Timman en de
dreiging van
het donkere gat
Regillio van der Vloot van canvas naar tartan
I
ficidócÖoiwcMit
voetballerlei
GEDUCHTE CONCURRENT VOOR ACHMED DE KOM BIJ NK ATLETIEK
Varkens
'"/J5pc
SPORT
ZATERDAG 28 JANUARI 1989 PAGINA
PO]
Penarol strijdt om
Zuidamerikaanse beker
Penarol uit Montevideo is met
een royale overwinning van 5-0
op Hurucan Bucgo voetbalkam
pioen van Uruguay geworden.
De club kwalificeerde zich
daardoor voor het toernooi om
de Zuidamerikaanse beker.
Stadgenoot Nacional, dat PSV
van de wereldbeker afhield,
was rechtstreeks geplaatst als
Zuidamerikaans titelhouder.
Als derde Uruguyaanse verte
genwoordiger komen Defensor
en Fanubio nog in aanmerking.
Voetbal USSR en
Israel na 33 jaar
Dinamo Kiev heeft in Tel A viv
een vriendschappelijke voetbal
wedstrijd tegen de Israëlische
nationale ploeg met 4-0 gewon
nen. Het was het eerste voetbal
contact tussen de Sovjetunie en
Israel in 33 jaar. Moskou ver
brak de verbindingen met Is
rael in 1967. De voetbalwed
strijd werd in Tel A viv een
nieuwe stap in het proces van
betere betrekkingen genoemd.
Eerder deze maand speelde
Maccabi Tel A viv al een bas
ketbalwedstrijd tegen CSKA
Moskou voor de Europa Cup
der landskampioenen.
Voetbalbond wil uitleg
over knokpartij Clough
De tuchtcommissie van de En
gelse voetbalbond wacht nog
steeds op een verklaring van
trainer Brian Clough. die na af
loop van de bekerwedstrijd van
zijn club Nottingham Forest te
gen Queen's Park Rangers op
18 januari met supporters op de
vuist ging. Clough sloeg een
aantal aanhangers, die na de
overwinning van zijn ploeg met
5-2 het veld betraden. De voet
balbond gaf Clough tot uiterlijk
Allison technisch
ad viseur Farense
De Engelse voetbalmanager
Malcolm Allison wordt de nieu
we technische man van de Por
tugese club Farense. Deze ploeg
verkeert in degradatiegevaar.
De 61-jarige Allison werd zeven
weken geleden ontslagen bij
Vitoria Setubal.
Ontslag Ball
bij Portsmouth
Manager Alan Ball is ontslagen
bij de Engelse tweede divisie
club Portsmouth, nadat de
ploeg van de laatste zes wed
strijden onder zijn leiding er
vijf verloor. Hij heeft er vijf
jaar gewerkt. Ball speelde 72
keer voor de nationale ploeg
van Engeland. Hij maakte deel
uit van het team dat in 1966 op
Wembley de wereldtitel
verde. John Gregory is
noemd tot zijn opvolger.
FIFA stelt leeftijdsgrens
olympische voetballers
De wereld-voetbal federatie
FIFA heeft in Zilrich definitief
de leeftijdsgrens vastgesteld
voor spelers van olympische
elftallen. Aan het toernooi
1992 in Barcelona mogen alleen
spelers deelnemen, die geboren
zijn op of na 1 augustus
Deze datum geldt ook voc
wedstrijden in de kwalificatie
ronden. De FIFA heeft daar
mee geen rekening gehouden
met de wens van het Interna
tionaal Olympisch Comité
(IOC), dat de leeftijdsgrens voor
olympische voetballers wil af
schaffen.
ANTWERPEN In zijn
vorig jaar verschenen
boek „Het smalle pad"
besluit Jan Timman zijn
inleiding met de volgende
zinsneden. „Al moet ik in
een houten tobbe een wa
terval trotseren, zelfs dan
zal ik met de tot de tan
den gewapende inboorlin
gen die beneden wachten
de strijd aanbinden.
Mocht ik hen overwinnen,
dan zal ik een vervolg op
dit boek schrijven".
Volgens menigeen zou gezien
Timmans laatste mededeling
een volgend boek nog wel
eens geruime tijd op zich kun
nen laten wachten. De inmid
dels 37-jarige schaakgroot
meester gaat vanaf komende
dinsdag proberen zich een ver
dere weg te banen naar de
kandidaten-matches om de
wereldtitel. In de kwartfinales
ontmoet Timman de Hongaar
Lajos Portisch, een geslepen
oude rot, van wie ook de Ne
derlander weet dat die aan
zienlijk meer tijd en energie in
zijn sport steekt. Van Portisch
zei Timman een jaar of tien
geleden al dat hij de studie
drift van de Hongaar nooit zou
kunnen evenaren. Die ge
voegd bij de ervaring met dit
soort duels op hoog niveau en
de recent door de Amsterdam
mer bijeen gesprokkelde de
cepties wel eens zou kunnen
leiden tot - wat sommigen noe
men - de zoveelste teleurstel
ling in de carrière van de
man-met-het-engelengezicht.
In „Het smalle pad" schrijft
Timman dat dit bewuste boek
eindigt op een „arbitrair" mo
ment, namelijk de grootste te
genvaller die de Nederlandse
grootmeester ooit incasseerde:
het verlies in de halve finales
van de kandidaten-matches te
gen de Rus Joesoepov, in 1986
te Tilburg. Maar, vervolgt
Timman, juist het op schrift
stellen van zijn ervaringen
rond die „meest vernietigende
en vernederende nederlaag"
uit zijn loopbaan hielp hem de
bittere smaak te doen verdrij
ven. Wat dat betreft had Tim
man het best nog snel een aan-
hangseltje kunnen schrijven
over zijn belevenissen in 1988.
Want de in 1985 nog op een
tweede plaats van de wereld
ranglijst achter Anatoli Kar-
pov staande maar inmiddels
naar een elfde plek afgezakte
Nederlander beleefde een
zwart jaar. Timman wijt dat
zelf aan te veel spelen, ook op
plaatsen waar zijn aanwezig
heid om promotionele en com
merciële redenen werd ver
eist. Echter, de balans van een
jaar schaken was negatief en
vooral de KRO-tweekamp in
december tegen oud-wereld
kampioen Michael Tal kan
Timman nauwelijks tot vol
doening, laat staan tot optimis
me ten aanzien van de kracht
meting met Portisch aanlei
ding geven.
Altijd op winst
Jan Timman voert ook zijn in
stelling als schaker aan voor
de soms onbegrijpelijk negatie
ve strapatsen. „Ik ben een
creatieve speler, die altijd, ook
met zwart, op winst speelt",
laat hij zich in de aanloop naar
het in Antwerpen plaatsvin
dende gevecht met Portisch
ontvallen. Dat valt op zich na
tuurlijk te prijzen en lijfelijk
aanwezige toeschouwers bij
zijn optredens zullen met
graagte de ter plekke acteren
de spreekstalmeester aan de
lippen hangen bij diens com
mentaar op die positieve po
gingen van de Nederlander.
Maar een andere vaststelling
van Timman snijdt meer hout.
„Een man als Kasparov gaat
risico's uit de weg als hij voelt
dat hij niet in vorm is. Dan
schuift hij gewoon naar salon-
remises". Het gevolg van bei
der benadering van het
schaakspel wordt vertaald in
hun klassering op de wereld
ranglijst.
Jan Timman ontkent dat hem
ook nog wel eens een - door
enkelen aangeduid als - wat
labiel karakter parten speelt.
Maar geeft toe dat hij liever
ergens ver weg acteert dan in
eigen land. „Daar word ik
door niemand lastig gevallen.
Misschien zou ik al wereld
kampioen zijn geweest als ik al
mijn plaatsingswedstrijden ook
ergens in een exotisch land
zou hebben gespeeld", geeft
Timman toch een indicatie
van zijn ietwat wankelmoedi
ge karakter.
Wat dat betreft is Antwerpen
misschien ook al niet ver ge
noeg verwijderd van chauvi
nistisch ingestelde landgeno
ten. Die onder aanvoering van
zijn boezemvriend en schaak
promotor Hans Böhm voor een
emotionele begeleiding zorgen,
Jan Timman en Lajos Portisch (rechts) zitten vanaf dinsdag tegenover elkaar in Antwerpen. foto: archief sp
maar Timman tevens een toch
nog enorme psychologische
druk oplegt. En juist daarin
lijkt een zwak element te zit
ten bij de pogingen om zich
via Antwerpen te ontdoen van
de noodzaak vanaf het duel
met Portisch weer zonetoer-
nooien te moeten spelen om in
de kandidatentweekampen te
kunnen belanden. Vandaar
dat wordt gesproken van de
laatste kans van Timman om
nog eens een spraakmakende
reeks resultaten neer te zetten.
Jaar langer
In „Het smalle pad" werpt Jan
Timan de theorie op dat zijn
cyclus steeds juist een jaar lan
ger duurt dan de reeks die
moet leiden tot de bepaling
van de naam van de uitdager
van de wereldkampioen. In
1974 verwierf Timman de
grootmeestertitel en kreeg
naar eigen zeggen twee jaar la
ter het gevoel dat hij bezig was
tot de wereldtop door te drin
gen. In 1978 was de inmiddels
27-jarige Nederlander opge
rukt naar.de vijfde plaats op
de FIDE-ranglijst, maar in het
exotische Rio de Janeiro miste
hij de kans op plaatsing voor
de tweekampen, waarop hij
vier jaar later achter zijn hui
dige mede-vice president van
de GMA (Grand Masters Asso-
cation) Karpov tweede werd
op de ranglijst. Maar daarna
volgde een merkwaardige te
rugval, gevolgd door een her
stel dat uitmondde in de halve
finalematch tegen Joesoepov.
Een nieuwe methode moet Jan
Timman mede helpen het juis
te spoor weer te vinden. De
Amsterdammer noteert tegen
woordig, sinds het duel met
Tal in december, de bedenk
tijd per zet om na afloop beter
in staat te zijn te analyseren.
Hetgeen straks in Antwerpen
zal gebeuren met de ex-Tsje-
choslowaak Vlastimil Hort en
de Zweed Ulf Andersson. Hort
moest zich onlangs overigens
onlangs met gezondheidspro
blemen terugtrekken van het
Hoogovenstoernooi en ook dat
lijkt weinig bij te dragen aan
een goed gesternte. Juist se
condanten moeten na afloop
van vooral afgebroken partij
en het tijdrovende denkwerk
verrichten om de in actie zijn
de grootmeester zo fit mogelijk
in een eventueel vervolg ach
ter het bord te krijgen. Hort
verzorgt voor Timman de ope
ningen, terwijl Andersson juist
de expert is voor de eindspe
len. Dit duo moet er voor zor
gen dat Nederlands deson
danks meest succesvolle scha
ker na Max Euwe, die ooit de
wereldtitel korte tijd in zijn
bezit had, niet in een groot
donker gat terugzakt
Donker gat
Of Timman nog ooit een direc
te gooi zal doen naar de we
reldtitel middels een match te
gen (dan waarschijnlijk) Kas
parov wordt door menigeen zo
langzamerhand zeer betwij
feld. Weliswaar bezat de oud-
Deltenaar nimmer de reputa
tie van wonderkind, maar zijn
ooit gestage opmars naar de
hoogste regionen van het we-
reldschaakgebeuren deed een
verwachtingspatroon ontstaan
dat nimmer werd ingelost.
Waarbij ditmaal ook een be
slissing van de door Timman
c.s. verfoeide FIDE voor een
nadelig effect zorgde. Normaal
gesproken had de Nederlander
zijn komende match moeten
afwerken tegen de Canadees
Spraggett, die ondanks een al
leszins respecatebel optreden
op dit moment tegen Joesoe
pov in Quebec, als zwakker te
boek staat dan Portisch.
„Portisch ligt me wel", zegt
Timman echter. „Ik heb een
10-7 tegen hem". Als
zich weinig zorgen be
hoeven te maken. Maar bij dit
soort ontmoetingen speelt
meer mee. De Amsterdammer
weet daar zelf alles van. En
Portisch mag dan geen inboor
ling zijn, hij zal wel tot de tan
den toe bewapend op het
strijdtoneel verschijnen.
FRAN£ WERKMAN
V-C.
HEEMSKERK Wie
heeft zich ooit Mohammed
Ali kunnen voorstellen als
winnaar van een sprint-
wedstrijd? Of, actueler,
misschien Mike Tyson, die
uit de startblokken schiet?
De Nederlander Regillio
van der Vloot zal onge
twijfeld één van de aller
eerste boksers zijn die z'n
heil zocht in de atletiek.
En met succes. Deze
maand deelde hij als
hardloper zijn eerste echte
kleun uit. Bij een sprint-
wedstrijd in Zwolle klopte
hij Achmed de Kom, die
er voor de aanstaande Ne
derlandse indoor-kampi-
oenschappen in Den Haag
dus een geduchte concur
rent bij heeft gekregen.
Als Regillio van der Vloot (24)
volgende week vanuit Heems
kerk vertrekt voor de nationa
le kampioenschappen indoor-
atletiek (4 en 5 februari in
Houtrust) laat hij zijn boks-
handschoenen thuis. De
Noordhollandse kampioen
halfzwaargewicht van 1987
bindt voor zijn wedstrijdsport
tegenwoordig slechts de spikes
onder; boksen doet hij alleen
nog maar om in conditie te
blijven. „Het boksen in dienst
van de atletiek", vertelt Van
der Vloot, die ooit nog wel
eens een succesvol body-buil-
der zou willen worden.
Naamgenoot
Éénmaal ontmoette Regillio
i der Vloot (81 kilo en 1.87
meter) zijn ieler maar beken
der naamgenoot Tuur. „Toen
Tuur mij zag, zei hij: „die
die doet 't goed". Dat
bij de clubkampioenschap
pen in '87", weet Regillio II
nog goed. „Ik mag zijn stijl
wel. Tuur is niet bang en bokst
aantrekkelijk voor het pu
bliek. Natuurlijk heb ik zijn
wedstrijden en die van V^n
der Lijde tijdens de Spelen 'in
Seoul gevolgd. Maar ik had
nog meer oog voor atletiek.
Daar stond ik 's nachts voor
op. Het koningsnummer met
het gevecht tussen Lewis en
Johnson. Schitterend. Eigen
lijk hoopte ik dat een under
dog zou winnen. Calvin Smith
of zo. Maar van die finale heb
ik echt genoten. Daarom
'schrok ik later ook zo toen die -
berichten over doping kwa
men. Ik voelde echt een
flauwte over me heen komen".
Regillio van der Vloot was
„al" 22 jaar oud toen hij voor
het eerst de spikes aantrok.
„Ik ging met een vriend mee
naar een talentenjacht van Ve
ronica. Die vriend, Frenk Bol-
legraaf, deed al aan atletiek,
maar werd daar niet ontdekt.
Ik wel, terwijl ik eigenlijk al
leen maar voor de lol met 'm
was meegegaan. Dat was in
augustus '87. Sindsdien ben ik
gaan trainen. Het jaar daarop
ben ik met wedstrijdboksen
gestopt. Ik zou meedoen aan
de nationale B-kampioen
schappen. Maar het viel niet te
combineren". Van der Vloot
maakte de definitieve stap van
canvas naar tartan.
Judo
Behalve aan boksen en atle
tiek beoefende Van der Vloot
als jongeling nog andere sport
en. Dat begon pas toen hij op
10-jarige leeftijd vanuit het
Surinaamse Paranam naar
Den Haag verhuisde, waar hij
eerst de judomat uittestte in
een schooltje in de Molenwijk.
„Na een jaar verhuisden we
naar Zeeland, waar we vijf
jaar hebben gewoond. Ik deed
daar aan turnen, karate en
voetbal. Als spits kwam ik in
het Westbrabants jeugdteam
en toen we in Heemskerk gin
gen wonen, heb ik me bij
ADO'20 aangemeld. Maar ze
deden daar aan vriendjespoli
tiek en daarom heb ik be
dankt. Toen ben ik begonnen
met boksen, bodybuilding en
kickboksen". Zijn eerste partij
bokste hij in 1986 in Worme*-
veer. „Doordat ik te weinig
conditie had, verloor ik die",
staat hem nog bij.
Kort daarvoor verbleef de
vriendelijke halfzwaargewicht
als vakantievierder in zijn ge
boorteland. „Er kwam een
boks-animator naar me toe en
ik vertelde hem dat ik al di
verse partijen had gewonnen.
Hij heeft snel een program
maatje rond mij opgesteld. De
eerste twee ronden sloeg ik
m'n tegenstander alle kanten
op, maar in de derde ronde
heb ik het opgegeven. Te moe.
In feite was ik een soort proef
konijn, want het boksen stelde
vóór die tijd in Suriname niet
veel voor. Maar sindsdien leeft
het weer helemaal".
Kiezen
In Nederland bokste Van der
Vloot dertien partijen, waar
van hij er slechts twee verloor.
„Die bekertjes zijn het bewijs",
wijst hij aan, om aan te tonen
dat hij hier wél de waarheid
spreekt. „In '87 werd ik
Noordhollands kampioen en ik
deed mee aan de clubkampi
oenschappen. Zowel voor De
Ring uit IJmuiden als voor het
Amsterdams Albert Cuyp.
Toen bleek dat ik ook hard
kon lopen, moest ik kiezen. Bij
Albert Cuyp hebben ze nog
wel geprobeerd me over te ha
len. Door te lokken met aan
trekkelijke reisjes. Mijn atle-
tiektrainer. Hans Vijfwinkel,
liet me volledig vrij. In maart
vorig jaar heb ik de knoop
doorgehakt. Toen trainde ik
inmiddels al driemaal in de
week voor atletiek. Ik boks
nog wel, maar alleen met jon
gens uit de buurt. Op een
schooltje in Heemskerk geef ik
les aan vier jongens. Twee van
hen zijn al Noordhollands
kampioen geworden bij de
nieuwelingen".
De rest van zijn tijd besteedt
de werkloze sportman tegen
woordig dus aan atletiek. Uit
gerekend wéér in Wormer-
veer boekte hij, ditmaal als at
leet, zijn eerste succes. Op de
100 meter zette hij meteen een
tijd neer met 10,5 seconden.
„Bij de Nederlandse kampi
oenschappen in Groningen
werd ik tweede achter Ach
med de Kom op de 100 meter".
Van der Vloot, die inmiddels
tot de nationale sprintselectie
is doorgedrongen, stond op 14
januari jongstleden wederom
naast De Kom te wachten op
het startschot. Tijdens de NK
meerkamp in Zwolle liepen
beiden de sprint over zestig
meter. Van der Vloot finishte
na 6,90 seconden als eerste en
bleef De Kom een fractie voor.
Tien tellen
De Heemskerker sloeg zijn
naaste concurrent daarmee
symbolisch voor veel meer
dan tien tellen naar de kant.
En bij Van der Vloot zelf
groeide het zelfvertrouwen.
„Bij de nationale kampioen
schappen móet ik de finale
kunnen halen", vindt hij. „En
ik sluit een eerste plaats ook
niet helemaal uit. Ook op de
200 meter zou ik eerste of
tweede moeten kunnen wor
den". De respectieve limieten
voor de EK, die twee weken
later eveneens in Den Haag
worden gehouden, zijn gesteld
op 6,70 en 21,40. „Dat zouden
twee persoonlijke records voor
mij betekenen. Maar ik geloof
niet dat het onmogelijk is. Al
leen dat finishen, hè. Dat doe
ik nog veel te slecht. Elke keer
gooi ik op de streep mijn li-
cnaam weer naar achteren in
plaats van naar voren. Er zijn
sinds ik succes heb ineens alle
maal mensen die mij adviezen
geven. Maar ik laat me niet
beïnvloeden. Het is natuurlijk
allemaal leuk bedoeld, maar
als ik verlies dan zie ik ze niet
meer. Qua techniek zit ik,
denk ik, op zestig procent van
mijn mogelijkheden. Ik ben al
aanzienlijk vooruit gegaan.
Want in het begin stampte ik
alleen maar over die baan. Het
is vooral een kwestie van
wennen. En dat geldt ook voor
•die laatste meters. Er komt
een tijd dat ik vanzelf -mijn
schouders naar voren gooi".
ROB LANGEVEL'D
BETAi
WM
door Frank Werkman
(BC-DS
te I
Dat een varkensfokker (Renzé£
de Vriesprobeert t
muntenmelker (Onno Ruding
illegaal belastingcenten af t
troggelen, verbaast me niets.
Sjoemelen en sjacheren komt
tenslotte in de beste families ANDAAC
voor. Sterker, menigeen i
van overtuigd dat onze
j stuk beroerde ^t*r, *i
voor zou staan als er louter
wordt gewerkt. Vandaar dat d port
affaires bij Ajax en FC
Groningen wat mij betreft i
zo veel ophef behoeven te
krijgen. Als de FIOD meer
ambtenaren zou hebben, wordfcau.
elke week een voetbalclub aaii luitalan
de schandpaal genageld. Ook ®d®n. 'c
PEC Zwolle.
In het spraakmakende verhaal luitalan
van het weekblad Nieuwe Rev$al Dort
wordt gemeld dat die
r' (adorlai
1 port.
•Igië b
port.
luitalan
luitalan
provincieclub met grootsteedse
neigingen zuiver op de graat is ia„d 1
Maar beide pseudo-zakenliedei
het periodiek hebben
slechts zaken gedaan met de
manager, die reeds een contn
op zak heeft voor een Turkse j*y"ch'
voetbalclub. Geen enkele
behoefte derhalve om zich
alsnog in een ander duister
project te storten.
In de week dat Nieuwe Revu
meldt dat het overal elders dan Naderla
in het betaalde voetbal fiscaal Stu
bepaald geen koek en ei is, doe
de FIOD een inval bij FC bp<
Groningen, waar het een
regelrechte Augiasstal blijkt
zijn. Renze de Vries c.s.
bewijzen de theorie dat je wordt
iky Chi
rfORGEf
Nadarla
schaats
Nadarla
Studio
TV 5, 1
luitalai
besmet met datgene
mee omgaat.
Men koopt een gereputeerde
doelman voor vijftig mille er
alsof dat nog niet genoeg
oplevert, wordt een gefingeerde Jbc"i!
transactie op touw gezet met
een voetballer uit Bulgarije;
sinds Seoul toch al een land
met een wat belaste reputatie.
Voor een zekere Jontsjev
worden enige tonnen in de
boekhouding genoteerd, maar
de man maakt nimmer zijn
opwachting in het hoge
noorden. Dat is geld verdienen.
Zoals ook het bereiken van een
volgende ronde in het Europa-
Cuptoernooi kassa betekent.
Daarom wordt getracht bij de
scheidsrechter in een goed
blaadje te komen en de arbiter1
staat te boek als cadeau-
gevoelig.
Ook in dit metier tiert het
relatiegeschenk welig. In Zuid-4'm
Europa geldt wat dat betreft hei ied af,
gouden polshorloge of een setje grada
lib he
Duitalai
Skiën.
Duitalai
wall-Liv
BBC 2
bourne
BBC 2,
BBC 2,
BBC 2,
ker.
Sky Cr
MAAND
fEC
reer
tVOLI
pclub
Gro
vooral gemakkelijk
hanteerbaar presentje. Een
arbiter een televisietoestel
aanbieden is een wel wat erg
opvallende blijk van sympathie.' -C Zw
onpraktisch bovendien, Ro,?i
want de fluitist moet de dag
de wedstrijd toch naar huis.
Een ring aan de hand, een
klokje om de pols of een paar
flapjes in de binnenzak zijn dan
eenvoudiger door de douane te
transportéren. Dat ontdekt men
zelfs veertien dagen later in
Groningen. Ditmaal geen
paarlen voor de zwijnen, maar
gewoon dertig rooie ruggen
voor de scheidsrechter.
Het is al lang niet meer een
privilege van de boksbranche,
waarin een pugilist de handjes
met opzet minder effectief laat
wapperen, omdat hij er kort
tevoren een paar bankbiljetten
mee heeft aangenomen. Ook
dat is zwart geld. Maar van een
net iets diepere tint dan de
poen, die wordt gebruikt om
Ruding om de tuin te leiden.
SéJC
/V Den
Utrecl
71.
Tin
onj
K
REN!
et toe
ampic
de
ets te
an be
taak:
We h
len n
loer.
liste
latuur
ld us i
ho
1 a :>s e i
verl
l redsti
'anda
4 loor J
i ronnt
wordt
1 lolgèr
