Sou/ta/nt
Molenmuseum De Valk moet
meer bezoekers trekken
Fraaie
reiswekker
STAD OMGEVING
Acht maanden cel voor steunfraude
Junior Radio vraagt Omroep
Rijnland vergeefs zendtijd
WEEK
EINDE
ZATERDAG 5 MAART 1988 PAGINA 13
1IDEN De tocht van stadhouder Willem III
t een vloot van 250 schepen naar Engeland, dit
r 300 jaar geleden, is in Engeland en Nederland
ileiding voor manifestaties en herdenkingen.
_'0 speelt daarop in als op Catherina ter Laan op
inderdag 17 maart in de Kapelzaal een lezing
»ft over 'William en Mary'. Kaarten voor de le-
,g zijn verkrijgbaar bij K en O, Oude Vest 45, of
Jefonisch via 141141.
e invasie van Willem vond plaats op aandrang
i een groep vooraanstaande Engelsen. Die tocht,
de Engelse geschiedenis bekend als 'Glorious
■volution' vond vrijwel zonder bloedvergieten
aats. Willem en zijn Engelse vrouw Mary werden
dien tot koning en koningin van Engeland ge-
oond. Met zijn 'Bill of Rights', een wet waarin dé
rhouding tussen vorst en parlgment werd gere
ld, legde hij de basis voor de Britse democratie.
DEN HAAG/LEIDEN Twaalf maanden cel.
waarvan vier voorwaardelijk met een proeftijd
van twee jaar. Dat hoorde een 43-jarige Leidse
vrouw gistermiddag voor de Haagse rechtbank
tegen zich eisen. De vrouw wordt ervan ver
dacht vijf jaar lang onterecht een bijstandsuit
kering te hebben genoten. In totaal zou zij de
Gemeentelijke Sociale Dienst (GSD) in Leiden
van 1981 tot en met 1984 voor een bedrag van
bijna 170.000 gulden hebben opgelicht.
De vrouw stond tegelijkertijd terecht voor het
weigeren van de bloedproef nadat zij dronken
achter het stuur had gezeten. Voor dit vergrijp
eiste de officier van justitie ontzegging van de
rijbevoegdheid voor negen maanden.
De vrouw heeft vijf jaar lang bij de GSD opge
geven dat zij alleenstaand en zonder inkomen
was. In werkelijkheid woonde haar ex-echtge
noot de meeste tijd bij haar. Hij voorzag haar af
en toe van het nodige geld. Volgens de vrouw
echter was er sprake van een „knipperbolrela-
tie". „Hij kwam en hij ging. Ik wist vaak maan
den niet waar hij uithing. Ook financieel wist
ik dan niet waar ik aan toe was. Ik kreeg dan
nauwelijks geld, maar moest toch voor de kin
deren zorgen. Ik dacht dat ik wel recht op bij
stand had", aldus de Leidse.
De officier van justitie echter meende dat de
vrouw schuldig was aan het verzwijgen van het
samenwoningsverband en de economische een
heid die er in die jaren tussen haar en haar ex-
man bestond. „De relatie was weliswaar slecht,
maar er was wel degelijk sprake van een eco
nomische eenheid. Hij gaf u bijvoorbeeld vol
gens uw eigen verklaring regelmatig een tas
met boodschappen en ook heeft hij u een auto
cadeau gegeven. Door dat te verzwijgen heeft u
de gemeenschap op grote schaal opgelicht".
Omdat het om een groot bedrag gaat, eiste de
officier een forse vrijheidsstraf.
De advocaat van de vrouw betoogde dat het in
feite om een veel kleiner fraudebedrag gaat. Hij
meende dat haar slechts het verschil van de to
tale bijstandsuitkering en de aangepaste uitke
ring voor samenwoners aangerekend mag
worden. Volgens hem was er geen sprake van
een gezinssituatie omdat de man zeer onbe
trouwbaar was in zijn komen en gaan en de
zorg voor zijn gezin. Hij vroeg dan ook vrij-
spraak. Voor wat betreft het weigeren van de
bloedproef pleitte hij voor het opleggen van een
voorwaardelijke straf. Vonnis op 18 maart.
WVL: GEEN NOODSITUATIES
DOOR WONINGTOEWIJZING
LEIDEN Het systeem van woningtoewijzing in Leiden loopt
goed. Het is onzin om de noodklok te luiden en te eisen dat wo
ningbouwcorporaties meer invloed moeten krijgen. Dat zegt di
recteur A. Mulder van de Woningbouwvereniging Leiden
(WVL) in reactie op klachten van de OOBK, het overlegorgaan
van bewonerscommissies van de WVL.
De OOBK meent dat de directie woonruimteverdeling te weinig
oog heeft voor de problemen en eigenschappen van wijken bij
het toewijzen van woningen aan nieuwe bewoners. De woning
bouwverenigingen zouden beter aanvoelen wie er in bepaalde
buurten passen en wie niet. Mulder: „Het geschetste beeld is on
juist. Er zullen misschien excessen voorkomen, maar er zijn be
slist geen noodsituaties in wijken. Ik ben niet erg gelukkig met
die uitlatingen. Als er problemen zijn, moeten de mensen naar
ons toekomen. Ons zijn geen concrete gevallen bekend. We zijn
met de gemeente aan het overleggen over een andere vorm van
woningtoewijzing. Er ontstaan nu eenmaal corporaties die de za
ken professioneel aanpakken, misschien kan woningtoewijzing
daar deel van uitmaken".
MUSEUM TREKT WEINIG PUBLIEK UIT LEIDEN EN OMGEVING
LEIDEN Het stimule
ren van schoolbezoeken,
het organiseren van spe
ciale activiteiten, de sa
menwerking met andere
Leidse musea en de op
richting van een Vereni
ging Vrienden van De
Valk. Dat zijn enkele
van de activiteiten die
ontplooid moeten
worden om het aantal
bezoekers van het Leid
se molenmuseum te ver
hogen, het bezoek beter
over het jaar te versprei
den en het beeld en de
bekendheid van De
Valk te vergroten. Dat
staat in het promotie-
plan voor het museum,
dat is opgesteld op basis
van de uitslag van een
enquête die in 1986 is
gehouden onder bezoe
kers van de molen. Om
deze activiteiten te kun
nen ontwikkelen is de
aanstelling vah een ex
tra medewerker noodza
kelijk, aldus het plan.
Kappi
en
Minachting voor de Leidse in
gezetenen is niet alleen een
opstelling waar het college
zich schuldig aan maakt. Ook
de directies groen en civiele
werken weten er raad mee,
getuige een brief over de bo
men aan de De Sitterlaan.
Even ter herinnering: de wor
tels van die bomen hebben in
de loop der jaren de stoepen
omgetoverd in een betegelde
hindernisbaan, die alleen door
evenwichtskunstenaars met
succes kan worden afgelegd.
Aangezien de gemiddelde
Leidse voetganger niet tot die
klasse behoort, lag het in de
lijn der verwachtingen dat
De uit de achttiende eeuw daterende molen „De Valk"
de 2e Binnenvestgracht te
maken gehad met een terug
lopend bezoekersaantal. In
1987 bezochten 27.418 men
sen het museum, tegenover
25.831 in 1986. Van oktober
tot en met maart komen er
altijd weinig bezoekers, de
maanden juli en augustus
zijn „topmaanden" voor de
molen.
Uit de enquête blijkt dat
„veel te weinig mensen uit
Leiden en regio De Valk be
zoeken". De bezoekers zijn
afkomstig uit de „brede la
gen" van de bevolking. De
Valk is, zo blijkt uit de en
quête, bij de meeste mensen
bekend „van horen zeggen".
Veel mensen komen ook via
de VVV terecht in het mo
lenmuseum.
Een van de activiteiten die
kunnen worden opgezet om
het bezoekersaantal op te
vijzelen, is volgens de notitie
het stimuleren van schoolbe
zoeken. Voor Leidse scholen
zou de toegang gratis moeten
zijn „om de band met de stad
te versterken". Voorts wordt
gesteld dat een klas goed
moet worden begeleid in de
molen. „Daarnaast zou een
speurtocht of andere hand
leiding voor een zelfstandige
rondgang moeten worden
ontwikkeld". Ook moet
worden geprobeerd meer
verenigingen zoals de Platte
landsvrouwen en ouderenor-
ganisaties uit te nodigen.
Om meer publiek te trekken
wordt ook gedacht aan het
organiseren van allerlei acti
viteiten in en rond De Valk
zoals het laten malen van de
molen, het geven van de
monstraties, het vertonen
van films en het houden van
tekenwedstrijden.
In samenwerking met de
VVV zou een molenwande
ling door Leiden kunnen
worden georganiseerd. Ook
wil het museum contact leg
gen met reisorganisaties en
busondernemingen: „Er ko
men bussen genoeg naar
Leiden, maar De Valk be
zoeken zij zelden". Voorts
wordt gepleit voor een sa
menwerking met andere
musea in Leiden, met wie
bijvoorbeeld elementen uit
de collectie kunnen worden
uitgewisseld.
Bovendien kan de oprich
ting van een Vereniging van
Vrienden van De Valk een
positieve uitwerking hebben,
aldus het plan. „Bij andere
musea is gebleken dat zo'n
instelling de band van de
mensen uit de regio met het
museum versterkt, dat er
enthousiaste mensen worden
binnengehaald, die als dat
nodig is af en toe de helpen
de hand kunnen bieden
„Kunst tegen racisme"
FOTO: WIM VAN NOORT
„Kunst tegen racisme". Dat is het motto van de tentoonstelling die gisteravond werd geopend in
De Waag aan de Aalmarkt. In het kader van de anti-racismeweek zijn daar tot en met zondag 27
maart werken te zien van de Zuidafrikaanse kunstenaars Gavin Jantjes en Lefifi Tladi. Ook zijn
werken tentoongesteld van de de Leidse kunstenaars Hilbrand Bruijning, Henk Hollebeek, Karei
Hakkert, Justus Donker en Jaap Kanbier. De opening werd verricht door wethouder H. de la Mar.
Hij verving de door ziekte gevelde dames H. van Dongen (wethouder van Leiden) en Liesbeth den
Uyl.
LEIDEN Junior Radio, een
initiatief opgezet om met
werkloze jongeren radiopro
gramma's te maken, heeft bij
Omroep Rijnland vergeefs
aangeklopt om zendtijd. Het
bestuur van Rijnland vindt dat
•/Met bijdragen van Paul van
/.der Bijl, Willem Buijteweg,
!v Frank Buurman en Pieter
XEvelein.
v Minachting
Het aantal klachten dat de ge
meente Leiden de laatste tijd
binnenkrijgt over de denigre-
rende wijze waarop zij zich te-
genover burgers opstelt, is
_J niet gering. Het beste voor-
i>eeld hiervan is de manier
waarop het begrip „inspraak"
in Leiden wordt ingevuld.
Ter illustratiè een citaat uit
een brief van een bewoonster
van de Obrechtstraat, die
haar bezwaren tegen bebou-
wingsplannen van de 5' Mei
laan schriftelijk kenbaar
tnaakt aan het college in
plaats van mondeling op de
inspraakavond over deze
plannen. Waarom dan wel?
„Daar ik de blikken van wel
willende geringschatting van
achter de tafel niet prettig
vind", schrijft zij.
Het mag geen twijfel lijden
dat hier vooral op wethouder
Dick Tesselaar van volkshuis
vesting wordt gedoeld. De
man die als hij wordt aange
sproken zijn gezicht nogal
eens pleegt te verbergen ach
ter een hand, die verveeld de
resten slaap uit zijn ogen
wrijft. Een zwaar vak, wet
houder in Leiden. En blijk
baar niet altijd even interes
sant ook, getuige de verveelde
blik die hij insprekers toe
werpt als hij uitgewreven is,
of de manier waarop hij zijn
gezicht afwendt, lachend in
zijn baard.
Kenmerkende poses van wethouder Dick Tesselaar (zie: Minachting).
dat niet goed kon gaan. En
dat ging het dan ook niet.
Binnen korte tijd kwamen
meerdere voetgangers ten val
en braken hun pols, arm of
been.
En wat schrijft de gemeente?
„Ongeveer tien jaar geleden
werd reeds voorzien dat de
bomen in het trottoir proble
men zouden gaan opleveren.
Er kon een moment komen
dat de overlast zo groot zou
worden, dat deze bomen
moesten worden gekapt.
Daarom is toen al besloten om
in de middenberm jonge bo
men te planten". De overlast
was al langere tijd overduide
lijk aanwezig. Waarom wacht
te de gemeente, ondanks haar
voorspellende gave, toch zo
lang met het kappen? Het is
haast onvoorstelbaar, maar
waar: omdat de jonge bomen
voldoende moesten zijn uitge
groeid om een aanvaardbaar
straatbeeld op te leveren, zo
schrijven groen en en civiele
werken
Dat is toch te aardig om niet
te constateren: liever een paar
voetgangers die hun botten
breken, dan kleine kale
boompjes die het straatbeeld
wat ontsieren. Het is maar
wat je aanvaardbaar noemt.
Snippers
De ouders woonachtig aan de
Van Beinumstraat, de Vonk-
straat, de Muzenlaan en de
Haitinkstraat in de nieuw
bouwwijk Buitenhof in Lei
derdorp hebben het Leider-
dorpse college onlangs laten
weten dat zij zich niet kunnen
verenigen met de ondergrond
van het speelterreintje in hun
buurt. Zij zouden in plaats
van de nu gebruikte houtsnip
pers liever rubbertegels wil
len zien, waarop hun kroost
veilig kan neervallen. De ge
meente Leiderdorp ziet daar
niets in. De dure rubbertegels
worden vaak binnen korte
tijd gestolen of in brand gesto
ken, waardoor er een minder
aangename ondergrond ont
staat.
De gemeente paste enige tijd
het vandalismebestendige en
schone asfalt toe, maar dat
bleek geen ideale oplossing:
kinderen liepen verwondin
gen op op deze harde onder
grond. Uiteindelijk werd ge
kozen voor houtsnippers: die
zijn zacht, goedkoop en voor
vandalen niet aantrekkelijk.
Ook de Stichting Consument
en Veiligheid beschouwt
houtsnippers als een veilige
ondergrond. De gemeente laat
ze dus liggen.
Wat de ouders precies tegen
de snippers hebben, wordt uit
de brief van de gemeente aan
de bewoners niet geheel dui
delijk. Kennelijk worden de
houtsnippers als een „vieze"
ondergrond beschouwd. Wel
licht komen de peuters, na
het ravotten, met ontelbare
houtschilfers in haar en kle
ren weer thuis en wacht moe
der elke dag weer de ondank
bare taak om de stofzuiger op
huis en kind te zetten. De ou
ders hebben, nu de gemeente
een hard standpunt inneemt,
nog maar één uitweg: hun
kinderen zodanig opvoeden
dat ze zich later niet schuldig
zullen maken aan vandalisme.
Latere generaties zullen daar
dan de vruchten en wellicht
ook weer de rubbertegels van
kunnen plukken.
Vocht
Het bijwonen van een raads
vergadering van de gemeente
Alkemade begint steeds meer
een Spartaanse aangelegen
heid te worden. Het gemeen
tehuis in Roelofarendsveen
voldoet namelijk niet meer
aan de eisen des tijds, waar
door door sommige gebruikers
reikhalzend naar nieuwbouw
wordt uitgekeken.
Afgelopen maandag bleek
weer eens dat het gemeente
huis slecht bestand is tegen
storm. De wind trok zich niets
aan van de fraaie glas-in-
lood-ramen van de raadzaal
en perste er royale hoeveelhe
den regenwater door naar
binnen Het papieren zak
doekje dat aanvankelijk was
neergelegd, bleek volstrekt
onvoldoende om de kleine
dijkdoorbraak in de venster
banken te beteugelen en de
bode moest met emmer en
dweil toesnellen om te voor
komen dat het water zich via
de elegante parketvloer een
weg richting burgemeester en
wethouders zou banen. De
schrijvende pers werd het he
vigst geconfronteerd met de
tekortkomingen van het ge
meentehuis. Bij de raadsver
gaderingen worden de ver
slaggevers namelijk door de
ambtenaren naar een ongun
stige plaats dicht bij de ramen
verbannen en moeten daar
FOTO'S: TEJO RINGERS
hun werk doen in herrie,
tocht en vocht.
De Stichting Oud Alkemade
heeft 5.000 handtekeningen
verzameld van mensen die
willen dat het oude gemeente
huis behouden blijft. Als de
ondertekenaars van de petitie
eens een dag zouden door
brengen in het monumentale,
maar tevens tochtige, lekke
doolhof dat in Alkemade voor
het gemeentehuis doorgaat
zouden ze wellicht betreuren
dat ze zo gretig hun handte
kening hebben gezet.
Salto mortale (1)
Wethouder Freddie Kuijers
heeft deze week weer eens
toegeslagen. En hoe. Met de
Olympische Winterspelen in
het achterhoofd is Kuijers be
gonnen aan een razendsnelle
afdaling per eenmansbob voor
een zelf uitgezette dodemans-
rit.
Want wat de culturele leids
man van Leiden thans uit de
hoge hoed heeft getoverd,
komt voor iedereen zelfs
voor de direct betrokkenen
als een donderslag bij heldere
hemel. We hebben het dit
keer over de positie van de
volksuniversiteit Kunst en
Ontspanning (K&O).
Sinds jaar en dag fungeert de
volksuniversiteit K&O onder
leiding van muziekkenner bij
uitstek Tjitte Weber als de
koepel van culturele activitei
ten in de stad. In vroeger ja
ren had K&O zelfs een vin
gertje in de pap bij de pro-
trammering van de Leidse
chouwburg, maar met de
komst van schouwburgdirec
teur Frans Boelen is dat ver
anderd. Boelen heeft in korte
tijd de Leidse Schouwburg
van een nagenoeg failliete
boedel tot een florerend en
inspirerend theater gemaakt.
Niet alleen wist hij het bezoe
kersaantal te verdubbelen tot
ruim 60.000 er jaar, maar hij
gaf de schouwburg zoveel im
pulsen dat zelfs nationale er
kenning werd afgedwongen.
K&O verzorgde voor de
komst van Boelen de publici
teit van de schouwburg. Met
beperkte middelen lukte dat
maar matig. Boelen trad
voortvarend op, kreeg de
middelen en stampte een uit
stekend p.r.-beleid uit de
grond.
Salto mortale (2)
Vorig jaar stond de kaartver
koop ter discussie. Besloten
werd, mede aan de hand van
moties van raadsleden, een
soort Uit-bureau in te richten
bij K&O, waar alle plaatsbe
wijzen voor culturele activi
teiten zouden worden ver
kocht. Dus ook voor de
schouwburg. Dat voornemen
werd met klem bestreden
door de schouwburgdirecteur,
die meende dat hij dan zijn
theater niet meer optimaal
kon besturen. Hij vond ken
nelijk een willig oor bij de
verantwoordelijke wethouder.
Maar waar een bijsturing van
het beleid eventueel voor de
hand zou liggen, is Kuijers
binnen een paar maanden ge
komen tot een volledige om
mezwaai. Niet de schouwburg
moet iets van de eigen auto
nomie inleveren. Welnee.
Naar het idee van Kuijers
moet de volksuniversiteit
K&O tot op het bot uitgekleed
worden. K&O moet terug
naar de basis: het verzorgen
van cursussen en verder niets.
Al het andere behoort door de
gemeente verzorgd te worden.
Dus ook de vele concerten,
waarmee K&O weliswaar op
een wat minder op de voor
grond tredende wijze, maar
wel degelijk ook nationaal
aan de weg timmert.
Wat Kuijers heeft bezield om
in enkele maanden zijn beleid
compleet om te keren, is voor
iedereen een raadsel. Dat hij
afgelopen onderzoek al wat
terugkrabbelde door een na
der onderzoek aan te kondi
gen, doet daar niets aan af.
Een enkeling zal veronder
stellen dat hij wat in de war is
geraakt van de affaires van
de afgelopen weken. Duide
lijk is wel, dat Kuijers na zijn
gestuntel met de Streekmu-
ziekschool thans opnieuw aan
een salto mortale is begonnen.
Het is maar de vraag of ie
mand ook deze keer weer een
vangnet wil uithangen.
de plannen van Junior Radio
niet passen binnen de brede,
informatieve opzet van Radio
Rijnland. Bovendien zou Ju
nior Radio wanneer het de ge
vraagde middaguren zou be
zetten, eventuele toekomstige
zendtijduitbreiding voor Rijn
land blokkeren. Rijnland ver
wacht daar veel van als de
provincie opcenten op de om
roepbijdrage mag gaan verde
len.
Initiatiefnemers Jos Maas en
Ronald Prins, de laatste is zelf
redactielid van Radio Rijn
land, zeggen voor hun plan
steun te hebben van een groot
aantal Leidse iongerenorgani-
saties, waaronder het LVC en
het FNV-jongerencontact,
maar ook van de gemeente en
het arbeidsbureau. Het Konin
gin Julianafonds zou een start
subsidie hebben toegezegd.
De plannen voor Junior Radio
zijn ambitieus: twee mensen in
vaste dienst die 30 werkloze
jongeren begeleiden bij het
maken van programma's.
Daarnaast moet er een regio
naal jongerenblad komen dat
zichzelf kan bedruipen en aan
sluit op de radioprogramma's.
Maas en Prins zeggen teleur
gesteld te zijn over de ont
vangst van hun initiatief bij
Rijnland. Ze zeggen bewust sa
menwerking gezocht te heb
ben en niet zelf een machti
ging te hebben aangevraagd,
die voor deze regio al bij Rijn
land ligt. Op die manier zou
ook snel kunnen worden ge
start. Junior Radio is naar hun
mening door de brede steun
aan het initiatief representa
tief voor de jongeren in de
Leidse regio. Bij Rijnland kre
gen ze echter te horen dat die
omroep zich aan haar brede
doelstelling wil houden en
geen aparte programma's voor
jongeren wil maken.
De inititiatiefnemers restte in
die opvatting niet veel anders
dan te integreren met Rijnland
of om net als bijvoorbeeld
de kerken met Moker als
derde zendtijd te huren. Dat
zou in hun geval op jaarbasis
twee ton kosten, waarbij ge
zien het grote aantal uren een
korting wel bespreekbaar was.
J. Leune, bestuurslid van Rijn
land, belast met radio, zegt dat
vooral de programma-opzet
niet passend werd gevonden.
„Het ging om een jingle, een
praatje, plaatje, een agenda. Er
lopen ook bij ons wel mensen
rond die dat willen, maar dat
is niet de opzet van Radio
Rijnland". De gesprekken die
vooral een informele basis
hadden, zijn toen afgebroken.
Junior wil bij Rijnland nu for
meel per brief een verzoek in
dienen.
deze handige opvouwbare
Quartz reiswekker, uitgevoerd
in donkerbruin kunstleer, is
voor u wanneer u ons een
nieuwe abonnee opgeeft
In opgevouwen toestand meet de
wekker slechts 8 x 8 x 1,5 centimeter.
De nieuwe abonnee wordt ook
hartelijk onthaald: deze krijgt de
krant de eerste twee weken gratis.
j Noteer als nieuwe abonnee ingaandej
Naam:Voort:
Adres:
Postcode/plaats:j
Telefoon(voor controle bezorging)
Deze ontvangt de krant de eerste twee weken gratis.
Daarna wordt het abonnementsgeld betaald pen
j maand automatisch betalen f 23,74 j
I kwartaal per acceptgiro f 70,93
Stuur als dank de reiswekker naar
Adres:
Postcode/plaats:
j Stuur deze bon in een open envelop - postzegel niet nodig - naar
Leidse Courant. Antwoordnummer 998. 25CO VD Den Haag \N55y6 1JNZ
Lm —t
Steidóü Som-cmt
