Van Diest: „Proberen
één of twee zwemmers
in Barcelona te krijgen"
„De
ploeg
verlangt
alleen
dat ik de
wedstrijd
uitrijd"
Finale
VWZ DE BOLLENSTREEK WIL MET TOP CONCURREREN
Eergevoel
Snelle promotie
Hachie
Streep
Pakkie
STERK DEBUUT VAN
AAD GRIMBERGEN
RIJNSBURG - Op de toonbank
van zijn vaders zaak ontbreken de
gebruikelijke promotionele plaatjes
niet. Opvallend is echter dat, naast
de ansichtkaarten van jong Oranje
en zuster Jolanda, ook Aad Grim
bergen nu de aandacht voor zich
opeist. De jeugdige Rijnsburgse
marathonschaatser, die aan het be
gin van dit seizoen zijn debuut in
het A-peloton maakte, stapte dank
zij recentelijke successen definitief
uit de schaduw van zijn zusters. En
dat terwijl coach Jos Geijsel geen
aansprekende successen van de
twintig jarige eiste. „Het enige dat
ik bij aanvang van de competitie
meekreeg, was dat ik moest probe
ren de wedstrijden uit te rijden".
Maar, de debutant stelde zijn coach met
meer tevreden. Vanaf een briefje leest
Aad Grimbergen zijn klasseringen voor.
Wat daarbij opvalt is dat de jeugdige
marathonrijder zich veelal bij de eerste
twintig klasseerde, met als uitschieters
een zesde plaats in Alkmaar en twee
maal een vijfde positie in Deventer en
Amsterdam. „Het sprinten ligt mij wel",
geeft Aad als uitleg. Gezeten in het klei
ne kantoortje van de sportzaak zegt het
talent daarom het meest gebaat te zijn
bij een peloton dat tot de finish in takt
blijft. In de sprint heeft de Rijnsburger
dan tegenstand te duchten van onder an
deren ploeggenoot Richard van Kem
pen, die aan het eind van het vorig sei
zoen overstapte naar de nieuw gevorm
de Sony-ploeg.
Rond de 23-jarige Van Kempen vormde
ZATERDAG 11 FEBRUARI 1989 PAGINA 25
LISSE - Terwijl de meeste zwem
verenigingen moeite hebben om
het hoofd boven water te houden,
zag Lissenaar Theo van Diest met
de oprichting van de 'Vereniging
Wedstrijd Zwemmen (VWZ) De
Bollenstreek' onlangs een lang ge
koesterde weiis in vervulling gaan.
Een club die het al in de nabije
toekomst op moet gaan nemen te
gen gerenommeerde tegenstanders,
want veel tijd om met zijn pupillen
de absolute top te halen, gunt Theo
van Diest zichzelf niet. Sprekend
over zijn ideaalbeeld zegt de in het
kleine zwemwereldje niet onbeken
de instructeur: „We gaan proberen
om één of twee mensen in 1992 in
Barcelona te krijgen".
Van Diest denkt dat daarvoor genoeg ta
lent in de Bollenstreek aanwezig is. „Al
is de mentaliteit van de zwemmers altijd
moeilijk in te schatten. Op dit moment
kan die goed zijn, maar hoe is die over
een paar jaar?", houdt hij een slag om de
arm. De wil om te komen tot toppresta
ties is volgens Van Diest in ieder geval
aanwezig. „Dat hebben Hans Kroes en
Brigit van der Lans bewezen".
Om er voor te zorgen dat het talent ook
een kans zou krijgen, besloot de zwem-
instructeur anderhalf jaar geleden de
stoute schoenen aan te trekken. Hij acht
te toen de tijd rijp om een nieuwe
zwemvereniging te introduceren. Dat de
uiteindelijke oprichtingsvergadering pas
in januari van dit jaar plaatsvond, wijt
Van Diest met name aan het feit dat het
moeilijk was om een goed kader te vin
den. „Velen zeiden in eerste instantie ja,
maar knapten daarna af. Ik denk dat ik
in totaal zo'n 45 personen heb bena
derd", legt de Lissenaar uit. Zo werd hij
lange tijd aan het lijntje gehouden door
een kandidaat-voorzitter. Maar, nu dit
alles naar zijn tevredenheid geregeld is,
richt Van Diest zich met volle overtui
ging op de volgende fase: de ledenwer
ving.
Al het talent, waarover de zweminstruc-
teur namelijk spreekt, staat op dit mo
ment nog ingeschreven bij andere vere
nigingen in de Bollenstreek. Er is hem
dan ook alles aan gelegen om de naams
bekendheid van VWZ De Bollenstreek
in korte tijd te vergroten in de hoop dat
nieuwe leden zich spoedig aanmelden.
Van Diest: „Een ding zullen we niet
doen en dat is kopen. Er wordt al genoeg
gesjacherd". Het is daarom ondenkbaar
dat WVZ De Bollenstreek talentvolle
zwemmers bepaalde privileges (vervoer,
trainingsmateriaal, zwemkleding) gaat
bieden. Vooral ook omdat Van Diest dat
volgens zijn eergevoel niet kan verko
pen. „Terwijl een ander een talent heeft
gekweekt, ga jij met de veren pronken.
Dat druist tegen mijn gemoed in", aldus
de Lissenaar. Hij beeft in het verleden
als trainer van De Watervrienden een
soortgelijke situatie meegemaakt. Hans
Kroes verruilde De Watervrienden voor
HPC, niet om geld, maar omdat hij
meer trainingsuren wenste te maken dan
mogelijk was. En in feite ligt daarin ook
een van de redenen verscholen voor het
latere vertrek van Van Diest bij deze
vereniging. Met de heersende opinie dat
meedoen vaak belangrijker was dan win
nen kon hij zich uiteindelijk niet meer
verenigen. Daarom eist VWZ Dc Bollen
streek van nieuwe leden dat zij zich on
derwerpen aan de discipline binnen de
vereniging en, nog veel belangrijker, in
zet tonen.
Daartegenover staat dat de club probeert
de zwemmers naar de top van hun kun
nen te brengen. „En dat is met name de
kracht van onze vereniging", weet Van
Diest. Zo laat VWZ De Bollenstreek
zich, in tegenstelling tot andere clubs,
niet in met diplomazwemmen. Alles is
er op gericht om het talent te bundelen
en de zwemmers faciliteiten in de gehele
streek te bieden, die nodig zijn om de
top te bereiken. „Het kweken moet van
jongs af aan beginnen. Voor de Olympi
sche Spelen van Barcelona moeten wij
daarom nu met name bouwen op de kin
deren van 12, 13 en 14 jaar", aldus Van
Diest, die het noemen van namen te
voorbarig vindt.
Bij het bieden van faciliteiten denkt de
Lissenaar echter niet alleen aan trai
ningsuren („op dit moment kan ik be
schikken over 18 uur in diverse zwem
baden"), maar ook aan het kweken van
een goed wedstrijdklimaat. De VWZ
sluit zich om deze reden niet alleen aan
bij de kwalitatief minder sterke NCS
(Nederlandse Culturele Sportbond). Zo
moet een in eerste instantie buitenge
woon lidmaatschap van de KNZB - de
vereniging is dan immers gerechtigd om
aan internationale wedstrijden deel te
nemen, die onder de FINA vlag worden
gezwommen - later plaats maken voor
een definitieve versie. Vanwege het lid
maatschap bij beide bonden kan elk toe
komstig lid van VWZ een voor hem of
haar zo hoog mogelijk niveau behalen.
Nadeel is wel dat de vereniging binnen
die bonden op het laagste niveau wordt
ingcdcèld. „Willen we ons doel - het
concurreren met gerenommeerde vereni
gingen - bereiken dan is snelle promotie
vereist", weet Van Diest. Hij noemt in
dit verband een tijdsbestek van ander
half a twee jaar. Individueel gezien kan
Van Diest: We moeten rekenen op tegen
alles natuurlijk veel sneller verlopen.
Ontmoetingen in het buitenland en in
ternationale wedstrijden in de Bollen
streek zullen een rol bij dit proces gaan
spelen. Om dit alles te bekostigen, dient
de naam VWZ De Bollenstreek op korte
termijn uitgebreid te worden met een
sponsornaam. Van Diest zegt op dit mo
ment indirecte contacten te hebben.
„Over een maand bezoeken we verschil
lende grote bedrijven. Ik heb er dan ook
alle hoop op een vrij goede sponsor bin
nen te kunnen halen", aldus de zwemin-
structeur. Hij zegt zelfs te praten over
internationale ondernemingen.
Naast de groep wedstrijdzwemmers zijn
de twee overige afdelingen (lange afstand
en triathlon zwemmen) binnen de vere
niging wellicht minder interessant voor
de sponsors. Maar, deze in opmars ko
mende sportonderdelen lijken het be
staansrecht van VWZ De Bollenstreek
met name in de beginfase te moeten ver
zekeren. Per lesuur zegt Van Diest vijftig
zwemmers nodig te hebben om regio
naal van start te kunnen gaan. „Ik denk
dat we dat kunnen halen", vermoedt de
instructeur, die inmiddels al in de baden
van Lisse en Noordwijkerhout van start
kan gaan en dat spoedig hoopt uit te
breiden. „Bij minder dan vijftig leden
moet het trainingsgebied aangepast wor
den. Dan laat je bijvoorbeeld een plaats
vallen".
Het geven van les in meerdere plaatsen
heeft ook consequenties voor het aantal
aan te stellen zweminstructeurs. „Zo
wordt in elk bad een hoofdtrainer aange
steld, die de leiding heeft over de andere
FOTO: HENK SNA TERSE
trainers. De uiteindelijke coördinatie
komt bij mij te liggen", aldus Van Diest.
die als een van de weinigen in staat ge
acht mag worden om het plan ook daad
werkelijk van de grond te krijgen. In een
reactie hierop zegt hij: „Al lopen er
meerdere bekwame mensen rond. Maar
het gaat om een bepaalde durf en de wil
om het aan te pakken. In de twintig jaar
dat ik nu meedraai in dit wereldje heb ik
mijn ogen in ieder geval goed de kost ge
geven". Uit ervaring weet Van Diest
daarom dat hij zich geen gemakkelijke
klus op de hals heeft gehaald. „Elke
zwemvereniging werkt momenteel op
het randje van het bestaan. Iedereen is
bang voor zijn eigen hachie. We zullen
daarom moeten rekenen op tegenstand".
Belangstellenden kunnen informatie op
vragen bij de VWZ Bollenstreek, tel.
02521-16080; 16865; 18149 of 15253.
PETER VAN DER HULST
Aad Grimbergen: „Ik kan niet het hele ja
Jos Geijsel een formatie bestaande uit
louter jeugdige rijders, waarbij hij ook
zijn keus liet vallen op Grimbergen. De
van een kopje koffie genietende Rijns
burger zegt daarop terugkijkend: „Na het
nationaal kampioenschap bij de B-rij
ders, waarop ik achter Bart Veldkamp
en Lambert Heutema als derde eindigde,
nam Geijsel contact met mij op". Hij
dacht aanvankelijk dat de coach hem
probeerde te charteren vóór de B-ploeg.
Toen bleek dat het ging om een plaatsje
bij de A-rijders was de Rijnsburger toch
enigszins terughoudend. Wellicht uit
angst het grote werk nog niet aan te kun
nen. Maar terugkijkend op zijn overstap
en de daaropvolgende resultaten zegt de
twintig jarige marathonschaatser nu
„meer dan tevreden" te zijn.
Zijn sportieve carrière maakte daarmee
een opmerkelijke progressie door. Een
carrière die zo'n twaalf jaar geleden be
gon. Als acht jarige nam Aad Grimber
gen - hij kreeg de schaatssport met de
paplepel ingegoten - voor het eerst deel
aan een pupillenwedstrijden en bij de ju
nioren deed hij al snel van zich spreken.
Zo probeerde hij in navolging van zijn
zuster Jolanda Nederlands kampioen te
worden op de langebaan. Een val op de
1500 meter trok een streep door zijn re
kening, waardoor Aad genoegen moest
nemen met een tweede plaats. Dit goede
resultaat wist hij daarna nooit meer te
evenaren. „Op een bepaald moment se-
lekteerde ik mijzelf niet meer voor het
NK". Een tijdstip waarop Grimbergen
besloot een definitieve keus voor het
marathonschaatsen te maken.
topsport bedrijven".
Spijt van die keus heeft de Rijnsburger,
die zijn vader assisteert in de zaak, daar
van nog niet. Over zijn sportieve toe
komst maakt Grimbergen zich dan ook
voorlopig geen zorgen. „Ik denk dat de
Sony-ploeg in het komend jaar weinig
veranderingen ondergaat. Maar belang
rijker is voor mij vooral om te proberen
tot mijn veertigste A-rijder te blijven",
aldus Grimbergen, die het op dit mo
ment prima naar de zin heeft binnen de
ploeg. „De sfeer is goed. De rijders ko
men dan ook allen uit de omtrek. Voor
deel hiervan is dat je niet met een ande
re mentaliteit te maken krijgt".
Minimaal eenmaal per week werkt
Grimbergen tezamen met zijn ploegma
ten Van Kempen, Oliemans en Van de
Pauw een training af. „En dan gaat het
er heel wat harder aan toe dan wanneer
je individueel traint. Je probeert te voor
komen dat je gelost wordt en je wilt mi
nimaal het tempo handhaven wanneer je
de kop overneemt". Zo dachten de wat
minder ervaren rijders tijdens een trai
ningsstage in Inzeil Van Kempen einde
lijk eens bij zijn been te hebben. Rijdend
op de fiets leek het erop dat Van Kem
pen het tempo niet meer kon volgen.
„Maar toch trok hij weer een of ander
pakkie open", aldus een in schaatsjargon
pratende Grimbergen. Toch hoopt hij de
sprintkoning van het peloton er dit sei
zoen nog een keer af te rijden. Al zegt de
met verstand rijdende Grimbergen dat
het niet ten koste mag gaan van de
ploeg. „De competitie is nu eenmaal be
langrijk. En als ik dan wat voor Van
Kempen kan doen, zodat hij wint, dan
FOTO: HENK SNATERSE
zal ik dat niet nalaten".
Daarnaast verdedigt de Sony-ploeg mo
menteel de eerste plaats in het, dit jaar
ingevoerde, ploegenklassement. Men
laat daarbij de dit jaar zeer sterk opere
rende ploeg van Klerk's Plastic, met Yep
Kramer en Robert Vundering in de gele
deren, achter zich. „Terwijl die ploeg al
een aantal jaren bestaat, begint deze nu
pas goed te draaien". Hoe vreemd het
mag klinken, ook Grimbergen heeft daar
zijn voordelen van gehad. Vooral in het
begin van dit seizoen legde Vundering
het peloton een moordend tempo op.
„En ik houd nu eenmaal van snelle wed
strijden. De technische rijders komen
dan meer naar voren, alhoewel ik op
slecht ijs ook behoorlijk meekan".
Over zijn krachten op het natuurijs kan
de twintig jarige Rijnsburger zich nog
moeilijk een voorstelling maken. Naast
een op een kaart van een ander gereden
Elfstedentocht, ziet Grimbergen als wed
strijdrijder alleen nog maar terug op een
officieus Wereldkampioenschap, waarin
hij na honderd kilometer als vijftiende
over de streep ging. Een prestatie die de
nummer 26 in de strijd om de super
prestige vandaag in Canada hoopt te
verbeteren.
Eenmaal weer terug in Nederland gaat
Grimbergen na afloop van het mara
thonseizoen genieten van een welver
diende rust. „Ik kan nu eenmaal niet het
hele jaar topsport bedrijven". Daarom is
het niet aannemelijk dat zijn supporters
hem dit seizoen in het skeelerpeloton te
rugzien. „Ik heb twee of drie maal een
skeelerwedstrijd gereden, maar het is
niet mijn hobby. Ik heb er slechte erva
ringen mee". Wat dat betreft zal hier een
sterk debuut uitblijven.
PETER VAN DER HULST
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Peter van der Hulst
Huilen voor twee(1)
De twee vlaggeschepen van Grasshoppers
hebben het vorige weekeinde grote averii
opgelopen. Zo viel definitief het doek
voor heren 1. Omdat dit team halverwege
de competitie geen scheidsrechter meer
kon leveren moest het zich noodgedwon
gen terugtrekken uit de competitie. Al
thans zo besliste het bestuur van de Kat-
wijkse basketbalvereniging. Protesten tij
dens de vorige week gehouden algemene
ledenvergadering ten spijt, kwam hier
geen verandering in. „En dan kan je wel
proberen om het bestuur weg te stem
men, maar daar schiet je ook niets meet
op", aldus een van de spelers van het eer
ste team. Het enige dat het team bereik
te, was een toezegging van het bestuur
dat er voor de komende drie jaar een
scheidsrechter wordt gecontracteerd.
Huilen voor twee (2)
Alle Katwijkse ogen zijn daarom voor het
nog lopende seizoen gericht op het twee
de vlaggeschip, dames 1, dat zich pro
beert te handhaven in de eredivisie. Om
de degradatiepoule te ontlopen, was
winst tegen koploper Hoofddorp geboden.
Iedereen hield van tevoren rekening met
een nederlaag, maar de 40-87 betekende
toch wel een forse tik. Ook al schat coach
Wallaart de kansen op behoud nog hoog
in, speelster Yvonne Plug kon haar te
leurstellingen maar moeilijk verbergen.
Na het weg\,allen van heren 1 lijken de
dames nu al te bezwijken onder de druk
om voor twee te moeten presteren. Vra
gen wij van hutspofrjt ons daarom af of
Yvonne Plug ook voor twee staat te hui
len?
Winterstop
Het afgelopen weekeinde werden in to
taal drie rode kaarten uitgedeeld. En dat
is opvallend veel, als men bedenkt dat er
in totaal maar elf inhaalduels op het pro
gramma stondeh. De eerste viel KRV-er
Humphrey Naarendorp ten deel, maar
Huilen voor twee.
FOTO: ANDRÉ VAN HAASTEREN
Lex van Schijndel van Voorschoten en
Ed Schaaf van DEVJO maakten het in
hun wedstrijd, getuige de foto, helemaal
bont. Eerst verkocht Schaaf Van Schijn
del een paar klappen, maar eenmaal op
de grond gewerkt, moest de Voorschote
naar er ook aan geloven. En dan nog
maar te zwijgen over VVS keeper De
Graaf, die verwoede pogingen deed om
twee spelers van Blauw Wit letterlijk on
der de grasmat te stoppen. Zijn dit nu ui
tingen van frustraties, ornaat men zo
lang heeft moeten wachten voordat de
bal weer ging rollen, of vonden de heren
wellicht dat de winterstop te kort duurde?
Verslag
Gelezen in het clubblad van Alkmania:
'Verslag Alkmania Al - Teylingen Al.
Zonde van onze tijd'. Kijkend naar de
uitslag van deze wedstrijd (Teylingen ze
geviert met 3-1) lijkt commentaar over
bodig. Toch is het voor Alkmania te ho
pen dal dit voorbeeld niet al te vaak na
volging krijgt, want wat dan te doen met
al die witte pagina's...
FOTO: ANDRÉ VAN HAASTEREN
