Leids
basketbal
bastion wankelt
en stort ineen
k"
ujAp Kii CM
jm: uN
y
LEIDSE COURANT ZATERDAG 27 DECEMBER 1986
Degradatie
Korfballend Leiden verloor opnieuw haar enige verte
genwoordiger in de hoogste afdeling. Fides Pacta
slaagde er voor de derde maal in haar bestaan niet in
zich op landelijk topniveau te handhaven. Na een re
delijk begin, zakte de ploeg steeds verder terug en via
een wel erg overtuigende 12-5 nederlaag tegen DOS
'46 werd de degradatie een feit. Met TOP en Pernix
tracht Fides Pacta dit zaalseizoen het voor Leiden ver
loren gegane terrein te heroveren.
Geen kampioen
AZC werd in 1986 voor de verandering eens geen Ne
derlands waterpolokampioen. Het Veenendaalse VZC
met Alphense oudgedienden Buunk en Van Es
bleef de ploeg van de nu vertrokken coach Istvan
Goor voor.
De Zijl/LGB kwalificeerde zich traditiegetrouw bij de
sterkste vier verenigingen, maar leed wel degelijk
eveneens een kostbaar verlies. Aan het eind van het
seizoen liet steunpilaar Stan van Belkum immers we
ten De Zijl/LGB te zullen verruilen voor „aartsvijand"
AZC
LEIDEN Na achttien jaar
eredivisie kwam dit in 1986
een verwacht einde aan het
top-basketbal in Leiden. De
club die ooit als Bona Stars
aan het grote karwei begon,
als BS Leiden en Mercasol in
de marge doorging, vervolgens
als Parker de top bereikte en
uiteindelijk via Elmex weer ge
woon BS Leiden werd, deed
aan het eind van het basket
balseizoen '85-'86 noodge
dwongen een aantal zeer forse
stappen terug. Noodgedwon
gen inderdaad, nu de grote
geldschieters het lieten afwe
ten en er ook voor goedwillen
de lieden als Pim Perquin, die
immer achter de schermen
doende was te redden wat er
te redden viel, in mei 1986
niets meer te redden viel. Een
basketbalbastion wankelde en
stortte ineen na een laatste
seizoen, dat zijn gelijke niet
kende. En misschien was dat
nog wel het meest trieste van
het hele verhaal.
De geschiedenis van het Leid-
se basketbal begint in de jaren
vijftig, als op het Bonaventura
Lyceum gymnastiekleraar Kal
lenberg het nieuwe spel „bas
ketbal" introduceert. Het spel
slaat aan én Kallenberg for
meert een schoolteam dat al
snel aan de weg timmert. In re
cordtempo groeit de basket-
balsport uit zijn kinderschoe
nen en via de club Bona Stars
stuift Leiden richting eredivisie,
nadat in het seizoen '60-'61 de
promotie naar de landelijke
klasse is bewerkstelligd. Man
nen van het eerste uur zijn An-
dré de Jong, zijn broer Peter,
Harry Stol en Kees Pleij, om er
maar een paar te noemen.
In 1967 slaat de club de eerste
mijlpaal de grond in, als de be
slissingswedstrijd tegen de
Amsterdamse Wolves na ver
lenging (62-62) met 72-76
wordt gewonnen en de promo
tie naar de eredivisie een feit
is. Uit de Leidse Courant van
24 april 1967: „Opvallend was
verder dat na afloop van de
wedstrijd de supporters eerst
allen hun schoenen uittrokken,
alvorens het speelveld te be
treden en hun idolen op de
schouders te nemen".
De club speelt dan overigens
in Den Haag in de sporthal aan
de Steenwijklaan, omdat Lei
den geen geschikte accommo
datie heeft. Als op 24 septem
ber 1968 de Vijf Meihal wordt
geopend, heeft Bona Stars Lei
den eindelijk een eigen thuis
haven. Onder die naam Bona
Stars speelt Leiden negen jaar
eredivisie. Een vierde plaats in
1974 is de hoogste notering
die de ploeg weet af te dwin
gen. Het is echter een periode
waarin men met de ontwikke
ling van de basketbalsport'in
Nederland meegroeit.
Zo worden begin jaren zeven
tig Wayne Denham en Bill
Moody als eerste Amerikanen
ingelijfd. Er zullen nog velen
volgen, vijfentwintig om pre
cies te zijn. Bill Allen, Walker
Banks, Vic Bartolome, Jerry
Beck, Gerg Bell, Ray Bower-
man, Ruppert Breedlove, Ar
thur Collins, Richie Cornwall,
Don Cox, Dave Downey, Ervin
Giddings, Dave Kyle, Tom
Lockhart, Bob Miller, Tony
Parker, Steve Puidokas, Reg
gie Royals, Lace Strong, John
Washington, Wilson Washing
ton, Butch Webster, Michael
Wiley, Al Williams en Rudy Wil
liams.
Het waren de tijden dat de
sponsoring zijn intrede deed.
BS Leiden nam in 1975 de
naam Mercasol aan en behield
die naam twee seizoenen, dTe
beide werden afgesloten met
een tiende en laatste stek. Bij
gebrek aan belangstelling voor
promotie in de lagere klasse,
hoefde Leiden nimmer te de
graderen.
Mercasol wordt in 1977 opge
volgd door de beste sponsor
die het Nederlands basketbal
ooit kende: „Parker". William
Ricker en later Robert Bock-
weg zijn de geldschieters ach
ter de ploeg, Frans van Eg-
mond schuift zich nadrukkelijk
op de voorgrond als manager.
In die dagen komt ook een an
der soort gastarbeider naar
Leiden: de Nederlandse Ameri
kaan. Het zijn onvergetelijke
Een onvergetelijk beeld: op 21 april 1979 bevolken 10.800 mensen de Groenoordhal waar dan een van de
vele duels tussen Leiden (Parker) en Den Bosch plaatsvindt.
mannen die, al dan niet met
een dubbel paspoort, hun kun
sten ten beste geven in Leiden.
Hun namen: Roland van den
Bergh, Sid Bruinsma, Everett
Fopma, Bob Heuts, Bob Huis
man, Kruidhof, Bob Oostveen,
Chris Plaat, Mitchell Plaat, Rob
Smeenk en Jim Woudstra.
GEZICHTSBEPALEND
Zij zijn het die eind jaren ze
ventig niet alleen gezichtsbe
palend zijn voor Leiden, maar
voor het hele Nederlandse
basketbal, dat dank zij hun in
breng successen kan vieren.
De as Plaat-Woudstra-Bruins-
ma, gecombineerd met wille
keurig welke Amerikanen is
bijna onverslaanbaar. Maar
Leiden levert ook andere inter
nationals die met name in de
beginjaren '80 hun stempel op
het Nederlands basketbal
drukken. Hun belangrijkste
vertegenwoordigers: Emill Ha-
gens, HansHeijdeman, Toon
van Helfteren, Harry Kip, Bert
Kragtwijk, Paul van Solm en
Randy Wiel.
De Parker-formule (simpelweg
het injecteren van miljoenen in
de ploeg) blijkt zeer succesvol.
Op 15 mei 1978 wordt Leiden
in het Rotterdamse sportpaleis
Ahoy landskampioen door in
het dan voor het eerst inge
stelde instituut de „play offs"
Tripper Jeans met 118-98 te
verslaan.
Henny Blom is de strateeg
achter dat eerste kampioen
schap. Hij is de opvolger van
mannen als Kallenberg, Tibor
Toth, Barry Hacker en Harry
Pappas en zal later gevolgd
worden door Han Wallaart,
Ton Boot, Theo Kinsbergen en
Ruud Harrewijn.
Maar onder Blom en uiteraard
Parker komt het basketbal in
Leiden pas echt van de grond
en blijkt de Vijf Meihal plotse
ling te klein voor de volksstam
men, die in de successen van
de Leidenaars willen delen. Er
wordt al spoedig voor de top-
confrontaties uitgeweken naar
de Groenoordhallen, die op 21
april 1979 maar liefst 10.800
toeschouwers moeten herber
gen voor de finale tussen de
eeuwige kemphanen in de
strijd om de landstitel: Leiden
en Den Bosch. Maar ook zijn
de hallen afgeladen vol tijdens
Europa-Cupwedstrijden, want
ook internationaal spreekt Par
ker een woordje mee. Interna
tionale toppers als Turisanda
Varese, Gabetti Cantu, Real
Madrid, Juventud de Badelo-
na, Barcelona en Stroytel Kiev
komen vaak met het angst
zweet in hun handen naar Lei
den. Cantu wordt op 20 febru
ari 1979 op een 112-108 ne
derlaag getracteerd in een
wedstrijd die door een noodza
kelijk verlenging bloedstollend
spannend is. En tijdens de
kerstdagen van datzelfde jaar
stunt Leiden in Londen door
het alom geprezen Amerikaan
se collegeteam van North Ca
rolina met 85-74 te kloppen.
De wedstrijd is „coast-to-
coast" op de Amerikaanse te
levisie: Parker is een wereld
wijd begrip.
Maar hoewel de Leidse ploeg
nog twee keer als eerste in de
competitie eindigt, kan de
landstitel niet opnieuw behaald
worden. Aartsrivaal Den Bosch
is Leiden steeds één puntje
voor.
Op uitermate correcte wijze
neemt Parker in 1982 afscheid
van het Leidse basketbal. Het
bedrijf zorgt voor een opvolger
als geldschieter: Elmex. Het
seizoen '82-'83 zal het begin
van de Leidse ondergang wor
den. Met heel veel rumoer
wordt half Amstelveen overge
nomen, inclusief coach Theo
Kinsbergen die in dat jaar voor
een gigantische (voornamelijk
financiële) rotzooi zorgt.
Op de bouwvallen die door
Kinsbergen en Amerikaan
Washington zijn aangericht,
restaureert Perquin samen met
Ruud Harrewijn de Leidse
ploeg. Een versobering doet
zijn intrede, maar die gaat niet
gepaard met het afnemen van
de klinkende resultaten. Wel
verdwijnt Leiden van het Eu
pese toneel. Maar daarvoor
de plaats komen mensen
Jerry Beck, Toon van Helfter
en Hans Heijdeman naar L
den, uiterst nuttige spelers,
er niet op uit zijn hun zakken
Leiden te vullen. Dat is ook c
mogelijk, want de geldkra
wordt in flink tempo dicht<
schroefd.
Wel blijft de naam Elmex n
twee jaar aan het Leidse b<
ketbal verbonden, maar in I
seizoen '85-'86 is er voor I
eerst geen sponsor en spe
Leiden onder de naam „B
Amerikanenloos in de comp<
tie. Het wordt een fenomen,
jaar, waarin Harrewijn laat zi
goed met puur Nederlan
materiaal te kunnen werken
Leiden komt aan het eind
de competitie slechts i
schot te kort om door te dr
gen tot de finaleronde van
play-offs. In mei '86 is het d€
nitief gebeurd. Het door vel
betreurde einde van achtti
jaar basketbal op het hoog;
niveau is daar: 't Leidse b;
ketbalbastion is niet meer.
JACOB BERGSf\
Terug
\/ijf jaar lang moest
de Leidse regio het,
na de degradatie(s)
van UVS, op zon
dag, stellen zonder
vertegenwoordiger
op het hoogste
amateurvoetbalni-
veau. Datzelfde
UVS zorgde er ech
ter vorig jaar ook
weer voor dat Lei
den dit seizoen
weer in de hoofd
klasse is vertegen
woordigd. De pro
motie werd op 25
mei 1986 een feit.
Geen paniek
Er was volgens Nol Baarschers geen reden tot paniek.
LMHC zou zich, zo wist de trainer/coach van de Leid
se hockeyers vrijwel zeker gewoon op het hoogste
plan handhaven. Dat deden de Leidse hockeyers dus
niet. LMHC degradeerde. Hetgeen overigens binnen
de Leidse club inderdaad geen reden tot paniek
bleek. Met nieuwe man Cees Koppelaar aan het hoc-
keyroer, lijkt de terugweg inmiddels al te zijn ingesla
gen.
Het damesteam van
Foreholte benutte
het zaalhandbalsei
zoen '85-'86 om
zich tussen de grote
ploegen van het na
tionale handbalge-
beuren te scharen.
Op zondag 20 april
zette de Voorhoutse
vriendinnenclub de
kroon op het werk
door DSVD met 18-
15 te kloppen. Met
die overwinning het
kampioenschap,
maar vooral de pro
motie naar het zaal
handbalwalhalla vei
lig stellend.
Grote
doorbraak
Voor Han Kulker
betekende 1986
het jaar van de
grote doorbraak.
De middenafs-
tandsatleet van
De Bataven Lei
den, een jaar
eerder al goed
voor drie natio
nale titels, vero
verde eerst tij
dens de Europe
se kampioen
schappen indoor
de bronzen me
daille op de 1500
meter, om later
in het jaar ook op
de buitenbaan
diezelfde plak
binnen te slepen.
Reden voldoende
derhalve, om de
succesvolle Ba
taaf in Leiden
een feestelijke
ontvangst te be
reiden.
Europa Cup
Was 1986 individueel gezien geen al te best jaar voor Bettine Vriesekoop, de tafelten
nisster uit Hazerswoude realiseerde met haar club Avanti wel degelijk weer een nieuw
hoogtepunt in de nationale tafeltennisgeschiedenis. Met Miriam Kloppenburg en Ellen
Bakker legde Vriesekoop namens Avanti beslag op de ETTU-Nancy Evans Bokaal door
Vitkovice Ostrava in de finale te verslaan. Coaches Gerard Bakker en (vader) Kloppen
burg wonnen en poseren mee.
Waardig
Op tennisgebi
werd Leiden
omgeving we
waardig veri
genwoordigd
door Jan Sierr
rink. De jeugdi
Rijnsburger b
wees zich op Ié
delijk nivel
door als vijftie
jarige een final
plaats bij de f
tot en met acl
tien te verovere
terwijl hij buit
de landsgrenz
geregeld furd
maakte met h
nationale jeua
team.
Redi
waarom er ookl
1987 weer H
nodige van SI
S» L2. £E
Lege handen
De zaterdagvoetballers uit Katwijk, Noord-
wijk, Rijnsburg en Leiderdorp (ARC speelt
pas sinds dit seizoen eerste klasse), moes
ten het vorig seizoen zonder groot succes
doen. Weliswaar deed Quick Boys, mede
door „het wonder van Spakenburg", lang
mee in de strijd om de afdelingstitel, het
was toch weer het twee keer (I) door de
blauwwitten verslagen IJsselmeervogels dat
er met het kampioenschap vandoor ging.
Waardoor het zo naar een titel hunkerende
Quick Boys opnieuw met lege handen ach
terbleef.
WK-brons
Arjan Jagt was aan het be
van 1986 een goede amate
wielrenner. Na het wereldkï
pioenschap op de weg ecf
is de Woubrugse coureur m
dan dat. De daar verove
bronzen plak is voor J
evenwel geen reden geblel
onmiddellijk naar de rani
der professionals over te st
pen. Al moet" het wel h
vreemd lopen, wil de W
brugse klassementsrenner 1
niet binnen afzienbare tijd
dat profmilieu melden.
