f
Een reiziger die nergens iets van begrijpt
Tadeusz Konwicki houdt Polen spiegel voor
KINDERBOEKEN
EeidMQowuwt
BEN BORGART TREKT LIJN DOOR MET „FONTANA'
<7^
fonïanaI
Royaal bemeten gedenkboek
Lou Reed
bijt weer
van zich af
Relikwieëi
en lijken
Ma
J 7onövlief
BOEKEN/PLATEN
VRIJDAG 20 JANUARI 1989 PAGIN) RAE
Ben Borgart is de verteller van
steeds hetzelfde verhaal, dat
van de man die zichzelf steeds
buiten de maatschappij opstelt,
de drop-out, zoals het type het
liefst werd genoemd in de ja
ren zestig. Aan het eind daar
van begon Borgart te schrijven
over zo'n hoofdpersoon, in wie
men keer op keer de auteur
zelf herkent. In verhalen
waarin hij een andere figuur
tot held van het verhaal koos,
bleek de auteur steeds minder
op dreef, hoewel het „vaste"
thema niet beschouwd kon
worden als een garantie op
succes.
Het debuut van Borgart „De
vuilnisroos" uit 1972 was in dit
opzicht heel geslaagd: het ge
doe van een man op een sme
rig schip, waar hij op leefde,
zonder doel of ideaal. Hij was
ver van de geordende samen
leving en dat was genoeg. In
boeken als „Een lange weg
naar Tipperary" (een fiets
tocht door Ierland) of „Blauwe
nachten" (zwerven door de
„onderbuik" van een wereld
stad), werd dat verder uitge
werkt.
Italië
In zijn nieuwe boek „Fonta-
na", een roman, bevindt de
hoofdpersoon zich vooral in
Italië, waar hij op zoek is naar
een als los zand samenhangen
de Italiaanse familie. Een stuk
of wat van die Italiaanse fami
lieleden bezochten hem enige
maanden eerder in Amster
dam, wat uitliep op een famili
aal, moreel en financieel debS-
cle. Voornamelijk om die fi
nanciële zaken nog wat te re
gelen zoekt de Hollandse jon
gen in Italië zijn familietak op.
Dat gaat niet goed, want al is
zijn naam Bernardo, deze man
begrijpt niets van Italiaans en
dus stapelt zich misverstand
op misverstand.
Het aardige is, dat Bernardo
niet begrijpt wat er fout gaat,
zoals hij ook niet begrijpt wat
er misschien wel goed gaat.
Een paar Nederlands-spreken
de reizigers, die korter of lan
ger met deze Bernardo optrek
ken bieden nog een beetje
greep op de gebeurtenissen.
Maar ook hun aandeel is on
overzichtelijk en verwarrend.
Want de Vlaamse Jos Vande-
reycken blijkt een vreemde
vogel en het erotisch geschut
ter tussen Bernardo en de
streng lijkende Nijmeegse me
vrouw Hanneke Drost, die met
haar zoontje rondtoert, speelt
zich in werkelijkheid kenne
lijk heel anders af dan in de
fantasie, die de ik weergeeft.
Filmscènes
Het merendeel van het ver
haal klinkt als de beschrijving
van scènes uit films, vooral
van die van Fellini. Het eerste
tafereel stamt uit een goed
koop Italiaans gangster-ver
haal: Bernardo is in de afschu
welijke fabrieksstad Livorno
op zoek naar een spoor van
zijn familieleden en komt in
een klein, obscuur kroegje, vol
enge types terecht. Hij weet
daar zelf niet zeker of hij het
goed begrepen heeft toen hij
daar op de vlucht ging, omdat
hij zich zeer bedreigd voelde.
Later maakt hij een lange
scootertocht door Umbrië met
een nichtje of achternichtje
achterop, dat hij ergens veilig
moet afleveren. Zelfs van dat
meisje begrijpt hij helemaal
niets, zij blijkt op een onthut
sende manier heel iemand an
ders te zijn dan Bernardo
denkt.
Niets is waar in dit verhaal.
Venetië ervaart Bernardo in
eerste instantie als een vrese
lijke, smerige en vooral af te
raden stad, tot hij dan toch per
boot in de beroemde centrale
wijk komt en je de hele klas
sieke Venetië-film voor je ziet
draaien.
Maar omdat Bernardo er toch
te weinig van begrijpt en de
auteur geen verteltruc heeft
gevonden, waardoor deze he
vig falende ik-verteller aan
vulling of correctie krijgt,
blijft „Fontana" te vaak een
warboel, te weinig gestructu
reerd.
Het verhaal biedt geen enkel
houvast, maar dat is wellicht
juist de bedoeling.
JAN VERSTAPPEN
Ben Borgart: „Fontana".
Uitgave De Bezige Bij. Prijs
ƒ26,50.
Veel Polen die iets in hun
mars hebben dat ook buiten de
eigen landsgrenzen op waarde
wordt geschat, verlaten hun
land dan ook. Veel kunste
naars van naam (bijvoorbeeld)
leven in Parijs of New York.
Maar ook normale handwerks
lieden kunnen van hun am
bacht in het buitenland vaak
veel beter leven dan in Polen
zelf. Het is dan ook niet ver
wonderlijk dat de grootste
Poolse samenleving die er bui
ten Warschau bestaat niet in
Polen gezocht moet worden,
maar in het Amerikaanse Chi
cago. Daar werken veel Polen
in de auto-industrie, als taxi
chauffeurs en in andere beroe
pen.
Voor het Poolse leven heeft
deze uittocht van talent en
werkkracht in de achter ons
liggende jaren vreselijke ge
volgen: de samenleving valt
uiteen. Er is sprake van een
moreel en cultureel verval en
de enkeling, die uit principiële
redenen in Polen blijft om te
werken aan een soort weder
opbouw, voert een gevecht te-
k gen de bierkaai. Deze sfeer is
ook te proeven in de straten
van Warschau, Gdansk, Lodz
en Poznan om maar een aantal
uiteenlopende steden te noe
men. In Warschau zijn, zelfs in
de onmiddellijke omgeving
van het protserige paleis van
kardinaal Glemp, nog moeite
loos gevels te vinden waarin
"-de granaatinslagen van de
Tweede Wereldoorlog nooit
gerestaureerd zijn.
Wodkafles
Om de grauwheid van werk
en leven het hoofd te kunnen
bieden grijpen Polen (m/v) re
gelmatig naar de wodkafles.
Het Poolse staatsbedrijf Pol
mos dat een monopolie heeft
op het maken van wodka, is
een van de weinige bedrijven
in het laind die echt winst ma
ken. En er worden nieuwe
manieren gevonden om de el
lende van elke dag te ont
vluchten in een roes: Studen
ten in de chemie aan de uni-
Tadeusz Konwicki
versiteiten van Gdansk en
Warschau hebben enkele jaren
geleden een nieuwe kunstma
tige harddrug gemaakt uit
blad en stengels van de papa
verplant en wat chemische
toevoegingen. Kompot heet de
drug die in studentenkringen
eenvoudig te koop is. Voor een
kwart van de prijs van een li
ter wodka, met een even lange
werking voor wat het de roes
betreft. Op den duur werkt
kompot sneller dan wodka:
langer dan zeven jaar kun je
geen kompot gebruiken, om
dat je dan aan het gebruik er-
FOTO: SP
van gestorven bent.
Verval
De sfeer van verval, ontbin
ding en halfslachtigheid die te
proeven is in de Poolse samen
leving bepaalt ook de atmos
feer van de boeken van Ta
deusz Konwicki. Hij geeft een
exacte spiegel van de Poolse
samenleving en doet dat nog
steeds vanuit Polen omdat hij
te nieuwsgierig is om het land
te verlaten. In een vraagge
sprek noemde hij dat als reden
waarom hij nog steeds in Po
len woont en werkt. De ont
wikkeling van het land. Hoe
gaat het verder.
Konwicki weet waar hij over
schrijft. In de Tweede Wereld
oorlog vocht hij tegen de na
zi's, maar ook tegen de opruk
kende' Russische troepen. In
1981 weigerde hij loyaliteit ten
aanzien van het nieuwe
bewind en veel van zijn boe
ken konden in de laatste jaren
alleen ondergronds worden
gepubliceerd. Ook hier wordt
de halfslachtigheid van de
Poolse samenleving weer geïl
lustreerd. Als er weer nieuwe
maatregelen door de overheid
worden afgekondigd, houdt
elke Pool er rekening mee dat
daarvan niet meer dan de
helft werkelijkheid wordt.
Van schrijvers, die niet mogen
publiceren, worden illegaal
uitgegeven werken officieel
besproken en hoewel het
zwart wisselen van dollars te
gen zloty's (de Poolse munt
eenheid) verboden is, bestaat
er in Warschau een officiële
zwarte koers van de zloty. Die
wordt elke dag van het ene in
ternationale toeristenhotel
naar het andere doorgegeyen
per telefoon.
Typograaf
In zijn laatst verschenen boek
heeft Konwicki de nodige au
tobiografische gegevens ge
stopt. Het verhaal in „Onder
aardse rivier, ondergrondse
vogels" gaat over een typo
graaf die op de vlucht is met
een aantal illegale gedichten.
Hij is bang dat de staatspolitie
achter hem en de gedichten
aanzit. In het verhaal is het
1981: het dramatische jaar
waarin de staat van beleg
werd aangekondigd en veel
progressieve zaken in de Pool
se samenleving werden ge
kortwiekt of vermoord.
In de loop van het in het boek
beschreven etmaal verandert
Warschau opnieuw in een be
zette stad. Een schrikbeeld
voor alle Polen, omdat ze zo'n
bezetting door de nazi's of
door de Russen uit eigen erva
ring kennen. Of uit de verha
len van een immer getergd en
onderdrukt volk. De schrijver
volgt de typograaf op deze el
lendige dag, waarop alles wat
verkeerd kan gaan ook mis
gaat. In korte hoofdstukken
wordt een terugblik gegeven
naar de vrolijke en vriendelij
ke jeugd van de hoofdpersoon
in Litouwen. Daar vertoeft
God, die zich verre houdt van
alle misere in de grote stad. De
sfeer wordt er niet beter op als
tegen het eind van het boek
blijkt dat de typograaf voor
niets op de vlucht is. De politie
kwam niet voor hem maar
voor een man die in hetzelfde
gebouw woonde.
Konwicki maakt in zijn ver
haal duidelijk, hoe de Poolse
tragedie in elkaar zit: steeds
weer opstand tegen onder
drukkers, steeds weer vechten
tegen de zo langzamerhand
bloederige bierkaai. Wie Polen
kent proeft de angstwekkende
waarheid van deze roman. Het
is een beschrijving van de
doodsstrijd van een staat. Het
is het verhaal van een roman
tisch en strijdlustig volk dat er
niet tegen opziet de beste men
sen van generaties te offeren
op het schavot van eer en zelf
standigheid. Dat er volgens
Konwicki nog lang geen eind
aan deze doodsstrijd te ver
wachten is laat hij in de laatas-
te regel van het boek weten
als hij God laat zeggen: Wij
hebben nog een gruwelijke
eeuwigheid voor ons.
JAN VAN KOOTEN
Tadeusz Konwicki: Onder
aardse rivier, ondergrondse
vogels" Uitgeverij Meulen-
hoff. Prijs ƒ32,90.
Andere nog verkrijgbare en
door Meulenhoff uitgegeven
boeken van Konwicki: „Mo
dern droomboek" (met in
formatieboekje over de
schrijver), 19,50; „Het Pool
se complex", ƒ32,90 en
„Niets of niets", 39,90. Al
deze boeken zijn uitstekend
vertaald door Esselien 't
Hart.
door Leo Henny
Orla
Klein zijn heeft voordelen.
Maar niet als de De Lefgozers
in de buurt zijn, want dan
moet je als kind oppassen. De
ergste van allemaal is Orla,
bijgenaamd „De Kikkerslik
ker". Omdat ie een keer
zeggen ze een levende kik-
iker heeft opgegeten. Alle kin
deren zijn bang voor Orla.
Maar: wie niet sterk is moet
slim zijn.
„Orla de Kikkerslikker", ge
schreven èn getekend door de
Deen Ole Lund Kirkegaard, is
bij uitstek voor kinderen die
van lachen houden. De teke-
ningen zijn al even leuk als
het verhaal zelf. Het boek, 84
bladzijden dik, is uitgegeven
door Van Goor en kost 18,90.
Tijm
yTijm is een jongen, die zich
-•steeds maar zorgen maakt.
"Over hoe het moet als hij groot
is, wat hij dan moet worden.
Over zijn zusje, die zangeres
wil worden, wat niet kan om
dat ze astma heeft. Over van
"alles en nog wat eigenlijk.
Tijm's zusje vindt haar broer
maar saai. Maar moeder vindt
Tijm de allerliefste jongen van
de wereld. Tijm gelooft dat op
zekere dag. Hij is blij toe, want
nu is hij ook bijzonder en wie
bijzonder is kan veel geld ver
dienen. En dat heeft hij nodig.
„De allerliefste jongen van de
nele wereld", waarin slechts
één dag en een nacht uit het
leven van Tijm wordt beschre
ven, is geschreven en geïllu
streerd Ted van Lieshout. Ei-
'genlijk zijn er twee verhalen
in één, want het getekende
verhaal over een slak kruipt
'door het hële, krap veertig pa
gina's tellende boekje. Het kost
17,50, wel een beetje duur
•voor zo'n dun boekje.
De slimme man
f. Niels is helemaal in de ban
van de verhalen over de slim
me man, die mijnheer Frank
- hem
verhalen waren dat, over een
man die met twaalf schepen
wegvoer na de oorlog bij Troje,
die het won van de éénogige
reus en die een hond had die
Argos heette. Dat de slimme
man Odysseus heette, dat wist
Niels toen nog niet. Op zekere
dag krijgt Niels het boek van
meneer Frank toegestuurd. Op
het moment dat het aankomt
is meneer Frank al dood. Nu
gaat Niels proberen zelf te le
zen in dat merkwaardige boek.
„De reizen van de slimme
man" van Imme Dros is een
fraai geschreven jeugdroman
van een aparte klasse. De term
jeugdliteratuur is hier op zijn
plaats. Geen echt gemakkelijk
boek dus, maar wel een werk
dat zeer de moèite waard is.
Het is uitgegeven door Van
Goor, telt 123 bladzijden en
kost ƒ22,50.
ABC-eilanden
„Een reuze heksentoer" is een
sprookjesachtig jeugdboek,
waarin onder andere een reus,
nimfen en een heks een rol
spelen en dat zich afspeelt op
de eilanden Arabü, Bonavi en
Caraca. (De schrijfster, Fran
ces Kelly, woont op Aruba,
vlakbij Curasao en Bonaire,
ook drie ABC eilanden.) Het is
een vlot, komisch geschreven
boek vol bijzondere gebeurte
nissen. Er staan veel mooie te
keningen ,in, gemaakt door
Philip Hopman. Al met al echt
een boek voor kinderen, die
graag eens vertoeven in een
wereld die ander is dan de al
ledaagse. Het boek is uitgege
ven door Leopold, telt 140
bladzijden en kost 24,90.
Poes
Sarah is gek op poezen, maar
haar moeder'wil geen poes in
huis. Totdat ze tegen een lelijk
beestje aanloopt, dat anders af
gemaakt moest worden. Dan
heeft Sarah toch een poes en
spontaan doopt ze het dier
„Uilalia" en raakt er helemaal
verknocht aan. Maar op een
dag loopt Uilalia weg. Sarah is
heel verdrietig en gaat op
zoek. Deze en meer avonturen
staan te lezen in het grappige
kinderboek „De liefste poes
van de wereld", geschreven
door Dolf Verroen en op kos
telijke wijze geïllustreerd door
Jet Boeke. Kinderen vanaf
groep vijf kunnen het boek,
dat is verschenen bij Leopold
en dat 116 pagina's dik is, zelf
lezen. De prijs: 24,90.
Vierspanwedstrijden lenen zich bij uitstek voor fotografische
hoogstandjes.
FOTO: PR
De Stichting „Nederlandsch Hippische Sportbond" heeft in sa
menwerking met de „Het Nederlands Olympiade Paard" een
schitterend gedenkboek uitgegeven. Hierin wordt teruggeblikt
op het Wereldkampioenschap Vierspannen 1988. Letterlijk te
ruggeblikt, want de 98 pagina's tellende uitgave bevat maar
liefst 165 foto's, die een goed beeld geven van het spectaculaire
kampioenschap dat op het terrein van Paleis Het Loo werd ge
houden.
Het WK Vierspannen werd vorig iaar voor de derde maal in
Nederland georganiseerd en evenals bij de voorgaande edities
(1976 en 1982) was de betrokkenheid van het koninklijk huis
groot. Daarop wordt in het boek dan ook (te) sterk het accent op
gelegd, getuige de ruim dertig afbeeldingen waarop één of meer
leden van de koninklijke familie of hun bezittingen prominent
staan afgebeeld. De samenstellers van het boek hebben echter
het doel van hun productie niet uit het oog verloren en ook in
ruime mate aandacht besteed aan de sport, die zich in uitzonder
lijke mate leent voor fotografische hoogstandjes. Vierspanwed
strijden zijn niet altijd allen een kwestie van gratie en elan; zo
nu en dan gaat er ook weieens iets fout. Een weigerend kwartet
paarden van de Fransman De Langlade geeft in een serie van
zes foto's aan dat niet elke viervoeter dol is op water en dat er
zo nu en dan weieens een inzittende uit de koets tuimelt, blijkt
bijvoorbeeld uit een opname van het vierspan van de Ameri
kaan Pirie. Zoals haast alle foto's in het boek (dat uiteraard ook
een uitslagenlijst bevat) gaat het ook hier om een kleurenprent.
Het gebruikte glanzende papier geeft nog een extra fraai facet
mee aan het gedenkboek, waarin een elftal zwart-wit foto's he
laas een beetje misstaat.
ROB LANGEVELD
„Wereldkampioenschap Vierspannen '88" is te bestellen bij
Stichting WK Vierspannen '88, Postbus 456, 3740 AL Baarn.
Tel. 02154-21841. Het boek kost 29,50 (exclusief verzendkos
ten).
Lou Reed zet op New York op een unieke manier zijn onvre
de met de wereld in woord en muziek om.
FOTO: PR
Lou Reed heeft het allemaal al eens meegemaakt. Zeker na
zijn wat kleurloze platen van de laatste jaren is het daarom
des te verrassender dat hij er in geslaagd is om de accu nóg
eens op te laden. Die nieuwe energie wordt bovendien ten
volle benut: Lou Reed bijt op zijn negentiende solo-album
weer flink van zich af.
„New York" (Sire 925 829) heet dat album, en het is niet
voor het eerst dat de zanger een plaat naar een wereldstad
vernoemt. Was op het legendarische Berlin de ellende van
de Duitse hoofdstad inwisselbaar voor de problematiek van
iedere wereldstad, op „New York" beschrijft Reed naast een
aantal kroniekjes uit de stad zelf ook het (politieke) wanbe
leid van de Verenigde Staten, per slot van rekening het land
waar de al weer 45-jarige zanger staatsburger van is.
Dat er ondanks acht jaar altijd lachende Reagan nog weinig
reden voor optimisme is, heeft Lou Reed al-vaker laten blij
ken. De laatste jaren gebeurde dat echter niet meer op de
bijtende manier, zoals we die op „New York" tegenkomen.
Lou trekt van leer en nummers als „There Is No Time" en
het rauwe „Strawman", twee hoogtepunten van het album
overigens, hebben een boodschap die aan duidelijkheid niets
te wensen over laat. Reed vraagt zich er bijvoorbeeld in af
wie er eigenlijk een raket vpn een biljoen dollar nodig heeft,
of een auto van 60.000 dollar, of een nieuwe president, „or
the sins of Swaggart parts 6,7,8 and 9."
„New York" heeft nog het meeste weg van en politiek over
zicht van de laatste jaren. Aids, PLO, Waldheim, „The Last
Temptation Of Christ", ozon, een ruimteveer dat al na een
paar kilometer ontploft, het komt allemaal aan bod. En Lou
Reed wordt er ziek van. „Sick Of You" zingt hij dan ook.
Maar niet ziek genoeg gelukkig om het kwaad van deze we
reld in een met gif gedoopte pen te beschrijven. Bijna een
uur lang en in veertien nummers.
Nummers, die muzikaal weinig verrassingen laten horen, al
passen de bijtende en rauwe solo's natuurlijk perfect bij zijn
voordrachten, die soms uit een wat al te eentonig praten be
staan.
Goed, opvallend fraai zingen heeft Lou Reed natuurlijk
nooit gedaan, maar dat paste bij zijn verhaaltjes. Zodra Lou
teksten gewoon gaat voorlezen wordt-ie wat saai. Maar mis
schien komt dat ook wel omdat op de een of andere manier
zijn stem een even treffende als pijnlijke gelijkenis vertoont
met een wat schorre.... Ronald Reagan. Ik kan er ook niks
aan doen.
„New York" is een bij vlagen indrukwekkende plaat, die te
rugverwijst naar het beste materiaal dat Lou Reed als solo
artiest en vooral ook als zanger/gitarist van The Velvet Un
derground maakte. Een politieke getuigenis van een man,
die op een unieke manier zijn onvrede met de wereld in
woord en muziek weet om te zetten. Hij heeft er weinig
voor nodig want, laat Reed op de hoes weten, „you can't
beat two guitars, bass, drum".
Verbittering bij de Wipers
Nog meer verbittering en
bijtende geluiden uit de Sta
tes: de Wipers hebben im
mers een nieuwe plaat ge
maakt. De Wipers is het
hardcore-trio rond zanger-
/gitarist/componist Greg
Sage, die doorgaans op niet
mis te verstane wijze zijn
pessimistische kijk op de
huidige gang van zaken in
de Verenigde Staten ver
woordt.
De zevende Wipers-elpee
„The Circle" (Enigma
ENVLP 516) vormt daarop
geen uitzondering, al is het
materiaal over de hele linie
wel iets toegankelijker dan
we van Sage c.s. gewend wa
ren. Met veel vuur en door
drenkt in een bijna explosie
ve sfeer bouwen de Wipers
een door punk beïnvloede
muur van geluid op, die ui
teraard bij het strijdbare ka
rakter van de drie heren
niet misstaat. Wie niet voor
tijdig afhaakt vanwege ver
meende monotonie kan veel
plezier beleven aan de mo
numentale opwinding in bij
voorbeeld „Good Thing",
terwijl op de beduidend rus
tiger b-kant „Goodbye
Again" een hoogtepunt
vormt. De Wipers: je moet er
even doorheen, maar dan
kun je er ook niet meer om
heen. GERT MEIJER
De middeleeuwen zijn p
lairder dan ooit tevoren,
schien komt het door een
melijk verlangen dat de
dendaagse mens koestert i
een wereld zonder kern p
pens en milieuvervuiling,
het ook zij, de uitgeverijen g
ren er wel bij. Naast boel
kasterv vol beschouwende i
ken, rollen sinds het ver!
fende succes van Umbl|3r'inc
Eco's „De naam van de r<
steeds vaker middeleeuws)
mans van de persen.
Ook oudere boeken, vro
voor blijkt te bestaan, opni j
uitgebracht. Zo verscheen
vorig jaar „Het heilige vi
een vertaling van de in v_
uitgebrachte roman „A mo ILVfc
taste for bones" van de Er jj},1
se schrijfster Ellis Peters.
Het verhaal speelt zich a
het Engeland van de twaa al Ult.
eeuw. Een groepje Benedf33^'
ner monniken van de
van Shrewsbury reist
Wales om daar in een dc
het gebeente van een lo,order
heilige op te halen. De P"''"
onderneming is op touw g
door de eerzuchtige prior
tweede man van het kloo be
die het bezit van relikw y
noodzakelijk acht voor
aanzien van de abdij.
Scai
ge lai
Deling
urope
De plannen dreigen echte )rRR?
duigen te vallen als blijkt"1
de dorpsbevolking zich or oor
aanvoering van de heerl ll™on
Rhisiart tegen het wegvorf
van hun heilige verzet. Ei'1,
dagen na een heftige confi ■*oze
tatie tussen Rhisiart en p
Robert, wordt in het bos
ontzielde lichaam van de
ste gevonden.
WJ
leuler
ok „I
lapt. I
Dan komt de held van
verhaal, broeder Cadfael.Ljgj.
actie. Hij slaagt erin de daL^^
van de moord te ontmaskeE0(ju]
en maakt bovendien ~op
voor iedereen bevrediger
wijze een einde aan de onerwcc
heid rond de relikwid^
Voordat het zover is viP*01"
echter ook een van de mon
ken de dood en hangt een flLVl
dere zijn pij aan de wiljp) kc
Een spannend en soms
wel humoristisch verhaal!" -rf
mist het diepgang en doet«MJrei
middeleeuwse decor hieriertre
daar wat kunstmatig aan. Jranje
HERMAN ROSENBEpm'^
Ellis Peters: „Het heijFze^(
vuur". Uitgeverij De Boqieuw
rij, Amsterdam. Prijs 17prder
er Ku
lij „Hi
ADVERTENTIE
1 (2) Isabella Allendi
Eva Luna
2(3) A
Z
Iver
Cazemier
Boeken- Tijdschriften
Kopermolen 10,
2317 PB Leiden
Tel. 071-22.00.22
J. Ginsberg bi
Breestraat 127-129
2311 CM Leiden
Tel. 071-12.46.42
Boek- en kantoorboekhan
Veenerick
Noordeinde 33
2371 CM Roelofarendsveer
Tel. 01713-16033.
1*^1 BOEKHANDH BV
K0DREMAN;< STOL
Nieuwe Rijn 9
Leiden - 071-12.21.44
Voor al uw boeken en
DEKKER
Geen krant ontvang»
Bel tussen 18.00 en 19(
uur, zaterdags tuss)
14.00 en 15.00 uur, te)
foon 071-12.22.48 en I
krant wordt nog dezelft
avond nabezorgd.
