„Van Thi jn
van bureau
verwacht te veel
Warmoesstraat"
uit de weekbladen
„Normvervaging leidt tot incidenten
SCHEIDENDE COMMISSARIS WINKEL:
Berkhof heeft nu wèl tijd om koffie te malen
Omkoperij ambtenaren
is door
Nederland uitgevonden
ELSEVIERS
PE TIJD
d(0ENE
BINNENLAND
£eidóc6otM<wt
DONDERDAG 30 OKTOBER 1986 PAGINA 5
PRESIDENT ALGEMENE REKENKAMER KORDES:
(Van onze parlementaire redactie)
AMSTERDAM „Er schijnen te
genwoordig veel mogelijkheden te
zijn om aan geld te komen zonder
cr hard voor te moeten werken.
Sommige mensen denken daar erg
gemakkelijk over. Hét heeft iets te
maken met normvervaging. Men
aanvaardt tegenwoordig soms al te
gauw dingen als normaal die vroe
ger een doodzonde waren". Dit zei
de heer F. Kordes. president van
de Algemene Rekenkamer, van
middag bij de presentatie van het
boek „De elite zwijgt", van de jour
nalisten Salverda en Runderkamp.
In het boek van de journalisten ko
men onder meer voorbeelden aan
de orde hoe via listige wegen soms
zeer eenvoudig aan veel geld te ko
men is. Zo werd begin deze week al
bekend dat in het boek wordt ont
huld dat Veronica-presentator Van
Meekren tevergeefs trachtte 2 ton
van zijn inkomen af te trekken.
Hoewel Kordes het toejuicht dat
„verontruste burgers" de Rekenka
mer voortdurend van informatie
voorzien over mogelijke mistoes
tanden omdat dat van belang kan
zijn voor het werk van de kamer,
voelde Kordes zich geen bondge
noot van Salverda en Runderkamp.
Met name het feit dat de auteurs
„wel erg de schijnwerpers richten
op personen zonder de algemeen
heid van de problematiek voldoen
de te belichten", ontlokte bij hem
kritiek. „Het doet afbreuk aan het
oogmerk van de auteurs om het
parlement te inspireren tot meer
controle".
De president van de Algemene Re
kenkamer hoopt overigens dat de
deregulering één van de oplossin
gen kan zijn om misbruik van wet
geving te voorkomen. „Ik spreek
liever van herregulering", aldus
Kordes, „waarbij ik aan drie din
gen dingen: vereenvoudiging van
regelgeving, aanvulling daarvan en
verscherping van de controle op de
naleving ervan".
Kordes pleitte verder voor het wet
telijk tegengaan van bepaalde dub
belfuncties om het onmogelijk te
maken dat misbruik wordt ge
maakt van subsidies.
Masson mist
toch geen geld
MAASTRICHT Er blijkt geen bedrag
van 750.000 gulden te ontbreken op de lijst
van inbeslaggenomen bezittingen van A.
Masson, hoofdverdachte in de steekpennin
gen-affaire rond het ABP. Persofficier van
justitie Nabben legde vanmorgen vanuit
Maastricht uit, dat op het bewijs van ont
vangst in klare taal staat: 10 bankbiljetten
van 50 pond en 4 bankbiljetten van 1000
DM. Dit bewijs werd vervolgens in een en
veloppe gedaan waarop werd vermeld lObb
(bankbiljetten) van 50 pond en 4bb van 1000
DM. Dat kon, aldus Nabben, bij oppervlak
kige lezing gezien worden als 1066 pond en
466 DM. Bij de verdere verwerking zijn
deze verkeerde getallen op de kennisgeving
vermeld.
AMSTERDAM Politie
bureau Warmoesstraat be
waakt de gevaarlijkste
vierkante kilometer van
Nederland, zeggen ze wel
eens. Het is het gebied in
Amsterdam waarin de
Wallen en de Zeedijk de
beruchtste componenten
zijn. Temidden van de
drugsscene en prostitutie
probeert de politie uit alle
macht en met veel goede
wil té redden wat er te
redden valt. „Consolide
ren" van de huidige situa
tie, dat lijkt soms het
maximaal haalbare. Het
woord komt uit de mond
van commissaris J. Win
kel (57) van Bureau War
moesstraat. Hij heeft vier
jaar lang dit meest bespro
ken politiebureau van ons
land gerund en geeft za
terdag na een politiecar-
rière van 31 jaar de pijp
aan Maarten.
Teleurstelling bij Winkel over
de manier waarop hij vertrekt
(hij trok zijn conclusies uit de
wens van burgemeester Van
Thijn om de leiding in dit dis
trict te vernieuwen), en ook
een zeker onvoldaan gevoel.
..Omdat het werk niet af is,
nooit af zal zijn. Een heilstaat
wordt deze buurt nooit". Toch
ook persoonlijke tevredenheid:
„Het is en blijft een prachtig
mooi bureau. Warmoesstraat.
Hier gebeurt het, hè. Het heeft
iets heel bijzonders, de sfeer,
de interne status, je zit mid
denin het heetste deel van de
stad. Rennen van incident
naar incident, dat zeker. Maar
het blijft de Warmoesstraat".
Op een doodgewone doorde
weekse regendag heeft de
Warmoesstraat iets extra
triests. Hoewel het nog och
tend is, is de schreeuwerige
verlichting van de sekswin
kels, de pornobioscoopjes en de
„uitzuipkroegen" al weer aan.
Twee jonge agenten slenteren
beroepshalve door het zij
straatje van de Warmoesstraat.
Dagelijkse kost voor deze jon
gens. maar je zou ze een bu
reaubaantje toewensen. Nie
mand had verwacht dat Win
kel in zijn jaren als belangrijk
ste man van de Warmoesstraat
een eind zou kunnen maken
aan het bestaan van criminali
teit. „De criminaliteit die in
dit district zo manifest is wil
len we terugdringen, het liefst
tol het nulpunt. Maar de reali
teit gebiedt te erkennen dat
dat laatste nooit zal lukken".
Winkel zegt te aanvaarden dat
criminaliteit hoort bij een ge
middelde wereldstad. „Maar
wie zegt het probleem te kun
nen oplossen, wekt valse ver
wachtingen. Dal is wat burge
meester Van Thijn doet. Hij
bedoelt het goed, dat staat
voorop. Maar ik zou als burge
meester naar buiten toe min
der de indruk willen wekken
dat we de problemen van deze
stad wel eens zullen oplossen.
Stimuleren oké. maar de be
volking denkt nu dat Van
Thijn en de politie de stad wel
es effe schoon zullen vegen.
Dat proberen we al jaren. Van
Thijn wekt verwachtingen
waar wij van Bureau War
moesstraat nooit aan kunnen
voldoen. Dat is een heel nare
zaak".
Oude probleem
Een gesprek met de scheiden
de commissaris over het poli
tiewerk in een soort Sodom en
Gomorra.komt al gauw uit op
het oude probleem van de on
derbezetting. ..Al lang geleden
is becijferd dat je in dit deel
van de stad vierhonderd man
honderd meer dan de huidi
ge sterkte nodig hebt om de
criminaliteit structureel aan te
pakken. We blijven telkens op
die driehonderd man steken
en dat werkt voor de politie
man erg demotiverend, die
ziet het werk aan alle kanten
uit z'n handen glippen".
Een-politieman, zeker als hij
werkt in een zo vijandige om
geving als die van de drugssce
ne, moet kunnen blijven rela
tiveren. „Veel jonge mensen
die bij ons beginnen kunnen
dat nog niet goed, dat past nu
eenmaal niet bij hun leeftijd.
Hebben ze weer frustraties,
dan laat je ze vijf minuten
stoom afblazen, zo is m'n aan
pak. Daarna zeg je: jongens,
999 miljoen Chinezen weten
niet eens waar de Warmoes-
straat is, laten we maar weer
aan het werk gaan. Hoe hard
we ook werken, er zal altijd
criminaliteit zijn. Alleen te
rugdringen kan nog. opheffen
nooit meer. De frustratie van
de politieman is dat het recht
niet volledig zijn loop krijgt in
deze buurt. M'n dertien cellen
zitten altijd vol. We hebben
soms dertig arrestanten per
weekeinde die elders moeten
worden ondergebracht. Velen
die volgens de maatschappij
een straf zouden verdienen
moeten direct weer worden
losgelaten en worden nooit be
recht. De maatschappij lijdt
onnoemelijke materiële én im
materiële schade door deze lui,
van wie sommigen dag in dag
uit overtredingen en misdrij
ven begaan. De burger voelt
zich bedreigd en denkt: als dat
aan de Warmoesstraat alle
maal kan, waarom moet ik me
dan zo keurig netjes aan de re
gels houden? Dat ligt niet al
leen aan de politie. Er zijn te
weinig rechters, te weinig cel
len en ook bij het Openbaar
Ministerie kan men het werk
niet aan. En dan komt het er
doodgewoon op neer dat we
voor het beschermen van de
samenleving meer mensen
moeten hebben. Bestrijding
van criminaliteit is een enorm
arbeidsintensief proces".
Nathouden
Naar Winkels smaak is er in
het beleid jarenlang niets an
ders gedaan dan pappen en
nathouden. Als de politie te
hard' optrad was er altijd wel
een raadslid dat daar weer
vragen over stelde, idem dito
als de politie te zacht optrad.
De politie dobberde, wist niet
goed wat wel en niet kon. Te
genwoordig is er volgens Win
kel sprake van een zeker con
sistent beleid, er zijn lijnen uit
gezet. Het onder zijn bewind
aanpakken van de Zeedijk was
daar onderdeel van. „Daar zijn
nu geen concentraties meer
van achthonderd verslaafden
en dealers. Het nadeel was dat
de scene nu is verspreid, maar
dat hebben we voor lief te ne
men. Op meer plaatsen tege
lijk ondervinden nu meer
mensen overlast, maar lang
niet zo erg als ooit op de Zee
dijk. Doel was dat de aantrek
kingskracht van de Zeedijk
weggenomen zou worden. Het
was immers een Mekka voor
verslaafden uit Nederland en
het buitenland. Dat Mekka be-
§taat niet meer, dat hebben we
in elk geval bereikt". Succes
kan in dit land van zeer korte
duur zijn, heeft Winkel zelf
ondervonden. „Het onder con
trole houden van de Zeedijk,
van die vijfhonderd meter
straat, dat kost ons per dag
zestig tot zeventig man, dat is
een heel wijkteam! En zodra
de politie daar de hielen licht,
Extra
marechaussee
nodig in
Amsterdam
AMSTERDAM Burge-
meester Van Thijn van
Amsterdam heeft giste
ren gezegd binnenkort in
„Den Haag" aan te drin
gen op meer assistentie
van de marechaussee in
de hoofdstad. Er werken
sinds begin vorig jaar 50
marechaussees in Am
sterdam. Voor die tijd
ging het om 150 man. De
marechaussee doet in de
hoofdstad hetzelfde werk
als de reguliere politie
man, aldus de Amster
damse politiewoordvoer
der. Hij verwacht dat de
marechaussee „nog wel
een poosje zal blijven".
Het Amsterdamse politie
korps telt 3500 medewer
kers: Er is ondanks aller
lei wervingsacties nog
een tekort van 550 perso
nen, ofwel ruim 10 pro
cent.
Commissaris J. Winkel:
„Het is en blijft een prachtig
mooi bureau,
Warmoesstraat. Hier
gebeurt het, hè".
zit binnen het uur de Zeedijk
weer vol met junks en dealers.
Ik weel nog steeds niet hoe dat
kan, het lijkt wel of ze dat met
tam-tam doen".
„Tropenjaren", zegt Winkel
over de laatste vier jaar van
zijn 31-jarige carrière bij de
politie. Daaraan was een zeker
gevfel van tekortschieten als
politiemacht voor een deel de
bet. „We hebben getracht wat
aan de berovingen te doen.
Zijn we een paar weken daar
mee bezig en hebben we 41 ro
vers opgepakt, dan daalt het
aantal berovingen tijdelijk.
Dat komt echter ook omdat
men het werkveld blijkt te
hebben verlegd. En een paar
dagen nadat we onze speciale
acties staken verzucht de chef
van de recherché in de War
moesstraat dat het aantal bero
vingen al weer bijna op het
oude, schrikbarend hoge ni
veau is".
ARJEN VAN DER SAR
DEN HAAG „Ik ga er
dus niet naar toe om de
koffiemolen te bedienen",
zei luitenant-generaal
G.C. Berkhoff in oktober
1985 tegen het weekblad
De Tijd, in een interview
over zijn benoeming tot
chef-staf op het hoofd
kwartier van de Allied
Forces Central Europe
(Afcent) in Brunssum. Een
jaar nadien heeft de gene
raal echter meer dan vol
doende tijd om thuis de
koffie te malen. Na hefti
ge meningsverschillen
met zijn superieuren is hij
deze week van .zijn functie
ontheven.
Het vertrek van Berkhof (53)
kwam niet geheel onver
wachts. omdat het_ al langere
tijd niet zo boterde tussen hem
en zijn directe superieur, de
Duitse generaal Leopold Cha-
lupa. Volgens de Legervoor-
lichtingsdienst was er door
Berkhofs „wijze van functio
neren niet langer sprake van
een toelaatbare werkverhou-
ding'.
In NAVO-kringen in Brussel
doet echter het verhaal de
ronde, dat Berkhof onder
meer op eigen houtje bij Af
cent - op „spionnenjacht" zou
zijn geweest en daarbij buiten
zijn boekje is gegaan. In een
reactie hierop zegt de Leger-
voorlichting. dat men van een
spionnenjacht niets weet.
Wel bekend is dat de veilig
heid bij Afcent een van de ta
ken is van de chef-staf en dat
Berkhof kort na zijn aantre
den zou hebben geconstateerd,
dat die veiligheid niet vol
doende was. „De punten waar
over Berkhof zich zorgen
maakte zijn ons bekend en
SUSKE EN WISKE DE GLANZENDE GLETSJER
Je bent [jntiitiuh Jtrommaar jou
jt tut trj rinótn Uit ik tijdens je
optreden wit adniehcmrftn maak
Dit n foor my een unieke km,
ne je, en die wil Ih ten folie benutten'J
Allemaal in dienst fan de weten- V'
[sehip.jcbef rijpt tiet toeh, he J
i Befrup alles maar met roor m'n roeten
1 lopen spel kan bef innen J
iH:
(c) Standaard Uitgeverij. Antwerpen-Weesp.
worden onderzocht aldus een
woordvoerder. Het zou daarbij
vooral gaan om procedures en
voorzorgsmaatregelen en niet
om personen. „Als de veilig
heid onvoldoende wordt be
vonden, wil dat nog niet zeg
gen dat er NAVO-geheimen in
handen van onbevoegden zijn
gekomen. Daarvoor hebben
wij geen aanwijzingen", aldus
een woordvoerder van Defen
sie, die verder „over veilig
heidszaken geen mededelin
gen doet".
De ruimte in
Berkhof is weliswaar net niet
de hoogste Nederlandse mili
tair, hij is waarschijnlijk wel
de bekendste. Na een bliksem
carrière in het militaire appa
raat ging hij zich aan het eind
van de jaren zeventig verdie
pen in de nieuwste militaire
technieken, met name de
ruimtewapens en „emerging
technologies" (nieuwe, niet
nucleaire, maar uiterst kostba
re wapens). „We moeten de
ruimte in", zou hij in al 1979
hebben geconcludeerd, vier
jaar voor de beroemde Star-
Warstoespraak van president
Reagan.
Begin 1984 verruilde hij de ac
tieve militaire dienst voor een
betrekking aan het Instituut
Clingendael in Den Haag. Als
„tijdelijk uitgeleende" militair-
deskundige deed hij geduren
de twee jaar onderzoek naar
toekomstige wapensystemen.
Als geen ander raakte hij thuis
in de wereld van magneetka
nonnen. infraroodwapens,
ruimtelasers, microgolfwapens
en alle andere vindingen, die
tot voor kort alleen in science-
fictionboeken voorkwamen
maar inmiddels een plaats
hebben gevonden in het mili
taire onderzoek. Vanwege zijn
kennis op dit terrein, die hij
helder en krachtig kan uitdra
gen, was Berkhof een graag
geziene gast in forums en op
bijeenkomsten.
Afcent
Berkhof vertegenwoordigt eén
generatie militairen, die niet
langer uitsluitend heil zoekt in
aantallen wapens. De bijna
spreekwoordelijke numerieke
zwakte van het Westen moet
volgens hen gecompenseerd
worden door de overmacht
aan moderne westerse tech
niek. Waarbij Berkhof zich
overigens evenmin voor hon
derd procent op die geavan
ceerde technieken wil verla
ten. In een interview met onze
krant verklaarde hij enkele ja
ren geleden dat Star Wars
„kernwapens niet overbodig
maken. Mooi vuurwerk in de
ruimte is het begin of het ein
de van een strijd op aarde".
Berkhofs benoeming tot chef
staf van Afcent werd vorig na
jaar beschouwd als een belang
rijke promotie. Afcent contro
leert de „centrale sector", de
belangrijkste van de drie re
gio's waarin Europa door de
NAVO is onderverdeeld. De
drie NAVO-sectoren resorte-
ren op hun beurt weer onder
het Europse NAVO-hoofd-
kwartier SHAPE in Mons
(België), dat onder commando
staat van de Amerikaanse ge
neraal Bernard Rogers, de
hoogste NAVO-militair in
West-Europa.
Onorthodox
De hoogste man op het Af-
cent-hoofdkwartier in Bruns
sum is de Duitse generaal Leo
pold Chalupa. Berkhof was
voorbestemd diens rechter
hand te worden, maar de ver
houding bleek vanaf het begin
ernstig verstoord. Dat kwam
niet in de laatste plaats door
het nogal onorthodoxe optre
den van de Nederlandse gene
raal in een milieu, waar nog
steeds de voorkeur wordt ge
geven aan strikte maar waar
schijnlijk verouderde om
gangsregels.
Over twee jaar, op zijn 55e,
zou Berkhof met pensioen zijn
gegaan. Wat hij de komende
twee jaar gaat doen afge
zien van koffie malen is
nog niet bekend. Er zijn niet
zo veel posities in het Neder
landse leger, waar met enig
fatsoen een drie-sterrengene-
raal kan worden benoemd.
Daar staat tegenover dat Ber
khof zo veelzijdig is, dat hij op
veel plaatsen inzetbaar is.
„Berkhof is momenteel verlof
ganger", aldus de legervoor-
lichtingsdienst. „Hij is met
verlof in afwachting van het
beraad omtrent zijn toekomst
en tevens het beraad over zijn
opvolger. De uitslag daarvan
wordt binnen afzienbare tijd
verwacht".
JOS TIMMERS
Elsevier brengt het laatste
interview dat Marga Klom-
pé bij haar leven gaf. „Dat
zovelen in de kerken uitslui
tend denken in termen van
persoonlijk heil en zoveel
anderen uitsluitend in ter
men van collectief, maat
schappelijk heil, is de grote
ellende van de christenen in
onze tijd". Ook werd gepraat
met fraude-officier Laumen
van de ABP-affaire. „Wij
hebben met z'n allen altijd
gedacht dat omkoping van
ambtenaren in Nederland
niet voorkwam. Daarvoor
moest je zuidelijker zijn.
Maar ik heb het idee dat wij
Nederlanders er de uitvin
ders van zijn. Ik geloof dat
we. als we er echt naar zou
den gaan graven, een on
voorstelbare omvang zouden
tegenkomen". Elders aan
dacht voor het groeiende
probleem van de gokversla
ving. Secretaris Polders van
de Raad voor Casinospelen:
„Het is een volstrekte chaos.
Als inderdaad blijkt dat uit
breiding van de gokgelegen
heden een toename van het
aantal verslaafden tot gevolg
heeft, dan is het de grote
vraag hoe het verder moet
met het tot nu toe gevoerde
spreidingsbeleid". Drs. E.
Heerma, de opvolger van
staatssecretaris Brokx, zegt
in een interview: „Er lopen
onderzoeken, maar ik zal in
de tussentijd niet aarzelen
als mijn hand al iets te doen
vindt. Er zijn misschien din
gen die niet op de parlemen
taire enquête kunnen wach
ten".
eaat Kuijer: „Er moet een
verdrag komen waarin het
eerste land van ontvangst
verstekelingen van boord
neemt. Want op een schip
heeft een verstekeling geen
enkele rechtsbescherming.
Hij kan door elke idioot van
boord worden gehaald en in
een cel worden gegooid".
De Tijd spreekt de ver
wachting uit dat CDA-frac-
tieleider Bert de Vriès weer
zal inbinden. „Met de Sta
tenverkiezingen in zicht
gaan de rekenmeesters van
de reclamebureaus weer een
hoofdrol spelen. En voor
hen is de keuze tussen Lub
bers en De Vries een heel
gemakkelijke. Dat heeft De
Vries natuurlijk ook wel
door". De ontwikkelingseco-
noom prof. L. Janssen zegt
in een vraaggesprek: „Men
is zo bang voor utspraken
die kunnen worden gety
peerd als racistisch, dat som
mige dingen niet meer hard
op kunnen worden gezegd.
Maar de aard van de mensen
is van grote invloed op ont
wikkeling. Dat het in Zuid-
Korea een stuk beter gaat
dan in Indië, heeft alles te
maken met het feit dat een
Koreaan geen Indiër is". Het
omslagverhaal gaat over
God en de nieuwe natuur
kunde. De theoloog en na
tuurkundige dr. Luco van
den Brom: „Slechts weinigen
beseffen dat het hoog tijd
wordt dat de christelijke
theologie de afgebroken dis
cussie met de natuurkunde
hervat - en niet, zoals vroe
ger, door de natuurkunde
haar christelijke wetten voor
te schrijven, want dat lukt
toch niet".
De Haagse Post peilde de
stemming in de CDA-fractie
na het gedwongen ontslag
van staatssecretaris Brokx.
Fractieleider De Vries komt De Groene Amsterdammer
er bij enkele niet met name besteedt aandacht aan de ra-
genoemde lecten slecht
af. „Dat flikt hij ons geen
tweede keer. Een herhaling
van deze gang van zaken is
dio-actieve experimenten op
mensen die in Amerika zijn
gedaan. „Mijn man moest
werken in de vuilste ruimte.
ondenkbaar. In de politiek Hij waadde door het urani-
kan je één keer je macht- um °P de vl°er- Hij moest
swoord gebruiken, maar °°k 'n die ruimte eten, er
geen tweede keer. Eigenlijk was geen kantine. Er begon-
is Bert een zeikerd, een zes- nen zweren op zijn enkels
min die politiek mocht gaan en benen te verschijnen Bij
bedrijven". Elders aandacht het vertrek van staatssecre-
voor een rapport waaruit taris Brokx tekent het blad
blijkt dat de hulpverlening aan: -Ha de politieke lading
aan buitenlandse jongeren alvast te hebben geëlimi-
hun problemen soms juist neerd, hoeft van het CDA de
vergroot. Onderzoeker parlementaire enquete niet
Werdmölder: „We moeten meer in te houden dan een
niet zo achter die jongens exclusieve strafexercitie te-
aanlopen. Die lachen ons ge- Sen het ABP waarbij over
woon uit als ze zien hoe ze het woningbouwbeleid in
ons om hun vinger kunnen brede zin zo weinig mogelijk
winden. Zo isoleren we ze wordt gesproken Elders
nog meer van onze samenle- een vooruitblik op de grote
ving". In een ander artikel manifestatie van zigeuners
de vraag of Zuid-Afrika niet die 1 november wordt ge-
vooral een kapstok is voor houden. Gastspreker Roma-
moralistisch, risicoloos links n> Rose: „Mijn kinderen zijn
gebruik. PvdA-kamerlid nog te klein maar zullen
Roethof over de acties tegen vast en zeker naar het gym
de schrijver W.F. Hermans: nasium gaan. Dat is de enige
„Het is te gek om over te kans die wij hebben om uit
praten. We gaan weer terug onze sociaal benadeelde posi-
naar de overheid als zeden- «e te komen: een goede op-
meester. Ik vind het een be- leiding zodat wij de plaatsen
schamende vertoning dat we kunnen innemen die voor
voortdurend bezig zijn el
kaar de morele maat te ne
men". Uit de mond van tv-
presentator Ivo Niehe deze
ontboezeming: „Ik zat een
keer met Lee Towers in de
dirigentenkamer van het
Concertgebouw. Toen zei ik:
Lee, dat wij hier mogen zit
ten. Weet je wie hier alle
maal .gezeten hebben? Nou,
hem niks, maar ik
roeger niet waren weg
gelegd". De componist Ton
de Leeuw zegt in een vraag
gesprek: „Politiek is goed
voor de alledaagse reikwijd
te. Bij kunst gaat het om die
pere lagen van onze culture
le ontwikkeling.
Hervormd Nederland praat
werd er gewoon nerveus met de chemicus dr. Koch
van. Ik heb iets met grote van Unilever. „Dat er zoveel
namen". mensen in leven kunnen
blijven, is te danken aan de
voedselindustrie. Als we die
niet willen, met al haar fou
ten, gaan we terug naar het
bevolkingstal van 1800. Het
zou misschien wel beter zijn
-I i i -j j als er minder mensen wa-
Vhes toe: „Ik heb tijdens de reni maar dan zouden heel
fractievergadering vorige veej mensen Gp QQn gruwe-
week het machtswoord ge- jjjke manier honger moeten
sproken. Brokx weg of ik Jijden". Voorts een gesprek
weg. Ook zonder de dreiging met dr Boudewijn Koole die
van een parlementaire en- js gepromoveerd op de een-
quete zou ik tot het stand- -
punt gekomen zijn dat zijn
positie onhoudbaar was"
heid van man en vrouw.
„Het androgyne mensbeeld
kan ons helpen bij de over-
Met mr. Glasz, deken van de tuiging dat seksualiteit
Orde van Advocaten, wordt gej00f veel voor elkaar kun-
gesproken over de afbrokke- nen betekenen. In die zin
ling van onze rechtsstaat. dal de verhouding tussen
„Het apparaat is verstopt en mensen onderling en de ver-
daar berust men kennelijk houding tussen God en mens
in. Naar internationale elkaar Spiegelen". Dr. J. van
maatstaven gemeten geven Raalte verbonden aan de
wij weinig uit voor justitie werkgroep Pluriforme sa-
Elders een gesprek met de menleving van de Raad van
Nobelprijswinnaar voor na- Kerken, zegt in een inter-
tuurkunde Ernst Ruska, uit- view; „Kerkgangers komen
vinder van de elektronenmi- meestal uit de sociale mid-
croscoop. „Er zijn er nog dengroepen en ontmoeten
twee naar de lijfarts van daar praktisch nooit buiten-
?'t ei:ie§afn,IDie,V?,?d 31 m landers. Dat is het zwakke
1941-42 dat hij elektronen- pUnt/\ Elders een profiel
microscopen moest hebben. van de wielrenner Sean
We waren er blij mee; door Kelly. „Ik ben dol op choco-
deze opdracht konden we la Als ik slecht zit, denk ik
doorwerken Voorts een re- aan een plak chocola. Het
portage over vluchtelingen water loopt me dan dadelijk
die als blinde passagiers ons in de mond en de lust naar
land proberen binnen te ko- de pjak geeft me weer even
men. De Rotterdamse advo- reuzekrachten".
