met Anti-Blokkeer Remsysteem.
^lichting
erkeers-
•igadiers wil
igen bureau
ale 4WD'saangekleed de deur uit
Meeste kinderziekten
Volvo 480ES opgelost
£eidóc Coulant
De Escort van Ford. Op tal van fronten
sterker dan z'n klassegenoten. Sterker door de
uitgebreide reeks motoren, die een hoog
prestatie-niveau combineren met een plezierig
laag verbruik.
Comfortabeler door de anatomisch
gevormde stoelen en het luxueuze interieur.
Sportiever door de formidabele wegligging en
de nauwkeurige besturing.
Bovendien is de Ford Escort -
in combinatie met CHV motor en
5-versnellingsbak - als eerste en
enige in z'n ldasse leverbaar met
een geavanceerd Anti-Blokkeer
Remsysteem op de voorwielen. Dit systeem
zorgt ervoor dat de (bestuurde) voorwielen
niet blokkeren, zodat tijdens het remmen, de
Escort optimaal bestuurbaar blijft.
En tenslottede Escort is ookverkrijgbaar
met 16 liter injectiemotor met katalysator.
De Escort van Ford. Voor wie op zoek is
naar meer prestaties, meer komfort en meer
betrouwbaarheid. Een testrit bevelen wij van
harte aan.
DE ESCORT VAN FORD. VANAF F 20.285,-*
Mobiel-zijn wordt
onbetaalbare hobby
Rain-Jet houdt voorruit schoon
TO
DONDERDAG 27 NOVEMBER 1986 PAGINA 15
leeg kantoor in Hilver-
A de Jong in ge-
verzonken. Als adjunct-
i Veilig Verkeer
nd gaat hij met de vut.
Uijft nog wel voorzitter
Stichting Verkeersbri-
Een nuttige stichting,
hij. „Weggebruikers
zich méér realiseren
nderen en volwassenen
-fejwillige basis verkeers-
r zijn. Ik pleit dan ook
ér respect. In weer en
Hdoen ze hun werk voor
Verkeersveiligheid van
Jeugd. Mijn grootste wens
.1 eigen bureau met één of
I8S 3 full-time medewerkers,
plannen kunnen name-
iet snel genoeg worden
rd. We krijgen ge mid-
ijf tot zeven telefoontjes
moeten ons zodoen-
lpen. Veel poltiemen-
onderwijzers schreeu-
oorlich tings materi -
'eliswaar wordt gewerkt
aantal folders en een
Maar het duurt
i voordat deze klaar
»r moet de Stichting op
jurele basis subsidie krij-
peent De Jong. „We heb
ben tot nog toe een paar keer
incidenteel een subsidiebedrag
van het Rijk gekregen. Dat
geeft onzekerheid". Andere
inkomsten worden verkregen
via de Stichting Nationaal
V erkeersveiligheidsf onds.
Verder kunnen gemeenten
een bijdrage leveren. De Jong:
„Nog lang niet iedereen is
daartoe bereid. Grote steden
als Den Haag en Amsterdam
laten het er bij zitten. Ik ben
van mening dat de overheid
het Rijk en de gemeenten
best wat voor onze Stichting
over mogen hebben. Per slot
van rekening nemen ver-
keersbrigadiers hen een hoop
werk uit handen".
Ondanks alle problemen heeft
de Stichting de afgelopen jaren
veel bereikt. De Jong: „De
verkeersbrigadiers kregen in
1984 een juridische status.
Weggebruikers werden voort
aan wettelijk verplicht aan het
stopteken gehoor te geven.
Voorheen had men als het
ware een vrijbrief om botweg
door te rijden. Gelukkig zijn er
heel weinig ongelukken ge
beurd". De verkeersbrigadier
dient tegenwoordig een be
paalde verkeers-opleiding te
hebben gevolgd, te zijn verze-
Als eerbetoon aan volwassen verkeersbrigadiers die zich geruime tijd als vrijwilliger hebben ingezet
voor de veiligheid van de schoolgaande jeugd heeft de Stichting Verkeersbrigadiers een waarde-
ringsspeld ingesteld. Vanwege zijn grote verdienste voor de stichting mocht mr. A. de Jong (voor
zitter en oprichter) deze week in Apeldoorn uit handen van mr. Pieter van Vollenhoven de allereer
ste speld in ontvangst nemen.
kerd en een bepaalde uitrus
ting te hebben. En alle briga
diers hebben een éénduidig
bordje gekregen. „Als ik
's morgens naar m'n kantoor
rijd, dan kom ik ze al tegen. Ik
zie brigadiers met hun prachti
ge, nieuwe borden. Dat geeft
voldoening. Ik moet dan den
ken aan een vrij lange en in
tensieve periode van onder
zoek. Het bordje werd door
TNO ontwikkeld en financieel
mogelijk gemaakt door de
Stichting Nationaal Veilig
heidsfonds".
Op dit moment is de Stichting
bezig met een onderzoek naar
betere kleding. Voorlopige
conclusie is echter dat de Kle
ding niet enorm hoeft te wor
den aangepast. „Het gaat om
details", aldus De Jong, „zoals
het aanbrengen van zakken en
betere kragen".
De Jong gaat prat op zijn voor
zitterschap en op het feit dat
hij oprichter is van de stich
ting. „Er was voorheen geen
overkoepelend orgaan. Het ty
perende was dat de verkeers-
brigade een plaatselijke aange
legenheid was. Men deed
plaatselijk het werk weliswaar
goed, maar er was geen uni
formiteit. Er waren verschil
lende uitrustingen, opleidin
gen, verzekeringen en univor-
men. Er waren series stopbor
den in alle soorten en maten.
Dat gaf wat verwarring bij de
weggebruiker".
De eerste brigades ontstonden
vlak na de Tweede Wereld
oorlog in Amsterdam, naar
voorbeeld van een systeem in
de Verenigde Staten waarbij
kinderen van elf en twaalf
jaar in „schoolpatrolls" op het
verkeer letten. Na Amsterdam
volgden heel snel andere ste
den in Nederland en zelfs an
dere Europese landen.
JELLE VAARTJES
het selecte gezelschap
Nederlandse autobouwers
ens uitgebreid? Bert Sel-
winkelende ogen verra-
izijn gedachten. Vanuit
ierzeedijk veroveren
vierwielaangedreven
li Patrol en Nissan King
tl Nederland
Europa.
verhouwt alles. Zijn
zaak en auto's. Zijn dealer
schap voor Jaguar bedient een
beperkte klantenkring. Daar
naast beseft Selles dat hij als
importeur van de Benelux
voor de nog exclusievere Pan
ther ook geen uitpuilende
klantenkring hoeft te ver
wachten. De vierwielaange
dreven Nissan Patrol en King
Cab bleken een gouden greep.
In 1981 begon Selles met pa
rallelimport van de Patrol uit
België en Duitsland. In '83
werd hij hoofddealer van het
Japanse merk, dat in '86 ook
de King Cab op de markt
bracht. Dit jaar verhandelt zijn
bedrijf ongeveer 450 van der
gelijke „off the road-wagens".
Het geheim van dat succes: de
auto's komen kaal binnen en
gaan aangekleed de deur uit.
Een greep uit het pakket ac
cessoires: lichtmetalen wielen,
vangmuilkoppeling die 3,5 ton
kan trekken, verend stoelfra-
me dat op de originele stoelbe-
vestiging past, reserve-wiel-
dragers, een compleet nieuw
dashboard (met toerenteller,
turbodrukmeter en radio-cas
sette) dat over het oude ge
monteerd wordt, een dakhe-
mel console waarin de radio
kan worden geplaatst, wil-
droosters, getint glas, cabine-i
solatie, totale carrosserie-uit
bouw met side-skirts en tree
plank, side-bars en brede ban
den. Daarnaast hanteert Selles
de two-tone spuitmethode die
fraaie kleurstellingen oplevert.
Misschien wordt het zelfs de
Auto van het Jaar, want de
presentatie van de Volvo 480
op de tentoonstelling van Ge-
nève maakte ook op niet-Ne-
derlanders grote indruk. Maar
belangrijk is die auto toch
vooral voor ons land en onze
enige personenautofabriek.
Daarom onderzochten we nóg
eens hoe de 480 ES zich in da
gelijks gebruik gedraagt, ook
al is het bepaald geen produkt
voor de massa's. Bij de eerste
rij-ervaringen deden zich wat
probleempjes voor die men be
loofde nog te wijzigen (of in
middels al in de produktie ge
wijzigd had). De testauto
kwam uit een latere produk-
tiefase en moet dus geen „kin
derziekten" meer hebben.
volle
dig uitgetest en gerijpt pro
dukt, ook al is het een nieuw
model. Maar aan de andere
kant kun je er begrip voor
hebben dat het allereerste ge
heel eigen en geheel nieuwe
produkt van Volvo Car uit het
zuiden des lands toch een iets
langere rijpingstijd nodig
heeft. De produktie loopt nu
bijna een jaar, de testauto die
ons ter beschikking werd ge
steld had nog geen 2000 km op
de teller en kreeg pas eind au
gustus een kenteken. Geen
„voorserie-auto" meer dus.
Toch zat er een onaangename
rammel in het dashboard en
staakten de richtingaanwijzers
een dag (het probleem ver
hielp zichzelf, dat wel). Som
mige auto's hadden bij de in-
troduktie last van windgeruis
langs de portieren, maar daar
van hebben we deze keer niets
gemerkt. Gebleven is wel de
erg matige ventilatie.
Bij de test konden we ook eens
proberen hoe het met de baga
geruimte staat, die er bepaald
niet riant uitziet. Dat blijkt
nog best mee te vallen. Wel
dat de glazen achter
moeilijk sloot.
i kleine klachten iets
we best een beetje trots op mo
gen zijn. Het is een auto met
een volkomen eigen uiterlijk, fljn oe*ie
die overal opvalt en zelden al- kerstraten,
ring niet hard te noemen. Hij
laat zich natuurlijk niet van
zijn beste kant zien op klin
kerstraten, maar op de snel-
leen maar" Idijk gevonden *e? wee,t hÜ kleine,
wordt. Het is n'atuuflijk niet £1 «d te vlerken. De
ieders smaak, maar op zijn ïf® -
minst vindt men hem opmer- f^^y^^rTaarmee
komen we dan toch op een
opmer
kelijk. Wel schrikt
van de prijs, want i
van 44.740,- associeert men
niet gauw met de „kleine"
Volvo s.
Kijken we echter wat er wordt
geboden ten opzichte van de
populaire klasse van sportieve
kleine gezinsbolides, dan valt
het toch nog mee. De Volvo
hedrap Komen we aan iocn op een
•t men zwakker punt, zoals al meteen
bij de „papieren" introductie
te vrezen viel. De 1,7 liter mo
tor doet met 80 kW/109 pk
wel zijn best en is ook onge
looflijk soepel, maar het is ge
woon net te weinig. Zelfs uit-
het feit dat je niet
heeft elektrische b«iien ng merkelijk staande kunt hou-
7Hramon Ki to^nfiooio den een top van 200 km/h no-
diurverpVendelin? en 4*5 t?.h£^ben' w?nt dat.haalt
Idep
nationaal produkt
geren ze meestal niet met trots
en chauvinisme, maar probe
ren eerst alle fouten te vinden
om aan te tonen „dat het wel
weer niks zal worden". In het
algemeen genomen is de Volvo
480 ES echter een heel uniek
ding en ondanks zo'n lijstje
en deurvergrendeling
stuurbekrachtiging. Bij de in-
troduktie hadden we een
exemplaar dat naar onze me
ning te sterk bekrachtigd was
voor een sportieve auto, en dus
te weinig stuurgevoel bood.
Daar was bij de testauto abso
luut niets op aan te merken,
dus zetten we dat bij de ver
holpen kinderziekten. We
hhadden erg goede stoelen,
met verwarming, hoogte- en
hellingshoekverstelling, len-
desteunverstelling en ook nog
eens een in hoogte verstelbaar
stuurwiel. Het instrumentari
um is zeer compleet, met apar
te meters voor oliedruk en ac
cuspanning, plus in de boord
computer meters voor oliepeil
(echt nauwkeurig!), olietempe-
ratuur en watertemperatuur.
Verder zijn er nog mistlampen
voor en achter en extra vér-
stralers voorop, die overdag te
vens voor het lichtsein zorgen
en 's avonds na het uitstappen
en afsluiten van de auto de op
rit naar de garage kunnen ver
lichten.
Het gewone rijgedrag mag zich
laten zien. De besturing is aan
genaam gevoelig en direct,
evenals het krachtige remsys-
teem. De motor zelf laat zich
niet te veel horen, alleen het
uitlaatgeluid is bewust van een
wat sportieve (dus hoorbare)
toon voorzien. Het windgeruis
blijft binnen de perken, en
buiten het rammelende dash
board doet de auto wel stevig
aan. De vering is een heel ge
slaagd compromis tussen spor
tiviteit en lange-afstandscom-
fort. In bochten helt de Volvo
vrijwel niet, en toch is de ve-
ES niet. Lastig
dat de levendigheid op de
snelweg bij veel gebruikelijker
snelheden, zo tegen 140 km/h
al, te kort komt. De motor
heeft toch al een soort „twee-
trapskarakter". Ook bij lage
snelheid lijkt de Volvo niet zo
pittig. Totdat je het gaspedaal
echt helemaal intrapt, dan zijn
de prestaties wel degelijk aan
wezig. Bij hoge snelheid helpt
dat ook niet meer, dan moet je
terug naar vier waarbij de gro
te duw in de rug toch nog
wegblijft. Gelukkig schakelt
de bak perfect, zodat een keer
extra schakelen geen straf is.
Aan de andere kant valt het
verbruik mee, als je de „twee
de trap" bij lagere snelheden
niet te vaak gebruikt. Zonder
veel moeite is 1:12 a 13 te ha
len. En nogmaals: de enorme
souplesse bij snelheden bene
den 120 km/h is wel erg aan
genaam. Het wachten blijft op
de toekomstige ontwikkelin
gen. Een turboversie van de
480 ES zal wel het gewenste
sportieve image brengen door
meer passende prestaties. Op
langere termijn moeten we ons
deze Volvo-techniek voorstel
len met een sedan-carosserie
erop, als opvolger van de 300-
modellen. Dat kon best wel
eens een uitstekende auto wor
den. Op zijn beurt betekent dit
dat Volvo Car één van de wei
nige staats-autofabrieken is die
geld verdienen en ook nog
hun investering voor de toe
komst gedaan hebben; uitein
delijk is de Volvo 480 ES een
beetje van iedereen die belas
ting betaalt.
6 PETER FOKKER
AFGEBEELD ESCORTGHiA.
Doordacht Dynamisch.
EXTRA 2 »AAR EXTRA GARANTIE OP VOORDELIGE VOORWAARDEN HIJ KAN U OOK DESKUNDIG INFORMEREN OVER EEN VLOTTE
FORD CRFDIT F.N OVFP T
Politiek Nederland loopt over van
activisten die steeds opnieuw moge
lijkheden ontdekken om automobilis
ten het leven zuur te maken. De
meest fanatieke zijn zelfs genegen
alle ellende die zich op onze geteis
terde aardkost voordoet direct of in
direct in verband met de automobiel
te brengen. Zo blijft menigeen het
voertuig hardnekkig aanwijzen als de
smerigste luchtvervuiler. Ondanks
harde cijfers die onomstotelijk aange
ven dat de uitlaatgassen relatief wei
nig inbreng hebben in de steeds vie
zere lucht die ons omringt. Daar be
hoort de ondeugd voor gestraft te
worden (wie kwaad doet, kwaad ont
moet). Steeds weer komen er nieuwe
sancties; en bijna uitsluitend op het
financiële vlak. Het koninkrijk is nog
immer erg slecht bij kas en iedere
versterking van de geldmiddelen is
welkom.
De gemiddelde burger is slechts
schoorvoetend te bewegen actief te
participeren in de staatshuishouding.
Hij is zich z'n verplichting bewust,
maar vecht voor een zo gering moge
lijke bijdrage. Belastingen ligt binnen
onzè samenleving uiterst gevoelig.
Politici weten het en proberen wegen
te vinden die forse donaties garande
ren. Onveranderd wijzen de pijlen in
de richting van de gewilde gebruiks
artikelen. De consument wenst z'n
ven en komt - mokkend i
over de brug. Om het even of het
gaat om tabak, alcohol of autoge
bruik. Zelfs de regionale overheden
denken op automobilisten in te mo
gen hakken om sociale verwikkelin
gen te stimuleren:,
Opnieuw staat het meest geliefde
vervoermiddel bij de beleidsbepalers
bovenaan de rol. Milieu-minister Nij-
pels is van zins in de strijd tegen de
milieuvervuiling de rol van de auto
terug te dringen. Hij gaat de autoge
bruiker confronteren met de "maat
schappelijke kosten" waarvoor de au
tomobiel verantwoordelijk is. Samen
met zij
wil hij l
ken om het autogebruik te beperken.
Nijpels overweegt om de benzineprijs
te verhogen en de motorrijtuigenbe
lasting te verlagen. Een ideetje, dat
vooral de pomphouders aan de grens
met West-Duitsland in grote verle
genheid brengt. Nu al zien ze een on-
aantal verkooppunten drastisch uit te
breiden. Hem staat scherp voor ogen
dat straks alleen nog superbenzine
zal worden verkocht; met en zonder
lood. Een groot prijsverschil ertussen
moet de weggebruiker de keuze tot
loodvrije super laten maken. Hoe
verschillend de aard der maatregelen
ook is, één gegeven staat onomstote
lijk vast: voor de automobilist wordt
het rijden duurder. Treffend voor
beeld is de verplichte APK-keuring.
Bezitters van bejaarde auto's - door
gaans niet de meest kapitaalkrachti
gen - worden gedwongen de beurs te
trekken om bij de weg te blijven.
Alsmaar zwaarder wordt de druk en
voor velen is het mobiel-zijn inmid
dels een onbetaalbare hobby gewor
den. De modale burger wordt voort
durend gedwongen investeringspa
tronen danig te wijzigen om het au
tootje voor de deur te houden. Een
bedenkelijke ontwikkeling!
Bont
De PvdA maakt het erg bont met
haar voorstel om statiegeld te gaan
heffen op auto's. Volgens het Kamer
lid Velthoen is de auto één van de
belangrijkste milieuvervuilers. De
PvdA'er wil minister Nijpels extra
inkomsten verschaffen om autowrak
ken op een milieuvriendelijke ma
nier op te ruimen. Hij denkt aan een
heffing van f. 250.- tot f. 500.-, die be
taald moet worden bij de aankoop
van een nieuwe auto. De koper krijgt
dit bedrag terug bij de verkoop van
zijn auto. Nijpels is niet enthousiast
over het voorstel. Hij vindt, dat
wrakken toch wel op sloopterreinen
terecht komen. Ook de Consumen
tenbond is geen voorstander van het
plan.
„Onzinnig," noemt BOVAG-voor-
lichter Rob Boon het idee van de
PvdA. „Statiegeld heeft alleen maar
zin als producten onterecht in het mi
lieu terechtkomen. Het is gewoon een
slimmigheidje om een renteloze le
ning voor de overheid te krijgen. In
onze ogen volstrekt onzinnig!
JAN J. RITZEMA
Regen, sneeuw, ijs, vuil
en verongelukte insec
ten op de voorruit van
een auto kunnen het
zicht van de bestuurder
ernstig belemmeren. De
geijkte ruitewisser/was-
installatie biedt niet al
tijd een afdoende oplos
sing. Onder de naam
Rain-Jet brengt VDO
Nederland nu een
kleurloze vloeistof, op
basis van een speciale
siliconenolie, op de
markt waarmee de
voorruit behandeld
dient te worden. De ruit
krijgt dan voor een aan
tal weken een spiegel
glad oppervlak waar
door vuil en waterdrup
pels zich niet kunnen
vastzetten. Op een be
handelde ruit spatten
de regendruppels uiteen
en worden door de rij-
wind weggeblazen.
Rain-Jet is verkrijgbaar
bij de automaterialen-
handel, autoshops en
garagebedrijven. Een
flacon van 125 ml, goed
voor plm. tien behande
lingen, kost 19,90.
