Het werk dat volgt is naar
mijn mening veel persoonlij
ker en indringerder en ik ben
het dan ook niet eens met de
kunsthistorici die menen dat
het artistiek met Toorop ge
daan is, als hij zich tot het ka
tholicisme bekeert.
Het literaire verdwijnt en
maakt plaats voor een eigen
visie, die vaak religieus is en
t (1885).
maatschappijkritisch. Het is
dan dat Toorop volgens mij
het dichtst bij zijn werk staat
en dus ook het meest eerlijk
bezig is. Indringend vind ik
wat dat betreft zijn tekeningen
over bijbelse voorstellingen,
zoals de tekening „Credo" uit
1911 of "Het gebed" uit 1914,
waarin zelfs in het karton,
waarop de krijttekeninge is
gemaakt, is gekrast. Expressief
zijn ook zijn zwarte krijteke-
ningen van apostelen.
In het expositiegebouw van
het Haags Gemeentemuseum
worden de 243 kunstwerken
van Toorop geselecteerd op
stijl, tentoongesteld. Het vroe
ge meer impressionistische
werk en veel tekeningen zijn
vooral op de begane grond on
dergebracht. De pointillisti
sche schilderijen en de symbo
listische werken hebben een
min of meer gescheiden op
stelling op de eerste verdie
ping, terwijl de portretten en
FOTO: PR
meer expressionistische teke
ningen, grafiek en de affiches
de derde verdieping in beslag
nemen. De tentoonstelling ein
digt met het werk, dat hij in
zijn katholieke periode maak
te. De ingang naar de tentoon
stelling is in het expositiege
bouw. Het Berlagegebouw is
vanaf deze week dicht, van
wege een ingrijpende reorga
nisatie. In verband daarmee
zijn ook de openingstijden ver
anderd: van dinsdag tot en
met zondag van 11-17 uur. De
toegangsprijs tot de tentoon
stelling „Jan Toorop 1858-
1928" bedraagt voor personen
boven de 13 jaar vijf gulden.
Kinderen van 5 tot 13 jaar en
houders van Pas 65 betalen
vier gulden. Voor kinderen tot
vier jaar en leden van de Ver
eniging van Haagse Museum
vrienden is de toegang gratis.
Houders van een Museumjaar
kaart betalen twee gulden.
SYLVIA VAN LEEUWEN
Concert door Joke Hartzheim (viool)
en Ariane Karroa (piano). Werken
van Leclair, Mozart, Schubert,
Brahma en Bartok. Gehoord in de
Kapelzaal van K&O in Leiden op 20
februari.
Het solistenduo dat zich gister
avond in Leiden presenteerde
met een keuze uit de literatuur
voor viool en piano had het
zichzelf niet eenvoudig ge
maakt. De uitgevoerde muziek
was gekozen uit vier verschil
lende tijdperken die evenveel
muzikalewerelden vertegen
woordigen. en elk met hun bij
zondere idioom om een eigen
aanpak vragen. De concentra
tie verdween echter nooit en
elke compositie werd levendig
en zorgvuldig uitgevoerd. Het
publiek van de behoorlijk ge
vulde Kapelzaal toonde zich
dan ook enthousiast.
Er viel veel te genieten. Joke
Hartzheim is een violiste die
aan de snaren voortdurend
een wonderschone toon ont
lokt en voor wie speltechniek
allang niet meer een primaire
moeilijkheid vormt. In haar
gedegen en precieze begelei
ding van deze violiste toonde
Ariane Karres zich een erva
ren pianiste en een bijna vol
leerd begeleidster. Kortom, er
werd gemusiceerd. Een pro
gramma van anderhalf uur
waarin werken van de barok
tot en met de twintigste eeuw
worden gebracht, is - ik merk
te het al op - geen kleinigheid.
Bij zulke concerten ziet men
niet zelden dat werk uit ver
schillende perioden door een
gelijkvormige, te weinig be
wust afwijkende, benadering
de kans lopen aan oorspronke
lijke zeggingskracht in te boe
ten.
Het programma voor de pauze
was hiervan een voorbeeld. Zo
was het verschil in stemming
tussen de hoogbarokke sonate
in D (opus 9 nr. 3) van Jean
Marie Leclair (1697-1764) en
Mozarts klassieke sonate in A
(KV 305) niet overtuigend ge
noeg aangebracht. Leclair
werd overigens wel doordacht
en elegant gespeeld, maar men
had het graag allemaal wat
lichter gehoord en met meer
rust erin. Ook Mozart klonk
hier en daar gehaast. Maar
vooral leken beide sonates gis
teren te veel op elkaar, wat ei
genlijk volstrekt niet zou
moeten. Daarbij bleef de pia
no, behalve in een solo tussen
de eerste en tweede variatie op
het andante grazioso (Mozart),
te weinig geprononceerd, te
wolkig. Deze muziek had best
met wat minder pedaalwerk
toegekund.
Franz Schuberts sonate in a (D
385) werd met veel inzet en
het nodige gevoel gespeeld
maar met een iets gedurfdere
visie op dit stuk, duidelijker
onderscheiden van Mozarts
compositie, zouden beide ar
tiesten ongetwijfeld meer in
druk hebben gemaakt. Mis
schien dat dit gebrek aan vast
beradenheid verantwoordelijk
was voor een aantal onafge
werkte, niet voldoende uitge
speelde slotnoten. In de sonate
nr. 2 in A (opus 100) van Jo
hannes Brahms waren deze
bezwaren goeddeels opgehe
ven. De drie prachtige delen
klonken vloeiend en natuur
lijk. Ook Belé Bartoks „Roe
meense volksdansen" kregen
wat ze nodig hebben: pittig
spel in de puntige ritmes en
met overgave gestreken muzi
kale mijmeringen.
TOM STRENGERS
Geen krant ontvangen? Bel tussen 18.00 en 19.00 uur, zaterdags tussen 14.00
en 15.00 uur. telefoon 071-12.22.48 en uw krant wordt nog dezelfde avond
nabezorgd.
Jaap van der Merwe: „Cabaret is de minst gedemocratiseerde vorm van kleinkunst". FOTO: SP
AMSTERDAM De Amster
damse cabaretier/schrijver
Jaap van de Merwe is zondag
op 64-jarige leeftijd tijdens een
verblijf in Oosterhout na een
hartaanval overleden. Hier
mee kwam een eind aan een
strijdbaar artistiek leven, dat
hij had ingezet voor de be
wustwording van de kleine
man door middel van het the
ater. Hij ging door het leven
als een „rode cabaretier" en
was inzoverre solidair met de
maatschappelijke verschoppe
ling, dat hij nooit marchan
deerde met het grote geld, niet
met theaterdirecteuren of ar
tistieke managers.
Als er niemand naar het thea
ter kwam, ging zijn voorstel
ling niet door. We hebben hem
eens met één man publiek ont
moet in de hal van het Kur-
haus. Drie man, waarvan één
de artiest. Er is die avond geen
voorstelling gegeven, wel ge
praat over het recht van de
onaanzienlijke mens op een
waardevol leven. Jaap van de
Merwe als socialist pur sang.
Maar niet altijd even puur van
zang. Helaas bepaalde zijn
treurige kijk op de samenle
ving veelal de toonzetting van
zijn liedjes, waarbij hij zichzelf
begeleidde op de gitaar. Daar
door deed hij tekort aan de
theaterwet, dat publiek gea
museerd wenst te worden. Zijn
menselijke oprechtheid zat zijn
theatrale persoonlijkheid in de
weg.
De Parijse cabaretier Aristide
Bruant geldt als de vader van
alle cabaretiers. Niet voor
hem, zoals hij stelde in zijn be
ginselverklaring over zijn wij
ze van werken. Hij koos als
zijn grote voorbeeld Jules
Jouy, ook een Parijzenaar, die
als theaterman stond omschre
ven als „de rode nachtuil".
Deze kleinkunstenaar, voor
zijn dagelijks brood emailleur
in een fabriek, bekwaamde
zich 's nachts door zelfstudie
in lezen en schrijven en
schreef liederen over sociaal
verzet tegen het onrecht van
het kapitalisme. Deze liet hij
in vlugschriften afdrukken en
zong hij ook in theaters, waar
bij hij zelf aan de piano zat.
Ook Jaap van de Merwe
schreef zijn eigen liedjes en or
ganiseerde zijn eigen voorstel
lingen. Dit onder de titel „Het
oproer kraait". Hij zette zich
liever op deze wijze in dan
eerder als journalist van „Het
Vrije Volk
Anderen
Hij maakte ook liedjes die pas
ten in het repertoire van ande
ren, zoals Adèle Bloemendaal,
Wim Kan, Wim Sonneveld,
Jenny Arean en Gerard Cox.
Hij schreef een musical over
de sociale vernieuwer Troel
stra, een speels werkstuk dat
het niet verder bracht dan een
opvoering in hoorspelvorm.
Zelfs de VARA, bij welke om
roep hii nogal eens op het
scherm kwam, vond hem vaak
te links. Voor de KRO ver
zorgde hij destijds de serie
„Tot de dood ons scheidt",
maar ook daar was men bang
voor zijn scherpe pen. Waar
dering kreeg hij voor serie
„Stiefbeen en zoon" op NCRV-
tv.
Zelf zei hij eens ter markering
van zijn positie als cabaretier,
dat cabaret, bedoeld om het
volk een stem te geven, mis
schien wel eens de minst gede
mocratiseerde vorm van klein
kunst is. Waarop Wim lbo ri
posteerde: „Jij blijft een Jaap
van de Rebellenclub".
TON OLIEMULLER
UTRECHT De Stich
ting Oude Muziek in
Utrecht heeft voor vol
gende maand in diverse
plaatsen dertien concerten
georganiseerd met in to
taal zeven verschillende
programma's. Nigel North
speelt werken van J. S.
Bach en S. L. Weis op 2
maart op Slot Loevestein,
de volgende dag in Mu
ziekcentrum Vredenburg
in Utrecht en op 4 maart
op Kasteel Amerongen.
Camerata Trajectina voert „De
hongingvloeiende poëet" op,
muziek van Cornelis Thy-
manszoon Padbrué bij De
Kruisberg en andere teksten
van Joost van den Vondel: op
10 maart in het Stadhuis van
Deventer en een week later in
dat van van Middelburg.
The Locke Consort speelt ze
ventiende eeuwse Duitse en
Franse muziek op 12 maart in
de Lutherste Kerk in Alk
maar.
Werken van d'Anglebert, Fro-
berger en J. S. Bach worden
15 maart in De Vereeniging in
Nijmegen ten gehore gebracht
door Bob van Asperen. Hij
herhaalt het concert op 18
maart in het Muiderslot.
In Muziekcentrum Vreden
burg in Utrecht vbert Lyra
Ensemble Wien 17 maart wer
ken uit van onder meer De
Bornelh, Abruz, Rudel en De
Ventadorn. Een reprise is er
op 19 maart in het Concertge
bouw in Amsterdam.
Ongepubliceerde stukken van
Scheidemann, alsmede werken
van Kerll, Pachelbel, Böhm,
Kuhnau en J. S. Bach worden
op 18 maart door Harald Vogel
uitgevoerd in de Waalse Kerk
in Amsterdam.
Marion Verbruggen en Wille-
mine de Leeuw concerteren op
31 maart in het Catharijnecon-
vent in Utrecht. Hun pro-
framma vermeldt werk van J.
Bach, Fontana en Dieupart.
Voor een uitgebreide
agenda, ook voor de ko
mende dagen, raadplege
men „UIT", de gratis we
kelijkse bijlage van deze
krant.
bioscopen
ALPHEN AAN DEN RIJN EU
ROCINEMA I (Van Boetzelaer-
straat 6. tel. 01720-20800):
Cocktail (12); 18.30, 21.00. wo.
ook 13.30. EUROCINEMA II: A
fish called Wanda (al); 18.45,
21.30. Frank an Fray (al); wo.
14.00. EUROCINEMA III: Wil
low (al); 18.30, 21.15. Who fra
med Roger Rabbit (al); wo.
13.45. EUROCINEMA IV: Jan
Rap en zijn maat (al); 18.30,
21.15. wo. ook 13.30.
LEIDEN LUXOR (Stationsweg
19, lel. 071-121239): Cocktail
(12): 1900. 21.15. wo. ook
14.30. LIDO en STUDIO
(Steenstraat 39. tel. 124130):
Jan Rap en zijn maat (al); 14.30.
18.45, 21.15. Willow (al); 18.45,
21.15. Who framed Roger Rab
bit (al); A fish called Wanda (al);
Big (al); 14.30, 19.00, 21.15.
Frank en Frey (al); wo. 14.30.
•TRIANON (Breestraat 31, tel.
123875): De ondraaglijke licht
heid van het bestaan (al); 20.00,
REX (Haarlemmerstraat 52.
tel. 071-125414): Een vrouw
voor elke wena (16); 14.30,
19.00, 21.15.
KATWIJK CITY THEATER I
(Badstraat 30, tel. 01718-74075):
Bright lights, big city (12);
19.00, 21.15. wo. ook 14.45.
CITY THEATER II: D.O.E. (al);
19.00, 21.15. Raddartjaa (al);
wo. 14.45.
VOORSCHOTEN GREENWAY
(tel. 01717-4354): Moonwalkar
(al); wo. 15.45. Buatar (al); ma. t/
m wo. 20.15. wo. 15.45. Spoor-
loot (16); do. t/m wo. 20.45.
KINDERVOORSTELLINGEN
Junglebook; wo. 14.00. De red-
dertjes; wo. 14.00.
WASSENAAR ASTRA (tel.
01751-13.269): De ondraaglijke
lichtheid van het bestaan (12);
20.00.
KINDERVOORSTELLINGEN
Benji het pienter# hondje; wo.
14.00.
DEN HAAGASTA 1 (Spui 27. tel.
463500): A fish called Wanda
(al); 14.00, 18.45, 21.30. e ASTA
2 Gorillas in the mist (al); 14.00,
18.45, 21.30. ASTA 3 Co
coon (al); 14.00, 18.45, 21.30.
BABYLON 1 (Winkelcentrum
Babylon, tel. 471656): A fish cel
led Wanda (al); 14.30, 17.00,
19.15, 21.45. BABYLON 2:
Track 29 (12); 14.30, 16.45,
19.00, 21.30. BABYLON 3:
Poussière d'Ange (16); 14.30,
17.00, 19.30, 21.45. CINEAC 1
(Buitenhof 20, tel. 630637):
Cocktail (al); 14.00, 18.45,
21.30. CINEAC 2: Willow (al);
14.00, 18.45, 21.30. CINEAC
3: Die hard (16); 18.45, 21.30.
ma. di. ook 14.00. METROPO-
LE 1 (Carnegielaan, tel. 456756):
Jan Rap en z'n meat (al); 14.00.
18.45, 21.30. e METROPOLE 2:
Betrayed (16); 18.45, 21.30. ma.
di. ook 14.00. METROPOLE 3;
Who framed Roger Rabbit (al);
14.00, 18.45, 21.30. METRO-
POLE 4: De ondraaglijke licht
heid van het bestaan (al); 20.30.
ma. di. ook 14.00. METROPO
LE 5: Coming to America (al);
18.45, 21.30. ma. dl. ook 14.00.
e ODEON 1 (Herengracht 13,
tel. 462400); Cocktail (al); 13.45,
18.45, 21.30. ODEON 2: Ma
License to drive (al); 13.45,
18.45, 21.30. ODEON 3:
Fright night 2 (al); 13.45, 18.45,
21.30. ODEON 4: Big (al);
13.45, 18.45, 21.30. STUDIO 1
(Kettingstraat 12b, tel. 656402):
Young guns (12): 19.15. 21.45.
wo. 14.00. STUDIO 2: Bagdad
café (16); 19.00, 21.30. STU
DIO 3: Spoorloos (16); 19.00,
21.30. HAAGS FILMHUIS:
Zaal 1: Een verhaal van da
wind; 19.30. Het rode koren
veld; 21.45. Zaal 2: Drowning by
numbers; 19.30. Mauvaia sang;
21.45. Zaal 3: 19.30. 21.45. II
mistero di Oberwald; ma. Jeux
interdits; di. Deut for ons; wo.
KINDERVOORSTELLINGEN
CINEAC 3; Walt Disney's
Frank en Frey; wo. 14.00. ME
TROPOLE 2: Frank en Frey; wo.
14.00. METROPOLE 4: Pippi
Langkous; wo. 14.00. ME
TROPOLE 5: Moonwalkar; wo.
14.00. STUDIO 2: Jungle
book; zo. wo. 14.30. STUDIO
3: Bambi; wo. 14.15.
GRATIS ELKE WOENSDAG DE
BIJLAGE BIJ UW KRANT MET
INFORMATIE OVER FILMS,MUZIEK
THEATER, RECREATIE, EXPOSITIES
EN EEN COMPLETE AGENDA
NOS-radio over
affaire-Rushdie
HILVERSUM Het NOS-ra-
dioprogramma Meer over min
der van morgenmiddag (15.00
- 16.00 uur, radio 5) besteedt
de gehele uitzending aan een
live-discussie in de studio over
de kwestie-Rushdie. Daarbij
gaat het niet zozeer over de
vraag of Rushdies boek verbo
den moet worden, maar vooral
over de vraag waarom de ge
wraakte passages van „De
Duivels Verzen" zo'n sterke
emotie en zoveel woede kon
den oproepen bij miljoenen
moslims over de hele wereld.
Ook is een korte sfeerimpres
sie te horen in de vorm van
een gesprek met een imam in
Nederland. Luisteraars kun
nen tijdens de uitzending
rechtstreeks via een 06-num-
mer deelnemen aan de discus
sie. Het nummer, 06-3212222 is
vanaf 15.00 uur bereikbaar.
AMSTERDAM Het be
stuur van de Stichting
Kunstenaarsverzet heeft
de Verzetsprijs van 15.000
gulden toegekend aan Jan
Kassies (68) uit Amster
dam. De prijs wordt in de
nacht van 4 op 5 mei in de
Nieuwe Kerk in Amster
dam uitgereikt. Het is de
tweede maal dat de Ver
zetsprijs wordt uitgereikt.
Dr. Theun de Vries kreeg
twee jaar geleden de eer
ste.
Met de toekenning wil de
stichting nadrukkelijk de aan
dacht bepalen op de functie
van de kunstenaars in de
maatschappij, uitgaande van
hun maatschappelijke verant
woordelijkheid en onafhanke
lijk van overheid en partijpoli
tiek. De stichting is overtuigd
van de noodzaak om door mid
del van de Verzetsprijs een
duidelijk signaal af te geven
dat oproept tot aandacht en
waakzaamheid.
Kassies kwam tijdens zijn ge
vangenschap als verzetsdeel-
nemer in contact met kunste
naars. Hij was na de bevrijding
een stuwende kracht in de Fe
deratie van beroepsverenigin
gen van kunstenaars. Kassies
werkte van 1945 tot 1958 voor
de Federatie en was de vol
gende acht jaren secretaris van
de Raad voor de Kunst. In
1966 werd hij directeur van de
Amsterdamse Toneelschool om
zich acht jaar later geheel te
wijden aan het door hem in
1970 opgerichte Instituut voor
Theateronderzoek. In 1987
werd hij voor de PvdA geko^
zen tot lid van de Eerste Ka
mer. In tal van publikaties
heeft hij zich steeds op de bres
gestaan voor de kunst en een
positief kunstbeleid, aldus het
bestuur.
Grondlegger van het idee van
de Stichting Kunstenaarsver
zet 1942-1945 is de in het ver
zet gevallen beeldhouwer Ger-
rit Jan van der Veen. Tussen
1949 en 1964 werden jaarlijks
prijzen toegekend voor litera
tuur, muziek en beeldende
kunst. In 1987 werd begonnen
met de instelling van ae Ver
zetsprijs.
