Langs
Omwegen
Dolf del Prado (50 jaar)
wil 'f zo door laten gaan
„Veur, een dynamische woon- en werkplek"
rs
dagpuzzel
Zilveren Penseel
voor kan tkloswerk
Afscheid van rector
Kraemer Instituut
[PEN OMGEVING
ËaidM&owuvnt
tienstuerlening
OVER WARMOEZIERS EN OUDE WONINGEN
MUZIEK IS NET ZO ONONTBEERLIJK ALS BLOED"
DINSDAG 28 JULI 1987 PAGINA 11
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
lan tafel
\ntgehakt met
rm touille
'jJ encale en pi laf
j met jambiscuits
f voor twee: 1 sneetje
3 V i 200 s gehakt, zout,
}]p. r, cayennepeper (of
mp sco °f sambal), knot-
op uitje, 20 g margarine,
ie| iunt bloem, aroma,
I estersaus;
ntje knoflook, 1 ui, 1
olijfolie, 1 aubergine,
irika, halve courgette,
vaten, tijm, oregano,
-~fjcum, dragon, rozema-
tout, peper,
droogkokende rijst,
water, 1 bouillonta-
10 g margarine, peper;
er gele vla (Vt liter
25 g custerd, 30 g sui-
4 biscuits, 2 lepels
1 het brood in ruim wa-
Ijruk het zo droog moge-
9 maak het fijn. Kneed
gehakt, zout, peper,
\nepeper, iets geperste
tok en fijngesneden ui
u samenhangende mas-
vorm er per persoon
gladde bal van. Leg de
allen tenminste een
|koei weg en bak ze ver-
in twintig minuten
1 margarine bruin en
I Maak de jus af, als het
I uit de pan is, met heel
gebakken bloem, wei-
[gater, aroma en worces-
de pan stevig in met de
eden teen knoflook,
er vervolgens in de olie
'ingesneden ui licht-
Snijd de gewassen
ine in plakken van
Ve centimeter, de pa
in repen en de courget-
blokjes, doe ze bij de ui
de massa vijf minuten
(met het deksel op de
Voeg dan de ontvelde
n stukken gesneden to
ri toe en laat de rata-
e nog eens vijf minuten
Smoor gedroogde
- ien mee, schep verse er
het laatst fijngeknipt
Doe er naar smaak zout
tper bij.
het water aan de kook
bouillon ta biet, margari-
peper, voeg de gewas-
ijst toe en roer tot de
3 kookt. Laat de rijst in
lig minuten op een klein
gaar worden.
JEANNE
HEKEN De avond- en nacht-
I (en van de apotheken In de re-
Biden worden tot vrijdag 31 juli
Bnomen door apotheek Reyst in
i en apotheek Boehmer in Lei-
ei rp. ONGEVALLENDIENST ZIE-
st WIZEN LEIDEN Ongevallen-
0i elke dag Academisch Zieken-
lehalve van dinsdag 13.00 u. tot
öl sdag 13.00 u. (Diaconessenhuis
H lieken tel 155543, afdeling
it tel 175639) en van vrijdag
jj, u. tot zaterdag 13.00 u. (Ellsa-
iekenhuis).
-r' RALE REGISTRATIE KINDER-
■iö|NG (Koornbrugsteeg 2, 2311
tel 254810.) Informatie
en aanmelden voor kinderop-
in Leiden. Geopend: ma t/m vr
-12.
e[ DISCRIMINATIE CENTRAAL
rif IPUNT LEIDEN. Ketelboeter-
10. Ma. t/m vr. telefonisch be-
lar van 10.00 tot 16.00 via 071-
i 3. Spreekuur ma. 13.00-15.00
18.80-20.30.
RECHTSWINKEL Jurl-
e! Adviesbureau. Ketelboeters-
C 10. tel. 130775; afdeling belas-
i: alleen op afspraak, klachten-
l: di. en do. 18.30-20.30, afde-
'9 raemdelingenrecht: ma. 13-15
et i. 18.30-20.30. afdeling vrouw:
id 12.
]r -DIENST Telefonische hulp
je .tel. 071-125202. Voor allen die
lilijkheden verkeren of eenzaam
fertrouwelijk. Dag en nacht be-
Ali VOOR RECHTSHULP
flracht 50. tel. 123942; spreeku-
b. en di. 10.00-12.30 u.. wo.
16 00 u.; do. 18.30-20.30 u.
NHULP- EN AMBULANCE"
T Hulpverlening in Leiden,
dorp. Oegstgeest, Rijnsburg.
"burg. Voorschoten, Warmond
iterwoude. Tel. 071-174141.
ERRAADSLIEDEN Koren-
leeg 2. tel. 143171 (kantooru-
Spreekuren ma., dl. en
12.00 u.. do. 18.30-20.00 u.
SVERZORGING Stichting
«erzorging Leiden. Aanvragen
voor bejaarden en langdurige
en gezinsverzorging, Rem-
Istraat 17. tel. 149441 (ma. t/m
10-10.00 u. en 13.00-14.00 u.).
ER- EN JONGERENTELEFOON
Belijks geopend van 15.30 tot
^uur. Het nummer is 071-
UJN AGRESSIE EN DISCRIMI-
HOMOSEXUALITEIT 071-
ZO. 20-24.
irpuzzel
JCH FIGUUR
vakje dient een letter te wor-
f Ingevuld, waardoor zowel horl-
"~al als verticaal woorden van
jende betekenis verkregen
i worden:
latle;
ide titel;
v.e. notaris;
Inkepingen.
lossing
PiewBJtefl UBBIJS)
1 G iBfpeietjeuj z fSujUBUJuee -|
speelden in de schaduw van
een tentgeval op de stoep van
een restaurant, en gingen er
met de hoed rond. Er werd
ons een diner aangeboden en
daarna speelden we weer
voornamelijk Dixieland, dat
de spetters ervan afvlogen.
Elke dag die de zon en onze
„beschermers" ons gaven. Op
die manier kun je 't aan de
Rivièra best een tijdje uithou
den".
Oud in nieuw jasje
„Trouwens", zo vindt Dolf
del Prado, die je zo op jacht
kunt sturen naar de steen der
wijzen, „met muziek kun je
oud worden. Je leeft op een
andere manier dan, bijvoor
beeld, met een kantoorbaan.
Het is een andere levensstijl.
Met muziek blijf je altijd be
zig. Oude composities in een
nieuw jasje steken is gewel
dig; oude muziek komt ook
vaak terug. En de jongeren
kunnen dat heel goed waar
deren. Muziek is net zo vitaal
als ademen, net zo onont
beerlijk als bloed. In septem
ber begint het seizoen weer
in het Sonesta Hotel in Am
sterdam. Dan speel ik in de
Swing Society, die al veel op
vorige North Sea Jazz Festi
vals heeft opgetreden. Dat, in
Sonesta, is werk op elke laat
ste zondagmiddag van de
maand. Tot april aan toe".
Op Dolf's verjaardag was het
een knalfeest in zijn stamcafé
aan de Middelstegracht. Dolf
blijft lachen; hii heeft al ge
noeg gehuild. Als je hem belt,
is steeds z'n antwoordappa
raat aangesloten. Op tekst
van een vriendin Jolanda.
En dan denk je, vol medele
ven: zou hij nu in Aalsmeer
zitten of in Pendrecht? Of is
hij aan het kniezen nabij
Woerden, of drinkt Dolf on
bezorgd een pint, ergens aan
de voet der oude duinen? Of
vertoeft hij in het etablisse
ment van zijn voorkeur, aan
die Middelstegracht? Of is hij
gewoon op toernee? Weini
gen kunnen u dat vertellen.
Maar op dat feest van Dolf 50
jaar kwam een hele volksme
nigte van vrienden en magen
af. Dolf zelf: „Alleen dat
feestje drukte me even op
m'n leeftijd, maar voor de
rest heb ik geen tijd om daar
aan te denken. Zoals het nu
gaat wil ik het lekker door
laten gaan: muziek maken en
zoveel mogeliik van het le
ven genietenImmers de
ouden van onze beschaving
zeiden al: de kunst is lang,
maar het leven kort.
Dolf del Prado kreeg, als na
genoeg uitgebeend feestvar
ken, op de uitbundige viering
van zijn veijaardag van alle
aanwezige sympathisanten in
natura een nieuw smoking
kostuum, met alle toebeho
ren, aangeboden. Een inge
pakte Abraham. Dolf liet
zich dat volkomen naturel
welgevallen en raakte geen
gespannen snaar aan bij die
gelegenheid, maar toucheer
de slechts. Hij had zo'n nieuw
pak voor gelegenheden hard
nodig. Daarom was hij z'n
uitbundige muziekvrienden
bijzonder dankbaar. Dolf:
„Het zijn vrienden overal in
de regio, en overal heb ik, als
free lance muzikant, m'n ei
gen stekkie. Ik ben er geluk
kig mee."
Wethouder Glasbergen overhandigt mevrouw Van den Eijkel de
Zilveren Penseel.
FOTO: HEK VAN DEN ENDE
RIJNSBURG Onder grote belangstelling heeft wet
houder W. Glasbergen gistermiddag bij de opening van
de Rijnsburgse Feestweek de prijzen uitgereikt van de
Rijnsburg Oranje Expositie voor Amateurs. Er waren
vele genodigden waaronder het gemeentebestuur, de
Oranjevereniging, het bestuur van de veiling Flora en
de directie van de Bondsspaarbank.
Er zijn dit jaar twee groepen. Een van 10 tot en met 15 jaar en
een van 16 jaar en ouder. Glasbergen begon met de junioren. De
Zilveren Griffel was voor Sjacoline Brouwer, de tweede prijs
voor Gijsbert Schep, de derde prijs voor Bianca Oostra, de vier
de prijs voor Claudia Beekhuis en de prijs van de lekenjury naar
Jos van der Reijken. Extra aandacht in de vorm van een eervol
le vermelding was het eerste gedeelte van de groep senioren
voor Carel Frauenfelder. Hij won eerder het Zilveren Penseel
en kon dus niet meer in aanmerking komen. De prijs van de
lekenjury ging naar de aquarellen van Johan Spierenburg. De
vierde prijs was voor mevrouw Ravensbergen met haar olieverf
schilderijen, de derde prijs voor mevrouw Hazenoot met haar se
rie figuren in fimoklei, de tweede priis was voor Ineke Noort
met keramiek en de Zilveren Penseel ging dit jaar naar me
vrouw Van den Eijkel. Zij had een serie kantkloswerk ingele
verd.
Wethouder Glasbergen kreeg voor zijn prijsuitreiking een
bloemstuk met daarin een fles Vlietwater, nog van voor de
drooglegging. De expositie blijft tot en met 1 augustus geopend
en de toegang is vrij.
OEGSTGEEST D. Bakker van het Hendrik Kraemer In
stituut in Oegstgeest zal op 4 september officieel afscheid als
rector van dit instituut. Het afscheid zal om 15.30 uur plaats
hebben in de Pauluskerk, Warmonderweg 2, grenzend aan
het terrein van het Zendingshuis te Oegstgeest. D. Bakker
zal tijdens deze bijeenkomst spreken over „Wederkerigheid
tusuen Europese trainingsinstituten". Van 17.00 tot 18.30 uur
heeft er vervolgens een receptie plaats in het Zendingshuis.
Daar kan men afscheid nemen van D. Bakker en kennis ma
ken met zijn opvolger B.F. Drewes.
LEIDSCHENDAM Be-
gin 1958 kwam Henk
Brouwer Schut als jochie
van vijf met zijn ouders in
Leidschendam wonen.
Het dorp stond aan de
vooravond van de grote
uitbreidingen met duizen
den woningen, vooral in
het gebied dat vroeger de
gemeente Veur heette.
Henk heeft met zijn
vriendjes na schooltijd en
in de vakanties nog enke
le jaren kunnen genieten
van het landelijk karakter
van de Veurse Achterweg
en het hele gebied tussen
de Van Ruysdaellaan en
de spoorlijn Den Haag-
Leiden.
In het voorwoord van zijn
boek „Veur, een dynamische
woon- en werkplek", dat bin
nenkort na voorintekening
verkrijgbaar zal zijn noemt hij
als favoriete stek de tuinderss-
loot langs de Achterweg.
Langs dit idyllische laantje,
dat grensde aan het toekomsti
ge woongebied en dat met wat
goede wil van het gemeente
bestuur best gehandhaafd had
kunnen blijven, lagen de tuin
derijen en het weidegebied
met wat hij noemt de bouw
manswoningen. Als hij weer
eens aan de Veurse Achterweg
komt, dat moet in 1960 zijn ge
weest, ziet hij de draglines „als
teken dat het groene grazige
landschap ingrijpend zal ver
anderen' Alles verdwijnt, de
witgekalkte bruggetjes, de vis-
stekjes en de meeste oude boe
renwoningen. „De plekjes
waar ik als kind speelde, ra
votte en viste verdwenen en
bestaan dan nog slechts in
mijn jeugdherinneringen".
Natuur
Henk Brouwer Schut heeft be
halve voor de geschiedenis
ook belangstelling voor plan
ten en vogels. In de zeventiger
jaren verschenen van hem
dikke rapporten over de vo
gelstand in de Leidschendam-
se parken en voornamelijk op
zijn initiatief kwam aan de
Van Ruysdaellaan het Heem
park Rusthout tot stand, waar
in hii regelmatig rondleidin
gen houdt Door die hobby
kwam hij in contact met twee
boerenzonen die in Veur gebo
ren en getogen zijn. Dat leidde
er weer toe dat hii een meer
dan normale belangstelling
krijgt voor alles wat met Veur
te maken heeft. Gaandeweg
ontstaat dan het idee om alles
wat over Veur bekend is bij
een te brengen,te ordenen en
voorzover dat al niet gebeurd
In Freddie's Hoeve aan de Leidschendamse Van Ruysdaellaan werd vroeger Leidsche komijnen-
kaas gemaakt. Nu is het gebouw in gebruik bij de gidsen en verkenners.
FOTO: MILAN KONVAUNKA
is vast te leggen. Na ruim acht
jaar is zijn doel bereikt: nieu
we Leidschendammers die nu
zoals dat vroeger heette „op
Veur wonen" maar ook de na
zaten van de autochtone be
volking een beeld geven van
de ontwikkeling door de eeu
wen heen van deze agrarische
gemeenschap.
In het boek geeft Bakker
Schut op circa 200 pagina's
met bijna evenzoveel foto's
een historische schets van
Veur dat bijna vijftig jaar gele
den, op 1 januari 1938, door
het samenvoegen met Stomp-
wijk en de buurtschappen
Wilsveen, Veenweg en Tedin-
gerbroek opging in de ge
meente Leidschendam. Veur,
dat volgens een lijst van de be
zittingen van de Utrechtse
Dom- of St. Maartenskerk van
ruim duizend jaar geleden
vroeger Fore moet hebben ge
heten, en de „handel" van het
gebied rond „den Leytschen
Dam" waren overigens twee
geheel verschillende zaken. De
agrariërs hebben volgens Bak
ker Schut misschien wat ge
profiteerd van die handel
maar daar hield het dan ook
mee op. Veur werd meestal in
één adem genoemd met Voor
schoten omdat het met die ge
meente eeuwenlang een heer
lijkheid en een waterstaatkun
dige eenheid vormde.
Strandwal
Brouwer Schut vertelt eerst
iets over de geschiedenis, over
de vorming van het landschap
op en langs de strandwal, de
eerste bewoners (5.000 jaar ge
leden, waarschijnlijk boeren),
de Romeinen met veldheer
Corbulo, die zoals wellicht be
kend de „gracht", de Vliet, liet
graven en via „vreemde
machten" en vorstendommen
naar de vrije en hoge heerlijk
heid van de Heren Van Was-
senaer en naar de Heerlijkheid
Veur. Veel aandacht is besteed
aan verdwenen bouwmanswo
ningen waarin boter en kaas
werd gemaakt en van waaruit
graan en andere akkerbouw-
produkten werden verbouwd
met de laatste paar honderd
jaar vooral de tuinbouw. De
meeste woningen met bekende
namen als Freddie's Hoeve,
Schaekenbosch, Roosenrust
(het huidige restaurant Rozen-
rust), Amstelwijk, Bouwlust,
de Sijde Wooninghe en Ham-
mesteijn hebben het veld moe
ten ruimen voor de woning
bouw.
Bakker Schut heeft van elke
woning de geschiedenis nage
speurd. Wie allemaal eigenaar
of bewoner waren en wan
neer, voor welke prijs ze
steeds maar weer werden ver
kocht, hoe de woningen er van
binnen en van buiten uitzagen,
hoe groot ze waren en hoeveel
landerijen er bij hoorden. In
Freddie's Hoeve, die overigens
nog steeds aan de Van Ruys
daellaan staat en genoemd is
naar een van de nazaten van
de vroegere eigenaresse, baro
nes Henriëtte Michiels van
Verduijnen, geboren Jochems,
werd „Leidsche komijnen-
kaas" gemaakt. Rond de wo
ning, nu in gebruik bij de gid
sen/verkenners, stond nog in
1958 een grote boomgaard met
ruim twintig soorten vrucht
bomen: oomskinderen, trosjes-
peer, mooie neeltje (ook een
peer), paradijsappel en kers-
wiek, een vroege appel, Gro
ninger Kroon (appel) en rode
koontjes, een zachte winterap
pel.
Tuinders
Een groot deel van het boek is
gewijd aan de geschiedenis
van de tuinders, de warmoe-
ziers. Volgens Bakker Schut in
Veur ontstaan halvewege de
17e eeuw. De schrijver houdt
het er op dat negen families
(bij naam genoemd) de eerste
echte warmoeziers waren die
zelfstandig zijn begonnen en
pas later profijt hebben ge
trokken van ervaringen, on
der meer het gebruik van glas,
van tuinders die van elders,
meestal uit Loosduinen, kwa
men. In „Veur" werken nog
steeds tuinders op „hun tuin'
In De Rietvink (binnenkort
gedoemd te verdwijnen) maar
ook in de Oostbospolder ten
noorden van de Veursestraat-
weg en aan de Noortheylaan.
Bakker Schut zegt het niet ge
past te vinden de geschiedenis
van deze tuinderijen in het
boek op te nemen. Wel vertelt
hij alles over de opkomst en
neergang (1909-1966) van de
Coöperatieve Tuinbouwveiling
„Veur en Omstreken". Het
eerste jaar een omzet van een
ton en het laatste jaar het hon
derdvoudige, tien miljoen gul
den.
Tenslotte wetenswaardigheden
over landhuisjes, „heerenhuy-
singhen" en buitenplaatsen als
Overdam en Noorthey. De
laatste de oudste Veurse bui
tenplaats die later nationale
bekendheid kreeg als opvoe-
dings- en onderwijsinstituut
(1821-1882) met als meest be
roemde leerling prins Willem,
zoon van koning Willem III.
Over de aanleg van de spoor
weg Den Haag-Leiden met de
trein die op 6 december 1843
met het voor hedendaagse be
grippen kalme gangetje van
veertig kilometer per uur voor
het eerst Veur passeerde. Als
extraatje nog het complete
verhaal over de Veurse een
denkooi met de bouwmanswo
ning „van oudts genaemt de
Kooijwoninghe" tussen de
spoorlijn en de Schenk met
„Endtvogelen, Smienten, Slob
ben, Teelingen en Pijlstaer-
ten".
Henk Brouwer Schut, in het
dagelijks leven werkzaam op
de juridische afdeling van di
rectie Noordzee van Rijkswa
terstaat, werkt ook mee aan
het boek over de geschiedenis
van Leidschendam dat vol
gend jaar ter gelegenheid van
het vijftigjarig bestaan van de
gemeente verschijnt Hij heeft
met „Veur, een dynamische
woon- en werkplek", een boek
geschreven dat vooral tot de
verbeelding van oudere Leid
schendammers zal spreken
maar ook interessant zal zijn
voor de duizenden Hagenaars
die de laatste tientallen jaren
op deze historische grond
Leidschendammers zijn ge
worden. Het boek wordt als
eenmalige uitgave van voorlo
pig 1.000 exemplaren met fi
nanciële steun van de gemeen
te gedrukt bij de Koninklijke
Drukkerij De Swart BV te 's-
Gravenhage. Het zal niet in de
boekhandel zijn te krijgen
maar op voorintekening via
een brief of briefkaart te be
stellen bij de afdeling voor
lichting van de gemeente aan
het Raadhuisplein. De prijs:
ongeveer 35 gulden.
NOL WESSELING.
Bij niet weinige van zijn
vrienden en kennissen be
staat bijna enige twijfel aan
de betrouwbaarheid van de
gegevens der Leidse burger
lijke stand. Het zal natuurlijk
wel waar zijn, dat Rudolf
Louis del Prado op 26 juni
1937 geboren is, maar hij
blijft de indruk maken een
iaar of tien jonger te zijn. Hij
Kan er zorgeloos om grijnzen,
Dolf van vijftig. Het is de
vrolijke grijns van laisser fai
re, laissez aller. Hij zal het
wel hebben van zijn vader,
de oude Dolf, die in 1981 op
81-jarige leeftijd overleed. De
oude Dolf del Prado sprong
nog rond als een jongeling
van een jaar of zestig. Hij
groette iedereen (vanwege de
„afstanden") gereserveerd
maar vriendelijk en maakte
muziek zowat op bestelling.
Hij wenste ook geen meneer
genoemd te worden. Hij was
en bleef Dolf del Prado. Se
nior had de periode van het
bejaard zijn eenvoudigweg
overgeslagen; hii bleef ge
woon jong muziek maken tot
het einde. En dat is nu pre
cies wat ook Dolf junior, Das-
sist van de bovenste plank,
van plan is te doen, zeker nu
er een halve eeuw voor hem
opzit: „Lekker muziek ma
ken, daar gaat het om en dat
is het!"
Vader Dolf del Prado, die
met z'n gemengd Spaanse
bloed en muzikale naam (Del
Prado is overigens in Iberi
sche kringen even gewoon
als De Vries ten onzent) in
zijn jonge jaren vanuit Suri
name naar Leiden kwam, er
trouwde en vier zoons en een
dochter kreeg, was van 1900.
„Precies net als Louis Arm
strong", weet Dolf de Jonge
re, tevreden met deze symbo
liek; „dat was een goed
bouwjaar voor muzikanten.
Mijn vader is voor mij het
grote voorbeeld geweest".
Dolf de Oudere was een
meubelstuk in de studenten
sociëteit Minerva aan de
Halve-eeuwling Dolf del Prado met Abraham in smoking.
Breestraat. Daar was het buf
fet zijn zorg. Maar bovenals
werd hij gekend als groot gi
tarist en zanger, vooral van
het Surinaamse lied. „Maar
ook deed hij Hawaiian mu
ziek", vertelt zoon Dolf, „en
daar ben ik ook mee begon
nen, op de ukelele. Wel een
groot verschil hè?, met de bas
van vandaag. Van het klein
ste tot het grootste formaat
snaarinstrument. Vader had
destijds een orkestje, The
Moana's. Dat kon zo echt fijn
jengelen, op z'n Hawaiiaans.
Vlak na de oorlog kwam dat
weer helemaal op, net zoals
de Kilima's. Ik was een jaar
of 12 toen ik er in mee ging
spelen met m'n ukelele. Dat
had ik van vader geleerd. Ja,
dat is alweer zo'n 38 jaar ge
leden, met de muziek mee".
Om de een of andere reden
(die Del Prado zelf ook niet
meer weet), is Rudolf Louis
in de maatschappij begonnen
als elektricien voor een blau
we maandag. Hij was ook fi
liaalhouder van Pompidou,
boetiek voor moderne kle
ding voor jongeren op de
Nieuwe Rijn. Ook pachtte hij
voor enige tijd de koffiebar
De Gonk in de Pieterskerk
Choorsteeg. Maar wat hij ook
uitspookte, altijd bleef Dolf
er muziek in zien en erbij
maken. Zoals in die koffie
bar, elke avond, tot ongeveer
eind '78. Hij sprong uit de
band, maakte goede voorne
mens, paste zich aan, verga
loppeerde zich weer, maar
bleef „the sunny side of the
street" zien. „Daarna heb ik
van de muziek helemaal een
living gemaakt. En dat gaat
nog steeds best". Dolf is
enigszins bedaard, als hij be
geleidend trekt aan de sna
ren van zijn grote contrabas.
Dat is dan nog een basso con-
FOTO: PR
tinuo. Totdat de bevlieging
hem te pakken krijgt, de om
geving vergeten is en hij zich
ritmisch uitleeft in improvi
saties. Dan is er geen spoor
meer van de elektricien of de
klerenkenner alias koffie in-
schenker, en spitsen zich de
oren van de liefhebbers, om
dat er puur muziek wordt ge
maakt.
Druk leven
„Het is bij vlagen een druk
leven. Nu pas weer met het
North Sea Jazz Festival, en
vlak daarop dit afgelopen
weekeinde drie dagen Swin
ging Scheveningen. Met de
band van Frits Katee. Maar
verder is het ook wel iets
commerciëler: Dixieland, di
ner-dansant muziek. Erg ge-
variëerd". Maar als Dolf nu
terugkijkt, ziet hij na die
ukelele ook de banjo die hij
ter hand nam. Hij speelde
piano en een tijdje blies hij
trombone bij Frits Landes-
bergen Big Band. Nog niet
zolang geleden nam Dolf
eveneens de tuba erbij. „Voor
het „straatwerk", de brade
rieën; een street parade is het
eigenlijk. Die tuba ligt trou
wens een beetje in de lijn van
de bas. De bas-techniek heb
ik me zelf eigen gemaakt; na
de eerste lessen van bassist
Freek Geertsema, die bij va
der in het bandje speelde. Ik
had ook wat leerboeken,
maar verder is het autodidac
tisch: je doet zelf je ervaring
op".
„Ongemerkt zie je dan dat je
naar de 50 loopt. Ongemerkt,
misschien ook door die varia
tie. Ik leid geen sleurleven
op één en dezelfde plaats.
Het is steeds weer anders,
steeds weer een andere sfeer,
andere zaken, andere gele
genheden. Pas nog ben ik
met The Cookers Hot Five
(maar het zijn er ook weieens
een hete vier of zes; meer of
minder, naar gelang 't uit
komt), oude stijl, naar Anti
bes geweest. Tien prinsheer
lijke dagen vakantie, op insti
gatie van Jos Paardekooper,
saxofoon, uit Zoeterwoude en
Huub Weijers, trompet-voca
list uit Warmond, die zo'n
„werkbezoek" aan de azuren
kust al eerder hadden ge
daan. Het Was er zoel werken
en zalig niets doen in dat
verzaligde toeristenparadijs
even voorbij Juan les Pins op
de rotspunt waar de zon on
der de strikte garantie van
een goed verblijf valt. En
daar waren nog meer colle
ga's bij betrokken; een hele
ploeg, een man of tien. We
