Nalatenschap familie-atelier in het Rijksmuseum Amsterdam Stockhausen leidt festival „Het haar van de hond": mooie Claus te mat gespeeld bioscopen Drie solisten van naam in Rotterdam „Surprise Show krijgt vervolg UNA- CUNST CcidócSoiMmit VRIJDAG 6 JANUARI 1989 PAGINA 15 OP 21 JANUARI IN DEN HAAG g te vej(arlheinz Stockhausen, met Telemusik-festival op 21 januari ook Den Haag. achen i „dat >et afli r", sch -ïolland nuari het Telemusik-festival dat sterdam, Utrecht, Den Haag en Gronin gen plaats heeft. Het programma is zo sa mengesteld dat het alle muzikale terrei nen bestrijkt waarop Stockhausen, één van de belangrijkste vernieuwers in de na-oorlogse muziek, zijn stempel heeft gedrukt. In tien concerten wordt een overzicht van de ontwikkelingen gege ven. Stockhausen is bij alle concerten de klankregisseur. Het festival wordt in het Concertgebouw in Amsterdam geopend met het elektro nisch werk Telemusik, dat Stockhausen in 1966 schreef en waarin theater en mu ziek nauw zijn verweven. De Slagwerkgroep Den Haag is 18 januari van de partij in de Wangzaal van de Beurs van Berlage in Amsterdam in Mik- rophonie I (1964). Dan wordt ook de elek tronische compositie Kontakte (1959- 1960) uitgevoerd. De pianisten Ellen Corver en Sepp Gro tenhuis voeren samen live-elektronika 22 januari in het Concertgebouw in Amster dam Mantra (1960) uit. Voor de Dr. Anton Philipszaal in Den Haag is voor 21 januari het volgende pro gramma samengesteld: Traum-Formel (1981) voor bassethoorn, Zungenspitzen- tanz (1983) voor piccolo, Drachenkampf (1980) voor trompet, trombone en sythesi- zer en Kathinkas Gezangs (1982 - 1983) voor fluit en zes slagwerkers. UITNODIGING VAN RAISA GORBATSJOV AAN GEORGE BAKER MOSKOU De George Baker Selection, die in 1975 een wereldhit scoorde met „Una Pa loma Blanca", heeft een uitnodiging gekre gen van Raisa Gorbatsjov, de vrouw van de Russische partijleider, voor een tournee door de Sovjet Unie. Raisa Gorbatsjov kon deze uitnodiging versturen omdat ze sinds kort erevoorzitster is van de Russische Stichting voor Internationale Culturele Samenwer king. De George Baker Selection heeft in middels laten weten graag op de uitnodiging in te gaan en zal eind augustus of begin sep tember naar de Sovjet Unie afreizen voor de tournee die een week zal duren. De bedoe ling is dat Raisa Gorbatsjov een van de con certen bijwoont. De opbrengst van de con certserie is bestemd voor een aantal goede doelen in de Sovjet Unie. ■o ARTISTIEKE ERFENIS VAN DE TER BORGHS IN ÉÉN EXPOSITIE >r Tekeningen van de familie Ter »rch" is tot 12 maart 1989 te zien het Rijksmuseum in Amsterdam; atalogus ƒ29.50; wetenschappelijke ditie ƒ150.-. lerard ter Borch hoort tot de childers van de Gouden Eeuw HHU? bij velen alleen van naam ^^■ekend zijn. Hij is een telg uit ^^■en Zwolse schildersfamilie 'aarvan maar liefst vijf leden hebben nagelaten. Hun .istieke erfenis varieert in raliteit van verdienstelijk tot ^^jieeslerlijk. Het archief uit het telier van de Ter Borchs is fis zo goed als volledig over- Meverd. Na meer dan een uw in overheidsbezit, is de rzameling reden voor een itoonstelling: het Rijksmu- a in Amsterdam belicht de Borch-factor in de vader- idse kunst. atelier-nalatenschap van Ter Borchs bevat meer dan tekeningen, schetsen, ten en persoonlijke docu- en die een periode be- i van ongeveer zeventig artistieke productie. Het Studeren van zo'n omvang- Hke collectie mag gerust beti- ild worden als monniken werk. De Amerikaanse hoog waar Alison McNeil Kette- ing schrok er niet voor terug zich in 1980 aan deze taak wijden, daarmee een lang gekoesterde wens van het mu- 'um vervullend, afsluiting van het acade misch jaar reisde Kettering dit doel zeven zomers achter elkaar naar Amster dam, waar ze bij toeval be landde in een hotel in de Ter Borchstraat. Het lot had ken nelijk gunstig beslist. Op het artistieke erfgoed van de Ter Borchs lijkt in het alge meen een zegen te rusten. Het is bijzonder dat een zo volledi ge inventaris uit een atelier de weg heeft gevonden naar een enkel museum. Ook nog eens uitgebreide documentatie tot je beschikking hebben over werk van alle tekenende familiele den, is de droom van iedere kunsthistoricus. Dat het zo ver gekomen is, danken we aan pater familias Gerard ter Borch de Oude die werk van zijn kinderen en hemzelf bijeenhield en voor zag van datum, naam en toe lichtingen. Brieven die ge schreven werden tijdens het verblijf van een Ter Borch in het atelier van een leermees ter, bewaarde hij zorgvuldig. Met succes voedde hij zijn kin deren op in het besef dat het bijhouden van een dergelijk archief van belang was. Na het overlijden van Gesina in 1690, de laatste Ter Borch met tekentalent, bleef de nala tenschap nog twee eeuwen in de familie. Pas bij verscheiden van de nazaat Lambertus Ze- binden in 1886 werd het ar chief geveild en verwierf het Rijksmuseum de collectie. Dat het museum zo lang heeft moeten wachten op een ge slaagde bewerking van de ver zameling, heeft behalve met tijd en geld te maken met de aard van het overgeleverde materiaal. Het gaat vooral om studies en in mindere mate om tekeningen als op zichzelf staande artistieke prestaties. De Ter Borch-verzameling toont hoe Gerard de Oude het schildersvak overbracht op zijn zoons Gerard, Harmen en Mozes. Zoon Gerard, aange duid als de Jonge, bracht als schilder van onder andere scè nes uit het dagelijks leven, de familienaam bekendheid. Zo als veel van zijn schilderende collega's reisde zijn vader naar het land dat gold als de baker mat van de kunsten: Italië. Verschillende tekeningen ge tuigen van een verblijf in Rome ergens tussen 1604 en 1610. Het bezoek aan Italië heeft Gerard wellicht pverdonderd. Bij terugkeer naar Zwolle gaf hij het kunstenaarschap in ie der geval op voor de bestaans zekerheid die het beroep van belasting-inner hem verschaf te. Sindsdien tekende hij niet of nauwelijks. Wel leidde de reis tot het aanleggen van de verzameling prenten en onder andere Italiaanse kunstenaars die tot het familie-archief be hoort. Onderwijs Prenten waren belangrijke leerstof voor zijn kinderen. De eerste stap in iedere kunst opleiding bestond immers uit het copiëren van grafisch werk gemaakt door grote meesters. Daarop volgde het copiëren van drie-dimensio naal werk: gipsafgietsels van befaamdè beeldhouwwerken. Het tekenen en schilderen naar levende modellen was het sluitstuk van het toenmali ge kunstonderwijs. Ondanks de uniforme instruc- trekken. Zowel de stijl van te kenen als de onderwerpen die de Ter Borchjes kozen, verra den persoonlijke voorkeuren die vader Gerard kennelijk respecteerde en stimuleerde. De tekenhand van Gerard de Jonge voorspelt zijn latere schilderschap. In zijn tekening „Drie mannen in een schilder satelier" (1631) is veel aan dacht besteed aan de realisti sche weergave van kleding en gebaren. Contouren zijn ge poetst tot zachte overgangen. Een tekenstijl dus die de schil derkunst dicht nadert. Ging de voorkeur van Gerard de Jonge wat betreft onder werpen uit naar landschappen en genre-voorstellingen, zijn halfbroer Harmen tekende graag figuren tijdens een of andere bezigheid en liefst uit het hoofd. Na enkele jaren bleek Harmens talent onvol doende voor een kunstenaars bestaan. Hij volgde zijn vader na diens dood in 1661 op als li- centiemeester en liet de teken pen over aan andere Ter Borchs. Rembrandt Zijn zeven jaar jongere broer Mozes deelde met hem een voorliefde voor het tekenen van figuren. Maar anders dan Harmen concentreerde Mozes zich op de psychologische uit drukking in portret of figuur. Zijn grote voorbeeld was Rem brandt die na 1640 zijn meest indringende portretten maak te. De prachtige licht-donker Folio 90 in 't Plakboek. Gesina ter Borch. FOTO: RIJKSMUSEUM-STICHTING AMSTERDAM i de i de Zelfportretten. Mozes ter Borch FOTO: RIJKSMUSEUM-STICHTING AMSTERDAM grote meester, weerklinken in het werk van Mozes dat in kwalitatief opzicht tot het bes te deel van de tentoonstelling hoort. Gerard en Harmen aan de ene kant en Mozes aan de andere, vertegenwoordigen met hun onderwerpkeuze een essentieel aspect van barokkunst dat op twee manieren gestalte kreeg; dè weergave van emoties. In de eerste helft van de 17e eeuw kozen schilders voor li chaamshoudingen die momen ten uitbeelden waarop hoofd personen verkeren in heftige gemoedstoestand, een momentopname uit een ver haal waarvan de inhoud be kend is bij het publiek. Bijvoorbeeld de worstelende figuren in Rembrandts „Ver blinding van Samson" uit 1636. Die heftigheid is in het werk van Gerard en Harmen getemperd en dat is wellicht de reden waarom Gerard de Jonge niet tot het puikje van de 17e eeuwse kunst is gaan Mozes vertegenwoordigt de meer ingetogen manier van schilderen die in de tweede helft van de eeuw terrein won: het kleine gebaar, ondersteund door subtiele accenten in de belichting. Daarmee verschoof de nadruk van de handeling naar mentale kenmerken van de hoofdpersoon. Een beroemd voorbeeld is Rembrandts por tret van Jan Six uit 1654. We zien een man die, verzon ken in gedachten, een hand schoen aantrekt. De tekenin gen van Mozes ter Borch wij zen op talent dat hem waar schijnlijk tot een groter schil der had gemaakt dan Gerard de Jonge. Maar voor hij zich kon bewijzen sneuvelde hij tij dens een van de Hollands-En gelse zee-oorlogen. Meisje Dochter Gesina heeft het zon- der de instructies van vader Ter Borch moeten stellen. Ze kreeg slechts onderwijs in de kunsten die voor meisjes ge past waren: schoonschrijven en borduren. Niettemin gingen haar ambities uit naar een schildersloopbaan. Talent had ze ruimschoots, maar omdat haar niet meer werd gegund dan de kunst afkijken van haar broers, ontwikkelde ze geen voldoende geoefende hand. De bladen uit haar albums winnen ons echter door hun charme. Het ontbreken van anatomische trefzekerheid is ruim gecompenseerd door de amusante tafereeltjes, soms ter illustratie van liefdesgeschie denissen, waarin figuurtjes de intieme getuigen zijn van haar tijd. De kleding van de personages is rijk aan détails en de kleu ren steken met hun frisheid af bij de donkere aardetinten van veel landschapsschilders. Gesi- na's vrienden trekken over het ijs met een slee in de vorm van een draakje. De jongeman die ze op straat ontmoet neemt met een sierlijk gebaar zijn hoed voor haar af. En geef hem eens ongelijk. ADA VAN DER VELDEN De Regie: Carry Goossene. Gezien op 5 januari in da Laidaa Schouwburg. ,Het haar van de hond" is op :n top Claus. De sympathie ligt bij de hoer Mira, die na de i ïegrafenis van een collega 0 iiaar dood voelt naderen. Haar jelaten geaccepteerde lijdens- veg besluit zij in de veertien de scène in de armen van haar noeder, als een piëta. Zij ,[wordt na een judaskus doodge- agen door Bob de Soter van jcherche. De redder die haar n de liefdeloze aarde afhelpt een machtswellusteling, die vZich wreekt op haar onkuise 1 bestaan. iat <x g, ben s aast haar treden haar pooier haar moeder op. De een slappeling van een kunst criticus, die zich voor laat intellectualisme van weetjes en moeilijke woorden, de ander een verlo pen oude hoer vol bitter com mentaar. Dan bestaat in haar door toevallen geteisterde geest ook nog haar vader, die ze nauwelijks heeft gekend. Hij is de gedroomde man aan ze haar liefde werkelijk geven, in de realiteit lukt dat niet. Typisch Claus: voer voor literatuurwetenschappers en psychologen, maar toch vol leven. Scène uit „Het haar Hugo Claus en .zijn al even unieke produktie. De Leidse schouwburg heeft dit jaar vijf Clausprodukties geprogram meerd, waarvan vier Vlaamse. Het Reizend Volkstheater uit Antwerpen begon gisteren zijn Nederlandse tournee met „Het haar van de hond" in Leiden. Het gezelschap speelde het stuk uit 1982 met een grote eerbied voor tekst en regie aanwijzingen. Alleen een bed- vormige overkapping als van een altaar boyen de bank met nepbont verwees naar Claus' diepere lagen. Verder streefde men zoveel mogelijk naar rea lisme. Mira (Marijke Pinoy) wist daarin wel te boeien, haar moeder (Mieke Verheyden) redde zich met minder diep gang, maar Joris (Bob Snijers) was een clichémannetje ge worden. Hij speelde'de pooier als een ondubbelzinnig laffe, FOTO: CHRlSTOPHE MOERMA ironische veelprater met een vettige lach en veel opper vlakkige acteertrucs. Door die over het algemeen te bloedelo ze manier van spelen, kreeg „Het haar van de hond" een matheid die het stuk niet ver dient. DICK VAN TEYLINGEN Madonna en Penn gaan scheiden LOS ANGELES Pop- ster Madonna en de acteur Sean Penn zijn uit elkaar en gaan scheiden. Hun turbulente huwelijk heeft drie jaar geduurd. Die aankon diging volgt op een voorgeno men scheiding in 1987 en maanden van nieuwe geruch ten. Sean Penn is behalve als acteur en echtgenoot van Ma donna bekend om zijn losse handen: regelmatig raakte hij slaags met opdringeringe foto grafen en fans. Een van die knokpartijen kwam hem op een gevangenisstraf van zestig dagen te staan. Een woordvoerder van Ma donna's platenmaatschappij zei dat de zangeres het verzoek om een scheiding had inge diend. Madonna Louise Ciccone (30) werd wereldberoemd met hits als Material Girl en Like a Virgin. Penn (28) speelde hoofdrollen in de films Colors, The Falcon and the Snowman, Bad Boys en Fast times at Richmond. Op het ogenblik staat hij in Los Angeles op de planken in Hurlyburly, een to neelstuk over de decadentie in Hollywood. Het stel trouwde in augustus 1985 in Malibu, Californië. Het huwelijk werd verstoord door persfotografen die met heli kopters naar de besloten cere monie waren ggkomen. Het paar speelde samen in de ge flopte film Shanghai Surprise. Voor een uitgebreide agen da, ook voor de komende dagen, raadplege men „UIT", de gratis wekelijkse bijlage van deze krant. CINEMA II: Masquerade (12); 18.30, 21.15. Frank en Frey (al); do I/m zo 14.00. 16.15. wo. 14.00. .30. 16.00, 18.30, 21.00. ma. di. 18.30. 21.00. wo. 13.30. 18.30, 21.00. EUROCINEMA IV: Co ming to America (al); 18.45, 21.30. Nieuwe avonturen van Pippi Langkous (al): do. t/m zo. 13.45, 16.00. wo. 13.45. LEIDEN LUXOR (Stationsweg 19. tel. 071-121239): Moonwalker (al); do. t/m zo. 14.30. 19.00. ma. di. 19.00. wo. 14.30, 19.00. Coming to dl. ook 14.30. Frantic (12); Big (al); Who framed Roger Rabbit (al); 14.30, 19.00, 21.15. Frank en Frey (al); do. t/m zo. wo 14.30. TRIA NON (Breestraat 31, tel. 123875): De ondraaglijke lichtheid van het bestaan (al); 20.00. za. zo. ook 14.00. REX (Haarlemmerstraat 52. tel. 071-125414): Candy strip pers II (16); 14.30, 19.00, 21.15. KATWIJK CITY THEATER I (Badstraat 30. tel. 01718-74075): Good morning Vietnam (al); 21.15. 13.15, 16.00, 18.45. 21.30. 13.15, 16.00, 18 45. 21.30. ma. t/m wo. 14.00, 18 45. 21.30. ME- TROPOLE 1 (Carnegielaan, tel. Moonwalker (al); do. t 16 00. 18 45. 21.30. lichtheid van het bestaan (al); 20.30. ma. di. ook 14.00. ME- TROPOLE 5: Charles Dickens' Little Dorrit (al); do. 14.00. 20.30 deel 1; vr. 14.00. 20.30. deel 2; za. 14.00, 17.30 deel 1. 21.00 deel 2; deel 1; di. 14.00 deel 1. 20.30 deel 2; wo. 14.00 deel 1. 20.30 deel 2. ODEON 1 (Herengracht 13. tel. 462400): Big (al); do. t/m zo. 13.30. 16.00, 18.45. 21.30. ma. t/m wo. 13.45. 18.45. 21.30. ODEON 2: Coming to America (al); do. t/m zo. 13.30, 16.00. 18.45, 21.30. i 13.30. 16.00. 18.45, 21.30. i Bird (al); 20.00. STUDIO 2: Good morning Vietnam (16); 19.00. 21.30, do. t/m zo. wo. 14.15. STUDIO 3: Frantic (al); 19.00, 21.30. HAAGS FILMHUIS: Zaa, 1: Distant voices, still lives; 19.30, Hermetisch zwart; 19.30. 21.45. zo. ook 14.00. 16.15. Zaai 3: 19.30, 21.45. 'A place in the sun; do. sche bewegung; ma. Heaven can wiat; di. L.Africain; wo. NACHTVOORSTELLINGEN CINEAC 1: 9'/» Weeks (16); za. 00.15 CINEAC 2: The kiss (16); KINDERVOORSTELLINGEN CINEAC 2: Walt Disney's Frank en Frey; do. t/m zo^13.15. 16.00. KINDERVOORSTELLINGEN Jungle book; 14.00. De redder- 13.15. 16.00. 18.45, 21.30. ma. /m wo. 14.00. 18.45. 21.30. ASTA 2 Scrooged (al); do. t/m :o. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. ma. 13.15. 16.00. 18.45. 21.30. ma. t/m wo. 14.00, 18.45, 21.30. BABYLON 1 (Winkelcentrum Ba byion. tel. 471656): Who framed Roger Rabbit (al); 14.30. 16.45, 21.45. CINEAC 1 (Buitenhof 20. tel. 630637): Moonwalker (al); do. GRATIS ELKE WOENSDAG DE BIJLAGE BIJ UW KRANT MET INFORMATIE OVER FILMS. MUZIEK THEATER. RECREATIE,EXPOSITIES EN EEN COMPLETE AGENDA MURRAY PERAHIA: WONDERSCHOON sopraan Dawn Upshaw Afgaande op zijn gelaatsuitdruk kingen lijkt het alsof pianist Murray Perahia al spelend door een hel gaat, in feite speelt hij hemels. De bezitters van kabel televisie hebben jongstleden maandag, dinsdag en woensdag via BBC 2 kunnen genieten van zijn vertolkingen van de vijf concerten van Beethoven, gis teravond was hij solist bij het Rotterdams Philharmonisch Or kest in het tweede pianoconcert van Chopin. Perahia levert ge ïntensiveerd spel. de kracht van zijn interpretaties ligt in de in nerlijke bewogenheid waardoor iedere noot met spanning wordt geladen. In al zijn specialisaties, namelijk Chopin. Mozart en Beethoven, ligt het hoogtepunt in het middendeel. Zeker, de snelle hoekdelen krijgen alle waarden, maar in het Larghetto zoals in Chopins tweede concert komen zijn wonderschone tou cher, zijn muzikale bewogenheid en boeiende expressiviteit het sterkst tot hun recht. De delen Maestoso en Allegro Vivace kan men zich trouwens meer briljant denken. De nauwelijks waar neembare hapering aan het be gin van het derde deel zij hem gemakkelijk vergeven. Dirigent Jame3 Conlon verhief de orkest partij boven het simpele begelei den. Murray Perahia laat zich ook in Den Haag horen. Op 19 januari speelt hij in de Dr. Anton Phi lipszaal als solist bij het Concert gebouworkest onder leiding van Kurt Sanderling Mozarts con cert in A. KV 488. In het kader van het Mahlerpro- ject dat James Conlon met het Rotterdamse orkest van de grond heeft getild werden op dit concert in De Doelen ook de lie deren uit „Des Knaben Wunder- horn" uitgevoerd. Conlon heeft een opvallende affiniteit met de composities van Mahler en ook in deze liederen kwam hij tot magistraal musiceren. Het or kest reageerde feilloos op zijn intenties, de nuanceringen ver liepen tot in de perfectie. „Des Knaben Wunderhorn" is een verzameling volksliederen en volksgedichten door Mahler op meesterlijke wijze geschilderd in bonte kleuren, soms uitbundig, soms teder. De liederen werden vertolkt door de sopraan Dawn Upshaw en de bariton Robert Holl. Dawn Upshaw was in Mo zarts opera „Die Zauberflëte", eind vorig jaar bij de Nederland se' Opera, de Pamina. Ik noemde haar in mijn recensie „de ster van de voorstelling met een ju weel van een stem. een aangrij pende lyriek en een lieflijke uit straling". Kwalificaties die ook gelden voor haar aandeel in „Des Knaben Wunderhorn". Robert Holl zong imposant als immer, hij kruipt als het ware in zijn tekst. Eigenlijk jammer dat beide solisten zover van elkaar opgesteld stonden. Het publiek toonde zich na de weergave bij zonder enthousiast. ADRIAAN HAGER HILVERSUM De door Henny Huisman gepre senteerde „Surprise Show", waarin wensen van mensen in vervulling gaan, krijgt een vervolg. Dat de KRO hiertoe heeft besloten is niet zo vreemd, want de gemiddelde kijk dichtheid in het afgelopen seizoen was drieëneenhalf miljoen mensen per afle vering terwijl de waarde- ring^ met 7,9 enorm hoog was. Gerard Hulshof, hoofd televi sie van de KRO: „Ik vind het een goed programma omdat het speelt met de grenzen van wat er op televisie kan worden gedaan, zonder dat er over de grens wordt heengegaan. De kijkcijfers, maar vooral de hoge waarderingscijfers bewij zen dat we in onze opzet zijn geslaagd Op de uitzendingen van het vorige seizoen kwamen 75.000 brieven binnen bij de KRO. Naar aanleiding van de serie in dit seizoen zijn wederom vele duizenden brieven met verlangens bij de KRO terecht gelomen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 15