LFCwil misstap snel corrigeren „ARC gaat voor de prestatie" Kampioenschap enige doel voor Alphen TRAINER JAN KROESE KIJKT NAAR BOVEN WEER VEEL MUTATIES IN „LEIDSE" VIERDE KLASSE NOORDWIJK Een compleet sei zoen. Timo Gerlof hoopt de ko mende voetbaljaargang nu eens wel helemaal als actief deelnemer te kunnen meemaken. Niet zo vreemd natuurlijk. De 27-jarige Noordwijker heeft nu twee seizoe nen achter de rug waarin het met de fysieke gesteldheid allemaal een stuk minder was. Zo raakte hij in de voorbereiding op het voetbal jaar '85-'86 aan de meniscus van de rechterknie geblesseerd. Een ongemak dat met rust niet bleek te gunnen worden genezen, waarna een operatie (in februari '86) wel de oplossing bracht. Met dat dus compleet mislukte voetbaljaar bleek de ellende echter nog niet voorbij. Weer benutte Gerlof de voorbereiding op een seizoen (nu dat van '86-'87) om maar eens zwaar geblesseerd te raken. Ge scheurde kniebanden aan de linkerkant, dit keer vormden er de oorzaak van dat Gerlof pas vlak voor de winterstop weer in het veld kwam. Een vervroegde terugkeer die ove rigens niet kon verhinderen dat za terdagtopper Noordwijk juist in die periode een ongekend zwarte fase doormaakte. De club verloor vier maal op rij en was op slag kans loos voor het kampioenschap. Ger lof, terugblikkend: „Dat had ik bij Noordwijk nog nooit meegemaakt. Niet in de periode dat ik als jeugd speler aan de zijlijn stond èn in het veld niet. Noordwijk verloor nooit twee keer achter elkaar. Zo had Ik dat altijd geleerd. Na een neder laag volgde altijd minimaal een ge lijkspel. En dan opeens vier achter elkaar. Nee, het was in die periode bepaald niet gezellig in de kleedka mer". Noordwijk slaagde er nog wel in de rug te rechten. De forma tie die voor de winterpauze ook al een hele sterke periode had ge kend, herstelde zich voortreffelijk van de in Noordwijkse kringen zo ongebruikelijk zwakke periode. Herstel dat uiteindelijk geen kam pioenschap meer tot resultaat kon hebben, met name omdat trotse koploper NSW weigerde een mati ge periode in te lassen. „NSW had een heel sterk jaar", blikt Ger lof nog even terug. „En Quick Boys natuurlijk ook. Maar dat neemt niet weg dat wij ook gewoon hadden meegedaan als we uit die vier be wuste wedstrijden gewoon vier punten hadden gehaald". Die wetenschap is een van de re denen dat Timo Gerlof gelooft in een goed seizoen. Ook het feit dat de roodwitten dit jaar over een aanzienlijk bredere basis lijken te beschikken, speelt een rol bij die positieve toekomstvisie. „Een van de punten die Noordwijk vorig sei zoen opbrak, was ook de smalle selectie. Ik was weggevallen en toen Simon van Beveren ook moest stoppen en John Marijt, Ivan Hermans en Rob Knauf allen ook nog eens last van blessures kre gen, waren de gaten gewoon niet meer op te vullen. Dat ziet er voor dit seizoen beter uit. Knauf is weer terug, ik ben er ook weer. En met Rob Vermeer van UVS, Jaap Guyt (van Katwijk) en Marbus van Quicki Boys en Henk van Voorbergen van Rijnsburgse Boys staan we er in dei breedte een stuk beter voor". Daar tegenover staat dan wel het vertrek van topscorer Klaas Vink naar Excelsior. Een overgang die Gerlof betreurt („Klaas is vorig jaar goed vooruit gegaan"), maar die wat hem betreft toch geen succes sen in de weg zal staan. „Ik weet nog niet wie die doelpunten nu moet gaan maken. Maar dat ze ge maakt gaan worden, staat voor mij vast". Zoals het voor middenvelder Timo Gerlof dus ook vaststaat dat Noordwijk ook komend seizoen weer goed zal meedoen. „De top is voor Noordwijk weer haalbaar. Maar verder zal het van allerlei kleine dingen afhangen of het kam pioenschap er in zit. Blessures, hoe lopen de derby's en: zit er weer een topper bij die steeds maar weer alle punten pakt? Daarbij zijn we ook dit seizoen natuurlijk weer in de sterkste afdeling ingedeeld. Behalve de ploegen uit de regio krijgen we nu ook te maken met IJsselmeervogels en de sterkste zaterdagclub van vorig seizoen, ACV. Echt gemakkelijk wordt het dus zeker niet". Aan de andere kant beseft ook Timo Gerlof dat het voor Noordwijk zo langzamer hand wel weer eens tijd wordt om het kampioenschap te pakken. „Ik denk ook dat de ploeg er zo lang zamerhand weer rijp voor wordt. Er, zeg maar, de leeftijd voor krijgt. Toen Noordwijk in 1980 voor de tweede maal landskampioen werd, stond er een vrij oude ploeg met grote namen. De laatste jaren heb ben we het bij Noordwijk moeten doen met een jongere ploeg die op beslissende momenten toch net wat tekort kwam. Maar die jonge ploeg is de laatste jaren natuurlijk wel steeds weer een stukje ouder geworden". ALPHEN AAN DE RIJN De aan wezigheid van oefenmeester Jan Kroese is al jaren voelbaar op het complex van Sportvereniging ARC. Sinds de noeste Amsterdammer daar binnen kwam wandelen, is het steeds beter gegaan met de pres taties van met name het eerste elf tal. Kroese maakte de roodzwarten (mede) al vier keer kampioen en bracht ze naar de eerste klasse, het walhalla van het zaterdagvoet bal. Vorig voetbaljaar was een leerjaar en handhaafde ARC zich. De samenstelling van de „nieuwe" eerste klasse A liegt er niet om. Kampioen NSW viel weliswaar weg, erbij gekomen zijn tot de ver beelding sprekende ploegen als ACV en IJsselmeervogels. De laat ste is meteen de eerste opponent. En dat naast de bekende regioge noten Quick Boys, Noordwijk en Rijnsburgse Boys. Kroese zou ech ter geen goede Amsterdammer zijn, als hij zich niet in de kopgroep zag prijken:„Wij eindigen bovenin, een plek in de midden vind ik maar niets. We gaan voor de prestatie". Dat zal ook zijn geheim geweest zijn, toen de coördinator van 40 buitendienstmedewerkers ARC in zijn „vrije" tijd kampioen maakte. Het lukt hem in leder geval om het vertrouwen op de groep over te brengen. Kroese heeft nog dat speelse, dat een ware voetbalfa naat siert. Wat er in volle glorie uit komt, als hij over zijn „roots" ver haalt. Geboren (en voetballen ge leerd) in de Jordaan: „Daar putte ik altijd met mijn vriendjes, straat voetbal dus. Zo leer je het spelle tje". Kroese voetbalde zelf „be taald" bij De Volewijckers in '58- '59 met de groten van die tijd en trapt tijdens het partijtje nog graag een balletje mee. Zijn eerste club als trainer was vierdeklasser Ani mo, waarmee Kroese al kampioen werd. Later begeleidde hij ARC vier jaar. Na een tussenpauze van twee jaar, waarin hij NSV '46 aan de titel hielp, werd het weer de Al- phense nummer één. Vorig jaar eindigde zijn formatie met 17 punten op de elfde stek. Genoeg voor dat moment. Een ware plaag van vertrekkers en ge blesseerden had de eens zo roem ruchte Alphense aanval vleugellam gemaakt. Van de familie Oosterlee is alleen Nico nog maar over. Ardi werd getransfereerd naar SVV, ter wijl Riny vorig jaar zwaar gebles seerd raakte. Kortgeleden onder ging hij dezelfde knie-operatie als Jurrie Koolhof: „Ik verwacht Riny het komende half jaar nog niet op het veld", constateert Kroese. Ver der stopte het uiterst betrouwbare sluitstuk Cor Prook, evenals verde diger Jelle Koolstra. Gelukkig zijn er aanwinsten: „Er zijn wat proble men met zijn overschrijving, maar ik denk toch dat het wel lukt om Dick Ernst (voormalig Feijenoord en Excelsior) te verwelkomen. Hij traint al mee. Dan kwam ook van ONA Herman den Haag over. Hij speelde vroeger bij Wageningen en Heracles. Arno Lancel van Rood- enburg is erbij gekomen en Cees Bonefaas en Ton van Fulpen van respectievelijk Waddinxveen en Floreant. Wij zijn in de breedte dus sterker geworden". Goede berichten uit Alphen, waar met name naar het begin van de competitie wordt uitgekeken. IJs selmeervogels is de eerste club, die de Olympiaweg aandoet. Dan een uitwedstrijd bij Excelsior Maassluis om vervolgens „grote broer" Quick Boys te ontvangen. Jan Kroese kijkt met graagte in de toekomst: „Hartstikke fijn toch, zo'n start. Daar kun je tenminste je tanden inzetten. Dergelijke tegen stand motiveert natuurlijk aan alle kanten, dus zie ik juist uit naar dit seizoen, met zoveel goede ploegen bij elkaar". Er wordt bovendien met een stuk zelfvertrouwen ge werkt: „Ze kennen ons natuurlijk net zo slecht, als wij hen kennen. Zeker de nieuwe ploegen als Oran je Nassau, Rozenburg, Vitesse Delft en Broekster Boys. En als er vertrouwen bij ons in de groep is, dan zijn ze niet zomaar van ons af. Daar weet kampioen NSW nog wel van mee te praten. Die hebben tegen ons niet makkelijk gehad". Kroese nog altijd vol goede moed dus. Toch zal de Alphense équipe het niet makkelijk krijgen, de ko mende jaargang. Of het moet gaan, zoals wedstrijdsecretaris Wim Deurloo hardop hoopt: „Als we nou meteen tegen de Vogels eens uithaalden, dan weet ik het nog zo net niet". Jan Kroeae: „Een plek in de middenmoot vind ik maar niets". John Verschoor kan dit seizoen een belangrijke rol gaan spelen bij zijn oude vereniging. LEIDEN De misstap van het vorig seizoen („pechjaar"), waarin het derdeklasserschap verloren ging, hoopt men bij LFC zo snel moge lijk te corrigeren door middel van een kampi oenschap. De Leidse zondagvierdeklasser heeft om dit doel te bereiken een beroep gedaan op haar „verloren zonen", te weten trainer Jouke Sjaardema, die in het verleden de jeugd van LFC al onder zijn hoede had, en voetballer John Verschoor, die na een betaald voetbal carrière (gedwongen) op het oude nest terug keerde. De 29-jarige Sjaardema kwam in de plaats van de afgezwaaide Wim Visser. Dat het vertrek van Visser te maken heeft met de degradatie van het afgelopen seizoen, wordt bij de tegen woordige vierdeklasser ontkend. Integendeel, Visser, drie jaar trainer van het eerste elftal, blijft lid van LFC en er staat zelfs een heuse af scheidsreceptie voor hem op het programma. Sjaardema heeft de fouten van het afgelopen jaar geanalyseerd en denkt de oplossing voor handen te hebben: „Het grote probleem van het afgelopen jaar was het scoren van doelpun ten en het bezetten van de spitsposities. Ik denk dat we het komend jaar in plaats van drie, met twee spitsen dienen te spelen". In het systeem van Sjaardema zal een zeer belangrij ke rol zijn weggelegd voor de inschuivende John Verschoor, die na zeven jaar betaald voetbal (drie jaar Telstar, drie jaar Haarlem en een jaar Veendam) terugkeert naar zijn oude club. Weliswaar kreeg Verschoor nog verschil lende contractaanbiedingen, maar de Leide- naar ging daar niet op in. Het gebodene was of te laag (Heerenveen, Volendam) of er bestond nog oud persoonlijk zeer tussen de speler en bestuur en trainer (Haarlem). Aangezien de KNVB als regel hanteert dat ex-betaalde spe lers naar hun laatste amateurclub dienen terug te keren, kan er van een gedwongen terugkeer gesproken worden, te meer daar de kans op dispensatieverlening door de KNVB zeer klein was. Gaat Verschoor nu tegen zijn zin bij LFC voetballen? „Geen sprake van", zo weet de ex- prof, „de ambiance mag dan minder zijn in ver gelijking met de betaalde clubs, het plezier in voetbal is er nog steeds". En hoezo geen ambi tie? „Het kampioenschap is het enige dat telt." LEIDEN Clubliefde is in de vier de klasse zondag een principe waaraan niet iedereen zich echt stoort. Elk jaar laten vele spelers en trainers zich dan ook vrolijk van de ene naar de andere vereniging overschrijven. Naast de waslijst van voetballers zijn er dit seizoen ook nog eens zes nieuwe oefen- meesters bij de veertien vierde klassers (inclusief LFC) te bewon deren. STOMPWIJKSE BOYS Promovendus en afdelingskam pioen Stompwijkse Boys kende weinig mutaties. Weliswaar kwam er geen enkele nieuwe speler bij het team van trainer Hans van Rhijn, daartegenover stond slechts( het stoppen van Ruud Kievit. De' start zal erg belangrijk worden, maar ondanks het feit dat men zal moeten wennen in de vierde klasse hoopt men in Stompwijk toch op en plaats bij de eerste vijf. UNITAS LEIDEN De bovenste regionen zullen voor Unitas Leiden waarschijnlijk een zeer moeilijk te bereiken positie worden. Bij het team van trainer Jan Zoetemelk vond namelijk een ware leegloop plaats, terwijl de club zich het afgelopen jaar al te- nauwernood in de vierde klasse wist te handhaven. DOCOS In schril contrast met dit beeld is de situatie bij DOCOS, waar tegen over de komst van een speler (Paul Dirksen van Meerburg) het vertrek van een speler (Pedro Hilligers naar Leiden) staat. Wel vond hier de volgende trainerswisseling plaats: Piet van der Valk (naar zon dagtweedeklasser LENS) stond zijn plaats af aan Wim Mugge (van VTL). Voor het komende seizoen bestaat er goede hoop. VVSB Ook goede hoop is er bij VVSB- trainer Theo van der Burg, die na het doorbreken van de negatieve spiraal en het invoeren van een heus jeugdplan bij de Noordwijker- houtse vereniging zelfs kampioen saspiraties koestert. Veel zal af hangen van het feit of de jonge ploeg, anders als vorig seizoen, de krachten wel goed zal weten te verdelen. VTL Een dergelijke wisseling van de wacht vond plaats bij VTL. Wim Mugge vertrok naar DOCOS en de nieuwe man aan het roer is Wil Henskens, afkomstig van het in de zaterdagafdeling uitkomende Val ken '68. VTL is na loting door de KNVB de „gelukkige", die dit sei zoen is ingedeeld in de Haagse af deling. In tegenstelling tot vorig jaar waren er namelijk geen gega digden hiervoor in de Leidse regio. UDO UDO speelde afgelopen seizoen uit vrije wil in de Haagse afdeling, wat de club bijzonder tegengevallen is. Met name de grotere afstanden en de geringere kantineomzet als ge volg van het missen van derbies vielen de vereniging zwaar op de maag. In de Leidse afdeling hoopt het elftal van Leo Holl (gebleven) in de bovenste regionen mee te draaien. SVLV De volgende club in de reeks van trainersvervangingen is SVLV. De Leidse vereniging zag zijn Haagse trainer Theo Godschalk terugkeren naar de hofstad in de vorm van zondageersteklasser ADO. De trai nersstaf werd overgenomen door de van ROAC '79 overgekomen Hans Schnitker. De bedoeling is dat SVLV een beter seizoen gaat draaien dan het vorige, toen de club onderin de middenmoot ein digde. ALPHEN De slechtst denkbare plek was af gelopen jaar voor Alphen wegge legd: het elftal van Wim Dekker eindigde als tweede achter LDWS. Op het eind liep het mis voor de Alphenaars, die stijf van de zenu wen stonden. Geweldig jammer, volgens Dekker, maar daarom is er maar een doel voor de oefenmees ter: kampioen worden. MEERBURG Weer een wisseling van de wacht. Mat Kantebeen ging naar ROAC '79 om opgevolgd te worden door Caspar Heerma van Voss, die van het naar de afdeling gedegradeer de Floreant kwam. Halverwege het vorige seizoen werd Voss overi gens al vanwege moeilijkheden met het bestuur op non-actief ge steld. Met zijn nieuwe club hoopt Voss lekker mee te draaien. TEYLINGEN Trainer Piet Valent zag zijn selectie andermaal inslinken door het stop pen van Maarten Arendsman en het lager gaan spelen van Kees Roodenburg en Rene van der Krogt. Handhaven is dan ook voor Teylingen het belangrijkste uit gangspunt. ROAC '79 Geen spelerswisselingen bij ROAC '79, waar de laatste van de rij trai ners zijn biezen pakte. De plaats van Hans Schnitker (naar SVLV) werd ingenomen door Mat Kante been (van Meerburg). Zoals elk jaar hoopt men in Rijpweterlng in de top te kunnen meedraaien. VAN NISPEN In De Zilk weet men van geen op geven. Met de opening van een nieuwe overdekte tribune zal de formatie van trainer Paul Egner dit jaar alles op alles zetten. Verloren ging Rob van Haster, die na een verhuizing bij DSOV is gaan voet ballen. Hans Schnitker hield het als oefenmeester gezien bij ROAC '79. SVLV is zijn nieuwe werkgever.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1987 | | pagina 25