KUNST bd=INB
MARY SERVAES
IS GEEN
ZANGERES MEER
„PLASTIC BLOEMEN GRAAG; DIE DURF IK NIET WEG TE GOOIEN"
•mui iiiTirr
Cabaretprijs
Voorheen Don Qui Shocking (VDQS) kreeg dit jaar de Scheveningen Ca
baretprijs uitgereikt door de Haagse burgemeester Havermans. Een prijs
voor haar gehele oeuvre kreeg Annie M.G. Schmidt. De liedbegeleider-
sprijs was voor pianist Cor Bakker. Op de foto de Haagse burgemeester in
gesprek met de cabaretière Joke Bruijs, lid van VDQS.
FOTO: JEROEN DE JONG
haar kortstondig een naamloos zijsteegje
van de Haarlemmerstraat: de „Zangeres
zonder Naam-straat"; „Hollands glorie,
potverdorie", en dat op Leiden toege
spitst. Als zij komend jaar nog een keer
naar haar geboortegrond terugkomt om
de medaille, gehandicapt, in ontvangst te
nemen, zullen er wel weer wat traantjes
vloeien. Maar dat zijn dan eretranen.
Dertig jaar is Mary Servaes-Bey een Zan
geres zonder Naam geweest. Dat mag wel
degelijk een naam hebben, ofschoon een
fiks percentage van het noordelijke volk
een aversie tegen het levenslied heeft.
Maar ze weet ook dat haar fans „diepbe
droefd" zijn. Ook de Leidse burgemees
ter. onverwoestbare Cees Goekoop, „in"
voor alle verkoopargumenten, zei in okto
ber in een voorgeborchte van de schouw
burg. met de bedoeling een stevige pak-
kerd uit te delen: „De Leidse bevolking is
zeer droevig gestemd dat u vertrekt, me
vrouw Servaes!" Mevrouw Servaes dacht
er 't hare van. „Maar ik ben jaren de
grond ingestampt door jullie, jongens van
de pers", herinnerde Mary zich nog, met
ingehouden felheid, toen ze in de koffie
kamer van de Leidse schouwburg voor de
schrijvende en fotograferende meute af
sluitend gehuldigd werd.
SCHOORSTEENPIJP
Toen ze zich even omkeerde zag Mary de
haar nog steeds vertrouwde, grote
schoorsteenpijp van de oude „Lichtfa
brieken" omhoogsteken aan de Lange-
gracht. Die stamde al uit de tijd dat ze
nog werkelijk zonder naam was, maar een
mank zangeresje - met een kinderlijke,
goede stem - bij het Leidse revue-gezel
schap van Nand Boer. „Ach ja. die is er
ook nog steeds, die schoorsteen; en wat
dichtbij hè!", zei Mary wat timide, met de
stok bij de hand, en haar ogen blonken.
Toen leed ze toch weer even pijn, en Sjo,
die als chauffeur in de hoek zat, liet het
maar even zo: „Het zal wel betijen",
dacht ie duidelijk; „Over een paar uurtjes
zitten we weer in Stramproy".
Maar z'n vrouw moest wel nog even, met
een lieve stem - zo is de Zangeres altijd
geweest - wat kwijt: „Dertig jaar lang
ben ik gevolgd door journalisten en foto
grafen; ik heb jullie dertig jaar aan het
werk gehouden. Ik heb veel ellende verza
meld in veel plakboeken, maar ik heb het
jullie bij deze vergeven. Ik hoop, dat jullie
ook 68 zullen worden". De pers boog,
collectief, haar hoofd, zweeg en dacht er
't hare van.
Mary Servaes-Bey, klein vrouwtje dat een
imperium veroverde, scheen al een beetje
afstand van haar turbulente verleden en
rinkelende kassa's te hebben genomen.
„En je kunt best wel eens lachen met mij
ook hoor, ook al heb ik een heupziekte en
een snik in mijn stem. Als ze mij bloemen
willen sturen heb ik 't liefst plastic bloe
men; een huisvol. Want echte bloemen
gaan tenminste dood en die van plastic
(uit België en het zuiden van ons land)
durf ik niet weg te gooien".
TON PIETERS
Opschudding in de joodse gemeenschap en de theaterwereld over het
stuk „Het vuil, de stad en de dood" van R.W. Fassbinder. Het stuk zou
antisemitisme opwekken en verzocht was daarom van opvoering af te zien.
Toen het stuk toch zou worden opgevoerd, bezetten joodse demonstran
ten het toneel. De acteur Jules Croiset, een van de felste tegenstanders,
werd later ontvoerd door een neo-fascistische groep, maar kon zich na
korte tijd weer bevrijden. Naar aanleiding van het stuk zouden vele vor
men van antisemitisme weer de kop opsteken.
FOTO: ANP
Opera
Financiële problemen deden niet alleen het miljoenen duurder uitgevallen
Amsterdamse Muziektheater, maar ook de Nederlandse Opera op zijn
grondvesten schudden. Het personeel van de Opera eiste het vertrek van
intendant Jan van Vlijmen, die met veel te dure produkties de werkgele
genheid in gevaar zou brengen. Van Vlijmen vertrok inderdaad. Hij nam
zelf ontslag. Het tekort van dë Opera was inmiddels opgelopen tot ruim
zeven miljoen gulden.
Van Gogh
Vincent van Gogh zou dit jaar, als hij nog leefde, de best betaalde kunste
naar aller tijden zijn geweest. Waren het eerst zijn „Zonnebloemen", die
voor een prijs van 80 miljoen gulden geveild werden, later dit jaar overtrof
fen zijn „Irissen" alle verwachtingen met een opbrengst van bijna 100 mil
joen. Niet gek voor een schilder die voor gek werd versleten.
FOTO: AP
j/IPROY - Samen met haar man
1eServaes, de Maastrichtse be-
fcchauffeur die ze 22 jaar gele-
dompverloren bij een optreden
jette en die sindsdien haar
[jculiere" chauffeur door dik en
js gebleven, wacht Mary Ser-
E-Bey op het definitief vallen van
mdoek. Het is koud buiten. Nog
)vt en 1987 is voorbij. Erg veel
/erk zal er niet meer komen en
,t nieuwe jaar zal Mary niet
de Zangeres zijn.
e r,
ï.jy Hoes uit Weert, platenbaas van
elar. „ontdekte" haar toen ze al 38
ïp»n hij doopte Mary, enigszins uit be-
lang en winstbejag, met de artiesten-
i g. Zangeres zonder Naam. Ze had
left nog steeds een ondefinieerbare
ibfouwtjesstem en allang een been
aaien centimeter korter was dan het
intfe. Daar hadden geen operaties
ir i iets aan kunnen veranderen. Inte-
I. Ze is nu 68 en in haar leven
lary Servaes net zoveel gezongen
lere tranen gehuild. Dat deed ze als
tl, toen ze nog in Leiden woonde,
gracht, Weverstraat. Het afscheid is
Iels voorbij. Kort en goed: „Ik ben
leintje Davids", zei ze nog onlangs,
m haar Sjo zitten er riant bij in hun
verworven, separate, bungalowse
je in Stramproy; een vriendelijk pa-
van de Noordlimburgse Kempen,
de mensen veel aandacht aan hun
I besteden, net zo goed als hun Bel-
;kf buren in Molenbeersel en Kinrooi
oojde overkant". Limburgers, zonder
locen, onder elkaar. De ruim bemeten
lOjiamer van de Servaesen, waar het
eldcht niet wordt geschuwd, oogt mu-
votbijna verbluffend. Alles blinkt er, is
ig idig en heeft dat bijna monumenta-
aajusief de trofeeën, dat bij de carriè-
r la een Zangeres van het Levenslied
dt Alles wat daar bijeengezameld is
Ityoesterd wordt, vormt de entourage
erjen succesvolle levensloop, geba-
b*op een lach en een traan,
ce^ervaes heeft alles geslikt en uitge-
n wat het leven haar bood aan hoop
i ipd, discriminatie, prostitutie, oorlog,
3 imishandeling, kinderleed, moeder-
kn. Mary, geboren Bey, mag dan van
svi| chronisch vochtige ogen hebben,
veèben haar geen windeieren gelegd.
ieentjes zijn oorzaak van het stop-
i?" zei ze in oktober, op een bijeen-
ïite in de Leidse schouwburg, waar
J Ischeid voor de pers nader ver
eerd. „Maar ook m'n oren hebben
gehad, met al die „discobeis" de
tijd. Maar ik weet dat er ook be-
leid is bij mijn publiek, dat me nu
rust gunt. M'n stem is nog okee,
hamelijk gaat het niet meer",
lar Henny Kwik, man vol nostalgi-
ivoelens die zich een uitweg zoe-
let op poten houden van jazz en
it jsherinneringen, was nog een
toen zijn overbuurmeisje in de
verdwenen) Weverstraat „al-
Popsterren
De concertbezoeker heeft een druk jaar achter de rug.
Alle grote namen uit de popmuziek brachten een be
zoek aan Nederland. De enige die ontbrak was Bruce
Springsteen, maar deze Amerikaanse muzikant was
het jaar ervoor pas geweest. De opmerkelijkste con
certen werden gegeven door Prince, Madonna, U2,
Lionel Richie, Tina Turner en David Bowie, die in de
openlucht of in een volgepakt Ahoy' Sportpaleis een
of meer keren het publiek in de ban hielden. Vooral
het Rotterdamse Ahoy' deed goede zaken. Lionel Ri
chie stond er vijf keer, Tina Turner vier maal, Lee To
wers zelfs acht maal, maar ook Frankie Goes To Hol
lywood, Toto, Paul Simon, Spandau Ballet, Cyndi Lau-
per, Duran Duran, Marillion, The Cure, Bryan Adams
en Chris Rea traden er op. Bovendien stond het jaar
bol van de festivals. Al viel Pinkpop eerder dit jaar in
het water, Parkpop vestigde deze zomer weer een
nieuw record toen 200.000 mensen de speelweide van
het Haagse Zuiderpark bezochten.
FOTO'S: ANP
maar op bed lag; ze was nog geen twintig
toen. Alleen maar ellende, met die benen
en zo. Ze had 's zomers het raam open
en lag te zingen. Mijn oom zat dan met
wat kennissen te klaverjassen en riep op
een gegeven ogenblik luidkeels: „Doe dat
raam dicht, alsjeblief!!". Wel aardig be
doeld hoor, maar Mary snapte er niets
van. En ze bleef zingen, door dik en dun".
VOOR MILJOENEN
Mary Bey heeft het 575 levensliedjes en
veertien miljoen (een wat voorzichtiger
schatting heeft 't over vier miljoen - altijd
nog goed voor een zorgeloze levensa
vond) verkochte elpees volgehouden en
haar dankbare vaderstad, met een volge
schoten gemoed, onderscheidde haar in
oktober j.l. met de zilveren erepenning
[and sprak op filmgebied dit jaar internationaal
tordje mee met „The Assault" (De Aanslag) van
iademakers, die de Oscar kreeg voor de beste
iandse film (foto). In Utrecht gingen tijdens de
landse Filmdagen de prijzen in de vorm van
Kalveren naar Willem Nijholt voor zijn rol in
en Jasperina de Jong die de hoofdrol
„Vroeger is dood".
FOTO: ANP
3®
efs
d^uchs werd, na een enigszins omstreden procé
dé nieuwe directeur van het Haags Gemeente-
adT' Vo.ordien was h'J directeur van het Van Ab-
aoteum in Eindhoven. De waarnemend directeur
•esrduin werd door wethouder Verduyn Lunel ge-
2rd en kwam ook niet voor op de voordracht.
hÜe 9emeer,teraad werd het derhalve slikken of
Dev Het werd dus slikken.
:J FOTO: CEES VERKERK
Het nieuwe
culturele elan
dat Den Haag
het afgelopen
jaar
kenmerkte
kreeg onder
meer gestalte
in de
expositie
„The
Spiritual in
Art" in het
Gemeente
museum. De
expositie
over de
beweeg
redenen van
de abstracte
kunst trok
106.500
bezoekers,
iets minder
dan verwacht
maar nog
altijd een
respectabel
aantal. Op de
foto opent
Prins Claus,
terzijde
gestaan door
(toen nog)
interim
directeur H.
Overduin, de
expositie.
FOTO: JEROEN
DE JONG
LEIDSE COURANT
Mary Servaes
tijdens haar
afscheid in
Leiden. Met
links van haar
burge
meester
Goekoop en
rechts Sonja
Barend.
FOTO: CEES
VERKERK
van de gemeente Leiden. Een tribuut, dat
zij in '87 trots mocht delen met een ande
re Leidse „ereburger", het 150-jarige
Rijksmuseum voor Volkenkunde. Alsof
dat nog niet genoeg Leidse eer was, ver
noemde een vurige, smetteloze bruidskle-
dij slijtende aanhanger van Mary, naar
PAGINA 7
