De Veen kan nu
terecht bij Da Enzo
Omwegen
Werkloosheid
licht gedaald
Zijlpoort onterecht onttrokken
aan boedel van Nieman Holding
,EIDEN OMGEVING
:;:a
EeidaeSouacwit
DINSDAG 14 FEBRUARI 1989 PAGINA 14
er t
lat w
?aron
u/i/iejf
van di
f5 ooi
et i
It. eei
Parkeerwachters hadden de
et vol
(vol
zout
125
Je ge
bouil
tijm
kei
s. pe
rasptt
lepel
melk
uikei
100
en o
Dromen
deelgenoot in artcentre De
Droomfabriek vorig jaar
stevig met beide benen op
de grond gezet. Terwijl hij
samen met twee anderen
vorig voorjaar nog druk be
zig was die zaak aan de
Oude Vest op poten te zet
ten, dwarrelden de parkeer
bonnen als al te vroege
herfstblaadjes op de voor
ruit van zijn auto. Hij mocht
zich gisteren voor tien stuks
in één keer verantwoorden
voor de Leidse kantonrech
ter.
De invallende rechter Kei
zer had daarmee gelijk een
goede kennismaking te pak
ken met het Leidse parkeer-
regime. Op het oog geamu
seerd-geïnteresseerd luister
de hij naar het verhaal van
de Leidenaar die omstandig
betoogde wat zich vorig jaar
op de Oude Vest en in de
Marktsteeg had afgespeeld.
„We moesten voortdurend
spullen af en aanvoeren.
Soms wel tien keer op een
dag. Dan kun je niet steeds
je Suto ergens anders neer
zetten".
De wortel van het probleem
schuilde echter in het ver-
maldedijde parkeerregime.
Terwijl hij ervoor waakte
zich van parlementaire taal
te bedienen verhaalde de
kunstzinnige horeca-onder-
nemer dat bedrijven in de
binnenstad elk maar één
iarkeervergunning kunnen
irijgen. „En die is gebonden
aan kenteken en niet over
draagbaar. We zijn met zijn
drieën, één van mijn colle
ga's heeft die vergunning en
die kan ik dus niet gebrui
ken. We zijn er bij de ge
meente tegen in beroep ge-
gaan. maar dat heeft niets
5n'"i uitgehaald", deed hij een be-
toog dat andere kantonrech-
meik ters dan keizer al menig-
vai maal voor het hekje te ber-
e reSi de hebben horen brengen.
Geschiedenissen die de
„vaste" Leidse kantonrech-
Pai\ ters inmiddels ook aan den
lijve hebben ondervonden,
mi sinds de gemeente ook hen
het afgelopen jaar de felbe
geerde parkeervergunnin-
gen onthield.
Keizer stond als relatieve
buitenstaander nog fris te
genover het Leidse parkeer-
bewind. Welwillend hoorde
hij de uitleg aan. Informeer
de nog eens hoe dat nu zat
met al die spullen die bij de
Droomfabriek gehaald en
gebracht moesten worden,
fljMÉ en of het nog steeds bonnen
regende aan de Oude Vest.
Nu de Droomfabriek uit de
opbouwfase was en over
meer 'personeel beschikte
zou inmiddels zowel het een
als het ander wel meeval
len.
De officier van justitie liep
ook al over van begrip. Bij
na spijtig constateerde hij
dat de parkeerverordening
een gemeentelijke zaak is en
dat daar nu eenmaal weinig
aan valt te veranderen. Na
de vermaning dat er toch
niets anders opzat dan de
auto elders neer te zetten
kwam hij tot een gematigde
eis van 350 gulden voor de
tien overtredingen. Even
veel als direct moet worden
afgerekend bij de parkeer
wachters, aanzienlijk min
der dan de gebruikelijke eis
van 60 gulden per overtre
ding.
Rechter Keizer ging nog een
stapje verder. Hij halveerde
het bedrag en veroordeelde
de Leidenaar voor alle tien
de zaken tot én boete van
175 gulden, waarbij hij de
verdachte er gelijk voor
waarschuwde dat hij daar in
de toekomst geen rechten
aan kon ontlenen.
Trein
Keizer had eerder ook al
veel begrip getoond voor
een dame die 's morgens in
alle vroegte een bon had ge
kregen omdat ze zonder
kaartje in de trein had geze
ten. Ze was kort na half zes
op een zondagmorgen in
Den Haag ingestapt om via
Leiden naar Schiphol te rei
zen. Alle loketten waren
nog dicht en ze zat met geld
klaar om de conducteur die
eerder al langs was gelopen
te betalen. Toen die wel bij
haar kwam kreeg ze de be
keuring omdat ze de man
niet direct zou hebben aan
geschoten voor een plaats
bewijs.
De officier vond dat haar
ook in die situatie welis
waar minder dan bij bewust
zwartrijden nog wat te
verwijten viel. Hij eiste een
boete van 25 gulden. Keizer
stak de vrouw vlot een hard
onder de riem door vriende
lijk te verklaren dat hij haar
verhaal geloofde. Na wat
nadenken over de juiste for
mulering, sprak hij haar
vervolgens vrij.
RUDOLF KLEIJN
EERSTE ITALIAAN AAN HET ZUIDEINDE
Op niijn omwegen door stad en land I
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen yiMSRk
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 IHBK&
- 12 22 44 op toestel 10. drair Ton Pielrrs
De Veen krijgt z'n eerste,
originele Italiaan. Som
mige andere wereldkeu
kens zijn er al. Vincenzo
Marchese in de wande
ling Enzo geheten
staat te popelen om te
kunnen beginnen aan het
Zuideinde, een lange, in
het water uitlopende
woonslurf in Roelof-
arendsveen. Het gaat ge
beuren achter De Drie
Eenen, vermaard restau
rant van Aad Rodewijk,
waar de voormalige bar
omgedoopt is tot „Da
Enzo": „Bij Enzo" moet je
zijn. Het is nu De Drie
Eenen en zo geworden en
zowel Aad als pachter
Enzo hebben er de groot
ste verwachtingen van.
Een maand of zeven eerder is
de ruimte achter al een pizze
ria geweest, waarbij een
Egyptenaar zich verkeek op
de consequenties van zijn be
leidvoering. Zodoende kon
zijn geolijfoliede dynastie
geen vruchten dragen. Hij
schijnt te langzaam te zijn ge
weest en de gasten zaten zich
te verbijten als ze een bestel
ling hadden gedaan en daarna
een uurtje of zo moesten
wachten. Sluiting volgde.
Bij Enzo gaat het anders wor
den: tempo wordt daar het
motto. De vurigheid is er in
elk geval al. Enzo Marchese
(29) kwam tien jaar geleden
vanuit de omgeving van Pa
lermo op Sicilië naar Neder
land. Vanaf z'n veertiende
jaar was hij reeds werkzaam
in de Italiaanse horeca en wil
de het alsnog in de Paese Bas-
si gaan maken. Zonder er on
middellijk op uit te zijn om
rijk te worden. „Dat kun je
ook wel vergeten", zei Aad
Rodewijk, "„rijk word je in
Holland niet op dit gebied".
In Oen Haag maakte Enzo
naam door het begrip Spag-
hetteria (zonder uitsluitend
slierten) in. te voeren. Dat is
uitgebreider dan een pizzeria,
waar alles om de pizza draait.
„Ik verkocht dan ook weinig
pizza's. Wij willen werken
met verse spullen, elke dag
nieuwe borden, alle soorten
pasta's". Waarmee Enzo be
doelt, dat de schotels vers
moeten zijn, elke dag op
nieuw.
Groen, wit en rood
„Da Enzo" ziet er al veelbelo
vend uit. Het lijkt in de oude
bar van De Drie Eenen al aar-
Enzo Marchese: wegbereider der Italiaanse keuken „con gloria" In de Veen.
dig op La Bella Italia. De ne
gen tafeltjes zijn gedekt in de
Italiaanse kleuren: groen, wit
en rood, met frisse Hollandse
freesia'tjes en gipskruid in
vaasjes. Aan het donkere pla
fond hangen tientallen lege
chianti-flesjes, met daartussen
door kunstig gevlochten ap
pelsienen, citroenen en bana
nen van bamboe. Het middel
punt echter is nog steeds de
echte, ouwe Veense praam
anno 1925, die Aad Rodewijk
(38) drie jaar geleden in huis
haalde. „Die praam was oor
spronkelijk van Stille Gerrit
(Koek) 'en het is nog steeds
een pronkstuk in de zaak".
Rond de praam zittend kan de
gast zich met toenemende in
teresse via een aperitief voor
bereiden op hetgeen de keu
ken van Enzo voor hem in
petto heeft. Daarna is het
tempo geblazen, de snelle be
diening; lang wachten is er
niet bij, ook niet als men het
exotische voedsel komt „afha
len" om mee naar huis te ne
men. Dit moet al het grote
verschil met de vertrokken
Egyptenaar uitmaken.
Als Enzo z'n pizza's vervaar
digt, worden het „mooie piz
za's", echte kunstwerkjes.
Komt men evenwel om de
glorie der Spaghetteria dan
gaat Enzo's, door pasta's beï-
invloede, kokende kunste
naarsziel pas goed open. Dan
komt de kleine Siciliaan aan
zetten met, bijvoorbeeld, Can-
neloni, in elkaar gerolde ver
rukkelijkheden gevuld met
spinazie en kaas. Maar de
spaghetteria kent ook alle
soorten vis, „frutti di mare",
gebakken in boter, cognac,
witte wijn of
dan de creaties in kalfsvlees,
met verse soorten saus, zelf
uit te kiezen.
„Wat er niet is, is er niet, en
dan krijgt u van mij adviezen
over het Italiaanse koken".
Waarmee Enzo maar wil zeg
gen, dat niemand teleurge
steld naar huis hoeft te gaan.
Integendeel, men zal onuit
wisbare ervaringen kunnen
opdoen „Bij Enzo", met vijf
(voor het merendeel Italiaan
se) personen in de snelle be
diening. En wat zou Enzo
voorts erbij drinken? Wijn na
tuurlijk; maar vooral grappa,
het koppige brouwsel van de
uitgeperste druivepit; pittig
maar heel apart. Grappa
drink je overal bij. Maar dat
kun je Aad Rodewijk niet
wijsmaken; die vindt er niets
aan en drinkt liever een jon-
De Veense praam
Aad Rodewijk is blij met zijn
nieuwe tweeëenheid op res
tauratiegebied. De Drie Een
en, gegrondvest door vader
Piet, bestaat nu een jaar of 38
en werd in '84 geheel ver
nieuwd. De menukaart wordt
er gesymboliseerd door een
houten miniatuur-praampje,
vervaardigd door Joop Oo-
men, de huisschilder van De
Drie Eenen van wie mooie en
treffende doeken aan de wan
den hangen. Plannen staan op
het punt te worden uitge
voerd. Over een maand of
wat zal het terras bij „Da
Enzo" zijn verdwenen en ver
vangen door een grote uit
breiding van het pizzeria-ge-
FOTO WIM VAN NOORT.
deelte. Aad Rodewijk: „Straks
hebben we in onze gecombi
neerde zaak de beschikking
over 100 zitplaatsen. Daar doe
je wat mee hè? Daar kun je
een keuze uit maken. We
hebben inmiddels een goede
naam opgebouwd. Vaste gas
ten komen tot uit Den Haag,
Alphen, Noordwijkerhout. Er
is zelfs regelmatig Russische
aanloop, met alle verrassingen
vandien. Deze heren mengen
als het ware hun spijzen met
dranken en dan staat de tafel
stampvol glazen. Hun (Neder
landse) begeleider zegt dan:
doe maar, ga maar door en let
verder nergens op. Na zowat
elke hap gaat er een glaasje
wodka tegenaan", vertelt Ro
dewijk. Zoiets te mogen be
werkstelligen, bevordert de
bilaterale betrekkingen meer
dan een wandeling door het
Kwaliteit
Aad en Enzo, de eerste, echte
Italiaan in de Veen, kunnen
het nu al goed met elkaar vin
den. Rodewijk: „Enzo is een
goeie Italiaan, die een com
pleet restaurant voert. Hij is
bovendien goed voor lekker
en gezellig eten. De kwaliteit
gaat boven liflafjes: gewoon
goed en geen gepriegel met
één aardappel en een dingetje.
Dat doen we bij De Drie Een
en niet. Ons Grand Dessert is
een belevenis op zich; met
vuurwerk erbij en gedoofde
lichten". Het lijkt op een
avondje Cannes, als de medi
terrane kust een hoogtepunt
beleeft: Cannes in de Veen,
het is nauwelijks voor te stel
len in de buurt van de Braas-
Dan spreekt Aad Rodewijk
ook nog met veel trots over
z'n w.c.'s. Ik kan 't me voor
stellen, na er slechts een blik
op te hebben geworpen. De
toiletgroep dwingt vooral bij
de dames respect, aanmoedi
ging en bewondering af. Er
wordt aan tafel over gefluis
terd: „Zeg Cora, heb je het
toilet al gezien? Enig niet? Je
moet eens gaan kijken". Ro
dewijk heeft zoiets wel beluis
terd. en dan krulde z'n neus.
Het is bijna zo, dat men zelfs
De Drie Eenen aandoet alleen
voor de toiletgroep, die naar
Rodewijks en der dames
smaak het neusje van de sani
taire zalm is. Wie niet bij De
Drie Eenen, of straks ook bij
Da Enzo, naar het toilet is ge
weest, heeft een attractie van
de eerste, noodzakelijke orde
gemist.
Enzo Marchese heeft zover
nog niet doorgedacht. Hij
staat allereerst paraat voor de
verrichtingen onder zijn be
vlogen bevel in Da Enzo.
Morgen, woensdag, houdt de
eerste Veense Siciliaan geest
driftig een „open huis" van
17.00 tot 19.00 uur, met een
eventuele „sleep". Donderdag
gaat de nieuwe zaak officieel
open. Dan is het woord aan de
pasta's, vis en vlees, zo vers
als maar zijn kan. En tempo:
vergeet dat niet. Rodewijk
waarschuwde Enzo alvast:
maak je borst maar nat, jonge
man.
Reserveringen graag telefo
nisch: 01713-16704. Eten of af
halen doet men er van 16.30
tot 22.00 uur, bij de Veense
kampioenen van de verse
waar. Beide eetgelegenheden
aan het Zuideinde zijn op
maandag gesloten.
LEIDEN Het aantal
werkzoekenden dat bij de
arbeidsbureaus Leiden en
Lisse ingeschreven staat is
in de maand januari licht
gedaald ten opzichtê van
december. In totaal ston
den er eind januari in Lei
den 8.749 als werkzoeken
den ingeschreven en in
Lisse 1.590.
Over het algemeen daalt de
werkloosheid onder mannen
sterker dan die onder vrou
wen. Dit geldt voor beide ray
ons. Ook per gemeente zijn er
verschillen. Zo woont zestig
procent van het aantal mensen
zonder werk in de stad Lei
den. Deze stad komt daarmee
boven het gemiddelde percen
tage van zowel Zuid-Holland
als Nederland uit. In de ge
meenten Lisse en Rijnsburg
liggen die percentages lager
dan het gemiddelde. Dit komt
door de grote doorstroming in
deze gemeenten en het feit dat
de werkzoekenden daar tot op
zekere hoogte een noodzakelij
ke arbeidsreserve vormen om
de markt optimaal te kunnen
laten functioneren.
Ook de jeugdwerkloosheid is
de afgelopen tijd flink gedaald.
Zowel bij mannen als vrouwen
daalde deze met achttien pro
cent ten opzichte van vorig
jaar.
Er zijn in de maand januari in
totaal 389 vacatures bij de ar
beidsbureaus binnengekomen.
Met name in de sector handel
en horeca zijn veel nieuwe ba
nen beschikbaar. Meestal gaat
het om vacatures in het nieu
we horecaseizoen.
De werkloosheid ontwikkelde
zich de afgelopen maand als
volgt:
dec '88
jan '89
dec '88
jan '89
Alkemade
112
108
67
61
Katwijk
433
468
217
202
Leiden
3888
3870
2323
2286
Leiderdorp
316
332
222
215
Oegstgeest
218
211
179
165
Rijnsburg
86
85
44
43
Valkenburg
33
29
24
20
Voorschoten
280
283
182
163
Warmond
55
55
35
32
Zoeterwoude
63
65
58
56
Hillegom
198
186
174
118
Lisse
171
173
163
121
Noordwijk
303
286
188
174
Noordwijkerhout
149
137
111
83
Sassenheim
124
120
103
79
Voorhout
75
67
61
46
Totaal
6502
6475
4151
3864
DEN HAAG De zakenman
J. Melkert heeft de Ziilpoort
onrechtmatig aan de boedel
van de Nieman Holding ont
trokken. De poort hoort bij de
boedel van de failliete Nieman
Holding, ondanks dat de poort
op Melkerts naam staat. Ook
de twee ton subsidiegeld, die
teveel betaald werd aan de
aannemer die de restauratie
van de poort uitvoerde, is niet
van Melkert. Melkert heeft
zelf niets betaald aan de res
tauratie aan de Zijlpoort. Het
geld moet ten goede komen
aan de boedel van de failliete
Nieman Holding.
Dat zei mr. J.H. Wittop Ko
ning gisteren namens curator
J.H.A. Linksens van de Nie
man Holding tijdens het kort
geding dat Linskens tegen
Melkert heeft aangespannen.
Linksens wil dat Melkert
hij is voormalig directeur van
de failliete Niemanholding
gedwongen wordt mee te wer
ken aan de overdracht van het
zakelijk recht van erfpacht
van de Zijlpoort aan de Nie
man Holding. Melkert zou dat
binnen drie weken na de uit
spraak moeten doen, met als
tegenprestatie maximaal een
gulden. Er zou een dwangsom
moeten gelden van 20.000 gul
den per dag dat Melkert niet
meewerkt.
Linksens wil verder gemach
tigd worden als vertegenwoor
diger van Melkert op te treden
als die niet binnen twee we
ken na het vonnis meewerkt.
Ook wil Linskens dat Melkert
verplicht wordt de aannemers
combinatie, IBB Kondor
De Zijlpoort, volgens curator Linskens ten onrechte onttrokken N.V/B.V Aannnemersbedrijf
aan de boedel van de failliete Nieman Holding. Du Prie, opdracht te geven on-
FOTO: TEJO RINGERS geveer twee ton aan de curator
CURATOR EIST DWANGSOM VAN ZAKENMAN
af te dragen. Dat is geld dat
over is van de genoten subsi
die voor de restauratie. Hierbij
zou een dwangsom van 50.000
gulden per dag moeten gelden.
Volgens Wittop Koning is er
haast bij de zaak omdat de ge
meente de poort uit de boedel
wil kopen. „De gemeenteraad
kan echter bniet beslissen in
een „zwevende" situatie", als-
dus de advocaat. Ook zou het
faillissement zo spoedig moge
lijk afgewikkeld moeten wor
den. Al in 1985 is het faillisse
ment over de Nieman Holding
uitgesproken.
Volgens Wittop Koning is het
nimmer de bedoeling geweest
dat de poort echt het eigendom
van Melkert zou worden. Het
op Melkerts naam zetten van
de poort zou een manoeuvre
zijn om subsidie te kunnen in
nen voor de restauratie. Hij
onderstreepte zijn lezing met
een door Melkert onderteken
de brief en een brief van de
aannemer.
Verder wees Wittop Koning
erop dat Melkert op onrecht
matige wijze economisch eige
naar van de Zijlpoort was ge
worden. Dat gebeurde tijdens
een aandeelhoudersvergade
ring in 1983. De Nieman Hol
ding had toen al een miljoe
nenschuld en er hing de hol
ding bovendien een claim van
56 miljoen boven het hoofd.
De transactie zou een grote be
nadeling van de schuldeisers
zijn. Dat de commissarissen de
transactie hadden laten passe
ren weet Wittop Koning aan
de zeer kleine hoeveelheid in
formatie die Melkert verstrek
te over de gang van zaken bij
de holding. Ook zou Melkert
als directeur vrijwel nooit aan-
werig zijn.
Omdat Melkert geen econo
misch eigenaar van de poort is
heeft hij volgens de curator
ook geen recht op het subsidie-
surplus dat de aannemer nog
heeft. Volgens Wittop Koning
moet dat geld aan de boedel
worden toegevoegd.
Melkert was het met de lezing
over wie eigenaar is niet eens.
„Ik ben altijd eigenaar ge
weest. Het economisch eigen
dom dat de holding van 1977
tot 1983 had, was slechts om de
restauratie te kunnen rege
len", aldus Melkert. „Ik was
veel in het buitenland. Ik had
een partner nodig om de aan
nemer onder druk te kunnen
houden. De holding wilde he
lemaal geen poort. Toen de
restauratie eenmaal gereed
was in 1983 ging de poort dus
naar mij over".
Melkert meende ook dat hij 1.2
miljoen aan de restauratie had
betaald en dat hij daardoor
recht had op het subsidie-sur-
plus. Volgens de curator zit er
helemaal geen geld van Mel
kert in de restauratie van de
poort. Melkert vond ook dat
het geding niet ontvankelijk
zou moeten zijn, omdat hij
geen dagvaarding had gehad
Ook vond hij het geding over
bodig omdat er geen kwestie
zou zijn over het eigenaar
schap. „Ik betaal verzekering
en erfpacht". Bovendien vond
hij de aanklacht incorrect. Hij
beschuldigde curator LinskenS
ervan „meerdere petten op te
hebben". Zo zou Linksens ad
vocaat zijn van de aannemers,
de gemeente en de architect
die de poort heeft gerestau
reerd.
Uitspraak dinsdag 21 febriari.