Paters zetten kasteelpoort
van Slangenburg wijd open
Leeftijd
kerk
wereld
CcidocSomaiil'
CNV ongelukkig met v
sympathie zwarten
voor Oost-Europa
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
QeidócQowuvnt
IKV de boer op met tentoonstelling Oost-Europa
GASTENVERBLIJF EEN PLAATS OM EVEN BIJ TE KOMEN
Kardinaal Simonis bepleit overwinnen verdeeldheid
J
Na 15 jaar slechts eerste stap?
I
Wisselvallig
en wat koeler
ZATERDAG 5 SEPTEMBER 1987 PAGINA
door Joke Forceville-Van Rossum
Avond aan avond, een kort le
ven lang,
en telkens nader bij de grote
slaap.
Maurits Mok.
Leeftijd, we staan daar ge
woonlijk niet zo lang bij stil, is
leef-tijd, de tijd van leven die
wij hebben. Ons aantal jaren
zegt alleen maar iets van de
tijd die we al achter de rug
hebben en doen geen voor
spelling over wat ons nog be
schoren is. Over tijd-van-le-
ven-hebben denkt een jong
mens, zeker zolang hij nor
maal gezond is, niet of nauwe
lijks na. Wij hebben allemaal
als kind en jongere geleefd iri
de vanzelfsprekendheid van
ons bestaan. Als we ziek,
noch levensmoe, noch oud
zijn, besteden we er overwe
gend weinig aandacht aan.
Pas met het vorderen der ja
ren bezint de mens er zich op
dat hij wel eens de langste tijd
gehad zou kunnen hebben.
Toch heb ik ontdekt, in de in
terviews met mensen op leef
tijd die zijn uitgebracht onder
de titel „Een tijd van stenen
rapen", dat ook deze catego
rie mensen (ouder dan 65
jaar, soms hoogbejaard, dat
wil zeggen 90!) als zich niet
duidelijk signalen voordoen,
over het einde van hun leven
maar weinig nadenkt,
's Mensen tijd van leven is in
de loop van de eeuwen „lan
ger" geworden. Sociologen en
antropologen hebben ons dat
geleerd. Onlangs heb ik gele
zen dat in de periode van Je
zus' omwandeling op aarde de
levensverwachting ongeveer
vijfentwintig jaar was. In de
loop van de eeuwen steeg die
levensverwachting. In het mid
den van de negentiende eeuw
was de gemiddelde leeftijd
veertig jaar. In 1977 konden
mannen erop rekenen (gemid
deld!) zo ongeveer zeventig,
vrouwen tachtig te zullen
worden. In die cijfers zit wel
enige schofnmeling en ik
steek er mijn hand niet voor in
het vuur dat ze met de aller
laatste wetenschappelijke ge
gevens kloppen, maar neemt
u maar van mij aan dat we,
globaal genomen, kunnen
stellen dat de te verwachten
tijd van leven voor de mens
van nu gemiddeld driemaal zo
lang is als in het begin van
onze jaartelling. Ik heb daar
over zitten nadenken, omdat
onlangs iemand met mij ero
ver begon in verband met de
veelvuldig voorkomende echt
scheiding. „Zie je, dat maakt
de zaken aardig duidelijk",
luidde zijn commentaar: „Als
mensen nu zo veel ouder
worden, veel meer leef-tijd
krijgen, betekent dat ook dat
huwelijken in onze huidige sa
menleving gesloten, idem zo
veel meer kansen hebben
„met goud bekroond" te
worden. Dat is dan allemaal
heel mooi als die echtgenoten
het samen minstens redelijk
kunnen uithouden. Maar als
ze elkander niet verstaan, dan
wordt het toch een heel lang
soort „levenslang". „Boven
dien had mijn zegsman aange
voerd: „Als in die eeuwen de
jaren van leven veel minder
waren, konden de mensen
toen ook veel minder lang ge
trouwd zijn. Allicht dat schei
den niet zo gewoon was".
Het verhaal van die man bleef
me bezighouden. Het klonk
me namelijk uiterst plausibel
in de oren: Lange levensduur,
waardoor lange duur van een
eventueel huwelijk, dus idem
zoveel meer jaren kans op
mislukkingen... je kunt er niet
omheen, dat veroorzaakt stel
lig een groter aantal scheidin
gen.
Maar... de hoogste percenta
ges scheidingen in onze tijd
treffen we aan onder hen die
nog maar weinig jaren zijn ge
trouwd. De redenering die ik
hierboven signaleerde klopt
dus niet. In die „weinige" ja
ren van vroeger werd blijk
baar niet na „weinige" jaren
gescheiden.
Ik zelf geloof trouwens in héél
andere oorzaken. Vroeger
trouwde men veel meer op za
kelijke gronden. We hebben
verder in onze romantische
keuze van later ons aange
wend van die ene ander élles
te verwachten. Het huwelijk is
in emotioneel opzicht heel erg
belast geraakt. En de aloude
deugden van trouw en opoffe
ring hebben danig aan waarde
ingeboet. Voegen we er ten
slotte de moderne visie op
vrouw-zijn - binnen en buiten
het huwelijk - aan toe, dan
hebben we, dunkt me, het
plaatje juister ingevuld. Mee
spelen zal zeker ook het feit,
dat scheiden in veel kringen
niet langer als een schande
wordt gezien.
JOKE FORCEVILLE-VAN
ROSSUM
AMERSFOORT Het In
terkerkelijk Vredesberaad
gaat vanaf 18 september met
een rondreizende tentoon
stelling langs Nederlandse
gemeenten. In de vorm van
een denkbeeldig dorp behan
delt de tentoonstelling onder
de titel: Oost-Europa, dat zoe
ken we op, de contacten tus
sen Nederland en Oost-Euro
pa. Aan de orde komen con
tacten op het terrein van cul
tuur, onderwijs, sport ker
ken, gemeenten, handel, toe
risme, media, vakbeweging
en jongeren. Het IKV hoopt
de gemeenten bii het infor
meren van hun burgers een
handreiking te hebben gebo
den in de vorm van de ten
toonstelling en verdere dis
cussies daarmee uit te lok
ken. Wie kent het aantal ker
kelijke contacten met de
DDR? Met welke Ossteurope-
se landen kan men automa
tisch telefoneren? Hoe zijn de
visabepalingen en welke cul
turele en sportieve contacten
zijn er? Het IKV heeft deze
tentoonstelling aan alle ruim
zevenhonderd gemeenten
aangeboden. Tot nu toe heb
ben ongeveer twintig ge
meenten positief gerageerd.
De tentoonstelling is tot mei
volgend jaar gereserveerd. Ze
is in opdracht van het IKV
vervaardigd door vijf studen
ten van de Reinwardtacade-
mie voor Museologie in Lei
den.
Een knutselaar is nog
geen kunstenaar; dit
weet men vanaag de
dag niet meer.
DOETINCHEM On
der de koffie in de grote
zaal, de imposante huis
kamer schilderstukken
in plafond- en schouw
partij, die de bruiloft van
Bachus en Ariadne voor
stellen en de roof door
Pluto van de jeugdige
Proserpina, wordt duide
lijk dat het kasteel welis
waar eigendom is van de
Rijksoverheid en ge
huurd wordt door de
Sint Willibrord Abdij
van de paters Benedictij
nen, maar dat de Am
sterdamse oma met recht
kan spreken over 'haar
kasteeltje'.
Zoals dat ook mag worden
uitgesproken door een me
vrouw uit Maastricht, een
heer uit Rotterdam en een
huisvrouw uit Den Haag en
alle andere mannen en vrou
wen, die bij tijd en wijle het
huis bewonen. Ze komen er
soms al jaren achtereen, dik
wijls een paar keer per jaar
zelfs. Dan wordt zo'n impo
sant kasteel een beetje van
jezelf. Maar het kasteel is ei
genlijk ook van al die men
sen die er nog nooit zijn ge
weest. Als belastingbetaler
heeft iedereen naar vermo
gen een bijdrage geleverd het
kasteel weer in oude luister
te herstellen.
Bijna 365 dagen per jaar staat
het kasteel als gastenverblijf
open. Gastenverblijf van de
in de nabijheid gelegen Bene
dictijner Abdij St. Willibrord.
Net na de oorlog was het kas
teel het klooster van de pa
ters zelf. Zo aangenaam toe
ven als het er nu is, zo ar
moedig was het in die jaren.
Abt P.J. van den Biesen, on
der wiens leiding de abdij is
gebouwd, weet het nog goed.
„In de tijd dat we hier leef
den was er sprake van echte
armoe. We hebben hier wat
kou geleden. Met tien paters,
die we eerst de kunst van het
metselen nog moesten leren,
hebben we in de loop van
een paar jaar eigenhandig de
abdij gebouwd en momenteel
telt de gemeenschap van pa
ters 18 leden", vertelt de abt.
Het gastenverblijf in het kas
teel, waar plaats is voor in to
taal 36 mensen, heeft echter
niets van een sobere kloos
tersfeer. Eerder die van de
adel van weleer, die zich
graag omringde met smaak
volle meubelen, goed ogende
interieurs en imposante schil
derstukken. Wel iets anders
dan de harde rechte klooster-
stoelen, waarmee de paters
zichzelf redden.
Pater Van den Biesen is van
oordeel dat die combinatie zo
vreemd nog niet is. „Bij ons
Benedictijnen staat gastvrij
heid hoog in het vaandel en
armoe wordt bij onze orde
anders beleefd dan bijvoor
beeld de paters Franciscanen.
Het is goed dat het kasteel
een sfeer ademt die er toe
leidt dat mensen echt op ver
haal kunnen komen."
Gastvrouw
De dagelijkse leiding van het
gastenverblijf is door Van
den Biesen, als voorzitter van
de beherende stichting in
handen van mevrouw F. Gy-
selen-Denys gegeven. Zes
jaar geleden streek ze vanuit
Belgie neer in het Gelderse
om met een welhaast spreek
woordelijke Belgische gast-
Kasteel Slangenburg
'Mijn oma heeft een kas
teel', staat in een opstel
van een opgeschoten Am
sterdams jochie. De mees
ter wil het natuurlijk niet
geloven, maar na wat uit
leg wil hij er uiteindelijk
wel aan. Oma's kasteel
staat even buiten Doetin-
chem, heeft de naam Slan
genburg en is goed onder
houden, zodat het zeven-
tiende-eeuwse karakter
ook de komende decenia
niet verloren zal gaan. Het
kasteel staat, zoals je van
een kasteel mag verwach
ten in een prachtige omge
ving, compleet met slot
grachten, bijgebouwen en
royaal in het groen. De
Amsterdamse oma is niet
altiid op 'haar' kasteel.
Zon drie keer per jaar is
ze er, steeds voor een pe
riode van elf dagen. Ver
der woont ze gewoon in
Amsterdam als ex-lerares,
moeder van tien kinderen
en oma van 23 kleinkinde
ren.
vrijheid en Bourgondische
inslag er voor te zorgen dat
het de gasten aan niets ont
breekt. Maar dat niet alleen.
Ze mag dan samen met ande
re gastvrouwen voor de in
wendige mens zorgen, min
stens zo belangrijk binnen
haar taak is het fungeren als
praatpaal.
„Ook 's avonds als de gasten
binnen zijn ben ik of een an
dere gastvrouw er, niet al
leen voor de koffie of een
drankje, maar ook voor een
gesprek met iemand die daar
behoefte aan heeft. Soms om
een vastgelopen groepsge
sprek wat nieuw leven in te
blazen, soms ook om wat al te
hoog oplopende gesprekken
wat te temperen".
Want het moet wel aange
naam blijven, dat korte of
langere verblijf in de Slan
genburg. Alle inspanningen
van de gastvrouwen zijn daar
op gericht. Tenslotte komen
de mensen niet zomaar naar
een familiepension op de Ve-
luwe of een driesterren hotel
in de bossen van Brabant.
Het is geen hotel, geen pen
sion, ook geen restaurant en
ook geen verblijf voor men
sen die wel eens een nachtje
in een oud kasteel willen sla
pen.
Wat het wel is vertelt me
vrouw Gyselen: „Ons kasteel
staat open voor mensen van
alle gezindten, ook al is het
dan een gastenverblijf van de
abdij. Hier kunnen alleen
staanden en echtparen te
recht, jongeren zowel als ou
deren. Mensen die rust zoe
ken, een goede verzorging
nodig hebben. Mensen die
bijvoorbeeld na een moeilijk
periode een beetje tot zichzelf
willen komen door hier wat
te wandelen, soms wat te me
diteren of wat diensten in de
abdij mee te maken, vaak
ook door open met andere
gasten, met een van ons of
met de 'huispater' de Car-
meliet O. Olieslagers, te pra
ten."
Volgens de gasten is de korte
schets van de gastvrouw cor
rect, al laat men er geen mis
verstand over bestaan dat er
altijd wel meer ouderen dan
jongeren komen en dat al
leenstaande vrouwen iets te
vaak in de meerderheid zijn.
Alle gasten komen tenslotte
voor hun rust, mogen dus
ook in de eerste plaats aan
zichzelf denken.
De Amsterdamse oma heeft
in haar portefeuille een stic
ker geplakt met de tekst: 'I
love myself', daarmee aange
vend waar haar prioriteiten
liggen. Dat neemt niet weg
dat gaandeweg de dag duide
lijk wordt dat het een zeer
communicatieve tante is die
zowel in de theeronde met
vrouwen, als in de koffie
hoek met mannen volop be
langstelling voor anderen
aan de dag legt.
Huispater Olieslagers heeft
in feite de functie van 'be-
roepspraatpaal'. Naast de
gastvrouwen die ook "vele
diepgaande gesprekken met
de gasten voeren. Maar ook
hij zegt: „Ik kom niemand te
na, niets hoeft hier tenslotte.
Wil iemand met mij praten,
dan ben ik beschikbaar, maar
indien niet, even goede
vrienden. Trouwens het is
niet een en al probleem wat
we hier binnen hebben", zegt
hij, terwijl hij daar onmidde-
lijk aan toevoegt dat er des
ondanks veel mensen zijn
met onverwerkt verdriet
rond bijvoorbeeld de dood
van de partner, zelfmoord
van een van de kinderen of
echtscheidingsproblemen.
Met al die mensen praat hij
desgewenst en het maakt
hem niets uit of ze katholiek,
protestant of niet gelovig
zijn.
Olieslagers kent als geen an
der de samenleving met al
ziin diverse stromingen. Van
af het begin van de jaren
•vijftig was hij actief in het
Open Deur werk, eerst in
Deventer, van 1957 af twintig
jaar lang in Almelo. Dat
werk was ooit bedoeld om
'andersdenkenden tot de ka
tholieke kerk te bekeren',
maar gaandeweg heeft zich
dat ontwikkeld tot oecumene
aan de basis.
Olieslagers heeft in die jaren
in de keuken van alle moge
lijke kerkgenootschapen
kunnen kijken. Met elke
christen, van welke 'kleur'
dan ook, kan hij uit de voe
ten. Zijn ervaring is dat gas
ten van de Slangenburg,
waar hij al tien jaar bivak
keert, dat waarderen. Veel
wil hij niet kwijt over de bin
nenkerkelijke aangelegenhe
den van dit moment en alle
spannngen tussen hiërarchie
en basis.
Olieslagers heeft geleerd de
eigen kerk een beetje te rela
tiveren en juist mensen te in
spireren door hen fundamen
teel christelijke dingen voor
te houden. Daarmee kunnen
katholieken én protestanten
uit de voeten.
Hem is de laatste tijd opge
vallen dat de vraag naar
mystiek en spiritualiteit is
toegenomen. „Mensen heb
ben materieel gesproken een
verzadigingspunt bereikt,
maar daarmee nog niet het
geluk gevonden dat ze daar
mee dachten te bereiken. De
vragen over de zin van het
leven, de zin van hun eigen
leven, komen welhaast auto
matisch bovendrijven. Soms
kan ik ze helpen er een ant
woord op te vinden".
Een verblijf in de Slangen
burg leidt er toe dat mensen
loskomen van allerlei dage
lijkse patronen, dat ze weer
een beetje geluk beleven aan
een goed gesprek, een wan
deling door de bossen of een
meditatief moment in de ab
dij. En dat gecombineerd met
een vorstelijk onderkomen.
Dat is het wat zo positief op
de gasten uitwerkt en velen
er toe brengt de gang naar
Doetinchem vele malen te
maken.
GERARD BARENDSE
Slapen onder
de hanebalken
Gasten van de Slangen
burg onderwerpen zich
min of meer aan een gere
geld leven. Tussen half ne
gen en half tien ontbijt,
kwart voor elf koffie,
kwart voor een diner,
kwart voor vier thee of
koffie, zes uur souper en
half negen thee of koffie.
Rond tien uur een drankje
en om elf uur naar bed.
Naast de gebruikelijk ker
kelijke gebedsdiensten als
metten, lauden, vespers en
completen kunnen de gas
ten in de abdij ook terecht
voor het beoefenen van
dieptemeditatie. Ook zijn
er diensten in de kapel
van het kasteel.
De leiding van Kasteel
Slangenburg gaat er van
uit dat gasten minimaal
drie dagen blijven. De
overnachtingsprijs, inclu
sief de maaltijden en de
koffie en thee bedraagt in
de zomer 74 gulden, 's
winters 64 gulden. Vanaf
tien dagen geldt een kor
ting van tien procent. Re
serveren kan schriftelijk
en telefonisch: het adres is
Kasteellaan 6, Doetin
chem, 7004 JK Doetin
chem, tel. 08359-200.
Het gastenverblijf is ook
goed met het openbaar
vervoer bereikbaar.
Open kerk
De Open Kerk beweging,
West-Nederland, houdt zater
dag 17 oktober haar najaar-
lijkse ontmoetingsdag in de
R.K. Pabo Thomas More aan
de Stationssingel 80 in Rot
terdam. Spreker op die dag is
Huub Oosterhuis die onder
het motto: De steppe zal
bloeien, een inleiding zal
houden over het nieuwe ker
klied op bijbelse basis. Schrif
telijke aanmelding tot 7 okto
ber: Hoge Weidelaan 21, 2275
TK voorburg. Tel. 070 -
99.08.33.
UTRECHT - Kardinaal Simo
nis vindt dat „de onzalige ver
deeldheid waaronder wij ka
tholieken al jarenlang gebukt
gaan en die door alles heen
trekt" overwonnen moet
worden. Hij deed deze oproep
in zijn openingstoespraak tot
de nieuwe Diocesane Pastora
le Raad van het aartsbisdom
Utrecht, die gisteren bijeen
was.
„Hoe komen wij tot meer een
heid en eensgezindheid in ge
loof en geloven? Hoe komen
we tot goede gezonde oecume
ne in onze eigen geloofsge
meenschap?", zo vroeg de
kardinaal de nieuwe DPR.
„Als bisschop krijg ik te pas
en te onpas te horen dat ik
bruggenbouwer dien te zijn.
Maar dan moeten we ons er
van bewust zijn dat het bou
wen van een brug alleen mo
gelijk is als er aan weerszijden
van de te overbruggen kloof
een goede grond gevonden
wordt, waarop stevige pijlers
gebouwd kunnen worden",
zei de kardinaal.
De kardinaal sprak over de
status van de Pastorale Raad -
beleidsbepalend of adviserend
- een discussie die geregeld in
de DPR is gevoerd. „De vraag
of het accent van de werk
zaamheden van de raad op
„beleidsbepalend" of „beleid-
sadviserend" moet liggen zal
in sterke mate afhangen van
de wijze waarop wij elkaar als
medegelovigen in een werke
lijke eenheid des geestes zul
len weten te vinden".
De kardinaal deed de niéuwe
Raad enkele duidelijke toe
zeggingen. „U mag er in ieder
geval van overtuigd zijn dat
ik als bisschop de geluiden die
uit de Raad komen altijd se
rieus zal nemen en afwegen
en nooit als vrijblijvende ge
luiden zal beschouwen. Ik zeg
u ook toe dat ik altijd bereid
ben een eventueel niet aan
vaarden van suggesties, ad
viezen of beleidsideeën met
argumenten te omkleden".
MET grote instemming heeft de Tweede Kamer deze weel
na vijftien jaren van politieke discussie, de nieuwe wet op <j
persoonsregistratie begroet. Het is een eerste aanzet tot etj
wettelijke regeling van de bescherming van de persoonlij^
levenssfeer, die op den duur de burgers moet vrijw
ren voor misbruik van persoonlijke gegevens zoals die
overheid, instellingen en bedrijven zijn geregistreerd.
De noodzaak van die wettelijke regeling werd al in het b
gin van de jaren zeventig onderkend, maar de politiek slaaf:
de er maar niet in het over deze zaak eens te worden. Daa*
door is Nederland nu vrijwel het laatste land in West-Ei
pa, waar de privacy door de overheid bij wet wordt gewj
borgd.
>aa-
!unj
raa:
VOLGENS minister Korthals Altes moeten we blij zijn i&:
die achterstand, omdat het daardoor mogelijk werd in te sp.
len op de snelle ontwikkelingen van de automatiseringstecL
niek. Het is echter zeer de vraag of de minister daarmee
lijk heeft. Het door een meerderheid van de Tweede Kamt-
bejubelde wetsvoorstel dateert inhoudelijk al van enkele jt
ren geleden. Sedertdien heeft de techniek nieuwe methode,
van computergebruik en gegevensregistratie ontwikkel^;
waarmee nog geen rekening kan zijn gehouden. En het z.
waarschijnlijk altijd zo blijven dat de wetgever met betrel.
king tot deze sector ver achter de feiten blijft aan lopen.
ZWAK punt in het wetsvoorstel is voorts, dat daarin sleck.
een deel van de persoonsregistratie wordt beschermd. Vtx.
persoonlijke gegevens opgeslagen bij de burgerlijke stand, <ir
politie en de inlichtingen- en veiligheidsdiensten is nog niet-
geregeld, terwijl in sommige gevallen juist daaruit voor in
burger de meeste „pijn" kan voortvloeien.
VANWEGE die onvolkomenheden is een echte juichsten-
ming nog niet op zijn plaats. Er is een eerste stap gezet, mai
ook niet meer dan dat. Volgende stappen zullen öök moetej
regelen, dat de burger periodiek en automatisch op de hooj
wordt gebracht van alle registraties van zijn persoonsgej
vens in computerbestanden. De huidige wetgeving voorz
daar niet in en gaat ervan uit dat een recht op inzage reek
voldoende is. Slechts door een plicht tot informatie kan iP"
zicht worden verkregen in de werkelijke omvang en inhoif
van de geregistreerde gegevens. Er is dus, voor er sprake jT
van een waterdichte wetgeving, nog een lange weg te gaaiT
LEUSDEN Het Christelijk Nationaal Vakverboi l
(CNV) zal aan het eind van deze maand een gespre h
voeren met de Raad van Kerken en de moderamii^{
(besturen) van de hervormde en gereformeerde synije
des over het beleid ten aanzien van Zuid-Afrika. In d§
ontmoeting hoopt het CNV op het bijleggen vfln ee^|
teschil, dat is ontstaan over de kerkelijke steun aa^i
ACTÜ, de zwarte Zuidafrikaanse vakbond die is aar'
gesloten bij het op het Oostblok georiënteerde Wen
Vak Verbond.
De gereformeerde deputaten (deskundigen) voor Zending J
Werelddiakonaat leggen in een rapport aan de gereformeefl
synode uit, dat het meningsverschil is ontstaan in mei 19L
Toen vond er een discussie plaats tussen de (zwarte) vakbondi1'
leiders en vertegenwoordigers van het gereformeerde en hi
vormde werelddiakonaat. Het gesprek verliep onbevredigei
zodat het CNV weinig voelde voor een vervolgontmoeting. I
vakorganisatie passeerde de werelddiakonaten en richtte zi<_
rechtstreeks tot de Raad van Kerken en de moderamina van I
hervormde en gereformeerde synodes. In een begeleidende brij
sprak het CNV over spanningen "omdat de kerken en het CM
ten aanzien van de internationale politiek en de ontwikkeling
samenwerking nogal eens tot andere keuzes komen". Daari
werd met name verwezen naar de financiële steun van de vw
relddiakonaten aan het SACTU. Het gereformeerd werelddiató
naat wil de vakbonden in Zuid-Afrika in ieder geval blijve^
steunen. Gekozen is voor die bonden die de vakbondsstrijd nisf'
los hebben willen zien van de strijd om bevrijding. De SACT"
wordt in Zuid-Afrika zwaar vervolgd onder meer vanwege z
relaties met het ANC.
DE BILT - Na mogelijk een
zonnige ochtend gaat van het
zuidwesten uit de bewolking
snel toenemen, waarna het
gaat regenen. De zuidwesten
wind neemt daarbij in kracht
toe en wordt matig, langs de
kust zelfs krachtig. De mid-
dagtemperatuur bereikt waar
den rond de 20 graden. Dit
weerbeeld wordt veroorzaakt
door het frontensysteem van
een tamelijk diepe, vrijwel
stilliggende depressie ten zui
den van IJsland. Ook zondag
moeten we rekening houden
met enigszins koel en wissel
vallig weer.
Vooruitzichten voor de Euro
pese landen, geldig voor zon
dag en maandag:
Zuid-Scandinavië: Half tot
zwaar bewolkt en nu en dan
regen. Middagtemperatuur on
geveer 17 graden.
Britse Eilanden: Wisselvallig
met vooral zondag regen. Mid
dagtemperatuur van 16 graden
in Schotland tot 20 graden in
zuidoost Engeland.
Benelux: Zondag perioden met
zon, maandag regen. Middag-
temperatuur ongeveer 19 gra
den.
Duitsland: Perioden met zon,
maar maandag in het noorden
regen. Middagtemperatuur
van 18 in het noorden tot 23 in
het zuiden.
Frankrijk: Perioden met zon
maar in de Kanaalzone moge
lijk regen. Middagtemperatuur
van 18 graden in de Kanaalrm
ne tot 28 in het zuiden. 1
Alpengebied: Perioden ni:
zon, maar' zondag in Ooste-.
rijk ook enkele buien. Midi'"
temperatuur zondag 22, mal
dag 26 graden.
Spanje en Portugal:
Middagtemperatuur
noorden 28,
graden.
Italië, Joegoslavische k\£-
Flinke perioden met zon, jv_
het noorden kans op een bg>
Middagtemperatuur rond D
graden. l|
elders 32 tot i
Eelde
Eindhoven
Den Helder
Rotterdam
Twente
Vlissingen
Zd Limburg
Aberdeen
Barcelona
Berlijn
Bordeaux
Brussel
Dublin
Frankfort
Genève
Helsinki
Innsbruck
Klagenfurt
Kopenhagen
Lissabon
Locarno
Luxemburg
Madrid
Malaga
Mallorca
Malta
Moskou
München
Nice
Oslo
Parijs
Rome
Split
Stockholm
Warschau
Wenen
Zilrich
Casablanca
Cyprus
Istanbul
rw.bew.
zw.bew.
h.bew.
X".
onbew.
h.bew.
regenbui
h.bew
l.bew
