Achterstand
is overkomelijk"
Altior krijgt het niet benauwd van DOSR
EeubeQomcwt
MAURITS EIKENHOUT ACHT
LMHC NOG NIET KANSLOOS:
Leidenaar Frans de Reuver
importeert schaatsen
voor bejaarde Canadezen
vc
SPORT LEIDEN
ZATERDAG 5 MAART 1988 PAGINA 1, SF
LEIDEN Een naar te
vredenheid verlopen, in
tensieve oefenperiode
moet voor de heren van
de LMHC de basis gaan
vormen voor een snelle
verbetering van de acht
ste positie die het elftal
van trainer-coach Martijn
Drijver momenteel in
neemt in de overgangs
klasse. Toch bedraagt de
achterstand op koploper
Wageningen „slechts" 6
punten. Nu de competitie
weer hervat wordt, zijn er
nog negen wedstrijden te
gaan. Morgen zal het er al
direct om gaan spannen,
wanneer de Leidse ploeg
Hattem ontvangt.
Hattem, de geroutineerde ex-
hoofdklasser, elk jaar weer
goed voor een hoge eindklas
sering in de overgangsklasse
(steeds net de boot missend),
heeft in de eerste wedstrijd bij
de Leidenaren duidelijk res
pect afgedwongen.
Ondanks de lage rangschik
king van de Leidse ploeg,
heeft haar meest opvallende
speler Maurits Eikenhout toch
goede hoop om hoog te eindi
gen. „Vooral in het begin
moeten we geen punten ver
liezen. Iedereen slacht elkaar
af, daarom is een achterstand
als de onze beslist overkome
lijk. We zullen minder vaak
gelijk spelen, doordat wij vol-
wassener zijn gaan hockey
en". Een voorsprong wordt nu
minder snel uit handen gege
ven. En dan realistisch: „Eer
ste worden is echter alleen
mogelijk als alles meezit".
Maar om tegen een goede te
genstander als Hattem twee
punten te halen, moet Leiden
wel wat meer laten zien dan
het tot nu toe in competitie
verband toonde. De vraag is
of er dan nog wijzigingen
moeten worden doorgevoerd.
„Dat klopt. De onervarenheid
domineert, terwijl dat juist
andersom zou moeten zijn".
Lef
„Taktisch moet er ook wat
veranderen. Vaak zijn wij be
ter, maar dan laten wij de te
genstander toch in haar spel
komen. Het klasseverschil
komt dan pas maximaal tot
uiting als je de tegenstander
op eigen helft vastzet". Het
afgelopen jaar is een sterke
verjonging doorgevoerd in het
elftal, waardoor het misschien
verstandig zou zijn om wat
meer behoudend te gaan spe
len. Daar heeft de 21-jarige
rechter middenvelder bepaald
een andere mening over.
„Onzin, je moet juist met lef
spelen. Ik vind dat je niet
bang moet zijn om fouten te
maken. Uiteindelijk wordt
toch gekeken naar het rende
ment en dat is vaak veel ho
ger als je zo nu en dan ook
een gedurfde individuele ak-
tie onderneemt, al was het
maar om het verwachtingspa
troon van je tegenstander te
doorbreken. Met alleen tik
ken kom je er niet".
Bij Leiden is Eikenhout de
man van de fluwelen
ik de laatste paar maanden
veel constanter gaan spelen.
Bovendièn scoor ik veelvul
dig", voegt hij er snel aan toe.
Een trotse grijns verschijnt op
zijn gelaat. „Ik denk dat die
verbetering te maken heeft
met een grotere verantwoor
delijkheid en toch een vrij
heid in mijn doen en laten,
zowel in als buiten het veld.
Gaat men mij beperkingen
opleggen, dan valt de motiva
tie weg en dat is dan meestal
direct te merken aan mijn
spel. Voor het team is het be
langrijk dat het eigen publiek
minder sceptisch reageert op
onze prestaties. Men heeft
meer begrip, ook voor minde
re resultaten en dat waarde
ren wij zeer. Ook die jonge
knullen zijn gevoelig voor een
positieve feedback. Je moet
hun mogelijkheden verrui
men en niet indammen". Zo
legt Eikenhout zelf de link
naar de jeugd, waar hij veel
tijd in steekt als trainer en be
geleider van een zeer talent
volle groep van 16-jarigen.
„Het kost me enige tijd en
moeite om te zien waar ie
mands zwakke punten liggen.
Vervolgens ga ik mij tijd noch
moeite besparen om aan die
punten te werken. Daar krijg
je wat voor terug. Je moet de
trainingen zo leuk mogelijk
maken, niet te droog, maar
elke oefening moet nuttig
zijn. Al die dingen die we,
mijns inziens onterecht, niet
bij het eerste doen, probeer ik
bij die jongens. Vaak is het re
sultaat verbluffend. Spel
vreugde staat bij mij toren
hoog bovenaan". De combina
tie van zelf spelen en training
geven, ligt de piekharige
Oegstgeestenaar wel. „Ik trek
daar veel profijt van. Je
wordt namelijk gedwongen
om vaker en dieper over het
spelletje na te denken dan je
anders zou doen. Dan kom je
vaak tot oplossingen waar je
nog nooit aan hebt gedacht".
Te denken dat slechts deze
stategische aspekten ingre
diënten vormen voor succes is
niet reëel. Er is meer waarin
Eikenhout zich van veel van
zijn elftalgenoten onder
scheidt. „Je moet de kalmte
op kunnen brengen om het
getrainde in praktijk te bren
gen. Daar is een dosis rust
voor nodig die helaas niet bij
iedereen aanwezig is. Andere
elementen, zoals een goede
versnelling, zijn beter train-
Eikenhout:„Van training geven leer je beter over het spel
baar en net zo belangrijk". Of
de „kleine Eik" in navolging
van zijn broer Wouter in de
hoofdklasse wil acteren, daar
blijkt weinig twijfel over. Hij
mag zich in ieder geval beroe
pen op een half jaar hoofd
klasseervaring „Ik weet van
mezelf dat ik dat niveau aan
kan". Als je er eenmaal van
geproefd hebt, wil je eigenlijk
niet anders meer. De perfecte
stimulans om optimaal te
presteren is daar aanwezig.
Sfeer is daarentegen ook heel
belangrijk. Ik zou zelfs willen
zeggen dat de sfeer mij aan
Leiden bindt. Aanbiedingen
van hoofdklasseclubs kunnen
mij eventueel doen bezwijken.
Voorlopig proberen we er met
Leiden weer in terug te ke
ren". Maatschappelijk gaat
het hem minder voor de
wind. Vindt hij nog wel tijd
om te bouwen aan een journa
listieke toekomst zoals hij am
bieert? „Je draait de zaken
om. De hoogste prioriteit ligt
voor mij bij het schrijven. Ik
wil dolgraag journalist
worden bij een respectabele
FOTO: WIM VAN NOORT
krant en ben in staat daar
hockey voor te laten schieten.
Een combinatie van de twee
zou natuurlijk perfect zijn",
verklaart Maurits Eikenhout,
in de wetenschap dat dat laat
ste geen onmogelijkheid is.
„Wat dat betreft is het wach
ten op een kansje. Wel hoop
ik, dat ik altijd mijn eigen tijd
kan blijven indelen Daar ben
ik tot nu toe het verst mee ge
komen. Ook de tijd mag mij
niet al te veel beperkingen
opleggen. Verder ben ik vrij
plooibaar".
LEIDEN DOSR heeft mor
gen de kans de strijd om de ti
tel in de derde klasse weer he
lemaal open te gooien. Altior,
dat morgen naar de Veen
komt, heeft namelijk zes pun
ten voorsprong op DOSR en
staat slechts vier punten voor
op de nummer twee Gouda.
Bij winst wordt de marge voor
zowel Gouda als de ploeg van
John van der Smissen over
brugbaar en belooft de rest
van de competitie uiterst inte
ressant te worden. DOSR-aan-
voerder John van Klink over
het komende duel: „De wed
strijd leeft erg in het elftal.
een derby en voor ons de eni
ge kans om bij te blijven. En
welke ploeg wil zo'n wedstrijd
dan niet winnen? Geen een
denk ik". Of DOSR de winst
gaat opstrijken, weet Van
Klink eigenlijk niet. „We heb
ben na de winterstop nog niet
zo goed gespeeld als ervoor.
Onze supporters waren daar
eigenlijk wel wat teleurgesteld
over. Maar we hebben tot nu
toe ook niet compleet aan kun
ne treden. Leander Rietbroek
is met vakantie geweest en
deed pas vorige week weer
me, terwijl het van Gregor
Spiegler, die geblesseerd is,
onzeker is of hij speelt. Ed
ward van der Meer, onze kee
per is er waarschijnlijk niet
bij. Hij raakte afgelopen zon
dag geblesseerd. We gaan er in
ieder geval voor knokken en
ik denk dat we de steun krij
gen van een groot aantal toe
schouwers.".
Voor Altior is de wedstrijd in
de Veen volgens trainer Frank
van Dam niet anders dan wel
ke wedstrijd ook. „We moeten
eike week op het scherpst van
Maar het is een partij als alle
voorgaande, waarin we er ge
woon moeten zijn. Eerst was
het Lisse, toen Gouda en nu
probeert DOSR aansluiting te
houden. Iedereen jaagt op ons,
maar wij krijgen het er niet
benauwd van".
t G
CALGARY Het eerste jaar dat Frans de Reuver
lid was van de Calgary Speedskating Club zat hij bij
min 25 graden voor op een auto met een sneeuw-
schuivertje om een 400 meter natuurijsbaan begaan
baar te maken. Inmiddels heeft hij een nieuwe uit
daging: Nederlandse Noren importeren, van een be
kend merk. In een afzetgebied dat ongeveer de af
stand Amsterdam-Moskou overspant, werden sinds
september zo'n 100 „speedskates" verkocht. Voor
namelijk aan bejaarden
Frans de Reuver (32) drijft het zaakje met Hans (34) en El
len (31) Terstappen. Alledrie emigranten van de iaren tach
tig. De Reuver om militaire dienst te ontlopen, de Terstap
pens vooral, omdat ze meer ruimte wilden dan in de Hol
landse randstad voorhanden was. Het was de passie voor het
schaatsen die het drietal op het idee bracht Noren te gaan
importeren.
Voorheen bestelde de club schaatsen in Nederland, maar
daar wilden ze vanaf. De Reuver en Terstappen namen de
handel over. De Reuver: „Het idee was een leuke service
voor de clubleden te bieden en we wilden proberen het
schaatsen hier toch populair te maken. En als we er nog wat
aan kunnen verdienen, is het natuurlijk ook leuk". Voorlo
pig vloeit iedere cent terug in het mini-importbedrijf. Door
de strenge winters van afgelopen jaren konden ze bij schaat-
sproducent Havekotte maar één bestelling plaatsen. Voor
volgend seizoen willen ze wat meer dan de 120 paren van dit
jaar.
Ellen Terstappen heeft zich vooral verbaasd over het koper-
spubliek. „Vooral mensen van zeventig, die hadden Noren
van veertig jaar oud. Daarmee zwierden ze arm in arm op
de hockeybaan, daarom waren we heel snel alle kleine ma
ten kwiit, vooral aan al die oude vrouwtjes. Vroeger waren
Noren de goedkoopste schaatsen in Canada, die waren maar
zeven of acht dollar. Kunstschaatsen en hockeyschaatsen i
waren pakweg veertig dollar. Daarom hebben die oudjes al
lemaal oude Noren. De buurman heeft nog Noren van ze
ventig jaar oud. Maar nieuwe konden ze nooit kopen, omdat
ze bijna niet te krijgen zijn. Ze vinden het zalig dat ze nu
eindelijk nieuwe kunnen kopen. Maar we moeten ze wel
eerst overtuigen dat die lage schoentjes echt niet gevaarlijk
zijn".
Inmiddels krijgt de „speed skate cellar" (de hardrij-schaats-
kelder) al bekendheid. Shelly Rhead liet door De Reuver
nieuwe bladen monteren en schaatste op de OS naar een
nieuw Canadees record op de 500 meter. „Ik heb wel met
angst en beven zitten kijken hoe ze het zouden houden,
maar het was natuurlijk prachtig toen ze gelijk een nieuw
record reed". De Koreaanse ploeg schafte ook enkele paren
aan. De prijzen zijn ongeveer gelijk aan die in Nederland.
De Canadezen komen er ook steeds meer achter dat er meer
soorten schaatsen zijn dan alleen hockeyschaatsen. Na de
olympische successen van Gaetan Boucher in 1984 groeiden
de ijsclubs. Met de Oval, één van de twee kunstijsbanen in
Canada, naast de deur, zal de animo blijven toenemen. Dat
hoopt het drietal althans. Ook al omdat de olympische ijs
baan waarschijnlijk zo'n negen maanden per jaar open blijft.
De Canadese schaatsbond heeft zelfs voor het hele jaar ijs-
wensen. Daarover wordt nog gepraat.
Een volkssport is schaatsen nog niet in Canada. In Calgary,
de stad met 650.000 inwoners, is alleen in het Bowness-park
een vijver met een kanaaltie trefpunt van de schaatsers. Het
ijs wordt wel schoongehouden met een zamboni. Lake Bona-
vista ligt binnen een woonwijk en is alleen toegankelijk
voor de bewoners van die wijk. Ook die hebben hun eigen
ijsdweiler. „Nadeel in Canada is dat vorst en sneeuw altijd
gelijk komen, waardoor je dan nauwelijks meer kunt schaat
sen op natuurijs. En we zitten met de chinook. Als er
sneeuw ligt, dan stuift het hier binnen een mum van tijd,
waardoor natuurijs snel onbegaanbaar is", aldus De Reuver,
als geoloog begonnen bij een oliemaatschappijtje, maar nu
werk zoekend. Terstappen is systeemanalyst bij een olie
maatschappij.
Er zija naast de kunstijsbanen in Calgary en Quebec nog wel
flink wat natuurijsbanen in Canada. Die zijn in het land di-
rekt onder de Noordpool vaker en dan ook langer bruikbaar
dan in Nederland. Er zijn ook al bestellingen gedaan uit
Winnipeg, ongeveer 1000 kilometer uit de buurt. Maar van
afstanden schrikken ze niet in Canada. Er wordt ook nooit
in kilometers gerekend, maar in uren rijden. En het afzetge
bied zo groot als Europa telt ook maar 5 miljoen bewoners.
De Reuver: „Ik woonde in Leiden. Als ik in Den Haag of
Groningen een wedstrijd moest schaatsen, ging ik niet, dat
vond ik te ver". Nu stapt hij voor een weekend wedstrijdje in
Butte in de Verenigde Staten, 800 kilometer zuidelijker, in
de auto. „Butte is tien uur rijden".
RENÉ VAN HATTEM
kam
Han
I optr
Med
oper
Onder redactie van Erik Huisman en
Gert-Jan Onvlee
Gewoon
De camera's snorden al nog
voor ze uit de slurf op de
luchthavenpier stapten. En de
eerste bloemen werden bij
wijze van spreken nog tijdens
de landing gegooid naar het
uit Calgary komende vlieg
tuig waarin ze zaten. Een
vroeg uit de veren, maar
niettemin bonte, drukke, en
thousiaste menigte maakte ze
bij het binnenschrijden van
de ontvangsthal vervolgens
sprakeloos. Om ze gelijk erna
honderduit met vragen te
overstelpen. Het programma
punt „Aviorama" 'stond daar
op, tussen het Hollands bak
kie koffie en de cake (echte
boter), borg voor radio-inter
views en babbels met de
schrijvende pers. Kortom, de
shorttrapkploeg werd zater
dag, zoals dat met een succes
volle sportploeg dient te ge
beuren, als een groep Ver
schrikkelijk Importante Per
sonen binnengehaald.
Gewoon (2)
Bij de Indoor Hardrij Club
Leiden (IHCL) lijkt men ech
ter door de al jarenlange aan
houdende successen een piets
je murw gebeukt te zijn. Bij
aankomst in de Leidse ijshal
kregen mondiaal trackkoning
Peter van der Velde, onder
koning Richard Suyten, olym
pisch 500m-koninginne Moni
que Velzeboer en de rest van
de ploeg namelijk bonnen
voor koffie en een broodje. En
daarmee zouden ze, net als
alle andere mensen van vlees
en bloed, gewoon bij de drie
rijen dichtgebouwde bar op
hun bestelling moeten gaan
staan wachten. Gelukkig was
er iemand zo attent om de
bonnen resoluut weer in te
FOTO: KEES VAN DEN BURG
nemen en die razendsnel in te
ruilen voor bladen koffie en
broodjes, daarmee een voortij
dig einde van de weekeind-
lange VIP-dom voorkomend.
Want dacht je dat van de kant
kijkende blazers als Geesink
of Vonhoff op hun broodjes
en koffie gingen staan wach
ten?
Op hol
Nu we het toch over huldigin
gen van shorttrackers hebben;
Richard Suyten zal daar voor
lopig wel weer even genoeg
van hebben. Na de massale,
feestelijke, uitgebreide en zeer
vermoeiende huldigingstocht,
die de schaatsers zaterdag van
Schiphol via Leiden naar
Zoeterwoude bracht, was Suy
ten van de eerbetuigingen na
melijk nog niet af. Het Stomp-
wijkse thuisfront oordeelde
dat Richard aan de andere
kant van de aardbol danig op
hol was geslagen en had het
daardoor zelf ook op een hul
digingslopen gezet. Zondag
namelijk, daags na de aan
komst op Schiphol, toen de
fanfares in de andere dorpen
hun instrumenten in de kof
fer hielden, werd Suyten an
dermaal in het huldigings
schuitje genomen. En kwam
het legioen aanbiddende ver
eerders pas na een rondrit
(fanfare voorop) en een recep
tie tot bedaren.
Waar die receptie werd ge
houden? Natuurlijk in dat
overbekende blesse Stomp-
wijkse paard.
Want, zeg nu zelf: waar kan je
een op hol geslagen Stompwij-
ker beter huldigen?
Tegen
Deze verdedigers van Excel
sior M. lijken de wind aardig
tegen te hebben. Dat klopt
niet helemaal. Er stond welis
waar dit weekeinde een be
hoorlijke bries, maar de storm
werd ontketend door oppo
nent ARC. Onder de druk
van de op een revanche be
luste Alphense ploeg, bezwe
ken de Maasluizenaren, als
betrof het een windje met
kracht 10 uit het zuid-westen.
Tien werden het er niet, maar
met 4 tegen 0 was duidelijk
uit welke hoek de voetbal-
wind waaide.
Aanbod
Dankzij de fantastische me
dewerking van het Marine
vliegkamp Valkenburg en de
vv KRV en mede dankzij de
financiële steun van Sport-
huis (piep...) Johan, kunnen
wij in augustus 1988 voor het
eerst in het bestaan van de af
deling Leiden jeugdvoetbal
kampen organiseren. De
jeugd voetbal kampen worden
gehouden bij het Marinevlieg
kamp Valkenburg (onder
brenging en maaltijden) en op
FOTO: WIM VAN NOORT
de velden van de voetbalver
eniging KRV.
De le week is van maandag 1
tot en met zaterdag 6 augustus
en de tweede van maandag 8
tot en met zaterdag 13 augus
tus.
Kosten: fl. 80,- per persoon,
per week.
Programma: iedere dag vin
den er trainingen en wedstrij
den plaats onder leiding van
(jeugd)trainers en gastspelers.
Ook voor keepers vinden er
dagelijks keeperstrainingen
plaats.
Enkele andere activiteiten
ten, poortjesvoetbal, dierenge-
luidspel, etc. Bovendien is er
een excursie gepland bij het
Marinevliegkamp....
Wij van Hutspo(r)t houden er
nu mee op. liet aanbod èn de
aanbieding; overweldigend, in
één woord. En dat voor
slechts tachtig pietermanne
tjes. Geen geld toch?
Maar waarom stromen de
aanmeldingen dan niet bin
nen op het afdelingsbureau,
daar in de Leiderdorpse Bloe-
merd?
Druk
Deze openlucht showroom is
niet meer.
Natuurlijk: door beide partij
en wordt de mogelijkheid
opengehouden dat de selectie-
spelers van UVS binnen af
zienbare tijd weer geleased
gemotoriseerd zullen rondrij
den. Zoals men er in Noord-
wijk eveneens nog vanuit gaat
dat de oenootjes zullen terug
keren op de plaats van zo
FOTO: KEES VAN DEN BURG
als de KNVB dat ziet de
„misdaad".
Wij van deze redactie betwij
felen dat. De bond zal, ge
waarschuwd door de betaalde
tak, in deze zaak wel niet
overstag gaan. En wat er uit
het daarna volgende overleg
zal komen dat de topamateurs
met „Zeist" zullen hebben, is
op dit moment nog een zeer
open vraag. Tussen het ver
ruimen van amateurbepalin
gen en het voordelig rondrij
den in spiksplinternieuwe au
tomobielen, zit nogal wat
ruimte, dachten wij zo.
Hoe dan ook: de amateurvere
nigingen die op het hoogste
plan willen meedoen, weten
voorlopig weer waar ze aan
toe zijn.
Het wordt weer druk onder
tafel...
