„Volgende keer wel liever met 'n ander" Chaotische time fiction van Bob Visser Namora overleden Gary Hill maand in Kijkhuis Servaas in Arnhem JOKE BRUIJS SOLO: kunstagenda Dali-grafiek KUNST QeidóoQowuvnt WOENSDAG 1 FEBRUARI 1989 PAGINA 7 Jan Rietman presentator van „Niemandsland" HILVERSUM Vanaf zaterdagnacht 4 fe bruari gaat Jan Rietman het KRO-nachtra- dioprogramma „Niemandsland" mee pre senteren. Samen met Edvard Niessing, René van der Veer en Vivian Boelen verzorgt hij het nachtprogramma dat van 1.00 tot 7.00 uur duurt. Rietman gaat het eerste blok (van 1.00 - 3.00 uur presenteren. Het team van „Niemandsland" heeft Jan Rietman aangetrokken omdat Eddy Keur naar radio 10 is vertrokken en Nick Montanus en Mare Stakenburg ander werk bij de KRO hebben gekregen. Jan Rietman kreeg bekendheid als presentator van het NCRV-radio- en tv- programma „Los Vast" en door zijn mede werking aan KRO's „Surpriseshow" van Hennie Huisman. „Niemandsland" heeft een vaste 100.000 luisteraars. Scène De uitreiking van de American Music Awards, de onderscheidingen van de Amerikaanse platen industrie, leverde een aardige scène op voor twee heren: Michael Jackson en Eddy Murp hy. Jackson liet de micro foon vallen, Murphy raap te hem op, en voegde het publiek onmiddellijk toe: .Hij zegt, pak hem op, alsof ik voor hem werk of zo, en ik doe het ook nog. Ja Michael, goed Michael". Jackson zelf kon er gezien de foto de humor niet zo van inzien. FOTO: AP De Givenchy verlengd DEN HAAG De haute couture die Hubert de Gi venchy tussen 1954 en 1988 maakte voor Audrey Hepburn, is nog tot 19 fe bruari te zien in het Haags Gemeentemuseum. Daar mee is de tentoonstelling die het Nedeerlands Kos tuum Museum inrichtte, verlengd. Aan de kleuren film van de lentecollectie 1988 van De Givenchy die er wordt gepresenteerd, is onlangs nog het televisie interview toegevoegd dat met Audry Hepburn werd gemaakt. Beschilderde behangsels gestolen AMSTERDAM Uit een gebouw van het voormalige Binnengasthuis in Amsterdam zijn het afgelopen week einde zes beschilderde behangsels ontvreemd die zijn gemaakt door de Nederlandse schilder Juriaan An- driessen (1742-1819). De waarde wordt geschat op tus sen de 100.000 en 200.000 gulden. De zes behangsels zijn vier muurdecoraties en twee bovendeur stukken, die ieder vier bij zes meter meten. De behangsels zijn uit het houten muurframe gesneden. Een zevende behangsel werd vernield. Het pand is eigendom van de universiteit van Amsterdam en was in verband met renovatiewerken niet bevei ligd. De dieven zijn met behulp van een ladder via de eerste etage het pand binnengekomen. De behangsels stellen land schappen voor. De beschilderingen werden in 1776 aangebracht ter verfraaiing van de toenmalige regentenkamer. In 1913 werd de regentenkamer gesloopt. Na opslag werden de behangsels in 1915 aangebracht in de administratie-kantoren van het Binnen gasthuis. LISSABON De Portu gese schrijver Fernando Namora, één van de be langrijkste vertolkers van de moderne Portuge se literatuur, is gisteren op 70-jarige leeftijd over leden. Namora was al ge ruime tijd ernstig ziek. De schrijver laat een im posant oeuvre na dat meer dan 30 titels be slaat. De meeste boeken van zijn hand behande len sociale en menselijke thema's, gebaseerd op zijn ervaringen als arts. DEN HAAG Het Kijkhuis j in Den Haag wijdt de volgende maand het programma aan de I Amerikaanse videast Gary Hill, die op het laatste World Wide Video Festival de prijs van de gemeente Den Haag in I de wacht sleepte voor zijn „In- 1 cidence of catastrophe". Dage- I lijks is de installatie „Primari- ly speaking" met via spiegels reflecterende beelden van twee monitoren te zien. Elke zondag wordt drie keer op de kabel in Den Haag een afzon derlijk programma uitgezon den. Deze reeks van Videoline krijgt aansluitende vertonin gen in het ^-Kijkhuis in Den Haag en met een uitloop op andere dagen tevens in Canon Image Centre en in De Mel kweg in Amsterdam. ARNHEM In het Gemeen temuseum Arnhem is van 12 februari tot en met 2 april een tentoonstelling van Servaas. De tentoonstelling onder de naam „The Ginza" geeft een overzicht van de nieuwste werken van Servaas. Het gaat om video-installaties. Gelijktij dig is er een tentoonstelling in de Kölnische Kunstverein in Keulen. Servaas noemt zijn in stallaties sculpturen. Bij hem gaat niet alleen om de beelden op de. monitor, maar ook de omgeving van de monitor maakt deel uit van het kunst werk. Servaas baarde in 1986 veel opzien met het kunstwerk „Court of justice". Daarin rechter. Tijdens zijn donder preken over modern televie- sieamusement komt de stoel waarop de toeschouwer zit let terlijk in beweging. Fred Florusse. Begeleiding: Wouter de Koning en Hans Stoop. Diligen- tia, vrijdag, 20.15 uur. DEN HAAG Het mooi ste van de flat in Scheve- ningen waar Joke Bruijs woont met een ongemeen fel bruin hondje, is dat nijlpaard. Het is niet groot, misschien niet meer dan een decimeter hoog, op een sokkel van dezelf de grootte. Het logge dier is van geel bruin hout en kijkt met aan dachtig luisterende oren naar beneden, waar een houten schildpad van bijna dezelfde kleur met opgeheven kop een heel verhaal staat te vertellen. Een schitterende eenheid, die twee. Nu zal de 37-jarige Joke, zan geres, cabaretière, wat is het, de eerste zijn om toe te geven dat ze maar een eenvoudige volksmeid is - „maar waardig, moeder liet ons zelfs blazers dragen, met strik" - op de bo dem van haar ziel ligt welbe wust fijngeslepen stille pret. Ze is nog steeds het meisje dat niet zo goed kon keepen, voortdurend gezelschap zocht, maar eigenlijk in d'r dooie eentje best raad wist met zich zelf. Komende vrijdag staat zij in Diligentia met haar eerste en vermoedelijk laatste solo- programma „Helpers weg eerste ronde". De teksten zijn van anderen, de meeste ideeën van haarzelf. „Ja hoe gaat dat. Je denkt een beetje na, je krijgt ideeën en in bed, dat ge beurt bijna altijd 's nachts, werk je ze uit. Maar ik heb niet de woorden en de erva ring om er echte cabarettek sten van te maken. Dat laat ik aan anderen over, die het be ter kunnen. Véél beter. Ik zou wel gek zijn als ik daar geen gebruik van maakte. Boven dien vind ik het prachtig, sa men te werken met dat soort mensen. En dat merk ik steeds, als je samenwerkt, over ideeën gaat praten, kom je steeds verder, omdat van het een het ander komt. Ik zou het echt niet alleen kunnen en het is mijn werk ook niet".' En ze geniet, Joke Bruijs, als ze mensen in de zaal op eigen kracht stil krijgt, complimen ten kan nemen en in gesprek raakt met napraters,«die van haar programma hebben geno ten en de Scheveningse willen duidelijk maken dat haar „Eerste ronde" méér is ge weest dan een avondje enter tainment. Eerste ronde De titel van haar soloprogram ma slaat op diverse richtingen die alle te maken hebben met de huidige situatie van de zan geres/actrice. „Natuurlijk op m'n scheiding, maar ook op mijn ontwikkeling in de klein kunst. De meesten kennen me uit de Mountiesshows, van mijn werk met anderen, zoals met Don Quishocking. Maar dat ik in m'n ééntje in staat was iets te doen, wist niemand, ik zelf eigenlijk ook niet en ik weet niet eens of ik er het type voor ben". Dat laatste komt nog ter dis cussie, het eerste, dat van die scheiding, ligt meer voor de hand. Daar gaat het program ma ook over, zoals Bruijs bij aanvang ook omstandig uit legt. „Ik weet niet hoe groot mijn wereldje is, maar in dat wereldje is iedereen volledig met mijn doen en laten op de hoogte. Dat ik gescheiden ben en er geen last meer van heb en met mijn ex zelfs vrolijk een echtpaar speel in een tv- serie. Maar toch". De eerste fase na een schei ding als basis voor een caba retprogramma. Joke: „O, dat kan heel goed, hoor, zeker als je het zo kan brengen dat het publiek weet waar je het over hebt. Overigens ben ik van mening dat je geen honderd hoeft te zijn om een honderd jarige te spelen, maar in dit ge val kan ik gewoon mezelf zijn en dat komt goed over. En dan zullen er vast wel mensen zijn, die ik een hart onder de riem kan steken". Met een achterovergedrukte amandelbonbon tussen en ach ter de kiezen: „Ik kan mensen geen verdriet doen, dat moet Maar als je gaat scheiden, dan wéét je, dat je verdriet veroor zaakt, dat hoort erbij, je bent destijds nooit met die bedoe ling getrouwd. Maar als het tot een keuze komt, scheiden of niet en je kiest voor een schei ding, dan kies je ook voor ver driet. Ik bedoel: we zijn niet uit elkaar gegaan met een slap handje en „nou, dag hoor en het beste ermee en wat fijn dat ik nu weer een vrije meid ben", in tegendeel en we zijn eikaars beste vriend gebleven. Daarom wil ik met dit pro gramma, onder meer natuur lijk, wel laten weten dat ik er bij stil heb gestaan, alles heb geweten en heb verwerkt, er bewust van was dat ik, leuk of niet, verdriet deed, moest doen". „Helpers weg... eerste ronde" bevat meer. Bruijs: „De weg moffelmaatschappij bijvoor beeld. We moffelen heel wat weg, hoor, heel beschaafd na tuurlijk en beheerst, maar on derhand durven we niet meer te laten merken wie we zijn, wat wp denken, wat we voe len. Moet je zien, hoe veel mensen zich verschuilen ach ter zonnebrillen; dat bedoel ik. Het wordt steeds erger". Mounties De Joke Bruijs van de Moun ties bestaat niet meer. „Al heb ik er met plezier in gespeeld, het was voor het eerst dat ik heb moeten' leren acteren. Want doe je dat niet, dan kun je er net zo goed als kapstok staan. Ik heb er veel geleerd en het was een prachtige tijd waar ik met genoegen op te rugkijk. Maar ik zou er ook niet meer aan mee willen wer ken, omdat ik niet het type ben dat naar de Mounties zou kijken, als ik er niet aan mee had moeten werken". Joke Bruijs: „Eerste ronde gaat over meer dan alleen die schei ding." FOTO: PR gekke meiden". Bruijs kijkt onderzoekend haar woonkamer door, belandt bij haar doorzichting plastic te lefoon met een rode neonbuis die wit wordt als er gebeld wordt. „Jenny bellen? Durf ik niet. Ik zou wel willen hoor, maar..." De cabaretière, nooit om een woord verlegen, beziet het toestel alsof het elk mo ment kan ontploffen of nijdig gaat bijten. Dat bruine hondje keft allang niet meer en is in middels gaan slapen. Die wel. Vrede allom, van die echt Scheveningse stilte. Maar de telefoon lijkt te groeien en staat er onverzettelijk bij. Jen ny bellen? Joke Bruijs kan aan een stuk door praten, maar blijkt nu ook te kunnen zwij gen. Sterker, ze krijgt blosjes en zelfs d'r oren worden rood. „Ik blozen?" En die hond slaapt maar. FRITS BROMBERG Bruijs gaat verder, ontwikkelt zich, wordt wat ouder. „Er is wel meer, dat ik destijds met plezier heb gedaan, maar wat ik niet meer zou doen. Ik heb nergens spijt van, maar terug op het biljart, nee". Wat dan wel. Joke: „Ze vra gen me natuurlijk, of ik na de cember, als dit programma stopt, opnieuw een solopro gramma ga doen. Maar ik weet het niet. Ik voel niets voor herhalingen en misschien is dit dan welletjes geweest. Ik ben iemand die gezelschap no dig heeft. Dat was vroeger zo en dat is nu nog zo. Misschien is het goed als ik iets dergelijks met een ander ga doen. Robert Long, die zei een keer bij een borrel, want zulke gesprekken moet je altijd bij een borrel voeren, Robert zei: is Jenny Arean niet iets voor jou? Je moet haar eens bellen. Ik zie jullie heel goed samen, twee Scène uit „De Commissaris" van de Rus Askoldov, tijdens het filmfestival Rotterdam, bekroond met de KRO-filmprijs. „Plan Delta": warrige, onnavolgbare „time-fiction" van de Nederlandse filmer Bob Visser. ROTTERDAM Het Rotterdamse Filmfestival is in volle gang, maar véél meesterwerken zijn er nog niet te zien geweest. Dat is ook niet de bedoeling van Rotterdam, waar de ba lans van retrospectieven en nieuwe films dit jaar qua importantie naar de terugblikken lijkt door te slaan (de acteur/filmer John Casavetes, de Franse filmer Jacques Rivette). Wat nieuw en belangrijk is kwam hoofdzakelijk uit het Oosten van Europa (Kieslows- ki. Holland) en zelfs het oude dat daar vandaan komt is ws. Zo zit het publiek met spanning te wachten op de eerste vertoningen van de in middels al 21 jaar oude „De Commissaris" van de Rus As koldov. De KRO maakte giste ren bekend haar Filmprijs 1989 aan Askoldov toe te ken nen: Een bedrag van 10.000 gulden. De prijs is tweejaar lijks, wordt uitgekeerd uit een fonds dat is ingesteld in '78 bij het afscheid van oud-KRO voorzitter Theo Loerakker en wordt toegekend aan een „ar tistiek hoogstaande film, waar in volgens de jury op indruk wekkende wijze algemeen menselijke en tevens christelij ke waarden tot uitdrukking komen". Vandaag de eerste vertoning van „De Commissaris" en van nacht om 24.00 uur een praat show met de regisseur in het Hilton, Rotterdam. Askoldovs film werd onmiddellijk verbo den nadat hij gemaakt was en gaat over een vrouwelijke mi litaire commissaris in de bur geroorlog na de Russische re volutie. Askoldov gooit het beeld van die burgeroorlog zo als dat de Russische geschiede nisboekjes inging (goed tegen kwaad) aan gruzelementen. Tijdens het afgelopen week einde kwam de Duitse filmer Wim Wenders even langs, op weg naar Australië. Wenders selecteerde twee films voor het festival in de Maasstad, „The prisoner of St. Peters burg" (dat in Berlijn speelt) van de Australische filmer Ian Pringle en de Italiaanse film „Parto di Luna". Hij deed aan de redactie van de Festival- krant een suggestie voor toe komst en behoud van het film feest van wijlen Huub Bals. Wenders: „Het is altijd een be langrijk festival voor me ge weest en een instituut dat ik niet in gevaar wil zien. Otar Iosselani heeft, denk ik, een interessante gedachte ontwik keld: dat de filmmakers die in de voorbije jaren bij het festi val betrokken zijn geweest ei genlijk als adviseurs behouden zouden moeten worden. Dan zouden ze kunnen aanbevelen wat ze in hun eigen land zien en dat naar Rotterdam bren gen". Time fiction Het liep gisteravond even storm op de Kruiskade toen de film „Plan Delta" van Bob Visser er in première ging. Visser schijnt een soort cult-fi- guur in Rotterdam te zijn- met nogal wat aanhang. Zijn eerste lange film was „Het veld van eer", dat zich deels op de mod derige, voormalige slagvelden van Verdun afspeelde, kwam even in de publiciteit toen pro ducent Henk Bos zijn Korea- film „Field of honour" wilde noemen en er met gerechtelij ke procedures gedreigd werd. Vissers eerste film bleek toen moeizaam, warrig maar niettemin fascinerende beel den te bevatten. In „Plan Del ta" heeft Visser zich weer een onbetaalbaar, „natuurlijk" stuk decor toegeëigend: de pij lers van de Oosterscheldedam in Zeeland. Daarop laat hij een „time fiction" spelen („Sciénce fiction is vreselijk duur" stelt Visser). Het houdt in dat zijn film in het begin van de 23ste eeuw speelt, wanneer Neder land niet veel meer is dan een ondergelopen vlakte waar eb en vloed vrij spel hebben. Er leven ergens op hoge betonnen bunkers nazaten van ons volk, die door ene „B.G.", comman dant van een ruimtevloot, met woonplek en al overgeplaatst worden naar een tijd en een plek waar zij zich zonder de constante dreiging van het wa ter kunnen ontplooien. Plan Delta dus. Het verhaal van de film haal ik even op uit de catalogus van Film International, want na het zien van de chaotische film die Visser ervan maakte was er van een herkenbare verhaallijn bij mij niet veel meer over. Visser is eerst een aantal jaren geleden op het kunstmatige eiland Neeltje Jans gaan filmen en dat mate riaal heeft hij later aangevuld met tussen de pijlers tijdens een bouwvakvakantie met zijn acteurs opgenomen beelden. Daarnaast heeft hij nog eens documentair materiaal ge bruikt van de watersnoodramp van '53 (tijdens de première- nacht precies 36 jaar geleden). De moeilijkheden tijdens het met horten en stoten ontstaan van de film zijn duidelijk te zien. Vervelender is dat Visser absoluut geen structuur en daardoor iets van een dramati sche vertelling in zijn materi aal heeft kunnen brengen. „Plan Delta" góót maar door, laat onze nazaten in een sterk calvinistisch-bijbels getint Ne derlands praten en laat de commandant „B.G." (privé- naam van de acteur die hem speelt: Bruce Geduldig) in het Amerikaans-Engels het com plete, verwarde gebeuren nog eens becommentariëren. Je kunt je voorstellen dat dat gigantische bouwmateriaal van de Delta-werken en Oos- terschelde inspireert tot scien- r f R O ce fiction-achtige beelden. Maar om daaromheen zo'n chaotische, onnavolgbare en soms ridicule film (een plaat selijke band „Tuxedo Moon" speelt er ook nog eens een te grote rol in) de wereld in te sturen getuigt óf van wanhoop óf van zelfoverschatting. Arie Kleywegt, voorzitter van de VPRO, was uitgenodigd om de première gisteravond te ope nen. Omdat hij in '53 de Wa tersnoodramp op de radio ge heel versloeg. Dat is een ver gissing, liet Kleywegt weten: het weekeinde dat de ramp losbarstte zat Kleywegt nog in Scandinavië, waar Kees Broekman Europees kampioen schaatsen werd. Een gebeurte nis die wat Nederland betreft toen in het water viel. BERT JANSMA Voor een uitgebreide agenda, ook voor de ko mende dagen, raadplege men „UIT", de gratis we kelijkse bijlage van deze krant. Woensdag 1 februari Toneelgr. De Appel: 'Kleine Ali ce' van Edward Albee; regie Lo- dewijk de Boer; met Sacha Bul thuis. Stef Feld, Carol Linssen, Robert Prager en Willem Wag- 3-5 Quatre Vingt Un i: Duin Revue; Diligentia (Lange Voorhout 5, Willy Russell; regie Shireen Strooker; solotoneel door Anne- Wil Blankers. Theater Pepijn. (Nieuwe School- traat 23. tel.460354) 20.15: Muziektalent Nederland; werken van Mozart, Smit. Hindemith, Beethoven. De Leeuw en Liszt. Koninklijk Conservatorium (Ju- (A. Chase/M. Lipari) Nederl. Balletork. olv Roelof v bioscopen straat 6. tel. 01720-20800): A fish called Wanda (al); 18.45, ming to America (al); 21.30. EUROCINEMA III: Who fra med Roger Rabbit (al); 18.30, 21.00. Frank on Frey (al); wo. LEIDEN LUXOR (Stationsweg 21.15. wo. ook 14.30. LIDO i STUDIO (Steenstraat 39. tel. 124130): Betrayed (16); 19.00, 21.15. Willow (al); 14.30. 18.45, 21.15. Frank en Frey (al); 14.30. Coming to America (al); 19.00, 21.15. «TRIANON (Bree- straat 31. tel. 123875):. De on draaglijke lichtheid van het be staan (al); 20.00. REX (Haar lemmerstraat 52. tel. 071- 125414): Liefde zonder schaam te (16); 14.30, 19.00, 21.15. Frantic (16); 19.00, 21.15. Bam- 4.45. Action Jackson (16); DEN HAAG AST A 1 (Spul 27. tel. Ion. tel. 471656): A fish called (16); 14.30. 17.00. 19.30, 21.45. CINEAC 1 (Buitenhof 20. tel. 630637): Willow (al); 14.00. 18.45. 21.30. CINEAC 2: Die hard (16); 14.00. 18.45, 21.30. CINEAC 3: The kiss (16); 456756): Betrayed (IS); 14.00 18.45. 21.30. METRO- POLE 2: Who framed Roger Rabbit (al); 14.00, 18.45, 21.30. ke lichtheid van het bestaan 18.45, 21.30. ODEON 1 (Herengracht 13, 462400): Me and Him (al); 13.45, 18.45. 21.30. ODEON 3: Big (al); 13.45, 18.45. 21.30. ODEOU 4: Messenger of tel. 656402): Bagdad cafe (16); 19.15, 21.45. wo. 14.00. STU DIO 2 White mischief (al); HAAGS FILMHUIS: Zaal Eon vorhaal van do wind; 19.30. 21.45. Zaal 2: Drowning by numbers; 19.30, 21.45. Zaal 3: ma. di. wo. 19.30. 21.45. Lea choses do la vio; ma. Uno jour nal d'une femmo de chombro; AMSTERDAM Kunstgale rie Rijkers Art Diffusion aan de Keizersgracht in Amster dam toont van 11 februari tot en met 15 maart litho's van de vorige week overleden Salva dor Dali. Er zijn 25 tekeningen van de Spaanse surrealistische kunstenaar te zien.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 7