Oeganda heeft alleen nog tijd
om aids-doden te begraven
ruba heeft weer
hertrouwen in toekomst
Huizenzwendelaar licht Nederlanders in Spanje op
Koningin Beatrix bij
president Venezuela
CeidócSotvumt
VS vragen
veroordeling
Zuid-Afrika
Reagan heft
sancties op
tegen Polen
PREMIER HENNIE EMAN NA EEN JAAR APARTE STATUS:
BUITENLAND
VRIJDAG 20 FEBRUARI 1987 PAGINA 7
Buomo geen kandidaat
oor presidentschap
IHilW YORK Mario Cuomo,
Bij gouverneur van de staat
York, heeft bekendge-
Hfeakt dat hij niet meer zal
eedingen naar de kandida-
ur namens de Democratische
irtij voor de Amerikaanse
esidentsverkiezingen in
00 88. Cuomo zei zijn terug-
00 ;kking nu bekend te maken,
10 dat andere kandidaten we-
b waar ze aan toe zijn.
O» ilgens Cuomo heeft de De-
oo bcratische partij de beschik-
50 bg over voldoende zeer goe-
00 i kandidaten. De terugtrek
king van de 54-jarige Cuomo
33
komt als een verrassing. Hij
was samen met oud-senator
Gary Hart de voornaamste
Democratische kandidaat.
Vice-president George Bush
heeft een nieuwe stap gezet op,
de weg naar zijn kandidatuur
voor het presidentschap. Hii
vormde een campagne-comite
dat geld moet inzamelen met
het oog op de verkiezingen
van 1988.
(Van onze correspondent
Paul van der Voort)
BARCELONA Tientallen
Nederlandse gezinnen met een
huis in het Spaanse bungalow
park Mas Pere bij de Costa
Bravaplaats Calonge zijn de
dupe geworden van de dubieu
ze praktijken van de Spaanse
projektontwikkelaar Santiago
Vila Marques.
Deze uitgekookte makelaar is
sinds twee weken spoorloos
verdwenen met achterlating
van enorme schulden en een
bungalowwijk die zeven jaar
na het begin van de bouw nog
steeds niet is voltooid.
Een groot deel van de bewo
ners waaronder Nederlan
ders, Duitsers, Belgen en
Fransen zit al een maand
zonder licht, omdat Vila Mar
ques de elektriciteitsrekening
van 100.000 niet heeft be
taald.
„Niemand begrijpt dat deze
man niet achter slot en gren
del verdwenen is", zo ver
klaart het hoofd van het urba
nisatiedepartement van het
gemeentebestuur van Calonge.
„De mensen worden al jaren
lang systematisch door hem
opgelicht. En daar hebben we
genoeg bewijzen voor".
„De spanningen in het park
zijn enorm opgelopen. De be
woners vertrouwen elkaar
niet meer. Het is allemaal haat
en nijd door het wanbeleid
van de projektontwikkelaar.
Vorige week nog kwam hier
iemand binnenlopen met een
pistool. Hij was op zoek naar
Vila Marques. De man was ten
einde raad. Maar Vila Marques
is met de noorderzon vertrok
ken. We weten absoluut niet
waar hij zit".
De 63-jarige Nederlandse Nel
ly Veth is fel als ze aan alle el
lende denkt. Met de 57-jarige
Jan Schouten uit Amersfoort
is zij al maanden in de weer
om te redden wat er te redden
valt. Het is niet eenvoudig,
want de puinhoop die de pro
jektontwikkelaar heeft aange
richt, is groot.
Schouten: „Ik kocht mijn stuk
grond in 1978 en liet de pro
jektontwikkelaar daarop een
huis bouwen. Alles zou piek
fijn geregeld zijn. Maar achter
af bleek dat er nog niet eens
een bouwvergunning bestond.
Vila Marques heeft ook regel
matig een stuk grond verkocht
dat hij zelf maar voor de helft
had betaald".
Er zijn klachten van mensen
die tweemaal voor hun grond
moesten betalen. Sommige Ne
derlanders hebben jarenlang
met een advocaat in de arm te
gen Vila Marques gevochten.
Maar meestal haalde het niets
uit. Als er geen contract be
staat, kun je vaak niet veel
doen.
Het gemeentebestuur van Ca
longe is wel vol medeleven,
maar tast in het duister. „We
kunnen er niets aan doen", zo
verzekert mevrouw Roseck
van de Woningraad. „Tegen
die Marques zijn wel 50.000
aanklachten ingediend. Maar
mysterieus genoeg glipt hij
elke keer weer door het net".
„Een paar maanden geleden
was er opsporingsbevel tegen
hem uitgevaardigd. Hij zat een
paar nachtjes in de cel en
stond toen weer als vrij man
op straat. Bezittingen heeft hij
officieel niet, want in het re
gister staat geen enkel bezit
van hem geregistreerd. Ner
gens niet. Dat staat vermoede
lijk op een andere naam".
Nergens In de wereld slaat aids zo hard toe
als In Afrika. En nergens in Afrika heeft
aids de bevolking zo in de greep als in Oe
ganda. Vandaag publiceren wij het tweede
artikel in een serie van drie over aids in
Afrika door
van woensdag 18 februari.
!io KAMPALA Josephine
Nnagingo woont in een
.50 lemen hutje middenin
so ^en veld bananebomen,
•lat aan haar familie toe-
De plantage
^naakt deel uit van een
BJorpje even buiten Kyo-
3o.80iera in zuidelijk Oeganda.
S-Jfoen wij vorige week bij
o^oJosephine 0p bezoek gin-
737toen, klonken vanuit het
gjjjcleine dorpskerkje vrou-
wiwivenstemmen, die op de
van zelfgemaakte
47.3oirommels de Heer loof-
S'SJIen in hun gezangen. De
^rouwen geloven dat hun
69.5<vertrouwen in God hen
^'Sal beschermen tegen
9«!4®ids. Hen misschien wel,
'^•jjjtnaar Josephine niet.
i!oi
176.00
HnSSpij lijdt aan wat haar volk
220051 im noemt; 1
^'oovoord voor aids. Eind
l46.oaverd de ziekte ontdekt door
46.50je district-arts van Masaka,
119 Sff^r- Anthony Legarba. Hij zag
4o'oo]at mensen stierven aan een
6o!wnysterieuze ziekte die hun li-
72.5<thaam wegteerde.
^SOJosephine is 27 jaar. Vlak na
?5'2ae geboorte van haar vijfde
t0O(3cind, drie jaar geleden, werd
i23Ï«e ziek. Ze kreeg last van
HS.OOnaagkrampen, moest steeds
^®jraken en had voortdurend
^flliarree. Daarbij kreeg ze nog
24.off)ijn in haar keel en borst, en
58l!5j*itslag over haar hele li-
37^lchaam. „Die uitslag jeukt vre-
^•^selijk, maar krabben doet zo'n
120jjbijn", zegt de verzwakte Jose-
100M>hine. Door de diarree en het
56i®raken kan ze geen eten bin-
Openhouden. Ze denkt dat ze
lang meer te leven heeft.
üofclk huis
^-^osephine is niet de enige in
Hjjfiaar familie die het slachtof
fer van aids is geworden,
^glaar zuster stierf er drie jaar
IH^eleden aan en het jaar déór-
verk-iroor ging Josephine's eerste
echtgenoot aan de ziekte ten
onder. Haar tweede echtge-
85 noot schonk haar drie kinde-
1,50 ren ®n nam de benen na de
geboorte van de laatste. Deze
baby leed aanvankelijk ook
aan braken en diarree, maar
lijkt nu weer beter te zijn.
Achter het huis ligt Josephi
ne's grootvader begraven.
Haar moeder vermoedt dat hij
ook aan aids is gestorven; hij
vertoonde dezelfde sympto
men en verloor veel gewicht
voordat hij stierf, zeven jaar
geleden.
In bijna elk huis in de Masa
ka- en Rakai- gebieden in zui
delijk Oeganda speelt zich een
soortgelijk familiedrama af.
De ziekte heeft zelfs zó huis
gehouden in de kleine haven
plaatsjes aan de westelijke
oevers van het Victoriameer,
dat vele huizen verlaten zijn.
In sommige gevallen zijn de
bewoners naar familie gegaan
om daar te sterven. Weer an
deren zijn in angst gevlucht,
omdat ze menen dat er een
vloek op het huis rust.
Een arts in Kyotera vertelt
dat in december vijf mensen
per dag aan aids stierven.
„Het gaat slecht met ons, heel
erg slecht", zegt hij. „Vroeger
maakte de ziekte alleen
slachtoffers onder jonge man
nen, nu wordt iedereen ge
troffen. De mensen hier wer
ken niet eens meer. Het enige
wat ze nog doen is de doden
begraven; dag in, dag uit".
Hekserij
In de Masaka- en Rakai-ge-
bieden wonen ongeveer een
miljoen mensen. Waarschijn
lijk is vijf procent (50.000)
daarvan besmet met het aids-
virus. Iedereen kent de symp
tomen en weet dat er geen
medicijnen tegen de ziekte
bestaan. De meeste aids-lij-
ders' nemen daarom niet eens
meer de moeite om naar een
dokter of ziekenhuis te gaan.
Het trieste gevolg hiervan is
echter dat een soort fatalisti
sche houding tegenover alle
ziekten is ontstaan. Sommigen
die een te genezen tropische
ziekte onder de leden hebben
sterven, omdat ze menen dat
ze aids hebben en geen medi
sche hulp zoeken.
De mensen in het gebied gelo
ven dat de ziekte hekserij is.
Sommige mannen uit Kyotera
Drukte rond
een ziekenhuis
in Afrika, waar
voor aids-
lijders geen
plaats meer is.
Het is bijna zeker dat de we
duwen ook aids-positief zijn,
maar de mannen hopen dat
de mysterieuze kracht waar
door de vrouw is blijven le
ven, ook op hun wordt over
gebracht. De arts uit Kyotera:
„Ze zien een mooie weduwe
en vragen zich af hoe het
komt dat ze zo mooi is en dat
ze nog steeds leeft. Ze zijn er
van overtuigd dat zij een spe
ciale kracht bezit".
Vaak hebben ze alleen nog
vertrouwen in toverdokters
en kruidengenezers. Als een
aids-patiënt een toverdokter
raadpleegt wordt hem ge
vraagd of hij misschien met
iemand ruzie heeft gehad. Is
dat het geval, en dat is het
meestal, dan wordt die per
soon als bron van het kwaad
aangemerkt. Er worden krui-
gen.
Onlangs kreeg het vertrou
wen van de dorpsbewoners
een geduchtige knauw. Eén
van de toverdokters had een
bordje opgehangen met de
tekst dat hij het medicijn te
gen Slim had. Iedereen ge
loofde hem, totdat hij de ziek
te ook kreeg.
Smokkelaars
Aids verspreidde zich in Ma
saka en Rakai via- vrachtwa
genchauffeurs en smokke
laars, die vanuit Tanzania,
Rwanda en Burundi kwamen.
Zuidelijk Oeganda is een ta
melijk welvarend land verge
leken met de rest van Oegan
da. Ondanks burgeroorlogen
en een kwart eeuw politieke
onrust hebben de mensen het
goed en de vruchtbare grond
voorziet hen van voldoende
voedsel.
Vijf jaar geleden ging het hen
zelfs zo voor de wind, dat ver
schillende boeren zelf hun
produkten gingen verhande
len. Er ontstond een levendi
ge smokkel-handel met de be
woners van Noord west-Tan
zania. De steden Masaka, Ra
kai en Kyotera liggen op de
hoofdweg van Tanzania naar
Kampala en werden belang
rijke handelscentra. Het aan
tal inwoners van Kyotera be
draagt slechts een paar dui
zend, maar in een mum van
een tijd schoten overal bars
en kleine hotelletjes uit de
grond met namen zoals Co
lombo, Las Vegas en Babyion.
Prostitutie tierde welig en zo
verspreidden de smokkelaars
en vrachtwagenchauffeurs
aids onder de Oegandese be
volking. Recente onderzoeken
bij prostituées in de stad Ra
kai hebben uitgewezen, dat 86
procent van hen aids-positief
is, dat wil zeggen dat ze antis
toffen van het virus in hun
bloed hebben. Het houdt ech
ter niet in dat ze de ziekte ook
zelf zullen krijgen, maar
waarschijnlijk is het wel. In
Masaka werd bij 76 procent
van de prostituées aids-antis-
toffen in het bloed aangetrof
fen. Ook de varchtwagen-
chauffeurs werden onder
zocht en daarvan bleek 33
procent drager van het aids-
virus te zijn. Kyotera en om
geving is nu tot besmet gebied
verklaart en wordt voorbij ge
reden. De hotels staan leeg.
Handelsroute
Vanuit Zuid-Oeganda ver
spreidde het aids-virus zich
langs de handelsroute naar
Kampala. Geschat wordt dat
tien procent van de seksueel
actieve bevolking in de
hoofdstad aids-positief is. En
deze schatting is waarschijn
lijk nog aan de lage kant,
want vorige maand kwam uit
onderzoek van donorbloed bij
het Nsambya-ziekenhuis naar
voren, dat 23 procent van de
donors besmet was.
Wekelijks krijgen de artsen
van het Nsambya ziekenhuis
te maken met twee tot drie
baby's, die aids-antistoffen in
hun bloed hebben. Besmetting
vindt plaats in de baarmoeder
of door middel van borstvoe
ding.
Vanuit Kampala werd het
aids-virus naar het noorden
van Oeganda overgebracht.
Hier lopen geen handelsrou
tes, maar vermoed wordt dat
soldaten van het Nationale
Verzetsleger het virus met
zich meevoerden. Afkomstig
van uit het zuiden stropen zij
het land af, om de restjes
Obote- en Okello-aanhangers
op te ruimen.
Hoe dan ook, de virusziekte is
tot in alle gebieden van Oe
ganda doorgedrongen en het
aantal slachtoffers verdubbelt
zich elke zes maanden.
Topje
De twee ziekenhuizen in
Kampala, Nsambya en het
grotere Mulago, ontvangen
per dag negen nieuwe aids-
patiënten. Maar volgens de
artsen daar vormt dit aantal
slechts het topje van de ijs
berg. Zoals hierboven al ver
meld, sterven vele aids-lijders
in stilte omdat ze weten dat
een dokter toch niets kan
doen. Bovendien zitten de zie
kenhuizen vol.
Dokter Wilson Carswell van
het Mulago-ziekenhuis vind
de snelheid waarmee het vi
rus zich verspreidt en het
voortdurend stijgende sterfte
cijfer als gevolg van aids alar
merend. Hij meent dat de
ramp volgend jaar nog ang
staanjagender zal worden.
„Volgend jaar zullen we hier
getuige zijn van een apoca-
lyps", zegt hij cynisch. ,_,Kom
dan nog maar eens langs: ge
noeg parkeerruimte!"
PETER MURTAGH
Copyright The Guardian
GENÈVE Voor de eerste
keer heeft Washington in de
Verenigde Naties een resolutie
ingediend waarin Zuid-Afrika
wordt veroordeeld. In de reso
lutie wordt in krachtige be
woordingen de afschaffing
van de apartheid geëist. Het
blanke minderheidsbewind
wordt er door de VS onder
meer van beschuldigd, dat het
op wrede wijze de mensen
rechten schendt. De resolutie
is ingediend in de 43 staten
omvattende VN-commissie
voor de mensenrechten, die
thans in Genève vergadert.
WASHINGTON President
Reagan heeft de laatste Ame
rikaanse economische sancties
tegen Polen opgeheven. De
strafmaatregelen werden in
1981 ingesteld als reactie op
het onderdrukken van het
vrije vakverbond Solidariteit
door het bewind van generaal
Jaruzelski. Reagan onder
streepte dat het opheffen van
de sancties niet betekent dat
de situatie in Polen niets meer
te wensen overlaat. Volgens de
president zijn nog meer her
vormingen nodig. De VS zul
len er volgens Reagan nauw
lettend op toezien, dat de re
cente vooruitgang niet wordt
teruggedraaid.
„Muurloper" krijgt
voorwaardelijke straf
OOST-BERLIJN Een Oost-
duitse rechtbank heeft een 69-
jarige Amerikaan, die bekend
staat als de „Muurloper" we
gens zijn opvallende protest-
campagne tegen de Berlijnse
Muur, veroordeeld tot achttien
maanden voorwaardelijke ge
vangenisstraf. De man werd in
november van het vorig jaar
door Oostduitse grenswachten
gearresteerd toen hij van de
Muur afviel tijdens één van
zijn acties en zat sindsdien vast
in de DDR. Na het uitspreken
van het vonnis is hij terugge
bracht naar West-Berlijn.
33 i/llAN JESTAD Op
gsjuba herneemt het leven
33 i/jn normale Caribi-
>44 7/he gang, na het
JS „jsrkbezoek dat koningin
52 i/aatrix, prins Claus en
JJ34oonprins Willem
lexander de afgelopen
igen aan het eiland heb-
;n gebracht. Na alle
aandacht voor
koninklijke bezoekers,
[H>rden de Arubanen
eer met de neus op poli-
15jke en economische
i socerkelijkheid gedrukt.
}10|0(j"uba is een (ei)land met
i5jn dikke zestigduizend
jHvoners, dat zich na het
kaïJt stand komen van een
staatkundige ver-
(guïuding met Nederland,
i Status Aparte, moei-
maar dapper een
baant naar een nieu-
47®jé toekomst.
n°hcr toekomst zag er een jaar
kg leüeden, toen de aparte status
ïlacli lange strijd tot stand kwam,
'al. 2|et zo best uit. In de eerste
ndeltiats moest het politiek-de-
LA^pcratische leven met een ei-
in regering en parlement
m 5ih organiseren. Voorts wa-
0-1 oh er aanzienlijke economi-
i9(|ie problemen als gevolg van
sluiten van een van de
ien ibotste olieraffinaderijen van
sn iel wereld, de Lago, terwijl het
LA^rbreken van de banden met
anc*ere v'jf eilanden van de
5ren Pderlandse Antillen uiter-
Voeg daaraan toe het tragisch
overlijden van, zoals hij soms
genoemd wordt, de „bevrijder
van Aruba", Betico Croes, en
het is duidelijk dat de eerste
regering van Aruba onder lei
ding van mr. Eman niet voor
een gemakkelijke taak stond
en staat. Daarom de vraag aan
eerste minister Eman of hij na
een jaar Status Aparte al kan
zeggen: we hebben gekregen
wat we er van verwachten?
Eman: „Ja, de Arubanen heb
ben door deze staatkundige
onafhankelijkheid hun vijftig
jaar lange streven gereali
seerd. Men heeft weer ver
trouwen in de toekomst".
De sluiting van de Lago heeft
voor een enorm economisch
probleem gezorgd en de werk
loosheid doen stijgen tot onge-
t-yeaif 45 procent. Hoe vangt u
dsQp?
„K*«;penen van de Lago zou
,dêjc'problemen voor een groot
deel oplossen en daarom zijn
wij voortdurend over de gehe
le wereld aan het zoeken naar
een koper voor de raffinaderij.
Maar als dat niet lukt, ligt er
de belofte van Lago ons te hel
pen bij het ontmantelen van
het bedrijf. Dan kunnen op
het terrein kleine en middel
grote, hoogwaardige indus
trieën worden gevestigd. Zo
wel in de VS als in Europa zal
gezocht worden naar voor
Aruba geschikte ondernemin
gen. Er zijn bekwame vaklie
den beschikbaar en als ze er
niet zijn, worden de mannen
en vrouwen omgeschoold. Bo
vendien zal een deel van het
terrein dan worden veranderd
Premier Hennie Eman van Aru
ba: De wederopbouw van ons
land is in volle gang.
in een toeristisch oord, dat kan
wedijveren met de mooiste va-
kantiegebieden ter wereld".
De toeristenindustrie is al de
voornaamste economische pij
ler van de Arubaanse econo
mie. Wat doet u om het toeris
me verder bevorderen?
„Zowel in de VS als in Zuid-
Amerika wordt een zeer agres
sieve campagne gevoerd voor
Aruba. Als u op Aruba rond
kijkt, ziet u dat overal werk
zaamheden aan de gang zijn.
Vlak voor het parlementsge
bouw, kpmt een prachtige
jachthaven. Bestaande hotels
werken aan uitbreiding en re
novatie. Minister De Koning
heeft tijdens het bezoek van de
koningin de eerste steen ge
legd voor een nieuw hotel en
was aanwezig bij het onderte
kenen van de documenten tus
sen Hyatt (Ballast Nedam) en
Aruba voor het bouwen van
een groot luxueus Hyatt Re
gency Hotel. De opening van
een Hyatt hotel op Aruba zal
vooral voor het Amerikaanse
toerisme op Aruba een mijl
paal zijn. De recente herope
ning van het voormalige Ca
ribbean Hotel, dat nu een Gol
den Tulip is, was reeds een
eerste stap in deze richting.
Ons doel is het verdubbelen
van het aantal toeristenbed
den, om het gehele jaar door
een gestage stroom van toeris
ten op de meest moderne en
attente manier te kunnen ont
vangen".
Maar maakt u dan weer niet
dezelfde fout als in het verle
den, toen de Arubaanse econo
mie steunde op één bedrijfs
tak, de olie?
„Als we ons alleen op het toe
risme zouden richten, zouden
we inderdaad die fout maken.
Echter, we zoeken en werken
voor een grotere diversificatie
van industriële bedrijvigheid.
Dat is natuurlijk niet eenvou
dig. Aruba heeft geen grond
stoffen. Alles moet van buiten
worden aangevoerd. Daar heb
ben wij hulp bij nodig. Wij
willen dit doen in samenwer
king met Nederland en andere
landen, waarbij wij niet om
hulp vragen in de vorm van
financiële bijstand, doch in de
Status Aparte
Sinds 1 januari vorig jaar
is Aruba een apart deel
van het Koninkrijk der
Nederlanden. Aruba heeft
een eigen parlement van
21 leden. Het eerste onaf
hankelijke kabinet staat
onder leiding van mr
J. H. A. Eman, leider van
de AVP, de Arubaanse
Volkspartij. De Status
Aparte voorziet in een vol
ledige onafhankelijkheid
voor wat betreft staatsin
richting en binnenlands
bestuur. Buitenlandse be
trekkingen en defensie
worden behartigd door
Nederland.
vorm van garanties voor de fi
nanciering van produktieve
projecten en in de vorm van
technische bijstand. Ook wil
len wij medewerking krijgen
bij het overtuigen van inves
teerders om op Aruba activi
teiten te ontwikkelen".
In 1996 loopt de aparte status
af. Dan moet uw land volledig
onafhankelijk zijn. Zal dat
lukken?
„Om die onafhankelijkheid in
1996 hebben wij niet gevraagd.
Die is ons opgelegd. Het volk
van Aruba zal voor, op of na
1996 zelf bij referendum be
slissen wat het wil. Voor ons
hoeft de aparte status geen
eindpunt te zijn. Wij zullen dat
heel pragmatisch bekijken. De
internationale verbanden en
verdragen tussen landen ma
ken overigens dat onafhanke
lijkheid geen absoluut begrip
meer is. Welnu, wij zijn thans
bezig een rechtsstaat op te
bouwen, waarbij Nederland
een rol speelt. Evenzo bij de
buitenlandse betrekkingen en
de defensie. Het is dus duide
lijk dat als Aruba onafhanke
lijk wordt, dat, net als trou
wens met Nederland het geval
is, het slechts een relatieve on
afhankelijkheid is".
DICK HOUWAART
De Venezolaanse president Lusinchi (r) applaudiseert nadat koningin Beatrix een verklaring had
voorgelezen over de samenwerking tussen Nederland, Venezuela, Aruba en de Nederlandse Antil
len.
CARACAS Koningin Bea
trix heeft zich gisteren lovend
uitgelaten over een pact tussen
Nederland en Venezuela dat
voorziet in consultatie tussen
beide landen en met Aruba en
de Nederlandse Antillen over
oliezaken en economische aan
gelegenheden.
De koningin 'en prins Claus ar
riveerden gisteren voor een
driedaags bezoek in Venezue
la. Het koninklijk paar werd
op het vliegveld van Caracas
door president Jaime Lusinchi
en andere Venezolaanse rege
ringsfunctionarissen verwel
komd.
Vervolgens had de koningin
een onderhoud van l'A uur
met Lusinchi in het Miraflo-
res-paleis. Daarna gebruikte
de koningin de lunch en legde
bezoeken af aan twee musea.
Met Lusinchi en de premiers
Henny Eman van Aruba en
Don Martina van de Neder
landse Antillen zal de konin
gin vandaag een akkoord on
dertekenen dat voorziet in on
derlinge consultaties over eco
nomische aangelegenheden.
„Wij herinneren ons met
waardering de constructieve
opstelling en het verantwoor
delijkheidsgevoel die u per
soonlijk en uw regering heb
ben getoond ten aanzien van
deze ontstellende problemen
(met betrekking tot de olie-in-
-uriealdus de vorstin.
Vorig jaar sloot de Venezo
laanse olie-industrie een lang
lopende pachtovereenkomst
voor een raffinaderij op Cura
cao, waarmee meer dan 1.000
banen werden gered.
De vorige eigenaar, Shell, wil
de de raffinaderij sluiten,
maar deed de installaties over
aan de regering van de Antil
len. Venezuela raffineert er nu
150.000 vat ruwe olie per dag
en wil deze hoeveelheid op
voeren tot 200.000 vat.
Morgen bezoeken de koningin
en haar gevolg de Guri-dam in
het zuidoosten van Venezuela,
het grootste hydro-elektrische
complex ter wereld, voordat
de terugreis naar Nederland
wordt aanvaard.
