i
f
DER BURG
finale'
VOETBAL
ZATERDAG 5 MAART 1988
r
door Frank Werkman
Het wordt hoog tijd om het weer eens
over voetbal te hebben. Na al die
zomerse, winderige wintersport in
Calgary is tenslotte het toernooi om de
Europese voetbalt it el straks in West-
Duitsland het volgende blikpunt.
Maar ook wat er de afgelopen weken is
gebeurd in het wereldje dat wat tumult
en trammelant betreft het
schaatsgebeuren nog verre in de schaduw
stelt was weer boeiend genoeg.
Het meest vers in het geheugen ligt het
ontslag van Barry Hughes bij Sparta.
Juist in de week dat zijn bepette lachebek
opnieuw de achterpagina van 's lands
grootste voetbalweekblad sierde in een
poging zijn boek „De entertrainer" aan
ae man te brengen, kreeg Barry zijn
congé. Hel leven is hard. Maar het leven
van een voetbaltrainer is geen leven. Zo
ben je de gevierde jongen, krijg je
Spaneen plat met een zwaai van je
hoofddeksel en zo sta je op straat.
Als het een beetje tegen zit zien we Barry
straks met diezelfde pel in de hand bij de
artiestenuitgang van allerhande aftandse
theatertjes bivakkeren om in het
onderhoud van zijn gezin te kunnen
voorzien. Gelukkig werkt z'n vrouw nog
bij de televisie, want anders was de man
met zijn gecultiveerde koeterwaals nog
echt tot ae bedelstaf gedoemd.
Ik hoor Barry nog zeggen dat hij
eindelijk een topclub verdiende. Meer
dan twintig jaar in het vak en nog nooit
een ploeg van allure onder zijn hoede
gehad. Dat deed pijn. En er dan bij
Sparta, waar eind vorige eeuw voor het
laatst een oefenmeester buiten de
kasteelpoort werd gezet, worden
uitgebonjourd - dat is een eeuwige smet
op het blazoen van de entertrainer.
Barry Hughes heeft daarmee de rekening
gepresenteerd gekregen voor een fout. die
hij jarenlang onbestraft mocht maken:
twee bazen dienen. Gedurende het
voetbalseizoen avond aan avond een
feestneus opzetten en ergens je zoveelste
carnavalskraker ten gehore brengen, dat
moest een keer fout gaan. Vader
Abraham wordt toch ook geen trainer
van RKC? Hoewel, er zijn
overeenkomsten: beiden bezitten net zo
veel muzikaliteit als hoofdhaar.
Toch mag ik Barry Hughes wel. Hij is
hoe dan ook een kleurrijke man, die
dank zij zijn koddigheid bij veel mensen
aanspreekt. Hij neemt ook geen blad
voor de mond. Geen haar op zijn hoofd
dacht er over om bijvoorbeeld na Sparta-
PSV met de wolven in het bos mee te
huilen dat PSV zo professioneel had
gespeeld. Barry zei waar het op stond,
PSV had gewoon onaantrekkelijk
gevoetbald en dat was het dan. Barry
Hughes verzuimde echter dit seizoen op
twee fronten te scoren. Bij Sparta noch
op de Bühne had hij een hit. En dan is
het gauw gedaan met de koopman.
Barry was niet de eerste en zal misschien
niet de laatste trainer zijn. die deze
competitie voortijdig op zijn lauweren
mag rusten. Rob Jacobs ging hem voor
bij FC Groningen, stond een tijdje op
non-actief en dook ineens als een
duiveltje uit een doosje op bij Roda JC.
Waar het ook niet allemaal botertje tot
de boom was, want nog geen maand
later werd bekend dat op Kaalheide Jan
Reker zou gaan aantreden. Jacobs
kwaad, Rob Baan ook. Baan was daar
manager, maar daar heeft Reker geen
behoefte aan. Weg Baan. Maar Baan
had zo weer een baan. Dank zij Barry.
Nu heeft Baan een baan bij Sparta. Zo
gaat dal in de voetballerij. De een z'n
dood is de ander z'n Baan.
Bij AZ ging het ook niet allemaal zo
lekker. Net als DS bungelde men daar
aan de staart van het peloton, publiek
bleef weg. inkomsten bleven uit. Dus
moest er wat gebeuren. Louis van Gaal
weg. Dat scheelde al vast weer een paar
pepernoten. Maar wie A zegt moet tot Z
gaan. Vandaar dat ze in de
Alkmaarderhout maar een paar spelers
in de uitverkoop deden. Nico Jalink weg.
Even later Pier Tol weg. Nog even en
heel AZ is weg. Zo gaat dat.
Uitverkopen lijkt mode te worden in
voetballand. AZ heeft de opruiming nog
niet achter de rug of Haarlem zet een
paar mensen in de etalage. Mr.
Haarlem, Martin Haar, en Luc Nijholt
worden van de hand gedaan. Opgeruimd
staat netjes en de penningmeester hoeft
weer wat minder salaris te betalen. Hoe
de stand op de ranglijst het beleid van'
een club bepaalt.
Paniekvoetbal is ook een facet van een
naar een beslissende fase lopend seizoen.
FC Den Haag lijkt zich daar een beetje
aan te bezondigen. Daar haalt voorzitter
Dé Stoop eerst een Joegoslaaf in huis om
daar deze week de aankoop van een
heuse Bril aan toe te voegen. Wat de
eerste kan is inmiddels al een beetje
duidelijk geworden: weinig. De tweede
krijgt morgen gelegenheid om zich aan
den volke te tonen. Een klein jaar
geleden werd hij afgetest bij Fevenoord.
Nu zegt dat ook niet alles. De bij FC
Den Haag niet goed genoeg bevonden
Brit Campbell staal nu onaer contract bij
Sparta, waar hij trouwens weinig soeps
is. W 'ie was ook al weer trainer van
Sparta? Juist. Hughes. Zo is de cirkel
weer rond en deze kolom weer af.
Overigens, trainers moeten ontslagen
blijven worden en transfers moeten
mogelijk blijven zoals nu. Dan blijft er
tenminste een beetje leven in de
brouwerij en hebben ook columnisten
tenminste als er niets beters voorhanden
is iets om over te schrijven.
Zou trouwens Pim van de Meent de
volgende zijn?
ROTTERDAM - Mario Been
maakt zich deze week op voor zijn
eerste les Italiaans. De 24-jarige
speler van Feyenoord voetbalt zo
als bekend volgend seizoen met
Pisa in de hoogste Italiaanse klasse,
de serie A. Pisa denkt met Been
een middenvelder te hebben ge
kocht die anderen makkelijk laat
scoren. Daar ontbreekt het mo
menteel aan bij Pisa. De voormali
ge club van PSV-spits Willem Kieft
verkeert op dit moment in degra
datiegevaar.
Met de overgang van Been is een einde
gekomen aan het al ruim een jaar sle
pende conflict tussen de kleine gooche
laar en trainer Rinus Israël. Laatstge
noemde vond dat Been te weinig inzet
toonde, dat hij te snel tevreden was en
liep te dromen na een geslaagde actie.
„Been meent dat topvoetbal uit één stift-
balletje bestaat', liet Israël zich eens ont
vallen.
Been was het daar uiteraard nimmer
mee eens. Hij wilde vrijuit voetballen,
zonder steeds achter een speler van de
tegenpartij te moeten aanhollen. „Ik ben
echt wel bereid om keihard te werken,
maar iedereen weet toch dat meeverde
digen niet mijn sterkste punt is", vertelt
hij.
Been toonde zich opgelucht na het ak
koord over zijn transfer naar Italiè. Hij
was zelfs bijzonder vereerd met de be
langstelling van Pisa: „De club heeft me
destijds gevolgd tijdens het Rotterdam-
toernooi. Daar werd ik uitgeroepen tot
de beste speler van het toernooi. Twee
weken geleden kwam de clubleiding op
nieuw naar Nederland voor de wedstrijd
tegen FC Den Haag. Ik speelde toen vrij
goed. Ja, en toen was de transfer binnen
drie dagen rond. Ik heb tenslotte m'n
Feyenoord liet Been gaan voor een be
drag van een miljoen gulden. Is dat niet
veel geld voor een speler die na een veel
belovende seizoenstart toch verschillen
de malen naast de basis stond? „Neen,
dat denk ik niet. Hoor eens hier, zo'n
Italiaanse club koopt echt niet zo maar
iemand. Ik beschouw het juist als een er
kenning van mijn talenten".
Sentimenten
Woorden uit de mond van een voetbal
ler, die een ras-Feyenoorder kan worden
genoemd. Been draaft tenslotte al sinds
z'n achtste levensjaar in het rood-witte
shirt van de Rotterdamse volksclub. Of
spelen die sentimenten geen rol meer
voor Been?
„Ik ben prof. Ik moet in de eerste plaats
aan mijn eigen carrière denken. Ik ga nu
spelen in de mooiste competitie ter we
reld. Het is een geweldige uitdaging voor
me. Natuurlijk ben ik altijd een Feye-
noorder in hart en nieren geweest, maar
zoiets bestaat eigenlijk niet meer. Als
een bestuur je toch zo makkelijk laat
gaan
„Ik ben alleen bang, dat ik met aanpas
singsmoeilijkheden te maken krijg. Je
komt daar toch terecht in een heel ander
klimaat en een heel andere levensstijl.
Aan de andere kant ben ik natuurlijk
een nuchter Rotterdams ventje. Dat zal
vast wel goed gaan. Het technische en
tactische niveau van de Italiaanse voet
balcompetitie moet ik aankunnen. Ik
heb daar laatst nog met Ruud Gullit
over gesproken. Die heeft me al het no
dige verteld over het voetballeven in Ita
lië".
Speelwijze
Zijn medespelers hebben Been inmid
dels gelukgewenst met zijn nieuwe voet
in de kernploeg gereserveerd.
£eidóe(2ouacmit
Mario Been: „Ik
heb mijn
mee".
FOTO: ANP
balleven. Ook trainer Israël schudde
hem de hand, al spreken de twee slechts
zelden met elkaar. Boze tongen beweren
dat Israël Been e» zijn vrouw persoon
lijk op het vliegtuig naar Italië zal zet
ten. Om echt zeker van Beens vertrek te
zijn.
Over Pisa en de speelwijze van de ploeg
weet Mario Been nog weinig te melden.
Ook met zijn nieuwe collega's moet hij
nog kennismaken. „Het zijn allemaal
Italianen, dat weet ik wel", aldus Been.
„Het bestuur heeft gezegd dat er nog een
paar spelers worden gekocht om achter
mij te spelen, voor het verdedigende
werk. De voorzitter vond het belachelijk
dat ik bij een tegenaanval steeds naar
achteren zou moeten hollen. Ik blijf dan
vlak achter de twee spitsen van Pisa
hangen".
DEN HOORN - Enkele uren
voordat Ben van der Burg dinsdag
in het vliegtuig klom dat hem sa
men met Leo Visser, Gerard Kern-
kers, Annejan Portijk en schaats
coach Henk Gemser naar Alma
Ata zou brengen, zat de 18-jarige
Zuidhollander nog te zweten in de
schoolbanken. De student aan de
mts afdeling luchtvaarttechniek
diende 's ochtends een werkstuk
toe te lichten alvorens hij zich rond
het middaguur op Schiphol mocht
melden voor vertrek naar het WK
schaatsen dat vandaag en morgen
wordt gehouden.
Ben van der Burg is de verrassende WK-
debutant, die door de KNSB als vervan
ger van Hein Vergeer werd aangewezen.
Aanvankelijk leek de tentamenweek van
de in Den Hoorn woonachtige schaatsju-
nior een optreden op het mondiale plat
form te dwarsbomen. Maar omdat de
geplande hoogtestage in Davos werd ge
annuleerd kreeg Van der Burg alsnog
vrijaf van school. „Ik mis nu maar drie
en een halve dag, in het andere geval
zou ik twee weken afwezig zijn. Het mts-
diploma is me veel waard en ik wil het
snel halen, vooral nu ik de zekerheid
heb dat er in het volgende schaatssei
zoen voor mij een plaats in de kernploeg
is gereserveerd. Zonder die hoogtestage
in Davos ben ik in staat de tentamens in
het vooraf gekozen tempo te doen. In
middels heb ik er twee achter de rug: 5,6
en 6,2 waren de resultaten, ik zit dus
rond een zesje. Dat is voldoende",
merkt de plotseling doorgebroken Van
der Burg op.
Mentaliteit
In het begin van het schaatsseizoen
moest de pupil uit de talentvolle groep
van trainer Leen Pfrommer genoegen
nemen met een positie in de schaduw
van z'n Jong-Oranjemaatjes Thomas
Bos en Jac Orie. Bos bracht het al tot
EK-reserve, maar gaandeweg streefde de
wilskrachtige Van der Burg zijn leeftijd
genoten voorbij. „Ik denk dat het een
kwestie van mentaliteit is", denkt de
Zuidhollander hardop. „Eigenlijk heb ik
het hele seizoen goed gereden. Na het
NK-afstand had Thomas een voor
sprong, daarna heb ik goed kunnen
doorzetten. Het seizoen is lang, dat
houdt echt niet na een NK op. Zo is nu
eenmaal mijn instelling, noem het voor
mijn part wedstrijdmentaliteit. De twee
de helft van het seizoen heb ik goed ge
presteerd. Zoals tijdens de Grunobokaal
in Groningen. Ik verdiende er mijn kan
didatuur voor het WK mee".
Al in een vroeg stadium hield Van der
Burg rekening met een trip naar Alma
Ata, naar die wonderhaan van Medeo.
„Ik grapte wel eens dat ik daar zou rij
den. Mijn mening is dat Hein Vergeer in
Alma Ata had moeten starten. Vei^eer
werd in Den Haag niet zomaar vijfde
van Europa. Hij zou op het WK zeker
hoger eindigen dan ik straks, maar Hein
gaat niet. De KNSB stuurt mij. Dat be
tekent dat ik alvast ervaring mag op
doen, een voorschot mag nemen op de
toekomst. De absentie van Vergeer bete
kent dat ik met de neus in de boter val.
Welke schaatser wil nu niet graag in Me
deo rijden? Een snelle baan, het lijkt me
fantastisch. Ik verheug me er echt op".
Zenuwen
Op de avond voor zijn vertrek naar de
Sovjetunie trainde Van der Burg inten
sief op het kunstijs van de Haagse Uit
hof. „Het ging lekker", verklaart het 18-
jarige schaatstalent. „Vorige week was ik
vermoeid, vooral na de wedstrijden voor
junioren in Kiev. Ik probeer het WK als
een normale wedstrijd te beschouwen,
de zenuwen zoveel mogelijk trachten in
bedwang te houden. Aan de andere kant
moet ik onder druk staan om te kunnen
presteren. Wanneer ik te ontspannen
aan een wedstrijd begin lukt het meestal
niet. De sfeer en de conditie van het ijs
zijn ook belangrijk. Ze beïnvloeden veel
al mijn manier van rijden. Ik heb geen
idee hoe het is om in Alma Ata te rij
den, ik denk dat het voor een jonge
schaatser een onvergetelijk kampioen
schap zal zijn".
Aan voorspellingen waagt de kroonprins
uit de équipe van Jong Oranje zich niet.
Zijn vierde plaats op het NK-allround
en de tweede plaats op het NK-junioren
achter winnaar Annejan Portijk wijzen
er echter op dat Van der Burg aan het
begin staat van een glanzende schaats-
carrière. „Ach ik heb geluk gehad",
tracht de Zuidhollander zijn doorbraak
te bagatelliseren. Het WK in Alma Ata
kan hij met beide handen aangrijpen om
zich definitief onder de mondiale
schaatselite te scharen.
HENNIE LEMEIN
Been kijkt echt uit naar zijn verhuizing
naar de „laars van Europa". Deson
danks heeft hij nog altijd een sprankje
hoop om eerst met het Nederlandse elf
tal naar West-Duitsland af te reizen voor
het Europees kampioenschap voetbal.
Been, die Denemarken, Engeland en Ne
derland tipt voor de eerste plaats, zou
zich maar wat graag in het oranjeshirt
willen hullen.
„Zo'n kampioenschap moet je absoluut
hebben meegemaakt als voetballer. Dat
is toch het mooiste wat er is. Daarom
ben ik hard bezig voor een plaats bij de
selectie. Als ik nu bij PSV zou hebben
gespeeld, was ik er waarschijnlijk al lang
weer bij geweest. Maar ja, Feyenoord
heeft toch eigenlijk een team van niks.
Ik sta er bijna steeds alleen voor".
TOM VAN DEN BERG
